Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑΤΕ?


joe

Recommended Posts

Κοριτσια καλησπερα.Πολλες φορες εδω στο Forum εχω γραψει για τις φοβιες που εχω για τη μεγαλη μου κορη που ειναι 2μιση ετων.Απο τοτε που γεννηθηκε ειχα μεγαλο αγχος με τα χτυπηματα,παντα φοβομουν μηπως πεσει και χτυπησει στο κεφαλι-που το θεωρω το πιο επιφοβο σημειο-και,μαντεψτε,ολο αυτο γινοταν.Εχουμε στο ενεργητικο μας πολλα χτυπηματα στο κεφαλι,δυο εκ των οποιων με εμετους μετα,και καταλαβαινετε τι νυχτες αγωνιας εχω περασει,κι ας εχω μητερα παιδιατρο.Εκτος απο αυτο ομως,παντα με το συγκεκριμενο παιδι ειχα μια φοβια γενικη και αοριστη.Συχνα βλεπω παραξενα εως και μακαβρια ονειρα,κανω πολυ μακαβριες σκεψεις που δε θα ηθελα να σας τις περιγραψω και γενικα δεν μπορω να χαρω μαζι της γιατι παντα αυτη η αοριστη αυρα φοβιας περιβαλλει καθε μας στιγμη.Το θεμα ειναι οτι κι εκεινη κατα καιρους πεταει ατακες που κυριολεκτικα με φρικαρουν.Τις προαλλες για παραδειγμα αρχισε να με ρωταει που ειναι "η γιαγια η Μαριανθη",η οποια γιαγια Μαριανθη ειναι η γιαγια μου που δε ζει εδω και πολλα χρονια.Της εχει μιλησει κατα καιρους η μητερα μου (ηταν μαμα της) για εκεινη,αλλα οχι σε τετοιο βαθμο που να δικαιολογω να με ρωταει.Εχω δει κι εγω αρκετες φορες στον υπνο μου ονειρα με τη συγκεκριμενη γιαγια και την κορη μου που με εχουν φρικαρει απιστευτα και παντα ξυπναω με πολυ κακη ψυχολογια.Σημερα τα ξημερωματα ξυπνησε ξαφνικα που λετε,και μου εδειχνε κατι στον απεναντι τοιχο."Τι ειναι εκει καλη μου?" τη ρωταω."Δεντρο" μου λεει,κι αμεσως μετα μου ζητησε να παμε μαζι προς τα κει γιατι δεν ηθελε να παει μονη της.Παμε προς τον τοιχο λοιπον,και τη ρωταω "Πες μου τι ειναι,τι βλεπεις?" Και τι νομιζετε πως μου απαντησε?Θα σας σηκωθει η τριχα."Κρανια" μου λεει "Κρανιο".Εννοειται πως φρικαρα απιστευτα κοριτσια.Με το που ξημερωσε ρωτησα τον αντρα μου και τη μητερα μου αν ποτε της εχουν μιλησει για κρανια και τετοια πραγματα και ο μεν αντρας μου ειπε οτι ισως καποια στιγμη κατι να της ειχε πει,η δε μανα μου κατα καιρους μιλωντας στο τηλεφωνο με πελατισσες της (οπως ειπα ειναι παιδιατρος) ολο και κατι εχει πει για "περιμετρο κρανιου","κρανιακες στενωσεις" και τετοια πραγματα.Μου ειπε επισης η μητερα μου οτι προσφατα η μικρη ειχε ζωγραφισει κατι που εμοιαζε με κρανιο και της ειχε πει εκεινη να το φτιαξουνε σαν προσωπακι και τετοια,δηλαδη εν ολιγοις τη λεξη καποιες φορες,εστω και παλιοτερα,την εχει ακουσει.Τωρα πώς το συνδυασε ετσι και μου ειπε οτι το ειδε στον απεναντι τοιχο,τι να σας πω...Εγω παντως ανησυχησα πολυ,εχω που εχω τις φοβιες μου,μου εκανε κι ενα 38μιση πυρετο τωρα το απογευμα και ηριιθε κι εδεσε η φαση.Χωρια που κατα καιρους,οποτε μου μπαινουν ιδεες και ειναι σε εξαρσγη η φοβια μου,πεφτω συνεχεια πανω σε φρασεις (σε περιοδικα ας πουμε ή στο internet) που αφορουν ασχημα πραγματα που συμβαινουν σε παιδια,και μανες που τους συμβαινουν τετοια πραγματα και γενικα μου συμβαινουν περοστατικα που ενιοτε τα ερμηνευω ως ασχημα σημαδια.Η μητερα μου λεει πως λιγο θελω να αγγιξκω την παραννοια με ολα αυτα και θα συμφωνουσα αν η φοβια μου επεκτεινοταν και στο αλλο μου παιδι.Ομως με το δευτερο,το μικρο μου,εχω τα φυσιολογικα αγχη που εχει καθε μητερα,οχι τοσο εντονες φοβιες.Με τη μεγαλη δεν ξερω τι μου συμβαινει.Απο την αρχη ειχα τετοιες σκεψεις και περιεργα ονειρα και πολυ συχνα φοβαμαι μηπως ολα αυτα κατι σημαινουν.Λεει κι αυτα που με φρικαρουν τελειως κατα καιρους,τυχαινει κι εγω να διαβαζω συνεχεια τετοια πραγματα.Δηλαδη,για να καταλαβετε,μπορει να ανοιξω ενα περιοδικο και κατ΄ευθειαν το ματι μου να πεσει πανω σε ατακα που αφορα τετοια θεματα.'Η να πεσει το ματι μου σε ενα βιβλιο που,εντελως τυχαια,θα εχει τετοιο θεμα.Δε θα ειναι υπερβολη να σας πω οτι κοντευω να τρελλαθω με ολα αυτα,ειμαι σε πολυ τεταμενη ψυχολογια,το σκεφτηκα να μιλησω με καποιον ειδικο αλλα η φοβια δεν παυει να υφισταται.Μηπως ολα αυτα κατι σημαινουν?Γιατι να ειμαι ετσι μονο με τη μεγαλη μου κορη?Εσεις θα ανησυχουσατε για το παιδι σας αν σας συνεβαιναν τετοια περιστατικα?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 177
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

χμμμ....κοιταξε να δεις απο οσο μου περιγραφεις εισαι και εσυ υποψιασμενη και ισως 'ψαχνεις' να βρεις σχετικα πραγματα γυρω σου που να ταιριαζουν με ολο αυτο που περιγραφεις. Ετσι μου ακουγεται. Τωρα για τα κρανια ψιλο-φρικιαστικο ειναι ΑΛΛΑ, ξερει τι ειναι κρανιο? Το εχει δει καπου ή απλα το ζωγραφησε απο το πουθενα. Αν το εχει δει καπου μεγαλη πιθανοτητα να της εχει καρφωθει στο μυαλο και να της εκανε εντυπωση. Τα παιδια εχουν ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ φαντασια. Μερικα την εχουν και οταν μεγαλωσουν. Ξερω τι λεω ετσι ημουν και εγω. Εγω θα της μιλαγα. Ξερει τι σημαινει κρανιο? Τι αντιπροσωπευει? 'η απλα ειδε μια εικονα της καρφωθηκε και την βλεπει και στα ονειρα της. Αυτο δεν ειναι παραλογο. Οσο για την γιαγια για μενα ανευ ουσιας και λογου πραγματικα. Βεβαια μιλαει καποιος που γενικα με το παραφυσικο εχει μια σχεση ΚΑΘΕΤΗΣ ειρωνιας. Για να σου δωσω να καταλαβεις εχουμε καμερα στην μικρη και καποια στιγμη βλεπει ο συζυξ μια λευκη φωτεινη μπαλα να περναει καθετα μπροστα απο την καμερα με σταθερη ταχυτητα. Μου το λεει κουτσο-φρικαρω. Καθομαστε να δουμε μαζι την καμερα και το βλεπω ΚΑΙ εγω. Και μενω με το στομα σε σχημα Ο......λαμακας ετσι? εντελως. Καποιος υποψιασμενος προς τα εκει οπως εσυ θα εβλεπε την ψυχη της γιαγιας Μαριανθης απο πανω απο το παιδι. Και να σκεφτεις οτι εχουν πεθανει 2 στο σπιτι αυτο, μια η γιαγια της μικρης μας ετσι? Προσπαθω να σου δωσω την αλλη πλευρα. Ε, πηγα λοιπον διπλα στο κρεββατι της ΜΕ την καμερα και περιμενα και να σου η λευκη φωτεινη μπαλα να περναει σιγα σιγα. Εβαλα το χερι μου μπρστα της να το βλεπω απο την καμερα και το εφερα σιγα σγια μεχρι επανω και τελικα ανακαλυψα οτι ηταν κατι που παρακαλω πολυ περπαταγε ΠΑΝΩ στην καμερα. Κοιτωντας καλυτερα ειδα αμυδρα ΠΟΛΤ αμυδρα φτερα. Και τι ηταν? Ενα πολυ μικρο μιγακι που περπατουσε πανω στην καμερα. Και γιατι ηταν φωτεινο λευκο? Γιατι η καμερα εχει night vision και δουλευει με υπερυθρες και αυτο πανω στο σωμα του μυγακιου. Πιασ'τ'αυγο και κουρευτο ετσι?

