ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

Καλημέρα και καλή χρονιά. Πήρα το θάρρος να γράψω σ΄αυτό το θέμα γιατί πιστεύω ότι έχει κάποια σχέση με τη δική μας περίπτωση. Και για να μπαίνω στο θέμα: η μικρή μου κόρη είναι 18,5 μηνών και θηλάζει ακόμα σχεδόν αποκλειστικά. Τρώει ελάχιστες τροφές πχ, 4 κουταλάκια φρουτόκρεμα (όχι όλα τα πρωινά) και 4 κουταλάκια φαγητό το μεσημέρι. 1 μπισκοτάκι μιράντα το απόγευμα, νερό καθόλου. Της δίνω με καλαμάκι ή με το μπιμπερό ή με το ποτήρι, αλλά αυτή το αφήνει να βγει από το στόμα της και γελάει. Ετσι είμαστε σαν να είναι ακόμα μωρό. Προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου και η ανάπτυξή της είναι φυσιολογική, αλλά πότε θα αρχίσει να τρώει φαγητό; Θέλω να πιάσω και δουλειά κάποτε (αν καταφέρω να βρω) και πως θα την αφήσω όταν θέλει κάθε λίγο και λιγάκι "νια νια";

Εύα σ'ευχαριστώ πολυ για το αναλυτικο μήνυμα σου...

Καποια τα εφαρμοζω ηδη, αλλα θα προσπαθησω σιγα σιγα και τα μικρα κολπακια, οπως το μετρημα.

Ήδη εδω και 2-3 νυχτες, εχω παρατηρησει πως ναι μεν θηλαζει οταν παμε για υπνο, αλλα πλεον βγαινει μονος του απο το στηθος και αποκοιμιεται στην αγκαλια μου, ενω μεχρι προτινος τον επαιρνε ο υπνος στο στηθος και το εβγαζα εγω απο το στομα του και τον εβαζα στην κουνια του.

Αυτο ομως που εχει αυξησει απο την αλλη μερια, ειναι που θηλαζει οταν γυριζω απο τη δουλεια, επειδη του εχω λειψει ολη μερα...κι εκει ειναι δυσκολο να του κανω αντιπερισπασμο με κατι αλλο...

Ο θηλασμός για επανασύνδεση είναι πολύ σημαντικός για το παιδί και δεν τον διαπραγματεύεται. Σιγά-σιγά, θα αρχίσει να μην το ζητάει κάθε μέρα ή τουλάχιστον να μην το ζητάει με το που μπαίνεις στο σπίτι. Αυτό έχει να κάνει με το ρυθμό του κάθε παιδιού αλλά και με το πώς πέρασε τη μέρα του μακριά σου, οπότε και πόσο πολύ αισθάνθηκε την απουσία σου. Μην σε αγχώνει, είναι πολύ φυσιολογικό. Εκείνο που έχω δει με το γιο μου είναι ότι όσο περισσότερο ασχοληθείς μαζί του την ώρα που γυρνάς (και όχι με τις δουλειές που σε περιμένουν) τόσο πιο ευχαριστημένα είναι και τόσο πιο εύκολα δέχονται μετά να ασχοληθούν με κάτι μόνα τους ενώ κάνεις τις δουλειές σου (ανάλογα πάντα και με την ηλικία του κάθε παιδιού).

Καλημέρα και καλή χρονιά. Πήρα το θάρρος να γράψω σ΄αυτό το θέμα γιατί πιστεύω ότι έχει κάποια σχέση με τη δική μας περίπτωση. Και για να μπαίνω στο θέμα: η μικρή μου κόρη είναι 18,5 μηνών και θηλάζει ακόμα σχεδόν αποκλειστικά. Τρώει ελάχιστες τροφές πχ, 4 κουταλάκια φρουτόκρεμα (όχι όλα τα πρωινά) και 4 κουταλάκια φαγητό το μεσημέρι. 1 μπισκοτάκι μιράντα το απόγευμα, νερό καθόλου. Της δίνω με καλαμάκι ή με το μπιμπερό ή με το ποτήρι, αλλά αυτή το αφήνει να βγει από το στόμα της και γελάει. Ετσι είμαστε σαν να είναι ακόμα μωρό. Προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου και η ανάπτυξή της είναι φυσιολογική, αλλά πότε θα αρχίσει να τρώει φαγητό; Θέλω να πιάσω και δουλειά κάποτε (αν καταφέρω να βρω) και πως θα την αφήσω όταν θέλει κάθε λίγο και λιγάκι "νια νια";

