Εγκυμοσύνη και νεφρά

Καλησπέρα! Έχω κάποια χρόνια πάθηση στα νεφρά, καθώς και υπέρταση, και σκέφτομαι για δεύτερη εγκυμοσύνη αλλά φοβάμαι μήπως τα νεφρά μου δεν ανταποκριθούν... Μήπως έχει καμία παρόμοια εμπειρία;

Ειδικός να σου απαντήσει ειναι φυσικά ο νεφρολόγος που σε παρακολουθεί.

Και βεβαια εξαρταται από την παθηση.

Η μητερα μου μια χαρα εβγαλε εις περας δυο εγκυμοσύνες, παρότι πασχει από συνδρομο πολυκυστικων νεφρών ενηλικου τυπου (ενα ατροφικό,πολυκυστικό μη λειτουργικό νεφρο και ενα πολυκυστικό διογκωμενο νεφρό). Οι δυο εγκυμοσυνες πραγματοποιηθηκαν με διαφορά 15 χρόνων, το ατροφικό νεφρό αφαιρεθηκε στην ηλικία των 40 και το δευτερο νεφρο αφαιρεθηκε στα 75 λογω εμφανισης καρκινικού ογκου. Ζει αιμοκαθαιρόμενη και ειναι μια χαρά.

Καθε κατασταση ειναι διαφορετική βεβαια.

Ο γιατρός σου τι σου προτεινει?

Καλησπέρα κι ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Κι εγώ έχω πολυκυστική νόσο των νεφρών, καθώς και η μαμά μου, η οποία επίσης έκανε δυο επιτυχημένες εγκυμοσύνες, στα 55 της μπήκε στον τεχνητό νεφρό και τώρα έχει την ευτυχία να είναι μεταμοσχευμένη. Όσον αφορά εμένα έχω επισκεφθεί πραγματικά πολλούς γιατρούς, τόσο πριν μείνω για πρώτη φορά έγκυος, όσο και μετά. Γενικά θα σου πω ότι οι περισσότεροι (νεφρολόγοι και γυναικολόγοι) με αποθάρρυναν ακόμα κι από το να αποκτήσω το πρώτο μου παιδί, λέγοντας μου ότι θέτω σε κίνδυνο και την ίδια μου τη ζωή. Τώρα τελευταία επισκέφθηκα έναν καρδιολόγο (για την υπέρταση) κι έναν γυναικολόγο ειδικό στις κυήσεις υψηλού κινδύνου και μου έδωσε ένα σχετικά μεγάλο ποσοστό να πάει καλά... (Η πρώτη εγκυμοσύνη πήγε τέλεια). Αυτό που φοβάμαι πάρα πολύ είναι να χαλάσουν τα νεφρά πριν της ώρας τους... τώρα είμαι και μεγαλύτερη, είμαι 36 χρονών, και τα νεφρά μου δεν λειτουργούν όσο καλά λειτουργούσαν πριν 5 χρόνια που έμεινα πρώτη φορά έγκυος... κι αναρωτιέμαι, θ' αντέξουν; έτσι παλέυω μέσα μου γιατί από τη μία θέλω να είμαι καλά για το παιδί μου κι από την άλλη επειδή ξέρω πως κάποια στιγμή δεν θα είμαι καλά, δε θέλω το παιδί μου να το αντιμετωπίσει μόνο του... Οι γονείς μου έχουν περάσει πολλά και είμαι ευγνώμων που τα πέρασα με την αδερφή μου...

Επίσης πολλές φορές οι εκτιμήσεις των γιατρών επηρεάζονται και από την προσωπικότητά τους, για παράδειγμα η νεφρολόγος που με παρακολουθεί εδώ και χρόνια μου είπε χαρακτηριστικά: "Τι τα θες τα δυο παιδιά; Κι εγώ που έκανα δύο τι κατάλαβα;"

Ήθελα επίσης να σε ρωτήσω αν κληρονόμησες την ασθένεια από τη μαμά σου... ευχαριστώ πολύ!

Εχεις μιλησει με τον νεφρολόγο σου για την υπέρταση?

Η μητερα μου εμφανιζε υπερταση λογω αυξημενης ρενινης που εκκρινοταν απο το ατροφικό νεφρό, γι αυτό και το αφαιρεσε. Και η μια αδελφή της επίσης το ίδιο πρόβλημα (εφτασε πιεση 28, αν το πιστεύεις!) στην αιμοκαθαρση πλέον κι αυτή.

