γιατι ειναι συνεχεια ετσι το μωρο μου?

καλησπερα σε ολους.ζηταω τη βοηθεια σας γιατι εχω αγανακτησει!το μωρο μου ποτε δεν ηταν ενα απτα πιο ησυχα μωρα του κοσμου αλλα τωρα το θεμα εχει παραγινει!!!

θα το παρω απο την αρχη.

ειναι κανα 2 βδομαδες περιπου,μπορει και λιγοτερο,που εχει ξεκινησει κατι καινουργια χουγια.ας πουμε,παω να τον αλλαξω στην αλλαξιερα και δε καθεται με τιποτα!γυρναει μπρουμητα για να μπορεσει να σηκωθει δε με αφηνει να του βγαλω τη πανα και οταν τα καταφερω δε με αφηνει ουτε να τον σκουπισω ουτε να του βαλω αλλη!αρχιζει με κλωτσαει κλαιει μου τραβαει τα μαλλια πεταει οτι πιασει και τετοια!!προχθες τον εκανα μπανιο και τον εβαλα να τον σκουπισω και του βαζω ενυδατικη.αρχισε παλι τα ιδια μονο που ετσι οπως ειμασταν με τις κρεμες και οι δυο κοντεψε να πεσει στο πατωμα!!

εχει αρχισει και κλαει ολη την ωρα!πχ σημερα το απογευμα ενω νυσταζε ηθελε να σηκωθει ορθιος,εγω και ο αντρας μου ειμασταν ξαπλωμενοι και ειμασταν ολοι μαζι στο κρεββατι.ειχε βαλει τετοια κλαμματα και δε σταματουσε με τιποτα!μεχρι που τελικα σηκωθηκαμε και ηρεμισε!

τον βαλαμε να κανει μπανιο και πεταγε τα παντα εξω απο τη μπανιερα με νευρα και γκρινια!

σημερα εχασα την υπομονη μου και του εδωσα μια στον πισινο οταν προσπαθουσα να τον αλλαξω.την καταλαβε και εβαλε τα κλαμματα και το παραπονο.το κακο ειναι οτι με ειχε φτασει σε τετοιο σημειο που δεν το μετανιωσα που τον χτυπησα.το ξερω ακουγεται ασχημα αλλα ειχα φτασει στα ορια!!

τωρα εχει αρχισει κουτσα κουτσα και περπαταει και με θελει συνεχεια διπλα του πραγμα που δε γινεται,αν δε παω καθεται κατω και κλαιει.ακομα δε μιλαει και οτι θελει κανει ενα μουγκριτο και αν δε καταλαβω τι θελει βαζει τα κλαμματα!!

δεν τη μπορω αυτη τη κατασταση τα νευρα μου ειναι πολυ τεντωμενα!!!

τι εχει και κανει ετσι???δε μπορω να καταλαβω!

Μαρία, μήπως έχει αλλάξει κάτι στο πρόγραμμά του, στην καθημερινή σας ρουτίνα ή στα πρόσωπα με τα οποία περάνει την καθημερινότητά του?

μάλλον είναι σε μεταβατικό στάδιο, ετοιμάζεται να περπατήσει ή να κάνει καινούρια πράγματα γενικότερα, αλλά δεν μπορεί ακόμη και γι΄αυτό εκνευρίζεται. Είναι λίγο εκνευριστική κατάσταση αυτή η μόνιμη γκρίνια, αλλά το μόνο που μπορείς να κάνεις τώρα είναι υπομονή και να τον βοηθάς σε αυτό που ζητάει να κάνει. Θέλει να στέκεται όρθιος, προσπάθησε όσο μπορείς να τον βοηθάς, θα δυναμώσει και πιο γρήγορα και θα τα καταφέρει. Το να τον χτυπήσεις δεν προσφέρει τίποτε, μόνο του δημιουργεί απορία και σύγχυση, γιατί στο μυαλουδάκι του δεν καταλαβαίνει ότι κάνει κάτι κακό (που έτσι είναι στην ουσία ). Απλά αν βλέπεις ότι πάει να κάνει κάτι που δεν θες, προσπάθησε να του αποσπάσεις την προσοχή, όσες φορές και να πεις "μη" νομίζω ότι το μυαλό τους τους δίνει σήμα συνέχεια "κάνε αυτό, κάνε αυτό" κι έχουν πολλή επιμονή.

