Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΟΣΤΕΙΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΥΒΙΚΗ ΣΥΜΦΥΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ!!!!!!!!!


erko

Recommended Posts

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΣΤΕΙΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΥΒΙΚΗ ΣΥΜΦΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΓΕΝΝΑ?

ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΠΑΘΑ!

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ!

Link to comment
Share on other sites

  • 4 εβδομάδες μετά...

Διαφημίσεις


ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΣΤΕΙΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΥΒΙΚΗ ΣΥΜΦΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΓΕΝΝΑ?

ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΠΑΘΑ!

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ!

 

 

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΡΙΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΜΕΡΕΣ ΑΝΟΙΞΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΣΤΕΙΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΗΒΙΚΗ ΣΥΜΦΗΣΗ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΣ!

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕ ΤΟ΄ΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΣΑΣ,ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!

Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 10 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ΄ΧΩ ΠΟΝΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΑΓΩΓΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΚΟΙΛΙΑΚΟΥΣ!ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΗΚΩΣΩ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΝΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ!

ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΡΑΓΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ?ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙ!

ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ 5 ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΝΕ!:(:(:(

ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΑΣ ΚΑΤΙ ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!

Link to comment
Share on other sites

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΡΙΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΜΕΡΕΣ ΑΝΟΙΞΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΣΤΕΙΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΗΒΙΚΗ ΣΥΜΦΗΣΗ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΣ!

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕ ΤΟ΄ΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΣΑΣ,ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!

Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 10 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ΄ΧΩ ΠΟΝΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΑΓΩΓΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΚΟΙΛΙΑΚΟΥΣ!ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΗΚΩΣΩ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΝΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ!

ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΡΑΓΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ?ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙ!

ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ 5 ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΝΕ!:(:(:(

ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΑΣ ΚΑΤΙ ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!

 

ειναι το spd? (symphysis pubis dysfunction).

Αν ειναι αυτο πες μου και θα σου απαντησω σε ο,τι θελεις αυριο, το εχω 4-5 χρονια και ειμαι εξπερ. Μην απογοητευεσαι, ειναι νωρις ακομα, εγω εκανα πολλους μηνες με πατεριτσες. Θα γινεις καλυτερα, στο υποσχομαι ( αν μιλαμε για το ιδιο πραγμα)

 

edit: δε μου στελνεις κι ενα πμ γιατι ειμαι ξεχασιαρα;; :-)

Link to comment
Share on other sites

ειναι το spd? (symphysis pubis dysfunction).

Αν ειναι αυτο πες μου και θα σου απαντησω σε ο,τι θελεις αυριο, το εχω 4-5 χρονια και ειμαι εξπερ. Μην απογοητευεσαι, ειναι νωρις ακομα, εγω εκανα πολλους μηνες με πατεριτσες. Θα γινεις καλυτερα, στο υποσχομαι ( αν μιλαμε για το ιδιο πραγμα)

 

edit: δε μου στελνεις κι ενα πμ γιατι ειμαι ξεχασιαρα;; :-)

 

 

travellingmum ΔΕ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ ΕΤΣΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΑΠΛΩΣ Η ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΕΔΕΙΞΕ ΜΙΑ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΤΗΣ ΛΕΚΑΝΗΣ ΚΑΙ ΟΣΤΕΙΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΗΒΙΚΗ ΣΥΜΦΗΣΗ!

Η ΗΣ ΜΟΛΙΣ ΞΑΠΛΩΝΩ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΩΝΕΙ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΑΝΕΙ ΘΟΡΥΒΟ!

ΕΣΥ ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΙΧΕΣ?

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ!

ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΟ!ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ ΚΑΙ ΠΜ

Link to comment
Share on other sites

πως ειναι τ'αγγλικα σου; κοιτα αυτο αν μπορεις http://pelvicgirdlepain.com/index.htm

και ιδιαιτερα αυτο http://pelvicgirdlepain.com/coping-skills.htm

 

ετοιμαζομαι να βγω, δες αυτα αποψε και θα τα πουμε αυριο. προς το παρον η συμβουλη μου θα ηταν να προσαρμοστεις στην κατασταση σου και να χρησιμοποιησεις τεχνικες που θα σε βοηθησουν να ανταπεξελθεις στην καθημερινοτητα σου (2ο link). Ειναι δυσκολο και ψυχοφθορο, το ξερω. Σου υποσχομαι να σε προσπαθησω να σου μεταφερω ολα τα κρυφα μου "οπλα". Περασα πολλα, μεχρι και "φιλους" εχασα επειδη δε μπορουσαν να προσαρμοστουν στην κατασταση μου και θελω πολυ να βοηθησω γιατι, οπως λες, δεν υπαρχουν γνωσεις, πληροφοριες ή υποστηριξη.