Τα παιδιά αυτά πολλές φορές έχουν σοβαρούς λόγους που αρνούνται τις τροφές: συνήθως αισθάνονται ότι το πεπτικό τους είναι ακόμα ανώριμο ή ότι πάσχει και προσπαθούν να αυτοπροστατευτούν (ρίξε μια ματιά στην ενότητα "Αλλεργία σε μωρό που θηλάζει" έχοντας υπ' όψιν ότι η άρνηση των στερεών μπορεί να είναι ένδειξη αλλεργίας).

Σαφώς είναι σημαντική πρόκληση για το γονιό το πώς να χειριστεί το θέμα του φαγητού και κυρίως το πώς να μην πέσει στις συνήθεις παγίδες του να δίνει οποιοδήποτε φαγητό μόνο και μόνο για να φάει το παιδί κάτι, ακόμα κι αν μέσα του ξέρει ότι το συγκεκριμένο φαγητό δεν είναι και πολύ καλή επιλογή για το παιδί του.

Παρότι και σε αυτές τις περιπτώσεις οι πειραματισμοί στο πότε, το πώς και το τι τροφές προσφέρουμε είναι σημαντικοί, το σημαντικότερο είναι η υπομονή. Από προσωπική εμπειρία μπορώ μόνο να σου πω δύο πράγματα: 1. Μην κάνεις "εκπτώσεις" στις διατροφικές επιλογές προκειμένου το παιδί "να φάει κάτι - οτιδήποτε" (αυτά τα παιδιά έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από ποιοτική-υγιεινή τροφή και αυστηρότερη αποχή από junk και επεξεργασμένες τροφές) και 2. Μην φοβάσαι να πειραματιστείς πέρα από την πεπατημένη: π.χ. ένα παιδί που αρνείται τις πατάτες, το ψωμί ή τα "παιδικά γιαουρτάκια" μπορεί να καταβροχθίσει τους ζωμούς, το κρέας, το αυγό ή το παραδοσιακό γιαούρτι, γιατί αισθάνεται ότι αυτές οι τροφές είναι πιο κατάλληλες για τον δικό του οργανισμό. Επίσης σ΄αυτά τα παιδάκια βοηθά να προσφέρουμε σχεδόν συνέχεια φαγητό (όχι με πίεση, αλλά να μην τηρούμε ωράριο στο φαγητό και να προσφέρουμε διάφορες τροφές πολλές φορές τη μέρα - έτσι ακόμα κι αν κάθε φορά τσιμπάει από λίγο, στο σύνολο θα έχει φάει κάτι περισσότερο από ίχνος)

Όσον αφορά το θέμα της δουλειάς:

Κατ' αρχήν εξαρτάται από το πόσες ώρες θα λείπεις. Αν λείπεις λίγο, τότε ίσως να είναι οκ το παιδί με τις όποιες στερεές τρώει συν λίγο ύπνο και να αναπληρώνει με περισσότερους θηλασμούς τις ώρες που είστε μαζί.

Αν δουλεύεις σπαστό ωράριο ή κοντά στο σπίτι σου ίσως μπορείς να θηλάσεις ενδιάμεσα και να μειώσεις τα κενά "νηστείας" του παιδιού.

Ίσως από τρίτον και ενώ εσύ λείπεις να φάει κάτι λίγο περισσότερο (αρκεί ο τρίτος να ΜΗΝ πιέζει το παιδί).

Σαν έσχατη λύση μπορείς να αντλείς λίγο γάλα (αν μπορείς, κι αν είσαι διατεθιμένη) και να το αφήνεις για μετά από όλες και όποιες στερεές φάει το παιδί όσο λείπεις, προκειμένου να μην πεινάει.

