Στολη...

Πηγα και ρωτησα στον παιδικο σταθμο πληροφοριες και ολα παρα πολυ καλα!!!

Απλα εχω μια απορια, μου ειπαν οτι ολα τα παιδακια φορανε στολη, την οποια αγοραζουν απο εκει.

Ισχυει και αλλου αυτο ή μονο εδω? Απλα δεν το εχω ξανακουσει!

Τι σταθμος ειναι αυτος?

Οι στολες εχουν απαγορευτει εδω και χρονια στα σχολεια..

Και αυτο ισχυει και για τους παιδικους..

Αν εννοείς φόρμα ναι το ξέρω όταν η Κατερίνα πήγαινε στο Γαλλικό σχολείο όλα τα παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού φορούσαν φόρμες του σχολείου που τις αγοράζαμε από εκεί.

Αλήθεια έχουν απαγορευτεί ή απλά δεν είναι υποχρεωτικές οι στολές;

Προσωπική μου άποψη είναι ότι είναι καλό να φοράνε τα παιδιά στολή για να μην υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους, όπως ποιο είναι πλούσιο και ποιο φτωχό, ή να ζηλεύουν το ένα τα ρούχα του άλλου.

Δεν μου αρέσει να βλέπω πώς ντυνόμουν εγώ στο σχολείο, ειδικά γυμνάσιο και λύκειο, που δεν είχαμε στολές. Πιο κιτς δε νομίζω ότι θα μπορούσα να ντυθώ. Μόνο οι φωτογραφίες των παρελάσεων μου αρέσουν!

Στα ιδιωτικα φορανε στολες τα παιδια και καλα κανουν.και εγω συμφωνω.δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα να τσακωνεσαι πρωινιατικα με την αναποφασιστη κορη σου για το τι θα βαλει!

Στο σταθμο που παει η αδελφη μου τα παιδια της φορανε στολη. (παντελονακι και μπλουζακι, ευθυμο, με σχεδιακια και το σημα του σχολειου) Την αγοραζουν απ' το σταθμο. Η αδελφη μου λεει οτι αυτο το συστημα την εσωσε στην κυριολεξια απο το "τι θα φορεσουν σημερα;" Ακομη κι αν δεν προλαβει να πλυνει-σιδερωσει κτλ φροντιζει να ειναι οι στολες τους παντα καθαρες και καθαρισε...

Παιδιά ναι σώζεσαι απο τον καθημερινό βραχνά του τι θα βάλουμε σήμερα και φυσικά τους πρωινούς τσακωμούς θα βάλω αυτό, όχι αυτό θα βάλεις εγω θυμάμαι τότε είχα σωθεί!!!!!!!!!

Ισως δεν το διευκρινισα καλα, δεν θα φοραει στολη, οπως φοραγαμε εμεις παλια, απλα θα ειναι ενα παντελονι και μια μπλουζα φουτερ(χειμωνα) και σορτσακι-κοντομανικο(καλοκαιρι).

Ομως ολα τα παιδακια θα φορανε τα ιδια ρουχα.

Ισως οντως Ρουλα, Jean, Athena να ειναι καλυτερα ετσι, για να μην εχεις το καθημερινο προβλημα τι θα φορεσουμε? Δεν το ειχα σκεφτει.

Επισης αν θελεις μπορεις να αγορασεις και αλλη απο το σχολειο.

Απλα μου φανηκε πολυ περιεργο και ηθελα να παρω και μια δευτερη γνωμη!

Μήπως μπορεί να μου πει κάποιος ποιος σταθμός είναι που θέλει στολή ? Αν δεν επιτρέπεται δημόσια, με προσωπικό μήν ίσως ?

