Κοιμάται θηλάζοντας και όταν την βάλω στην κούνια χαλάει τον κόσμο.

Παντως η αποψη που ειχα διαβασει και τελικα υιοθετησα οτι το μωρο των ανθρωπων γεννιεται προωρα και δεν πρεπει να αποχωριζεται τη μητερα του πριν γινει 3, τελικα επιβεβαιωνεται.

Η κορη μου ουτε εξαρτηση εχει παθει ουτε τιποτα.

Αντιθετως απο μονη της μου δηλωσε οτι θελει να αγορασουμε δικο της κρεβατι και να κοιμαται πλεον στο δικο της δωματιο.

Παντως η αποψη που ειχα διαβασει και τελικα υιοθετησα οτι το μωρο των ανθρωπων γεννιεται προωρα και δεν πρεπει να αποχωριζεται τη μητερα του πριν γινει 3, τελικα επιβεβαιωνεται.

 

Η κορη μου ουτε εξαρτηση εχει παθει ουτε τιποτα.

Αντιθετως απο μονη της μου δηλωσε οτι θελει να αγορασουμε δικο της κρεβατι και να κοιμαται πλεον στο δικο της δωματιο.

Δεν έχω καταλήξει ακόμα και δεν είμαι απόλυτη για το τι είναι σωστό γιατί την δικιά μου την έχω στο κρεβάτι ακόμα( δεν την κοιμίζω, την παίρνει ο ύπνος θηλάζοντας, την βάζω στο κρεβάτι της και την παίρνω στο δικό μου όταν ξυπνάει στη μέση της νύχτας και λέει χωρίς να κλαίει “μάνα μου γκάλα σέλω, έλα” - μιλάμε δεν καταλαβαίνω από κούραση εκείνη την ώρα με τίποτα πάω πετώντας). Θα δείξει λοιπόν ..... κάπως έτσι το περιμένω όπως το περιγράφεις κάποια μέρα να μετοικίσει στο κρεβάτι της χωρίς εντάσεις ίσως με λίγη ώθηση τύπου συζήτηση παραμύθι κάτι. ενστικτωδώς δεν μπορώ να ακολουθήσω καμία πρακτική που να μοιάζει με τιμωρία (όχι μόνο για τον ύπνο για όλα), δεν θέλω να κλαίει μόνη της στο δωμάτιό της σε καμία περίπτωση μου φαίνεται πολύ άσχημο και το στομάχι μου δένεται κόμπος (ξέρω ότι πολλοί πιστεύουν πως τα παιδιά αυτό το ξεπερνάνε αλλά εγώ πιστεύω ότι δεν είναι τόσο απλό το θέμα)

Καθολου δεν το ξεπερνανε.

Σου δειχνουν οτι το ξεπερνανε γιατι πολυ απλα τους επιβαλεις τη θεληση σου και δεν μπορουν να κανουν αλλιως.

Μενει ομως μεσα τους και εκδηλωνεται στο μελλον ποικιλλοτροπως.

Ο,τι και να μου πει ο μεγαλυτερος επιστημονας παντως, αδυνατω να δικαιολογησω να πιεζεις, να απειλεις, να τιμωρεις ενα παιδι/μωρο για θεματα που εχουν να κανουν με το φαγητο, τον υπνο και την τουαλετα.

Οποιοι το κανουν, το πληρωνουν μετα, απλα δεν ξερουν τι ειναι αυτο που πληρωνουν.

Ο αντρας μου κοιμαται στον καναπε εδω και ενα χρονο (απο οταν εμεινα εγκυος) κι εγω κοιμαμαι στην κρεβατοκαμαρα με τον πιτσιποπακο μου.

Ξυπναει μεσα στην νυχτα και αποζηταει τη μανουλα και οταν τον παρω αγκαλια για να τον βαλω στο στηθος ανοιγει το στοματακι του λαχταρωντας.Μολις πιασει το στηθος μου βγαζει μια φωνουλα ανακουφισης!Πως να την αφησεις την ψυχουλα να κλαιει κι εσυ να του επιβαλεις οτι το "σωστο" ειναι να κοιμαται μονο του, μακρια απο τη μυρωδια της μανουλας...

