Εγκυμοσύνη μετά από παλλίνδρομη κύηση

Κορίτσια καλησπέρα,

Θα ήθελα τις γνώσεις σε κάτι - πόσο καιρό μετά από παλλίνδρομή κύηση προσπαθήσατε για 2η εγκυμοσύνη ? Η δική μου διεκόπει απότομα πρίν από περίπου 2 μήνες (θα το κοιτάξω για τις ακριβείς ημερομηνίες) κ νομίζω ότι έχω συμπτώματα εγκυμοσύνης ξανά τώρα που σας γράφω.

Κάθε βοήθεια, πληροφορία ή ενημέρωση ειναι ευπρόσδεκτη !

Σας ευχαριστώ

Μαίρη

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΟΥ ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ! ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΗΡΘΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΞΑΝΑ ΕΓΚΥΟΣ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ. ΕΓΩ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 2 ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΕΣ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΧΤΑΡΑ ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΤΑΝ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΤΕΡΡΕΑ.

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΣΟΥ ΕΡΘΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΛΑ . ΓΡΑΨΕ ΝΕΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΤΕΣΤ

Αφού έγινε η αποβολή άφησα να μου έρθει 2 φορές περίοδος κ μετά το τελείωμα της δεύτερης ξεκινήσαμε ελεύθερα κ έγινε η σύλληψη. Τέλος Οκτώβρη δηλαδή απέβαλα κ αρχές Γενάρη έγινε γονιμοποίηση ξανά. Λένε, δεν ξέρω αν αληθεύει ότι είναι πιο εύκολο μετά από παλίνδρομη. Στο εύχομαι να είσαι πάλι!

Κορίτσια καλησπέρα,

 

Θα ήθελα τις γνώσεις σε κάτι - πόσο καιρό μετά από παλλίνδρομή κύηση προσπαθήσατε για 2η εγκυμοσύνη ? Η δική μου διεκόπει απότομα πρίν από περίπου 2 μήνες (θα το κοιτάξω για τις ακριβείς ημερομηνίες) κ νομίζω ότι έχω συμπτώματα εγκυμοσύνης ξανά τώρα που σας γράφω.

 

Κάθε βοήθεια, πληροφορία ή ενημέρωση ειναι ευπρόσδεκτη !

 

Σας ευχαριστώ

Μαίρη

δεν γνωρίζω πολλά για το θέμα, αλλά αυτό που θέλω να σου πω είναι:

Σου εύχομαι να είσαι έγκυος και να αποβάλλεις απο το μυαλό σου ότι μπορεί κάτι να παει στραβα!!!! η ψυχολογία σου παίζει πολυ σημαντικό ρόλο.Αυτή είναι η άποψή μου. Κάθε επιτυχία και ενημέρωσέ μας!!!

Αγαπητές φίλες καλησπέρα,

Σήμερα ήταν σύμφωνα με το ημερολογιακό μου ρολόι να έρθει η 2η περίοδος μετά την 1η παλίνδρομη κύηση που πέρασα κ φυσικά ήρθε (grrrrrr!) 1 μήνα τώρα κάνουμε ελεύθερα κ χωρίς δισταγμούς αλλά ….τζίφος που είπε κ ο καλός μου !!! Δεν πειράζει, είπα εγώ….(grrrrrr έκανα όμως απο μέσα μου - χωρίς φυσικά να με ακούσει εκείνος)...

Βασικά για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, μάλλον τα μητριακά ινομυώματα που βρήκε ο γιατρός στην πρώτη μας εγκυμοσύνη έκαναν την ζημιά, αφού κατά την γνώμη μου, αυτά ήταν που «διώξανε» και το μωράκι από μέσα από την φωλιά του την πρώτη φορά! ΑΛΛΑ, δεν απογοητεύομαι !!! κ το τονίζω ότι δεν θα τους περάσει (στα μητριακά ινομυώματα αναφέρομαι για να μην παρεξηγηθώ!). Θα περιμένω να περάσει κ αυτός ο κύκλος της περιόδου μου (7 ημέρες) κ μετά βουρ για ραντεβού – άντε γιατί με «παίρνουν» κ τα χρόνια κ θέλω και εγώ να μείνω εγκυος κ να βιώσω επιτέλους αυτό το Θαύμα της Ζωής που θα μεγαλώνει μέσα μου μόλις πάει κ αγκιστρωθεί !