Μόλις καταφέρει αυτό που προσπαθεί να κάνει, θα ηρεμήσει κατά πολύ πιστεύω.

Επίσης δες και το θέμα 'δόντια'. Στην δικιά μου φέρνουν πολύ γκρίνια! και εμένα σήμερα ήταν ανεξήγητα γκρινιάρα. Πόσο καιρό είναι έτσι το παιδί?

επίσης ότι μετράει τα όρια και τις αντοχές σου για να δει μεχρι που τον παίρνει

μάλλον είναι σε μεταβατικό στάδιο, ετοιμάζεται να περπατήσει ή να κάνει καινούρια πράγματα γενικότερα, αλλά δεν μπορεί ακόμη και γι΄αυτό εκνευρίζεται. Είναι λίγο εκνευριστική κατάσταση αυτή η μόνιμη γκρίνια, αλλά το μόνο που μπορείς να κάνεις τώρα είναι υπομονή και να τον βοηθάς σε αυτό που ζητάει να κάνει. Θέλει να στέκεται όρθιος, προσπάθησε όσο μπορείς να τον βοηθάς, θα δυναμώσει και πιο γρήγορα και θα τα καταφέρει. Το να τον χτυπήσεις δεν προσφέρει τίποτε, μόνο του δημιουργεί απορία και σύγχυση, γιατί στο μυαλουδάκι του δεν καταλαβαίνει ότι κάνει κάτι κακό (που έτσι είναι στην ουσία ). Απλά αν βλέπεις ότι πάει να κάνει κάτι που δεν θες, προσπάθησε να του αποσπάσεις την προσοχή, όσες φορές και να πεις "μη" νομίζω ότι το μυαλό τους τους δίνει σήμα συνέχεια "κάνε αυτό, κάνε αυτό" κι έχουν πολλή επιμονή.

 

Μόλις καταφέρει αυτό που προσπαθεί να κάνει, θα ηρεμήσει κατά πολύ πιστεύω.

συμφωνη κι εγω...

απο την εμπειρια μου ξερω ολα τα παιδακια στην ηλικια του μωρου σου το περνανε αυτο.

φαντασου να ησουν εσυ στη θεση του να θες να μιλησεις μα να μην μπορεις να αρθρωσεις, να θες να πας καπου και να μην σε βαστανε τα ποδια σου. λογικο δεν ειναι να εκνευριστεις??

σ αυτη την ηλικια στο μωρο εχουν αναπτυχθει πολυ οι γνωσεις του. σιγουρα θα εχεις προσεξει οτι καταλαβαινει τι του λετε και προσπαθει να απαντησει. αλλα φυσικα ακομα δεν τα χει καταφερει.

προσπαθησε αυτο το διαστημα να του δωσεις λιγο περισσοτερη σσημασια με την εννοια να τον βοηθησεις να κανει αυτα που θελει. βαλτον να σου λεει απλες λεξουλες, που ηδη ξερει το νοημα τους. αμα σε βλεπει να προφερεις μια λεξη θα του ειναι πιο ευκολο να το κανει κι ο ιδιος.