Στην τελική, σκέψου ότι το μωρό σου είναι τυχερό: παρά το όποιο θέμα που μπορεί να έχει με τις στερεές τροφές, έχει στη διάθεσή του την καλύτερη τροφή και μια μαμά διαθέσιμη να του την προσφέρει απλόχερα

Στην τελική, σκέψου ότι το μωρό σου είναι τυχερό: παρά το όποιο θέμα που μπορεί να έχει με τις στερεές τροφές, έχει στη διάθεσή του την καλύτερη τροφή και μια μαμά διαθέσιμη να του την προσφέρει απλόχερα

Καλημέρα! Διαβάζοντας μου προέκυψε η εξής απορία: Το μητρικό γάλα είναι επαρκές από άποψη σιδήρου, βιταμινών, ιχνοστοιχείων κλπ για ένα παιδί 18,5 μηνών? Ή μήπως χρειάζεται η χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής?

Καλημέρα! Διαβάζοντας μου προέκυψε η εξής απορία: Το μητρικό γάλα είναι επαρκές από άποψη σιδήρου, βιταμινών, ιχνοστοιχείων κλπ για ένα παιδί 18,5 μηνών? Ή μήπως χρειάζεται η χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής?

Το μητρικό γάλα είναι εξαρχής φτωχό σε σίδηρο, γιατί ...έτσι πρέπει να είναι. Από άποψη βιταμινών, ιχνοστοιχείων κλπ. δεν υπολείπεται το μητρικό γάλα, σε καμιά χρονική στιγμή, όσο η μητέρα κάνει ισορροπημένη διατροφή και δεν έχει η ίδια κάποιες σοβαρές ελλείψεις (π.χ. μητέρα vegan, μητέρα με διατροφικές διαταραχές κλπ.). Μην ξεχνάμε ότι το γάλα φτιάχνεται απευθείας από το αίμα της μητέρας, οπότε όσο η ποιότητα του αίματος της μητέρας δεν εγείρει ανησυχία έτσι δεν πρέπει να εγείρει και η ποιότητα το γάλακτός της.

Σαφώς ένα μωρό 18,5 μηνών είναι σημαντικό να τρώει και άλλες τροφές. ΟΜΩΣ αν ένα συγκεκριμένο μωρό δεν μπορεί ακόμα να διαχειριστεί καλά άλλες τροφές πέραν του μητρικού γάλακτος, ό,τι άλλο και να φάει (ακόμα και με το ζόρι, που λέει ο λόγος) δεν μπορεί να το αξιοποιήσει (σε αντίθεση με το μητρικό γάλα που είναι πλήρως αξιοποιήσιμο με μηδαμινή διαδικασία πέψης).

Τα συμπληρώματα διατροφής θα πρέπει να δίνονται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Κατά την ταπεινή μου άποψη - και όχι μόνο-, σ' ένα μωρό που δεν δέχεται καλά τροφές πέραν του μητρικού, ίσως είναι καταστροφικό να δοθούν συμπληρώματα γιατί ένα ανώριμο πεπτικό όχι μόνο δεν μπορεί να τα αξιοποιήσει αλλά αντίθετα επιβαρύνεται (π.χ. ο σίδηρος σε συμπλήρωμα δεν είναι διαθέσιμος μόνο για το μωρό όπως είναι ο σίδηρος του μητρικού γάλακτος αλλά και σε κακά βακτηρίδια που βρίσκονται στο έντερο, με αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων ή/και αιμορραγίας του εντέρου άρα περαιτέρω μείωσης του σιδήρου του μωρού).

Κατά την άποψή μου και πάλι, ένα παιδάκι που δεν δέχεται καλά τις στερεές τροφές πρέπει να αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη προσοχή και με τη συναίσθηση ότι η επιστήμη ακόμα δεν έχει αποκτήσει τη σοφία της φύσης...

