μήπως τελικά είναι πιο φθηνό το ιδιωτικό?

Γεια σας, θα ήθελα τη γνώμη γονέων με πιο μεγάλα παιδάκια από τα δικά μου και μεγαλύτερη εμπειρία στο θέμα της εκπαίδευσης, τα δικά μου είναι 4 και δυόμιση και του χρόνου είναι καιρός για νηπιαγωγείο.

Πηγαίνουν και τα δύο από πολύ μικρά στους δημοτικούς βρεφονηπιακους και παιδικούς σταθμούς οι οποίοι είναι καταπληκτικοί και είμαι πολύ ικανοποιημένη.

Τώρα όμως που ήρθε η ώρα για την υποχρεωτική εκπαίδευση είμαστε σκεπτικοί. Το δημόσιο νηπιαγωγείο-δημοτικό που υπαγόμαστε δείχνει πολύ καλό,αλλά σίγουρα θα έχει τα προβλήματα του δημοσίου -ελείψεις δασκάλων, υλικού, μεγάλη πίεση χρόνου στους δασκάλους κλπ. Και μόλις το παιδί γυρίσει με το καλό στο σπίτι αρχίζουν τα φροντιστήρια και οι διάφορες αθλητικοκαλλιτεχνικές δραστηριότητες που έχουν διαλέξει τα παιδιά, με αποτέλεσμα να επιστρέφουν στο σπίτι αργά το βράδυ και να πρέπει να διαβάσουν και για το σχολείο (τα δικά μου θα πρέπει να πάνε ολοήμερο αλλά έξω ακούσει ότι δυσκολεύονται πολύ οι δάσκαλοι να τα βοηθήσουν στη μελέτη υπό της συνθήκες που τους επιβάλονται.

Από την άλλη στο ιδιωτικό (για το οποίο έχω ενδοιασμούς μόνο για κοινωνικούς λόγους) τα παιδιά θα είναι στο σπίτι τους στίς 4.30, διαβασμένα, έχοντας ικανοποιήσει τα χόμπι και τα ενδιαφέροντά τους, ταισμένα με μενού ελεγμένο από παιδιάτρους και έτσι θα έχουν την ευκαιρία να είναι παιδιά για της υπόλοιπες 3-4 ώρες και εμείς να περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί τους, είτε παίζοντας, είτε ξανακοιτοντας τα μαθήματα χωρίς άγχος κλπ. Το σχολείο προσφέρει τρεις γλώσσες προς επιλογή και πιστοποίηση, πιστοποίηση γνώσεων υπολογιστή, κολυμβητήριο, διάφορα ομαδικά και ατομικά αθλήματα, μουσικά όργανα, θεατρικές ομάδες και αλλά. Και αν υπάρχει κάτι που το θέλουν και δεν υπάρχει νομίζω ότι δε χάλασε ο κοσμοω για ένα δύο απογεύματα την εβδομάδα, από το καθημερινό συνεχές πήγαινε-έλα.

Εδώ θέλω τη συμβουλή σας. Το σχολείο αυτό κάνει καλές τιμές για αδελφάκια, οπότε θα μου βγει, για δύο παιδιά, με σημαρίνες τιμές: 5000 το δημοτικό, 6000 το γυμνάσιο και κάτι παραπάνω από 7000 το λύκειο. Αυτά συμπεριλαμβάνουν πιστοποιήσεις κλπ, δραστηριότητες, φαγητό για νήπια και δημοτικό και μεταφορά.

Πως σας φαίνονται οι τιμές σε σχέση με το τη θα πληρώσουμε σε φροντιστήρια και συλλόγους αν πάμε στο δημόσιο?

Ευχαριστώ.

Καλημέρα.