Ταπεινη μου αποψη, δεν ειναι θεμα καρδιολόγου η υπερταση που εμφανίζεις.

Για δευτερη εγκυμοσύνη θα επρεπε να παρεις το οκ απο νεφρολόγο, οχι γυναικολόγο/καρδιολόγο.

Θα σου πω και κατι άλλο, εντελώς ψυχρά σκεφτόμενη, επετρεψε μου μιας κι εγώ ζω τη νόσο (μεσω της μαμας μου και των αδελφων της), η νοσος πολυκυστικών νεφρών οδηγεί αργά ή γρήγορα σε νεφρική ανεπάρκεια, στόχος σου ειναι να καθυστερήσεις όσο μπορείς την αντιστροφη πορεία. Επίσης αν μου επιτρεπεις να κανω ενα προσωπικό σχόλιο, εφερες ενα παιδί στον κόσμο και εχεις υποχρέωση όσο περναει απ' το χερι σου να εισαι καλά γι αυτό. Εγω εχω αδελφό μεν αλλά λόγω του επαγγέλματός του ήταν μακριά στα δύσκολα και τα περασα μόνη μου, θελω δλδ να πω ότι κανοντας αλλο ενα παιδί δεν εξασφαλίζεις στο υπαρχον παιδί τη σιγουριά ή την υποστήριξη που εχεις στο μυαλό σου.

Συγχώρεσέ με αν υπερβαινω τα όρια... εχασα τον πατερα μου 33 χρονών και ακομα παλεύω να το ξεπεράσω. Πλεον που εχω εγω παιδιά, θεωρώ υποχρέωσή μου να ειμαι καλά και να ειμαι μαζί τους οσο περισσότερο γίνεται. Δεν φοβαμαι τον θανατο, αλλά την ελλειψη αγαπης... και ποιος θα μπορούσε να αντικαταστησει την αγαπη της μανας σε μια παιδική ψυχη?...

Για τον αν εχω κληρονομήσει τη νοσο, ακομα δεν ξερω να σου πω με σιγουριά. Ο νεφρολόγος της μητερας μου μου λεει ότι ακομα κι αν τωρα φαινεται να εχω φυσιολογικά νεφρά, δεν μπορούμε να ξερουμε αν την δεκαετία των 40 ή των 50 ή των 60 κανουν την εμφανιση τους οι κύστες και η ανεπαρκεια. Για την ωρα οι πιθανότητες ειναι υπερ μου. Ο αδελφός μου πιθανόν να την εχει κληρονομήσει, εχει πολλά απο τα συμπτωματα που συνηγορούν στην υπαρξη της νοσου (πετρες στα νεφρά, αρκετες κύστες, υψηλή πιεση, εμφανισε και ενα ανευρισμα αορτής).

Σκέψου και πραξε συνετά.

Σου εύχομαι τα καλύτερα, σε ό,τι κι αν αποφασίσεις.

Να προσθέσω και κατι ακομα.

Όπως θα ξερεις, το γονίδιο της πολυκυστικής νόσου ειναι επικρατές, που σημαινει ότι εχεις 50% πιθανότητες να το κληρονομήσεις και στα παιδιά σου (δεν υπαρχει φορέας, ή το εχεις και νοσείς ή δεν το εχεις και εισαι τυχερός). Και φυσικά η εκφανση της νόσου διαφέρει από ανθρωπο σε άνθρωπο πχ η μητερα σου μεταμοσχεύτηκε στα 55, η μητερα μου μπηκε στην αιμοκαθαρση στα 75 για ασχετο λόγο (αν δεν εμφανιζοταν ο ογκος ειναι πολύ πιθανό να μην εμπαινε ποτε στην αιμοκάθαρση, η κρεατινίνη της ήταν στο 1,5 δλδ τιποτα για την κατάστασή της), κάποιοι εμφανίζουν επιδείνωση πολύ νωρίς, κάποιοι άλλοι καθολου. Επειδή ομως παιζουμε με τις πιθανότητες, θα πρεπει κατα τη γνώμη μου να τα λαβεις όλα υπόψιν σου για μια επομενη εγκυμοσύνη, και τα καλα και τα άσχημα, ότι ίσως να πανε όλα καλά και για σενα και για το μωρό, ίσως να επιδεινωθεί η δική σου κατάσταση, ίσως και να καταρρεύσουν τα νεφρά, ίσως και το μωρό να νοσεί και να χρειαστει παρακολουθηση/χειρουργεία κλπ (διαβασε πχ την περιπτωση του Ιθαν που αφαιρεσε και τα δυο του νεφρά και ξεκινησε αιμοκαθαρση απο 8 μηνών http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=26273&highlight=%E1%E9%EC%EF%EA%E1%E8%E1%F1%F3%E7 -για αλλο λόγο, όχι πολυκυστικά- και αλλη μια συζητηση σχετικά με τη νόσο πολυκυστικών νεφρών βρεφικού τυπου http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=37964&highlight=%E1%E9%EC%EF%EA%E1%E8%E1%F1%F3%E7)... θα μου πεις "τα χειρότερα σκεφτεσαι?", θα πρεπει όμως αν τελικά το αποφασίσεις να εισαι προετοιμασμένη για τα πάντα... και σε ό,τι αφορά εσένα και σε ό,τι αφορά το παιδί.