βαλτον να περπατησει για λιγα λεπτα, αστον να σε παει αυτος εκει που τον τραβαει η ορεξη του. θα ειναι και μια καλη ευκαιρια να του μαθεις για τα "απαγορευμενα" σημεια του σπιτιου (μπαλκονι, σκαλες κτλ) στα οποια θα λες "οοο οχι οχι δεν γινεται να παμε εδω ειναι επικινδυνα", και θα βαζετε πλωρη γι αλλου.

mania_k η γιατρος μας ειπε οτι τα δοντια του ειναι φουσκωμενα αλλα ειναι ετσι απο 3 μηνων οποτε αυτο το εχω συνηθισει.πηγε πριν 2 βδομαδες σταθμο αλλα σταματησαμε για λογους που εχω αναφερει σε αλλο ποστ.

kinkajoujou δεν ακουει τιποτα και κανεναν οτι και να του πω με γραφει.το ξερω οτι να το χτυπησω δεν ειναι λυση ουτε προσφερει κατι.οριστε τωρα νοιωθω τυψεις.ας πουμε καθομαστε να φαμε και για να φαει μου φαινεται γολγοθας πια!θα θελει να πιασει οτι υπαρχει γυρω τριγυρω και αν δεν υπαρχει τιποτα κοιταει στο πατωμα απλωνει το χερι και κανει σα να θελει αυτο που ειναι στο πατωμα ενω δεν υπαρχει τιποτα!!!

νελλιτσα τα ορια και τις αντοχες μου τα εχει φτασει δε παει παραπερα!

προχθες του ελεγα για παραδειγμα μη πειραζεις γιαννη το προστατευτικο του τζακιου θα πεσει και θα χτυπησεις!του το λεω συνεχεια μη και μη και μη!τον αφησα λοιπον να δω τι θα κανει.ριχνει κατω το προστατευτικο χτυπαει βαζει τα κλαμματα και λεω ωραι τωρα δε θα ξαναπαει αφου ειδε οτι χτυπησε.κανα 2 ωρες δεν ειχε πλησιασει καθολου.μολις περασε το 2ωρο ξανα πηγε λες και το ειχε ξεχασει!

συμφωνη κι εγω...

απο την εμπειρια μου ξερω ολα τα παιδακια στην ηλικια του μωρου σου το περνανε αυτο.

φαντασου να ησουν εσυ στη θεση του να θες να μιλησεις μα να μην μπορεις να αρθρωσεις, να θες να πας καπου και να μην σε βαστανε τα ποδια σου. λογικο δεν ειναι να εκνευριστεις??

σ αυτη την ηλικια στο μωρο εχουν αναπτυχθει πολυ οι γνωσεις του. σιγουρα θα εχεις προσεξει οτι καταλαβαινει τι του λετε και προσπαθει να απαντησει. αλλα φυσικα ακομα δεν τα χει καταφερει.

 

προσπαθησε αυτο το διαστημα να του δωσεις λιγο περισσοτερη σσημασια με την εννοια να τον βοηθησεις να κανει αυτα που θελει. βαλτον να σου λεει απλες λεξουλες, που ηδη ξερει το νοημα τους. αμα σε βλεπει να προφερεις μια λεξη θα του ειναι πιο ευκολο να το κανει κι ο ιδιος.

βαλτον να περπατησει για λιγα λεπτα, αστον να σε παει αυτος εκει που τον τραβαει η ορεξη του. θα ειναι και μια καλη ευκαιρια να του μαθεις για τα "απαγορευμενα" σημεια του σπιτιου (μπαλκονι, σκαλες κτλ) στα οποια θα λες "οοο οχι οχι δεν γινεται να παμε εδω ειναι επικινδυνα", και θα βαζετε πλωρη γι αλλου.

αυτο που λες το κανουμε καθε μερα.εντομεταξυ προσπαθω να του μιλαω οσο μπορω περισσοτερο με απλα και καθαρα λογια,του τα λεω αργα αλλα εκεινος δε λεει τιποτα!αντε κανα ναι και κανα μαμα αλλα οχι συνειδητα.το μονο που νομιζω οτι εχει αρχισει και λεει και το καταλαβαινει ειναι το μαμ.το ξερω οτι εκνευριζεται που δε μπορει να μου πει τι θελει αλλα παντα κατι θα θελει!!!οσο για το περπατημα παμε συνεχεια βολτα και αυτο που βλεπω ειναι οτι(περπαταει και μονος του τωρα)απλα θελει να με κραταει,οχι για να ειναι πιο σταθερος αλλα επειδη ετσι θελει να με εχει απο το χερι.αυτο ομως δε γινεται ολη μερα.οσο για τα απαγορευμενα σημεια λες και του λες εδω πηγαινε ειναι καλο!!!