Melina22, αν αληθεύει αυτό που λες (σχετικά με το πιο εύκολα) μας βλέπω να έχουμε τον γάμο κ την εγκυμοσύνη μαζί ! Από την μία (για μένα πάντα) θα ήταν ότι καλύτερο να γίνουν παράλληλα αυτά τα 2 – αφού δεν είμαι (δυστυχώς) η παραδοσιακή γυναίκα που θέλει να γίνουν ΟΛΑΑΑ τα πράγματα με μια σειρά στην ζωή της ! Εγώ είμαι πιο πολύ του ΖΩ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ με τα πάνω ή τα κάτω του !

Αυτά τα νέα για σήμερα,

Κ όπως είπα….για όλα τα κορίτσια… - ΖΩ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ! με τα πάνω ή τα κάτω του καμιά μας να μην απογοητεύετε, αντιμετωπίζουμε τα πάντα με ένα χαμόγελο (σαν να τα κοροϊδεύουμε μες τα μούτρα τους (στα προβλήματα αναφέρομαι κ στις αναποδιές).

Αγαπητή μου φίλη, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όπως ήδη διάβασες...η περίοδος ήρθες αλλά ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ Κ ΔΕΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ ! Θα έρθει κ το δικό μου σποράκι, που θα πάει.... Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου - ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...κ σε ευχαριστώ !

Γλυκιά μου Μαίρη κι εγώ είχα μια παλίνδρομη πριν 16 μέρες. Ο γιατρός μου είπε ότι συνήθως πιάνεις πολύ εύκολα μετά κι από 4-6 μήνες. Καταλαβαίνω την αγωνία σου είμαι σίγουρη ότι θα την έχω κι εγώ. Θα έχω ζαλάδες και θα φαντάζομαι εγκυμοσύνες. Εμείς όμως που βιώσαμε μια τόσο τραγική κατάσταση θα πρέπει πρωτίστως να αποβάλλουμε το άγχος μας (στα λέω για να τα ακούω κι εγώ). Είμαι σίγουρη πως μόλις ηρεμήσεις θα έρθει το μωράκι σου. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να το κρατήσεις στην αγκαλιά σου γερό και δυνατό!

Μαίρη μου, εύχομαι να σου έρθουν όπως θέλεις τα πράγματα. Να είσαι πάντα αισιόδοξη και να μην τα παρατάς. Ο γυναικολός μου, μου είχε πει πως ένα ποσοστό 80% των γυναικών, έχουν μια παλλίνδρομη κύηση στην ζωή τους, απλά δεν το καταλαβαίνουν γιατί τους έρχεται περίοδος. Απλά όταν θέλεις πολύ να γίνεις μανούλα και με μια μέρα καθυστέρισης αρχίζεις να ελπίζεις και ....προσγιώνεσαι απότομα.

Εγώ είχα 3 παλλίνδρομες. Τώρα είμαι στην 9η εβδομάδα....ελπίζω όλα να μου πάνε καλά αυτή την φορά.

Εύχομαι ότι καλύτερο για την συνέχεια

Αχχχχ κοριτσια φοβερο αγχος.....μετα απο 2παλινδρομες ξεκινησαμε προσπαθειες αλλα δεν μπορω να το βγαλω απο το μυαλο μου μηπως ξαναγινουν τα ιδια,μαλιστα μαλωνουμε συνεχεια με τον αντρα μου γιατι ειμαι απαισιοδοξη αλλα κοριτσια πραγματικα φοβαμε!!!Πως να το βγαλω απο το μυαλο μου???

