Σαλπιγγογραφία και εντεροκοκκος

Κορίτσια καλημέρα. Βρίσκομαι σε αγωγή με clomiphene, cyclacur και σήμερα έκανα την πρώτη ένεση pregnyl λόγω χαμηλής amh (0,61) και πρόβλημα γονιμότητας για δεύτερο παιδάκι. Αυτη την βδομάδα έκανα και σαλπιγγογραφία η οποία βγήκε καλή. Το πρόβλημα μου είναι ότι ο σύζυγος έκανε σπερματοδιάγραμμα και λόγω ένδειξης φλεγμονής εκανε και καλλιέργεια και του βρήκαν εντεροκοκκο. Στο ουρολόγο θα πάμε σήμερα. Εγω που ρώτησα τον γυναικολόγο μου, μου είπε ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και για την περίπτωση μου δεν έχει καμία διαφορά και συνεχίζουμε κανονικά.Ακόμα και να του γράψει αντιβίωση εμείς συνεχίζουμε. Απλά εγω με διάφορα που διάβασα θορυβήθηκα ως προς την σαλπιγγογραφία. Μια κοπέλα κάπου ανέφερε ότι είναι επικύνδυνο και ότι υπάρχει περίπτωση το υγρό της εξέτασης σε περίπτωση που το έχω και εγω το μικρόβιο να το παρέσυρε και να μόλυνε σάλπιγγες και μήτρα.

Κορίτσια καλημέρα. Βρίσκομαι σε αγωγή με clomiphene, cyclacur και σήμερα έκανα την πρώτη ένεση pregnyl λόγω χαμηλής amh (0,61) και πρόβλημα γονιμότητας για δεύτερο παιδάκι. Αυτη την βδομάδα έκανα και σαλπιγγογραφία η οποία βγήκε καλή. Το πρόβλημα μου είναι ότι ο σύζυγος έκανε σπερματοδιάγραμμα και λόγω ένδειξης φλεγμονής εκανε και καλλιέργεια και του βρήκαν εντεροκοκκο. Στο ουρολόγο θα πάμε σήμερα. Εγω που ρώτησα τον γυναικολόγο μου, μου είπε ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και για την περίπτωση μου δεν έχει καμία διαφορά και συνεχίζουμε κανονικά.Ακόμα και να του γράψει αντιβίωση εμείς συνεχίζουμε. Απλά εγω με διάφορα που διάβασα θορυβήθηκα ως προς την σαλπιγγογραφία. Μια κοπέλα κάπου ανέφερε ότι είναι επικύνδυνο και ότι υπάρχει περίπτωση το υγρό της εξέτασης σε περίπτωση που το έχω και εγω το μικρόβιο να το παρέσυρε και να μόλυνε σάλπιγγες και μήτρα.

Νομίζω ότι δεν πρέπει να φοβάσαι. Αν πήρες κανονικά αντιβίωση όταν έκανες τη σαλπιγγογραφία, όπως σου είπε ο γιατρός, ακόμα και να υπήρχε το μικρόβιο εξουδετερώθηκε.

Άντε, με το καλό να μας πεις σύντομα τα ευχάριστα!

Ευχαριστώ Rosali για την άμεση απάντηση. Πήρα vibramyxin, ένα κουτάκι πριν και μετά την εξέταση. Νιώθω καλύτερα με την απάντηση σου γιατί έχω που έχω μπει σε αυτή την δύσκολη φάση δεν χρειαζόμουν και άλλη μια δυσκολία. Ευχαριστώ πολύ

Καλησπέρα σας, είμαι 26 ετών, είμαστε έναν χρόνο παντρεμένοι, σε λίγο συμπληρώνουμε και έναν χρόνο προσπαθειών για μωράκι. Δεν παίζει ρόλο η ηλικία όταν θες κάτι πολύ και δεν έρχεται. Είμαστε και οι 2 νέοι, προσέχουμε τη διατροφή μας, γυμναζόμαστε, δεν πίνουμε δεν καπνίζουμε, για αυτό και περιμέναμε ότι όλα θα πάνε όπως τα περιμέναμε. Δεν είναι ετσι τα πράγματα. Στους 6 μήνες λοιπόν εγώ φύσει απαισιόδοξος και αγχώδης άνθρωπος, λεω δεν μπορεί με σταθερό κύκλο χωρίς προβλήματα (28-29 μέρες) και ωορρηξία 15-16η μέρα γιατί έκανα τεστ ωστε να είμαι σίγουρη και με σύμμαχο την ηλικία να μην έχουμε καταφέρει ακόμη μια εγκυμοσύνη. Το μονο "μελανό σημείο" στο ιστορικό μου ήταν μια απλή ορώδης κύστη ωοθήκης που αφαιρέσαμε λαπαροσκοπικά πριν 3 χρόνια όσο ήμουν ακόμη φοιτήτρια, τότε αποκλείστηκε και το ενδεχόμενο ενδομητρίωσης οπότε και όλα οκ. Αποφασίζω λοιπόν να παω για εξέταση και να μας δωσει η γιατρός κάποιες συμβουλές. Κάνουμε υπέρηχο, με καθησυχάζει , μου λέει πως όλα είναι καλά και τον επόμενο μήνα θα δούμε ένα εμβρυάκι στην οθόνη. Αναπτερώθηκε το ηθικό μας. φεύγουμε και συνεχίζουμε τις προσπάθειες δυναμικά. Οι προσπάθειες έγιναν απογοητεύσεις και ξανά και ξανά και ξανά. Ταυτοχρονα άρχισαν να ξεφυτρώνουν εγκυμοσύνες απο εκεί που δεν τις περιμένεις. Εγω άρχισα να πέφτω πολύ ψυχολογικά. Πολύ όμως. Εχασα τον εαυτό μου και τη χαρά μου. Να σημειώσω ότι λόγω ηλικίας και επειδή δουλεύω σε φροντιστήριο ήμουν η χαρά των παιδιών, πράγμα που δεν ισχύει πια... Ο σύζυγός μου είναι πιο δυναμικός πιο αισιόδοξος, και προσπαθεί να με κρατήσει όρθια. Καποιες μερες τα καταφέρνει, αλλά είναι δυσκολο... Γνωρίζετε οι περισσότερες για τι πράγμα μιλάω... Αλλά φλυαρώ πολύ. Συγνώμη. Πριν τα Χριστούγεννα ο σύζυγος μου, μου ζητάει να πάμε να εξεταστεί εκείνος γιατί πιστεύει ότι κάτι τρέχει με το σπέρμα του. Πηγαίνουμε σε έναν καλό ανδρολόγο και απο την εξέταση καταλαβαίνει πως μάλλον έχουμε μια μικρή προστατίτιδα. Μας στέλνει για καλλιέργεια, εμείς του ζητάμε το πολυπόθητο σπερμοδιάγραμμα. Πράγμα που αρνείται γιατί θέλει να δει πρώτα την καλλιέργεια. Είχε δίκιο λοιπόν. Ο σύζυγός μου βγήκε θετικός σε ΟΥΡΕΟΠΛΑΣΜΑ και ασθενώς θετικός σε ΜΥΚΟΠΛΑΣΜΑ. Η αντιδρασή μας;;; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;; σαν φυτουλάκια και οι 2 ενημερωνόμαστε απο κάθε πηγή και ετσι θεωρούμε οτι αυτο το κακό κακό΄μικρόβιο φταιει για όλα... Ο ανδρολόγος μας δίνει μια θεραπεία με αντιβιοτικά, στον σύζυγο για 16 μέρες, και σε εμένα 7. Επικοινωνώ με τη γιατρό μου και μου λέει όοοοχι εσυ θα την πάρεις 20 μέρες γιατί στη γυναίκα είναι πιο επίμονο και έλα μετα να τα πουμε απο κοντα, μην αγχώνεσαι όλα οκ. Κάνουμε την θεραπεία, περνάει κάποιο διάστημα, επανεξέταση, αρνητικό, δόξα το Θεό, πάω στη γιατρό, μας εξηγεί τα παντα για το ουρεόπλασμα και λέει πως δεν ευθύνεται για την αδυναμία σύλληψης. Ίσως για κάποιες αποβολες αλλά όχι για αδυναμία σύλληψης. Ίσως αν έχει κάνει κάποια λοίμωξη στον σύζυγο και κατ'επέκταση βλάβη στο σπέρμα και κατ'επέκταση γιοκ μπεμπε.... Πάμε λοιπόν για σπερμοδιάγραμμα για να μάθουμε την αν οντως έκανε ζημιά το μικρόβιο.. Προς έκπληξη μας, το σπέρμα ήταν ΑΡΙΣΤΟ. Για την ακρίβεια μας είπαν πως τετοιο σπέρμα δεν έχει ούτε κάποιος υγιής άνδρας που δεν πέρασε λοίμωξη... Χάρηκα πολύ, αλλά χτύπησε μια καμπάνα μέσα μου και λέω στη γιατρό, γιατρέ άρα υπάρχει κάποιο άλλο θεματάκι, κάτι μέχρι τώρα το αγνοούμε;;; Ίσως λέει... Σαλπιγγογραφία.... Μέχρι τότε ήταν κάτι που δεν είχα ξανακούσει.. Ή το προσπερνούσα γιατί δεν φαντάστηκα ποτέ οτι θα το χρειαστώ... Πριν προχωρήσω στην σαλπιγγογραφία της ζήτησα να κάνουμε κάποιες ορμονολογικές, παρόλο που μου είπε πως γυναίκες με σταθερό κύκλο και κατα συνέπεια καλές ωορρηξίες δεν έχουν θέμα ορμονικό. Τις έκανα πρόσφατα, και όλα νορμαλ. Οπότε έφτασε η στιγμή που φοβάμαι... Και δεν την φοβάμαι για τον πονο. Για μένα δεν υφίσταται πόνος σε αυτό το ταξίδι. Γιατί ταξίδι θέλω να το λέμε. Όλοι. ¨Ενα ταξίδι που θα μας οδηγήσει σε αυτό που ονειρευόμαστε... Φοβάμαι το αποτέλεσμα. Γιατί η λογική μου λέει πως το μπαλάκι θα σταματήσει εκεί. Δεν γίνεται να είναι όλα φυσιολογικά και να μην έρχεται το μωράκι. Άρα κάτι συμβαίνει εκεί. Θα ήθελα την γνώμη σας. Ξέρω ότι υπάρχουν γυναίκες που έχουν παλέψει και παλεύουν με μεγαλύτερο πόνο ψυχής απο τον δικό μου, με αποτυχημένες εξωσωματικές, με αποβολές, αυτές όλες είναι ΜΑΝΕΣ, είτε καταφεραν να φέρουν στον κόσμο το μωρό τους είτε όχι, είναι ΜΑΝΕΣ και υποκλίνομαι σε αυτες τις γυναίκες! Αυτό που φοβάμαι είναι πως δεν θα έχω τη δύναμη να διαχειριστώ μια πιο δύσκολη κατασταση, εφόσον η ψυχολογία μου είναι ηδη άσχημη. Έχω κάποιες χαζές απορίες, που ξέρω πως θα λυθούνε μια και καλή την Πέμπτη, αλλά αν δεν βαρεθήκατε να διαβάσετε το τεράστιο βαρετό μου κείμενο, πείτε μου σας παρακαλώ για τα προβλήματα στις σάλπιγγες. (Για την εξεταση γνωρίζω τα πάντα). 1.Οι κλειστές σάλπιγγες, δεν έχουν κανένα συμπτωμα; 2. Όταν έκανα την λαπαροσκόπηση για την κύστη πριν 3 χρόνια δεν θα φαινόταν κάποιο πρόβλημα στις σάλπιγγες; 3. Το ουρεόπλασμα είναι ικανό να προκαλέσει βλάβη στις σάλπιγγες; Και μια λίγο ανόητη ερώτηση. Αν υπάρχουν βουλωμένες σάλπιγγες η ωορρηξία γινεται κανονικά; Συγνώμη και πάλι για το μέγεθος του κειμένου.. Θέλω να πιστεύω πως με καταλαβαίνετε. Καλή δύναμη σε όλους. Και μια συμβουλή. Την λέω κάθε μέρα στον εαυτό μου. Ας φορτώσουμε τον πονο μας και την αδυναμία μας στο Χριστό. Αυτός είναι πιο δυνατός απο εμάς. Πιστεύετε είπε και όλα είναι δυνατά!

