ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΥΝΕ ΚΑΘΟΛΟΥ

]ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...

ΕΧΩ 2ΑΓΟΡΑΚΙΑ 5 ΚΑΙ 7 ΕΤΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΝΗΣΥΧΑ,

ΤΟΥΣ ΜΙΛΑΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ, ΤΑ ΒΑΖΩ ΤΙΜΩΡΙΑ ΑΛΛΑ ΟΚ ΔΕΝ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ.

ΠΡΑΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΜΑΛΩΝΩ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΔΕΡΝΩ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΒΓΑΖΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΙΑ? ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΝΙΟΘΩ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΜΑΜΑ

Φίλη μου, προσπάθησε να τα απασχολήσεις με δημιουργικές δραστηριότητες ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους.

 

Το καλοκαίρι βοηθάει στην ενασχόληση με αθλητικές δραστηριότητες για εκτόνωση, μπάνια και ευκαιρίες για παιχνίδι.Επίσης καλό είναι να υπάρχει μία ρουτίνα κι ένα πρόγραμμα στο σπίτι όσον αφορά τα ωράρια και τις υποχρεώσεις τους κι ένα σύστημα επιβράβευσης περισσότερο παρά τιμωρίας.Τα παιδιά αυτής της ηλικίας, βαριούνται εύκολα και θέλουν να τραβήξουν την προσοχή σου. Δώσε τους ευκαιρίες για πειραματισμό και εξερεύνηση ,πρωτοβουλία και δράση και βάλε σαφή όρια για το τι ζητάς από αυτούς.Διαβάστε μαζί βιβλία ,το νόημα των οποίων θα περάσει έμεσα τους στόχους σου.

Καθιερώστε μια ώρα συζήτησης και χαλάρωσης κάθε μέρα για απολογισμό ,ανταλλαγή απόψεων και συναισθημάτων .

Υπομονή και καλή δύναμη.[/quote

Εχω και εγω φυσικα τα ίδια προβήματα αλλα ήθελα να ρωτήσω το εξης.

η κορη μου ειναι φοβαρα αντιδραστικη μεσα στο σπιτι, δεν μπορουμε με τιποτα να συννενοηθουμε...και τιμωρια αρνειται να παει! ναι καλα ακουσατε! δεν παω λεει και καθεται εκει. εξω απο το σπιτι ειναι ενας αγγελος. ολοι απο φιλους, νηπιαγωγους, αγνωστους μας λενε οτι εχουμε ενα παιδι θαυμα. δεν πιστευω οτι μιλανε για το δικο μου παιδι. ο μονος τροπος να συνεργαστει ειναι να την καλοπιανεις για τα παντα, να την παρακαλας και αυτο ΟΛΟ το 24ωρο. εχω κουραστει απιστευτα και κυριως ψυχικα. αυτη δε η μεταμορφωση εντος και εκτος σπιτιου , μου χτυπαει καμπανακι οτι κατι κανω λαθος αλλα δεν ξερω τι??

δεν εχω κατι να πω... απλα συμπασχω και διαβαζω....

ρε παιδια..λετε να ειναι η ηλικια????

και μενα η κορη 6 χρονων εχει τωρα κατι βδομαδες...πουμε βγαζει εκτοσ εαυτου!!

μες την γκρινια ρε κοριτσια...οτι και να την πεις...αντιδραση..

μια φορα να ακουσω..ενταξει μαμα!!!ποτε!!!

δεν ξερω την κανω και γω...λεω φαση ειναι θα περασει...αλλα???

και να πω μενουμε σπιτι...πρωι πισινα...απογευμα η θαλασσα η βολτες εξω...

τα ιδια και εμενα η κορη μου ειναι 3,5και ο γιος 1,5,ηδη του εχω ξεκινησει τιμωρια(τον δικαιολογω λιγο γιατι ειναι μικρος)αλλα η κορη μου περα βρεχει ειτε μιλαω ειτε οχι...Δεν ξερω και εγω τι να κανω!

χαχαχαχα.

Σας διαβάζω και νοιώθω τόσο όμορφα...

Φοβόμουν πως ήμουν η μόνη....

Αν ανοίξεις λεξικό στη λέξη αντίδραση έχει την φωτογραφία της κόρης μου!

Μόνο που έτσι ήταν από μωρό. Οπότε αδυνατώ να καταλάβω τι λάθος κάνω από την μέρα που γεννήθηκε... Και δεν το κάνω με την άλλη μου κόρη...

Μήπως είναι και θέμα χαρακτήρα?

Εγώ βλέπω περιόδους έξαρσης του φαινομένου και περιόδους υποχώρησης.....

χαχαχαχα.

Σας διαβάζω και νοιώθω τόσο όμορφα...

Φοβόμουν πως ήμουν η μόνη....

Αν ανοίξεις λεξικό στη λέξη αντίδραση έχει την φωτογραφία της κόρης μου!

Μόνο που έτσι ήταν από μωρό. Οπότε αδυνατώ να καταλάβω τι λάθος κάνω από την μέρα που γεννήθηκε... Και δεν το κάνω με την άλλη μου κόρη...

Μήπως είναι και θέμα χαρακτήρα?

Εγώ βλέπω περιόδους έξαρσης του φαινομένου και περιόδους υποχώρησης.....