ευχαριστώ

Χριστινα

Μα μιλάτε σοβαρά; Το θέμα είναι αν θα κουραστούμε λίγο παραπάνω για να διαλέξουν ρούχα τα παιδιά ή ότι μεγαλώνουν με στρατιωτικές νοοτροπίες;;;;;;

Στολή στο παιδί; Όλοι να φοράνε τα ίδια ρούχα; Αυτές τις νοοτροπίες τις απέβαλε η ελληνική κοινωνία προ 25 ετών και πολύ καλά έκανε και μπράβο μας και τώρα επανέρχονται;;;;;

Δεν εξασφαλίζεται η ισότητα με τέτοιους τρόπους παιδιά. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να ικανοποιείται ο σαδισμός και ο φασισμός μερικών ακροδεξιών στρατολάγνων, που θεωρούν ότι με τέτοια μέσα τα παιδιά μαθαίνουν την πειθαρχία, αναπτύσσουν αντίληψη ομαδική, έχουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ομάδα και άλλες τέτοιες απίστευτες παπ..ές.

Αυτό το σχολείο που έχει τέτοιες αντιλήψεις το μόνο βέβαιαο είναι ότι δεν τις έχει μόνο ως προς το θέμα των στολών. Τα παιδιά όμως δεν είναι ούτε στρατιωτάκια ούτε απλές μονάδες ενός συνόλου. Το παιδί πρέπει να μάθει ότι είναι ένας ανεξάρτητος και αυτόνομος άνθρωπος, να μάθει να λειτουργεί μέσα στην κοινωνία, να μάθει να εκφράζεται μέσα από τη διαφορετικότητά του, να μάθει να επιδιώκει αυτή τη διαφορετικότητα, να μη θέλει απλώς να ακολουθεί το σωρό αλλά να είναι ανεξάρτητο και ελεύθερο. Αυτά πρέπει να μάθει το παιδί και όσοι το θέλουνε να φοράει στολή δε νομίζω ότι έχουν την ικανότητα να του τα μάθουν.

Είναι πολύ κρίμα να υπάρχουν τέτοια σχολεία σήμερα στην Ελλάδα...

Και συγχωρήστε με αλλά είναι και πολύ κρίμα να υπάρχουν γονείς που επειδή τους βολεύει (για να μη σιδερώνουν και πλένουν, για να μην "κουραστούν" να ντύσουν το παιδί) θα στείλουν το παιδί τους σε στρατιωτικό ίδρυμα...

Δεν εξασφαλίζεται η ισότητα με τέτοιους τρόπους παιδιά. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να ικανοποιείται ο σαδισμός και ο φασισμός μερικών ακροδεξιών στρατολάγνων, που θεωρούν ότι με τέτοια μέσα τα παιδιά μαθαίνουν την πειθαρχία, αναπτύσσουν αντίληψη ομαδική, έχουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ομάδα και άλλες τέτοιες απίστευτες παπ..ές.

ΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑ ρε συ οργίλα, με κάνεις να γελάω το μιλιταρισμό μου μέσα

Μην το παίρνεις έτσι πάντως, υπάρχει και αντίλογος.

Η κόρη μου π.χ. λατρεύει ένα τραγούδι του Χατζιδάκη που το άκουσε απ΄την Αλίκη, εκεί ντε που ερωτεύεται τον Παπαμιχαήλ γιατρό, αυτό που λέει

"αλήθεια βρε παιδιά,

τί πράγμα είν' η καρδιά

λαλαλαα (δεν το θυμάμαι)

φτεροκοπάει κάτω από τη μπλε ποδιά".

Ε σε ρωτάω, σήμερα που η καρδιά φτεροκοπάει κάτω απο φιρμάτα μπουζάκια στα σχολεία, τί αλλάζει;

Δεν νομίζω να μίλησε κανείς για στρατιωτικές σχολές. Στο σχολείο που πήγαινε η Κατερίνα κάθε άλλο παρά αυτής της αντίληψης ήταν. Μπορείς όμως να φανταστείς κάποια παιδάκια να φοράνε τη Χ μάρκα παπούτσια και το δικό μου παιδί να θέλει φυσικά τα ίδια παπούτσια και να μην μπορώ να του τα πάρω??? Γιατι εννοείται ότι όσοι στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό δεν σημαίνει είναι και πλούσιοι, ούτε και φτωχοί βέβαια, απλά έχουν να διαθέσουν κάποια λεφτά για την εκπαίδευση των παιδιών τους. Και φυσικά ναι προτιμούσα να ξέρει το παιδί μου ότι πρέπει να φοράει την φόρμα του σχολείου ή την στολή του σχολείου στις σχολικές γιορτές παρά να βλέπω στις παρελάσεις πχ αυτά τα έκτροπα που βλέπουμε όλοι μας την φούστα πχ μέχρι τον ομφαλό.

