Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

γιατι μου μιλαει ετσι;


Nag_94

Recommended Posts

Εχω μεγαλο προβλημα με τους γονεις μου.Γενικα ειναι καλοι ανθρωποι,δουλευουν και προσπαθουν για εμενα και τον αδερφο μου.Κανουν τα παντα για να παρουμε την καταλληλη μορφωση και πληρωνουν πολλα χρηματα για την εκπαιδευεση μας.Οταν θελουν ειναι λογικοι και μιλαμε.

Δυστυχως εχω μεγαλη κοντρα με τον πατερα μου.Μου μιλαει παρα πολυ ασχημα και ποτε δε θυμαμαι να με επιβραβευσε για κατι που εκανα.Συνεχεια με μειωνει και μου τονιζει ολα τα αρνητικα μου στοιχεια,οπως και στον μικροτερο αδερφο μου.Δεν μου αρεσει καθολου αυτο.Δεν καταλαβαινω γιατι μου φερεται ετσι.Η μαμα μου λεει οτι φταιει που δεν ειναι πολυ εκδηλωτικος ανθρωπος και εκεινη καθεται και τον ακουει για να μην εχουμε κι αλλες εντασεις.Εγω κι εκεινος συνεχεια τσακωνομαστε.Ο αδερφος μου ειναι 7 χρονων και δεν αντιδραει οπως εγω.Κανει και σε εκεινον οτι εκανε σε εμενα οταν ημουν μικρη.Νομιζω οτι θα του δημιουργησει τα ιδια προβληματα.Ο μικρος εχει μια αδυναμια στη μαμα και τον λεει συνεχεια 'μαμακια',με πολυ ασχημο τροπο.Επισης,φοβαται αρκετα και οταν βρισκομαστε με κοσμο τον λεει 'κλαψιαρη','φοβιτσιαρη','μπεμπη'.Με αποτελεσμα να τον ακουνε και αλλοι και να λενε τα ιδια.

Για εμενα οπου σταθει και οπου βρεθει λεει τα αρνητικα μου.Με λεει αχαριστη,οτι απο τη μερα που γεννηθηκα ποτε δεν εχω πει ενα ευχαριστω,ακαταστατη,'μπουμπουνα' και αλλα πολλα.Οταν ανοιγουμε μια κουβεντα και παω να πω τη γνωμη μου αμεσως κρινει πως αυτο που λεω ειναι λαθος και με μειωνει.Οταν νευριαζει παρα πολυ με λεει παχυδερμο,οτι ζω μονο για να τρωω (μετα απο πολυ αγωνα εφτασα τα 53 κιλα με υψος 1.60),οτι δε θα κανω τιποτα στη ζωη μου,οτι δε με θελει κανενας,δεν εχω φιλους και αλλα τετοια :-( Μεχρι και για τους βαθμους μου,οι οποιοι ηταν ολοι πανω απο 17,με μ.ο 18+ γκρινιαζε.Εχω παρει πτυχια αγγλικων και γαλλικων και ποτε δεν ακουσα ενα μπραβο.Ειδικα αυτο με στεναχωρει πολυ.Επισης,μου λεει συχνα του χρονου που θα ενηλικιωθω να σηκωθω να φυγω απο το σπιτι.Οταν του λεω πως θα το κανω και δε θα με ξαναδει,μαζευεται καπως και ηρεμει.γενικοτερα προβαλλει μεγαλη αρνηση σε οσα λεω.Παντα ειμαι λαθος.Θελω να σπουδασω ψυχολογια που ενας κλαδος που απαξιωνει.Δε μπορω να καταλαβω γιατι το κανει αυτο.Πιστευω πως οτι και να παθω,ακομα και αν πεθανω δε θα τον ενδιαφερει.

Η μαμα μου ειναι το ακρως αντιθετο.Ειναι τοσο καλος ανθρωπος,μου μιλαει ομορφα και με στηριζει.Επισης μου λεει να μην τον ακουω γιατι ειναι εγωιστης και δεν εκφραζει ευκολα οσα νιωθει για εμενα και τον αδερφο μου.

Δεν ξερω τι να κανω,ειμαι πολυ στεναχωρημενη.Συνεχεια κλαιω και νιωθω κι εγω η ιδια αχρηστη και χοντρη και οτι αλλο μου λεει :-( Αν δεν ηθελε παιδια ας μην εκανε.Γιατι μου ειχε πει παλιοτερα οτι ηταν λαθος που με κρατησαν και γεννηθηκα.Εγω ειμαι αρκετα εξαρτημενη απο την οικογενεια μου και νοιαζομαι για εκεινους.Χρειαζομαι την επιβραβευση τους και τους αγαπαω.

Δεν καταλαβαινει οτι ειναι κακο να μου συμπεριφερεται σα να ειμαι σκουπιδι;Η κορη του ειμαι

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Στη μαμά σου να φανταστώ δεν μιλάει έτσι; αλλά και να μη μιλάει, όπως λες η μαμά σου νοιάζεται για εσάς, δεν του έχει πει ποτέ τίποτα; όχι να φωνάξει την ώρα που γίνεται το σκηνικό,να τον πιάσει κάποια στιγμή που είναι οι δυό τους μόνοι και να του πει "το και το φίλε, είναι ΠΑΙΔΙΆ ΣΟΥ, ή γίνεσαι άνθρωπος και κατα επέκταση πατέρας ή φεύγεις από εδώ μέσα"!