Η κουμπάρα μου στέλνει την κορούλα της ιδιωτικό.Η μικρή θα πάει τώρα 6η δημοτικού.Δεν ξέρω πόσα πληρώνει , αλλά ξέρω ότι γυρνάει σπίτι και κάθονται μέχρι το βράδυ και διαβάζουνε.Δηλ. δεν επιστρέφει σπίτι διαβασμένη.Κάνουνε και δεύτερη γλώσσα και επειδή σε αυτό δεν μπορεί να την βοηθήσει θα την γράψει φέτος ΚΑΙ φροντηστήριο.Οι εργασίες που τους δίνουνε για το σπίτι είναι πολλές , έχει απαγοητευτεί , έφτασε σε σημείο να τους πάρει τηλέφωνο και να τους κάνει παράπονα γιατί όπως τους είπε <εγώ πότε θα πάω μία βόλτα με το παιδί μου , πότε θα κάτσουμε λίγο μαζί , χωρίς να διαβάζουμε>.Εκδρομές κλπ ΄πληρώνονται εξτρά.

Εάν σου είπανε εσένα ότι όοοοολα αυτά είναι μέσα στην τιμή και μάλιστα και για τα δύο παιδιά και εφόσον μπορείτε να ανταπεξέλθετε οικονομικά,είναι σούπερ τιμή.Ειδικά άμα γυρνάνε σπίτι διαβασμένα.

Αυτά από μένα.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που τα στέλνουμε σε ιδιωτικό σχολείο αλλά ένας από αυτούς δεν είναι σίγουρα ....... η οικονομία.

ετσι, ε; Χμμμ. Ευχαριστώ για τις πληροφοριες. Φαντ΄σζομαι οτι οι εκδρομες θα είναι εξτρα, αλλά και στο δημόσιο πάλι τις πληρώνουν οι γονείς τις εκδρομές.

Καλά αν είναι να τα στείλω και φροντιστήριο προτιμώ να τα στείλω στο δημόσιο.

Εμένα μου φαίνονται πολλά τα χρήματα. Αν σου περισσεύουν βέβαια δεν τα υπολογίζεις. Εχθές που μιλούσα με το αφεντικό μου απο Αθήνα (εργοστασιάρχης) μου είπε πως τα παιδιά του τελείωσαν το σχολείο στα Εξάρχεια και μεγαλύτερη απάτη απο το Αρσάκειο δεν υπάρχει. 5.000 ευρώ επί 12 χρόνια εκπάιδευσης είναι 60 χιλιάρικα το λιγότερο. Και δεν τα βάζω στην άκρη αν τα αξιόσει ο Θεός και θέλουν να συνεχίσουν με τις σπουδές τους να κάνουν κανένα μεταπτυχιακό της προκοπής? Ή για την προίκα τους τέλος πάντων. Γιατί κακά τα ψέματα αν ένα παιδί δεν έχει έφεση στα μαθήματα και τους καλύτερες καθηγητές να του φέρεις το κεφάλι δεν μπορούν να του ανοίξουν για να τα βάλουν μέσα. Μέχρι εκεί που θέλει το παιδί! Δεν πρόκειται να μάθεις κάτι παραπάνω στο ιδιωτικό.

Αν μου περίσσευαν σε μαγάλο βαθμό δεν θα το σκεφτόμουνα καν. Σίγουρα ο εξοπλισμός είναι καλύτερος, αλλά όχι απαραίτητα η μάθηση. Απο την στιγμή που εγώ δηλώνω 9 χιλιάρικα τον χρόνο δεν νομίζω οτι αξίζει τον κόπο.