 

Καλη σου νυχτα

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

λοιπον, γλυκο μου κοριτσακι, αρχικα να σου πω οτι λυπαμαι που τα περνας ολα αυτα, σε νιωθω απολυτα.

Εγω δεν ειχα οστεϊτιδα, ειχα δυσλειτουργια της Ηβικης, που σημαινει οτι ειχε ανοιξει πολυ η ηβικη μου (υπερπαραγωγη ρηλαξινης) για να βοηθησει στη γεννα, με αποτελεσμα να χρειαζομαι πατεριτσες για να παω στο μπανιο απο την εγκυμοσυνη ακομα (στο πρωτο παιδι που δεν περιμενα να το παθω δουλευα στο πανεπιστημιο στην αγγλια και πηρα αδεια μετ'αποδοχων, αλλα στο δευτερο εδω στην ελλαδα που ημουν ασφαλισμενη στο ΤΕΒΕ... ασ'τα). Συγνωμη αν πεταω και ασχετα μεσα, εχω πολλα να σου πω.

Οι δυο καταστασεις εχουν παρομοια συμπτωματα και τροπους φροντιδας.

Πρωτα-πρωτα να μαθεις και να κανεις κανονα στη ζωη σου ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ, διοτι ειμαστε και σεμνα κοριτσια εμεις. Μπαινοβγαινουμε απ'το αυτοκινητο σα να φοραμε στενη σουπερ-μινι φουστα.

Δευτερον, χαλαλιζουμε λεφτα σε αξεσουαρ που θα προστατευσουν τη λεκανη και τη σπονδυλικη μας στηλη. Καθε φορα που η πεθερα μου -η οποια, ζωη να'χει, εκανε πεντε παιδια χωρις κανενα προβλημα- με ρωτουσε πχ. ε, τωρα, γιατι να δωσετε Ε25 γι'αυτο το bath mat, τα απλα τι εχουν, εγω παντα απαντουσα "ποσο κοστιζει η λεκανη σου; τα ποδια σου;". Να μαζεψεις απο αλλου λεφτα (εφ'οσον ειναι δυνατο) για να εχεις ο,τι χρειαζεσαι.

Τριτον, δωσε πληροφοριες στους γυρω σου (στον αντρα σου, στους γονεις σου) για την κατασταση σου, να ξερουν οτι ειναι μια αληθινη κατασταση, ενα disability (συγνωμη που μερικες φορες ζοριζομαι να θυμηθω λεξεις στα ελληνικα), που θα καλυτερευσει, και ισως περασει εντελως, ισως οχι, αλλα σιγουρα θα γινεις καλυτερα. Μπορει να μην ξανακανεις extreme sports αλλα θα εισαι μια χαρα στην καθημερινη σου ζωη.

 

Ο,τι σε ποναει να το αποφευγεις και να βρεις αλλο τροπο να το κανεις. Ενα ψηλο σκαμπο για το πλυσιμο των πιατων και μαγειρεμα, σουπερμαρκετ που τα φερνει στο σπιτι, ψωνια με παρεα γιατι το σπρωξιμο του καροτσιου απαγορευεται δια ροπαλου, πολλες αγκαλιες κι αγαπη, ενα "χερακι" για να μη σκυβεις.

 

Τα παιδια μας προσαρμοζονται στις δυνατοτητες μας, δε σηκωνουμε το μωρο για ψιλου πηδημα, κανουμε αγκαλιτσες στον καναπε. Στο μπανιο με βοηθησε πολυ ενα bath mat απο το mothercare με καθισματακι/χερουλακι για το μωρο. Επισης carseat που γυριζει προς τα εσενα για να βαλεις μεσα το μωρο χωρις να βγαλεις τη μεση σου.

 

Κανεις καθολου θεραπειες; Η φυσιοθεραπεια με λειζερ ηταν αυτη που τελικα με εσωσε. Ξερεις καποιον να κανει;

Ζητα απο το γιατρο σου να σου γραψει παυσιπονα με κοδεϊνη, η παρακεταμολη μονη της δεν κανει τιποτα σε τετοιες περιπτωσεις. Και, αν δε θηλαζεις, αντιφλεγμωνωδη (εγω στο πρωτο που δε θηλαζα επαιρνα mesulid) σε πολυ μεγαλο πονο.