και εγώ τη θηλάζω ακόμη (6 μηνών είναι τώρα) και αποκοιμιέται στο στήθος. Μετά από περίπου 1 ώρα ξυπνάει κλαίγοντας και δε σταματάει παρά μόνο εάν την πάρουμε αγκαλιά...φαντάζομαι ότι είναι όνειρα/δοντάκια/φόβος... Καμιά φορά ξυπνάει το βράδυ και άλλες φορές αποκοιμιέται με αγκαλιά και άλλες μόνο με στήθος...Αλλα και εγώ αναρωτιέμαι πώς θα την κοιμίζουμε χωρίς να θηλάζει γιατι πραγματικά είναι το πιο εύκολο! Πιπίλα δεν παίρνει..μεταβατικό αντικείμενο δεν έχει βρει κανένα και τα πανάκια που της βάζω δεν της λένε τίποτε...Λέω να δοκιμάσω και εγώ την μπλούσα να δούμε...Έχω και το no cry sleep solution αλλά ακόμη δεν το έχω διαβάσει..πάντως η μέθοδος του "κοιμήσου παιδί μου" δε μου αρέσει καθόλου... Βέβαια μια φίλη τη δοκίμασε και τώρα αφήνει απλώς το μωρό της στην κούνια και κοιμάται μόνο του.....(έλεος!)

Καλησπέρα. Τι λέει αυτή η μέθοδος????Έχω και εγώ ακριβώς το ίδιο θέμα!

καλησπερα κοριτσια. Θηλασα την μικρη μου αποκλειστικα για 1 χρονο. Τον πρωτο καιρο ημουν σαν και εσας ξυπναγα ολη την νυχτα οσπου μια μερα διαβασα εδω (και επραξα) κατι που μου αρεσε πολυ. Οπως ηταν η κουνια εβγαλα το ενα καγκελο και την κολησα με το κρεβατι μου αφου πρωτα την ειχα δεσει με χταποδια για να ειναι απολυτα σταθερη. Καθε φορα που ξυπνουσε απλα σηκωνα την πλουζα πηγαινα στο μερος της και εκεινη θηλαζε. Ετσι δεν ξυπναγα κανονικα και ουτε το μωρο επισης. Μολις επινε το γαλα γυριζε την μουρη της απο την αλλη και συνεχιζαμε και οι δυο τον υπνο μας. Αυτο με την κουνια με βολεψε γιατι και εκεινη ηταν στο χωρο της και εγω ειχα τον χωρο μου, επισης δεν ειχα θεμα να ξυπνησει αφου δεν την μετακοινουσα καθολου. Οταν αποφασισα να αποθηλασω ξεκινησα με την κουνια. Εβαλα το καγκελο στη θεση του και την πηγα στο παιδικο. Ειχα θεμα με τον υπνο παλι αφου ξυπναγε 3-4 φορες . Το πακετο αυτο το εφαγα καμια βδομαδα και μετα ξεκινησαμε τον αποθηλασμο. Εκοψα ολους τους θηλασμος κατα την διαρκεια της ημερας και αρχικα κρατησα μονο το βραδινο. Μολις αρχισε να μαθαινει το ξενο γαλα της εδινα και το βραδυ παραλληλα με θηλασμο. Η παραγωγη μου ειχε μειωθει αρκετα οσπου μια μερα που ειχαμε παει στο supermarket οικογενειακος το βραδυ μετα το ξενο κοιμηθηκε και δεν προλαβε να θηλασει. Απο τοτε δεν το ξαναζητησε ποτε. Ετσι τωρα κοιμαται μονο με αγκαλιτσα χωρις πιπιλα και θα ξυπνησει 1 φορα το βραδυ για 5 λεπτα και αν. Οσο για το βλιβλιο το διαβασα. Απο αυτα το μονο που κρατησα ειναι οταν την παιρνω αγκαλια για να κοιμηθει εχουμε και ενα μικρο κουκλακι και αυτο γιατι μου εκανε εντυπωση κατι που εγραφε. <<Φανταστητε να κοιμαστε στο κρεβατι σας και να ξυπνετε στο σαλονι>> Με αυτο το συναισθημα που θα ενιωθα αν μου συνεβει κατι τετοιο εβαλα το κουκλακι για να αισθανεται αυτην την ασφαλεια. Ελπιζω να σας βοηθησω με την δικη μου εμπειρια και μην προσπαθησετε να κοψετε τον θηλασμο για τετοιους λογους. Υπαρχουν λυσεις.