Καλησπέρα σας, είμαι 26 ετών, είμαστε έναν χρόνο παντρεμένοι, σε λίγο συμπληρώνουμε και έναν χρόνο προσπαθειών για μωράκι. Δεν παίζει ρόλο η ηλικία όταν θες κάτι πολύ και δεν έρχεται. Είμαστε και οι 2 νέοι, προσέχουμε τη διατροφή μας, γυμναζόμαστε, δεν πίνουμε δεν καπνίζουμε, για αυτό και περιμέναμε ότι όλα θα πάνε όπως τα περιμέναμε. Δεν είναι ετσι τα πράγματα. Στους 6 μήνες λοιπόν εγώ φύσει απαισιόδοξος και αγχώδης άνθρωπος, λεω δεν μπορεί με σταθερό κύκλο χωρίς προβλήματα (28-29 μέρες) και ωορρηξία 15-16η μέρα γιατί έκανα τεστ ωστε να είμαι σίγουρη και με σύμμαχο την ηλικία να μην έχουμε καταφέρει ακόμη μια εγκυμοσύνη. Το μονο "μελανό σημείο" στο ιστορικό μου ήταν μια απλή ορώδης κύστη ωοθήκης που αφαιρέσαμε λαπαροσκοπικά πριν 3 χρόνια όσο ήμουν ακόμη φοιτήτρια, τότε αποκλείστηκε και το ενδεχόμενο ενδομητρίωσης οπότε και όλα οκ. Αποφασίζω λοιπόν να παω για εξέταση και να μας δωσει η γιατρός κάποιες συμβουλές. Κάνουμε υπέρηχο, με καθησυχάζει , μου λέει πως όλα είναι καλά και τον επόμενο μήνα θα δούμε ένα εμβρυάκι στην οθόνη. Αναπτερώθηκε το ηθικό μας. φεύγουμε και συνεχίζουμε τις προσπάθειες δυναμικά. Οι προσπάθειες έγιναν απογοητεύσεις και ξανά και ξανά και ξανά. Ταυτοχρονα άρχισαν να ξεφυτρώνουν εγκυμοσύνες απο εκεί που δεν τις περιμένεις. Εγω άρχισα να πέφτω πολύ ψυχολογικά. Πολύ όμως. Εχασα τον εαυτό μου και τη χαρά μου. Να σημειώσω ότι λόγω ηλικίας και επειδή δουλεύω σε φροντιστήριο ήμουν η χαρά των παιδιών, πράγμα που δεν ισχύει πια... Ο σύζυγός μου είναι πιο δυναμικός πιο αισιόδοξος, και προσπαθεί να με κρατήσει όρθια. Καποιες μερες τα καταφέρνει, αλλά είναι δυσκολο... Γνωρίζετε οι περισσότερες για τι πράγμα μιλάω... Αλλά φλυαρώ πολύ. Συγνώμη. Πριν τα Χριστούγεννα ο σύζυγος μου, μου ζητάει να πάμε να εξεταστεί εκείνος γιατί πιστεύει ότι κάτι τρέχει με το σπέρμα του. Πηγαίνουμε σε έναν καλό ανδρολόγο και απο την εξέταση καταλαβαίνει πως μάλλον έχουμε μια μικρή προστατίτιδα. Μας στέλνει για καλλιέργεια, εμείς του ζητάμε το πολυπόθητο σπερμοδιάγραμμα. Πράγμα που αρνείται γιατί θέλει να δει πρώτα την καλλιέργεια. Είχε δίκιο λοιπόν. Ο σύζυγός μου βγήκε θετικός σε ΟΥΡΕΟΠΛΑΣΜΑ και ασθενώς θετικός σε ΜΥΚΟΠΛΑΣΜΑ. Η αντιδρασή μας;;; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;; σαν φυτουλάκια και οι 2 ενημερωνόμαστε απο κάθε πηγή και ετσι θεωρούμε οτι αυτο το κακό κακό΄μικρόβιο φταιει για όλα... Ο ανδρολόγος μας δίνει μια θεραπεία με αντιβιοτικά, στον σύζυγο για 16 μέρες, και σε εμένα 7. Επικοινωνώ με τη γιατρό μου και μου λέει όοοοχι εσυ θα την πάρεις 20 μέρες γιατί στη γυναίκα είναι πιο επίμονο και έλα μετα να τα πουμε απο κοντα, μην αγχώνεσαι όλα οκ. Κάνουμε την θεραπεία, περνάει κάποιο διάστημα, επανεξέταση, αρνητικό, δόξα το Θεό, πάω στη γιατρό, μας εξηγεί τα παντα για το ουρεόπλασμα και λέει πως δεν ευθύνεται για την αδυναμία σύλληψης. Ίσως για κάποιες αποβολες αλλά όχι για αδυναμία σύλληψης. Ίσως αν έχει κάνει κάποια λοίμωξη στον σύζυγο και κατ'επέκταση βλάβη στο σπέρμα και κατ'επέκταση γιοκ μπεμπε.... Πάμε λοιπόν για σπερμοδιάγραμμα για να μάθουμε την αν οντως έκανε ζημιά το μικρόβιο.. Προς έκπληξη μας, το σπέρμα ήταν ΑΡΙΣΤΟ. Για την ακρίβεια μας είπαν πως τετοιο σπέρμα δεν έχει ούτε κάποιος υγιής άνδρας που δεν πέρασε λοίμωξη... Χάρηκα πολύ, αλλά χτύπησε μια καμπάνα μέσα μου και λέω στη γιατρό, γιατρέ άρα υπάρχει κάποιο άλλο θεματάκι, κάτι μέχρι τώρα το αγνοούμε;;; Ίσως λέει... Σαλπιγγογραφία.... Μέχρι τότε ήταν κάτι που δεν είχα ξανακούσει.. Ή το προσπερνούσα γιατί δεν φαντάστηκα ποτέ οτι θα το χρειαστώ... Πριν προχωρήσω στην σαλπιγγογραφία της ζήτησα να κάνουμε κάποιες ορμονολογικές, παρόλο που μου είπε πως γυναίκες με σταθερό κύκλο και κατα συνέπεια καλές ωορρηξίες δεν έχουν θέμα ορμονικό. Τις έκανα πρόσφατα, και όλα νορμαλ. Οπότε έφτασε η στιγμή που φοβάμαι... Και δεν την φοβάμαι για τον πονο. Για μένα δεν υφίσταται πόνος σε αυτό το ταξίδι. Γιατί ταξίδι θέλω να το λέμε. Όλοι. ¨Ενα ταξίδι που θα μας οδηγήσει σε αυτό που ονειρευόμαστε... Φοβάμαι το αποτέλεσμα. Γιατί η λογική μου λέει πως το μπαλάκι θα σταματήσει εκεί. Δεν γίνεται να είναι όλα φυσιολογικά και να μην έρχεται το μωράκι. Άρα κάτι συμβαίνει εκεί. Θα ήθελα την γνώμη σας. Ξέρω ότι υπάρχουν γυναίκες που έχουν παλέψει και παλεύουν με μεγαλύτερο πόνο ψυχής απο τον δικό μου, με αποτυχημένες εξωσωματικές, με αποβολές, αυτές όλες είναι ΜΑΝΕΣ, είτε καταφεραν να φέρουν στον κόσμο το μωρό τους είτε όχι, είναι ΜΑΝΕΣ και υποκλίνομαι σε αυτες τις γυναίκες! Αυτό που φοβάμαι είναι πως δεν θα έχω τη δύναμη να διαχειριστώ μια πιο δύσκολη κατασταση, εφόσον η ψυχολογία μου είναι ηδη άσχημη. Έχω κάποιες χαζές απορίες, που ξέρω πως θα λυθούνε μια και καλή την Πέμπτη, αλλά αν δεν βαρεθήκατε να διαβάσετε το τεράστιο βαρετό μου κείμενο, πείτε μου σας παρακαλώ για τα προβλήματα στις σάλπιγγες. (Για την εξεταση γνωρίζω τα πάντα). 1.Οι κλειστές σάλπιγγες, δεν έχουν κανένα συμπτωμα; 2. Όταν έκανα την λαπαροσκόπηση για την κύστη πριν 3 χρόνια δεν θα φαινόταν κάποιο πρόβλημα στις σάλπιγγες; 3. Το ουρεόπλασμα είναι ικανό να προκαλέσει βλάβη στις σάλπιγγες; Και μια λίγο ανόητη ερώτηση. Αν υπάρχουν βουλωμένες σάλπιγγες η ωορρηξία γινεται κανονικά; Συγνώμη και πάλι για το μέγεθος του κειμένου.. Θέλω να πιστεύω πως με καταλαβαίνετε. Καλή δύναμη σε όλους. Και μια συμβουλή. Την λέω κάθε μέρα στον εαυτό μου. Ας φορτώσουμε τον πονο μας και την αδυναμία μας στο Χριστό. Αυτός είναι πιο δυνατός απο εμάς. Πιστεύετε είπε και όλα είναι δυνατά!

Κ επισης θελω να σου πω οτι οτι κ να υπαρχει σημερα με τα μεσα που διαθετει η επιστημη λυνετε γιαυτο να μην ανησυχεις καθολου στην ηλικια σου καμια κοπελα δεν εχει αποτυχια!!! Ολες τα καταφερνουν οταν απευθυνονται στους καταλληλους γιατρους οποτε ηρεμησε κ απλα κανε τις εξετασεις σου η σαλπιγγογραφια βοηθαει πολυ κ στην συλληψη!!

Βρε Σίσσυ μου!!! 26 χρονών και έχεις τέτοιο άγχος και απαισιοδοξία;;; Εγώ στο πρώτο μου έμεινα έγκυος στα 32, στο δεύτερο στα 34 και σε πληροφορώ ότι θα ήθελα και τρίτο! Αν εσύ στα 26 έχεις τέτοια απαισιοδοξία, τότε εγώ να βγω κατευθείαν για απόσυρση! Λοιπόν, ας σοβαρευτούμε λιγάκι! Είσαι πάααρα πολύ μικρή και σίγουρα θα μείνεις έγκυος, αυτό δεν το συζητάμε!

