Αποκόλληση πλακούντα

Ημουν έγκυος 3 μηνών στο δεύτερο παιδί και έπαθα ολική αποκόλληση πλακούντα.Όπως ήταν φυσικό το έμβρυο χάθηκε.Ήθελα πολύ να μείνω έγκυος.Τώρα(σχεδόν 5 μήνες αργότερα)θέλω να προσπαθήσω πάλι για δεύτερο αλλά φοβάμαι....Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως όλα θα πάνε καλά,αλλά όταν έρχεται η ''στιγμή'' δεν θέλω....Ίσως μου έδιναν θάρρος παρόμοιες ιστορίες.

Ημουν έγκυος 3 μηνών στο δεύτερο παιδί και έπαθα ολική αποκόλληση πλακούντα.Όπως ήταν φυσικό το έμβρυο χάθηκε.Ήθελα πολύ να μείνω έγκυος.Τώρα(σχεδόν 5 μήνες αργότερα)θέλω να προσπαθήσω πάλι για δεύτερο αλλά φοβάμαι....Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως όλα θα πάνε καλά,αλλά όταν έρχεται η ''στιγμή'' δεν θέλω....Ίσως μου έδιναν θάρρος παρόμοιες ιστορίες.

μην σκεφτεσαι αρνητικα βασω,το οτι δεν κρατησε ο οργανισμος σου το εμβρυο μια φορα δεν σημαινει οτι αυτο θα ξανασυμβει!δεν θα ειχει εμφυτευτει καλα το εμβρυο η μηπως δεν προσεξες κ κουραστηκες λιγο παραπανω?αφου ηδη εχεις ενα παιδακι κ πηγε καλα η πρωτη σου εγκυμοσυνη θα τα καταφερεις κ στην επόμενη απλα να εισαι λίγο πιο προσεκτικη τους πρώτους 3 μήνες.εξάλου ξερεις κ το μυστικο για να μεινεις "ποδια ψηλά"

αλήθεια ισχύει αυτό?

Πιθανώς ισχύει.Τη ζημιά την έπαθα από κούραση και από τις αγκαλιές της μικρής,αλλά όλο αυτό το ψυχολογικό μέρος(να το ακούσεις,ναυτίες κλπ.)δεν ξέρω.....με τρομάζει η ιδέα πως μπορεί να μου ξανασυμβεί παρόλο που την πρώτη εγκυμοσύνη δεν την κατάλαβα καθόλου γιατί δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.Σ'ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη.Ίσως αυτο είναι που χρειάζομαι για να προχωρήσω,γιατί ο σύζυγος το πήρε τόσο βαριά που δεν ήθελε να το συζητήσουμε κι έτσι όλοι οι φόβοι και η θλίψη έμειναν μέσα μου.Ευχαριστώ.....

vasso καλημερα και εγω το ιδιο επαθε 3 1/2 μηνων στο δευτερο παιδακι,εχει περασει 1 1/2 μηνας και στεφτομαι ακριβως οπως εσυ.

σιγουρα δεν σημαινει οτι θα ξαναγινει! ευχομαι συντομα και παλι εγκυος!

καλημερα vasso...καταλαβαινω απολυτα ποσο πολυ πονεσες και σε τι φαση ψυχολογικη βρεθηκες..προσπαθησε ομως να προχωρησεις μπροστα..εχεις ενα παιδακι ηδη που πρεπει να εισαι πολυ χαρουμενη γιαυτο..και ενα ανδρουλη που σαγαπαει...οταν θα νιωσεις ετοιμη θα ερθει και το 2ο παιδακι..δεν χρειαζεται να βιαζεσαι και να πιεζεσαι...να περνεις κουραγιο απο το πρωτο και θα το κανεις ενα αδερφακι συντομα..μια δυσκολια μας κανει πιο δυνατους για το μελλον..καλη δυναμη και ευχομαι να πανε ολα καλα σε σενα...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Πριν λίγο καιρό είχα μια άτυχη εγκυμοσύνη και μου κόστισε πάρα πολύ.