 

Συμπερασμα συντομης ιστοριας. Αμα τεινεις προς τα εκει, ακομα και σε χαρτι απο παγωτο βλεπεις φαντασματα. Ποσο μαλλον σε λευκες φωτεινες αιωρουμενες σφαιρες πανω απο το παιδι που τελικα ηταν μυγακια. Απλα μιλα της για τα κρανια. Τα ειδε καπου σαν εικονα? Ξερει τι σημαινουν? Για μενα ειναι απλα υπερβολικα ζωηρη φαντασια δικη της (φυσιολογικο) και ανησυχια δικια σου. Και ναι φρικαρω και εγω για την μικρη αλλα για πρακτικα ζητηματα. Πχ εχει δυσκοιλιοτητα και εχω τρελλαθει τωρα με αυτο. .....χιχιχ. Αλλα για φαντασματα και στοιχεια οχι δεν φρικαρα ποτε. Για μενα ΟΛΑ αυτα (πχ συμβαν με καμερα) εχουν μια λογικη εξηγηση που μονο αμα εισαι ψυχραιμος θα την δεις. Αλλιως θα δεις οτι να ναι......

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Όχι εγώ δεν θα ανησυχούσα.Συνδιάζεις τα γεγονότα με την φοβία σου και δημιουργείς μέσα σου αυτό το σκηνικό φόβου,αγωνίας και ''κάτι πλανιέται στον αέρα''. Για την φοβία που έχεις συγκεκριμένα με το μεγάλο παιδί,ίσως να οφείλεται ακριβώς το ότι είναι το πρώτο.Σαν πρωτάρες έχουμε άλλες φοβίες που στο δεύτερο παιδί,λόγω εμπειρίας,κάπως καθησυχάζονται (δεν παύουν να υπάρχουν).

Ξύπνησε και μίλησε για κρανίο...Ο γιός μου βλέπει άλλου είδους εφιαλτικά όνειρα,ότι βρίσκεται σε ένα δάσος και τον κυνηγάει ο κακός λύκος.Τέτοιου είδους ιστορίες τις αποφεύγουμε γενικά στο σπίτι.Μια φορά άκουσε για λύκο και από τότε του καρφώθηκε.Όταν επίσης είχε μια φοβία με το σκουπιδιάρικο (που την δημιούργησε η πεθερά μου :evil:) ζωγράφιζε μεγάλα αυτοκίνητα-μάλλον σκουπιδιάρικα.Τα παιδιά βγάζουν ό,τι τα απασχολεί μέσω της ζωγραφικής αλλά και στα όνειρα τους.Για μενα το περιστατικό με την γιαγιά Μαριάνθη ήταν μια ερώτηση που δεν πολυκατάλαβε και η ίδια.Τυχαίνει επειδή βλέπεις περίεργα όνειρα κι εσύ να το σκέφτεσαι αλλιώς...

Όσο ''ψάχνεσαι'' με το θέμα τόσο θα σκοντάφτεις πάνω του.Είναι όπως όταν μας συμβαίνει κάτι και τότε αρχίζουμε να το παρατηρούμε.Εγώ άρχισα να κοιτάω εγκυούλες και καροτσάκια στο δρόμο όταν έμεινα έγκυος.Άρχισα να ''πέφτω'' πάνω σε κείμενα και βιβλία που αφορούν τον παιδικό διαβήτη όταν διαγνώστηκε στο βαφτιστήρι μου.Αν συνεχίσεις να το σκέφτεσαι δεν θα σε εγκαταλείψει.

Τα ζουζουνάκια...ζουζουνίζουνε!

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια ευχαριστω για τις απαντησεις σας.Αυτη τη στιγμη,παρεπιπτοντως,εχει πυρετο που εφτασε και το 39 και βαλε κι ειναι σαν κοτοπουλο.Ασχετο αυτο,απλα ετυχε σημερα που ειπε το πρωι αυτο για το κρανιο και με φρικαρε ακομη πιο πολυ.Παντως δεν το ειπε φοβισμενη,δεν ηταν εφιαλτης.Ηταν γελαστη οταν μου το ειπε,ενω εγω ενιωσα καθε τριχα του κορμιου μου να σηκωνεται!!!Τη ρωτησα αμεσως τι εννοει κι εκεινη επεσε στην αγκαλια μου και μου ειπε "Σ΄αγαπαω,σε λατρευω" και ξαναγυρισαμε στο κρεβατι.Εν μερει αυτο με φοβισε ακομη περισσοτερο.Τη ρωτησα και μετα κατα τη διαρκεια της ημερας,αλλα μου απαντουσε ασχετα,μου γυριζε την κουβεντα.Εχει ακουσει σιγουρα τη λεξη κρανιο,αλλα και τη λεξη κατσαριδα εχει ακουσει,γιατι να μη μου πει "Ειδα στον τοιχο κατσαριδες?" Κι εγω γιατι να κανω συνεχεια μακαβριες σκεψεις για εκεινην?Με εχει τσακισει αυτο,κι οπως σας ειπα ολο "πεφτω" πανω σε τετοια θεματα,σε τετοιες φρασεις,σε τετοια βιβλια,μα τι στο καλο πια.Εχω ακουσει για μαμαδες που εχουν αγωνιες και φοβιες αλλα οχι σε τετοιο βαθμο...εγω νιωθω συνεχεια σχεδον αυτο το πραγμα απο τοτε που γεννηθηκε η μεγαλη μου.Ονειρα,συναισθηματα περιεργα,συμπτωσεις,Τι να πω!!!

Link to comment
Share on other sites

Εκτος απο αυτο ομως,παντα με το συγκεκριμενο παιδι ειχα μια φοβια γενικη και αοριστη.Συχνα βλεπω παραξενα εως και μακαβρια ονειρα,κανω πολυ μακαβριες σκεψεις που δε θα ηθελα να σας τις περιγραψω και γενικα δεν μπορω να χαρω μαζι της γιατι παντα αυτη η αοριστη αυρα φοβιας περιβαλλει καθε μας στιγμη.

...γενικα μου συμβαινουν περοστατικα που ενιοτε τα ερμηνευω ως ασχημα σημαδια.

Εσεις θα ανησυχουσατε για το παιδι σας αν σας συνεβαιναν τετοια περιστατικα?