ναι αλλά τι πληρώνεις/θα πληρώσεις στα φροντιστήρια, στιβο/ μουσικη/ καρατε κλπ κλπ κλπ. Αυτό είναι που δεν ξέρω

Αυτό με τα ιδιαίτερα είναι άλλο θέμα. Είτε ιδιωτικό, είτε δημόσιο το βρίσκω υπερβολικό παιδιά εγγράμματων γονέων, να στέλνουν τα παιδιά ιδιαίτερο στο δημοτικό. Ρώτησα πριν από κάποιους μήνες γερμανόφωνο -δημοτικό- σχολείο, εάν τα παιδιά χρειάζονται βοήθεια στα γερμανικά. Οι άνθρωποι μου απάντησαν ότι, αυτό είναι τελείως υποκειμενικό. Υπάρχουν γονείς, γερμανόφωνοι, που ξεκινάνε το παιδί γερμανικά από την πρώτη δημοτικού, ό,τι και αν τους λέει το σχολείο, ότι δεν είναι απαραίτητο. Και υπάρχουν άλλοι που αφήνουν το σχολείο να κάνει τη δουλειά του, συνεργάζονται με το δάσκαλο και δεν κάνουν στα παιδιά ιδιαίτερο.

Το ίδιο ισχύει και στα ελληνικά δημόσια και ιδιωτικά. Αν έχεις φοβερό άγχος με τους βαθμούς, θέλεις το παιδί να τα πηγαίνει πολύ πολύ καλά, έχεις αγωνία για το αν μπορείς να το παρακολουθήσεις... τότε του κάνεις ιδιαίτερο, όπου και να το στείλεις.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που τα στέλνουμε σε ιδιωτικό σχολείο αλλά ένας από αυτούς δεν είναι σίγουρα ....... η οικονομία.

Σίγουρα, το ιδιωτικό σχολείο σε καμία περίπτωση δεν είναι πιο οικονομικό. Εχει όμως πολλά άλλα καλά και σίγουρα δεν είναι χαμένα χρήματα. Εξαρτάται βέβαια και για ποιο ιδιωτικό μιλάμε γιατι υπάρχουν και ιδιωτικά σχολεία πολύ υπερτιμημένα που δεν αξιζουν τα χρήματά τους. Εγω έχω και τα δυο παιδιά μου σε ιδιωτικό, δεν μου περισσεύουν τα χρήματα ούτε όμως και στερούμαστε τις βασικές μας ανάγκες και δεν το μετανοιώνω με τίποτα. Θεωρώ ότι χρήματα που δίνουμε για την εκπαιδευση και για την υγεία δεν πάνε ποτέ χαμένα.

ναι, βλεπεις, δεν εχω τετοιο αγχος, αυτο που με απασχολει ειναι να εχουν τα παιδια την ευκαιρια να ανακαλυψουν τι τα ικανοποιει, παρα να εινει τοσο φορτωμενα με υποχρεωσεις ωστε οχι μονο να μην ανακαλυψουν τον εαυτο τους αλλα και να θεωρουν επιτακτικη επιτυχια μια θεση σε ΑΕΙ η ΤΕΙ. Δεν ειναι ετσι η ζωη...

Επισης τα παιδια μου ειναι διγλωσσα και δεν εχουμε αποφασισει ακομα πως θα χειριστουμε το θεμα γραφης και αναγνωσης...

ετσι, ε; Χμμμ. Ευχαριστώ για τις πληροφοριες. Φαντ΄σζομαι οτι οι εκδρομες θα είναι εξτρα, αλλά και στο δημόσιο πάλι τις πληρώνουν οι γονείς τις εκδρομές.

 

Καλά αν είναι να τα στείλω και φροντιστήριο προτιμώ να τα στείλω στο δημόσιο.

Στις γιορτές και διάφορες εκδηλώσεις που κάνουνε , νοικιάζουνε τις στολές και βέβαια τις πληρώνεις.Είναι πολλά τα εξτρά.

Απλά πρέπει να υπολογίσεις ότι δεν κάνουνε απεργίες ,ούτε γίνονται καταλήψεις με το γνωστό αποτέλεσμα , δηλ. να κάνουνε μετά πέντε πέντε τα μαθήματα για να βγει η ύλη και μετά τα παιδιά να έχουνε κενά.