Ακούω πολλά μωρά που κοιμούνται 9ωρα σερί, και ότι δεν τα κοιμήζουν, τα βάζουν στην κούνια και κοιμούνται ήσυχα μόνα τους, όλοι μου λένε πως κάνω λάθος που θηλάζω ακόμα και τον παίρνω στο κρεβάτι μας (αν δεν το κάνω πως θα κοιμηθώ εγώ που πρέπει να ξυπνάω στις 6 για δουλειά) όσο για το θηλασμό δεν σκέφτομαι να σταματήσω εφόσον βλέπω πόσο συναισθηματική ανάγκη το έχει ο μικρός μου.

...και πολύ καλά κάνεις! Μην επηρεάζεσαι από το τι σου λένε οι άλλοι. Επειδή ο καθένας μέσα στην άγνοιά του, βγάζει απ' το κεφάλι του ότι του κατέβει δεν σημαίνει ότι είναι και δογματικά σωστό και όλοι θα πρέπει να το ακολουθούμε. Οι περισσότεροι από αυτούς πιστεύουν ότι πρέπει να θηλάσεις κάνα 3μηνο, το 6μηνο είναι υπερβολή και στον χρόνο είσαι ανώμαλη και πρέπει να σε δει ψυχίατρος!

Αν έχεις χρόνο διάβασε το: "Η ανατροφή του παιδιού" (εκδ. Ισορροπον). Είναι πραγματικά ένα βιβλίο που απαντά σε όλους όσους πιστεύουν ότι τα βρέφη, τα μωρά και τα νήπια, θα πρέπει να είναι "ανεξάρτητα". Εγώ σχεδόν σοκαρίστηκα όταν διάβασα τι ζημιά μπορεί να προκαλέσει το κλάμα (ακόμη και το ολιγόλεπτο), όχι μόνο ψυχολογικά αλλά και παθολογικά! Όχι ότι θα μπορούσα ποτέ να τον αφήσω να κλάψει για να τον "εκπαιδεύσω", αλλά όταν διαβάζεις μια επιστημονική τεκμηρίωση είναι αλλιώς.

Αποφάσισα λοιπόν να μην έχω παράλογες απαιτήσεις για να μην απογοητεύομαι...

Και ναι! Και ο δικός μου σταμάτησε να κοιμάται την νύχτα από τότε που έγινε 6 μηνών... Υπομονή! Θα μεγαλώσει...

Δεν ξέρω αν θα σας βοηθήσει αυτό, αλλά θα σας πω τι δούλεψε για μας που αντιμετωπίζαμε το ίδιο θέμα με όλους τους ύπνους κατά τη διάρκεια της μέρας: μετά το θηλασμό σηκώνω το μωρό στον ώμο μου για να ρευτεί και τον κρατάω 10-15 λεπτά. Αντί να τον πάω στην κούνια του να κοιμηθεί τον ξαπλώνω στο παρκοκρέβατο. Με το που τον ακουμπάω ανοίγει τα μάτια του και ψιλοκλαψουρίζει αλλά κουνάω λίγο το πάρκο του και αποκοιμιέται μέσα σε ένα λεπτό χωρίς πρόβλημα. Όσες φορές τον ξάπλωσα στην κούνια ξύπνησε γιατί εκεί δεν μπορώ να τον κουνήσω. Για μας η λύση λοιπόν βρέθηκε στο λίκνισμα