 

Ρωτα με ο,τι θελεις γιατι ετσι στο ασχετο θα μπορουσα να γραφω μηνες. Ειναι κριμα που δεν υπαρχει στην ελλαδα περισσοτερη ενημερωση στο θεμα. Ειχα γραψει παλιοτερα σε κανα δυο περιοδικα εγκυμοσυνης για το θεμα, αλλα που ν'ασχοληθουν. Οι γιατροι δεν ξερουν τιποτα και εχω ακουσει καποιες γυναικες να ταλαιπωρουνται μηνες επειδη τους ειπε ο γιατρος (για να μην πει "δεν ξερω") οτι επαθαν λεει θλαση λογω βαρος του μωρου:shock::roll::roll: Το'χω ακουσει τρεις-τεσσερις φορες αυτο, επειδη ειχα προσπαθησει να δυκτιωθω με συμπασχουσες παλιοτερα.

 

Τελοςπαντων, ρωτα με κι εσυ ο,τι θελεις κι εγω θα επανελθω μ'ο,τι σκεφτω.

Κουραγιο... ειναι μακρυς ο δρομος, αλλα στο τελος του θα περπατας με το μωρο σου αγκαλια χωρις να κλαις απ'τους πονους, θα δεις:D

Link to comment
Share on other sites

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΟΥ!

ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΝΑ ΜΙΝΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΜΟΥ!ΓΕΝΝΗΣΑ 26/03/2010!

ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΗΜΟΥΝ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΕΥΛΥΓΙΣΤΗ,ΔΡΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!

Ο ΤΟΚΕΤΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΩΡΟΣ!ΓΕΝΝΗΣΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΒΕΝΤΟΥΖΑ

ΓΙΑ ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΕ!ΠΕΡΙΜΕΤΡΟ ΚΕΦΑΛΗΣ 37 CM!ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΗ!

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ 20 ΜΕΡΕΣ ΠΟΝΟΥΣΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΘΗΣΩ ΟΡΘΙΑ ΟΥΤΕ 1

ΛΕΠΤΟ!ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΕΠΑΙΡΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙ!

ΕΤΣΙ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΑΡΧΗΣΑΝ ΝΑ ΠΟΝΑΝΕ ΟΙ ΠΡΟΣΑΓΩΓΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΩ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ!

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ!ΣΕΠΤΕΜΒΡΙ ΠΗΡΑ ΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ ΜΟΥ ΤΗΛ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ

ΝΑ ΔΩ ΕΝΑΝ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟ!

ΠΗΓΑ Σ΄ΕΝΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟ1ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΜΙΛΑΩ ΕΤΣΙ,ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΟ ΔΙΑΝΟΗΣΕ!ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΟΥ ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥ΄ΠΕ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ ΠΡΟΣΩΓΩΓΟΥΣ ΚΑΙ

ΚΟΙΛΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΕΟΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΕΝΔΥΝΜΩΣΗ!

ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ ΜΑ ΑΦΟΥ ΓΙΑΤΡΕ ΠΟΝΑΩ ΠΟΛΥ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ?

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙΣ!

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΗ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΜΟΥ!ΑΦΟΥ ΑΡΧΗΣΑ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ,ΝΑ ΣΗΚΩΣΩ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ,

ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΜΟΥ,ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ,ΝΑ ΒΗΞΩ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΘΟΡΥΒΟ ΚΑΙ Η ΗΒΙΚΗ ΣΥΜΦΗΣΗ

(ΗΣ),ΠΗΓΑ ΚΑΙ Σ΄ΑΛΛΟ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟ!

Η ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΕΔΕΙΧΝΕ ΜΕΤΑΤΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΚΑΝΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΑΠΟ Σ΄ΕΝΑ ΠΙΟ ΚΛΕΙΣΤΗ Η ΗΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ!

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥ 4 ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΟΥ΄ΠΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ!ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ

ΑΝΤΙΦΛΕΓΜΩΝΩΔΕΣ ΓΙΑ 20 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΙΔΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΠΑΛΙ ΠΟΝΑΩ,

ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΑΡΚΕΤΑ,ΚΑΘΟΛΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΚΗ,ΚΑΘΟΛΟΥ ΒΑΡΗ!ΕΓΩ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ!