Με όλο το θάρρος και το σεβασμό, νομίζω ότι η φοβία σου για την κόρη σου δεν έχει βάση και σου δημιουργεί ήδη πρόβλημα, άμα λες ότι δεν μπορείς να χαρείς τις στιγμές μαζί της. Επίσης είναι θέμα χρόνου να καταλάβει το παιδί ότι ταράζεσαι και να σου λέει πράγματα επίτηδες για να φρικάρεις. Τα "σημάδια" είναι πράγματα που τα βλέπεις επειδή είσαι προδιατεθειμένη ότι θα τα δεις. Συμφωνώ ότι στο πρωτότοκο οι φοβίες είναι πιο έντονες.

Προσπάθησε να εκλογικεύσεις αυτά που νιώθεις και να μην τους δίνεις διαστάσεις υπερφυσικού. Τα παιδιά και χτυπάνε και "κουφά" και παράλογα πράγματα λένε και πιθανόν να έχουν και πολύ μεγαλύτερη διαίσθηση από εμάς. Καλλιέργησε το καλό μέσα σ' εσένα και στην κόρη σου και ηρέμησε.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

η ζωη ειναι πολυ μικρη για δες λιγο γυρω σου(καλα λιγο ποιο περα)παιδακια φευγουν απο αυτο τον κοσμο απο ασητια ανθρωποι καθημερινα δεν εχουν ουτε ενα ποτηρι νερο να πιουν να δωσουν τα παιδια τους ξερεις γτ σου τα λεω ολα αυτα?μα γτ ημαστε απο τους πολυ τυχερους ανθρωπους που εχουμε αν μη τι αλλο τα αναγκαια πραγματα για την καθημερινοτητα μας τα παιδια μας γερα και τον σκυλο δεμενο(τροπος του λεγιν).και αν οντος η μικρη εχει μια ενοραση και βλεπει καποια πραγματα γτ φοβασε?ή θα το αφησει να φυγει μεγαλωνοντας ή θα το αξιοποιηση.δεν θα ειναι ο 1ος ανθρωπος με μια ιδιαιτεροτητα!!!!σταματα να βλεπεις ασχημα και στραβα τα πραγματα πιεσε τον εαυτο σου και εγω φοβαμε μην παθουν τπτ τα παιδια μου συνεχεια νομιζω αυτο ειναι το φυσιολογικο απο την στιγμη που γινομαστε μανουλες και πολλες φορες φτανω σε υπερβολες αλλα πιεζω τον εαυτο μου να συνερθει.

my 3 little stars are my reason to be2946785n7mfu4of95.gif

Link to comment
Share on other sites

απο ποτε αρχισες να εχεις αυτους τους φοβους?

απο πριν γεννηθει η κορη σου, οταν ησουν εγκυος? η μετα τη γεννηση?

ειχε γινει κατι κατα η διαρκεια της εγκυμοσυνης η τελοσπαντων την περιοδο που ανεπτυξες τις φοβιες αυτες?

Link to comment
Share on other sites

Παντα ειχα μια ανησυχια για τους ανθρωπους που αγαπω,που καμμια φορα μπορει και να ξεφευγε απο τα ορια του νορμαλ.Για παραδειγμα,θυαμαμαι μια περιοδο που η μητερα μου εκανε ειδικοτητα,πρεπει να ημουν γυρω στα 10 τοτε,κι ετσι και αργουσε εστω και 10 λεπτα απο την ωρα που την περιμενα σπιτι εγω τρελλαινομουν οτι κατι εχει συμβει,επαιρνα συνεχεια στο νοσοκομειο που δουλευε για να μου πουνε πριν απο ποση ωρα εφυγε και τετοια...Οσον αφορα την κορη μου,ειχα μια πολυ καλη εγκυμοσυνη η οποια ωστοσο ειχε ξεκινησει με μια μικρη αποκολληση χωρις συμπτωματα,δηλαδη δεν ειχα δει αιμα ή κατι τετοιο,απλα στον υπερηχο το ειχαμε βρει.Οταν το ειχα μαθει,θυμαμαι,ειχα νιωσει εντονα οτι δε θα την εφερνα εις περας την εγκυμοσυνη και απο τον τρομο που ειχα παρει,πηγα μεσα στην τουαλετα του νοσοκομειου και...λιποθυμησα,για πρωτη και μοναδικη φορα στη μεχρι τωρα ζωη μου!!!Ειχα τεραστιο αγχος μεχρι να "ακουσω" το μωρο (και αργησα να το ακουσω καθ΄ο,τι πρωτοτοκος τοτε) και καθε τρεις και λιγο ετρεχα για υπερηχο για να βεβαιωθω οτι ειναι ολα καλα.Βεβαια και απο αλλες μανουλες εχω ακουσει παρομοια αγχη κατα την εγκυμοσυνη.Θυμαμαι ωστοσο,και δε θα το ξεχασω ποτε,οτι οταν γυριζαμε σπιτι απο το μαιευτηριο,ετυχε μπροστα μας να ειναι ενα αυτοκινητο απο αυτα τα γραφεια,κατλαβαινετε τι θελω να πω και τι εννοω,δε θελω να το γραψω!!!Ειχε μαλιστα και "επιβατη",δεν ηταν αδειο.Μου ειχε δημιουργησει πολυ ασχημο συναισθημα που ειχαμε τετοιο συναπαντημα στην πρωτη μας διαδρομη και πιστευω οτι δε θα ηρεμησω ποτε απο αυτο.Απο κει καιπερα,δυσκολιες τον πρωτο καιρο υπηρξαν οπως στα περισσοτερα ζευγαρια.Ειχα την πολυτιμη βοηθεια της μητερας μου,που ηταν παρουσα και στον τοκετο,αλλα σε καποια θεματα ειχα σχεδον "ευνουχιστει" απο εκεινην στο θεμα του παιδιου γιατι και εκεινη σα γιατρος ηθελε να εχει τον πρωτο λογο (κακως) και εγω σαν απειρη νεα μητερα της αφησα τα ηνια για να εχω το κεφαλι μου ησυχο.Τελος παντων εγιναν πραγματα που σημαδεψαν αρνητικα εκεινο το πρωτο διαστημα,και ναι,μπορω να πω πως τις φοβιες τις απεκτησα σχεδον αμεσως.Τον τελευταιο χρονο ομως εγιναν πολυ πιο εντονες και πλεον εχουν φτασει σε σημειο να οριζουν τη ζωη μου.Νομιζω πως καθοριστικο ρολο επαιξε ενα ονειρο που ειχα δει,στο οποιο μουελεγε η κορη μου το εξης:"Εγω ηρθα για να μεινω για λιγο μαζι σας,αλλα τωρα που το σκεφτομαι λεω να μεινω λιγο περισσοτερο".Μου ξεσκισε την ψυχη εκεινο το ονειρο,παει πανω απο χρονος που το ειδα αλλα πιστευω πως μεχρι να κλεισω τα ματια μου θα με βασανιζει.Ειχα γραψει και στο Forum γι΄αυτο.

Τωρα οσον αφορα τη μικρη μου κορη,σε αυτην δεν επετρεψα στη μητερα μου να ειναι στον τοκετο και στο μαιευτηριο εμεινα απο το πρωτο βραδυ μονη μου μαζι της.Και στο σπιτι την ανελαβα σχεδον αμεσως εξ' ολοκληρου.Δεν ξερω αν αυθτο επαιξε ρολο στο οτι μαζι της νιωθω πιο μεγαλη σιγουρια.Με τη μεγαλη δεν ειναι οτι δεν εχω αυτοπεποιθηση και σιγουρια στο μεγαλωμα της,ειναι οτι αυτες οι ιδεες οτι κατι θα της συμβει,η μνημη του ονειρου που ειχα δει και οι τρομαχτικες εικονες που μου ερχονται κατα καιρους στο μυαλο με εχουν κανει να τρεμω την καθε μερα.Καθε βραδυ που παμε για υπνο λεω ευτυχως,αλλη μια μερα που δεν παθαμε κατι.

