Διατροφή παιδιού 17 μηνών - δεν τρώει πολύ-στένωση πυλωρού

Καλησπέρα θα ήθελα να μου πείτε την γνώμη σας στο πρόβλημα που αντιμετωπίζω με την κόρη μου , είναι 17μηνων , απο 3μηνων που σταμάτησα να την θηλάζω έπαψε να πίνει κ γάλα έχω δοκιμάσει ολα τα γάλατα κ σε σκόνες κ σε φρέσκα κ σε εβαπορέ, τις έχω κάνει κ εξετάσεις για αλλεργία αλλα δεν δείχνουν σε τόση μικρή ηλικία οπότε το αποτέλεσμα δεν είναι σίγουρο . γενικά το παιδί μου αρνειται να φάει τα πάντα .

Η μικρή τρώει το πολύ 3γευματα την ημέρα(φρουτοκρεμα, μεσημεριανό, φαρίνα) κ αυτό με πολύ πίεση , εάν δεν της αποσπάσεις την προσοχή με παιχνίδια δεν ανοίγει το στόμα της ποτέ , ποτέ δεν έχει πεινάσει την εχω αφήσει 2μερες νηστική κ δεν μου ζήτησε φαγητό . το κάθε γεύμα της μας παίρνει περίπου 1ωρα , αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην την αφήνω ποτέ κ σε κανέναν γιατί κανείς δεν μπορεί να την ταΐσει εκτός από μένα κ την γυναίκα που την κρατάει ,

Η μικρή όταν ήταν 39ημερων χειρουργήθηκε στο στομάχι γιατί είχε στένωση πυλωρού(είναι ένας μυς στο στομάχι υπερτροφικός κ της δημιουργούσε αναγωγές) αυτό της άφησε μια ευρεία παλινδρόμηση που μας ταλαιπώρησε 13μηνες, έπαιρνε φάρμακα για τα γαστρικά υγρά που την έκαιγαν .θα ήθελα να ρωτήσω την Μαρία να μου πει την γνώμη της εάν πιστεύει οτι αυτό ίσως να είναι ψυχολογικό, γιατί μπορεί η μικρή να έχει συνδυάσει το φαγητό με πόνο ?πάντως ο παιδίατρος μου έχει πει ότι γενικά είναι ένα δύσκολο παιδί που θα με παιδέψει πολύ στο φαγητό. Όσο για το βάρος της είναι μια χαρά γιατί την κυνηγαώ συνέχεια εάν την άφηνα πιστεύω ότι θα ήταν πολύ αδύνατη . επίσης έχω δοκιμάσει να της δώσω κ γλυκά που ούτε αυτά της αρέσουν κ ποτέ δεν έχει φάει κάτι με όρεξη, η να το ζητήσει η ίδια γιατί της αρέσει.

Θέλω να ρωτήσω εάν έχει περάσει καμιά μαμά απο σας κάτι παρόμοιο(να μην πίνει γάλα ούτε να θέλει να φάει κάτι έστω κ επιλογής της),κ τι λύσεις βρήκατε? Γιατί κάθε φορά που είναι η ώρα του φαγητού τρελαίνομαι , κ αναρωτιέμαι είναι δυνατόν να μην πεινάει ποτέ?

Καλη μου τι να σου πω περναμε τα ιδια απο 50 ημερων. 27 του μηνα εχουμε γαστροσκοπηση το καθε γευμα διαρκει μια μιαμιση ωρα και ειναι εφιαλτης και για το παιδι και για μενα.Απο φαρμακα δε..... ασε Να σου πω ομως την αληθεια δεν πιστευω στο ψυχολογικο γιατι οταν του δινω μεγαλη δοση φαρμακο πινει και τρωει μια χαρα,αλλα κι αυτο δεν οδηγει πουθενα την επομενη μερα θελει πιο πολυ,και αυτα που δινω τα δινω με πολυ βαρια καρδια ,γιατι αν δεν τα εδινα 6 κιλα θα ηταν ακομα με οτι προβληματα αυτο συνεπαγετε.Την παρακολουθει παιδο-γαστρεντερολογος΄;τι λεει΄;Φαρμακα περνει;

Κουραγιο συνεχισε την ηρωικη σου προσπαθεια....