Μετά από μία παλίνδρομη στις 21 Οκτώβρη, ξεκινάμε και πάλι τις προσπάθειες, στην ουσία μετά από 5 μήνες, τοσο μας είχε πει ο γιατρός (βασικά μας είχε πει έξι), όχι γιατί υπήρχε κάποιος σοβαρός λόγος, ίσα ίσα όλα πηγαίνουν ρολόι, αλλά "προληπτικά, για να επανέλθει ο οργανισμός" όπως μας είπε. Τελοσπάντων, τον ακούσαμε και τώρα ξεκινάμε προσπάθειες. Την ωορηξία αυτού του μήνα την χάσαμε λόγω υποχρεώσεων, οπότε πάμε για Απρίλη. Εμείς πάντως το έχουμε δει πολύ θετικά. Αφού πλέον λέμε ότι τη μέρα που θα χω ωορηξία θα το πιάσουμε το μπέμπη σίγουρα! Αυτά βέβαια τα λέμε χαριτολογώντας, αλλά καμιά φορά, πλάκα πλάκα, τα πιστεύεις κι όλας και πας ....με πολύ θετική διάθεση! Και αν δεν κάτσει, σιγά, δε θα σκάσουμε!! Κάνουμε αστειάκια για την όλη υπόθεση, για τους "δυνατούς κολυμβητές" κλπ. και αυτό βοηθάει πολύ. Τελικά νομίζω ότι η λέξη κλειδί είναι μία : Έχουμε πίστη. Το πιστεύουμε πολύ. Και πιστεύουμε ότι όλα θα παν καλά. Και αν δεν πάνε? Θα το αντιμετωπίσουμε τότε. Γιατί να προετοιμαστούμε και να "θρηνούμε " από τώρα για κάτι κακό που ίσως και να προκύψει? Εννοείται κορίτσια πως θα φουσκώσουμε όλες και θα απολάυσουμε τις εγκυμοσύνες μας!! Ε, και αν κάτι κακό συμβεί, πάλι εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε. Εμένα προσωπικά με βοήθησε πάρα μα πάρα πολύ το forum μετά την παλίνδρομη, η συμπαράσταση που δέχτηκα ήταν πολύτιμη και πολύ πιο σημαντική από κάποιους οικείους μου.

Εμένα προσωπικά με βοήθησε πάρα μα πάρα πολύ το forum μετά την παλίνδρομη, η συμπαράσταση που δέχτηκα ήταν πολύτιμη και πολύ πιο σημαντική από κάποιους οικείους μου.

Tsarli σε αυτό που έγραψες θα συμφωνήσω κι εγώ. Έίναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη και να παίρνεις κουράγιο από τις ιστορίες άλλων γυναικών που το ξεπέρασαν και πλέον κρατάνε υγιή μωρά στην αγκαλιά τους. Δεν θα ξεχάσω την μάνα μου που μόλις της το ανακοίνωσα φώναζε και δόξαζε τον Θεό που τελικά δεν γεννήθηκε ένα άρρωστο μωρό. Δεν ήθελα αγκαλιές και φιλιά από τους δικούς μου αλλά ένα χαμόγελο κι ενα μην στεναχωριεσαι θα ηταν αρκετο...

Εμένα προσωπικά με βοήθησε πάρα μα πάρα πολύ το forum μετά την παλίνδρομη, η συμπαράσταση που δέχτηκα ήταν πολύτιμη και πολύ πιο σημαντική από κάποιους οικείους μου.

 

Tsarli σε αυτό που έγραψες θα συμφωνήσω κι εγώ. Έίναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη και να παίρνεις κουράγιο από τις ιστορίες άλλων γυναικών που το ξεπέρασαν και πλέον κρατάνε υγιή μωρά στην αγκαλιά τους. Δεν θα ξεχάσω την μάνα μου που μόλις της το ανακοίνωσα φώναζε και δόξαζε τον Θεό που τελικά δεν γεννήθηκε ένα άρρωστο μωρό. Δεν ήθελα αγκαλιές και φιλιά από τους δικούς μου αλλά ένα χαμόγελο κι ενα μην στεναχωριεσαι θα ηταν αρκετο...

