Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ


Recommended Posts


Διαφημίσεις


ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ!

Ιδιαίτερα σε αυτές της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ μας που εκτός από το σώμα των παιδιών μας, «φροντίζουν» και την ψυχή τους κατά τα λεγόμενα του ιερέα – υπεύθυνου.

Εμπιστευόμαστε χαρούμενα παιδιά και μετά από τις 4 πρώτες μέρες τι αντικρίσαμε στην απροειδοποίητη βραδινή επίσκεψή μας; Παιδιά νηστικά και χωρίς νερό από το μεσημέρι, να παρακολουθούν με βαθιά κατάνυξη σαν υπνωτισμένα μια βραδινή θεία λειτουργία περιμένοντας να κοινωνήσουν, αφού εξάλλου είχαν ήδη εξομολογηθεί ( εν αγνοία των κηδεμόνων) σε έναν άγνωστο σε αυτά μέχρι χθες ιερέα. Θέλουμε τα παιδιά μας, τους είπαμε. Θα περιμένετε μας είπαν να τελειώσει ο εκκλησιασμός, αφού εξάλλου δεν επιτρεπόταν να βγουν από το ναό ούτε για την φυσική τους ανάγκη!!! (πόσο μάλλον για να συναντήσουν τους γονείς τους!). Εντωμεταξύ παιδιά υποβασταζόμενα από «ομαδάρχισσες» οδηγούνταν στο αρχηγείο, για να ξαποστάσουν για λίγα λεπτά από την εξάντληση της πείνας της δίψας και της πολύωρης ορθοστασίας τους ! Ρωτήσαμε τα παιδιά μας: Διψάτε; Ναι, πολύ, μας απάντησαν, αλλά δεν επιτρέπεται να πιούμε νερό!

Να σημειώσουμε ότι την Θεία Λειτουργία παρακολουθούσαν και άτομα άσχετα με την κατασκήνωση, φίλοι και γνωστοί της γιατρού και του προσωπικού καθώς και κάποια οικογένεια παραθεριστών, τη στιγμή που στους γονείς ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ από τους υπευθύνους, η παρουσία τους στο χώρο της κατασκήνωσης οποιαδήποτε στιγμή.

Τα σπιτάκια ήταν κλειδωμένα και μας άνοιξαν για να πάρουμε τα προσωπικά είδη των παιδιών μας, αφού απειλήσαμε για τηλεφώνημα στην Άμεση Δράση. Τα παιδιά μας έτρεμαν και φοβόντουσαν πολύ.

Μα ς είπαν άθεους. Μας είπαν ότι τα παιδιά μας λένε ψέματα.

Θέλετε να ακούσετε κι άλλα; Αντέχετε; Ας πάμε από την πρώτη μέρα: Η τηλεφωνική επικοινωνία με τα παιδιά μας, γινόταν υπό την εποπτεία μιας ομαδάρχισσας για 1’ – 2’ μόνο λεπτά. Δεν επιτρεπόταν να μιλήσουν λεπτομερώς. Μετά το πέρας της επιτρεπόμενης ώρας για επικοινωνία το τηλέφωνο κλειδώνονταν. Τις δύο τελευταίες μέρες κανένα από τα τρία παιδιά (διαφορετικών οικογενειών) δεν είχε επικοινωνήσει με το σπίτι του.

Ο χορός και το τραγούδι ήταν επιβεβλημένα, κάτω από το φόβο της επίπληξης.

Από την πρώτη μέρα τα παιδιά ενημερώθηκαν από τους υπευθύνους, για την παρουσία μίας γιατρού. Τους υπαγόρευσαν να μην αναφέρουν πιθανή αδιαθεσία στους γονείς και να απευθύνονται μόνο στην γιατρό. Από μαρτυρίες των παιδιών, με την παραμικρή αδιαθεσία ή πόνο, η γιατρός έδινε στα παιδιά σκεύασμα άγνωστης προέλευσης και χωρίς καμία ενημέρωση προς τους γονείς.

Το μπάνιο των παιδιών γινόταν από ομαδάρχισσα ή βοηθό της. Το ντύσιμο ήταν υποδεικνυόμενο. Τα παιδιά μας, μας είπαν πως αγωνιούσας να φτάσει η μέρα της αποχώρησης από την κατασκήνωση. Ανακουφίστηκαν που μας είδαν ξαφνικά και με αναφιλητά χάθηκαν στις αγκαλιές μας.

Άραγε ο Θεός που βλέπει τα πάντα, είναι περήφανος για τους εκπροσώπους Του, τις πράξεις τους και το έργο τους;

Link to comment
Share on other sites

ΔΟΥΛΕΥΑ πανω απο 15 χρονια σε κατασκηνωσεις...τωρα ως μανουλα σαφως αποσυρθηκα...η αληθεια ειναι οτι τετοιου ειδους κατασκηνωσεις εχουν αναλογο προγραμμα....Και η επομενη αληθεια ειναι οτι ΔΕΝ θα εστελνα τα παιδια μου σε τετοια κατασκηνωση οπως και σε μερικες ιδιωτικες .θελει ψαξιμο πολυ.Παντως η εκκλησιαστικες κατασκηνωσεις ειναι για αντιστοιχα παιδια....δεν ξερω αν καταλαβαινεις τι εννοω..