Link to comment
Share on other sites

joe μου γεια σου κ απο μενα!η αληθεια ειναι οτι συγκλονιστηκα λιγακι με τις περιγραφες σου!δεν μπορω να κρινω τι συμβαινει,αλλα νιωθω μεσα μου οτι σε καταλαβαινω!πιανω κ γω τον εαυτο μου να χανεται σε σκεψεις μακαβριες,βεβαια οχι τοσο πολυ!

ισως το γεγονος οτι το ''ψαχνεις''κ το περιεργαζεσαι στομυαλο σου ολο αυτο το αισθημα,να εχεικαρφωθει στο υποσυνειδητο σου κ εν συνεχεια να σε βασανιζει κ στα ονειρα σου!δεν ξερω!να πω την αληθεια κ γω θα πανικοβαλλομουν στη θεση σου!καταλαβαινω οτι ειναι ψυχοφθορο ολο αυτο!μια απ'τα ιδια δημιουργω κ γω στο μυαλο μου κ υποφερω!παλευω να διωχνω σκεψεις!ειδικα τη νυχτα που ξαπλωνω κ σκεφτομαι,με κυριευουν ανελεητα σεναρια θλιψης!

πιανω τον εαυτο μου να σκεφτομαι οτι κατι εχουν παθει τα παιδια κ τα χανω κ με βαζω στη διαδικασια να σκεφτομαι πως θα ειμαι μετα απο κατι τετοιο!ειλικρινα πνιγομαι μεσα σ'αυτη την πλανη κ δεν σταματαω μεχρι να νιωσω τη ανασα μου να κοβεται απ'τα δακρυα!σκεφτομαι να αδειαζει το σπιτι κ γω να περναω τη ζωη μου αγκαλια με τα κουκλακια τους κ τις κουβερτουλες τους!ασε ειναι δραμα η κατασταση!ευτυχως κραταω μια ισορροπια κ το παλευω!συχνα νιωθω την φοβια οτι δεν θα τα χαρω οσο μεγαλωνουν,οτι κατι θα συμβει!δεν ξερω γιατι,αλλα με πιανει!

σε κουρασα κ σε τιποτα δεν βοηθησα...ξερω..:-(

συγνωμη,αλλα ενιωσα την αναγκη να τα πω!κ σε καταλαβαινω οσο μπορω!

''Κ όταν ξυπνάς κάθε πρωί,τον ήλιο σαν κοιτάξεις,στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μην ξεχάσεις,να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της κ την ευχή μου θα τη βρείς μέσα στη μυρωδιά της''

ΝΙΚΟΣ-ΜΑΡΙΑ-ΘΑΝΑΣΗΣ!!!

Link to comment
Share on other sites

Κριμα βρε joe να μην μπορεις να χαρεις το κοριτσακι σου οπως πρεπει, οπως της αξιζει, οπως σου αξιζει! Κι εγω απεκτησα φοβιες αφου απεκτησα την κορη μου, αγωνιω και τρεμω και για τα δυο μου παιδια... Θελω μονο να ειναι γερα, ολα τα παιδακια του κοσμου να ειναι γερα... Απο κει και περα, θεωρω υπερβολικο ολο αυτο που περιγραφεις! Να ξερεις παντως οτι βλεπουμε οτι θελουμε να δουμε κι ισως προκαλουμε την μοιρα μας λιγο! Καθημερινα κανω 100 χιλιομετρα. Ξερεις ποσες νεκροφορες βλεπω στον δρομο? Δεν ξερω αν ειδαμε καμμια γυρνωντας απο το μαιευτηριο, ημουν αφοσιωμενη στο παιδι μου... Αλλα και αν εβλεπα σε καμμια περιπτωση δεν θα το επαιρνα σαν κακο "σημαδι", ειναι ενα αυτοκινητο κι αυτο και αναγκαστικα ο οδηγος του πρεπει να χρησιμοποιει τον δρομο! Το οτι η μαμα σου ειναι παιδιατρος μονο σιγουρια θα επρεπε να σου δινει, οχι να σε αγχωνει! Η κορη μου εχει αρχισει επισης και βλεπει "φαντασματα" στον τοιχο του δωματιου της χωρις καν να της εχουμε πει εμεις την λεξη... Εχει ομως και φιλες στην παιδικη χαρα που παμε καθημερινα, δεν ξερω τι μπορει να συζητουν μεταξυ τους! Προς το παρον, απλα παω στον τοιχο και της δειχνω οτι ειναι μια σκια που προερχεται απο το φωτακι δωματιου... Δεν κανω σκεψεις του τι μπορει να σημαινει η λεξη "φαντασμα" που λεει η μικρη!

Πρεπει να χαλαρωσεις! Να παρακαλας να ειναι παντα γερα τα παιδια σου κι εσυ να τα ζεις καθημερινα! Μην αφηνεις τετοιες χαζες σκεψεις να σου χαλανε τις στιγμες σας... Επηρρεαζεις και το παιδι σου με αυτον τον τροπο, ασε τα ονειρα και την φαντασια και ζησε την πραγματικοτητα που εχεις μπροστα σου! Πραγματικα, πρεπει να το δουλεψεις αυτο πολυ, ειναι κριμα...

LCizp3.pngI0Pwp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγω πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω τι μας λες , οτι η κορη σου εχει καποιες υπερφυσικες δυναμης ? οτι εχει προβλημα ψυχολογικο, οτι γεννηθηκε και θα φυγει συντομα απ την ζωη?? τι? λυπαμαι που θα γινω λιγο σκληρη αλλα συνελθαι γιατι στο τελος θα τρελλανεις το παιδι !!!! αστο στην ησυχια του γιατι μην νομιζεις οτι δεν θα καταλαβει οτι κατι τρεχει , και στο τελος θα τρεχει μια ζωη στους ψυχολογους!!! και για να μην τρεχει αυτο που δεν φταιει πηγαινε τωρα εσυ για να λυσεις αυτο το προβλημα πριν ειναι αργα!!!

Ολοι εχουμε φοβιες και εγω τρεμω μην παθουν κατι πχ την αλλη φορα στην θαλασσα ο αντρας μου αφησε λιγο τον μικρο μονο , και εγω παγωσα με αυτα που μου περασαν απ το μυαλο !!! στο τι μπορει να ειχε συμβει !!!!! ολα ειναι φυσιολογικα μεχρι ενος σημειου !!!!!!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ !

ΓΙΑΝΝΗΣ 28/08/2004

ΧΡΙΣΤΙΝΑ 16/09/2006

Link to comment
Share on other sites

Με όλη το σεβασμό, νομίζω πως θα έπρεπε να το συζητήσεις με κάποιον ψυχολόγο το θέμα σου. Ίσως και πάντα εάν εσύ το θέλεις να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τις φοβίες σου.

Link to comment
Share on other sites

Με όλη το σεβασμό, νομίζω πως θα έπρεπε να το συζητήσεις με κάποιον ψυχολόγο το θέμα σου. Ίσως και πάντα εάν εσύ το θέλεις να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τις φοβίες σου.

συμφωνω μην το αφησεις επισκεψου εναν ειδικο και μενα με φοβιες ξεκινισε η ιστορια αλλα δεν ειμαι υπερ των ψυχολογων χωρις ταμπου να επισκευτεις εναν ψυχιατρο ψυχαναλυτη θα σου εξειγησει σε μια επισκεψει απο που πηγαζουν ολα αυτα και θα ξαναχαρεις το παιδακι σου!εγω εφτασα σε σημειο να φοβαμαι να δεθω με το μωρο μην το χασω σε ενα μηνα ειμουν περδικι

Link to comment
Share on other sites

Με όλη το σεβασμό, νομίζω πως θα έπρεπε να το συζητήσεις με κάποιον ψυχολόγο το θέμα σου. Ίσως και πάντα εάν εσύ το θέλεις να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τις φοβίες σου.

