Κάπως έτσι έχασα το μωράκι μου

Κι εκεί που λες πως δεν θα συμβεί σε μένα, να το που συμβαίνει.

Όταν αντιληφθηκα ότι είμαι έγγυος ήμουν στην 3η εβδομάδα. Η χοριακή έδειξε 23,66 στις 17/3. Χαμηλό αλλά ήταν εγκυμοσύνη. Όλα έδειχναν μια χαρά. Δεν είχα αίμα, και πέρα από το λίγο καφέ των ημερών γύρω στις 17/3 δεν ξαναείδα τίποτα. Άρχισα να γελώ παρατηρώντας σιγά σιγά τα συμπτώματα : συχνοουρία, υπνηλία, η μύτη μου είχε γίνει λαγωνικό και το στήθος μου κόντευε να εκραγεί. Και ξαφνικά ένα ένα άρχισαν να φεύγουν. Εντάξει λέω μάλλον τα συνήθισα. Έλα όμως που το ένστικτό μου έλεγε άλλα. Χθες είχα ραντεβού με το γιατρό μου. Με ξεσήκωσε καλά καλά ότι στην εβδομάδα που βρίσκομαι μπορεί να δούμε και στην άκρη του σάκου την καρδούλα του και όταν ήρθε η στιγμή… το απόλυτο τίποτα. Εξωμήτριο δεν είχα, οι ωοθήκες μου ήταν μια χαρά, εγκλωβισμένο αίμα δεν φαινόταν να έχω πουθενά και όλα έδειχναν σούπερ αλλά μωρό πουθενά. Ο γιατρός μου έδωσε 2 σενάρια : 1) κάπου έχουμε κάνει λάθος στη μέτρηση και είναι πολύ μικρό. Το έβλεπα απίθανο μετά από όσα έχω διαβάσει και μέσω internet και σε βιβλία. 2) το μωράκι έφυγε και είχα την τύχη ο οργανισμός μου να το καθαρίσει μόνος του ώστε δεν χρειάζομαι καν απόξεση. Για να είμαι ειλικρινής συνεχώς είχα την αίσθηση ότι μάλλον για την πιθανότητα Νο. 2 με προετοίμαζε. Εν πάσει περιπτώσει μείναμε στο να κάνω μία χοριακή σήμερα και μία την Παρασκευή και από τις τιμές θα καταλαβαίναμε. Όση ώρα ήμουν στο ιατρείο ήμουν κυρία. Μόλις ήρθαμε σπίτι κατέρρευσα. Δεν ήθελα να μιλησω σε κανέναν και δεν έφαγα τίποτα. Σήμερα πήγα για την χοριακή. 153. Τι να λέμε τώρα. Αν στις 17/3 ήταν 23,66 τώρα θα έπρεπε να είχε είχε φτάσει τις 3.000. Αύριο θα πάρω τον γιατρό να τον ρωτήσω αν αξίζει τον κόπο να κάνω και την δεύτερη την Παρασκευή. Όχι τίποτα άλλο αν είναι να μου κόψει και τα utragestan να αδιαθετήσω να ησυχάσω. Προσπαθώ να μην κλάψω άλλο και πιέζω τον εαυτό μου να φάω κάτι με το ζόρι. Αρκετά στενοχωρήθηκα. Για να παρηγορώ τον εαυτό μου σκέφτομαι τα θετικά. Δεν έχουμε με τον άντρα μου προβλήματα υπογονιμότητας (αφού ήρθε μία θα ξανάρθει) και τελικά φαίνεται ότι έχω και γαμώ τους οργανισμούς αφού κατάφερα να το καθαρίσω μόνη μου και δεν θα χρειαστεί να μπώ στην ψυχοφθόρα διαδικασία της απόξεσης. Ο γιατρός μου είπε ότι σε 2 μήνες θα είμαι έτοιμη να ξαναρχίσουμε τις προσπάθειες. Ποιος ξέρει: Ίσως να είναι για καλύτερο.

Ελπιδουλα μου γλυκια....κουραγιο και υπομονη....δυο λεξουλες τοσο ανουσιες αυτη τη στιγμη για σενα, μα τοσο σημαντικες.....

Κουραγιο κ υπομονη για να συνεχισεις τον δρομο κ τον αγωνα, που ευτυχως ή δυστυχως για καποιες γυναικες αποδειχτηκε λιγο δυσβατος.....Το μονοπατι ομως θα βρεθει...ειμαι σιγουρη...