Koρίτσια θα ήθελα την εμπειρία σας. Ο άντρας μου έχει χρόνια νεφρική βλάβη αρχικού σταδίου λόγω αντισώματος. Ανησυχώ πολύ για το πόσο γρήγορα μπορεί να χειροτερέψει η νεφρική του λειτουργία. Το ένα νεφρό λειτουργεί 30% και το άλλο 70. Επίσης θέλω να ρωτήσω...πόσο καιρό μπορεί να ζήσει κάποιος κάνοντας αιμοκάθαρση;

Koρίτσια θα ήθελα την εμπειρία σας. Ο άντρας μου έχει χρόνια νεφρική βλάβη αρχικού σταδίου λόγω αντισώματος. Ανησυχώ πολύ για το πόσο γρήγορα μπορεί να χειροτερέψει η νεφρική του λειτουργία. Το ένα νεφρό λειτουργεί 30% και το άλλο 70. Επίσης θέλω να ρωτήσω...πόσο καιρό μπορεί να ζήσει κάποιος κάνοντας αιμοκάθαρση;

Πολλά αν προσέχει την διατροφή του αλλά και λίγο τον τρόπο ζωής του. Απ' όσο έμαθα όταν η μαμά μου μπήκε ακριβώς σε αυτό το στάδιο αλλά με 5% - 50% πριν 7 χρόνια, όλα εξαρτώνται από την διατροφή. Η μητέρα μου κατάφερε φέτος να επανέλθουν στα φυσιολογικά οι εξετάσεις της (κρεατινίνη κλπ) προσέχοντας τι τρώει (αλάτι, επεξεργασμένες τροφές κλπ), χωρίς να κουράζεται πολύ και προσέχοντας τα φάρμακα (ούτε ντεπόν....). Κατά τα άλλα κάνει μία φυσιολογική ζωή.

Οικογενειακή μας φίλη κάνει αιμοκάθαρση και καλή διατροφή εδώ και 12 χρόνια και είναι καλά στην υγεία της, δεν το ξέρει πολύς κόσμος.

Βρείτε έναν πολύ καλό νεφρολόγο γλυκειά μου και θα είστε διαρκώς σε επαφή στο εξής. Ολα μπορούν να πάνε καλά!

Eμείς έχουμε μεν κάνει τεράστια πρόοδο στο θέμα της διατροφής σε σύγκριση με το τι έτρωγε πριν αλλά όχι ιδιαίτερη προσοχή...τρώμε φυσιολογικά, όταν μαγειρεύω δε βάζω πουθενά αλάτι, αλλά...θα φάμε που και που το σουβλάκι μας, κανένα πατατάκι και λίγο παραπάνω κρέας το σκ. Μας έδωσε περιθώριο ο γιατρός επειδή τον πρώτο καιρό τον είχα στριμώξει πάρα πολύ, του τα ζύγιζα όλα και έχασε πολλά κιλά. Τις καθημερινές τρώμε πιο πολύ λαχανικά μακαρόνια και ψάρι. Είναι και η μαμά σου σε αρχικό στάδιο; Και κατάφερε να επαναφέρει τις εξετάσεις στα φυσιολογικά ε; μπράβο...μακάρι κι εμείς...

σου έχω στείλει π.μ