Γιατί έχει κανείς αμφιβολία ότι οι οικονομικές διαφορές φαίνονται στο σχολείο ακόμη κι όταν υπάρχουν ποδιές; Κάτσε και μέτρα:

σάκα

κασετίνα

μολύβια, στυλό, μπογιές

γόμα

ξύστρα

τετράδια

ρολόι

παπούτσια

κοκκαλάκι για μαλλιά

άρωμα

γυαλί ηλίου

γυαλί κανονικό

παιχνίδια

κλπ

Σε όοοοοοοοοοοολα αυτά και παραπάνω φαίνεται ποιός έχει λεφτά να πάρει μάρκα και ποιός τα πήρε απ'τα τζάμπο.

Η ποδιά δεν έχει καμία σχέση με την ισότητα, μα καμία απολύτως. Είναι απλώς έκφραση της εξής αντίληψης: "μικρά βρωμοτσουτσέκια, είστε νέα και ωραία, έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας και μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε μ'αυτήν, ενώ εμείς είμαστε τελειωμένοι, ζαρωμένοι και άσχημοι. θα σας κάνουμε τη ζωή δύσκολη, θα σας καταπιέσουμε και τελικά θα σας κάνουμε ίδιους με μας. Σιγά μη σας αφήσουμε να ντυθείτε κιόλας, να πάρετε πρωτοβουλία, μέσα τα κεφάλιααααα".

Αυτή είναι η λογική τους. Είχα την ατυχία να μεγαλώσω στην επαρχία στη δεκαετία του 80, όταν άλλαζε το σύστημα της ποδιάς. Δε φαντάζεσαι πόσα κομπλεξικά φάνηκαν τότε πίσω από τους υποστηρικτές της. Είναι αρρώστια και μίσος στην ελευθερία των παιδιών.

και επειδή κι εγώ είμαι άρρωστη και ψυχωτική με όσους προσπαθούν να καταπιέσουν τους άλλους, ε, μια φρίκη την παθαίνω να βλέπω ότι και σήμερα ευδοκιμεί ακόμη το είδος τους

Δεν νομίζω να μίλησε κανείς για στρατιωτικές σχολές. Στο σχολείο που πήγαινε η Κατερίνα κάθε άλλο παρά αυτής της αντίληψης ήταν. Μπορείς όμως να φανταστείς κάποια παιδάκια να φοράνε τη Χ μάρκα παπούτσια και το δικό μου παιδί να θέλει φυσικά τα ίδια παπούτσια και να μην μπορώ να του τα πάρω??? Γιατι εννοείται ότι όσοι στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό δεν σημαίνει είναι και πλούσιοι, ούτε και φτωχοί βέβαια, απλά έχουν να διαθέσουν κάποια λεφτά για την εκπαίδευση των παιδιών τους. Και φυσικά ναι προτιμούσα να ξέρει το παιδί μου ότι πρέπει να φοράει την φόρμα του σχολείου ή την στολή του σχολείου στις σχολικές γιορτές παρά να βλέπω στις παρελάσεις πχ αυτά τα έκτροπα που βλέπουμε όλοι μας την φούστα πχ μέχρι τον ομφαλό.