Ήταν η δεύτερη εγκυμοσύνη, στην πρώτη δόξα τον Θεό όλα πήγαν καλά και έχω ένα υγειέστατο αγοράκι.

Δεν σου κρύβω όμως πως φοβάμαι να ξαναμείνω έγκυος γιατί τριγυρνάει στο μυαλό μου η πιθανότητα να ξαναγινει κάτι παρόμοιο αν και ο γιατρός μου είπε ότι ήταν ένα τυχαίο γεγονός.

Όταν νοιώσεις πραγματικά πως είσαι έτοιμη τότε ξεκίνα θετικά και όλα θα πάνε καλά. Αυτό σκοπεύω να κάνω και γώ και άν το θελήσει ο Θέος θα ξαναγίνω μανούλα.

Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά και σύντομα με ένα υγειές μωράκι στην αγκαλιά.

Ημουν έγκυος 3 μηνών στο δεύτερο παιδί και έπαθα ολική αποκόλληση πλακούντα.Όπως ήταν φυσικό το έμβρυο χάθηκε.Ήθελα πολύ να μείνω έγκυος.Τώρα(σχεδόν 5 μήνες αργότερα)θέλω να προσπαθήσω πάλι για δεύτερο αλλά φοβάμαι....Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως όλα θα πάνε καλά,αλλά όταν έρχεται η ''στιγμή'' δεν θέλω....Ίσως μου έδιναν θάρρος παρόμοιες ιστορίες.

Λοιπον κεντρικη αποκολληση πλακουντα επαθα εγω στην εγκυμοσυνη μου οταν ημουν 7 μηνων. Ο γιατρος μου το αντιμετωπισε ο τυχαιο γεγονος. Αποτελεσμα? Στην δευτερη εγκυμοσυνη μου που ειχα και διδυμα, επαθα προεκλαμψια. Κατοπιν εορτης συνειδητοποιησε οτι ανεβαζα πιεση ... Προχωρησα σε τριτη εγκυμοσυνη αφου ειχα κανει ενα σωρο εξετασεις. Ο νεος μου γιατρος απο την αρχη εντοπισε το προβλημα της πιεσης και με τα καταλληλα φαρμακα, ξεκουραση και πανω απο ολα συνεχη παρακολουθηση τωρα εχω και τον γιο μου.

Τι θελω να πω με την ιστορια μου... Το εψαξες καθολου γιατι εγινε αυτη η αποκολληση? Τι σου ειπε ο γιατρος?

Λογικο ειναι να φοβασαι, ομως εχοντας αυτο το ιστορικο στην πλατη σου ειμαι σιγουρη οτι ο γιατρος την επομενη φορα θα σε προσεξει ιδιαιτερα και ολα θα πανε καλα.

ΚΙ ΕΓΩ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΜΕ ΠΑΛΛΙΝΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΟΠΩς ΚΙ ΕΣΥ ΟΜΩς ΠΗΡΑ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΩ ΝΑ ΞΑΝΜΕΙΝΩ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΕΒΛΕΠΑ ΟΤΙ ΠΑΘΑΙΝΩ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΚΑΠΩς ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΠΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩς ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΝ ΞΑΝΑΜΕΙΝΕΙς ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ

Vasso, εγω στον τριτο μηνα δεν επαθα αποκολληση, αλλα σταματησε η καρδουλα του να χτυπα....Μετα απο παρα πολυ συντομο διαστημα, εμεινα

εγκυος και ολα πηγαν τελεια! Μην αργεις...καλη επιτυχια

Αχ!!!Δεν ξέρετε πόσο θάρρος μου δίνετε όταν βλέπω πως σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο αλλά δεν το βάζετε κάτω.....Ήδη σκέφτομαι τώρα το καλοκαίρι που η μικρή μου θα κλείσει τα δύο να κάνω πάλι την απόπειρα για αδερφάκι....

Αχ!!!Δεν ξέρετε πόσο θάρρος μου δίνετε όταν βλέπω πως σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο αλλά δεν το βάζετε κάτω.....Ήδη σκέφτομαι τώρα το καλοκαίρι που η μικρή μου θα κλείσει τα δύο να κάνω πάλι την απόπειρα για αδερφάκι....