ΔΟΥΛΕΥΩ ΠΡΩΙ-ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΕΝΟΥΝ ΜΑΚΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ!

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΗΡΘΕ!

ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ Ή ΗΤΑΝ ΕΚ ΓΕΝΝΕΘΗΣ ΕΤΣΙ Η ΑΝΑΤΟ ΙΑ ΤΗΣ ΛΕΚΑΝΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΣ ΚΑΙ

ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕ ΖΟΡΙΣΤΗΚΕ ΔΕ Μ΄ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΠΟΤΕ,ΚΑΙ Μ΄ΟΛΗ ΑΥΤΗ

ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ-ΤΟΚΕΤΟ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ!

Ή ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΡΕΛΑΞΑΤΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΩΣΑΝ

ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ΚΑΝΑΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!

Ή ΤΡΙΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ!ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΔΗ

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Μ΄ΕΞΕΤΑΖΕ Ο ΓΙΑΤΟΡΣ ΝΑ ΔΕΙ ΤΙ ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΕΧΩ ΕΝΙΩΘΕ ΤΗΝ ΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ

ΣΚΑΛΟΠΑΤΑΚΙ!ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ!

 

ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΗΣ:

1,ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΠΟΝΑΣ?

2.ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΣΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ?

3.ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ?Π.Χ.ΚΟΛΥΜΠΙ?

4.ΠΟΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ?

5.Σ΄ΕΠΗΡΕΑΣΑΝ ΟΙ ΓΕΝΝΕΣ?

6.ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ?

7.ΠΟΙΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΕΧΕΙΣ?

8.ΣΟΥ΄ΠΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ?

9.ΤΡΕΧΕΙΣ,ΧΟΡΕΥΕΙΣ?

 

ΑΝ ΘΥΜΗΘΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ!ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΤΟ!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

το πρωτο παιδι το γεννησα στην αγγλια φυσιολογικα (το προβλημα ειχε εμφανιστει γυρω στις 30 εβδομαδες), εκανα προκληση τοκετου στις 38 εβδ. λογω τρομερων πονων (γιατι και οι ποσοτητες παυσιπονων που κατεβαζα δεν ηταν καλες για το εμβρυο), αλλα ειχα πολυ δυσκολη γεννα (επισκληρηδιο πριν μου κανουν το swipe για να βοηθησουν να σπασουν τα νερα, επειδη δε μπορουσα καθολου ν'ανοιξω τα ποδια μου, 32 ωρες γεννα, βεντουζα, το μωρο βγηκε πεθαμενο και του εκαναν ανανψη -δοξα το θεο το'σωσαν το μικρουλι μου αν και ειχαμε προβληματα στην αρχη, τωρα ειναι υγιεστατο). Μετα δε μπορουσα να σηκωθω για μερες, τρελλοι πονοι. Ειχα προσλαβει κοπελα να φροντιζει εμενα και το μωρο γιατι η αδεια πατροτητας τελειωσε σε δυο εβδομαδες κι εγω δε μπορουσα ουτε τουαλετα να παω. Πηγα σε οστεοπαθητικο, με βοηθησε καπως. Πεντε μηνες αργοτερα ηρθαμε στην ελλαδα. Γυρισα ολους τους γιατρους, χωρις να θελω να θιξω κανεναν δε βρηκα ορθοπεδικο που να γνωριζει την παθηση. Πηγα σε καποιον που θεωρειται κορυφαιος (και μαλιστα εβαλα μεσον για να τον δω), του εδειξα τις ακτινες μου και μου ειπε οτι δε βλεπει κατι που να δικαιολογει τους πονους μου. Οταν εξηγησα οτι περα απο τους συνηθισμενους πονους τελευταια ειχε αρχισει και η ουριτσα μου να ποναει τοσο που δε μπορουσα να καθισω (ειχα ενα μαξιλαρι με τρυπα, σαν αυτα που εχουν για τις αιμοροϊδες, μου απαντησε " ε, καλα, αν θελεις μπορουμε να κανουμε μια εγχειρηση να σηκωσουμε λιγο την ουριτσα.." Οταν εγω ακουσα "αν θελεις" φυσικα το εβαλα στα ποδια!!! Ακου γνωματευση. Δε βλεπω να'χεις τιποτα αλλα αν θελεις κατσε να σε πετσοκοψω, να κανω και λιγο practice.