καλησπέρα!!!μια από τα ίδια και εμείς...η κορούλα μου είναι 8 μηνών και κοιμόμαστε παρέα και οι τρεις μας...έχω βέβαια και την κριτική "τρίτων" που μου λένε ότι δεν κάνω σωστά και αργότερα θα δυσκολευτώ πολύ να τη βάλω στο κρεβάτι της.......εγώ όμως το απολαμβάνω...και ας ξυπνάω το βράδυ....και ας μην κοιμάμαι τόσο καλά...η αίσθηση ότι είναι δίπλα μου, μου δίνει απίστευτη χαρά....το μόνο μας πρόβλημα, τώρα που έβγαλε δοντάκι, είναι ότι πονάω στο θηλασμό....

και εμεις οι 3 μας κοιμομαστε αλλα; για αυτο με το οτι θα δυσκολευτουμε να την κοιμισουμε στο δωματιο της ειναι πολυ πιθανο σεναριο εδω τωρα και την βαζω στο κρεββατακι της διπλα μας και το βραδυ κανει βαρελακι και κολαει διπλα μου!!!

ΞΕΡΕΙ ΚΑΜΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ? ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΡΩΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΟΥ, ΛΕΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΣΕΙ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ. ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΖΩΗΡΕΥΕΙ ΠΟΛΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΑ ΟΥΤΕ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΕΙ. ΝΑ ΒΑΛΩ ΚΑΓΚΕΛΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ???? ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ....?????

ΞΕΡΕΙ ΚΑΜΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ? ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΡΩΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΟΥ, ΛΕΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΣΕΙ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ. ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΖΩΗΡΕΥΕΙ ΠΟΛΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΑ ΟΥΤΕ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΕΙ. ΝΑ ΒΑΛΩ ΚΑΓΚΕΛΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ???? ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ....?????

Δυστυχώς αν δεν ζοριστείτε οι δύο σας μπαμπάς και μαμά, δεν θα στρώσει το μωρό!!!

Εννοώ, ότι πρέπει να φανείτε σταθεροί στην απόφασή σας να μάθει να κοιμάται στην κούνια του και σταδιακά θα το καταφέρετε.

Τα μωρά μας από μηνών ξέρουν να μας ¨εκμεταλλεύονται¨. Εγώ πάντως μόλις την θήλαζα ή αργότερα που της έδινα με μπιμπερό το ξένο γάλα και την κοίμιζα στο κρεβάτι μας, την μετέφερα στην κούνια της. Περάσαμε από διάφορες φάσεις για το πώς θα κοιμηθεί το βράδυ, ζοριστήκαμε, ξενυχτήσαμε και σίγουρα όταν ξέμενε στο κρεβάτι μας, επειδή ο άντρας μου φεύγει χαράματα για δουλειά, ουσιαστικά κοιμόμουν μόνη με το παιδί και φοβόμουν μήπως πέσει. Χοντρό βαρύ μαξιλάρι στο πλευρό το άδειο και στη μέση το μωρό. Και μόλις αποκοιμιόταν για τα καλά, ξανά μεταφορά στο δικό της δωμάτιο...

ΞΕΡΕΙ ΚΑΜΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ? ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΡΩΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΟΥ, ΛΕΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΣΕΙ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ. ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΖΩΗΡΕΥΕΙ ΠΟΛΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΑ ΟΥΤΕ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΕΙ. ΝΑ ΒΑΛΩ ΚΑΓΚΕΛΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ???? ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ....?????

Μπορείς να πάρεις απο κατάστημα βρεφικων κάγκελο για το διπλό κρεβάτι και να το βάλεις απο τη μερια σου. Το κάγκελο στοιχίζει γύρω στα 40 ευρώ αν θυμάμαι καλα και μπαίνει πανευκολα.

Τι εχω κανει εγω:

εβγαλα το μπροστινο καγκελο της κουνιας και την ενωσα με το κρεββατι.Απο την πισω πλευρα η κουνια κοντραρει στον τοιχο για να μη γλυστραει. Στο πλαι της κουνιας (κοντα στα ποδια του κρεββατιου) εβαλα κομοδινο με ενα μαξιλαρι (δεν με εξασφαλιζει απολυτα, θα βρω να βαλω κατι αλλο).