Ο θηλασμός για επανασύνδεση είναι πολύ σημαντικός για το παιδί και δεν τον διαπραγματεύεται. Σιγά-σιγά, θα αρχίσει να μην το ζητάει κάθε μέρα ή τουλάχιστον να μην το ζητάει με το που μπαίνεις στο σπίτι. Αυτό έχει να κάνει με το ρυθμό του κάθε παιδιού αλλά και με το πώς πέρασε τη μέρα του μακριά σου, οπότε και πόσο πολύ αισθάνθηκε την απουσία σου. Μην σε αγχώνει, είναι πολύ φυσιολογικό. Εκείνο που έχω δει με το γιο μου είναι ότι όσο περισσότερο ασχοληθείς μαζί του την ώρα που γυρνάς (και όχι με τις δουλειές που σε περιμένουν) τόσο πιο ευχαριστημένα είναι και τόσο πιο εύκολα δέχονται μετά να ασχοληθούν με κάτι μόνα τους ενώ κάνεις τις δουλειές σου (ανάλογα πάντα και με την ηλικία του κάθε παιδιού).

Σ'ευχαριστώ και πάλι για την απάντησή σου.

Όντως τώρα που διάβασα αυτά που έγραψες, διαπίστωσα πως άλλες μέρες το ζητάει με το που γυρνάω από τη δουλειά και άλλες πολύ αργότερα, άρα θα έχει να κάνει με το πώς πέρασε τη μέρα του...Βέβαια, πολύ συχνά το ζητάει τελευταίως από βαρεμάρα, δηλαδή οταν έχει βαρεθεί όλα τα παιχνίδια που είναι μπροστά του και τσουπ μου ορμάει.

Κι εγώ ήθελα να ρωτήσω αν περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία το μητρικό γάλα σε μεγαλύτερη πλέον ηλικία των παιδιών. Ο δικός μου βέβαια τρώει τα πάντα, οπότε δεν έχω θέμα φαντάζομαι.

Καλύφτηκα, απλά έγραφα ταυτόχρονα

EvaMD σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου, βοήθησες πολύ. Πράγματι, πρέπει να έχει αλλεργία στο αγελαδινό γάλα τουλάχιστον, γιατί έχω παρατηρήσει ότι από τότε που γεννήθηκε όταν έπινα γάλα, μετά είχε πονάκια στην κοιλιά. Κι εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι, ότι δηλαδή για να μην τρώει θα έχει κάποιο λόγο, δε μπορεί με τόσες γεύσεις και να μη συγκινείται!

Προσπαθώ να της δίνω γενικά κάτι να φάει όταν είναι ήρεμη, αλλά τις περισσότερες φορές, τρώει το πολύ μια μπουκίτσα. Όταν όμως πεινάει, με το που βλέπει το κουτάλι βάζει τα κλάματα, του στυλ " γιατί με παιδεύεις τώρα, δώσε μου εκείνο το ωραίο να τελειώνουμε!"

EvaMD σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου, βοήθησες πολύ. Πράγματι, πρέπει να έχει αλλεργία στο αγελαδινό γάλα τουλάχιστον, γιατί έχω παρατηρήσει ότι από τότε που γεννήθηκε όταν έπινα γάλα, μετά είχε πονάκια στην κοιλιά. Κι εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι, ότι δηλαδή για να μην τρώει θα έχει κάποιο λόγο, δε μπορεί με τόσες γεύσεις και να μη συγκινείται!

Προσπαθώ να της δίνω γενικά κάτι να φάει όταν είναι ήρεμη, αλλά τις περισσότερες φορές, τρώει το πολύ μια μπουκίτσα. Όταν όμως πεινάει, με το που βλέπει το κουτάλι βάζει τα κλάματα, του στυλ " γιατί με παιδεύεις τώρα, δώσε μου εκείνο το ωραίο να τελειώνουμε!"

Πολύ σωστά το λες αυτό. Τα μωρά συνεργάζονται καλύτερα και είναι πιο δεκτικά σε νέες γεύσεις όταν δεν είναι πολύ πεινασμένα. Καλή συνέχεια!