 

Τοτε βρηκα εντελως τυχαια το φυσιοθεραπευτη μου, που ο θεος να μου κοβει μερες και να του δινει χρονια για το καλο που μου 'κανε. Εμεινα εγκυος στο δευτερο παιδι οταν το πρωτο 13 μηνων, το ηθελα πιο νωρις αλλα δε μπορουσα να κανω σεξ απο πονους. Αποφασισα να κανω καισαρικη λογω κακης εμπειριας στην πρωτη γεννα και δεν το μετανιωσα, ολα πηγαν πολυ καλα. Βεβαια στο 2ο παιδι ξεκινησα θεραπειες πριν αρχισουν οι πονοι, ηξερα τι με περιμενει και φροντιζα τον εαυτο μου πολυ καλυτερα γιατι καταλαβαινα πλεον την κατασταση μου. Η γυναικολογος μου με στηριξε κι αυτη πολυ και ψυχολογικα αλλα και ακουγε τις επιθυμιες μου, με φροντισε πολυ.

 

Το πιο σημαντικο κομματι σ'ολα αυτα ειναι ο αντρας μου. Με στηριξε απο την πρωτη στιγμη, δουλευε ολη μερα κι ερχοταν μετα σπιτι να φροντισει τα παιδια και το σπιτι γιατι εγω πονουσα. Σηκωνοταν και τις νυχτες, ηταν εξαντλημενος και δεν παραπονιοταν ποτε. Αν καμμια φορα εξηγησω οτι ξερω τι περναει, μου λεει "δεν ειμαι εγω που ποναω μονιμα".

 

Ειναι μια κατασταση που επειδη δεν ειναι γνωστη πολλοι σε στραβοκοιτανε, σα να λες ψεμματα ενα πραγμα. "καλα, τοσα χρονια εχει που γεννησες, ακομα πονας;" λενε καχυποπτα. Γραψ΄τους. Στηριξου στους ανθρωπους που θα σε καταλαβουνε. Εγω περασα πολλες ωρες κλαιγοντας, χανεις κατι απ'τον εαυτο σου, δωσε στον εαυτο σου την ευκαιρια να θρηνισει τη ζωη που νομζες οτι θα εχεις με το μωρο σου και προσαρμοσου στην καινουρια. Κι εσυ και οι γυρω σου. Μην κανεις τον ηρωα (περασα πολυ πονο μεχρι να μαθω οτι δεν αξιζει). Ισως να ακουγομαι λιγο δραματικη αλλα για μενα το πιο δυσκολο μερος ολης αυτης της διαδικασιας ηταν το ψυχολογικο κομματι.

 

Τωρα περνανε μηνες χωρις να ποναω, αλλα επειδη εχω προσαρμοσει τον τροπο που ζω και κινουμαι. Εχω ανταλλαξει το τζοκινγκ με κολυμπι και ποδηλατο, τα βαρακια με πιλατες. Μου λειπουν; ναι, αλλα δεν τρεχει και τιποτα. Πιο πολυ απ'ολα μου λειπουν το σκι και το θαλασσιο σκι, αλλα σκεφτομαι να μαθω με σανιδα και στο χιονι και στο νερο, το οποιο δεν καταπονει την ηβικη. Χρειαζεσαι λιγη ορανωση παραπανω, δηλαδη αν ειναι να παμε οικογενειακως για πεζοπορια θα το κανουμε πχ σαββατο, ωστε την επομενη μερα να μπορω να ξαπλωσω (γιατι δε θα μπορω να κανω αλλιως). Τα παιδια μου εμαθαν απο νωρις οτι η μαμα δε μας σηκωνει, μαπινουμε μονα μας στα καθισματακια μας, χρησιμοποιουμε σκαλοπατακια στο σπιτι για να φτασουμε τη βρυση να πλυθουμε, η καθιστη αγκαλια ειναι το ιδιο παρηγορητικη με την ορθια αγκαλια. Γενικως εγιναν απο μικρα ανεξαρτητα.Πριν την περιοδο ποναω παλι λογω της ρηλαξινης.

 

Κινουμαι διαφορετικα απ'ορι πριν, καθομαι διαφορετικα. Φροντιζω η λεκανη μου να ειναι παντα παραλληλη με τα ποδια μου, σκυβω με τα γονατα για να σηκωσω κατι κι οχι με τη μεση, δε στριβω ποτε τη λεκανη μου οταν ειμαι σκυμμενη κλπ. Στην αρχη ολα αυτα γινονται συνειδητα, τωρα πλεον ειναι συνηθεια.