Για να παρηγορώ τον εαυτό μου σκέφτομαι τα θετικά. Δεν έχουμε με τον άντρα μου προβλήματα υπογονιμότητας (αφού ήρθε μία θα ξανάρθει) και τελικά φαίνεται ότι έχω και γαμώ τους οργανισμούς αφού κατάφερα να το καθαρίσω μόνη μου και δεν θα χρειαστεί να μπώ στην ψυχοφθόρα διαδικασία της απόξεσης. Ο γιατρός μου είπε ότι σε 2 μήνες θα είμαι έτοιμη να ξαναρχίσουμε τις προσπάθειες. Ποιος ξέρει: Ίσως να είναι για καλύτερο.

Κουράγιο Ελπίδα, ψυχραιμία και υπομονή. Που θα πάει θα το τσακώσουμε ξανά το μωράκι και όλα θα πάνε καλά.

Κι εγώ δεν είδα ποτέ έμβρυο και δυστυχώς έκανα απόξεση και τώρα περιμένω να περάσει ο καιρός να ξεκινήσω ξανά. Κι εκεί που είμαι αισιόδοξη, απογοητεύομαι, αισιοδοξώ ξανά και λέω στον εαυτό μου υπομονή και ψυχραιμία, γιατί με το άγχος δε βγαίνει τίποτε.

κουράγιο όλα γίνονται για κάποιο λόγο. όπως είπες και εσύ προβλήματα υπογπνιμότητας δεν υπάρχουν , αυτό είναι το σημαντικό . κάνε υπομονή και ο χρόνος θα τα γιατρέψει όλα, σου εύχομαι γρήγορα να έρθει η επόμενη εγκυμοσύνη που θα σου φέρει την μεγαλύτερη χαρά της ζωής σου.

δεν ξερω τι αλλο να σου πω παρα κουραγιο...

όλα θα πάνε καλά...

σύντομα ελπίζω να αναπτερωθούν οι ελπίδες σας .......

έχεις αισιόδοξο όνομα αλλά και διάθεση...

περιμένοντας με ελπίδα λοιπόν... μια καινούρια ζωούλα

μόνο λίγη υπομονή θα κάνετε να περάσουν οι 2 μήνες...

(αφού ήρθε μία θα ξανάρθει) Ο γιατρός μου είπε ότι σε 2 μήνες θα είμαι έτοιμη να ξαναρχίσουμε τις προσπάθειες. Ποιος ξέρει: Ίσως να είναι για καλύτερο.

ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ ΜΗΝ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΟΥ ΠΟΤΕ!!! ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΤΑ ΛΕΣ ... ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ

Ελπιδουλα μου γλυκια....κουραγιο και υπομονη....δυο λεξουλες τοσο ανουσιες αυτη τη στιγμη για σενα, μα τοσο σημαντικες.....

Κουραγιο κ υπομονη για να συνεχισεις τον δρομο κ τον αγωνα, που ευτυχως ή δυστυχως για καποιες γυναικες αποδειχτηκε λιγο δυσβατος.....Το μονοπατι ομως θα βρεθει...ειμαι σιγουρη...

Είμαι σίγουρη ότι την επόμενη φορά θα αρχίσει να φουσκώνει η κοιλίτσα σου και όλα θα πάνε καλά!!!

Μην απογοητεύεσαι...

Είμαι σίγουρη ότι την επόμενη φορά θα αρχίσει να φουσκώνει η κοιλίτσα σου και όλα θα πάνε καλά!!!

Μην απογοητεύεσαι...[/quote]

 

Γρηρορα θα ξαναμεινειs εγκυος κι αυτη τη φορα ....for good!!!!!

ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΘΥΜΩΜΕΝΗ!!!!

ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΓΑΜ@ΤΟ ΤΙ ΣΥΝΕΒΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΣΑ ΜΩΡΑΚΙΑ?????

ΓΙΑΤΙΙΙΙΙ??????????????????????????

ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ.......ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΕΤΗΣΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ!!!!!!!!!!

Μη σε παίρνει από κάτω... σου ευχομαι γρήγορα ένα μωράκι.....

Κριμα για το μωρακι σου. Σου ευχομαι γρηγορα να φουσκωσει η κοιλίτσα σου...

Ελπίδα λυπάμαι και εγώ που έγινε αυτό .