Απο την πλευρα του μπαμπα πηραμε καγκελακι απο τα Τζαμπο 15ευρω.

Στην πανω πλευρα επειδη το κεφαλαρι ειναι χαμηλο εβαλα μαξιλαρια για να μην κουτουλαει στον τοιχο. Στην κατω πλευρα στερεωσα το καγκελο που βγηκε απο την κουνια, μεταξυ του στρωματος και του ξυλου του κρεββατιου. Για να ειναι πιο ψηλο το εβαλα να πατησει πανω σε δυο τουβλα ωστε κι οταν στεκεται ορθια να μη κινδυνευει να πεσει.

Ετσι φτιαξαμε ενα μεγαλο "παρκοκρεββατο" κλειστο απο ολες τις πλευρες (μενει μονο ενα μικρο κενο), αλλα και παλι την εχω το νου μου και δεν την αφηνω μονη της. Για να ανεβω στο κρεββατι μου πηδαω πανω απο τα καγκελα.

Κοιτα κι εδω:

http://pediatros-thes.gr/for-parents/%CF%8D%CF%80%CE%BD%CE%BF%CF%82/%CE%BC%CF%89%CF%81%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CF%82-co-sleeping/

καταλαβα.... δεν ηθελα ποτε να μαθει στο κρεβατι μας ομως τι να κανα? 6 μηνες την εβγαλα στον καναπε και αγριο ξενυχτι με τους θηλασμους. κοιμομουν ορθια. μετα ειπα να ξεκουραστω λιγο. κι οταν ανακαλυψα τον ξαπλωτο θηλασμο σωθηκα!!! δεν δικαιολογουμαι ομως. εχουμε φτασει τον χρονο!!! εχω βαλει κολλητα στο κρεβατι μας την κουνια και απο κει ειμαι λιγο ασφαλης.. απο τη δικη μου μερια οταν δεν ειμαι εγω βαζω μαξιλαρια. το ιδιο και στα ποδια.. και φυσικα με το πρωτο τσακ σηκωνομαι απτο σαλονι και τρεχω!!!!!

Μια αλλη ιδεα ειναι να κολλησεις το κρεββατι απο τη μια μερια στον τοιχο.

Μη νιωθεις τυψεις που κοιμασαι μαζι με το παιδι ειναι κατι που οι περισσοτεροι γονεις το κανουν σε καποια φαση -το αργησες κι ολας

Ό,τι μπαίνει στο διπλό κρεβάτι γύρω γύρω εξασφαλίζει ότι το παιδί δεν θα πέσει κατά λάθος, αλλά δεν εξασφαλίζει το παιδί που θα υπερπηδήσει το εμπόδιο επίτηδες.

Σε αυτή την ηλικία μπορείτε να τους δείξετε να κατεβαίνουν μόνα τους, από όποια πλευρά δεν έχει κάτι γύρω-γύρω, γυρνώντας προς τα πίσω και κατεβαίνοντας ακουμπώντας τα πόδια στο πάτωμα. Μπορούν να το μάθουν αρκετά γρήγορα.

Πάντως δεν είμαι υπέρ της κοινής κρεβατοκάμαρας, σε αυτή την ηλικία, αν και κάθε παιδί ίσως είναι διαφορετικό... Είναι ολόκληρο κεφάλαιο αν και ποια παιδιά μπορούν να κοιμηθούν όλη τη νύχτα χωρίς να ξυπνήσουν και να ζητάνε κάποιον ενήλικα για να ξανακοιμηθούν, Υπάρχουν αρκετά τόπικς.