Εμένα οι δικοί μου έκαναν σαν να μη συμβαίνει τίποτα, δεν το ανέφεραν ποτέ, ήταν συνέχεια πλάι μου, αλλά δεν τολμούσαν οι άνθρωποι να πουν τίποτα!! Μου έχουν τρομερή αδυναμία, το παιζα και γω άνετη και δεν τους άφηνα περιθώρια για κουβέντες. Απλά ο άντρας μου μου είπε ότι όταν με βγάζαν από την αίθουσα των χειρουργείων ο μπαμπάς μου δεν άντεξε, άλλαξε 50 χρώματα και απομακρύνθηκε. Είμαι σίγουρη ότι οι γονείς φοβούνται και ανησυχούν πρώτα για μας. Και σίγουρα ο μόνος που μπορεί να σου συμπαρασταθεί είναι κάποιος που έχει βιώσει τα ίδια, όπως τα κορίτσια εδώ μέσα. Εγώ πραγματικά αισθανόμουν καλά μόνο όταν μιλούσα με τις κοπέλες εδώ, ούτε με τον άντρα μου αισθανόμουν τόσο καλά όσο όταν έμπαινα στο forum.

Εμένα οι δικοί μου έκαναν σαν να μη συμβαίνει τίποτα, δεν το ανέφεραν ποτέ, ήταν συνέχεια πλάι μου, αλλά δεν τολμούσαν οι άνθρωποι να πουν τίποτα!! Μου έχουν τρομερή αδυναμία, το παιζα και γω άνετη και δεν τους άφηνα περιθώρια για κουβέντες. Απλά ο άντρας μου μου είπε ότι όταν με βγάζαν από την αίθουσα των χειρουργείων ο μπαμπάς μου δεν άντεξε, άλλαξε 50 χρώματα και απομακρύνθηκε. Είμαι σίγουρη ότι οι γονείς φοβούνται και ανησυχούν πρώτα για μας. Και σίγουρα ο μόνος που μπορεί να σου συμπαρασταθεί είναι κάποιος που έχει βιώσει τα ίδια, όπως τα κορίτσια εδώ μέσα. Εγώ πραγματικά αισθανόμουν καλά μόνο όταν μιλούσα με τις κοπέλες εδώ, ούτε με τον άντρα μου αισθανόμουν τόσο καλά όσο όταν έμπαινα στο forum.

Η αληθεια ειναι και εγω απο εδω μεσα προσπαθω να βρω παρηγορια....γιατι με ολους τους αλλους προσπαθω να το παιξω δυνατη γιατι σε καμια περιπτωση δεν θελω να με λυπουνται κ με εκνευριζει αυτο!!!Οσο για τον αντρα μου δεν λεω στεναχωρεθηκε και μου το εδειξε και μου συμπαρασταθηκε αλλα δεν μπορει να με καταλαβει απολυτα!Αλλα βρε κοριτσια καμια φορα το internet ειναι και παγιδα γιατι εκει που διαβαζω για καποια κοπελα που τελικα καταφερε να αποκτησει μωρακι μετα απο προβληματα και χαιρομε και λεω ολα καλα θα πανε διαβαζω και αλλες ιστοριες που δεν εχουν αισιοδοξο τελος και παλι απογοητευση !

Η αληθεια ειναι και εγω απο εδω μεσα προσπαθω να βρω παρηγορια....γιατι με ολους τους αλλους προσπαθω να το παιξω δυνατη γιατι σε καμια περιπτωση δεν θελω να με λυπουνται κ με εκνευριζει αυτο!!!Οσο για τον αντρα μου δεν λεω στεναχωρεθηκε και μου το εδειξε και μου συμπαρασταθηκε αλλα δεν μπορει να με καταλαβει απολυτα!Αλλα βρε κοριτσια καμια φορα το internet ειναι και παγιδα γιατι εκει που διαβαζω για καποια κοπελα που τελικα καταφερε να αποκτησει μωρακι μετα απο προβληματα και χαιρομε και λεω ολα καλα θα πανε διαβαζω και αλλες ιστοριες που δεν εχουν αισιοδοξο τελος και παλι απογοητευση !

Μα αυτό θα υπάρχει πάντα!! Απλά αν προσέξεις, σε όλες εμάς που περάσαμε κάποια δύσκολη κατάσταση, κάποια στιγμή....μας χαμογελάει η τύχη!! Τί στο καλό, για όλους έχει! Και όπως μου είπε ο γιατρός που μου έκανε την απόξεση, "κανείς δεν ξέρει αν το ξαναπάθεις ή αν θα πάει καλά η επόμενη εγκυμοσύνη" και γω του είπα "δε θα μάθουμε ποτέ τί θα γίνει αν δεν δοκιμάσουμε"! Και να που ήρθε η περίοδος της δοκιμής! Σίγουρα όλα είναι αβέβαια, αλλά και τί να κάνεις? Δεν εχουμε διαφορετική επιλογή. Αξίζει όμως να "ρισκάρουμε", έτσι δεν είναι?