Αχ!!!Δεν ξέρετε πόσο θάρρος μου δίνετε όταν βλέπω πως σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο αλλά δεν το βάζετε κάτω.....Ήδη σκέφτομαι τώρα το καλοκαίρι που η μικρή μου θα κλείσει τα δύο να κάνω πάλι την απόπειρα για αδερφάκι....

Και εγώ έχω τρομερό άγχος και φοβάμαι πάρα πολύ να μην ξαναχάσω το μωρό μου.

Τελικά κουβαλάμε πολλές ανασφάλειες!

Καλά δεν είναι και λίγο αυτό που πάθατε κορίτσια. Μπορεί να λέμε, ότι είναι μέσα στη ζωή, κανείς όμως δεν το θέλει μέσα στη δική του ζωή. Μπράβο που το αντιμετωπίζετε, συζητώντας το και μπράβο που σκέφτεστε να ξαναπροσπαθήσετε άμεσα. Στη εγκυμοσύνη όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά μέχρι το τέλος. Όμως επειδή μία φορά συμβαίνει το κακό, δείτε και τη θετική πλευρά: είναι εντελώς απίθανο να σας ξανατύχει!

Σίγουρα το θεωρείς ως τυχαίο γεγονός,αλλά η αλήθεια είναι πως δεν το προσπερνάς έτσι απλά.Άσε που είναι και οι ορμόνες στη μέση και σε πιάνει κατάθλιψη και τα σχετικά.Εγώ που μίλησα με ψυχολόγο μου είπε πως περίπου 4 μήνες μετά το συμβάν θα άρχιζα να παίρνω τα πάνω μου.Εν τω μεταξύ δεν θα ξεχάσω ποτέ το σύζυγό μου που μόλις βγήκαμε από το γιατρό για να πάμε στο νοσοκομείο είχε κάτσει στο πεζοδρόμιο και έκλαιγε σαν μωρό....Ήταν η πρώτη φορά που είδα τέτοια αντίδραση από τη μεριά του!!!

εγώ έχασα το πρώτο μου παιδί στην 21η εβδομάδα εγκυμοσύνης μου, είχα πάει για το β επιπέδου και οι γιατροί μου ανακοίνωσαν ότι είχε σταματήσει η καρδούλα του και είχε σταματήσει η ανάπτυξη του στις 15 εβδομάδες! η ιστολογική εξέταση δεν έδειξε καμιά ανωμαλία στο έμβρυο, αλλα΄ένα θρόμβο 2 εκατοστά στην κεντρική αρτηριά και μάλλον αυτή ήταν η αιτία, αλλά όλες οι εξετάσεις για θρομβοφιλία βγήκαν αρνητικές καθώς και όλα τα υπόλοιπα, οπότε το θεωρήσανε οι γιατροί τυχαίο γεγονός! ήθελα να μείνω κατευθείαν έγκυος, αλλά φοβόμουνα πάρα πολύ, όταν τελικά έμεινα (μετά από 7 μήνες προσπαθειών) και είδα το θετικό από τη ία χάρηκα και από την άλλη άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια! ευτυχώς όλα πάνε καλά προς το παρόν ,αλλά δεν παώ να ανυσηχώ υπερβολικά πολύ, ευτυχώς η μπουμπούκα μου μου δίνει πολύ συχνά σημάδι ότι είναι καλά και έτσι ηραμώ κάπως, πάντως όταν πηγαίνω στο γιατρό ακόμη δεν θέλω να μπαίνει κανείς μαζί μου στην αρχή μην ακούσω κάτι κακό, μόλις διαπιστώσουμε ότι όλα καλά, τότε φωνάζω και τους άλλους!