Εγω συμφωνώ με την άποψη του dr. Christopher Green: δεν έχει σημασία που κοιμάται ενα παιδι αρκεί να κοιμούνται όλοι στο σπίτι οσο γίνεται καλύτερα. Δυστυχώς το θέμα ύπνος ειναι μεγαλο κεφάλαιο αλλα προσωπικά δε χαλαω τα βραδια μου με το να προσπαθώ να κοιμησω ενα μωρο που δε θελει να κοιμηθεί μόνο του σε άλλο δωμάτιο. Όχι γιατι βαριεμαι να ασχοληθώ αλλα κυρίως γιατι δεν έχει νόημα να προσπαθήσω να κανω ανεξάρτητο ενα παιδι σε αυτο το θέμα σε τόσο μικρη ηλικία. Προσπαθώ να μην έχω παράλογες απαιτήσεις απο τους γύρω μου πόσο μάλλον απο το παιδι μου.

Συνεπώς η λέξη "τύψεις" δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει.

καταλαβα.... δεν ηθελα ποτε να μαθει στο κρεβατι μας ομως τι να κανα? 6 μηνες την εβγαλα στον καναπε και αγριο ξενυχτι με τους θηλασμους. κοιμομουν ορθια. μετα ειπα να ξεκουραστω λιγο. κι οταν ανακαλυψα τον ξαπλωτο θηλασμο σωθηκα!!! δεν δικαιολογουμαι ομως. εχουμε φτασει τον χρονο!!! εχω βαλει κολλητα στο κρεβατι μας την κουνια και απο κει ειμαι λιγο ασφαλης.. απο τη δικη μου μερια οταν δεν ειμαι εγω βαζω μαξιλαρια. το ιδιο και στα ποδια.. και φυσικα με το πρωτο τσακ σηκωνομαι απτο σαλονι και τρεχω!!!!!

εγώ πάλι δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν τον έβαλα από την αρχή στο κρεβάτι μας. Και είχα όλο το βράδυ πήγαινε-έλα στο κρεβατάκι του το οποίο εννοείται ότι το έχω στο δωμάτιο μας. Στο τέλος επειδή δεν άντεχα τον άφηνα στο κρεβάτι μου. Ο σύζυγος κοιμόταν συνήθως στον καναπέ γιατί συνήθως με δύο δουλειές ήθελε να ξεκουραστεί. Το κακό είναι ότι δεν με βόλευε η ξαπλωτή θέση.

Στη φάση που σερνόταν πάνω στο κρεβάτι βάζαμε τα μαξιλάρια του καναπέ τριγύρω από το κρεβάτι.

Όταν ήρθε η αδερφή μου να τους φιλοξενήσουμε για τα γενέθλιά του, έβαλε το κρεβάτι όπως είπε η Μπουρμπουρ για να μπορεί να κοιμάται με την κορούλα της. Κατεβασμένο κάγκελο και κολλημένο στον τοίχο.

Από τότε το έχουμε έτσι. (Περπατούσε από 9,5 μηνών.) Σε κάποια φάση του μάθαμε να κατεβαίνει και μέσα σε μια βδομάδα το πολύ το έμαθε. Ένα απόγευμα τον είδαμε στο σαλόνι που ήρθε μόνος του μόλις ξύπνησε!

Νομίζω ότι το κάγκελο το ψηλό δεν το χωνεύει! Και όχι άδικα νομίζω..

Στο επόμενο (πρώτα ο Θεός) δεν υπάρχει περίπτωση να μην το έχω μαζί μου στο κρεβάτι! Κι επιτέλους απενοχοποιημένη, γιατί πίστευα ότι τα μωρά τουλάχιστόν από 6 μηνών κοιμούνται μόνα τους και σερί στο δωμάτιο τους όλο το βράδυ. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

 

Στο επόμενο (πρώτα ο Θεός) δεν υπάρχει περίπτωση να μην το έχω μαζί μου στο κρεβάτι! Κι επιτέλους απενοχοποιημένη, γιατί πίστευα ότι τα μωρά τουλάχιστόν από 6 μηνών κοιμούνται μόνα τους και σερί στο δωμάτιο τους όλο το βράδυ. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

Νομίζω ότι όλη η ιστορία με τα παιδιά στο δωμάτιο τους από (σχετικά) νωρίς είναι ότι αν το πας βάσει Green, σύντομα καταλήγει μια μαμά με δυο παιδια στο συζυγικό, ο σύζυγος κάπου αλλού και κάποια στιγμή δεν κοιμάται ούτε η μαμά ούτε τα παιδιά καλά στο διπλό, καθώς... τα παιδιά μεγαλώνουν!Η χωρητικότητα των επίπλων έχει κάποιο όριο. Επίσης κατά πόσον υπάρχει εναλλακτική μέσα στο σπίτι για να βρίσκεται το ζευγάρι... όσο τα παιδιά έχουν κάνει κατάληψη στο συζυγικό δωμάτιο.