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Με μεγαλη μου εκπληξη και λυπη διαβαζω την "εξελιξη" της αγαπημενης μου χριστιανικης κατασκηνωσης στην οποια περασα αρκετα απο τα καλοκαιρια της παιδικης μου ηλικιας. Εχοντας περασει, εγω η ιδια σαν κατασκηνωτρια, απο την "μικρη περιοδο" που ηταν μια εβδομαδα για τα παιδια μεχρι και την εκτη δημοτικου, μετα στην "μεγαλη περιοδο" που ηταν 2 εβδομαδων για παιδια γυμνασιου και λυκειου και τελος απο το ποστο της ομαδαρχισσας για την "μικρη περιοδο", μπορω να πω πως εχουν αλλαξει πολλα πραγματα απο τοτε. Στα χρονια μου ναι μεν οι κατασκηνωση ειχε μια ελλειψη οργανωσης αλλα δεν υπηρχε ποτε τετοια ψυχολογικη πιεση, ουτε μας κρατουσαν νηστικους. Τις πρωτες 2 μερες μας συμβουλευαν απλα να μην καλουμε τους γονεις μας για πολυ ωρα για να μπορεσουμε να εγκληματιστουμε και να δημιουργησουμε νεες φιλιες αλλα ποτε δεν μας απαγορευσαν κατι και ουτε βραδυνες λειτουργιες ειχαμε εκτος απο την προσευχη, απ'οσο θυμαμαι. Σαν ομαδαρχισσα προσπαθησα να καλυψω αρκετα απο αυτα τα κενα στην οργανωση, μιας και με το νεο αρχηγειο που ειχε αναλαβει δεν υπηρχε καθολου καλη επικοινωνια.. Η προσπαθεια μου αυτη ηταν προσωπικη για την ομαδα μου, μιας και ειχα τα μικροτερα παιδακια, οποτε ηρθα σε επαφη με ολους τους γονεις ξεχωριστα για να μαθω τυχον προβληματα υγειας ή αλλεργιες. Ευτυχως για τα ιδια τα παιδια και για μενα αποδειχθηκε σωστο γιατι οντως 2 απο αυτα ειχαν αλλεργια στα καθαριστηκα και ετσι αποφυγαμε το κακο.

Απο εκεινη την χρονια (2004 ή 2005) και μετα δεν γνωριζω ποιος ανελαβε το αρχηγειο αλλα αν το κρατησε καποια κοπελα με το ονομα Κατερινα τοτε δεν θα απορρησω μιας και απο τοτε μου φαινοταν αρκετα απολυτη σε καποια θρησκευτικα ζητηματα.. Ο Θεος μας αγαπαει και χωρις να ζαρωνουμε απο την πεινα και την διψα και ειδικα τα μικρα παιδια.

 

Παρολο παντως που πηρα μερος σε μια εκκλησιαστικη κατασκηνωση (αθωα μεχρι εκεινα τα χρονια) δεν ενστερνιστηκα ποτε την βαθια θρησκοληπτη σταση που 1-2 ατομα ειχαν εκει μεσα και προσπαθουσαν να μας την μεταφερουν. Ακομα και σημερα θα μπορουσε κανεις να με αποκαλεσει και αθεη μιας και δεν ακολουθω ουτε νηστειες, ουτε θα με πετυχει καποιος στην εκκλησια κυριακη πρωι.

 

Παρ'ολα αυτα, καποια στιγμη θα ηθελα να επιστρεψω και αν μπορεσω να βοηθησω αυτην την κατασκηνωση να αλλαξει αντιμετωπιση προς τα παιδια τα οποια πηγαινουν εκει για να περασουν μερικες μερες κοντα στη θαλασσα ξενιαστα και οχι για να γυριζουν σπιτι τους φοβισμενα και υποσιτισμενα.

Link to comment
Share on other sites

Στην κατασκήνωση αυτή είχα πάει μία φορά ως παιδί δημοτικού και πριν από 5-6 χρόνια περίπου είχα πάει και ως ομαδάρχισσα. Ως παιδί θυμάμαι αυτές τις μέρες ως μια από τις πολύ αγαπημένες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας.

 

Τη χρονιά που ήμουν ομαδάρχισσα θυμάμαι ότι είχαμε συστήσει στα παιδιά να μην φάνε και να πιουν από το μεσημέρι και μετά μέχρι να κοινωνήσουν στη βραδυνή Θεία Λειτουργία. Όταν όμως κάποια παιδιά μου είπαν ότι διψάνε τους είπαμε να πιουν νερό και να κοινωνήσουν κανονικά. Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ σε έναν ενήλικα να απαγορεύει σε ένα παιδί να πιει νερό. Είναι δυνατόν; Επίσης εξομολογήθηκαν όσα παιδιά ήθελαν, όχι όλα. Επίσης τα παιδιά μπορούσαν να έχουν το κινητό τους τηλέφωνο μαζί με τα πράγματά τους στο σπιτάκι και επικοινωνούσαν με τους γονείς τους όποτε ήθελαν.

 

Δεν μπορώ να φανταστώ τι είδους άνθρωπος θα απαγόρευε από ένα παιδί να βγει από το ναό για τη φυσική του ανάγκη. Δηλαδή τι να κάνει, να τα κάνει πάνω του; Επίσης δε μπορώ να φανταστώ ποιός θα επέπληττε ένα παιδί αν δεν είχε όρεξη να τραγουδήσει. Ή τύχατε σε ομαδάρχισσα τόσο θρησκόληπτη σε βαθμό διαστροφής ή τα παιδάκια σας ήταν πολύ ντροπαλά και φοβόταν να ζητήσουν δεύτερη φορά κάτι αν άκουγαν μια πρώτη αρνητική απάντηση (αυτό δε δικαιολογεί βέβαια την ομαδάρχισσα ή οποία θα έπρεπε να έχει την ευαισθησία να συμπεριφερθεί ανάλογα σε ένα ντροπαλό παιδάκι)

Σκέφτομαι σωστά = νιώθω καλά

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...