Λοιπόν, ως προς αυτά που ρώτησες, απ' ότι γνωρίζω οι κλειστές σάλπιγγες δεν έχουν κάποιο σύμπτωμα, πόνο κλπ και η ωορρηξία γίνεται κανονικότατα, απλώς το ωάριο δεν μπορεί να φτάσει στη μήτρα (αφού είναι κλειστές). Μπορεί να είναι κλειστή η 1 μόνο, οπότε από εκείνη τη μεριά όταν γίνεται η ωορρηξία δεν φτάνει το ωάριο, όταν όμως γίνεται από την άλλη δεν έχεις πρόβλημα. Αυτό που λες για το ουρεόπλασμα δεν ξέρω αν μπορεί να βουλώσει τις σάλπιγγες. Οι κοπέλες που γνωρίζω προσωπικά με κλειστές σάλπιγγες συνήθως είχαν εργαστεί στο παρελθόν πχ σε ψυγεία (σούπερ μάρκετ κλπ), και ίσως λόγω ψύξης είχαν κλείσει. Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες βέβαια, δεν τους γνωρίζω όμως. Επίσης, με την λαπαροσκόπηση δεν νομίζω ότι φαίνεται η βατότητα των σαλπίγγων. Η μόνη εξέταση είναι η σαλπιγγογραφία.

Συμφωνώ με την Νινάκι80 ότι η σαλπιγγογραφία βοηθάει στη σύλληψη. Εμένα την πρώτη φορά με είχε βοηθήσει. Λένε ότι για 3 μήνες μετά τη σαλπιγγογραφία έχεις περισσότερες πιθανότητες να μείνεις έγκυος. Επίσης, επειδή σε βλέπω αρκετά αγχωμένη, θα σου πω εκ των προτέρων ότι ακόμα και αν οι σάλπιγγές σου είναι διαβατές (αυτό είναι το σημαντικότερο), στη σαλπιγγογραφία μπορεί να σου βρουν και άλλα πράγματα, όπως:

- Πιθανούς πολύποδες στη μήτρα (μη σε φοβίζουν, εγώ έμεινα έγκυος με πολύποδα).

- Κατακράτηση σκιαγραφικού κλπ δηλαδή συμφύσεις στις σάλπιγγες (μη μασάς, κι εγώ έχω συμφύσεις και δεν με εμπόδισαν καθόλου).

Γενικότερα όλα είναι διαχειρίσιμα. Προσπάθησε να διαχειριστείς το ΑΓΧΟΣ σου γιατί αυτό είναι που σου κάνει το μεγαλύτερο κακό. Λόγω αυτού δεν μπορείς να συλλάβεις. Άντε, ηρέμησε και όταν κάνεις την εξέταση μπες να μας πεις τα νέα σου. Όλα καλά θα είναι. Καλή επιτυχία!

Βρε Σίσσυ μου!!! 26 χρονών και έχεις τέτοιο άγχος και απαισιοδοξία;;; Εγώ στο πρώτο μου έμεινα έγκυος στα 32, στο δεύτερο στα 34 και σε πληροφορώ ότι θα ήθελα και τρίτο! Αν εσύ στα 26 έχεις τέτοια απαισιοδοξία, τότε εγώ να βγω κατευθείαν για απόσυρση! Λοιπόν, ας σοβαρευτούμε λιγάκι! Είσαι πάααρα πολύ μικρή και σίγουρα θα μείνεις έγκυος, αυτό δεν το συζητάμε!

 

Λοιπόν, ως προς αυτά που ρώτησες, απ' ότι γνωρίζω οι κλειστές σάλπιγγες δεν έχουν κάποιο σύμπτωμα, πόνο κλπ και η ωορρηξία γίνεται κανονικότατα, απλώς το ωάριο δεν μπορεί να φτάσει στη μήτρα (αφού είναι κλειστές). Μπορεί να είναι κλειστή η 1 μόνο, οπότε από εκείνη τη μεριά όταν γίνεται η ωορρηξία δεν φτάνει το ωάριο, όταν όμως γίνεται από την άλλη δεν έχεις πρόβλημα. Αυτό που λες για το ουρεόπλασμα δεν ξέρω αν μπορεί να βουλώσει τις σάλπιγγες. Οι κοπέλες που γνωρίζω προσωπικά με κλειστές σάλπιγγες συνήθως είχαν εργαστεί στο παρελθόν πχ σε ψυγεία (σούπερ μάρκετ κλπ), και ίσως λόγω ψύξης είχαν κλείσει. Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες βέβαια, δεν τους γνωρίζω όμως. Επίσης, με την λαπαροσκόπηση δεν νομίζω ότι φαίνεται η βατότητα των σαλπίγγων. Η μόνη εξέταση είναι η σαλπιγγογραφία.

 

Συμφωνώ με την Νινάκι80 ότι η σαλπιγγογραφία βοηθάει στη σύλληψη. Εμένα την πρώτη φορά με είχε βοηθήσει. Λένε ότι για 3 μήνες μετά τη σαλπιγγογραφία έχεις περισσότερες πιθανότητες να μείνεις έγκυος. Επίσης, επειδή σε βλέπω αρκετά αγχωμένη, θα σου πω εκ των προτέρων ότι ακόμα και αν οι σάλπιγγές σου είναι διαβατές (αυτό είναι το σημαντικότερο), στη σαλπιγγογραφία μπορεί να σου βρουν και άλλα πράγματα, όπως:

- Πιθανούς πολύποδες στη μήτρα (μη σε φοβίζουν, εγώ έμεινα έγκυος με πολύποδα).

- Κατακράτηση σκιαγραφικού κλπ δηλαδή συμφύσεις στις σάλπιγγες (μη μασάς, κι εγώ έχω συμφύσεις και δεν με εμπόδισαν καθόλου).

 

Γενικότερα όλα είναι διαχειρίσιμα. Προσπάθησε να διαχειριστείς το ΑΓΧΟΣ σου γιατί αυτό είναι που σου κάνει το μεγαλύτερο κακό. Λόγω αυτού δεν μπορείς να συλλάβεις. Άντε, ηρέμησε και όταν κάνεις την εξέταση μπες να μας πεις τα νέα σου. Όλα καλά θα είναι. Καλή επιτυχία!

Σ'ευχαριστώ πολύ για την ενθάρρυνση και κυρίως για τις πληροφορίες!!! Ότι έρθει θα το αντιμετωπίσουμε. Θέλω δουλίτσα με το άγχος το ξέρω.

Βρε Σίσσυ μου!!! 26 χρονών και έχεις τέτοιο άγχος και απαισιοδοξία;;; Εγώ στο πρώτο μου έμεινα έγκυος στα 32, στο δεύτερο στα 34 και σε πληροφορώ ότι θα ήθελα και τρίτο! Αν εσύ στα 26 έχεις τέτοια απαισιοδοξία, τότε εγώ να βγω κατευθείαν για απόσυρση! Λοιπόν, ας σοβαρευτούμε λιγάκι! Είσαι πάααρα πολύ μικρή και σίγουρα θα μείνεις έγκυος, αυτό δεν το συζητάμε!

 

Λοιπόν, ως προς αυτά που ρώτησες, απ' ότι γνωρίζω οι κλειστές σάλπιγγες δεν έχουν κάποιο σύμπτωμα, πόνο κλπ και η ωορρηξία γίνεται κανονικότατα, απλώς το ωάριο δεν μπορεί να φτάσει στη μήτρα (αφού είναι κλειστές). Μπορεί να είναι κλειστή η 1 μόνο, οπότε από εκείνη τη μεριά όταν γίνεται η ωορρηξία δεν φτάνει το ωάριο, όταν όμως γίνεται από την άλλη δεν έχεις πρόβλημα. Αυτό που λες για το ουρεόπλασμα δεν ξέρω αν μπορεί να βουλώσει τις σάλπιγγες. Οι κοπέλες που γνωρίζω προσωπικά με κλειστές σάλπιγγες συνήθως είχαν εργαστεί στο παρελθόν πχ σε ψυγεία (σούπερ μάρκετ κλπ), και ίσως λόγω ψύξης είχαν κλείσει. Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες βέβαια, δεν τους γνωρίζω όμως. Επίσης, με την λαπαροσκόπηση δεν νομίζω ότι φαίνεται η βατότητα των σαλπίγγων. Η μόνη εξέταση είναι η σαλπιγγογραφία.

 

Συμφωνώ με την Νινάκι80 ότι η σαλπιγγογραφία βοηθάει στη σύλληψη. Εμένα την πρώτη φορά με είχε βοηθήσει. Λένε ότι για 3 μήνες μετά τη σαλπιγγογραφία έχεις περισσότερες πιθανότητες να μείνεις έγκυος. Επίσης, επειδή σε βλέπω αρκετά αγχωμένη, θα σου πω εκ των προτέρων ότι ακόμα και αν οι σάλπιγγές σου είναι διαβατές (αυτό είναι το σημαντικότερο), στη σαλπιγγογραφία μπορεί να σου βρουν και άλλα πράγματα, όπως:

- Πιθανούς πολύποδες στη μήτρα (μη σε φοβίζουν, εγώ έμεινα έγκυος με πολύποδα).

- Κατακράτηση σκιαγραφικού κλπ δηλαδή συμφύσεις στις σάλπιγγες (μη μασάς, κι εγώ έχω συμφύσεις και δεν με εμπόδισαν καθόλου).

 

Γενικότερα όλα είναι διαχειρίσιμα. Προσπάθησε να διαχειριστείς το ΑΓΧΟΣ σου γιατί αυτό είναι που σου κάνει το μεγαλύτερο κακό. Λόγω αυτού δεν μπορείς να συλλάβεις. Άντε, ηρέμησε και όταν κάνεις την εξέταση μπες να μας πεις τα νέα σου. Όλα καλά θα είναι. Καλή επιτυχία!

Συγγνωμη αλλα τι σχεση εχουν οι βουλωμενες σαλπιγγες με τα ψυγεια του σουπερ μαρκετ?κ φυσικα οι πολυποδες εμποδιζουν κ τη συλληψη αλλα κ δυναται να προκαλεσουν αποβολες.κ οι συμφυσεις στη μητρα ενοχλουν εξισου.Συγγνωμη βρε παιδια αλλα ειναι δυνατον να γραφετε τετοια πραγματα?

Συγγνωμη αλλα τι σχεση εχουν οι βουλωμενες σαλπιγγες με τα ψυγεια του σουπερ μαρκετ?κ φυσικα οι πολυποδες εμποδιζουν κ τη συλληψη αλλα κ δυναται να προκαλεσουν αποβολες.κ οι συμφυσεις στη μητρα ενοχλουν εξισου.Συγγνωμη βρε παιδια αλλα ειναι δυνατον να γραφετε τετοια πραγματα?