Μα αυτό θα υπάρχει πάντα!! Απλά αν προσέξεις, σε όλες εμάς που περάσαμε κάποια δύσκολη κατάσταση, κάποια στιγμή....μας χαμογελάει η τύχη!! Τί στο καλό, για όλους έχει! Και όπως μου είπε ο γιατρός που μου έκανε την απόξεση, "κανείς δεν ξέρει αν το ξαναπάθεις ή αν θα πάει καλά η επόμενη εγκυμοσύνη" και γω του είπα "δε θα μάθουμε ποτέ τί θα γίνει αν δεν δοκιμάσουμε"! Και να που ήρθε η περίοδος της δοκιμής! Σίγουρα όλα είναι αβέβαια, αλλά και τί να κάνεις? Δεν εχουμε διαφορετική επιλογή. Αξίζει όμως να "ρισκάρουμε", έτσι δεν είναι?

Οντως εχεις πολυ δικιο...αξιζει και με το παραπανω αυτη η προσπαθεια!!Μπραβο σου tsarli το εχεις φιλοσοφισει πολυ το θεμα και εισαι σωστη!Ευχαριστω για την υποστηριξη...

Πάντως μια παλίνδρομη κουβαλάει και το τι έχεις περάσει μέχρι να φτάσεις εκεί.Σίγουρα για κάθε γυναίκα το να χάνει κάτι που το ένιωθε μέσα της πονάει πολύ.Αλλά αλλιώς να έχεις παλλίνδρομη μετά από μια ανέλπιστη εγκυμοσύνη,αλλιώς χωρίς να το θέλεις ,αλλιώς μετά από χρόνια προσπαθειών,αλλιώς μετά από εξωσωματική....

Πάντως μια παλίνδρομη κουβαλάει και το τι έχεις περάσει μέχρι να φτάσεις εκεί.Σίγουρα για κάθε γυναίκα το να χάνει κάτι που το ένιωθε μέσα της πονάει πολύ.Αλλά αλλιώς να έχεις παλλίνδρομη μετά από μια ανέλπιστη εγκυμοσύνη,αλλιώς χωρίς να το θέλεις ,αλλιώς μετά από χρόνια προσπαθειών,αλλιώς μετά από εξωσωματική....

Σίγουρα, συμφωνώ απόλυτα. Όπως επίσης διαχωρίζω και τις περιπτώσεις εκείνες που η παλίνδρομη/αποβολή/διακοπή συνέβησαν τον πρώτο καιρό,με αυτές που συνέβησαν σε προχωρημένο μήνα. Για παράδειγμα εγώ είχα παλίνδρομη 8 εβδομάδων και κάτι, δεν άκουσα καν καρδιά και ήταν η πρώτη εγκυμοσύνη που "πέτυχε" με την πρωτη επαφή (θεωρητικά στο γάμο μου μετρούσα ήδη 2 βδομάδες, άσχετα αν η σύλληψη έγινε λίγο μετά το γάμο). Η φίλη μου πριν 2 χρόνια το έχασε 6 μηνών περίπου, με προσπάθεις ετών. Ε, δεν τολμάω να συγκρίνω τέτοιες καταστάσεις. Εγώ ούτε καν κατάλαβα την εγκυμοσύνη, δεν είδα φουσκωμένη κοιλίτσα, δεν άκουσα καρδούλα, τίποτα. Σίγουρα υπήρξε στεναχώρια, αλλά δεν συγκρίνεται με το να χάνεις το μωράκι σου όταν ήδη το αισθάνεσαι, το νιώθεις, το βλέπεις, το ακούς. Καλή δύναμη σε όλες μας!

Κουράγιο να δίνει ο Θεός στη φίλη σου.Εγώ είδα καρδούλα αλλά το απέκτησα μετά από ταλαιπωρία 4 χρόνων.Δεν ξέρω αν θα ξαναέρθει και γιατί συνέβει πάντως ο φόβος δεν πρόκυτε να φύγει.Άντε κορίτσια να κάνει κάποια την αρχή και να διαβάσουμε και για καινούργια εγκυμοσύνη

καλησπερα σε ολες!