μαρια μου εγω νομιζω πως εχεις ενα ζωηρο και πανεξυπνο παιδακι!!μην ανησυχεις για τιποτε θα στρωσει απο μονο του με τον καιρο απλα ειναι τωρα το σταδιο που ανακαλυπτει τον κοσμο και ετοιμαζεται για βηματακια!!μην το χτυπας μωρε ομως το καημενο κριμα δεν ειναι και για σενα τωρα που νοιωθεις τυψεις?μιλαω βεβαια εκ του ασφαλους γιατι εμενα ειναι ακομα μικρη και ηδη πολυ ζωηρη αρα δεν ξερω πως θα ειναι τα νευρα μου οταν φτασει στην ηλικια του γιου σου!!!!

Να ξέρεις καλή μου ότι τα μωρά θέλουν απίστευτη υπομονή... όσο μεγαλώνουν ανακαλύπτουν συνεχώς τον κόσμο γύρω τους και όσα μη και να πεις δεν νομίζω ότι θα βρουν ανταπόκριση έχε υπόψη σου ότι όσα περισσότερα μη ακούει ένα μωρό και στην συνέχεια ένα παιδί τόσο αυτή η λέξη χάνει την σημασία της... επειδή είμαι παιδοψυχολόγος σου συνιστώ το εξής: μίλα στο παιδί θετικά και όχι αρνητικά.. δηλ... "αν πειράξεις το προστατευτικό θα σε χτυπήσει" και όχι "μην πας εκεί" .. η συγκεκριμένη του πάντως συμπεριφορά μπορεί να οφείλεται σε χίλιους δυο παραγοντες είτε σωματικούς π.χ δόντια, ενοχλήσεις κλπ είτε ψυχολογικούς π.χ. άγχος αποχωρισμού, προσπάθεια να είναι το κέντρο της προσοχής κ.ο.κ... το κακό είναι ότι δεν μας μιλάνε για να ξέρουμε τι θέλουν γι' αυτό υπομονή και μόνο υπομονή.. γιατί αν το χτυπήσεις μία φορά και δεν το μετάνιωσες θα το ξανακάνεις... μην καταφεύγεις εκεί.. καλύτερα ύψωσε λίγο φωνή ως έσχατη λύση και να δεις θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα!

Θα στο πω οσο πιο απλα μπορω......το παιδι σου μεγαλωνει και πλεον εχει αποψη για το τι πραγματα του κανεις. Συνηθισε το και βρες τροπους να το λυνεις (και εγω αυτο κανω).....στην αρχη τα μωρα ειναι κουκλες.....δεν αντιδρουν. Απο ενα σημειο και μετα ομως εχουν αποψη. Αυτο εχει και εκεινος τωρα. Αλαξιερα ξεχνα την απαξ και σηκωθει. Αρχισε να δουλευεις τις πανες-βρακακια αν στεκεται ορθιος.....κανε το φαι παιχνιδι, το μπανιο παιχνιδι......οσο για τις κρεμμες και τα μασαζ αστα οσο παει και χειροτερα. Εμενα τωρα μου λεει βαλε μου στο χερι και τριβεται μονη της. Αν παω να της κανω εγω μασαζ με διωχνει και μου λεει οχι μονη.............τωρα οσο για το χτυπημα θα σου πω αυτο που ειδα εγω σε παιδικη απο κοριτσακι 3. Χτυπαγε αλλο παιδακι και παει η μαμα του και του λεει γιατι την χτυπας σταματα! Και λεει το παιδι και εσυ με χτυπας!......και αλλο ενα παραδειγμα η δικια μου λεει στον πατερα της φυγε πηγαινε μεσα επειδη εχει ακουσει εμενα 2 φορες (οχι παραπανω) να του το λεω με νευρα πανω σε καυγα. Τα παιδια μαθαινουν τα ΠΑΝΤΑ απο εμας δυστυχως........