Σίγουρα, το ιδιωτικό σχολείο σε καμία περίπτωση δεν είναι πιο οικονομικό. Εχει όμως πολλά άλλα καλά και σίγουρα δεν είναι χαμένα χρήματα. Εξαρτάται βέβαια και για ποιο ιδιωτικό μιλάμε γιατι υπάρχουν και ιδιωτικά σχολεία πολύ υπερτιμημένα που δεν αξιζουν τα χρήματά τους. Εγω έχω και τα δυο παιδιά μου σε ιδιωτικό, δεν μου περισσεύουν τα χρήματα ούτε όμως και στερούμαστε τις βασικές μας ανάγκες και δεν το μετανοιώνω με τίποτα. Θεωρώ ότι χρήματα που δίνουμε για την εκπαιδευση και για την υγεία δεν πάνε ποτέ χαμένα.

Συμφωνώ, αυτό ήθελα να πω κι εγώ. Δεν είναι η οικονομία, είναι για να πάνε σε ένα καλό σχολείο. Γι αυτό επιλέγουμε με πολύ μεγάλη προσοχή το ιδιωτικό, βλέπουμε τη φιλοσοφία του, μιλάμε με γονείς κλπ κλπ. Η επένδυση στη μόρφωση είναι η πιο αποδοτική επένδυση. Εμάς δεν μας περισσεύουν, όμως αντί να τους δώσουμε 100.000 ευρώ στα 18 επιλέγουμε να τους δώσουμε μία πιο συγκροτημένη παιδεία.

Γεια χαρά και από μενα! Παιδιά σε τέτοια ηλικία δεν έχω αλλά θα σου πω το εξής:

Θυμαμαι όταν πήγαινα σχολείο (δημόσιο), όλοι οι φίλοι και οι παρέες μου ήταν στη γειτονιά ή έστω κοντά μου και μπορούσα να κατέβω στο παρκο/πλατεία να παίξουμε ή να πάμε για καφέ, γενικώς να ειδωθουμε και να βγούμε βόλτα πολύ πιο εύκολα. Αντιθέτως η ξαδέρφη μου που πήγαινε σε ιδιωτικό δεν ήξερε κανένα παιδί στη γειτονιά της και ήταν μόνη της αφού οι συμμαθητές της μένανε εδώ κι εκεί. Επρεπε να περιμένει το Σ/Κ για να την πανε οι γονείς της σε κάποιο σπίτι φίλων ή να έρθει σε μένα. Εγώ θυμαμαι ότι κάθε μέρα μετά το σχολείο τρέχαμε από δω και από κει αντί να μπαίνουμε σε ένα σχολικό, και γι'αυτό έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις. Είναι και αυτός ένας παράγοντας που πρέπει να σκεφτείς περα από το οικονομικό.

Σίγουρα, το ιδιωτικό σχολείο σε καμία περίπτωση δεν είναι πιο οικονομικό. Εχει όμως πολλά άλλα καλά και σίγουρα δεν είναι χαμένα χρήματα. Εξαρτάται βέβαια και για ποιο ιδιωτικό μιλάμε γιατι υπάρχουν και ιδιωτικά σχολεία πολύ υπερτιμημένα που δεν αξιζουν τα χρήματά τους. Εγω έχω και τα δυο παιδιά μου σε ιδιωτικό, δεν μου περισσεύουν τα χρήματα ούτε όμως και στερούμαστε τις βασικές μας ανάγκες και δεν το μετανοιώνω με τίποτα. Θεωρώ ότι χρήματα που δίνουμε για την εκπαιδευση και για την υγεία δεν πάνε ποτέ χαμένα.

Σε τι είσαι κερδισμένη όμως? Καλοπροαίρετα ρωτάω (για να μην παρεξηγηθώ)

επισης με απασχολουν κοινωνικοι λογοι. Ειμαστε ανθρωποι που πιστευουμε και επιδιωκουμε την παγκοσμιοποιηση, με οποιον τροπο μπορουμε, και το ιδιωτικο σχολειο θα απεκλειε τα παιδια μας απο συναναστροφη με διαφορετικες κοινωνικες/εθνικες/θρησκευτικες ομαδες.