κοριτσια θα πω το χιλιοειπωμενο, αλλα ειλικρινα ειναι τοσο σωστο!!

θελει υπομονη και ΠΙΣΤΗ!

Περυσι σχεδον τετοιον καιρο ημουν εγκυος για 1η φορα οπου κατεληξε σε βιοχημικη. Τη μια μερα εμαθα πως ημουν εγκυος και την μεθεπομενη εμαθα τα ασχημα νεα..δεν προλαβα να δω τπτ οποτε ας πουμε πως το ξεπερασα ευκολα.

Τον Ιουλιο εμεινα και παλι εγκυος και το τοτε εμβρυακι μου παλλινδρομησε 7η προς 8η εβδομαδα τον Σεπτεμβριο.

Αφησα να περασει το τριμηνο που ειπε ο γιατρος και τον Ιανουαριο με το που ξεκινησαμε εμεινα και παλι εγκυος.

Χθες καναμε την αυχενικη!

Βεβαια μετα την παλλινδρομη το εψαξα το θεμα και βρηκα πως ειμαι θρομβοφιλικη και τωρα με την απαιτουμενη θεραπεια και τη βοηθεια Του Θεου ολα πανε καλα!

ΜΗ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ!

Βρε κορίτσια να σας πω κατι που με απασχολεί πολύ γιατι δεν βρίσκω στο περιγυρό μου ανταπόκριση και κοντευω να σαλτάρω. Είμαι σχεδόν 32 χρονών και περυσι είχα 2 αποβολές στην 8η και στη 13 βδομάδα λόγω τρισωμίας (16 και 13 αντίστοιχα). Οι καρυότυποι μας φυσιολογικοι και οι γιατροι μας μίλησαν για γκαντεμιά και γενικά μας είπαν να ξαναπροσπαθήσουμε. Μετά απο τη 2η αποτυχία έπαθα γερό σοκ λημουν σε κατάθλιψη με αποτέλεσμα να αρχίσω να βλέπω και μία ψυχολόγο. Έχουν περάσει 5 μήνες απο τη 2η αποβολή και τώρα σιγά σιγά άρχισα να σκέφτομαι να ξαναπροσπαθήσω. με τον άντρα μου έιμαστε μια χαρά αγαπημένοι και θέλουμε πολύ ένα παιδάκι και οι δυο.

Το θέμα είναι οτι ενώ ο γιατρος μας έχει δώσει το οκ όλοι στο περιβάλλον μας (μαζί και η ψυχολόγος μου) μας λένε να περιμένουμε...τι να περιμένουμε δεν ξέρω...Δε φτάνει που έχω τους φόβους μου για την επόμενη εγκυμοσύνη, οι οποίοι δεν θα εξαληφθούν λογω του ιστορικού μου και το ξέρω, αισθάνομαι οτι δεν έχω και υποστήριξη απο κανένα για να ξαναπροσπαθήσω. Οι γονέις μου φοβούνται μήπως γίνω ξανά χάλια αλλα και τον να μην προσπαθώ και να περνάνε τα χρόνια έτσι ειναι λύση?? Είμαι παράλογή??

Βρε κορίτσια να σας πω κατι που με απασχολεί πολύ γιατι δεν βρίσκω στο περιγυρό μου ανταπόκριση και κοντευω να σαλτάρω. Είμαι σχεδόν 32 χρονών και περυσι είχα 2 αποβολές στην 8η και στη 13 βδομάδα λόγω τρισωμίας (16 και 13 αντίστοιχα). Οι καρυότυποι μας φυσιολογικοι και οι γιατροι μας μίλησαν για γκαντεμιά και γενικά μας είπαν να ξαναπροσπαθήσουμε. Μετά απο τη 2η αποτυχία έπαθα γερό σοκ λημουν σε κατάθλιψη με αποτέλεσμα να αρχίσω να βλέπω και μία ψυχολόγο. Έχουν περάσει 5 μήνες απο τη 2η αποβολή και τώρα σιγά σιγά άρχισα να σκέφτομαι να ξαναπροσπαθήσω. με τον άντρα μου έιμαστε μια χαρά αγαπημένοι και θέλουμε πολύ ένα παιδάκι και οι δυο.