πλεον την παρακολουθει μονο ο παιδιατρος,τις τα εχω κοψει τα φαρμακα, η παλινδρομηση εχει σχεδον περασει κ μας εχει μεινει η αρνηση για το φαγητο. ο γιατρος μου λεει ασε το παιδι κ μην το πιεζεις καθολου να φαει.κανεις δεν μπορει να καταλαβει οτι το δικο μου παιδι δεν πειναει ποτε, κ δεν μπορω να την αφηνω μερες νηστικια για να κανω δοκιμες στο ποτε θα μου ζητησει φαγητο, το δοκιμασα ηδη μια φορα κ για 2ολοκληρες μερες δεν ηθελε.

Η γνωμη μου ειναι να ξανατρεξεις λιγο δεν πειναει για καποιο λογο δεν υπαρχει δεν πειναει ετσι απλα .Σε νιωθω κανεις μα κανεις δεν καταλαβαινει αν δεν το ζει εχω μαλωσει με ολους και δεν το συζητω πια με κανεναν γιατι η υπομονη μου πια εχει εξαντληθει οταν ακουω αυτο το αστο να πεινασει και θα φαει θελω να κανω φονο

βασικά αυτό που μπορώ να πω, ότι απο την στιγμή που τόσο νωρίς έχει συνδυάσει την πρόσληψη φαγητού με κάτι αρνητικό, τόσο καιρό θα κάνει να φτάσει πάλι σε ένα επίπεδο ουδέτερο - αν λετε ότι 13 μήνες βασανίζεται, άλλους 13 μήνες σίγουρα θα χρειαστεί για να φύγει συναισθηματικά απο αυτό το συνδυασμό -

φαγητό = ταλαιπωρία.

φαντάσου ποσο σας εχει επηρεάσει εσάς που δεν είναι οι πρώτοι μήνες ζωής σας, και έχετε τόσες εμπειρίες, και δεν είναι και το δικό σας σώμα που βρίσκεται σε αυτά τα στάδια και παθαίνει τα διάφορα.

εγώ έτσι θα το σύγκρινα και ίσως θα με βοηθούσε να αισθανθώ εγώ πιο ήρεμα, δηλαδή ότι η αντίδραση αυτή είναι φυσιολογική, γιατί το άγχος του γονιού, συμβάλλει πάρα πολύ σε αυτό.

πραγματικά κάποιες τεχνικές αναπνοής για τους γονείς βοηθούν πάρα πολύ - και ένα παιδί το οποίο, αισθάνεται την απολυτη ηρεμία, σε αυτούς που είναι δίπλα του, θα την πάρει, και θα βοηθηθεί στο στάδιο αυτό,

στο να μεταφέρει συναισθηματικά την έννοια του φαγητού απο το απαίσιο, στο καλό και νόστιμο....

προσπαθήστε και βάλτε την ώρα του φαγητού μόνο ΟΛΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ πράγματα που υπάρχουν.

τις άλλες ώρες κρατήστε τα μακριά, κάντε αδιάφορα πράγματα... προσπαθήστε λίγο να βαρεθεί....

και την ώρα του φαγητού, θα βγεί το ουράνιο τόξο, θα έρθει ο μικυ μαους, θα χορέψει ο αρκούδος,

φαντάζομαι ήδη τα έχετε κανει,

αλλά δείτε λίγο να υπάρχει αντίθεση, δηλαδή τις άλλες ώρες, να φτάσει λίγο στο να πλήξει...

και ομως όποιος να είναι να ταίσει, να έχει σκεφτεί πρίν καλά το θέμα της ηρεμίας και της γαλήνης. αλλά και το πόσο δυσκολο είναι για το ίδιο το παιδί, και το πόσο θα το βοηθήσει, εάν αισθάνεται, ήρεμα.

νομίζω είναι το πιο δυσκολο, ...

σωματικά παιχνίδια κάνετε καθόλου.? δηλαδή, μασάζ, και παιχνίδια πάνω στο κρεβάτι,με σεντόνια,.. διαφορα παιχνίδια που να ενισχύουν την ευαισθητοποίηση για το σώμα τους, και είναι και λίγο κουραστικά.

έτσι ώστε το ίδιο το σώμα να δώσει εντολή πείνας.

επίσης, λογικά πίνει κάτι έτσι δεν είναι?