 

συμφωνώ κι εγώ βρε joe... βοήθησε λίγο τον εαυτό σου, look at the bright side of life!!!!

;)

Link to comment
Share on other sites

Με τον αδερφο μου εχω περασει αρκετες περιπετειες και μονιμως εχω ενα αγχος μαζι του.Καποια στιγμη μαλιστα ειχε εξαφανιστει και τον ψαχναμε..τεσπα τι να λεω τωρα ...παντως απο κει και μετα αρχισαν ολες οι αγωνιες μου και τα αγχη μου μαζι του.Συγκεκριμενα επειδη την εποχη που εγινε αυτο ζουσαμε μαζι οι δυο μας Αθηνα(φοιτητες)..μου στοιχησε τοσο πολυ που απο κει και μετα ξεκαθαρισα οτι πλεον δεν μπορω να ζω κοντα του γιατι μου δημιουργειται ενα μονιμο αγχος μη γινει κατι,μη παθει κατι και αλλα τετοια ωραια.Α παρεπιπτοντως ψαχνοντας το δωματιο του οσο ειχε εξαφανιστει και τον ψαχναμε..βρηκα διαφορα μακαβρια τραγουδακια που ειχε γραψει καθως και μια ηλιθια διαθηκη μισογραμμενη!!!

 

 

Βεβαια ειναι πληρως ξεκαθαρισμενο στο μυαλο μου οτι ολο αυτο το αγχος ειναι προβλημα δικο μου και οχι δικο του...αυτος μια χαρα ζει τη ζωη του...εγω εχω τις εμμονες μου και προσπαθω με μεγαλη επιτυχια θα ελεγα να τις λυσω.

Στα 25 του ειδε σε ονειρο την Παναγια λεει η οποια του ειπε οτι σε 5 χρονια θα τον παρει κοντα της.Απο κει και μετα περιμενε νομιζω οτι αυτο θα συμβει.Συνδυαζοντας καποια γεγονοτα στο νου μου νομιζω οτι ειχε πειστει τοσο πολυ απο αυτο το ονειρο που καν δεν εμπαινε στη διαδικασια να κανει ονειρα για τη ζωη του και να δημιουργει πραγματα γιατι περιμενε να περασουν τα 5 αυτα χρονια.Οταν μου το ειπε αυτο ηταν ηδη 29...υποτιθεται διενυε το τελευταιο ετος....και φυσικα οταν μου το ειπε κοκκαλωσα,τρελλαθηκα...Μετα απο 10 λεπτακια βεβαια που συνηλθα του εριξα και ενα γερο κραξιμο που καθεται και πιστευει σε μακακιες και επηρεαζεται απο τετοια πραγματα.Αυτη τη στιγμη ειναι 33 ετων,χαιρει ακρας υγειας πιστεψε με και νομιζω στο τελος εμενα θα πεθανει με τα πεισματα του...αυτος δεν παθαινει τπτ!!!!!

 

Ομοιως εχω δει κατα καιρους στον υπνο μου παρα πολλους αγαπημενους μου ανθρωπους να ειναι αρρωστοι και να πεθαινουν...ολοι χαιρουν ακρας υγειας επισης.

 

Το παιδι καλη μου δεν εχει κανενα προβλημα...εσυ εχεις το προβλημα και ενας ειδικος νομιζω θα σε βοηθησει...ψυχολογος εννοω.Και σταματα να ψαχνεις μακακιες γιατι οσο ψαχνεις βρισκεις.Φορα ενα σταυρουδακι στα παιδακια σου...φερε και κανα παπα να σου κανει εναν αγιασμο να φυγουν οι κακες ιδεες και ξεχνα τα ολα αυτα γιατι πολυ απλα ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ.Η μικρη μπορει να εχει μια ανεπτυγμενη φαντασια αλλα κι εσυ ρε καλο μου δεν πας πισω...μαλλον απο σενα το κληρονομησε αυτο!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Mothers heart με καταλαβαινεις πιστευω,γιατι κι εγω κατι τετοια σκεφτομαι,το πώς θα ειμαι μετα και τι συναισθηματα θα ξυπνανε μεσα μου και τετοια...βεβαια η διαφορα μας ειναι οτι εσυ το νιωθεις και για τα τρια σου παιδια αυτο,ενω εγω μονο για το μεγαλο.Δεν ειναι οτι δεν αγαπω το μικρο,απεναντιας το υπεραγαπω,αλλα δε μου εμπνεει ανησυχια περαν του φυσιολογικου αγχους που εχει καθε μαμα.Με τη μεγαλη τρελλαινομαι,νιωθω συνεχως σα να περιμενω κατι και φυσικα δε μπορω αλλο να ζω ετσι,ειναι απιστευτα ψυχοφθορο.Τρεμω μηπως ολα αυτα ειναι καποιο προαισθημα,καταλαβαινετε?

Ζαχαρενια μου,οχι,δε θεωρω πως το παιδι μου εχει υπερφυσικες δυναμεις,θα ημουν για δεσιμο αν εγραφα και πιστευα τετοια πραγματα!!!Αλλα φοβαμαι μηπως διαισθανεται κατι,καθ΄ο,τι ειμαι κι εγω ανθρωπος ευαισθητος σε τετοια πραγματα.Εννοω,για παραδειγμα,να σκεφτομαι κατι πολυ εντονα και να συμβαινει ή να σκεφτομαι κατι και να το συνανταω στο δρομο ή ενα εργο που εχω να δω καιρο να το σκεφτομαι και τσουπ να το συνανταω στα προσεχως της τηλεορασης.Ενταξει σιγουρα σε ολους μας συμβαινουν αυτα,αλλα αυτο με τη μεγαλη μου κορη μου εχει καρφωθει στο νου και δε σκεφτομαι τιποτα αλλο.Μακαρι να ειναι εμμονη ιδεα,κι εγω αυτο λεω.Και δεν ειμαι αρνητικη καθολου στο θεμα του ειδικου...το εχω κακνει και στο παρελθον για αλλα ζητηματα που ειχα αλλα δεν ειχα βοηθηθει καθολου,θα μου πειτε ισως να μην ηταν και ο καταλληλος ανθρωπος γιατι πρεπει και να σου κανει κλικ,δεν μπορεις να λειτουργησεις με οποιον να ΄ναι.Θα το κοιταξω παντως το θεμα,δεν αντεχω αλλο,κι επιπλεον τα λεω και στον αντρα μου που επηρεαζεται κι αυτος και τον εχω φρικαρει τελειως κοριτσια.

Link to comment
Share on other sites

Mothers heart με καταλαβαινεις πιστευω,γιατι κι εγω κατι τετοια σκεφτομαι,το πώς θα ειμαι μετα και τι συναισθηματα θα ξυπνανε μεσα μου και τετοια...βεβαια η διαφορα μας ειναι οτι εσυ το νιωθεις και για τα τρια σου παιδια αυτο,ενω εγω μονο για το μεγαλο.Δεν ειναι οτι δεν αγαπω το μικρο,απεναντιας το υπεραγαπω,αλλα δε μου εμπνεει ανησυχια περαν του φυσιολογικου αγχους που εχει καθε μαμα.Με τη μεγαλη τρελλαινομαι,νιωθω συνεχως σα να περιμενω κατι και φυσικα δε μπορω αλλο να ζω ετσι,ειναι απιστευτα ψυχοφθορο.Τρεμω μηπως ολα αυτα ειναι καποιο προαισθημα,καταλαβαινετε?