Αυτά τα "έκτροπα" είναι έκφανση πολλών άλλων πραγμάτων. Ο σεβασμός στην περίσταση που υποτίθεται ότι τιμάς δεν έχει καμία σχέση με το αν έχεις μάθει να φοράς ποδιά. Αλλά και πάλι δε μπορώ να μας πιάνει το συντηρητικό μας επειδή κάποια κοριτσάκια έβαλαν το μίνι. Αυτά τα λέει το δελτίο του Σταρ. Όμως, το ίδιο δελτίο προβάλει κατά κόρον διάφορες στάρλετ ως πρότυπα. Οπότε γιατί τους ενοχλεί που τα παιδάκια μιμούνται αυτό που βλέπουν;

Πάντως, μια μικρή κουβέντα με αυτούς που φορούσαν ποδιές μπορεί να σε πείσει ότι δεν πετύχαινε από μόνη της τίποτα σε θέματα "ηθικής" και "κοσμιότητας". Αυτός που ήθελε, έκανε τα "έκτροπα" μια χαρά. Και αν δεν τα έκανε και πολύ συχνά, αυτό είχε να κάνει περισσότερο με το χαρακτήρα της κοινωνίας τότε, παρά με την ποδιά

Επίσης, πώς θα σου λύσει η ποδιά το πρόβλημα των παπουτσιών;

Αυτή είναι η λογική τους. Είχα την ατυχία να μεγαλώσω στην επαρχία στη δεκαετία του 80, όταν άλλαζε το σύστημα της ποδιάς. Δε φαντάζεσαι πόσα κομπλεξικά φάνηκαν τότε πίσω από τους υποστηρικτές της. Είναι αρρώστια και μίσος στην ελευθερία των παιδιών.

Εντάξει κι εγώ με ποδιά μεγάλωσα όχι στην επαρχία αλλά στην Αθήνα.

Και θυμάμαι σαν σήμερα την πρώτη φορά που΄φόρεσα παντελόνι στο σχολείο, είμαστε τρεις κι ο κούκος οι αιρετικές.

Ομως δεν είμαι απόλυτη στο θέμα της στολής. Η τουλάχιστον δεν θεωρώ οτι καταπατά τα δικαιώματα των παιδιών στην ελεύθερη έκφραση.

Μόνη σου το λες πως η ισότητα δεν είναι στην στολή και συμφωνώ, η φτώχεια βγάζει μάτι πάντα. Αλλά δεν είναι προσβολή της ελευθερίας των παιδιών η επί 6 ώρες υποχρεωσή τους να φορέσουν την σχολική στολή, που θα μπορούσε να είναι καλαίσθητη και εξυπηρετική συνάμα, όταν όλη την υπόλοιπη μέρα μπορούν να φορέσουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι.

Την ομαδοποίηση και την καταπιεση που φοβάσαι, αυτήν που φοβάμαι κι εγώ είναι αλήθεια, μας την επιβάλλουν πιο πειστικά οι διαφημίσεις των μοδάτων και επώνυμων ρούχων, παρά οι στολές νομίζω ...

Οι κασετίνες και οι τσάντες είναι πολύ μικρότερο κόστος από τα καθημερινά ρούχα καθότι είναι μια φορά δεν νομίζεις? Και φυσικά δεν μίλησε κανείς για ποδιά με την έννοια της ποδιάς που ξέραμε εμείς, τώρα αν θεωρείς ποδιά μια φόρμα γυμναστικής με ένα φούτερ από πάνω οκ τι να πω. Έχεις δει όμως τα γυμνασιόπαιδα και τα λυκειόπαιδα πως πανε σχολείο πλέον? Αν όχι σε παρακαλώ τώρα που θα ξεκινήσουν τα σχολεία κάτσε και δέστα και θα καταλάβεις τι εννοώ.

Καταρχήν πραγματικά δεν επιτυγχάνεται η ισότητα έτσι. Ακόμα και με τις ποδιές, ξέραμε τότε, ποια ήταν από την Αθήνα (στο ΜΙΝΙΟΝ πούλαγε τις δικές του ο Τσεκλένης) και ποιες ήταν από το μαγαζί της γειτονιάς.

Τα άλλα όμως είναι υπερβολικά. Δεν περιβαλλόμαστε από φασίστες και σαδιστές, υπάρχουν και αυτοί αλλά είναι εξαιρέσεις.