εγώ έχασα το πρώτο μου παιδί στην 21η εβδομάδα εγκυμοσύνης μου, είχα πάει για το β επιπέδου και οι γιατροί μου ανακοίνωσαν ότι είχε σταματήσει η καρδούλα του και είχε σταματήσει η ανάπτυξη του στις 15 εβδομάδες! η ιστολογική εξέταση δεν έδειξε καμιά ανωμαλία στο έμβρυο, αλλα΄ένα θρόμβο 2 εκατοστά στην κεντρική αρτηριά και μάλλον αυτή ήταν η αιτία, αλλά όλες οι εξετάσεις για θρομβοφιλία βγήκαν αρνητικές καθώς και όλα τα υπόλοιπα, οπότε το θεωρήσανε οι γιατροί τυχαίο γεγονός! ήθελα να μείνω κατευθείαν έγκυος, αλλά φοβόμουνα πάρα πολύ, όταν τελικά έμεινα (μετά από 7 μήνες προσπαθειών) και είδα το θετικό από τη ία χάρηκα και από την άλλη άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια! ευτυχώς όλα πάνε καλά προς το παρόν ,αλλά δεν παώ να ανυσηχώ υπερβολικά πολύ, ευτυχώς η μπουμπούκα μου μου δίνει πολύ συχνά σημάδι ότι είναι καλά και έτσι ηραμώ κάπως, πάντως όταν πηγαίνω στο γιατρό ακόμη δεν θέλω να μπαίνει κανείς μαζί μου στην αρχή μην ακούσω κάτι κακό, μόλις διαπιστώσουμε ότι όλα καλά, τότε φωνάζω και τους άλλους!

jenny έγραψε:

εγώ έχασα το πρώτο μου παιδί στην 21η εβδομάδα εγκυμοσύνης μου, είχα πάει για το β επιπέδου και οι γιατροί μου ανακοίνωσαν ότι είχε σταματήσει η καρδούλα του και είχε σταματήσει η ανάπτυξη του στις 15 εβδομάδες! η ιστολογική εξέταση δεν έδειξε καμιά ανωμαλία στο έμβρυο, αλλα΄ένα θρόμβο 2 εκατοστά στην κεντρική αρτηριά και μάλλον αυτή ήταν η αιτία, αλλά όλες οι εξετάσεις για θρομβοφιλία βγήκαν αρνητικές καθώς και όλα τα υπόλοιπα, οπότε το θεωρήσανε οι γιατροί τυχαίο γεγονός! ήθελα να μείνω κατευθείαν έγκυος, αλλά φοβόμουνα πάρα πολύ, όταν τελικά έμεινα (μετά από 7 μήνες προσπαθειών) και είδα το θετικό από τη ία χάρηκα και από την άλλη άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια! ευτυχώς όλα πάνε καλά προς το παρόν ,αλλά δεν παώ να ανυσηχώ υπερβολικά πολύ, ευτυχώς η μπουμπούκα μου μου δίνει πολύ συχνά σημάδι ότι είναι καλά και έτσι ηραμώ κάπως, πάντως όταν πηγαίνω στο γιατρό ακόμη δεν θέλω να μπαίνει κανείς μαζί μου στην αρχή μην ακούσω κάτι κακό, μόλις διαπιστώσουμε ότι όλα καλά, τότε φωνάζω και τους άλλους!

Τζεννούλα σου εύχομαι τα καλύτερα.όλα θα πάνε καλά.......

σας ςυχαριστώ πάρα πολύ κορίτσια, άβαλα τον ευατό μου σαν παράδειγμα ότι οι ατυχίες που μας συμβαίνουν δεν πρέπει να μας ρίχνουν, αλλά να μας κάνουν πιο δυνατές!

μπραβο ΤΖΕΝΟΥΛΑ,αυτο εκανα κι εγω οταν εχασα τα πρωτα μου παιδακια και να που τωρα δοξα τον ΘΕΟ εχω το νινακι μου.θελει δυναμη και αγωνα η ζωη αλλιως δε παλευεται.....