γίνεται στο νερό σιγά σιγά να της βάζετε κάτι θρεπτικό?

ΠΟΛΥ σιγά, ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ. δηλαδή την πρώτη φορά λιγότερο απο μισή κουταλιά, (η πρωτη είναι αρκετά κρίσιμη φορά και για αυτό ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΒΙΑΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΙΑ) και για μερικές μέρες τόσο συνεχεια, μετά μισή κουταλιά κτλ κτλ κτλ.

υπάρχουν χυμοί με πολλά θρεπτικά στοιχεία,σε βιολογικά καταστήματα.

αν καταφέρεις με τον παραπάνω τρόπο να πίνει χυμό, θα ανακατεύεις στο χυμό μετά σιγά σιγά να γίνεται πιο παχύρευστος, και μετά και λαχανικά.....

όπως νερώνουμε το γάλα, για να σταματήσει ένα παιδί το γάλα το βράδυ, το αντίθετο δηλαδή.

Καλημέρα, σε ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες, αλλά δυστυχώς τα έχω δοκιμάσει όλα , δηλ. όταν έρχεται η ώρα του φαγητού είμαι πολύ ήρεμη κ αρχίζουμε το παιχνίδι προσπαθώ να βρίσκω το οτιδήποτε μπορεί να της τραβήξει την προσοχή ώστε να ασχοληθεί κ να ανοίξει το στόμα της (αυτό το κάνει συνειδητά εκείνη την ώρα ?δηλ. θέλει να φάει η απλά ξεχνιέται κ τρώει?).

Βέβαια έχουν υπάρξει φόρες που μου σπάνε τα νεύρα κ της φωνάζω κ ομολογώ ότι για κάποιο διάστημα μονό έτσι έτρωγε επειδή φοβόταν που της φώναζα κ άνοιγε το στόμα της , μετά βέβαια το συνήθισε κ αρχίσαμε πάλι τα ίδια .όταν την μάλωνα είχα ρωτήσει έναν φίλο μας ψυχολόγο κ μου είχε πει ότι δεν είναι κ τόσο κακό γιατί πρέπει το παιδί να αρχίσει να καταλαβαίνει ότι υπάρχουν κάποια όρια που κάποιος πρέπει να τα βάλει ............................

Επίσης την έχω γράψει κολυμβητήριο εδώ κ 7μηνες έτσι ώστε να κουράζεται κ να τρώει, αυτό έγινε για τις δυο πρώτες φορές όχι ότι άνοιγε το στόμα της απλά ήταν πιο εύκολο για μένα να την ταΐσω ,μετά μάλλον το συνήθισε κ αυτό κ το έκοψε, στο κολυμβητήριο που πηγαίνω όλα τα παιδάκια μετά τρώνε κ έχω επιχειρήσει να την ταΐσω μαζί με τα άλλα παιδάκια αλλά δεν έχω καταφέρει τίποτα .

Από υγρά πίνει πολύ νερό κ έχω προσπαθήσει να τις βάλω λίγο γάλα μέσα άλλα όταν βλέπει ότι αλλάζει το χρώμα του νερού δεν το πίνει καν. Παλιά της έδινα γάλα όταν κοιμόταν τώρα πια το καταλαβαίνει κ δεν πίνει καθόλου γαλα που ειναι πολυ βασικο κ ειδικα στην ηλικια που ειναι .Υπάρχει περίπτωση μετά από κάποιους μήνες να αλλάξει αυτό? Ο παιδίατρος μου έχει πει ότι όσο μεγαλώνει τόσο θα χειροτερεύει.

Σε ευχαριστώ πολύ που ασχολήθηκες με το θέμα μου .

Ο παιδίατρος μου έχει πει ότι όσο μεγαλώνει τόσο θα χειροτερεύει.

είναι κρίμα νομίζω να προδιαγράφει καποιος την πορεία ενός παιδιού σε κάτι που είναι τόσο ρευστό. στις ηλικίες αυτές οι προτιμήσεις αλλάζουν παρα πολύ γρήγορα, αν τα παιδιά δεν πιεστούν.

και δεν ξέρω πως βοηθάει αυτό το σχόλιο έναν γονιό που είναι ήδη αγχωμένος και έχει ανάγκη απο το να του δώσει καποιος αισιοδοξία ότι θα πάνε καλά. εκτός και αν σου το είπε αυτό και σου πρότεινε την σωστή λύση?τέλος πάντων.