Κουράγιο και θα δεις που την επόμενη φορά θα πάνε όλα καλά.

Λυπάμαι πολύ...αλλά αφού όπως λες δεν έχετε προβλήματα υπογονιμότητας τότε σύντομα θα γίνεις μανούλα!!

Κορίτσι μου να ξερες πόσο σε νιώθουμε! Έχω πάρει ανάποδες με όλο αυτό το κακό και πρέπει να πεισμώσουμε, είναι θέμα χρόνου...

Μπράβο για τη δύναμη που δείχνεις, θα δεις πόσο θα πάνε όλα καλά

μην το βαζεις κατω,εχει συμβει σε πολλες κοπελες....παρε δυναμη και προχωρα μπροστα...

Κοπέλα μου να ξέρεις ότι αυτό συμβαίνει, δυστυχώς, συχνά. Κάπως έτσι έχασα και εγώ το πρώτο μου παιδάκι αλλά τώρα όπως βλέπεις όλα καλά! Αυτό που γράφεις για τη γονιμότητα όντως ισχύει, δλδ αφού συλλάβατε μια φορά τοτε όλα είναι καλά και θα ξανασυλλάβετε. Αντε με το καλό το επόμενο, είναι θέμα χρόνου να γίνει!

Σας ευχαριστώ βρε κορίτσια. Είμαι ήδη καλύτερα από χθες. Ωρα με την ώρα αισθάνομαι ότι καλυτερεύω. Μάλλον όσο υποχωρεί και η ορμόνη θα είμαι κι ακόμα καλύτερα.

Ξέρετε τί λέω στον άντρα μου να μην στενοχωριέται?

Να προσέξουμε αγάπη μου την επόμενη φορά να είμαστε πιο σοβαροί στις αντιδράσεις μας γιατί κοίτα τώρα τί κάναμε... είδε το καυμένο το μπεμπουλίνι μας τί νούμερα γονείς θα έχει και είπε "άσε δεν παίζει - άλλη φορά".

Τί να κάνω γμτ μου έχει κατασκάσει και εκείνος και περισσότερο με μένα δηλαδή όχι τόσο με το μωρό.

Ελπίδα μου, λυπάμαι...υπομονή και κουράγιο...και προσπάθειες...και θα έρθει το μωράκι.

Ελπίδα σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σύντομα να το έχεις ξεχάσει όλο αυτό και να έχεις μια κοιλίτσα που θα μεγαλώνει. Κάπως έτσι ήταν και η δικιά μου περίπτωση, μόνο που εγώ περίμενα μέχρι την έβδομη εβδομάδα για να τελειώσουν όλα. Δύο μήνες μετά ξαναήμουν έγκυος και όπως βλέπεις μέχρι στιγμής όλα είναι καλά...

Το καλό είναι ότι αφού δεν έκανες απόξεση δεν θα χρειαστεί να περιμένεις για νέες προσπάθειες. Να είσαι αισιόδοξη και όλα θα πάνε καλά

ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ.... ευσχομαι κ εγω δεν ξερω τι... να ειναι, να μην ειναι... η κατασταση περιεργη, τοτε θα ευχηθω το καλυτερο κ μην το σκεφτεσαι βγες ,γελα, κ να εισαι σιγουρη οτι θα ξανρθει!!!! καθε εμποδιο σε καλο.

φιλια και θετικη σκεψη

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ.ΚΡΑΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ.ΑΦΟΥ ΗΡΘΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΠΑΛΙ.ΚΟΙΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.

Σήμερα έκανα και τη 2η χοριακή που ζήτησε ο γιατρός. 70,3 είναι προφανές ότι κατεβαίνει. το καταλαβαίνω και από εμένα. Δεν πονάει το στήθος μου, η μύτη μου έγινε όπως πριν (βουλωμένη ) και επιτέλους σταμάτησα να κλαίω στον δρόμο βρε κορίτσια. Είμαι πιο ψύχραιμη σήμερα. Έκανα κι 1 τσιγάρο και στάνιαρα. Τώρα δεν ξέρω τί γίνεται και περιμένω πώς και πώς να έρθει η ώρα να πάρω τον γιατρό τηλ γιατί ούτε αιμοραγία είχα ούτε πόνο ούτε τίποτα... έτσι απλώς χάθηκε το σποράκι μου. Δεν ξέρω ούτε πότε θα αδιαθετήσω ώστε να μπω στην λίστα... τίποτα δεν ξέρω.