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΙΔΙΑ.ΜΑΖΙ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟ ΜΗΝΑ ΤΟ ΕΝΑ ΤΗΣ ΕΜΒΡΥΟ(ΕΙΧΕ ΟΜΟΖΥΓΩΤΙΚΑ ΔΥΔΙΜΑ)ΠΑΡΑΜΟΡΦΟΘΗΚΕ ΤΕΛΕΙΩΣ.ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΝΑΝΕ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΑΕΙ ΕΞΩ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΣΩΖΑΝΕ ΤΟ ΕΝΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ.ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΓΕΝΝΗΣΕ ΜΕ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΝΕΚΡΑ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΕΝΟΙΩΘΑ ΤΙ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΕΝΗ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΕΙ ΑΠΩΛΕΙΑ.

ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΟΚΟΛΗΣΗ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΕΚΑΤΣΑ 2 ΜΗΝΕΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΗΣ ΘΑ ΣΟΥ ΕΡΘΟΥΝ ΟΛΑ ΒΟΛΙΚΑ.

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.ΠΡΙΝ 5,5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ.ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 4 ΜΗΝΩΝ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΓΟΡΑΚΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΑΘΑΜΕ ΟΤΙ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΦΡΑΞΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΟΥΡΗΘΡΑ ΤΟΥ ΤΑ ΝΕΦΡΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΔΙΟΓΚΩΜΕΝΑ.ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ 1 ΜΗΝΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΜΗΠΩΣ ΦΤΙΑΞΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΕΝΑ ΜΗΝΑΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ,ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΙΣΕΙΣ,ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΣΤΝΑΧΩΡΙΑ.ΤΕΛΙΚΑ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ 24Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΥΠΕΡΗΧΟ ΕΙΔΑΜΕ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΤΑ ΝΕΦΡΑ ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΠΑΣΕΙ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ.ΕΚΑΝΑ 6 ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΤΟ ΓΕΝΝΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ Κ.Τ.ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΕΣ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΜΕ Κ.Τ ΛΟΓΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΞΑΝΑΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΟΣ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ 6Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΕΒΑΛΛΑ.ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕ ΤΟ ΕΒΑΛΑ ΚΑΤΩΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΓΚΥΟΣ 4,5 ΜΗΝΩΝ ΜΕ ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΣΙΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ.ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΑΣ.ΓΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ

ΣΤΑ 18 ΜΟΥ ΕΚΑΝΑ ΕΚΤΡΩΣΗ ΟΥΣΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ...ΣΤΑ 25 ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ (ΜΕ ΜΙΚΡΗ ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΕΝΤΟΝΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΦΟΡΤΙΣΗΣ-ΕΚΛΑΙΓΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ-).ΣΤΑ 29 ΜΟΥ ΑΠΕΒΑΛΛΑ ΣΤΗΝ 6η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ 2 ΧΡΟΝΩΝ ...ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΜΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ...

ΝΙΩΘΩ ΑΧΑΡΙΣΤΗ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΑΛΛΑ....

nikijo γεια σου. Μην σκεφτεσαι ετσι για τον εαυτο σου. Πως ειναι δυνατον να λες οτι εισαι αχρηστη. Αν καταλαβα καλα εχεις ενα κοριτσακι στην αγγαλιτσα σου και αυτο ειναι υπεροχο!!!! Το οτι απεβαλλες τις περισσοτερες φορες ειναι τυχαιο γεγονος. Μην το σκεφτεσαι. Ισως ειανι καλυτερα ετσι. Μπορει να μην ηταν υγειες το μωρακι αυτο. Τι να πουνε και αλλες οπως και γω που το μεγαλωνουμε μεσα στην κοιλια μας και ξαφνικα μετα απο εναν προγραμματισμενο υπερηχο μαθαινουμε ή οτι εχει σταματησει η καρδουλα του ή οτι εχει καποιο αλλο προβλημμα και πρεπει να το σταματησουμε...

Μπορεις να κανεις παιδια και το ξερεις πολυ καλα αυτο!!!! Το κεφαλι ψηλα, να αγαπας τον αντρα σου και το επομενο μωρακι θα ερθει οταν εκεινο κρινει οτι ειναι η σωστη ωρα!!!