Τι λέτε;

marigoula αυτο με απασχολει πολυ...

Ρε παιδιά δεν καταλαβαίνω τί συμαίνει ''επενδύω'' στην μόρφωση. Δηλαδή το παιδί του ιδιωτικού κάνει καλύτερη πρόσθεση απο αυτό που πάει στο δημόσιο? Φίλος του άντρα μου στέλνει την κόρη του σε ιδιωτικό δημοτικό. Σας πληροφορώ πληρώνει και δασκάλα στο σπίτι. Αν δεν θέλει το παιδί δεν πάει να έχει δάσκαλο και τον Αιστάιν.....Τα άλλα παιδιά του που είναι πιο μικρά (4 έχει στο σύνολο) θα τα στείλει στο δημόσιο και σκέφτεται πώς να πείσει και τη μεγάλη να πάει γυμνάσιο σε δημόσιο (γιατί οι συμμαθητές της θα συνεχίσουν μάλλον στο ιδιωτικό και δεν θα θέλει να αλλάξει παρέες)

Συμφωνώ, αυτό ήθελα να πω κι εγώ. Δεν είναι η οικονομία, είναι για να πάνε σε ένα καλό σχολείο. Γι αυτό επιλέγουμε με πολύ μεγάλη προσοχή το ιδιωτικό, βλέπουμε τη φιλοσοφία του, μιλάμε με γονείς κλπ κλπ. Η επένδυση στη μόρφωση είναι η πιο αποδοτική επένδυση. Εμάς δεν μας περισσεύουν, όμως αντί να τους δώσουμε 100.000 ευρώ στα 18 επιλέγουμε να τους δώσουμε μία πιο συγκροτημένη παιδεία.

Συμφωνώ απόλυτα. Το ίδιο πιστεύουμε κι εμείς. Δεν θέλουμε το παιδί να έχει τούβλα (δηλ. ένα σπίτι προίκα) και να έχει μείνει κι αυτό τούβλο, γιατί δεν γίνεται να πάρεις και β' ακίνητο για το παιδί και να το έχεις σε ιδιωτικό και να του κάνεις φροντιστήρια Γυμνάσιο-Λύκειο και να το στείλεις μεταπτυχιακά και να του πάρεις ίσως αμάξι ...... Δεν γίνονται λοιπόν όλα. Οπότε εμείς επιλέξαμε τη μόρφωση με όλα τα παρελκόμενά της (ιδιωτικό γερμανόφωνο σχολείο, γλώσσες, αργότερα φροντιστήρια όπου χρειαστεί, μεταπτυχιακά όταν έρθει η ώρα κλπ). Είναι το "χρυσό βραχιόλι" που έλεγαν οι παλαιότεροι. Μπορεί βέβαια μορφωμένα παιδιά να μην μπορούν να βρουν δουλειά ή να μην πληρώνονται, όμως όταν κάποιος έχει αποκτήσει πολλές γνώσεις σε διάφορους τομείς (καλή ελλην. παιδεία, γλώσσες κλπ) έχει πολύ περισσότερες επιλογές να κάνει πράγματα στη ζωή του. Κι αυτό θέλουμε να δώσουμε στο παιδί : ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ EΠΙΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΞΟΔΩΝ όταν ενηλικωθεί.