Άρα, κάποια στιγμή θα αναγκαστεί ο γονιός να "πάρει πίσω" το ότι το παιδί ανήκει στο συζυγικό κρεβάτι. Πότε είναι καλύτερο; Όταν είναι μικρό ή όταν είναι σε θέση να θυμάται; Ότι κάποτε ο μπαμπάς κοιμόταν στον καναπέ;

Άρα για να αποφύγει κανείς αυτό το σενάριο, δοκιμάζει να δει αν κοιμούνται τα παιδιά στα κρεβατάκια που προβλέφθηκαν στο παιδικό δωμάτιο... Και... βλέποντας και κάνοντας! Εξαρτάται και πόσες απαιτήσεις έχουν οι πρωϊνές δραστηριότητες των μεγάλων και πόσο απαιτούν να έχει κοιμηθεί κάποιος καλά-καλά - και τα παιδιά μεταξύ άλλων, που βγάζουν υπερένταση αν κοιμούνται έτσι και έτσι. Βάσει αυτού κάθε οικογένεια βρίσκει τις λύσεις της.

Νομίζω ότι όλη η ιστορία με τα παιδιά στο δωμάτιο τους από (σχετικά) νωρίς είναι ότι αν το πας βάσει Green, σύντομα καταλήγει μια μαμά με δυο παιδια στο συζυγικό, ο σύζυγος κάπου αλλού και κάποια στιγμή δεν κοιμάται ούτε η μαμά ούτε τα παιδιά καλά στο διπλό, καθώς... τα παιδιά μεγαλώνουν!Η χωρητικότητα των επίπλων έχει κάποιο όριο.

Νομίζω ότι όταν υπάρχουν 2 παιδιά και δεν βολεύονται, αποζητούν μόνα τους καλύτερες συνθήκες ύπνου και δεν αντιδρούν για παράδειγμα αν τους πας στο κρεβατάκι τους πλέον κοιμισμένα.

Επίσης βλέπεις και κάνεις. Έχω διαβάσει εδώ αρκετές περιπτώσεις που τα παιδιά φεύγανε μόνα τους από το συζυγικό κρεβάτι.

Επίσης κατά πόσον υπάρχει εναλλακτική μέσα στο σπίτι για να βρίσκεται το ζευγάρι... όσο τα παιδιά έχουν κάνει κατάληψη στο συζυγικό δωμάτιο.

Υπάρχει και παραυπάρχει! Μια χαρά βρισκόμαστε στο σαλόνι και στο άλλο δωμάτιο!

Άρα, κάποια στιγμή θα αναγκαστεί ο γονιός να "πάρει πίσω" το ότι το παιδί ανήκει στο συζυγικό κρεβάτι. Πότε είναι καλύτερο; Όταν είναι μικρό ή όταν είναι σε θέση να θυμάται; Ότι κάποτε ο μπαμπάς κοιμόταν στον καναπέ;

Η αδερφή μου είχε θέμα με τη μικρή που κοιμόταν δύσκολα και μαζί. Είχε βλέπεις και δύσκολη οδοντοφυία. Όταν έμαθε ότι ήταν έγκυος στο δεύτερο, άρχισε να οργανώνεται. Πήρανε ένα ημίδιπλο(αυτό που θα έχει και ως έφηβη) και σιγά σιγά τώρα κοιμάται εκεί μόνη της. Κλείνει σε λιγότερο από μήνα τα 2 και η αδερφή μου γεννάει τον Ιούλιο.