Δεν βλέπω κανένα κακό να έχει ένα σχολείο τη στολή του, να είναι απλή και λιτή και να συμβολίζει ότι ένα παιδί είναι μαθητής - μέλος μίας συγκεκριμένη κοινωνίας και είναι υπερήφανο γι αυτό. Δεν αναιρεί τη διαφορετικότητα, η διαφορετικότητα επιτυγχάνεται με άπειρους τρόπους. Δεν με έχει προβληματίσει καθόλου αλλά σίγουρα δεν θα απέκλεια ένα σχολείο μόνο και μόνο επειδή έχει στολή.

Και για να μην μείνει η απορία σε κανέναν, αν η Κατερίνα έχει ψυχολογικά προβλήματα ή αισθάνεται καταπιεσμένη που για κάποια χρόνια φόραγε μια φόρμα του σχολείου, σας λέω ότι και το δικό μου παιδί ανήκει στα λυκειόπαιδα πλέον, που πρέπει να φτιαχτούν για να πάνε σχολείο και καλά κάνει.

Κι εγώ μεγάλωσα φορώντας ποδιά στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό. Απ' όσο θυμάμαι, σαν παιδιά δεν ενοχλούμασταν ιδιαίτερα απ' το γεγονός.

Ειδικά η ποδιά που φορούσαμε στο νηπιαγωγείο (για όσους θυμούνται ήταν καρώ λευκό-ροζ ή λευκό-γαλάζιο για κορίτσια-αγόρια αντίστοιχα) υπήρχε περισσότερο για πρακτικούς λόγους κι όχι χάριν ομοιομορφίας.

Δεν είμαι υπέρμαχος της ποδιάς, αλλά δεν πιστεύω ότι τα 5χρονα του νηπιαγωγείου θα νιώσουν καταπίεση αν φορέσουν ίδια ή έστω παρόμοια ρούχα-στολή (αφήστε που βολεύει ειδικά αν παίζουν με χρώματα και διάφορα παρόμοια )

Οκ, λέτε ότι δεν πειράζει η ποδιά, στολή κλπ.

Ρωτάω εγώ:

Πιστεύω ότι το σχολείο πρέπει να μας μάθει ότι είμαστε ανεξάρτητοι και υπεύθυνοι άνθρωποι, που έχουν την ευθύνη των πράξεών τους. Που διαφέρουν από τους άλλους και δεν πρέπει να καταπιέζουν αυτή τη διαφορετικότητα, αλλά αντίθετα πρέπει να την εξελίσσουν, να την εντάσσουν ομαλά στην κοινωνία.

Διαφωνείτε;

Αυτό μας το διδάσκει η στολή; Όχι. Μάλιστα, μας διδάσκει το ακριβώς αντίθετο.

Η στολή έχει ως στόχο να μας μάθει ότι είμαστε μέλη αυτής της ομάδας. Αυτό είμαστε: μέλη μιας ομάδας. Δεν είμαστε εμείς. Είμαστε μέλη.

Όταν, όμως, φοράς κανονικά ρούχα, τότε είσαι εσύ. Είσαι αυτός που θεωρεί ότι το πορτοκαλί πάει με το κόκκινο ή που του αρέσει να φοράει βερμούδες γιατί περιμένει το καλοκαίρι ή που προσπαθεί να βρει τρόπο να κρύψει το μεγάλο στήθος της φορώντας φανταχτερές φούστες. Το καθημερινό ντύσιμο είναι μια πρόκληση για το γούστο και τη νοημοσύνη μας, πέραν όλων των άλλων. Και το λέει αυτό κάποια που δεν έχει και πολλή σχέση με το άθλημα.

Η στολή καταπιέζει την ελευθερία έκφρασης των μαθητών. Δεν είναι μέσο έκφρασης και το τί θα φορέσω σήμερα; Δε μεταφέρουμε μηνύματα για το ποιοί είμαστε, για το ποιοί θέλουμε να είμαστε, μέσω αυτών που φοράμε; Και μη σκέφτεσαι τον εαυτό σου. Σκέψου ένα παιδί, έναν έφηβο που ψάχνει να βρει τον εαυτό του και θέλει να εκφραστεί δυνατά, θέλει ό,τι του κατέβει να στο πετάξει στη μάπα, συνέχεια. Αυτό το παιδί δεν καταπιέζεται; Σε αυτή τη δύσκολη φάση της ζωής του πρέπει να έρχεται το σχολείο και να του βάζει ένα ακόμη απαγορευτικό στην έκφρασή του;

Επίσης, το θέμα δεν είναι πόσο διαρκεί μια καταπίεση, αν διαρκεί απλώς για 6 ώρες και μετά κάνεις ό,τι θέλεις. Το θέμα είναι ότι την υφίστασαι. Έστω και για ένα λεπτό να σε υποχρεώσω να κάνεις αυτό που θέλω, σε έχω καταπιέσει, πάει και τέλειωσε.