Μισό λεπτό. Εγώ είπα σχετικά με τις κοπέλες που γνωρίζω προσωπικά (2 κοπέλες), όχι ότι αν γενικά δουλεύεις σε ψυγεία σίγουρα το παθαίνεις αυτό. Επίσης είπα ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, αλλά δεν τους γνωρίζω. Για τους πολύποδες και τις συμφύσεις, έχω διαφορετική άποψη και από προσωπική εμπειρία (συνέλαβα φυσιολογικά 2 φορές σε λιγότερο από 6 μήνες), αλλά και επειδή έχω ρωτήσει αρκετούς γιατρούς. Ναι, σίγουρα όταν ο πολύποδας είναι μεγάλος αποτελεί πρόβλημα, όμως πολύποδας από πολύποδα διαφέρει. Επίσης, άλλο να είσαι πχ με μια μήτρα γεμάτη πολυποδάκια και άλλο να έχεις ένα μικροσκοπικό σε σημείο που δεν παίζει και τόσο ρόλο. Όλα αυτά λαμβάνονται υπόψη κατά περίπτωση. Το ίδιο ισχύει και για τις συμφύσεις. Αν είναι πάρα πολλές και στις δύο σάλπιγγες, τότε ενδεχομένως να υπάρχει πρόβλημα. Θέλω να πω ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις. Η κοπέλα είναι ήδη πολύ αγχωμένη. Το να της πούμε ότι αν της βρουν έναν πολύποδα αυτό σημαίνει αυτομάτως υπογονιμότητα και αποβολές, δεν νομίζω να τη βοηθήσει. Όλα τα πράγματα αντιμετωπίζονται με ψυχραιμία. Ο γιατρός της θα τη βοηθήσει σίγουρα να αξιολογήσει την κατάσταση και να δει αν χρειάζονται περαιτέρω ενέργιες στην περίπτωσή της. Σου εύχομαι όμως, Σίσσυ, να είσαι πεντακάθαρη!

Εμένα αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη και την εκφράζω από προσωπική εμπειρία, όχι σαν γιατρός. Μπορεί και να ήμουν η εξαίρεση του κανόνα. Όλα πιθανά είναι σε αυτή τη ζωή.

sissy καταρχήν χαλάρωσε, πρέπει να πάρεις μία βαθειά ανάσα και να δεις τα πράγματα λίγο πιο χαλαρά! Θα κάνεις ένα βήμα την φορά, έκανες ορμονολογικές όλα οκ, ο άντρας σου έκανε το σπερμοδιάγραμμα επίσης οκ, θα κάνεις την σαλπιγγογραφία και απο εκεί και έπειτα θα σας κατευθύνει ο γιατρός σας. Μην ψάχνεις στα φόρουμ να βρεις απάντηση στο γιατί δεν έχει έρθει ακόμα το μωρό, αυτό μόνο ένας γιατρός θα μπορεί να το απαντήσει (και αυτό όταν θα βρει τον λόγο). Η καθε περίπτωση είναι διαφορετική. Δες τα θετικά της κατάστασης, έχετε τον χρόνο σύμμαχο και πίστεψε με αυτό είναι το Α και το Ω.

Είμαι δέκα χρόνια μεγαλύτερη σου και προσπαθούσαμε για παιδί 5 χρόνια... οπότε ξέρω πολύ καλά τι περνάς και δεν σου μιλάω εκ του ασφαλούς. Έπεσα, έκλαψα λύγισα όμως σηκώθηκα, και συνέχισα να προσπαθώ, έζησα την ζωή μου όμορφα μέχρι να έρθει το μωρό μου, βγήκα με τον καλό μου, πήγα διακοπές, βρέθηκα με φίλους, διάβασα βιβλία, χόρεψα..έζησα΄..γιατί ήθελα να είμαι καλά με τον άνθρωπο μου και με εμένα για να αντλώ δύναμη απο εκεί να συνεχίσω να προσπαθώ, ώσπου το πολυπόθητο ήρθε..μετά από 5 χρόνια προσπαθειών και 4 εξωσωματικές ήρθε!!

μπορεί να σου φαίνεται βουνό όμως δεν είναι (τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω) γιατί πολύ απλά ότι και αν πέρασα μπροστά σε αυτό που ήρθε μετά , φαίνονταν πολύ μικρό!!ι

Οπότε καλή μου, ανασυγκρότησε τις δυνάμεις σου σήκωσε τα κεφάλι σου και συνέχισε να ζεις και να προσπαθείς και να είσαι σίγουρη πως θα έρθει!!!!

Έγινες απόλυτα κατανοητή Rosali μου. Σ'ευχαριστώ για τις πληροφορίες!

sissy καταρχήν χαλάρωσε, πρέπει να πάρεις μία βαθειά ανάσα και να δεις τα πράγματα λίγο πιο χαλαρά! Θα κάνεις ένα βήμα την φορά, έκανες ορμονολογικές όλα οκ, ο άντρας σου έκανε το σπερμοδιάγραμμα επίσης οκ, θα κάνεις την σαλπιγγογραφία και απο εκεί και έπειτα θα σας κατευθύνει ο γιατρός σας. Μην ψάχνεις στα φόρουμ να βρεις απάντηση στο γιατί δεν έχει έρθει ακόμα το μωρό, αυτό μόνο ένας γιατρός θα μπορεί να το απαντήσει (και αυτό όταν θα βρει τον λόγο). Η καθε περίπτωση είναι διαφορετική. Δες τα θετικά της κατάστασης, έχετε τον χρόνο σύμμαχο και πίστεψε με αυτό είναι το Α και το Ω.

Είμαι δέκα χρόνια μεγαλύτερη σου και προσπαθούσαμε για παιδί 5 χρόνια... οπότε ξέρω πολύ καλά τι περνάς και δεν σου μιλάω εκ του ασφαλούς. Έπεσα, έκλαψα λύγισα όμως σηκώθηκα, και συνέχισα να προσπαθώ, έζησα την ζωή μου όμορφα μέχρι να έρθει το μωρό μου, βγήκα με τον καλό μου, πήγα διακοπές, βρέθηκα με φίλους, διάβασα βιβλία, χόρεψα..έζησα΄..γιατί ήθελα να είμαι καλά με τον άνθρωπο μου και με εμένα για να αντλώ δύναμη απο εκεί να συνεχίσω να προσπαθώ, ώσπου το πολυπόθητο ήρθε..μετά από 5 χρόνια προσπαθειών και 4 εξωσωματικές ήρθε!!

μπορεί να σου φαίνεται βουνό όμως δεν είναι (τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω) γιατί πολύ απλά ότι και αν πέρασα μπροστά σε αυτό που ήρθε μετά , φαίνονταν πολύ μικρό!!ι

Οπότε καλή μου, ανασυγκρότησε τις δυνάμεις σου σήκωσε τα κεφάλι σου και συνέχισε να ζεις και να προσπαθείς και να είσαι σίγουρη πως θα έρθει!!!!

Έχεις απόλυτο δίκιο. Σε όλα. Βήμα βήμα θα αντιμετωπίσουμε ότι βρεθεί στο δρόμο μας. Είμαι δυνατός άνθρωπος... Και αν δεν είμαι όσο νομίζω, θα γίνω. Σ'ευχαριστώ πολύ, μου έδωσες κουράγιο!

Έχεις απόλυτο δίκιο. Σε όλα. Βήμα βήμα θα αντιμετωπίσουμε ότι βρεθεί στο δρόμο μας. Είμαι δυνατός άνθρωπος... Και αν δεν είμαι όσο νομίζω, θα γίνω. Σ'ευχαριστώ πολύ, μου έδωσες κουράγιο!

Κοπέλα μου, με όλο το θάρρος, ηρέμησε!!! Δεν είσαι στα πρόθυρα της κλιμακτηρίου για να αντιδράς έτσι!!! Σε καταλαβαίνω απόλυτα, αλλά έχεις μπροστά σου χρόνια, κοίτα να χαρείς τον γάμο σου και να χαλαρώσεις και τότε θα έρθει φυσικά!!!

Αν όταν λες ότι προσπαθείτε 1 χρόνο, αν είσαι κάθε μήνα με το τεστ ωορρηξίας και το ρολόι στο χέρι, δεν πρόκειται να μείνεις έγκυος ούτε σε 10 χρόνια!!! Η σύλληψη χρειάζεται εσωτερική ηρεμία και καθόλου άγχος. Ξέρω αρκετές γυναίκες και μάλιστα σε ηλικίες πολύ μεγαλύτερες, οι οποίες μετά από χρόνια προσπαθειών πήραν απόφαση ότι δεν πρόκειται να γίνει, σταμάτησαν τις υστερίες και τότε συνέλαβαν!!!

Προσωπικά συνέλαβα αμέσως στα 35 μου, γιατί μια ωραία πρωία ξύπνησα και είπα στον άντρα μου "έλα να κάνουμε παιδί", χωρίς κανένα άγχος, καθώς του είχα ξεκόψει εξ αρχής ότι στην περίπτωση που δεν μπορούμε δεν θα προχωρήσω σε εξωσωματικές κλπ, αλλά θα ψάχναμε για υιοθεσία, επειδή είχε τραβήξει πάρα πολλά (και μάταια) με την πρώην σύζυγό του και δεν ήθελα να τον υποβάλω πάλι στις ίδιες δοκιμασίες. Όταν δε μου είπε να πάμε να κάνουμε εξετάσεις πριν καν προσπαθήσουμε, του είπα ένα μεγαλοπρεπέστατο ΟΧΙ, κι αν είναι να γίνει θα γίνει.

Δεν είναι ανάγκη να σκοτώνεις τον εαυτό σου για να γίνεις μάνα!!! Είτε κάνεις είτε δεν κάνεις παιδί, αργά ή γρήγορα, αυτή η ψυχολογία θα σε τσακίσει. Λατρεύω το παιδί μου και δεν το αλλάζω με τίποτα, αυτό εννοείται, αλλά αν δεν μπορούσα να γεννήσω, σίγουρα θα φρόντιζα να αγκαλιάσω με αγάπη ένα θετό παιδί, από αυτά που ζουν παρατημένα στα ιδρύματα και πιστεύω ότι ίσως να το αγαπούσα και παραπάνω, γιατί θα είχε μεγαλύτερη ανάγκη από την αγάπη μου!!!

Ξέρω ότι είπα πολλά και διάφορα, αλλά ξεκίνησα και θα καταλήξω πάλι στο εξής: Χαλάρωσε και όλα θα έρθουν!!! Σου εύχομαι ολόψυχα το επόμενο τεστ εγκυμοσύνης να είναι θετικό!!!

Βρε Σίσσυ μου!!! 26 χρονών και έχεις τέτοιο άγχος και απαισιοδοξία;;; Εγώ στο πρώτο μου έμεινα έγκυος στα 32, στο δεύτερο στα 34 και σε πληροφορώ ότι θα ήθελα και τρίτο! Αν εσύ στα 26 έχεις τέτοια απαισιοδοξία, τότε εγώ να βγω κατευθείαν για απόσυρση! Λοιπόν, ας σοβαρευτούμε λιγάκι! Είσαι πάααρα πολύ μικρή και σίγουρα θα μείνεις έγκυος, αυτό δεν το συζητάμε!