Επίσης , αυτό που απλά θέλω να αναφέρω ,επειδή έτυχε να μου το πουν είναι , ότι συχνά παιδιά που οι γονείς τους ίσα ίσα τα βγάζουν πέρα στέλνοντας τα σε ιδιωτικό σχολείο τυχαίνει να νιώθουνε μειονεκτικά απένταντι σε παιδιά που οι γονείς τους είναι αυκατάστατοι-πλούσιοι και είναι συμμαθητές.Πχ έρχεται παιδί Δευτέρα πρωί στο μάθημα λέγοντας ότι το Σαβ/κο είχε πάει με τους γονείς του με το σκάφος Σαντορίνη κλπ, και το άλλο παιδάκι να κοιτάει κάπως έτσι.. , γιατί αυτού η βόλτα του ήτανε μέχρι την πλατεία.

Είπα απλά αναφέρω παράδειγμα συναδέλφου του άντρα μου , που είχε αυτό το πρόβλημα.

Και πότε θα μάθει το παιδί να μην 'ζηλεύει' τους πλούσιους ανθρώπους και να μην αισθάνεται πιο σημαντικός από τους φτωχούς, αν όχι στο σχολείο? Δεν είναι αυτό μάθημα ζωής, ότι ο άλλος δεν είναι πιο σπουδαίος από εμάς, μόνο και μόνο επειδή έχει λεφτά?

Σε τι είσαι κερδισμένη όμως? Καλοπροαίρετα ρωτάω (για να μην παρεξηγηθώ)

Καταρχήν είναι σε ένα απόλυτα ασφαλές περιβάλλον που είναι πολύ σημαντικό και για τους γονεις και για τα παιδια. Αρκεί να σου πω ότι όταν ο γιος μου ήταν α' δημοτικου ξύπνησε μια μερα με δεκατα. Του προτείνω να μεινει σπίτι αφου ηταν αδιάθετος αλλά εκείνος ανένδοτος ήθελε να πάει σχολείο. Το πηγαίνω και ενημερώνω τη νοσοκόμα ότι έχει δέκατα. Κάθε μία ώρα τον έπαιρνε στο ιατρείο να του μετρήσει τη θερμοκρασία, του έβαζε ορό στη μυτούλα γιατί ήταν μπουκωμένος και βέβαια με ενημέρωσε τηλεφωνικά ότι το παιδί είναι καλά. Σε ποιο δημόσιο σχολείο θα το έστελνα και θα ήμουνα σίγουρη ότι θα έιχε την προσοχή που θα ήθελα ? Ενα άλλα βασικό κριτήριο για μενα είναι το παιδια μου λατρεύουν το σχολείο τους. Σίγουρα από θεμα εκπαίδευσης αν το παιδι "δεν τραβάει" το σχολείο ή οι δασκαλοι δεν θα κάνουν κανένα θαύμα στο ιδιωτικό αλλά όπως και να'χει τα παιδια μας δεν τα στελνουμε απλά σε ένα σχολείο και μετα τα αφήνουμε στη μοίρα τους ... Οι γονείς πρεπει να είμαστε συνέχεια δίπλα τους και να τους παρέχουμε τη βοήθεια και την προσοχή που έχουν ανάγκη. Και αυτό δεν σημαίνει παίρνουμε και ένα δασκαλο στο σπίτι και έχουμε το κεφαλι μας ήσυχο επειδή τα παρεχουμε και τα πληρωνουμε όλα. ΕΜΕΙΣ πρεπει να είμαστε κοντα τους.

Επίσης , αυτό που απλά θέλω να αναφέρω ,επειδή έτυχε να μου το πουν είναι , ότι συχνά παιδιά που οι γονείς τους ίσα ίσα τα βγάζουν πέρα στέλνοντας τα σε ιδιωτικό σχολείο τυχαίνει να νιώθουνε μειονεκτικά απένταντι σε παιδιά που οι γονείς τους είναι αυκατάστατοι-πλούσιοι και είναι συμμαθητές.Πχ έρχεται παιδί Δευτέρα πρωί στο μάθημα λέγοντας ότι το Σαβ/κο είχε πάει με τους γονείς του με το σκάφος Σαντορίνη κλπ, και το άλλο παιδάκι να κοιτάει κάπως έτσι.. , γιατί αυτού η βόλτα του ήτανε μέχρι την πλατεία.