Όμως, είναι αυτός ο ρόλος του σχολείου; Σε μια εποχή που τα παιδιά απομακρύνονται απ'το σχολείο, τί νόημα έχουν τέτοιες αποτυχημένες πρακτικές του παρελθόντος;

Και τί θα πει "τη διαφορετικότητα την εκφράζουν αλλού;" Γιατί αλλού; Γιατί όχι και στο σχολείο που είναι τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής τους; Αυτή δεν είναι η λογική που προανέφερα; "Να εκφραστείς αλλού, εδώ είναι σχολείο". Δηλαδή το σχολείο δεν είναι χώρος έκφρασης, δηλαδή η διαδικασία της μάθησης δεν περιλαμβάνει την έκφραση των δικών μας συναισθημάτων, αλλά είναι ουσιαστικά μια εμφύτευση γνώσεων, αντιλήψεων κλπ στον εγκέφαλό μας.

Λέτε ότι τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται την καταπίεση. Οκ,ας πούμε ότι δε θα έρθει να σου πει μαμά καταπιέζομαι. Όμως το πώς λειτουργεί η καταπίεση μέσα σου είναι κάτι που ούτε εσύ ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεσαι. Και το ότι δεν το αντιλαβμάνεσαι δε σημαίνει ότι αυτό δε λειτουργεί. Μια χαρά λειτουργεί και ο πολλαπλασιασμός των ψυχαναλυτών που θησαυρίζουν το πιστοποιεί.

Και βέβαια, μιλώντας για 5χρονα ίσως όντως να μην καταλάβουν τίποτα. Όμως και πάλι παραμένει το πρόβλημα: γιατί αυτό το σχολείο επέλεξε να εισάγει τη στολή, από τη στιγμή που έχει καταργηθεί; Η δική μου απάντηση: είτε γιατί γενικότερα δεν αντιμετωπίζουν τα παιδιά ως ξεχωριστές προσωπικότητες είτε γιατί απευθύνονται στους στρατολάγνους γονείς που προανέφερα ή τέλος πάντων σε γονείς που νοσταλγούν παλαιότερες εποχές, ξεχνώντας τα προβλήματα των συγκεκριμένων εποχών, προβλήματα που τελικώς οδήγησαν και στην εγκατάλειψη του συστήματος της στολής.

Οπότε, είναι σοβαρό αυτό το σχολείο; Κατά τη γνώμη μου κατηγορηματικά όχι. Γιατί πάει να πουλήσει ρομαντισμό ή πειθαρχεία, και όχι αγάπη για το παιδί.

Όσο για το πώς ντύνονται σήμερα τα λυκειόπαιδα, μπορεί να μη μ'αρέσει αλλά δεν είναι δικός μου λογαριασμός, φαντάζομαι ούτε σε αυτά αρέσει το πώς ντύνομαι εγώ. Και επειδή δε μου αρέσει να μου επιβάλουν τί θα βάλω, δε θέλω να επιβάλω κι εγώ στους άλλους.

Τέλος πάντων, ίσως δε γίνεται να συμφωνήσουμε για τον απλό λόγο ότι και το συγκεκριμένο είναι ένα πρόβλημα αισθητικής τελικά: εγώ όταν βλέπω παιδάκια με στολές βγάζω σπυριά, εσείς προφανώς όχι.

Ας πήγαινε το παιδι μου σ'ενα σχολειο που θα το μαθαινε να σκεφτεται και όχι να παπαγαλίζει, κι ας φορουσε στολή (όπως αλλωστε φορανε τα πιτσιρικια σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες).

Υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα μεσα στο σχολείο - και στο εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα - που καταπιέζουν τα παιδια μας, τους στερουν τη χαρα, την ελευθερία, την παιδικότητα, την ξενοιασια, τα ισοπεδώνουν... Ναι, το καθημερινο ντυσιμο ειναι προκληση για το γουστο, άλλες προκλήσεις θα περίμενα όμως απο το σχολείο.... και δυστυχως βλέπω ότι σαν γονείς ξεσηκωνόμαστε για μαλλον δευτερεύοντα πράγματα, ενώ δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την παπαγαλια, τη βαθμοθηρία, τα 'υποχρεωτικά' φροντιστήρια απο το δημοτικό, τους συχνά απαράδεκτους εκπαιδευτικους...

Καταλαβαίνω την αγωνία και τί θέλει να πει η Εκάβη για την ελευθερία έκφρασης των παιδιών αλλά νομίζω πως οι εμπειρίες και η αισθητική μας μπορεί να μας κάνουν να τα βλέπουμε μονόπλευρα.

Για παράδειγμα κι εμένα άν μου λεγες να στείλω τα παιδιά μου στους προσκόπους θα ‘φτυνα τον κόρφο μου, γιατι μεγάλωσα σε μια εποχή που κατά κανόνα τα φασιστρόνια και οι στρατόκαυλοι στέλνανε τα παιδιά τους εκεί. Σήμερα όμως δεν ξέρω τί σόι οργάνωση είναι ο προσκοπισμός, ίσως να το ‘ψαχνα λίγο παραπάνω πριν πω όχι.

Να ξεκαθαρίσω πως δεν ανήκω στους νοσταλγούς του παρελθόντος και της ποδιάς. Ηταν σημαντικό βήμα για την εποχή του η κατάργηση της σχολικής ποδιάς με το γαλανόλευκο συμβολισμό, ήταν σημαντικό βήμα προς τα μπρος η διάκριση των σχολείων σε «αρρένων» και «θηλέων».

Ούτε ανήκω στη μερίδα των ενηλίκων που βλέπουν κοριτσάκια να πηγαίνουν ξώβυζα στο Λύκειο και κουνάνε το κεφάλι. Ούτε με πειράζει που βλέπω αγοράκια να μπουρδουκλώνονται άλλοτε με τα παντελόνια στα γόνατα κι άλλοτε με τα emo χτενίσματα. Είναι η πραγματικότητα, κάθε γενιά βρίσκει την έκφρασή της.

Οπως και στη δική μου εποχή οι μεγάλοι βρίζανε τους μεταλλάδες και τους ροκάδες και τα πανκιά και κάθε λογής "φυλή" που μπορούσε κανείς να σκεφτεί.

Ομως, άν το καλοσκεφτείς, κι αυτές οι κατηγορίες παιδιών ντύνονται μια στολή, χτενίζονται όπως επιβάλλει κάποια αισθητική του χώρου που κινούνται, σωστά;

Με τον τρόπο τους υπακούουν σε κανόνες, όπως κι εσύ διαλέγεις τα ρούχα του γιού σου και με τον τρόπο σου διαμορφώνεις την δική του αισθητική.

Αναρωτιέμαι, υπάρχει ελευθερία έκφρασης στο να ντυθεί κανείς ντεθάς, πέρα απ’το να βάλεις λίγο παραπάνω μαύρο στο μάτι;

Δεν ξέρω, απλά σκέφτομαι πως λίγο-πολύ όλοι υπακούμε σε κανόνες συμπεριφοράς και ενδυμασίας ανάλογα με το χώρο που βρισκόμαστε.

Αυτό δεν είναι αναγκαία κακό.

Ουφ σκόρπια τα 'γραψα, αλλά δεν κάνω διόρθωση, συμπαθάτε με

Συμφωνώ απολύτως με αυτά που λες. Όντως όλοι ενδυόμαστε μια "στολή", οι ενδυματολογικές επιλογές μας λένε πολλά για εμάς και αυτό δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακό. Γιατί είναι οι "στολή" που εμείς επιλέξαμε και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό.Και πιστεύω ότι και τα παιδιά πρέπει να το κάνουν αυτό.