 

Λοιπόν, ως προς αυτά που ρώτησες, απ' ότι γνωρίζω οι κλειστές σάλπιγγες δεν έχουν κάποιο σύμπτωμα, πόνο κλπ και η ωορρηξία γίνεται κανονικότατα, απλώς το ωάριο δεν μπορεί να φτάσει στη μήτρα (αφού είναι κλειστές). Μπορεί να είναι κλειστή η 1 μόνο, οπότε από εκείνη τη μεριά όταν γίνεται η ωορρηξία δεν φτάνει το ωάριο, όταν όμως γίνεται από την άλλη δεν έχεις πρόβλημα. Αυτό που λες για το ουρεόπλασμα δεν ξέρω αν μπορεί να βουλώσει τις σάλπιγγες. Οι κοπέλες που γνωρίζω προσωπικά με κλειστές σάλπιγγες συνήθως είχαν εργαστεί στο παρελθόν πχ σε ψυγεία (σούπερ μάρκετ κλπ), και ίσως λόγω ψύξης είχαν κλείσει. Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες βέβαια, δεν τους γνωρίζω όμως. Επίσης, με την λαπαροσκόπηση δεν νομίζω ότι φαίνεται η βατότητα των σαλπίγγων. Η μόνη εξέταση είναι η σαλπιγγογραφία.

 

Συμφωνώ με την Νινάκι80 ότι η σαλπιγγογραφία βοηθάει στη σύλληψη. Εμένα την πρώτη φορά με είχε βοηθήσει. Λένε ότι για 3 μήνες μετά τη σαλπιγγογραφία έχεις περισσότερες πιθανότητες να μείνεις έγκυος. Επίσης, επειδή σε βλέπω αρκετά αγχωμένη, θα σου πω εκ των προτέρων ότι ακόμα και αν οι σάλπιγγές σου είναι διαβατές (αυτό είναι το σημαντικότερο), στη σαλπιγγογραφία μπορεί να σου βρουν και άλλα πράγματα, όπως:

- Πιθανούς πολύποδες στη μήτρα (μη σε φοβίζουν, εγώ έμεινα έγκυος με πολύποδα).

- Κατακράτηση σκιαγραφικού κλπ δηλαδή συμφύσεις στις σάλπιγγες (μη μασάς, κι εγώ έχω συμφύσεις και δεν με εμπόδισαν καθόλου).

 

Γενικότερα όλα είναι διαχειρίσιμα. Προσπάθησε να διαχειριστείς το ΑΓΧΟΣ σου γιατί αυτό είναι που σου κάνει το μεγαλύτερο κακό. Λόγω αυτού δεν μπορείς να συλλάβεις. Άντε, ηρέμησε και όταν κάνεις την εξέταση μπες να μας πεις τα νέα σου. Όλα καλά θα είναι. Καλή επιτυχία!

Κοπέλα μου, με όλο το θάρρος, ηρέμησε!!! Δεν είσαι στα πρόθυρα της κλιμακτηρίου για να αντιδράς έτσι!!! Σε καταλαβαίνω απόλυτα, αλλά έχεις μπροστά σου χρόνια, κοίτα να χαρείς τον γάμο σου και να χαλαρώσεις και τότε θα έρθει φυσικά!!!

Αν όταν λες ότι προσπαθείτε 1 χρόνο, αν είσαι κάθε μήνα με το τεστ ωορρηξίας και το ρολόι στο χέρι, δεν πρόκειται να μείνεις έγκυος ούτε σε 10 χρόνια!!! Η σύλληψη χρειάζεται εσωτερική ηρεμία και καθόλου άγχος. Ξέρω αρκετές γυναίκες και μάλιστα σε ηλικίες πολύ μεγαλύτερες, οι οποίες μετά από χρόνια προσπαθειών πήραν απόφαση ότι δεν πρόκειται να γίνει, σταμάτησαν τις υστερίες και τότε συνέλαβαν!!!

Προσωπικά συνέλαβα αμέσως στα 35 μου, γιατί μια ωραία πρωία ξύπνησα και είπα στον άντρα μου "έλα να κάνουμε παιδί", χωρίς κανένα άγχος, καθώς του είχα ξεκόψει εξ αρχής ότι στην περίπτωση που δεν μπορούμε δεν θα προχωρήσω σε εξωσωματικές κλπ, αλλά θα ψάχναμε για υιοθεσία, επειδή είχε τραβήξει πάρα πολλά (και μάταια) με την πρώην σύζυγό του και δεν ήθελα να τον υποβάλω πάλι στις ίδιες δοκιμασίες. Όταν δε μου είπε να πάμε να κάνουμε εξετάσεις πριν καν προσπαθήσουμε, του είπα ένα μεγαλοπρεπέστατο ΟΧΙ, κι αν είναι να γίνει θα γίνει.

Δεν είναι ανάγκη να σκοτώνεις τον εαυτό σου για να γίνεις μάνα!!! Είτε κάνεις είτε δεν κάνεις παιδί, αργά ή γρήγορα, αυτή η ψυχολογία θα σε τσακίσει. Λατρεύω το παιδί μου και δεν το αλλάζω με τίποτα, αυτό εννοείται, αλλά αν δεν μπορούσα να γεννήσω, σίγουρα θα φρόντιζα να αγκαλιάσω με αγάπη ένα θετό παιδί, από αυτά που ζουν παρατημένα στα ιδρύματα και πιστεύω ότι ίσως να το αγαπούσα και παραπάνω, γιατί θα είχε μεγαλύτερη ανάγκη από την αγάπη μου!!!

Ξέρω ότι είπα πολλά και διάφορα, αλλά ξεκίνησα και θα καταλήξω πάλι στο εξής: Χαλάρωσε και όλα θα έρθουν!!! Σου εύχομαι ολόψυχα το επόμενο τεστ εγκυμοσύνης να είναι θετικό!!!

Αρχικα να ξεκαθαρίσω οτι γραφω με καθε φιλικη διαθεση, αλλα επειδη διαβαζω ανακριβειες δεν μπορω να μην παρω θεση. Αρχικα η ενσταση μου εγκειται ως προς την αποψη ότι οι σαλπιγγες δεν φαινονται με τη λαπαροσκοπηση. Αυτο ειναι μεγα λαθος.Με τη λαπαροσκόπηση εξετάζεται με ακρίβεια η βατότητα των σαλπίγγων, γίνεται λεπτομερής καταγραφή της σχέσης μεταξύ σαλπίγγων και ωοθηκών, και επιπλέον γίνεται έλεγχος για συμφύσεις (ουλώδη ιστό) μεταξύ των οργάνων. Επιπλέον, ενδομητρίωση, μικρά ινομυώματα μήτρας, κύστεις ωοθηκών ή σαλπίγγων και υδροσάλπιγγες διαγιγνώσκονται και θεραπεύονται με ακρίβεια. Επομενως οχι, η σαλπιγγογραφια δεν ειναι η μονη εξεταση γαι τις σαλπιγγες. Ειναι περισσότερο αναιμακτη ναι, αλλα οχι η μονη.

Επειτα ως προς το σκελος της ηλικιας και της συγκρισης θεωρω οτι δεν πρεπει σε καμια περίπτωση να υφίσταται. Το γεγονος της επιθυμιας και μαλιστα διακαως της επιτευξης μιας εγκυμοσυνης δεν μπορει να μετρηθει με ορια ηλικιακα.

Οσον αφορα το αγχος θεωρω οτι πλεον αποτελει καραμελα. Δεν μπορω απλα να αποδεχθω το γεγονός ότι το αγχος δρα ανασταλτικα. δεν αποτελει αποδειξη, ουτε καν ενδειξη για τη μη επιτευξη εγκυμοσυνης. Το οτι ο οργανισμος βρισκεται σε μια ταραχη ναι, αλλα το να γονιμοποίησει το σπερματοζωαριο το ωαριο κ να γινει εμφύτευση ε ας μην γελιομαστε δεν οφείλεται στο αγχος... Το να πιασεις με την πρωτη θεωρω οτι δεν ειναι θεμα αγχους γιατι με μαθηματικη ακριβεια πολλες ξεκιναμε με την σκεψη οτι θα μεινω γρηγορα κ ευκολα, επομενως απαλλαγμενες απο αγχος.

Οσο για τις εξετασεις ναι, συμφωνω ως προς το οτι θα γινουν σταδιακα και πρεπει να ειναι με σταθερη σειρα. Ορμονολογικες, ΑΜΗ ωστε να ξερεις τα περιθωρια σου, σπερμοδιαγραμμα και σαλπιγγογραφια ειναι τα πρωτα που πρέπει να γινουν. Απο κει κ περα οκ, θα σε καθοδηγησει ο γιατρος αλλα δε θεωρω κακο να ψαχτεις κ μονη κ να ερευνησεις αυτο ειναι για την περίπτωσή μου, ενω το αλλο οχι, ρωτωντας ταυτοχρονα το γιατρο σου σαφως.

Κοπέλα μου, με όλο το θάρρος, ηρέμησε!!! Δεν είσαι στα πρόθυρα της κλιμακτηρίου για να αντιδράς έτσι!!! Σε καταλαβαίνω απόλυτα, αλλά έχεις μπροστά σου χρόνια, κοίτα να χαρείς τον γάμο σου και να χαλαρώσεις και τότε θα έρθει φυσικά!!!

Αν όταν λες ότι προσπαθείτε 1 χρόνο, αν είσαι κάθε μήνα με το τεστ ωορρηξίας και το ρολόι στο χέρι, δεν πρόκειται να μείνεις έγκυος ούτε σε 10 χρόνια!!!

 

φυσικά και δεν ισχύει αυτό που λες.

 

 

Η σύλληψη χρειάζεται εσωτερική ηρεμία και καθόλου άγχος.

η χειρότερη φράση/καραμέλα που μπορεί ακούσει γυναίκα που προσπαθεί αρκετό καιρό να τεκνοποιήσει ειδικά από γυναίκες που τα κατάφεραν χωρίς κόπο και άγχος. χωρίς να μιλάω για την συγκεκριμένη κοπέλα η οποία είναι ακόμα στη φάση της διερεύνησης, η υπογονιμότητα είναι ιατρικό πρόβλημα όπως είναι ο διαβήτης πχ. εκεί φυσικά και δεν συμβουλεύουμε για εσωτερική ηρεμία αλλά για ιατρική βοήθεια έτσι δεν είναι;

 

Ξέρω αρκετές γυναίκες και μάλιστα σε ηλικίες πολύ μεγαλύτερες, οι οποίες μετά από χρόνια προσπαθειών πήραν απόφαση ότι δεν πρόκειται να γίνει, σταμάτησαν τις υστερίες και τότε συνέλαβαν!!!