Ζαχαρενια μου,οχι,δε θεωρω πως το παιδι μου εχει υπερφυσικες δυναμεις,θα ημουν για δεσιμο αν εγραφα και πιστευα τετοια πραγματα!!!Αλλα φοβαμαι μηπως διαισθανεται κατι,καθ΄ο,τι ειμαι κι εγω ανθρωπος ευαισθητος σε τετοια πραγματα.Εννοω,για παραδειγμα,να σκεφτομαι κατι πολυ εντονα και να συμβαινει ή να σκεφτομαι κατι και να το συνανταω στο δρομο ή ενα εργο που εχω να δω καιρο να το σκεφτομαι και τσουπ να το συνανταω στα προσεχως της τηλεορασης.Ενταξει σιγουρα σε ολους μας συμβαινουν αυτα,αλλα αυτο με τη μεγαλη μου κορη μου εχει καρφωθει στο νου και δε σκεφτομαι τιποτα αλλο.Μακαρι να ειναι εμμονη ιδεα,κι εγω αυτο λεω.Και δεν ειμαι αρνητικη καθολου στο θεμα του ειδικου...το εχω κακνει και στο παρελθον για αλλα ζητηματα που ειχα αλλα δεν ειχα βοηθηθει καθολου,θα μου πειτε ισως να μην ηταν και ο καταλληλος ανθρωπος γιατι πρεπει και να σου κανει κλικ,δεν μπορεις να λειτουργησεις με οποιον να ΄ναι.Θα το κοιταξω παντως το θεμα,δεν αντεχω αλλο,κι επιπλεον τα λεω και στον αντρα μου που επηρεαζεται κι αυτος και τον εχω φρικαρει τελειως κοριτσια.

επιμενω οχι ψυχολογο !πηγαινε σε εναν ψυχιατρο χωρις να εχεις ταμπου και θα τα λυσεις ολα συντομα να προσεχεις
Link to comment
Share on other sites

γεια σου joe ! είναι κρίμα που υποφερεις τοσο, αλλα δες ποσο ενδιαφέροντα ειναι όσα γράφεις...:

 

.Τελος παντων εγιναν πραγματα που σημαδεψαν αρνητικα εκεινο το πρωτο διαστημα,και ναι,μπορω να πω πως τις φοβιες τις απεκτησα σχεδον αμεσως.Τον τελευταιο χρονο ομως εγιναν πολυ πιο εντονες και πλεον εχουν φτασει σε σημειο να οριζουν τη ζωη μου.Νομιζω πως καθοριστικο ρολο επαιξε ενα ονειρο που ειχα δει,στο οποιο μουελεγε η κορη μου το εξης:"Εγω ηρθα για να μεινω για λιγο μαζι σας,αλλα τωρα που το σκεφτομαι λεω να μεινω λιγο περισσοτερο".Μου ξεσκισε την ψυχη εκεινο το ονειρο,παει πανω απο χρονος που το ειδα αλλα πιστευω πως μεχρι να κλεισω τα ματια μου θα με βασανιζει.
με λιγα λογια δηλωνεις οτι οι φοβιες εχουν σχεση και μαλιστα αμεση, με τη μητερα σου.

στο 1ο παιδι ηταν εκει, επενεβαινε και ξεκινησαν οι φοβιες.

στο 2ο παιδι δεν ηταν εκει, δεν της το επετρεψες, οπως λες, και εισαι μια φυσιολογικα 'φρικαρισμενη μητερα' οπως ολες μας(να αστειευτω κ λιγο;))

στοιχειο 1ο:υπαρχει μια συνδεση της παρουσιας της μητερας σου με τις φοβιες....

στοιχειο 2ο : η μητερα σου ειναι παιδιατρος και η κορη σου μιλαει για κρανια, εσυ δε, βλεπεις παντου αρρωστια και θανατο. (οχι τυχαια)

και τωρα λιγες σκορπιες σκεψεις.....μπορει κ να θεωρηθω υπερβολικη (το πιθανοτερο, θα θεωρηθω) αλλα :

 

υποθετω οτι βλεπεις τον εαυτο σου στην κορη σου...προβαλλεις τις φοβιες σου πανω της...

οι φοβιες σου απο την αλλη σε προειδοποιουν να απομακρυνεις τη μητερα σου απο το να παρεμβαινει ακραια στη σχεση σου με την κορη σου και 'να οριζει τη ζωη σου....'

και τελος...στα ονειρα μπορει κ να μπερδευονται τα προσωπα , μπορει να εισαι εσυ η μεγαλη σου κορη , μπορει ομως κ για καποιον λογο που εσυ ξερεις να ειναι η μητερα σου αυτη 'που σκεφτεται να μεινει λιγο περισσοτερο' και να ειναι τελικα αυτο που 'ξεσκιζει την ψυχη σου'...αλλιως γιατι να φοβασαι ενα τετοιο ονειρο; θετικο ακουγεται το να σου λεει στην αρχη: 'ηρθα για λιγο, αλλα το σκεφτομαι (και μου αρεσει) και θα μεινω περισσοτερο'. εκτος κ αν σου το λεει καποιος που ηρθε για λιγο (να φροντισει για λιγο τη λεχωνα και το νεογνο) αλλα τελικα θελει να μεινει περισσοτερο , εσυ ομως δεν θες!

τα παραπανω δες τα σε σχεση με κατι εξισου σοβαρο που ειπες: 'σε καποια θεματα ειχα σχεδον "ευνουχιστει" '

 

αυτα τα λιγα και , μαλλον, προχειρα απο εμενα....κατα τη γνωμη μου θα σου εκανε καλο να ψαξεις καποιον ψυχαναλυτη/τρια κ οχι καποιον ψυχολογο....σε καθε περιπτωση χρειαζεσαι να μιλησεις εσυ και οχι οι αλλοι:? επισης ......(κατι που βλεπω ολο κ πιο συχνα γυρω μου κ στενοχωριεμαι......) ΜΗΝ παρεις φαρμακα.....:|

εσυ ξερεις βεβαια τι κ πως θα κανεις..

σου ευχομαι καλη τυχη σε ο,τι αποφασισεις!:)

Link to comment
Share on other sites

επειδη ειναι ταμπου και το ακουγα συχνα εγω πηρα φαρμακα για 4 μηνες ακριβως πηγα μονο 2 φορες στον ψυχιατρο-ψυχαναλυτη μια για να μου τα δωσει και μια για να μου τα κοψει.λοιπον ειναι θετικο το οτι καταλαβαινεις το προβλημα σου και οτι δεν ειναι φυσιολογικες οι σκεψεις σου πηγεναι σε εναν γιατρο που θα του εχεις εμπιστοσυνη και κανε οτι ακριβως σου πει με η χωρις φαρμακα χρειαζεσαι αμεσα βοηθεια για να ξαναχαρεις το παιδακι σου.μην ζητας την γνωμη μας αφου καταβαθος ξερεις.ενεργοποιησου και οχι ψυχολογο οι ψυχολογοι θελουν χρονο για σε θεραπευσουν και εσυ δεν εχεις χανεις στιγμες με το παιδι σου και μπλεκεις τον εαυτο σου σε ενα κουβαρι αν χρειαστεις ονομα η οτι αλλο απ τον γιατρο μου πες μου.να δεις οτι ειναι κατι παραπολυ μικρο αυτο που σε βασανιζει μην το αφηνεις να μπαινει και να ριζωνει στην ψυχη σου.

Link to comment
Share on other sites

γεια σου joe ! είναι κρίμα που υποφερεις τοσο, αλλα δες ποσο ενδιαφέροντα ειναι όσα γράφεις...:

 

με λιγα λογια δηλωνεις οτι οι φοβιες εχουν σχεση και μαλιστα αμεση, με τη μητερα σου.

στο 1ο παιδι ηταν εκει, επενεβαινε και ξεκινησαν οι φοβιες.

στο 2ο παιδι δεν ηταν εκει, δεν της το επετρεψες, οπως λες, και εισαι μια φυσιολογικα 'φρικαρισμενη μητερα' οπως ολες μας(να αστειευτω κ λιγο;))

στοιχειο 1ο:υπαρχει μια συνδεση της παρουσιας της μητερας σου με τις φοβιες....