α χαιρομαι γιατι νομιζα οτι μονο σε εμενα συμβαινει...και μονο με τη δικη μου κορη δεν ξερω αν ειναι θεμα χαρακτηρα αλλα ωρες ωρες μου ερχεται να πηδηξω απο το παραθυρο. ο γιος μου ρε παιδι μου ειναι καποιες φορες αντιδραστικος αλλα η κορη μου ειναι ετσι απο τοτε που γεννηθηκε..

υπομονη πουλανε??

εγω τελικα ενα εχω να πω... οτι τα σημερινα παιδια μασ κανουν οτι θελουν και ειναι πανεξυπνα! μας παιζουν στα δαχτυλα...

εμεισ παντως ετσι δεν ημασταν απ οτι θυμαμαι απο τον εαυτο μου.

εσεις?

υπομονη πουλανε??

Αν πουλάγανε, θα την είχα αγοράσει όλη. Να βρίσκετε......

εγω τελικα ενα εχω να πω... οτι τα σημερινα παιδια μασ κανουν οτι θελουν και ειναι πανεξυπνα! μας παιζουν στα δαχτυλα...

εμεισ παντως ετσι δεν ημασταν απ οτι θυμαμαι απο τον εαυτο μου.

εσεις?

Μωρέ ούτε εγώ με θυμάμαι, θυμάμαι όμως την αδερφή μου.....

Και την θυμάται και η μάνα μου.....

Επίσης καλή, καλή σαν παιδί, αλλά όταν μπλέκαμε σε καυγά και τα 4......

Συμπάσχω κι εγώ μαζί σας. Ο γιος μου έκλεισε τα 5 και αντί να καλυτερεύει, χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Χαϊδευέται συνεχώς, συμπεριφέρεται σαν μωρό, νιαουρίζει και διάφορα άλλα. Κάνω υπομονή να περάσει το καλοκαίρι, να ανοίξουν τα σχολεία.

αχ που φτασαμε να περιμενουμε να ανοιξουν τα σχολεια...

σε καταλαβαινω..

οταν ηταν πιο μικρα ελεγα και γω αντε να μεγαλωσουν να ηρεμησουν και αντι να ηρεμουν εχουν ξεφυγει τελειως!

ευχαρστω πολυ για τις συμβουλες. ναι τελικα μαλλον προσαρμοζεται ευκολα, μονο στο σπιτι υπαρχει το προβλημα...θα προσπαθησω κι αλλο και βλεπουμε! ευχαριστω πολυ.

Γεια σας και απο εμενα....και νομιζα πως μονο σε εμενα συμβαινουν ολα αυτα μεχρι που διαβασα σε αυτο το ποστ...... οτι συμβαινουν και σε αλλους.

Εχω και εγω ενα γιο 4,5 ετων που μου κανει την ζωη ποδηλατο...ορισμενες φορες...δεν ξερω πως μεταμορφωθηκε ετσι..ειδικα τον τελευταιο καιρο εχει αρχισει και γινεται πιο επιθετικος, δεν ακουει οταν του λεω για τιμωρια.......και γενικα βλεπω οτι ξεφευγει το πραγμα.

Ειναι επιθετικος και με την αδερφη του ( οταν εκεινη δεν θελει να παιξει μαζι του) και γενικα βλεπω οτι προσπαθει με αυτη την συμπεριφορα να επιβληθει. δεν θελω να φωναζω ουτε να τον βαζω τιμωριες ( γιατι παρατηρω οτι καποιες στιγμες γινονται χειροτερα τα πραγματα) ....αλλα τι αλλο μπορει να γινει??

Νομίζω ότι είναι η ηλικία που πρέπει να τους εξηγήσουμε τις έννοιες του 'σεβασμού' (η μαμά είναι κουρασμένη, θα κάνει ησυχία), των 'κανόνων' (δεν φωνάζουμε το μεσημέρι) και της διαχείρισης του θυμού (σε καταλαβαίνω που θύμωσες που ο αδερφός σου χάλασε το παιχνίδι, αλλά δεν μπορείς να αντιδράς έτσι.

Εγώ είμαι στην προσπάθεια: Ένα πρωί έβαλα ηλεκτρική έξω από το δωμάτιό του στις 8.00 (το καλοκαίρι ξυπνά στις 10 ο πεντάχονος κανακάρης μου). Αντέδρασε, εννοείται και εγώ του ζήτησα συγνώμη, γιατί δεν σεβάστηκα τον ύπνο του. Το ίδιο μεσημέρι, όταν έκανε φασαρία, ενώ ήθελα να ξεκουραστώ, διαμαρτυρήθηκα ακριβώς όπως είχε κάνει εκείνος. Το πήρε το μήνυμα και επειδή είναι παιδί, θα το ξεχάσει γρήγορα, οπότε θα βρω έναν τρόπο να του το θυμίσω.

Εγώ είμαι γοητευμένη από την ηλικία αυτή. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μπορώ να κάνω πραγματικό διάλογο μαζί του και προτιμώ να έχω ένα 'δύσκολο' παιδί που να μου θυμίζει συνέχεια ότι πρέπει να είμαι γονιός και ότι πρέπει να γίνομαι καλύτερη, παρά ένα ΄καλό' παιδί που να με κάνει να εφησυχάζω και μετά να μου βγάλει άλλα.