 

καλό είναι όταν δεν καταλαβαίνουμε τον αγώνα του άλλου να μην τον χαρακτηρίζουμε με βαριές εκφράσεις

 

Προσωπικά συνέλαβα αμέσως στα 35 μου, γιατί μια ωραία πρωία ξύπνησα και είπα στον άντρα μου "έλα να κάνουμε παιδί", χωρίς κανένα άγχος, καθώς του είχα ξεκόψει εξ αρχής ότι στην περίπτωση που δεν μπορούμε δεν θα προχωρήσω σε εξωσωματικές κλπ, αλλά θα ψάχναμε για υιοθεσία, επειδή είχε τραβήξει πάρα πολλά (και μάταια) με την πρώην σύζυγό του και δεν ήθελα να τον υποβάλω πάλι στις ίδιες δοκιμασίες. Όταν δε μου είπε να πάμε να κάνουμε εξετάσεις πριν καν προσπαθήσουμε, του είπα ένα μεγαλοπρεπέστατο ΟΧΙ, κι αν είναι να γίνει θα γίνει.

 

Δεν είναι ανάγκη να σκοτώνεις τον εαυτό σου για να γίνεις μάνα!!!

 

επουδενί δεν έδειξε τέτοιο δείγμα η κοπέλα. εξέφρασε τις απορίες και τους προβληματισμούς της.

 

Είτε κάνεις είτε δεν κάνεις παιδί, αργά ή γρήγορα, αυτή η ψυχολογία θα σε τσακίσει.Λατρεύω το παιδί μου και δεν το αλλάζω με τίποτα, αυτό εννοείται, αλλά αν δεν μπορούσα να γεννήσω, σίγουρα θα φρόντιζα να αγκαλιάσω με αγάπη ένα θετό παιδί, από αυτά που ζουν παρατημένα στα ιδρύματα και πιστεύω ότι ίσως να το αγαπούσα και παραπάνω, γιατί θα είχε μεγαλύτερη ανάγκη από την αγάπη μου!!!

Ξέρω ότι είπα πολλά και διάφορα, αλλά ξεκίνησα και θα καταλήξω πάλι στο εξής: Χαλάρωσε και όλα θα έρθουν!!! Σου εύχομαι ολόψυχα το επόμενο τεστ εγκυμοσύνης να είναι θετικό!!!

αυτά.

Να συμπληρώσω και κατι ακομα. Τα τεστ ωορρηξιας ειναι πολυτιμος συμμαχος της γυναικας. Δεν πηγαινει στα τυφλα κ ταυτόχρονα εχει τη δυνατότητα να μετρα τους μηνες, γνωρίζοντας οτι εχει στοχευμενες επαφες. Ειναι διαφορετικό το να πεις προσπαθουμε ενα χρονο κατα προσέγγιση και διαφορετικο να έχεις στοχευμενες επαφες.

Επομενως το ουτε σε 10 χρονια δεν θα πιασεις αν χρησιμοποιείς τεστ ειναι αστοχο.

Επισης θεωρω πως οταν μπαινει καποια κοπελα σε δημοσιο φορουμ να εκφρασει τους φοβους κ τις ανησυχίες της δεν θα επρεπε να της αποκοπτουμε τα φτερα με φράσεις οπως:Χαλαρωσε, γιατι κανεις ετσι, οσο συνεχιζεις σ αυτο το μοτιβο δεν θα συλλαβεις και μην σε πιανει υστερια.

Ισως θα επρεπε να προσέχουμε διοτι δεν ειναι η ψυχοσύνθεση ολων των ανθρωπων η ιδια και κατι που θα πουμε με αλλη "χροια" ισως παρερμηνευτει και εκληφθεί διαφορετικα..

Προς θεματοθετρια:Κανε την ερευνα σου και κρατα σημειωσεις. Πηγαινε στο γυναικολογο σου με αυτες και λυσε τις αποριες σου.

Αρχικά να σας ευχαριστήσω για τις απαντήσεις σας. Σέβομαι ΟΛΕΣ τις απόψεις. Απλά θα ήθελα να εκφράσω ένα "παράπονο". Γενικά οι άνθρωποι και ακόμα χειρότερα οι γιατροί, όταν αναφέρεις την ηλικία σου και είναι σχετικά νεαρή σε σχέση με άλλες, αντιδρούν πιο χαλαρά απ'οσο θα πρεπε και αμέσως αμέσως χάνουν την σοβαρότητα με την οποία θα έπρεπε να σε αντιμετωπίσουν. Δεν συμβαίνει παντα αλλά είναι άδικο όταν συμβαίνει.Συμφωνώ απόλυτα με τα κορίτσια λουκουμαδάκι και ioanna_27. Σας ευχαριστώ πολυ! Ωστόσο ξαναλεω ότι σέβομαι όλες τις απόψεις. nat2308 Σε θαυμάζω ειλικρινά για την λογική με την οποία αντιμετωπίζεις τα πραγματα. Επειδή ίσως παρεξηγήθηκε το post μου, καθώς δείχνει τοοοοοσο μεγάλο αγχος, θα ήθελα να πω πως ναι αισθάνομαι πληγωμένη και απογοητευμένη και έχω όλο το δικαίωμα να αισθάνομαι έτσι, γιατί ακριβώς είμαι 26 χρονών, και δεν είχε περάσει ποτέ απο το μυαλό μου ότι τα πράγματα δεν θα ήταν πανεύκολα για μένα. Θέλω τέλος να πω πως το να κάνω μωράκι δεν ήταν αυτοσκοπός. Τελείωσα τις σπουδές μου, εργάζομαι στον τομέα μου και ο Θεός έφερε στον δρόμο μου έναν άνθρωπο καταπληκτικό και σπάνιο που μου γέννησε την επιθυμία για μωρό. Πιστεύω πως οι περισσότερες θα συμφωνήσετε μαζί μου στο εξής: ΚΑΜΙΑ μας δεν ξεκίνησε με άγχος και απογοήτευση, όλες ξεκινήσαμε με χαρά. Η απογοήτευση έρχεται απο μόνη τη θες δεν θες όσο περνάει ο καιρός. Συγνώμη για το μέγεθος του post (ΠΑΛΙ). Τέλος θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση, μεθαύριο πάω για σαλπιγγογραφία και έχω αρκετό άγχος αλλά και χαρά γιατί ίσως ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Θα ήθελα όποια κοπέλα γνωρίζει να μου πει αν το ουρεόπλασμα στο οποίο βρέθηκε θετικός ο άνδρας μου προκαλεί βλάβη στις σάλπιγγες. Κάναμε θεραπεία και στην επανεξέταση βγήκε αρνητικό και στους δυο μας αλλά δεν ξέρω για πόσο καιρό το είχαμε. Γνωρίζω για τα χλαμύδια και τις λοιμώξεις κτλ. Απλά θα ήθελα να μάθω αν προκαλεί βλάβες ΚΑΙ αυτό το μικρόβιο. Ανόητη ερώτηση αλλά αν γνωρίζει κάποια κοπέλα θα ήθελα να μου πει! :D;)

Αρχικά να σας ευχαριστήσω για τις απαντήσεις σας. Σέβομαι ΟΛΕΣ τις απόψεις. Απλά θα ήθελα να εκφράσω ένα "παράπονο". Γενικά οι άνθρωποι και ακόμα χειρότερα οι γιατροί, όταν αναφέρεις την ηλικία σου και είναι σχετικά νεαρή σε σχέση με άλλες, αντιδρούν πιο χαλαρά απ'οσο θα πρεπε και αμέσως αμέσως χάνουν την σοβαρότητα με την οποία θα έπρεπε να σε αντιμετωπίσουν. Δεν συμβαίνει παντα αλλά είναι άδικο όταν συμβαίνει.Συμφωνώ απόλυτα με τα κορίτσια λουκουμαδάκι και ioanna_27. Σας ευχαριστώ πολυ! Ωστόσο ξαναλεω ότι σέβομαι όλες τις απόψεις. nat2308 Σε θαυμάζω ειλικρινά για την λογική με την οποία αντιμετωπίζεις τα πραγματα. Επειδή ίσως παρεξηγήθηκε το post μου, καθώς δείχνει τοοοοοσο μεγάλο αγχος, θα ήθελα να πω πως ναι αισθάνομαι πληγωμένη και απογοητευμένη και έχω όλο το δικαίωμα να αισθάνομαι έτσι, γιατί ακριβώς είμαι 26 χρονών, και δεν είχε περάσει ποτέ απο το μυαλό μου ότι τα πράγματα δεν θα ήταν πανεύκολα για μένα. Θέλω τέλος να πω πως το να κάνω μωράκι δεν ήταν αυτοσκοπός. Τελείωσα τις σπουδές μου, εργάζομαι στον τομέα μου και ο Θεός έφερε στον δρόμο μου έναν άνθρωπο καταπληκτικό και σπάνιο που μου γέννησε την επιθυμία για μωρό. Πιστεύω πως οι περισσότερες θα συμφωνήσετε μαζί μου στο εξής: ΚΑΜΙΑ μας δεν ξεκίνησε με άγχος και απογοήτευση, όλες ξεκινήσαμε με χαρά. Η απογοήτευση έρχεται απο μόνη τη θες δεν θες όσο περνάει ο καιρός. Συγνώμη για το μέγεθος του post (ΠΑΛΙ). Τέλος θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση, μεθαύριο πάω για σαλπιγγογραφία και έχω αρκετό άγχος αλλά και χαρά γιατί ίσως ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Θα ήθελα όποια κοπέλα γνωρίζει να μου πει αν το ουρεόπλασμα στο οποίο βρέθηκε θετικός ο άνδρας μου προκαλεί βλάβη στις σάλπιγγες. Κάναμε θεραπεία και στην επανεξέταση βγήκε αρνητικό και στους δυο μας αλλά δεν ξέρω για πόσο καιρό το είχαμε. Γνωρίζω για τα χλαμύδια και τις λοιμώξεις κτλ. Απλά θα ήθελα να μάθω αν προκαλεί βλάβες ΚΑΙ αυτό το μικρόβιο. Ανόητη ερώτηση αλλά αν γνωρίζει κάποια κοπέλα θα ήθελα να μου πει! :D;)

Για τις σαλπιγγες δεν ξερω.θεωρητικα ομως ειναι κ αυτο ενα μικροβιο.θεωρητικα ο ως θα μπορουσε να. εχει ανιουσα πορεια κ να μολυνει την πυελο με αποτελεσμα να προκαλεσει ενδομητριτιδα.το επο ενο βημα σου ειναι η σαλπιγγογραφια κ μετα κατα τη γνωμη μου η θστεροσκοπιση για να δειτε τι γι εται.να ξερεις οτι μονο αυτη η εξεταση θα δειξει αν εχεις φλεγμονη κ οχι η σαλπιγγογραφια.τελος συζητα με το γιατρο σου κ το ενδεχομενο της ενδομητριωσης γιατι αν υπαρχει ισως κ να δυσκολευει τη συλληψη.προχωρα.μια χαρα τα εχεις παει ως τωρα στην ερευνα σου.μην το αφησεις ομως αν δεν παρεις απαντησεις.αν σωστα στις γονιμες για ενα χρονο θα επρεπε να εχεις μεινει.καλη επιτυχια σου ευχομαι κ ρωτα ο,τι θες.