αχ η δικιά μου τα κάνει αυτά από τώρα που είναι 8 μηνών! τα ίδια κάνει στο καρεκλάκι του φαγητού, τα ίδια κάνει στην αλλαγή πάνας, στη μπανιέρα της αλωνίζει γιατί θέλει να πιάνει το νερό που τρέχει από τη βρύση, μετά θέλει να πιάσει την τάπα της μπανιέρας της, μετά θέλει να γυρίσει ανάποδα να δει την άλλη πλευρά της μπανιέρας. Την αφήνω κάτω να μπουσουλήσει, πάει πιάνεται από το ριλάξ της και σηκώνεται όρθια, δεν μπορεί να σταθεί, πάρτην κάτω με το κεφάλι στο πάτωμα. Κλαίει 2 δευτερόλεπτα, μετά πάλι τα ίδια. Σκουπίζω με την ηλεκτρική, με ακολουθεί από πίσω και προσπαθεί όταν δεν βλέπω να φάει το καλώδιο. Όταν της λέω με έντονο ύφος Μη! ή Όχι! σταματάει, μετά από ένα δευτερόλεπτο πάει να το ξανακάνει. Γι΄αυτό σου λέω, δεν μπορείς να τα σταματήσεις, το μυαλό τους τώρα έχει πάρει φωτιά και θέλουν να κάνουν τα πάντα. Εσύ έχε τον από κοντά να μην χτυπήσει σοβαρά, και κατά τα άλλα άστον να κάνει αυτά που θέλει. Μόνο έτσι θα εκτονώνεται.

christiana000 δεν το χτυπαω μωρε,μια στο πωπο του εδωσα αλλα τωρα νοιωθω ασχημα!για να διευκρινισω δε ξυλοφορτωνω το παιδι μου ετσι??ηταν πρωτη φορα που του εδωσα μια και τωρα το μετανιωνω γιατι και αυτο μωρο ειναι και θελει να εξερευνησει αλλα εκεινη την ωρα πραγματικα ειχα νευριασει παρα πολυ,βαλε και τη κουραση δε θελει πολυ ο ανθρωπος!λετε να κανει αλμα αναπτυξης?εντομεταξυ τα καταλαβαινει ολα γιατι οτι του λεω το ακουει,αν του πω πχ φερε μου αυτο θα μου το φερει.απλα οταν του κανω παρατηρηση επιλεγει να μη με ακουει.

Θα στο πω οσο πιο απλα μπορω......το παιδι σου μεγαλωνει και πλεον εχει αποψη για το τι πραγματα του κανεις. Συνηθισε το και βρες τροπους να το λυνεις (και εγω αυτο κανω).....στην αρχη τα μωρα ειναι κουκλες.....δεν αντιδρουν. Απο ενα σημειο και μετα ομως εχουν αποψη. Αυτο εχει και εκεινος τωρα. Αλαξιερα ξεχνα την απαξ και σηκωθει. Αρχισε να δουλευεις τις πανες-βρακακια αν στεκεται ορθιος.....κανε το φαι παιχνιδι, το μπανιο παιχνιδι......οσο για τις κρεμμες και τα μασαζ αστα οσο παει και χειροτερα. Εμενα τωρα μου λεει βαλε μου στο χερι και τριβεται μονη της. Αν παω να της κανω εγω μασαζ με διωχνει και μου λεει οχι μονη.............τωρα οσο για το χτυπημα θα σου πω αυτο που ειδα εγω σε παιδικη απο κοριτσακι 3. Χτυπαγε αλλο παιδακι και παει η μαμα του και του λεει γιατι την χτυπας σταματα! Και λεει το παιδι και εσυ με χτυπας!......και αλλο ενα παραδειγμα η δικια μου λεει στον πατερα της φυγε πηγαινε μεσα επειδη εχει ακουσει εμενα 2 φορες (οχι παραπανω) να του το λεω με νευρα πανω σε καυγα. Τα παιδια μαθαινουν τα ΠΑΝΤΑ απο εμας δυστυχως........