δεν νομίζω επίσης οτι ο φόβος είναι κίνητρο καλό για να μαθει μακρόχρονα οτι το φαγητό είναι κατι απαραίτητο...

στο νερό, μην βάλεις γάλα,

αλλα πχ χυμό μήλου.. ΠΟΛΥ λίγο, μισό του μισού κουταλάκι...! τόσο λίγο ώστε να μην αλλάξει όψη και σχεδον καθόλου γεύση...

πολύ σιγά. βάζε και με το σταγονόμετρο για να μη φανεί καθόλου και πολύ μετα βαζεις άλλα μέσα...

προφανώς ξεχνιέται και τρώει όταν είναι απασχολημένη.

δεν είναι κάτι σπάνιο αυτό, απλώς στην δική σας περίπτωση, δεν είναι μόνο ότι το φαγητό της ειναι αδιάφορο, αλλά και οτι το εχει συνδυάσει, σωματικά, με κάτι οδυνηρό.

νομίζω ότι δεν έχεις τιποτε άλλο να κάνεις, παρά να επιστρατεύεις όλη την υπομονή, που έχεις και να συνεχίσεις τις προσπάθειες.

εγώ πιστεύω ότι όσο καιρό ένα παιδί έχει επηρεαστεί απο κάτι αρνητικά, άλλο τόσο καιρό θα χρειαστεί να φύγει απο αυτό.... οτιδήποτε και αν είναι..

τα όρια, έχουν να κάνουν με ανεπιθυμητες συμπεριφορές που βγαίνουν απο τα όρια, ξεπερνάνε δηλαδή κάτι που είναι κοινωνικά ανεκτό.

το φαγητό, δεν είναι κάτι στο οποίο απο όσα γνωρίζω εγώ τουλάχιστον, οι γονείς πρεπει να επηρεάζουν ή να βάζουν όρια - ειδικά όταν δεν έχει εδραιωθεί καλή σχέση με το φαγητό, εξαιτίας των συνθηκών!.

και τα όρια, δεν χρειάζεται και δεν είναι παιδαγωγικά σωστό, να μπαίνουν με το κριτήριο του φόβου.

έχω γράψει και σε άλλο σημείο ότι ο φόβος μιας επίπτωσης απο τον γονέα δεν διδάσκει κάτι στα παιδιά.

ο φόβος απο εξωτερική ουδέτερη επίπτωση μπορεί να είναι διδακτικός (πχ αν τρέχουμε έξω χωρίς παπούτσια μπορεί να πατήσουμε κάτι και να πονεσει το ποδι μας)

αλλά θα διαφωνήσω ως προς το να μαλώνει ο γονιός το παιδί επειδή δεν τρώει. ίσως ο φίλος σου ο ψυχολόγος δεν είχε καλή εικόνα/ η συζήτηση να εγινε στο πόδι, ή ίσως εγώ να μην εχω την σωστή εικόνα απο τα γραπτά σου.

απο αυτά που γράφεις πάντως εγώ θα απέρριπτα εντελώς αυτή την προσέγγιση.

δεν είναι εύκολο να διατηρείς την ψυχραιμία σου αλλά μάλλον αυτό είναι πολύ απαραίτητο στην περίπτωσή σας.... και ίσως για καποιο καιρό ακόμα.

να ξέρεις όμως ότι έτσι διασφαλίζεις ότι θα έχει μια τρυφερή σχέση μαζί σου και με το φαγητό... όταν ακόμα και όταν σου σπάνε τα νεύρα, καταφέρνεις να συγκρατηθείς....

ο φίλος σου σίγουρα θα ξέρει να σου πει τις τεχνικές αναπνοής, που βοηθούν πολύ όταν αισθάνεσαι ότι κάνει κλίκ και δεν μπορείς να συγκρατηθείς. σου τις γράφω και εδώ.

παίρνεις μεγάλη ανάσα,

την κρατάς

μετράς μέχρι το 6- 7 και τότε εκπνέεις πολύ σιγά σαν να ξεφουσκώνει ένα μπαλόνι.- μπορείς να το κανεις και μπροστά της, μπορεί να της φανεί αστείο! και να διασκεδάσετε έτσι.