Για τις σαλπιγγες δεν ξερω.θεωρητικα ομως ειναι κ αυτο ενα μικροβιο.θεωρητικα ο ως θα μπορουσε να. εχει ανιουσα πορεια κ να μολυνει την πυελο με αποτελεσμα να προκαλεσει ενδομητριτιδα.το επο ενο βημα σου ειναι η σαλπιγγογραφια κ μετα κατα τη γνωμη μου η θστεροσκοπιση για να δειτε τι γι εται.να ξερεις οτι μονο αυτη η εξεταση θα δειξει αν εχεις φλεγμονη κ οχι η σαλπιγγογραφια.τελος συζητα με το γιατρο σου κ το ενδεχομενο της ενδομητριωσης γιατι αν υπαρχει ισως κ να δυσκολευει τη συλληψη.προχωρα.μια χαρα τα εχεις παει ως τωρα στην ερευνα σου.μην το αφησεις ομως αν δεν παρεις απαντησεις.αν σωστα στις γονιμες για ενα χρονο θα επρεπε να εχεις μεινει.καλη επιτυχια σου ευχομαι κ ρωτα ο,τι θες.

Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες, το 2014 που έκανα την λαπαροσκόπηση για αφαίρεση κύστης, θυμάμαι τα λόγια του γιατρού στη μητέρα μου (και το λέω ετσι) γιατί όντας φοιτήτρια τότε, δεν με άγχωναν ιδιαίτερα όλα αυτά ούτε με ενδιέφεραν. Η μητερα μου είχε αγχωθεί τότε παρά εγω. Θυμάμαι λοιπόν πως ο γιατρός μετα την επέμβαση είπε, εμένα με ενδιέφερε να δω το θέμα της ενδομητρίωσης, δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ενδομητρίωσης, και η κύστη ήταν απλή ορώδης χωρίς τάση για επανεμφάνιση και αν θυμάμαι καλά μου είχε πει να κάνω μια εξέταση που αφορούσε την ενομητρίωση CA 125; Αν κάνω λάθος συγχωρέστε με, ότι θυμάμαι σας λεω.

Αρχικά να σας ευχαριστήσω για τις απαντήσεις σας. Σέβομαι ΟΛΕΣ τις απόψεις. Απλά θα ήθελα να εκφράσω ένα "παράπονο". Γενικά οι άνθρωποι και ακόμα χειρότερα οι γιατροί, όταν αναφέρεις την ηλικία σου και είναι σχετικά νεαρή σε σχέση με άλλες, αντιδρούν πιο χαλαρά απ'οσο θα πρεπε και αμέσως αμέσως χάνουν την σοβαρότητα με την οποία θα έπρεπε να σε αντιμετωπίσουν. Δεν συμβαίνει παντα αλλά είναι άδικο όταν συμβαίνει.Συμφωνώ απόλυτα με τα κορίτσια λουκουμαδάκι και ioanna_27. Σας ευχαριστώ πολυ! Ωστόσο ξαναλεω ότι σέβομαι όλες τις απόψεις. nat2308 Σε θαυμάζω ειλικρινά για την λογική με την οποία αντιμετωπίζεις τα πραγματα. Επειδή ίσως παρεξηγήθηκε το post μου, καθώς δείχνει τοοοοοσο μεγάλο αγχος, θα ήθελα να πω πως ναι αισθάνομαι πληγωμένη και απογοητευμένη και έχω όλο το δικαίωμα να αισθάνομαι έτσι, γιατί ακριβώς είμαι 26 χρονών, και δεν είχε περάσει ποτέ απο το μυαλό μου ότι τα πράγματα δεν θα ήταν πανεύκολα για μένα. Θέλω τέλος να πω πως το να κάνω μωράκι δεν ήταν αυτοσκοπός. Τελείωσα τις σπουδές μου, εργάζομαι στον τομέα μου και ο Θεός έφερε στον δρόμο μου έναν άνθρωπο καταπληκτικό και σπάνιο που μου γέννησε την επιθυμία για μωρό. Πιστεύω πως οι περισσότερες θα συμφωνήσετε μαζί μου στο εξής: ΚΑΜΙΑ μας δεν ξεκίνησε με άγχος και απογοήτευση, όλες ξεκινήσαμε με χαρά. Η απογοήτευση έρχεται απο μόνη τη θες δεν θες όσο περνάει ο καιρός. Συγνώμη για το μέγεθος του post (ΠΑΛΙ). Τέλος θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση, μεθαύριο πάω για σαλπιγγογραφία και έχω αρκετό άγχος αλλά και χαρά γιατί ίσως ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Θα ήθελα όποια κοπέλα γνωρίζει να μου πει αν το ουρεόπλασμα στο οποίο βρέθηκε θετικός ο άνδρας μου προκαλεί βλάβη στις σάλπιγγες. Κάναμε θεραπεία και στην επανεξέταση βγήκε αρνητικό και στους δυο μας αλλά δεν ξέρω για πόσο καιρό το είχαμε. Γνωρίζω για τα χλαμύδια και τις λοιμώξεις κτλ. Απλά θα ήθελα να μάθω αν προκαλεί βλάβες ΚΑΙ αυτό το μικρόβιο. Ανόητη ερώτηση αλλά αν γνωρίζει κάποια κοπέλα θα ήθελα να μου πει! :D;)

Διάβασα όλα σου τα post και γι'αυτό τόνισα τόσο πολύ το ότι πρέπει να χαλαρώσεις. Μπορεί να φταίει ο γραπτός λόγος στο ότι εκφράζεται ένας πανικός στα κείμενά σου και μάλλον μια υπερβολή στο δικό μου :)

Εννοείται ότι όλα ειπώθηκαν καλοπροαίρετα και δεν πάω να το παίξω μούρη!!!

Η λογική μου είναι κάπως τετράγωνη σε κάποια θέματα, αλλά βοηθάει, πίστεψέ με!!! Έχω ζήσει τον πανικό σου σε πολύ κοντινά μου πρόσωπα και το τελευταίο παράδειγμα είναι η ανιψιά μου που γεννήθηκε μετά από 13(!) χρόνια άκαρπων προσπαθειών, όταν πλέον η νύφη μου πίστευε ότι δεν πρόκειται να συμβεί, και μάλιστα με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Γι'αυτό σου λέω, ηρέμησε και δες τα πράγματα με άλλο μάτι και να δεις που όλα θα αλλάξουν!!!

Στα κορίτσια που έσπευσαν να μου απαντήσουν θα πω ότι:

Το άγχος δεν είναι καραμέλα, αλλά καταλυτικός παράγοντας, καθώς διαταράσσει τη φυσική ισορροπία στη χημεία του οργανισμού μας και κατ' επέκταση στις ορμόνες. Μπορώ να το αναπτύξω και πιο επιστημονικά, αν θέλετε.

Όσο για το τεστ ωορρηξίας, καταρχάς το να έχεις επαφές αποκλειστικά τις μέρες της ωορρηξίας μειώνει δραστικά τις πιθανότητες σύλληψης. Η ωορρηξία ποικίλει από γυναίκα σε γυναίκα και δεν συμπίπτει πάντα με τις θεωρούμενες ως γόνιμες μέρες, γεγονός στο οποίο οι περισσότεροι γιατροί αποφεύγουν σκόπιμα να αναφερθούν.

Τέλος, το να συμβουλεύεις κάποιον να χαρεί τη ζωή και τη σχέση του και να ηρεμήσει, δεν νομίζω ότι είναι κακό, ειδικά έχοντας διαβάσει το μήνυμα #4, στο οποίο διακρίνεται μια κοπέλα πανικόβλητη!

Διάβασα όλα σου τα post και γι'αυτό τόνισα τόσο πολύ το ότι πρέπει να χαλαρώσεις. Μπορεί να φταίει ο γραπτός λόγος στο ότι εκφράζεται ένας πανικός στα κείμενά σου και μάλλον μια υπερβολή στο δικό μου :)

Εννοείται ότι όλα ειπώθηκαν καλοπροαίρετα και δεν πάω να το παίξω μούρη!!!

Η λογική μου είναι κάπως τετράγωνη σε κάποια θέματα, αλλά βοηθάει, πίστεψέ με!!! Έχω ζήσει τον πανικό σου σε πολύ κοντινά μου πρόσωπα και το τελευταίο παράδειγμα είναι η ανιψιά μου που γεννήθηκε μετά από 13(!) χρόνια άκαρπων προσπαθειών, όταν πλέον η νύφη μου πίστευε ότι δεν πρόκειται να συμβεί, και μάλιστα με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Γι'αυτό σου λέω, ηρέμησε και δες τα πράγματα με άλλο μάτι και να δεις που όλα θα αλλάξουν!!!

 

Στα κορίτσια που έσπευσαν να μου απαντήσουν θα πω ότι:

Το άγχος δεν είναι καραμέλα, αλλά καταλυτικός παράγοντας, καθώς διαταράσσει τη φυσική ισορροπία στη χημεία του οργανισμού μας και κατ' επέκταση στις ορμόνες. Μπορώ να το αναπτύξω και πιο επιστημονικά, αν θέλετε.

Όσο για το τεστ ωορρηξίας, καταρχάς το να έχεις επαφές αποκλειστικά τις μέρες της ωορρηξίας μειώνει δραστικά τις πιθανότητες σύλληψης. Οι γόνιμες μέρες ποικίλουν από γυναίκα σε γυναίκα και δεν συμπίπτουν πάντα με την ωορρηξία, γεγονός στο οποίο οι περισσότεροι γιατροί αποφεύγουν σκόπιμα να αναφερθούν.

Τέλος, το να συμβουλεύεις κάποιον να χαρεί τη ζωή και τη σχέση του και να ηρεμήσει, δεν νομίζω ότι είναι κακό, ειδικά έχοντας διαβάσει το μήνυμα #4, στο οποίο διακρίνεται μια κοπέλα πανικόβλητη!

Μακαρι να ειχαμε κουμπι κ να ξεαγχωνομαστε.ειναι σχεση δρασης αντιδρασης.οσο δεν ερχεται τοσο πιο πολυ αγχωνεται.η κοπελα ειναι ορθολογιστρια.θελει τεκμηριωμενη απαντηση κ σαφεστατα θελει να κανει το καλυτερο δυνατο.εγω ειμαι πολυ υπερ της επιστημης κ παραλληλα να κανουμε κ τη ζωη μας κ νατη χαιρομαστε.οσο ομως δεν ερχεται το παιδι που τοσο επιθυμουμε τοσο το αγχος μας συντροφευει.εγω ειμαι η προσωποποιηση του αγχους κ συλλαμβανα με το καλημερα παντως.

Διάβασα όλα σου τα post και γι'αυτό τόνισα τόσο πολύ το ότι πρέπει να χαλαρώσεις. Μπορεί να φταίει ο γραπτός λόγος στο ότι εκφράζεται ένας πανικός στα κείμενά σου και μάλλον μια υπερβολή στο δικό μου :)

Εννοείται ότι όλα ειπώθηκαν καλοπροαίρετα και δεν πάω να το παίξω μούρη!!!