αυτο για την πανα το σκεφτηκα και εγω,λεω αφου στεκεται να αρχιζω σιγα σιγα να του βαζω την πανα ενω ειναι ορθιος.το φαγητο το κανουμε παιχνιδι,τι αεροπλανα κανουμε τι τραγουδια λεμε με κουταλιτσες,οτι μπορεις να φανταστεις.μεσα στο μπανιο εχει τα παπακια του τα οποια τα πεταει εξω απο τη μπανιερα,χθες ηθελε να φαει το σφουγγαρι και αμα δε το το εδινα δε θα ηρεμουσε.ειναι ενα φυσικο σφουγγαρι που δε το χρησιμοποιουμε γιατι ειναι τεραστιο και του ειχε κανει εντυπωση.εχει αρχισει και με χτυπαει ενω εμεις δε το χτυπαμε,μας τις ριχνει και γελαει μετα!αλλα δε το εχει δει απο κανεναν!

ναι βρε το ξερω και σε καταλαβαινω.οντως μερικες φορες μας βγαζουν εξω απ τα ρουχα μας!υπομονη μαρια μου γιατι αν οτι νοιωθεις εσυ το μωρο σου το καταλαβαινει.επισης λενε πως τα αγορακια που συνηθως ειναι ησυχουλια σαν βρεφη και μετα γινονται πολυ ζωηρα,τωρα αν ισχυει θα σε γελασω

το δικο μου απο την αρχη κωλοπαιδακι ηταν!!!!!εν ηταν ησυχουλης ποτε και θα νομιζε κανεις οτι θα το ειχα συνηθισει μεχρι τωρα και οντως ετσι ειναι.απλα τωρα εχει αρχισει και γινεται πολυυυυυυυυυυυυ σκανταλιαρης.ο αδερφος μου παντως ηταν το πιο ησυχο και βολικο μωρο.ουτε προβλημα με τον υπνο ουτε με το φαγητο και ζημιες δεν εκανε,ουτε κλαμματα και υστεριες.η αδερφη μου παλι το ακριβως αντιθετο.μαλλον θα ειναι στο παιδακι.μπορει καποια να μου εξηγησει τι ειναι το αλμα αναπτυξης ακριβως?κοιταξα στο φορουμ αλλα παντου το αναφερουν κανεις δεν εξηγει τι ειναι ακριβως και τι κανει το μωρο οταν εχει αλμα αναπτυξης.το ξερω οτι ειναι χαζη ερωτηση και οτι μονο και μονο η λεξη εξηγει τι ειναι αλλα αν μπορουσατε να μου δωσετε λιγες παραπανω πληροφοριες θα το εκτιμουσα ιδιαιτερα.

δεν ξερω ποσο ειναι το παιδακι σου αλλα αυτο που εχω καταλαβει απο τον δικο μου τον ενοχλει οταν τον αλλαζω γιατι νιωθει ανημπορος δεν καθεται πθητικα κουνιεται αντιστεκεται,νιωθει σαν να του επιβαλομαι,,,οποτε κι εγω τον βαζω να συμμετεχει, του δινω να κραταει τα μαντηλακια του, η τη πανα του, η το μποντυ, επισης του εξηγω τι κανω,,,στο φαγητο τον ταιζω και τα παιρνει κρανιο,,,οποτε του δινω ενα κουταλι και το κραταει ο ιδιος,,,το πιανει το πεταει το βαζει στο μπολ,,,μετα τους 6 μηνες που κατακτουν ολο κα πιο πολυ την κινηση, αρχιζουν και κανουν διαφορα,,,,ετσι νιωθουν λιγοτερο ανημπορα κι οτι ελεγχουν περισσοτερο το περιβαλλον τους.....ουδεμια σχεση εχει με καπριτσια,,,,εκτος αν ειναι πανω απ 2 ετων