στοιχειο 2ο : η μητερα σου ειναι παιδιατρος και η κορη σου μιλαει για κρανια, εσυ δε, βλεπεις παντου αρρωστια και θανατο. (οχι τυχαια)

και τωρα λιγες σκορπιες σκεψεις.....μπορει κ να θεωρηθω υπερβολικη (το πιθανοτερο, θα θεωρηθω) αλλα :

 

υποθετω οτι βλεπεις τον εαυτο σου στην κορη σου...προβαλλεις τις φοβιες σου πανω της...

οι φοβιες σου απο την αλλη σε προειδοποιουν να απομακρυνεις τη μητερα σου απο το να παρεμβαινει ακραια στη σχεση σου με την κορη σου και 'να οριζει τη ζωη σου....'

και τελος...στα ονειρα μπορει κ να μπερδευονται τα προσωπα , μπορει να εισαι εσυ η μεγαλη σου κορη , μπορει ομως κ για καποιον λογο που εσυ ξερεις να ειναι η μητερα σου αυτη 'που σκεφτεται να μεινει λιγο περισσοτερο' και να ειναι τελικα αυτο που 'ξεσκιζει την ψυχη σου'...αλλιως γιατι να φοβασαι ενα τετοιο ονειρο; θετικο ακουγεται το να σου λεει στην αρχη: 'ηρθα για λιγο, αλλα το σκεφτομαι (και μου αρεσει) και θα μεινω περισσοτερο'. εκτος κ αν σου το λεει καποιος που ηρθε για λιγο (να φροντισει για λιγο τη λεχωνα και το νεογνο) αλλα τελικα θελει να μεινει περισσοτερο , εσυ ομως δεν θες!

τα παραπανω δες τα σε σχεση με κατι εξισου σοβαρο που ειπες: 'σε καποια θεματα ειχα σχεδον "ευνουχιστει" '

 

αυτα τα λιγα και , μαλλον, προχειρα απο εμενα....κατα τη γνωμη μου θα σου εκανε καλο να ψαξεις καποιον ψυχαναλυτη/τρια κ οχι καποιον ψυχολογο....σε καθε περιπτωση χρειαζεσαι να μιλησεις εσυ και οχι οι αλλοι:? επισης ......(κατι που βλεπω ολο κ πιο συχνα γυρω μου κ στενοχωριεμαι......) ΜΗΝ παρεις φαρμακα.....:|

εσυ ξερεις βεβαια τι κ πως θα κανεις..

σου ευχομαι καλη τυχη σε ο,τι αποφασισεις!:)

 

τα ειπε τοσο ωραια η daf σαν ψυχολογος...

θα συμφωνησω μαζι της,και θα πω πως σε καταλαβαινω,ολοι μαςλιγο πολυ φοβομαστε για αγαπημενα μας προσωπα,αλλα αυτο που τραβας εσυ,ειναι μαρτυριο,παρε την αποφαση και επισκεψου εναν ειδικο.

δυσκολο βεβαια να το κανεις απο το να το λες,αλλα οπως τα περιεγραψες τα γεγονοτα ειναι μεγαλο το ζορι να ανησυχεις καθε στιγμη,καθε λεπτο...ειναι αδικο για το αλλο σου παιδακι:(

Link to comment
Share on other sites

ΜΗΝ παρεις φαρμακα.....:|

εσυ ξερεις βεβαια τι κ πως θα κανεις..

σου ευχομαι καλη τυχη σε ο,τι αποφασισεις!:)

 

Φαρμακα κι εγω δε θα ηθελα να παρω κι ετσι κι αλλιως επειδη θηλαζω αυτο το διαστημα δεν κανει.Εχεις δικιο σε πολλα,κι εγω καταλαβαινω οτι καποια πραγματα εχουν να κανουν με τη μητερα μου και τον,εστω και αθελα της,ευνουχιστικο ρολο που επαιξε ειδικα στις αρχες.Θυμαμαι οτι στο μαιευτηριο εκεινη ηταν που ειχε συνεχεια το παιδι αγκαλια,εγω μονο θηλαζα και το κρατουσα λιγο,αλλα απο δικη μου εννοειται επιλογη.Αν και δεν περασα επιλοχειο,απ΄οσο νομιζω δηλαδη,στην αρχη οπως φανταζομαι και οι πιο πολλες μανουλες ενιωθα σα χαμενη και αισθανομουν οτι δεν ημουν ικανη να φροντισω το μωρο σωστα.Το γεγονος οτι ειχα την παιδιατρο μεσα στο σπιτι και συνεχως διπλα μου,με εκανε να της τα αφησω ολα πανω της κι εκεινη δεχτηκε μετα χαρας...Εγω δηλαδη την εκανα να με ευνουχισει,δεν το επεδιωξε εκεινη.Ειδατε που ολα τελικα τα πραγματα εχουνκαι θετικη και αρνητικη πλευρα...Ολοι λενε "Τι τυχη να εχεις παιδιατρο μανα,ανα πασα στιγμη εχεις τη βοηθεια που επιθυμεις,τη συμβουλη" αλλα καμμια φορα ειναι καλυτερο να αναλαμβανεις μονος σου τα ηνια απο την αρχη.Στη δικη μου περιπτωση χαθηκε απο την αρχη το μετρο,η παρουσια της παιδιατρου γιαγιας δεν ηταν "επικουρικη" αλλα κεντρικη κι ηταν φορες που ενιωθα πως εγω ειμαι κατι σαν αδελφη αυτου του παιδιου που απλα τυχαινει να εχει γαλα και να το θηλαζει,πως η γιαγια του ειναι η μαμα του.Ακουγεται παραλογο ετσι οπως το γραφω αλλα σιγουρα καταλαβαινετε τι εννοω.Στο δευτερο,επειδη η μητερα μου ειναι κολλημενη με το πρωτο που εχει και το ονομα της αλλα κι επειδη ηθελα να εχω εγω τον ελεγχο δεν της επετρεψα να ανακατευτει.Ειχαμε συμφωνησει απο την αρχη να μην ερθει στο μαιευτηριο για να μεινει με τη μεγαλη,προτιμουσα κιολας να ειναι ο αντρας μου μαζι για να το ζησουμε οι δυο μας.Στο πρωτο ηταν ο αντρας μου μεσα αλλα ηταν ΚΑΙ η μητερα μου,τωρα ηθελα μονο εκεινον.Σκεφτηκα οτι καθε γυναικα σε αυτη τη γη,σχεδον ολες,γεννανε ΧΩΡΙΣ τη μανα τους διπλα τους και καμμια δεν επαθε τιποτα,οποτε γιατι οχι κι εγω?Δοξα το Θεο πηγαν μια χαρα τα πραγματα και εμεινα με το μωρο μονη μου εντελως απο το πρωτο βραδυ,κανεναν δεν ηθελα,με αποτελεσμα να εχω αποκτησει φοβερο δεσιμο με τη δευτερη κορη μου χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν τα αγαπαω το ιδιο,εννοειται.Απλα με τη δευτερη εχω απιστευτη αυτοπεποιθηση,με την πρωτη εχω απιστευτο αγχος.Λογικα πρεπει να συνδεονται καπως ολα αυτα...τουλαχιστον ετσι ΕΛΠΙΖΩ!!!Παντως με το θεμα του ψυχιατρου δεν εχω κανενα ταμπου,θα το κανω...