Ελπίζω να μην είμαι εκτός θέματος γράφοντας σε αυτήν την ενότητα γιατί στην πραγματικότητα το πισωγύρισμα στον θηλασμό το έκανα εγώ αφού το μωρό μου δεν ήθελε από την αρχή να σταματήσει να θηλάζει...

Ο γιος μου είναι 14 μηνών τώρα και θηλάζει αποκλειστικά, έχοντας βέβαια εισάγει από 6 μηνών στερεές τροφές τις οποίες τρώει ικανοποιητικά. Δεν ήταν ποτέ αυτό που λέμε φαγανό παιδάκι αλλά τρώει φρούτα, μοσχάρι, κοτόπουλο, ψάρι, λαχανικά, γιαούρτι. Ο μικρός γενικά είναι αδυνατούλης (τώρα είναι 8,5 κιλά). Πριν 1 μήνα κάναμε τις καθιερωμένες εξετάσεις αίματος και οι αποθήκες σιδήρου του ήταν χαμηλές και ο παιδίατρος μας έδωσε συμπλήρωμα σιδήρου. Μου είπε επίσης ότι το παιδί θηλάζοντας πια μόνο πρωί βραδύ και εφόσον έχει μειωθεί η παραγωγή μου ίσως δεν παίρνει το γάλα που θα έπρεπε.

Άρχισα τις προσπάθειες τρομοκρατημένη να μάθει το μωρό το μπιμπερό και το ξένο γάλα. Άλλαξα 5 μάρκες γάλακτος και σκόνη και εβαπορέ, έδωσα πολλές διαφορετικές θηλές, αγόρασα πολλές μάρκες μπιμπερό και τίποτα... Το παιδί παθαίνει υστερία με το ξένο γάλα.. δεν το θέλει καθόλου, κλαίει απαρηγόρητα και δεν το πίνει.

Ακολουθώντας ηλιθιωδώς τις συμβουλές των γύρω μου δεν του πρόσφερα στήθος καθόλου (κάτι που έχω μετανιώσει). Μου έλεγαν όλοι τα γνωστά, φτάνει πια μεγάλωσε, αν δεν του προσφέρεις το στήθος θα το ξεχάσει και θα πιει το ξένο, το παιδί πρέπει να παχύνει και με τον θηλασμό δεν γίνεται πια αυτό, έχει έλλειψη ασβεστίου και πρέπει να πιει ξένο κλπ.. Ευτυχώς δεν τηρούσα κατά γράμμα τις συμβουλές και μερικές φορές που τον λυπόμουν τον θήλαζα κρυφά, άλλες πάλι φορές αφού περνούσα και 1 ώρα με το μπιμπερό στο χέρι και αυτός αρνιόταν πεισματικά να το πιει τον έβαζα για ύπνο νηστικό.

Μετά από περίπου 2 εβδομάδες προσπάθεια αποφάσισα ότι δεν αντέχω να ταλαιπωρώ άλλο και το μωρό και εμένα και άρχισα πάλι να θηλάζω όπως πριν (πρωί-βράδυ). Ο μικρός δεν ζητάει και παραπάνω αφού τρώει ξένες τροφές κανονικά. Το πρόβλημα είναι ότι το γάλα μου έχει μειωθεί απίστευτα, αφού απορώ τι τρώει αυτό το μωρό. Εκείνος δεν παραπονιέται, ικανοποιείται από τον θηλασμό ξανά αλλά νιώθω ότι το παιδάκι μου υποσιτίζεται.

Οι ανάγκες σε γάλα σε αυτήν την ηλικία δεν είναι εξαιρετικά αυξημένες? Και τι θα γίνει αν το παιδί μου δεν μάθει να πίνει ποτέ ξένο γάλα? Πως θα αναπτυχθεί σωστά??

Επίσης μετά από τόσο καιρό μπορώ να αυξήσω εκ νέου την παραγωγή μου?

Συγνώμη αν σας κούρασα.. θα εκτιμήσω τις απαντήσεις σας και την βοήθεια σας!