Είπα απλά αναφέρω παράδειγμα συναδέλφου του άντρα μου , που είχε αυτό το πρόβλημα.

Δεν είναι έτσι τα παιδιά που πηγαίνουν σε ιδιωτικά. Αυτό που λες είναι εξαίρεση, ιδίως στις μικρές ηλικίες. Και ποιος σου λέει ότι το παιδί που πήγε Σαντορίνη πέρασε καλύτερα (ήταν μόνο του σε σκάφος, με μεγάλους για παρέα, και έπινε καφέ στο ημεροβίγλι... -σκασίλα του-!) από το άλλο παιδί που πήγε στην πλατεία και έπαιξε μπάλα με τους φίλους του ;;;

Είναι θέμα των γονιών, που όπως λες δυσκολεύονται να τα βγάλουν και πέρα, να του μεταδώσουν και να το κάνουν να αντιληφθεί τις αξίες της ζωής και της ίδιας της οικογένειας που μεγαλώνει και όπου γίνονται θυσίες για να αποκτήσει μία καλύτερη μόρφωση που θα του χρειαστεί στη ζωή του, οπότε να το εκτιμήσει και να ωριμάσει μέσα από αυτό.

Ψώνια υπάρχουν παντού. Ανθρωποι όμως σωστοί είναι λίγοι και έτσι γίνονται τα παιδιά, μόνο όταν οι ίδιοι οι γονείς δεν είναι ψώνια, αλλά ώριμες προσωπικότητες, όπου μπορούν να εκπαιδεύσουν σωστά τα παιδιά τους κι όχι να τα μεγαλώνουν ως ανάπηρα όντα στηριζόμενα σε πατερίτσες (= πλαστικό-μαύρο χρήμα).

Δεν είναι έτσι τα παιδιά που πηγαίνουν σε ιδιωτικά. Αυτό που λες είναι εξαίρεση, ιδίως στις μικρές ηλικίες. Και ποιος σου λέει ότι το παιδί που πήγε Σαντορίνη πέρασε καλύτερα (ήταν μόνο του σε σκάφος, με μεγάλους για παρέα, και έπινε καφέ στο ημεροβίγλι... -σκασίλα του-!) από το άλλο παιδί που πήγε στην πλατεία και έπαιξε μπάλα με τους φίλους του ;;;

Είναι θέμα των γονιών, που όπως λες δυσκολεύονται να τα βγάλουν και πέρα, να του μεταδώσουν και να το κάνουν να αντιληφθεί τις αξίες της ζωής και της ίδιας της οικογένειας που μεγαλώνει και όπου γίνονται θυσίες για να αποκτήσει μία καλύτερη μόρφωση που θα του χρειαστεί στη ζωή του, οπότε να το εκτιμήσει και να ωριμάσει μέσα από αυτό.

Ψώνια υπάρχουν παντού. Ανθρωποι όμως σωστοί είναι λίγοι και έτσι γίνονται τα παιδιά, μόνο όταν οι ίδιοι οι γονείς δεν είναι ψώνια, αλλά ώριμες προσωπικότητες, όπου μπορούν να εκπαιδεύσουν σωστά τα παιδιά τους κι όχι να τα μεγαλώνουν ως ανάπηρα όντα στηριζόμενα σε πατερίτσες (= πλαστικό-μαύρο χρήμα).