Η λογική μου είναι κάπως τετράγωνη σε κάποια θέματα, αλλά βοηθάει, πίστεψέ με!!! Έχω ζήσει τον πανικό σου σε πολύ κοντινά μου πρόσωπα και το τελευταίο παράδειγμα είναι η ανιψιά μου που γεννήθηκε μετά από 13(!) χρόνια άκαρπων προσπαθειών, όταν πλέον η νύφη μου πίστευε ότι δεν πρόκειται να συμβεί, και μάλιστα με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Γι'αυτό σου λέω, ηρέμησε και δες τα πράγματα με άλλο μάτι και να δεις που όλα θα αλλάξουν!!!

 

Στα κορίτσια που έσπευσαν να μου απαντήσουν θα πω ότι:

Το άγχος δεν είναι καραμέλα, αλλά καταλυτικός παράγοντας, καθώς διαταράσσει τη φυσική ισορροπία στη χημεία του οργανισμού μας και κατ' επέκταση στις ορμόνες. Μπορώ να το αναπτύξω και πιο επιστημονικά, αν θέλετε.

Όσο για το τεστ ωορρηξίας, καταρχάς το να έχεις επαφές αποκλειστικά τις μέρες της ωορρηξίας μειώνει δραστικά τις πιθανότητες σύλληψης. Οι γόνιμες μέρες ποικίλουν από γυναίκα σε γυναίκα και δεν συμπίπτουν πάντα με την ωορρηξία, γεγονός στο οποίο οι περισσότεροι γιατροί αποφεύγουν σκόπιμα να αναφερθούν.

Τέλος, το να συμβουλεύεις κάποιον να χαρεί τη ζωή και τη σχέση του και να ηρεμήσει, δεν νομίζω ότι είναι κακό, ειδικά έχοντας διαβάσει το μήνυμα #4, στο οποίο διακρίνεται μια κοπέλα πανικόβλητη!

Κοριτσι ολα ωραια απο αυτα που ειπες εκτος απο αυτο με την ωορηξια. Αν δεν πετυχεις ωορηξια θα χτυπιεσαι αδικα. Οι γονιμες μερες ειναι γυρω απο την ωορηξια τρεις τεσσερις μερες. Τα τεστακια δειχνουν κ 48 ωρες πριν την ωορηξια οποτε ειναι χρησιμα. Εννοητε οτι θα εχεις κ επαφες κ αλλες μερες κ ειναι πολυ βοηθητικο αλλα αν υπαρχει ενας μεγαλος κυκλος ειναι πολυ δυσκολο να βρεις γονιμες μερες κ ωορηξια κ κουραζεσαι.

Διάβασα όλα σου τα post και γι'αυτό τόνισα τόσο πολύ το ότι πρέπει να χαλαρώσεις. Μπορεί να φταίει ο γραπτός λόγος στο ότι εκφράζεται ένας πανικός στα κείμενά σου και μάλλον μια υπερβολή στο δικό μου :)

Εννοείται ότι όλα ειπώθηκαν καλοπροαίρετα και δεν πάω να το παίξω μούρη!!!

Η λογική μου είναι κάπως τετράγωνη σε κάποια θέματα, αλλά βοηθάει, πίστεψέ με!!! Έχω ζήσει τον πανικό σου σε πολύ κοντινά μου πρόσωπα και το τελευταίο παράδειγμα είναι η ανιψιά μου που γεννήθηκε μετά από 13(!) χρόνια άκαρπων προσπαθειών, όταν πλέον η νύφη μου πίστευε ότι δεν πρόκειται να συμβεί, και μάλιστα με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Γι'αυτό σου λέω, ηρέμησε και δες τα πράγματα με άλλο μάτι και να δεις που όλα θα αλλάξουν!!!

 

Στα κορίτσια που έσπευσαν να μου απαντήσουν θα πω ότι:

Το άγχος δεν είναι καραμέλα, αλλά καταλυτικός παράγοντας, καθώς διαταράσσει τη φυσική ισορροπία στη χημεία του οργανισμού μας και κατ' επέκταση στις ορμόνες. Μπορώ να το αναπτύξω και πιο επιστημονικά, αν θέλετε.

Όσο για το τεστ ωορρηξίας, καταρχάς το να έχεις επαφές αποκλειστικά τις μέρες της ωορρηξίας μειώνει δραστικά τις πιθανότητες σύλληψης. Οι γόνιμες μέρες ποικίλουν από γυναίκα σε γυναίκα και δεν συμπίπτουν πάντα με την ωορρηξία, γεγονός στο οποίο οι περισσότεροι γιατροί αποφεύγουν σκόπιμα να αναφερθούν.

Τέλος, το να συμβουλεύεις κάποιον να χαρεί τη ζωή και τη σχέση του και να ηρεμήσει, δεν νομίζω ότι είναι κακό, ειδικά έχοντας διαβάσει το μήνυμα #4, στο οποίο διακρίνεται μια κοπέλα πανικόβλητη!

Ναι, οπως προανεφερα: "Το οτι ο οργανισμος βρισκεται σε μια ταραχη ναι, αλλα το να γονιμοποίησει το σπερματοζωαριο το ωαριο κ να γινει εμφύτευση ε ας μην γελιομαστε δεν οφείλεται στο αγχος.." Επιστημονικα πού βασιζεται η αρνητικη επιδραση στις ορμονες; ποια έρευνα το αποδεικνυει; Εφοσον προθυμοποιεισαι η αλήθεια είναι ότι εγω θα ηθελα επιστημονικη τεκμηρίωση των λεγόμενων.!

Οπως πολυ σωστα λες οι γονιμες ποικιλλουν απο γυναίκα σε γυναίκα, γι αυτο γινεται χρηση των τεστ..... Για να τις βρισκουμε! για το παραθυρο γονιμοποίησης-συλληψης με καλυψε το ninaki80. Ταυτόχρονα οι γιατροι τι οφελος εχουν να μην αποκαλυπτουν ποιες μερες ειναι οι γονιμες; Δηλ γτ λες οτι "σκοπιμα" το αποκρυπτουν;;;;;

Να συμβουλεύεις ναι, σαφως. Αλλωστε καθεμια τη γνωμη της εκφραζει, ωστοσο αναφερθηκα προσωπικα σε φρασεις οπως "υστερια", γιατι επιτρεψε μου την εκφραση απ εξω απο το χορο πολλα τραγούδια λενε. Μονο οταν βιωνεις την επαναλαμβανομενη απογοήτευση μπορεις να καταλαβεις την ψυχολογια καποιας που θελει, αλλα πεφτει καθε μηνα σε ντουβαρι.

Επαναλαμβανω ο τονος μου ειναι φιλικος και διολου επιθετικος. Για να μην παρεξηγηθω!

Διάβασα όλα σου τα post και γι'αυτό τόνισα τόσο πολύ το ότι πρέπει να χαλαρώσεις. Μπορεί να φταίει ο γραπτός λόγος στο ότι εκφράζεται ένας πανικός στα κείμενά σου και μάλλον μια υπερβολή στο δικό μου :smile:

Εννοείται ότι όλα ειπώθηκαν καλοπροαίρετα και δεν πάω να το παίξω μούρη!!!

Η λογική μου είναι κάπως τετράγωνη σε κάποια θέματα, αλλά βοηθάει, πίστεψέ με!!! Έχω ζήσει τον πανικό σου σε πολύ κοντινά μου πρόσωπα και το τελευταίο παράδειγμα είναι η ανιψιά μου που γεννήθηκε μετά από 13(!) χρόνια άκαρπων προσπαθειών, όταν πλέον η νύφη μου πίστευε ότι δεν πρόκειται να συμβεί, και μάλιστα με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Γι'αυτό σου λέω, ηρέμησε και δες τα πράγματα με άλλο μάτι και να δεις που όλα θα αλλάξουν!!!

 

Στα κορίτσια που έσπευσαν να μου απαντήσουν θα πω ότι:

Το άγχος δεν είναι καραμέλα, αλλά καταλυτικός παράγοντας, καθώς διαταράσσει τη φυσική ισορροπία στη χημεία του οργανισμού μας και κατ' επέκταση στις ορμόνες. Μπορώ να το αναπτύξω και πιο επιστημονικά, αν θέλετε.

Όσο για το τεστ ωορρηξίας, καταρχάς το να έχεις επαφές αποκλειστικά τις μέρες της ωορρηξίας μειώνει δραστικά τις πιθανότητες σύλληψης. Οι γόνιμες μέρες ποικίλουν από γυναίκα σε γυναίκα και δεν συμπίπτουν πάντα με την ωορρηξία, γεγονός στο οποίο οι περισσότεροι γιατροί αποφεύγουν σκόπιμα να αναφερθούν.

Τέλος, το να συμβουλεύεις κάποιον να χαρεί τη ζωή και τη σχέση του και να ηρεμήσει, δεν νομίζω ότι είναι κακό, ειδικά έχοντας διαβάσει το μήνυμα #4, στο οποίο διακρίνεται μια κοπέλα πανικόβλητη!

nat καλησπέρα. η νύφη σου είχε ένα πρόβλημα δεν είχε; ισχυρίζεσαι ότι 13 χρόνια ο λόγος που δεν έμενε έγκυος ήταν το άγχος; αφού είχε πολυκυστικές έναν σοβαρό παράγοντα που αποτρέπει εγκυμοσύνη αν είναι σε σοβαρή μορφή! πέρνα μια βόλτα από τα τόπικ της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής να δεις ότι η κάθε μία έχει την δική της ιατρική ιστορία τεκμηριωμένα να σου αφηγηθεί και για καμία το άγχος δεν είναι όπως γράφεις ο καταλυτικός παράγοντας! επίσης εκατομμύρια γυναίκες σε ανεπτυγμένες και μη χώρες μαστίζονται από βιασμούς/οικογενειακή βία/φτώχια/πείνα/άθλιες συνθήκες ζωής (οι πλέον στρεσογόνοι παράγοντες) και ομως τεκνοποιούν από ένα μέχρι δεν ξέρω πόσα παιδιά! περιμένω να μας το αναπτύξεις πάντως επιστημονικά ότι μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα προσπάθειας πρέπει να αποδίδουμε την μη εγκυμοσύνη στο άγχος και φυσικά για τις γόνιμες στις οποίες οι γιατροί αποφεύγουν σκόπιμα να αναφερθούν! :confused: ειδικά αυτό θα ήθελα πολύ να το ακουσω όταν βρεις χρόνο!

καλησπερα κοριτσια!επειδη λετε για το αγχος θα πω κ εγω ενα παραδειγμα..η θεια μ εκανε 10-15 χρονοα εξωσωματικες κ οταν σταματησε κ αποδεχθηκε οτι δεν θα κανει παιδι επιασε φυσιολογικα!τωρα εγω πιστευω οτι σιγουρα το αγχος παιζει ρολο αλλα θεωρω οτι μεγαλο ρολο παιζει και ο γιατρος!δεν ξερω στη θεια μου τι εγινε δεν μπορω ομως να δεχθω οτι εκανε τοσα χρονια προπαθειες χωρις αποτελεσμα..μου φαινεται πιο πολυ οτι συμφερε κ λιγο τον γιατρο ολο αυτο . φυσικά δεν αναφερομαι σε ολους τους γιατρους αλλα σε ολους τους κλαδους παντα υπαρχει καποιος που κοιτάει πρωτα το δικο τοτ συμφερον!