Επίσης, όσο κι αν έχει τα αρνητικά του το να φοράνε όλα μάρκες και τελικά να είναι ομοιόμορφα, δεν πιστεύω ότι η λύση είναι να τους επιβάλω εγώ μια ίδια στολή, ώστε να μην έχουν τη δυνατότητα να κάνουν την ενδυματολογική επιλογή που εγώ θεωρώ λάθος ή που δε με εκφράζει.

Α ρε ursa, γύρισες και άναψαν τα αίματα

Οκ, επειδη δεν τα ειχα δει ολα αυτα.....εγω δεν ανοιξα το θεμα για να "σας αναψω τα αιματα" .......

Και ευτυχως που μου "ανοιξαν και αλλοι τα ματια" και τελικα δεν θα παμε σε αυτο το σταθμο!!!!!!!

γειά σας,

δεν θέλω να σας απογοητεύσω,

σύμφωνα με τα δεδομένα τα παιδαγωγικά,

διεθνώς, ισχύουν αυτά που λέει η Ekabn.

διαφωνώ λίγο με το παθιασμένο κείμενο το οποίο μπορεί πολύ εύκολα ίσως κάποιος να θυμώσει εάν έχει αντίθετη άποψη

η υπερκάλυψη διαφορών οι οποίες πρέπει να μαθαίνονται στα παιδιά απο πρίν,

έτσι ώστε να εξοικειώνονται με την πραγματικότητα που θα συναντήσουν αργότερα

και να συζητιούνται με τους γονείς θέματα

ντυσίματος προκλητικού , ακριβού, φτηνού.

Αργότερα, υπάρχουν άλλα θέματα που είναι σημαντικά, (μαθήματα μέλλον σταδιοδρομία εξάσκηση δεξιοτήτων)

όπου όταν τα πιο πάνω θέματα καλύπτονται νωρίς,

υπαρχει χώρος για τα επόμενα σημαντικα΄θέματα.

Μέχρι τότε το παιδί έχει μάθει να κάνει τις επιλογές του, και ο γονέας μπορεί εκεί ακόμα να το επηρεάσει.

Αργότερα αυτό ειναι πιο δύσκολο όπως και επίσης υπάρχουν άλλα θέματα

όπως τα πιο πανω που είπα αλλά και σεξουαλικά θέματα προς συζήτηση.

τι θα συζητήσει τότε πρώτα ο γονέας απο όλα αυτά?

σε κάποια πολύ αυστηρά σχολεία εσώκλειστα στο εξωτερικό, εκεί υπάρχει ο κανόνας της στολής ακόμα.

εγώ φόραγα στολή τα πρώτα χρόνια, μετά σταμάτησε.

δεν θυμάμαι κάτι που να έγινε ή κάτι να επαθα είτε στην μια περιπτωση είτε στην άλλη. (άσχετο απλώς πρόσθεσα το προσωπικό στοιχείο)

τα θέματα πλούσιου φτωχού μπορεί μεν να είναι δυσκολα να τα καλύψει ο γονέας,

γενικά

αλλά είναι πραγματικά, πολύ πιο εύκολα να γίνουν στις τάξεις του δημοτικού, παρά μετά... μετά καταρχήν τα παιδιά σπανίως ακούνε ή δίνουν μεγάλη σημασία στις υποδείξεις του γονέα και βρίσκονται στην εφηβεία...

σίγουρα η στολή, αφαιρεί μεγάλο κομμάτι των συζητήσεων που αλλιώς θα έπρεπε να κάνει αναγκαστικά ο γονέας.

και αν υπάρχει και θέμα εργασίας πολύωρης του γονέα, δεν υπάρχει ο αναγκαίος χρόνος για να γίνει κατι τέτοιο σε σταθερή βάση. (η καθοδήγηση όσον αφορά τα κοινωνικά θέματα της φτώχιας και οικονομικών δυνατοτήτων)