λήψη βλαστοκυττάρων - γνώμες;

Συγγνώμη που έβαλα αυτό το θέμα σε αυτή την ενότητα αλλά δεν είδα αν μπορώ να το βάλω κάπου αλλού.

Είμαι 5 μηνών έγκυος και έχει αρχίσει να με απασχολεί το θέμα λήψη βλαστοκυττάρων. Έχει κάποια εμπειρία και γνώμη για το όλο θέμα; Αξίζει το κόπο και το κόστος; Ευχαριστώ

Μπορείς να δεις το ντοκιμαντέρ "το πολύτιμο κύτταρο" του εξάντα.

Αγαπητή φίλη,

η πιο σωστή ιατρική άποψη είναι ότι τα "βλαστοκύτταρα" (πιο σωστά ομφαλοπλακουντιακό αίμα) πρέπει να δωρίζονται στη δημόσια τράπεζα για χρήση σε μεταμοσχεύσεις από άλλους ασθενείς. Αυτό βασίζεται σε ορισμένες αλήθειες που ο πολύς κόσμος αγνοεί και που για ευνόητους λόγους δε γίνονται ευρέως γνωστές:

1. Καμία τεχνολογία δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή για χρήση των βλαστοκυττάρων στο ίδιο άτομο. Άρα αν αποφασίσετε να τα κρατήσετε θα πληρώνετε για κάτι που απλά υποθέτετε ότι μπορεί να φανεί χρήσιμο στο μέλλον.

2. Τεχνολογίες αναγεννητικής ιατρικής (π.χ. δημιουργία οργάνων και ιστών από αρχέγονα-βλαστικά κύτταρα) είναι ακόμα στα σπάργανα και φαίνεται ότι για αυτούς τους σκοπούς μπορούν να χρησιμοποιηθούν και κύτταρα από τις βλαστικές στοιβάδες άλλων ιστών (π.χ. του δέρματος) με τα ίδια καλά αποτελέσματα. Άρα δεν υπάρχει λόγος να κρατούνται τα "βλαστοκύτταρα" με χρέωση για μια υποθετική χρήση τους στο μέλλον, για την οποία χρήση το μέλλον μπορεί να αποδείξει ότι στην πραγματικότητα δε χρειάζονται καν.

3. Ασθενείς με λευχαιμίες και άλλα νοσήματα χρειάζονται δότες μυελού. Αν δε βρεθεί συμβατός δότης, τότε στις περισσότερες περιπτώσεις βρίσκεται κάποιο συμβατό ομφαλοπλακουντιακό αίμα (λόγω των ιδιοτήτων του, που το καθιστούν πιο εύκολα συμβατό). Αν ο καθένας κρατούσε τα βλαστοκύτταρα για δική του μελλοντική και καθαρά υποθετική χρήση, ο αληθινός ασθενής του σήμερα θα πέθαινε ελλείψει συμβατού δότη. Και ο μελλοντικός ασθενής του αύριο μπορεί να είμαστε εμείς ή και τα παιδιά μας. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Γράφω όλα τα παραπάνω όχι μόνο για εσάς αλλά και για να τα διαβάσουν πολλές άλλες γυναίκες που προβληματίζονται για το ίδιο ζήτημα.

Και μιλώντας πρώτα σαν άνθρωπος και μετά σαν γιατρός, όταν βρέθηκα κι εγώ στη θέση σας, προβληματίστηκα ιδιαίτερα. Έψαξα, ενημερώθηκα και όταν ολοκλήρωσα την έρευνά μου δεν είχα πλέον καμία αμφιβολία για την ορθότητα όσων σας γράφω.

Ευχαριστώ πολύ και τους δύο σας.