 

Δε θελω να σε τρομαξω, υπαρχουν πολλες γυναικες που το εχουν ξεπερασει εντελως πολυ γρηγορα, και νομιζω οτι κι εγω θα το ξεπερασω εντελως. Τωρα πλεον ο πονος εστιαζεται σ'ενα μονο σημειο, κι οχι σ'ολη την περιοχη, γι'αυτο ειμαι τοσο αισιοδοξη.

 

Το πρωτο πραγμα που πρεπει να κανεις ειναι να δεις εναν καλο φυσιοθεραπευτη (και δυο και τρεις αν χρειαστει, μεχρι να ικανοποιηθεις) για να μπει η λεκανη σου στη θεση της. Δεν εχει νοημα να παιρνεις αντιφλεγμονωδη, η φλεγμωνη θα δημιουργηθει παλι αν οι συνδεσμοι τριβονται μεταξυ τους. (καπως ετσι μου το εξηγησε ο φ/θ αν θυμαμαι καλα, πανε χρονια).

 

Δεν τρεχω, οχι, αλλα οχι επειδη ποναει αν το κανω, απλα θα πονεσει την επομενη μερα. Μιλαμε βεβαια για τρεξιμο-γυμναστικη ετσι; Μπορω φυσικα να τρεξω στις σκαλες αν χρειαστει ή 50μ μεχρι το αυτοκινητο χωρις επιπτωσεις.

 

Πριν ξεκινησεις τις σκεψεις για γυμναστικη ή εγχειρηση κοιτα τη φυσιοθεραπεια. Και ισως και ψυχολογικη στηριξη, το spd (η δικη μου κατασταση) εχει διαλυσει οικογενειες.

 

Που βρισκεσαι; εγω ειμαι Ναουσα, εισαι καπου κοντα; (επειδη με ρωτησες για γιατρο)

 

 

Επισης συγνωμη για το κατεβατο.

Link to comment
Share on other sites

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ!

ΑΠ΄ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΗ!

ΑΡΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝ ΔΕ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ!

ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΒΑΡΟΣ?ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ 170 ΚΑΙ 68 ΚΙΛΑ ΚΑΙ Ο ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΧΑΣΩ 4-5 ΚΙΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΤΑΙ Η ΛΕΚΑΝΗ ΜΟΥ!

Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 10 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΤΗ ΣΗΚΩΝΩ!

ΚΑΙ ΜΕΝΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΩ ΠΡΩΙ-ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ!ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ!

ΣΕ ΡΩΤΗΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ΄ΠΕ Ο ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ ΑΣΥΖΗΤΗΤΗ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ!

ΕΓΩ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΠΑΩ ΣΑΝ ΤΗΝ ΧΗΝΑ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΝΑΩ!

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Σ΄ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ!

ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ Η ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΕ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ!

ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΛΕΩ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ!

ΔΕ ΜΕΝΩ ΚΟΝΤΑ!ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΕΣ ΣΕ ΠΜ!

ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ,ΠΩΣ ΘΑ΄ΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΧΡΟΝΙΑ,ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΩ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ?

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΛΥ ΔΕ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΠΟΝΑΩ ΑΚΟΜΑ!

ΘΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΑΥΡΙΟ ΕΝΑ ΠΜ!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 χρόνο μετά...

Έπαθε το ιδιο κοντινο μου πρόσωπο, τώρα ξανά έγκυος. Είναι σε πανικό. Έχετε να προτείνετε ορθοπαιδικό/φυσιοθεραπευτή; Ανέλαβα να της βρω ιντερνετική βοήθεια.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 2 χρόνια μετά...

Καλησπερα..

Το εχω εδω και 9 χρονια! Συμφωνω απολυτα με οσα γραφετε...

Εκανα κι εγω διαφορα αλλα εφτασα να πιστευω οτι δεν περναει απλως εχει εξαρσεις και περιοδους που κοιμαται... η ζωη μου αλλαξε και οντως δεν το κατανοουν πολλοι. Ευτυχως στο σπιτι συζυγος και παιδια ξερουν πια τι σημαινει και βοηθουν οσο μπορουν!! Προσαρμοζω την καθημερινοτητα μου εχοντας αυτο παντα στο πισω μερος του μυαλου... και ναι καποτε με ριχνει και ψυχολογικα...

 

Υπομονη!!