υπομονή, το έργο σου είναι παρα πολύ δύσκολο, αλλά να είσαι σίγουρη ότι θα έχει αποτέλεσμα.

και μην ακούς όποιον προσπαθεί να σε αγχώσει. απο την στιγμή που ως τώρα τα έχετε καταφέρει, και το βάρος είναι ικανοποιητικό, και ο γιατρός είναι οκ με αυτό, είσαστε στον καλό δρόμο !

δώσε γενικά και τον έλεγχο σε άλλα πράγματα έτσι? να την ρωτάς τι θέλει, σε όλες τις στιγμές της ημέρας και να διαλέγετε μαζί,.. απο το ποιο απο τα δύο παπούτσια, ποτήρια, βιβλία...

τα όρια στην συμπεριφορά της φυσικά να τα βάζεις αλλά με ευγενικό και ξεκάθαρο τρόπο χωρίς θυμούς.

Σε ευχαριστω πολυ που ασχοληθηκες με το θεμα μου, ελπιζω να μην σου μετεφερα κατι λαθος απο ολα αυτα που σου εγραψα,θα προσπαθησω να κανω ολα αυτα μου ειπες, απλα ειναι δυσκολο να μην ειμαι αγχωμενη οταν ξερω οτι ειναι νηστικη η οταν μου κανει εμετους επειδη την ψιλο ζορισα να φαει. και στεναχωριεμαι παρα πολυ που εχει παρει τοσο ασχημα το θεμα του φαγητου που μπορει να φταιω κ εγω σε αυτο

Καλησπέρα

Δεν έχω να δώσω συμβουλές μια και αντιμετωπίζω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα με το φαγητό. Είναι 11 1/2 μηνών, τον έχω δει πεινασμένο το πολύ 3 φορές(!) και από 10 μηνών έκοψε ξαφνικά το γάλα. Έχει παλινδρόμηση μετρίου βαθμού που αντιμετωπίστηκε με ειδικό γάλα, το οποίο όμως δεν πίνει πια. Τρώει τα 3 γεύματα (φρόυτα, φαγητό, κρέμα) και προσπαθώ να τον ξεγελάσω δίνοντάς του το γάλα στον ύπνο (1 το βράδυ, 8 το πρωί). Το κάθε γεύμα διαρκεί πολύ(έως 1 ώρα) και φροντίζω να περνούν 4 με 4 1/2 ώρες μέχρι το επόμενο. Το κουτάλι έχει σχεδόν καταργηθεί και χρησιμοποιώ ψωμί ή μπισκότο για κουτάλι. Νερό πίνει αλλά όχι χυμούς και βέβαια μόνο από μπιμπερό. Αν πιεί 100ml το βράδυ και 120 το πρωί λέω πλέον ότι ήπιε γάλα. Περιμένω την αντίδρασή του με το φρέσκο γάλα, όταν έρθει η ώρα αυτή. Την κρέμα την φτιάχνω με γάλα και την έχει αποδεχθεί καλά.

Καλημερα Βασω κ Χαρη, εμενα δεν πινει καθολου γαλα ουτε στον υπνο της το καταλαβαινει κ το διωχνει με το χερακι της ,κ εμενα 3 γευματα κανει κ αυτα με πολυ ζορι ,το πρωι οταν ξυπναει μου φωναζει νερο,να φανταστεις μεσα στην φρουτοκρεμα της βαζω κ το αβγο, το μεσημερι τρωει το μεσημεριανο της κ αργα το απογευμα της κανω φαρινα με γαλα.

Χθες μετα απο αυτα που μου εγραψε η Μαρια ειπα στην γυναικα που την κραταει να μην την ταισει μεσημεριανο αμα δεν θελει κ εννοειται οτι δεν εφαγε τιποτα, εγω πηγα σπιτι στις 6 το απογευμα προσπαθησα να την ταισω στις 7παρα γιατι ηταν νηστικη απο τις 10 το πρωι κ δεν ηθελε τιποτα κ με πολυ παιχνιδι πορσπαθουσα να την ξεγελασω κ να ειμαι απολυτα ηρεμεη να φαει το φαγητο της,

ρε κοριτσια αναρωτιεμαι ειναι δυνατον να μην πειναει??????????