Συμφωνώ απόλυτα. Οπως επίσης επιμένω ότι υπάρχουν διαφορες κατηγορίες ιδιωτικών σχολείων και "κατηγορίες" οικογενειών. Υπάρχουν ιδιωτικά που όντως η πλειοψηφία των οικογενειών είναι αρκετά ευκατάστατες και το κλιμα που επικρατεί είναι "καβαλημένο" και γονεις που θεωρουν ότι στέλνοντας τα παιδια τους σε ένα τετοιο σχολείο έχουν δώσει τα παντα στο παιδί τους. Υπάρχουν όμως ιδιωτικά που η φιλοσοφία τους είναι να διαμορφώσουν σωστα παιδια και που αν χρειαστεί θα διωξουν παιδια που δεν προσαρμόζονται στις βασικές αρχές του σχολειου και που η πλειοψηφία των οικογενειών είναι μικρομεσαίας τάξης και ενδιαφερονται πραγματικά για την ανατροφή και εκπαιδευση των παιδιών τους.

 

Από την άλλη στο ιδιωτικό (για το οποίο έχω ενδοιασμούς μόνο για κοινωνικούς λόγους) τα παιδιά θα είναι στο σπίτι τους στίς 4.30, διαβασμένα, έχοντας ικανοποιήσει τα χόμπι και τα ενδιαφέροντά τους, ταισμένα με μενού ελεγμένο από παιδιάτρους και έτσι θα έχουν την ευκαιρία να είναι παιδιά για της υπόλοιπες 3-4 ώρες και εμείς να περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί τους, είτε παίζοντας, είτε ξανακοιτοντας τα μαθήματα χωρίς άγχος κλπ. Το σχολείο προσφέρει τρεις γλώσσες προς επιλογή και πιστοποίηση, πιστοποίηση γνώσεων υπολογιστή, κολυμβητήριο, διάφορα ομαδικά και ατομικά αθλήματα, μουσικά όργανα, θεατρικές ομάδες και αλλά. Και αν υπάρχει κάτι που το θέλουν και δεν υπάρχει νομίζω ότι δε χάλασε ο κοσμοω για ένα δύο απογεύματα την εβδομάδα, από το καθημερινό συνεχές πήγαινε-έλα.

 

Εδώ θέλω τη συμβουλή σας. Το σχολείο αυτό κάνει καλές τιμές για αδελφάκια, οπότε θα μου βγει, για δύο παιδιά, με σημαρίνες τιμές: 5000 το δημοτικό, 6000 το γυμνάσιο και κάτι παραπάνω από 7000 το λύκειο. Αυτά συμπεριλαμβάνουν πιστοποιήσεις κλπ, δραστηριότητες, φαγητό για νήπια και δημοτικό και μεταφορά.

 

Πως σας φαίνονται οι τιμές σε σχέση με το τη θα πληρώσουμε σε φροντιστήρια και συλλόγους αν πάμε στο δημόσιο?

 

Ευχαριστώ.

εισαι σιγουρη οτι θα ερχονται διαβασμένα; εισια σιγουρη οτι κοστιζει μονο τοσο που αναφέρεις; πιο ιδιωτικο είναι αυτο;

τα περισσότερα κοστιζουν περισσοτερα χρηματα, τα παιδιά επιστρεφουν μετα από πολλες ωρες μεσα στο σχολικό και αδιάβαστα...

το καλύτερο σχολειο ειναι αυτο διπλα στο σπίτι σου.

να σχολάει νωρις και να εχει το απόγευμα ελέυθερο είτε για δραστηριότητες, είτε για ξεκούραση. σιγουρα οι αθλητικο-καλλιτεχνικές δραστηριότητες γινονται σωστοτερα εκτος σχολείου.

ναι, ειμαι σιγουρη για αυτα, αλλα εγω πηγιανα στο δημοσιο διπλα στο σπιτι μου και το λατρευα το σχολειο μου. και οι απεργιες ειναι πολυ exciting απο την οπτικη γωνια των παιδιων. Και δε υπεφερε καθολου η μετεπειτα μορφωση μου, αλλα οι γονεις μου ξετιναχτηκαν στα φροντιστηρια (κυριως ξενων γλωσσων) κι εγω στοο διαβασμα μεχρι τη μια το πρωι...

βασικα ηταν αυτο που μ'εβαλε σε σκεψεις http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4503547&ct=1