Link to comment
Share on other sites

  • 11 months later...

καλημέρα

Εχω τα ίδια προβλήματα εδώ και τρία χρόνια, και η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές με πιάνει απελπισία. (ειδικά όταν ο πόνος είναι σε έξαρση)

Εχω επισκεφτεί δεκάδες γιατρούς -ρευματολόγους, ορθοπεδικούς γυναικολόγους (ένας χειρουργός μάλιστα με έβαλε σε θεραπεία με αντιβιωση και κόντεψα να πεθάνω από αλλεργική αντίδραση...), έχω κάνει ενέσεις μεθοτρεξάτης, φυσιοθεραπεία με λέιζερ και μαγνητικές αντλίες, ενέσεις κορτιζόνης, τώρα πάιρνω lyrica και κάνω βελονισμό.

Οι οστεοπαθητικοί μου χειροτέρεψαν τον πόνο, το κολύμπι που έκανα επί 1 χρόνο δύο φορές τη βδομάδα δεν με βοήθησε καθόλου.

Για γιογκα και πιλάτες δεν το συζητώ, μετά από 10 λεπτά άσκησης πονάω επί 3 μέρες φρικτά.

Αυτό που με τρελαίνει είναι το κάψιμο στα κόκκαλα και τους μυες των προσαγωγών και των κοιλιακών...

Συγγνώμη για την μαυρίλα,

Ελπίζω κάποια στιγμή να έχω πιο ευχάριστα νέα από την πορεία μου...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 εβδομάδες μετά...

Καλησπερα κορίτσια, εγώ έχω το εξής: μετά τον πρώτο τοκετό ο οποίος ήταν φυσικός, έπαθα διάταση της ηβικης συμφυσης κάτι το απρόσμενο γιατί το μωρό μου δεν ήταν υπερμέγεθες(3,460 kg). Πέρασα φρικτους πόνους κ δεν μπορούσα ούτε να σηκωθώ από το κρεβάτι ούτε να κάνω απλές κινήσεις ... Παρ΄ολ΄αυτα μετά από μερικούς μήνες αποκαταστάθηκε μόνο του το οστό... Τώρα όμως, μετά από 3,5 χρόνια είμαι ξανά έγκυος κ διανυω τώρα τον έβδομο μήνα... Το πρόβλημα επανεμφανίστηκε απο 2 μηνών κ όλο χειροτερεύει, με τη διάφορα ότι έχω πόνο κ στο ισχίο κ στους προσαγωγούς κ χαμηλά στην περιοχή του ηβικου οστου.. Περνάω πολύ δύσκολα κ κανένας γιατρός δεν μου πρότεινε ασκήσεις ή κάτι που να με βοηθήσει .. Κ με προγραμμάτισαν για καισαρικη στις 7 Αυγούστου.. Υποψιάζοντε ηβικη οστειτιδα .. Έχετε κάτι να μου προτείνετε;;

Επεξεργάστηκαν by GinaCy
Ορθογραφικά
Link to comment
Share on other sites

  • 3 χρόνια μετά...

Καλησπέρα κορίτσια όσες είστε ακόμα εδώ. Το ποστ είναι παλιό αλλά εγώ καινούργια στον κοινό μας πόνο... Εμένα όλα ξεκίνησαν 4 -5 μήνες μετά τη γέννα (καισαρική) και δεν ξέρω πώς να το ψάξω... Πονάω εδώ και 2-3 μήνες.... Κανέναν καλό φυσιοθεραπευτή για Αθήνα έχετε να προτείνετε σε πμ..; Ευχαριστώ....

Link to comment
Share on other sites

έχω κάποιον -  έσωσε τον άντρα μου, και την κόρη του νονού. και εγώ έχω πάει. Είναι πολύ καλός, και οικονομικός, 40 την συνεδρία με απόδειξη, εχει και POS, είναι στην αναπαύσεως στα βριλησσια, λέγεται Αντώνης Κατσιμίχας.  Στην πρώτη συνάντηση θα εξετάσει την κινητικότητα να δεί που κάποια άρθρωση δεν έχει την ίδια κινηση με την άλλη πλευρά στο σώμα κ αυτό συνήθως δείχνει που βρίσκεται το θέμα κ που θελει δουλειά. 