Και τι πειράζει να κοιμάται ένα διάστημα ο μπαμπάς στον καναπε; Αν κοιμάται εκεί για μεσημέρι; Άσε που δε νομίζω να θυμάται κάτι στην ηλικία των 2 χρόνων.

Άρα για να αποφύγει κανείς αυτό το σενάριο, δοκιμάζει να δει αν κοιμούνται τα παιδιά στα κρεβατάκια που προβλέφθηκαν στο παιδικό δωμάτιο... Και... βλέποντας και κάνοντας! Εξαρτάται και πόσες απαιτήσεις έχουν οι πρωϊνές δραστηριότητες των μεγάλων και πόσο απαιτούν να έχει κοιμηθεί κάποιος καλά-καλά - και τα παιδιά μεταξύ άλλων, που βγάζουν υπερένταση αν κοιμούνται έτσι και έτσι.

Εγώ δεν μπορούσα να αφήσω το μωρό μου σε άλλο δωμάτιο μέχρι 6-7 μηνών από θέμα ανασφάλειας. Ήθελα να τον έλέγχω. Όσο για το θέμα για τις πρωινές δραστηριότητες, είναι όντως σημαντικό και γι'αυτό ακριβως κοιτάει ο καθένας να κοιμηθεί όσο καλύτερα γίνεται και με όποιον τρόπο βρίσκει σωστό.

Βάσει αυτού κάθε οικογένεια βρίσκει τις λύσεις της.

Συμφωνώ. Βάσει όλων αυτών και άλλων που δεν αναφέρονται κάθε οικογένεια βρίσκει τις λύσεις της!

Νομίζω ότι όλη η ιστορία με τα παιδιά στο δωμάτιο τους από (σχετικά) νωρίς είναι ότι αν το πας βάσει Green, σύντομα καταλήγει μια μαμά με δυο παιδια στο συζυγικό, ο σύζυγος κάπου αλλού και κάποια στιγμή δεν κοιμάται ούτε η μαμά ούτε τα παιδιά καλά στο διπλό, καθώς... τα παιδιά μεγαλώνουν!Η χωρητικότητα των επίπλων έχει κάποιο όριο. Επίσης κατά πόσον υπάρχει εναλλακτική μέσα στο σπίτι για να βρίσκεται το ζευγάρι... όσο τα παιδιά έχουν κάνει κατάληψη στο συζυγικό δωμάτιο.

 

Άρα, κάποια στιγμή θα αναγκαστεί ο γονιός να "πάρει πίσω" το ότι το παιδί ανήκει στο συζυγικό κρεβάτι. Πότε είναι καλύτερο; Όταν είναι μικρό ή όταν είναι σε θέση να θυμάται; Ότι κάποτε ο μπαμπάς κοιμόταν στον καναπέ;

 

Άρα για να αποφύγει κανείς αυτό το σενάριο, δοκιμάζει να δει αν κοιμούνται τα παιδιά στα κρεβατάκια που προβλέφθηκαν στο παιδικό δωμάτιο... Και... βλέποντας και κάνοντας! Εξαρτάται και πόσες απαιτήσεις έχουν οι πρωϊνές δραστηριότητες των μεγάλων και πόσο απαιτούν να έχει κοιμηθεί κάποιος καλά-καλά - και τα παιδιά μεταξύ άλλων, που βγάζουν υπερένταση αν κοιμούνται έτσι και έτσι. Βάσει αυτού κάθε οικογένεια βρίσκει τις λύσεις της.

Τον μπαμπα το θεωρω λαθος να το διωχνουμε απο το κρεββατι του, οποτε παραμενουμε ολοι μαζι. Για να βρισκομαστε ως ζευγαρι χρησιμοποιησαμε επιτελους:p τα αλλα δωματια του σπιτιου (χρονια τον παρακαλαγα). Βεβαια με ενα παιδι ειναι πιο ευκολο.

Κι εγω της μαθαινω πως να κατεβαινει απο το κρεββατι αλλα δεν το εχει εμπεδωσει ακομα.