Άχ κορίτσι μου τα ίδια περνάω και εγώ με τον γιο μου που είναι 11 μηνών.Φάση είναι και θα περάσει...(ελπίζω!) και εγώ κάνω τεράστια υπομονή!!!Με κουράζει πολύ κάθε φορά που πάω να τον αλλάξω τσιρίζει και γυρίζει μπρούμητα...δεν του αρέσει καθόλου αυτή η διαδικασία!!Ούτε να τον ντύνω θέλει..όλα τα παιχνίδια του τα πετάει με δύναμη και νεύρα κάτω..τι να κάνεις..μέχρι να μεγαλώσουν..υπομονή..τα λέω για να τα ακούσω και εγώ!!Και μην νιώθεις τύψεις που του έδωσες μία στον ποπό αυτά ανθρώπινα είναι.

περισσοτερο πρεπει να μας ανησυχει η παθητικοτητα,,,για να αυτονομηθουν πρεπει να περασουν απο αυτες τις ψυχοκινητικες φασεις

ειναι σχεδον 14 μηνων,το καναμε και αυτο στο αλλαγμα και το αποτελεσμα ηταν να μαζευω πανες,μαντηλακια και οτι αλλο του εχω δωσει απο το πατωμα!στο φαγητο του δινω και το κουταλι και το βαζει στο στομα με τη μπουκια και χαιρεται αλλα μετα απο λιγο το βαριεται και αυτο και παιζει με το φαγητο.σημερα καθαρισα το καρεκλακι με ντετολ και εκοψα ενα πορτοκαλι.εβαλα τα κομματακια στο τραπεζακι του και του εδειξα πως να τσιμπαει με το πιρουνακι του τα πορτοκαλακια.ειχε καταχαρει που τα καταφερε με τη πρωτη και εφαγε 3,στο 4αρτο δε μπορουσε να το πιασει,αφησε το πιρουνι και προσπαθησε με το χερι.αυτο γλυστραγε και μετα απο λιγο εκνευριστηκε και παει ολη η χαρα απο το καινουργιο του κατορθωμα,γυρισαμε στη γκρινια.

συγχαρητηρια εχετε ενα παιδακι με χαρακτηρα δεν του αρεσει να του επιβαλονται,,,,,ανακαλυπτει τον κοσμο,,,,,εσεις υπομονη, ψυχραιμια,,,τον οριοθετεις με φωνη σταθερη και σε πιο υψηλο τονο μονον εκει που υπαρχει κυνδινος πραγματικος κι οχι επειδη λερωσε το συμπαν

κι εμενα ετσι ειναι ο γιος μου,,,ειναι νωρις για καλους τροπους,,υπομονη και αναπνοες βαθιες,,δινε του να ασχολειται παντα με κατι κι αν εκνευριστεις πες το του

Εγώ αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως περνάω τα ίδια και σε καταλαβαίνω.Ο δικός μου είναι 10 μηνών και είναι αναρχικό στοιχείο:lol:. Όταν του αλλάζω πάνα ,όταν τον ντύνω ,ο κακός χαμός.Αφού σκέφτομαι θα τον ακούν οι γείτονες και θα νομίζουν ότι τον βαράω.Είναι πάρα πολύ ζωηρός και δεν καταλαβαίνω που την βρίσκει όλη αυτή την ενέργεια:lol:.Το μη δεν το καταλαβαίνει με γράφει κανονικά...Πιστεύω πως αλλάζει η ζωή τους μέρα με τη μέρα και κάνουν και αυτά τα δικά τους.Μακάρι να είμασταν μέσα στο μυαλό τους και να καταλαβαίναμε κάθε στιγμή τι θέλουν και τι χρειάζονται,τι νιώθουν και πως αισθάνονται για το καθετί.Υπομονή λοιπόν και όσο γίνεται καλή δουλειά για να βοηθήσουμε με όμορφο τρόπο τα παιδάκια μας!Κουράγιο και στο λέω για να το ακούω και εγώ.Έχουμε δρόμο μπροστά μας.