Επεξεργάστηκαν by belleblue
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 8 months later...
On 29/6/2018 at 3:30 ΜΜ, Nana1110 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια όσες είστε ακόμα εδώ. Το ποστ είναι παλιό αλλά εγώ καινούργια στον κοινό μας πόνο... Εμένα όλα ξεκίνησαν 4 -5 μήνες μετά τη γέννα (καισαρική) και δεν ξέρω πώς να το ψάξω... Πονάω εδώ και 2-3 μήνες.... Κανέναν καλό φυσιοθεραπευτή για Αθήνα έχετε να προτείνετε σε πμ..; Ευχαριστώ....

Καλημερα!!!Δεν ξερω εαν μπορει καποιος να με βοηθησει!!!

Εγω μετα τον τοκετο έπαθα διασταση ηβικου οστου 3,6 οταν εκανα ακτινογραφια την επομενη μερα!!μετα απο 3 μερες εκανα μαγνητικη κ ηταν 2,4!!!εχουν περασει 36 μερες κι ακομα ποναω!!!μπορω να κινουμαι με τη βοηθεια του π κ να ανεβαινω κατεβαινω πλεον μονη μου απο το κρεββατι κ μπορω να κοιμαμαι κ στο πλαι κατι που ηταν "απιαστο ονειρο"!!παιρνω κ αγκαλια το μωρο για αλλαγη πανας κ μπανιο!!Μήπως εχει καποια αλλη κοπελα παρομοια εμπειρια???

Link to comment
Share on other sites

  • 10 months later...

Κορίτσια βοήθεια!!Γέννησα πριν απο 3 χρόνια. ΚΑτά τον τοκετό έπαθα διάσταση ηβικής σύμφυσης.Πέρασαν 3 μήνες για να περπατήσω χωρίς μπαστούνι ή Π. Από τότε πονάω συνέχεια σχεδόν.. ΠΑθαίνω συχνές ιερολαγονίτιδες με πονο στη μέση... Βρήκατε κάτι που βοηθάει.Σε προσφατη μαγνητική φάνηκε φλεγμονη στην ιερολαγόνοια αρθρωση και όιδημα του ηβικού οστού.......(3 χρόνια μετα)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
On 5/3/2019 at 8:22 ΠΜ, Λου2 είπε:

Καλημερα!!!Δεν ξερω εαν μπορει καποιος να με βοηθησει!!!

Εγω μετα τον τοκετο έπαθα διασταση ηβικου οστου 3,6 οταν εκανα ακτινογραφια την επομενη μερα!!μετα απο 3 μερες εκανα μαγνητικη κ ηταν 2,4!!!εχουν περασει 36 μερες κι ακομα ποναω!!!μπορω να κινουμαι με τη βοηθεια του π κ να ανεβαινω κατεβαινω πλεον μονη μου απο το κρεββατι κ μπορω να κοιμαμαι κ στο πλαι κατι που ηταν "απιαστο ονειρο"!!παιρνω κ αγκαλια το μωρο για αλλαγη πανας κ μπανιο!!Μήπως εχει καποια αλλη κοπελα παρομοια εμπειρια???

Καλημέρα!!!ελπίζω να μου απαντήσεις πως είσαι τώρα, ένα χρόνο μετά γτ πραγματικά έχω χάσει κάθε ελπίδα. Εγώ έπαθα διάσταση ηβικής σύμφυσης μετά τον φυσιολογικό τοκετό. Τώρα είμαι στον 4ο μήνα μετά την γέννα και ακόμα δεν μπορώ να περπατήσω καλά, δεν μπορώ να σηκώσω τα πόδια μου ένα ένα για να βάλω ένα παντελόνι. Περπατάω σαν πάπια γέρνοντας μια από την μία μια από την άλλη και έχω πόνους στα ισχία και στην ηβική σύμφυση.Έχω πάει σε 2 ορθοπεδικούς και μου έχουν πει να κάνω ασκήσεις και ότι θα περάσει(χωρίς ακτινογραφία), η γυναικολόγος μου έχει μαύρα μεσάνυχτα για το θέμα (δεν της είχε ξανατύχει) και το όριο που μου δίνουν για την αποκατάσταση συνεχώς αυξάνεται, στην αρχή μου είχαν πει στις 40 μέρες θα ήμουν όπως πριν αλλά δεν ήμουν, μετά μου είπαν στους 3 μήνες και εγώ είμαι στον 4ο και ακόμα πονάω και τώρα μου λένε στους 6 μήνες. Θα περάσει ποτέ; Εσύ είσαι καλύτερα; Τι έκανες;

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...