δεν μπορω εγω φρικαρω κ στεναχωριεμαι πολυ οταν δεν τρωει, δεν μπορω να το συνηθισω αυτο με τιποτα , κ πραγματικα προσπαθω την ωρα που την ταιζω να μην τησ μεταφερω το αγχος μου.

Καλησπέρα Vann

Κι εγώ βάζω το αυγό στη φρουτόκρεμα και μένα διώχνει το μπιμπερό στον ύπνο του. Τι κάνω; Το πρωί δεν ανοίγω παντζούρια και νομίζει ότι είναι νύχτα τον σηκώνο κοιμισμένο τον παίρνω αγκαλιά, κοιμισμένο πάντα, και κάποια στιγμή χασμουριέται, όταν κλείνει το στόμα βρίσκει και το μπιμπερό μέσα. Αν δε φάει τον ξαπλώνω και τον σηκώνω σε 15 λεπτά και πάλι τα ίδια. Αν ξυπνήσει χωρίς να έχει φάει τον ξανακοιμίζω, μπας και τον "πιάσω" στον ύπνο. Το βράδυ του δίνω το γάλα 1 ώρα περίπου αφού κοιμηθεί. Αν περάσει πολύ η ώρα δεν τρώει γιατί κοιμάται βαθιά. Σήμερα κάναμε πάλι 1 ώρα στη φρουτόκρεμα. Υπομονή...

Το ιδιο προβλημα αντιμετωπιζα ανεκαθεν με την κορη μου. Με εσκαγε στην κυριολεξια να φαει. Πριν τις στερεες τροφες, οταν δηλ επινε μονο γαλα, το ταισμα της ηταν για μενα εφιαλτης (αν και δεν αφηνα να το καταλαβει) Ειχα ενα μονιμο αγχος αν θα φαει. Πολλες μερες δεν επινε παρα μονο 180μλ συνολικα σε ενα 24ωρο. Ενδεικτικα αναφερω οτι απ' την ανησυχια ειχαμε κανει κατ' εντολη της παιδιατρου συνολικα 7 καλλιεργιες ουρων για πιθανη ουρολοιμωξη επειδη ακριβως αρνιοταν το γαλα!! Και φυσικα δεν ειχε τιποτα! Οταν αρχισαμε τις στερεες τροφες αρχισαν αλλα. Δεν ετρωγε με τιποτα!! Με αποτελεσμα να της δινω λιγο γαλα. Το καλοκαιρι που μας περασε ειχε αδυνατησει παρα πολυ, γιατι δεν ηθελε να τρωει κι εγω ημουν να σκασω. Για να μην σε κουρασω, σκαρφιστηκα τα παντα, της εκανα εκατομμυρια συνδιασμους στις σουπες, στα φρουτα κτλ. Και με ανησυχουσε παντα το εξης:Το παιδι μου ποτε μα ποτε δεν εκλαψε γιατι πεινουσε. Αν δεν ειχα εγω το νου συνεχεια στο ρολοι(απο βρεφος που ηταν) δεν υπηρχε περιπτωση να κλαψει. Αυτο συνεχιζοταν μεχρι και πριν απο δυο εβδομαδες (τωρα γινεται 17 μηνων). Ξαφνικα αρχισε να τρωει τα παντα!! Με κυνηγαει απο πισω φωναζοντας μαμ μαμ!! Μη με δει να τρωω κατι, ερχεται και στεκεται μπροστα μου κι ανοιγει μια στοματαρα και περιμενει!! Εντελως ξαφνικα ομως!! Συμπερασμα: Υπομονη, καποια στιγμη θα στρωσει και θα σου μεινει το αγχος, 2-3 ρυτιδες και πιθανον 5-6 ασπρες τριχες!!

καλημερα,jean εισαι παρα πολυ τυχερη που αλλαξε το παιδι, εγω εχω αρχισει κ κανω ολα αυτα που μου εγραψε η Μαρια προσπαθω να την κουραζω οσο περισσοτερο μπορω με το παιχνιδι μπας κ αλλαξει κατι, το Σαββατο το μεσημερι που δεν ηθελε να φαει κ την επαιζα για να φαει , στο τελος μου εκανε εμετο κ τα εβγαλε ολα.

δυστυχως εμενα εχει βρει κ αυτο το κολπο κ κανει αμα την ψιλο πιεσεις κανει εμετο.