Δε μου φαίνεται τίποτε περίεργο!Κ ο δικός μου έτσι κάνει και είναι περίπου στην ίδια ηλικία. Μωρακι ήρεμο και χουχουλιάρικο ήταν κ έχει γίνει απαιτητικός και πεισματάρης...υπολογισε...2-3 χρονια να τραβηξεις μεγάλο ζορι..))

αχχχ... λες και έγραφες για τον μπουσμπουράκο μου ένιωθα....:D:D

και εμείς τα ίδια περνάμε δυστυχώς. και υπάρχουν μέρες που δεν θέλει να κάτσει πουθενά.. ούτε στο πάρκο , ούτε στην στράτα, ούτε στο καρεκλάκι ... μόνο αγκαλιά ....

εμείς αυτά που κάνουμε και έχουμε σωθεί λίγο είναι τα εξής :

1. όταν τον αλλάζω ( πάντα στο κρεβάτι για να μην μου πέσει από καμια αλλαξιέρα ) του δίνω και ένα παιχνίδι μικρό για να του αποσπά την προσοχή

2. όταν τον ντύνω ( εκεί να δεις μάχη ... ) του τραγουδάω ένα τραγούδι που συνήθως τον ηρεμεί ( πιάνει βέβαια μόνο όταν τον ντύνω πολύ πολύ γρήγορα)

3. τα παιχνίδια που τα πετάει κάτω , τα αφήνω κάτω !!!! και όταν γκρινιάζει γιατί τα θέλει τότε του τα δίνω λέγοντάς του οτι η μανούλα δεν μπορεί να μαζεύει συνέχεια τα παιχνίδια από κάτω και αν τα ξαναπετάξει θα μείνουν κάτω ( όχι οτι καταλαβαίνει , αλλά το παλεύω :grin: )

4. όταν ουρλιάζει ( κυριολεκτικά ) , κάνω ακριβώς το ίδιο ( μαμά φωνάζει αυτός, παιδί μου φωνάζω εγώ... νονά φωνάζει αυτός, νονά φωνάζω και εγώ ... μπουμπού φωνάζει αυτός ...μπουμπού - το σκυλί μας - φωνάζω και εγώ ) . το αποτέλεσμα ? απορεί που το κάνει και κάποιος άλλος, βάζει μετά τα γέλια και σταματάει.

φαντάζομαι βέβαια οτι είναι μια φάση που περνάνε όλα τα παιδιά ... εμείς εντοπίσαμε το "πρόβλημα" στο γεγονός οτι το παιδί το βλέπουμε 3 φορές την εβδομάδα ( τις υπόλοιπες τον έχει η πεθερά μου επειδή δουλεύουμε ) και μάλλον του λείπουμε και θέλει να τραβήξει την προσοχή μας.

οτι και να είναι πάντως..... αυτή η μουρμούρα του είναι άκρως ενοχλητική!!!

Αχ τα ιδια κ εγω! Μονο εμεις επι 2! Αυτο με την πανα εχει γινει πλέον αστειο. Τις αλλάζω ή στον καναπε ή στο κρεβάτι, με αποτέλεσμα να βλέπω πωπουδακια να το σκάνε κουνάμενα λυγάμενα. Αντε εγω να τις τραβάω απο το ποδι, αντε αυτες τα ιδια. Εμεις λατρευουμε την τηλεοραση στο σαλονι, που θα την μαζεψω κ θα βαλω την παλια που ειναι ογκώδης κ την πορτα απο το τζάκι. Μονο στο καλοριφερ δεν πανε, γιατι κάηκαν μια φορα κ οταν περνουν απο κανενα μπροστα μπουσουλάνε γρηγορα κ φωνάζουν τζιζζζζζζζ.:lol:Εγω παντως τα απολαμβάνω...εχουν γέλιο τα σκατάκια.