Το θέμα είναι οτι ενώ ο γιατρος μας έχει δώσει το οκ όλοι στο περιβάλλον μας (μαζί και η ψυχολόγος μου) μας λένε να περιμένουμε...τι να περιμένουμε δεν ξέρω...Δε φτάνει που έχω τους φόβους μου για την επόμενη εγκυμοσύνη, οι οποίοι δεν θα εξαληφθούν λογω του ιστορικού μου και το ξέρω, αισθάνομαι οτι δεν έχω και υποστήριξη απο κανένα για να ξαναπροσπαθήσω. Οι γονέις μου φοβούνται μήπως γίνω ξανά χάλια αλλα και τον να μην προσπαθώ και να περνάνε τα χρόνια έτσι ειναι λύση?? Είμαι παράλογή??

Stalitsa, εγώ το μόνο που έχω στο ιστορικό μου είναι μια βιοχημική.. δεν έχω νιώσει τον πόνο που νιώθει μια γυναίκα μετά από 2 αποβολές.. Όμως, αν εσύ νιώθεις έτοιμη (και αφού πήρες το οκ απο το γιατρό) και πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα, δε βλέπω το λόγο να μην προσπαθήσεις! Τώρα, μήπως οι γύρω σου, που σε παροτρύνουν να περιμένεις, βλέπουν σε σένα κάτι που εσύ δε μπορείς να δεις? Μήπως σε βλέπουνε καταβεβλημένη, κουρασμένη, αγχωμένη...?

Kοριτσι μου γλυκο ο καθενας που ειναι απ εξω ξερει να δινει παντα ωραιες συμβουλες.Το θεμα ειναι εσυ πως νιωθεις!Αν θελεις ΤΩΡΑ να δοκιμασεις γιατι πιστευεις πως ειναι η ΩΡΑ καντο.Μηπως ομως στους γυρω σου αντι για την επιθυμια σου να αποκτησεις ενα παιδακι περνας ΜΟΝΟ τη θλιψη σου για τις αποβολες κ γι αυτο σου λενε να το αναβαλλεις?Καταλαβαινεις τι εννοω?Θελεις να ασχοληθεις σ αυτη τη φαση της ζωης σου με το μελλον η με το παρελθον?

Θελεις να ασχοληθεις σ αυτη τη φαση της ζωης σου με το μελλον η με το παρελθον?

μεγαλη κουβεντα!ασ αφησουμε το παρελθον ...

κατ αρχήν ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας...

Εγώ με το μέλλον θέλω να ασχοληθώ αλλά δυστυχώς και οι εμπειρίες που είχα στο παρελθόν με τίποτα δεν ξεχνιούνται...Γενικά είμαι πολύ δραστήριο άτομο και η αδράνεια με ενοχλεί. Επίσης έχω θετική σκέψη πάντα αλλά η δεύτερη κατραπακιά μεκλονησε πάρα πολύ.

Πιστεύω γενικά οτι έχω αφήσει ένα εύλογο διάστημα να περάσει και αν όχι άμεσα, με τον ερχομό του καλοκαιρακίου πια θα ξαναπάρω μπρος.. Σίγουρα την ανεμελιά της πρώτης εγκυμοσύνης δε θα την ξαναέχω ποτέ αλλα θέλω τόσο πολύ ένα μωράκι που δεν μπορώ να αφήσω τους φόβους τους δικούς μου και των άλλων να μπαίνουν εμπόδιο.

. Σίγουρα την ανεμελιά της πρώτης εγκυμοσύνης δε θα την ξαναέχω ποτέ αλλα θέλω τόσο πολύ ένα μωράκι που δεν μπορώ να αφήσω τους φόβους τους δικούς μου και των άλλων να μπαίνουν εμπόδιο.

κοριτσάκι μου, έχω βιώσει & εγώ δύο φορές αυτήν την απώλεια & μπορώ να σε καταλάβω. είναι πολύ σκληρό αλλά ο μόνος τρόπος είναι να προχωρήσουμε. Να πιστέψεις σε αυτό το θαύμα και όλα θα πάνε καλά την επόμενη φορά