Link to comment
Share on other sites

Και κατι που ξεχασα να αναφερω στα προηγουμενα posts:σα να μην εφταναν τα αγχη που εχω ετσι κι αλλιως,μου εβγαλε μια συναδελφος που ασχολειται με ζωδια το γενεθλιο χαρτη της κορης μου και δε θα ελεγα οτι αυτα που μου ειπε με τρελλαναν κι απο χαρα.Εχει λεει εναν συνδυασμο,Αρη σε αντιθεση με Πλουτωνα,που παραπεμπει λεει σε ατυχηματα (ο φοβος και ο τρομος μου) και σε αυτοανοσα.Εγω γενικα με ζωδια δεν ασχολιομουν ποτε κι ουτε που τα διαβαζα,αλλα επηρεαστηκα πολυ απο αυτο,και δωστου να ψαχνω στο Internet περισσοτερα πανω σε αυτο το συνδυασμο πλανητων και δωστου να μπαινω σε ξενα sites και δωστου να βρισκω πληροφοριες που ολο και περισσοτερο με φρικαρανε.Καποια στιγμη δε,μεσω ενος site αστρολογιας εβγαλα τον αστρολογικο χαρτη του αντρα μου κι εχει λεει Πλουτωνα στον 5ο οικο (τον οικο των παιδιων) που κοντα σε ολα τ΄αλλα μπορει λεει να σημαινει "αποτομο αποχωρισμο απο τα παιδια του".Οπως καταλαβαινετε δεν ηθελα και πολυ για να σαλταρω,αν και,σας ξαναλεω,με τα ζωδια δεν ημουνα ποτε κολλημενη,ουτε καν τα διαβαζα ποτε.

Link to comment
Share on other sites

Απελευθερώσου από τις προλήψεις!!!!!! Μην πιστεύεις σε αηδίες που σου δηλητηριάζουν τη ζωή! Κι εμένα το ζώδιό μου έλεγε ότι θα κερδίσω πάρα πολλά λεφτά πέρυσι τον Αύγουστο... Μάντεψε, δεν κέρδισα! Και ότι θα χωρίσω τον Οκτώβριο, δεν χώρισα, ακόμα μαζί είμαστε...

Βγάλε από το μυαλό σου το κακό, την πρόληψη, την κακή πιθανότητα. Καλώς ή κακώς κάποια πράγματα οι άνθρωποι δεν τα ορίζουμε. Δεν ωφελεί να τα σκεφτόμαστε νύχτα - μέρα.

ΥΓ. Η ερμηνεία των ονείρων είναι μέσα στο κεφάλι μας. Με συνθήκες αιωνιότητας το λίγο ακόμα που σου είπε η κόρη σου στο όνειρο μπορεί να σημαίνει 70 -80 χρόνια. Ίσως το όνειρο το δημιούργησε το υποσυνείδητό σου για να σε καθησυχάσει.

Link to comment
Share on other sites

Joe όλα αυτά που γράφεις είναι εμμονές δικές σου και όπως πολύ ωραία ανέλυσες έχουν να κάνουν και με το δέσιμο της δικής σου μαμάς με την πρώτη σου κόρη. Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου, συμβουλέψου ψυχολόγο (οι ψυχίατροι δίνουν φάρμακα και κατά τη γνώμη μου δεν βοηθούν) και προσπάθησε να περάσεις περισσότερο χρόνο με την κόρη σου. Όταν ακούω ότι "έχω δεθεί περισσότερο με το δεύτερο παιδί" και ότι "η μητέρα μου είναι δεμένη περισσότερο με την κόρη μου που έχει πάρει και το όνομά της" τρελαίνομαι! Να ξέρεις ότι τα παιδιά καταλαβαίνουν όλες αυτές τις διακρίσεις και καλό θα ήταν να ενδιαφέρεσαι περισσότερο για την ψυχική τους υγεία και όχι για την σωματική τους. Το παιδί σου, αν δεν κάνεις κάτι τώρα, πολύ πιθανό να δυστυχήσει στη ζωή του, έχοντας κόμπλεξ κατωτερότητας, φοβίες (γιατί θα του τις περάσεις σίγουρα αν συνεχίσεις έτσι) και εμμονές.Είναι κρίμα να προκαθορίζουμε από τώρα τις τύχες των παιδιών μας και να μην φροντίζουμε να τους δώσουμε τις καλύτερες βάσεις τώρα που είναι μικρά. Όλες κάνουμε λάθη και προσπαθούμε να μάθουμε απ' αυτά. Αλλά εδώ νομίζω ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει αρκετά - κυρίως με τις εμμονές σου που δεν έχουν καμία βάση. Εγώ στην εφηβεία είχα γνωρίσει μια κοπέλα που η μαμά της έλεγε τα χαρτιά και τον καφέ και μου έμαθε κι εμένα να τα ρίχνω. Να σου πω ότι αυτό μου έγινε πολύ γρήγορα εμμονή και κάθε μέρα ήμουν με μια τράπουλα στα χέρια. Μέχρι και όνειρα έβλεπα μ' αυτό. Αυτό κράτησε κάποιους μήνες. Μετά όμως άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό με επηρεάζει πολύ και ότι έχω αρχίσει να έχω εξάρτηση. Ήμουν τότε 15 χρονών και επέβαλα στον εαυτό μου(από μόνη μου) να μην ξαναπιάσω χαρτιά στα χέρια μου για τέτοιο σκοπό. Για μήνες μετά έβλεπα στον ύπνο μου να μου βάζουν την τράπουλα στα χέρια μου και αυτό γιατί είχα πάθει εξάρτηση. Και δεν την ξαναέπιασα και ένιωσα μεγάλη αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση.

Στα λέω όλα αυτά γιατί εγώ τότε ήμουν μόλις 15 και μόνη μου κατάφερα να βγω από μια τέτοια κατάσταση που με έκανε να έχω εμμονές και παράλογες σκέψεις. Και τώρα έχω φτάσει στο άλλο άκρο και δεν πιστεύω σε τίποτα. Όλα είναι στο μυαλό μας και αυτό μας παίζει άσκημα παιχνίδια αν δεν το κουμαντάρουμε και το φέρουμε στα λογικά του. Αφού τα κατάφερα λοιπόν εγώ τότε δεν μπορεί να μην τα καταφέρεις εσύ που είσαι ενήλικας έχεις δύο παιδιά και έχεις ευθύνη πλέον να τα μεγάλώσεις δίνοντάς τους ό, τι καλύτερο έχεις να τους προσφέρεις. Τα παιδιά θέλουν αγάπη και χώρο ελεύθερο να κάνουν πράγματα που τους ευχαριστούν όπως το παιχνίδι και η διασκέδασή τους. Δεν θέλουν παράλογους περιορισμούς, διακρίσεις και φοβίες.

Πιστεύω πως το θέμα σου και ανάλογα θέματα είναι και θέματα όλων μας και θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν, γιατί εμείς είμαστε που μεγαλώνουμε τις επόμενες γενιές και για να έχουμε ελπίδα ότι στο μέλλον μπορεί να φτιάξουν τα πράγματα θα πρέπει να επενδύσουμε τώρα στα παιδιά μας. Για ό,τι χρειαστείς εμείς είμαστε εδώ να σε βοηθάμε και να σε στηρίζουμε!

UAQCp2.png
Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια ευχαριστω πολυ για τη στηριξη.Πειτε μου ομως,θα φρικαρατε κι εσεις ή οχι αν σας ελεγε το παιδι σας αυτο που μου ειπε σημερα πρωι-πρωι η δικια μου,πριν καλα καλα ανοιξουμε το ματι? "Θελω" λεει "να παμε στη γιαγια την Αννα και να με παρει αγκαλιτσα.Εγω την ξερω τη γιαγια την Αννα,εσυ την ξερεις?" Η γιαγια η Αννα ειναι η αλλη μου γιαγια,που επισης δε ζει εδω και δεκαετιες και που σπανια την αναφερουμε στο σπιτι,γιατι δεν το φερνει και η κουβεντα.Μου χαλασε ολη η μερα απο αυτη την ατακα κοριτσια.Δηλαδη και να θελω να σκεφτω λογικα και νορμαλ,ΠΩΣ να το καταφερω με αυτες τις ατακες βρε παιδια?Φταιω εγω μετα που φρικαρω και σκεφτομαι τα οσα?

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...