 

Να τον κάνεις πατέρα δεν μπορείς,στο λέω εγώ που κάηκα από τέτοια υπόθεση και ακόμη έχω τα εγκαύματα μέσα μου! μπορείς να τον κάνεις άνθρωπο όμως, το ότι σε έφερε στη ζωή ένα βράδυ δε του δίνει το δικαίωμα να σε κάνει σκουπίδι όπως λες-γιατί πολύ απλά είσαι άνθρωπος-μια ελεύθερη προσωπικότητα που όχι μόνο πρέπει αλλά έχει την υποχρέωση ως ανθρώπινο όν να σε σέβεται ανεξάρτητα αν είναι πατέρας σου ή όχι! και εγώ έχω θέμα με το πατέρα μου-όμως ΠΟΤΈ δεν του έδωσα καν το δικαίωμα να μιλήσει έτσι για εμένα ή την μάνα μου πόσο μάλλον για την αδερφή μου!

 

άμα το ξανά κάνει, πολύ απλά πέρνεις τα παπουτσάκια σου-τα βάζεις-και πρωτού φύγεις του λες "δικό σου δημιούργημα είμαι,εσύ με έκανες έτσι" πράγμα που δεν είναι αλήθεια, όπως είπα πάνω δεν ήμαστε δημιούργημα ή ιδιοκτησία ΚΑΝΕΝΌΣ απλώς έτσι όπως είναι ο πατέρας σου μόνο αυτό θα τον ταρακουνήσει!

4c6c426cd0.png

 

Link to comment
Share on other sites

Πολυ στεναχωρηθηκα με αυτα που λες Nag...

Νομιζω πως η μαμα σου εχει δικαιο, δυστυχως καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν να εκφρασουν τα συναισθηματα τους, τα θεωρουν αδυναμια, οποτε για να μην δειξουν οτι ειναι αδυναμοι (οτι αγαπανε δηλαδη) κανουν το ακριβως αντιθετο, μιλανε ασχημα και μειωνουν τους αγαπημενους τους.

Πιστευω οτι ο πατερας σου σε αγαπαει αλλα εχει πολλα θεματα ως προσωπικοτητα. Αν σπουδασεις ψυχολογια θα τον καταλαβεις καλυτερα... Του εχεις μιλησει ποτε ανοιχτα για αυτα?

Σε μια ηρεμη στιγμη που να εχει κεφια να πας να κατσεις διπλα του και να του πεις οτι σε στεναχωρει πολυ κατι και αν θελει να σε ακουσει.Λογικα θα πει ναι, οποτε τοτε πες του οτι τον αγαπας πολυ και προσπαθεις να τον κανεις περηφανο αλλα αυτος σου μιλαει οπως μας ειπες. Καντε μια κουβεντα να καταλαβει ποσο αδικο και κακο ειναι ολο αυτο και απο κει και περα οποτε το ξανακανει να τον αγνοεις.

Link to comment
Share on other sites

Στη μαμα μου δε μιλαει ετσι.Ειναι αγαπημενο ζευγαρι.πολυ σπανια τσακωνονται και αυτο για καποια περιουσιακα στοιχεια και μονο εκει μπορει να της μιλησει ασχημα.Η μαμα μου του το λεει συνεχεια!Συνεχεια ομως.

Πολυ συχνα εγω κι εκεινος συζηταμε,του λεω οτι δεν ειναι ωραιο να μου μιλαει ετσι.Μου λεει οτι μου μιλαει οπως του απανταω :confused: Μα τι να κανω οταν δεχομαι συνεχεια επιθεση;Ετσι με εμαθε απο μικρη και αυτο με ακολουθει ακομα.Οταν νευριαζω λεω σκληρα πραγματα που τις περισσοτερες φορες δεν πιστευω.Ομως σε εκεινον δε μιλαω σκληρα,μονο οταν με βγαζει απο τα ρουχα μου.Τι αλλο να κανω,δε μπορω να το αντιμετωπισω!

Ειμαι συνεχεια χαλια και κλαιω

Link to comment
Share on other sites

Πολυ στεναχωρηθηκα με αυτα που λες Nag...

Νομιζω πως η μαμα σου εχει δικαιο, δυστυχως καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν να εκφρασουν τα συναισθηματα τους, τα θεωρουν αδυναμια, οποτε για να μην δειξουν οτι ειναι αδυναμοι (οτι αγαπανε δηλαδη) κανουν το ακριβως αντιθετο, μιλανε ασχημα και μειωνουν τους αγαπημενους τους.

Πιστευω οτι ο πατερας σου σε αγαπαει αλλα εχει πολλα θεματα ως προσωπικοτητα. Αν σπουδασεις ψυχολογια θα τον καταλαβεις καλυτερα... Του εχεις μιλησει ποτε ανοιχτα για αυτα?

Σε μια ηρεμη στιγμη που να εχει κεφια να πας να κατσεις διπλα του και να του πεις οτι σε στεναχωρει πολυ κατι και αν θελει να σε ακουσει.Λογικα θα πει ναι, οποτε τοτε πες του οτι τον αγαπας πολυ και προσπαθεις να τον κανεις περηφανο αλλα αυτος σου μιλαει οπως μας ειπες. Καντε μια κουβεντα να καταλαβει ποσο αδικο και κακο ειναι ολο αυτο και απο κει και περα οποτε το ξανακανει να τον αγνοεις.

Του εχω μιλησει και του εχω πει οτι πιστευω πως εχει καποια θεματα μεσα του.Ο μπαμπας μου ειναι υπερπροστατευτικος εκτος των αλλων και οσο ημουν μικρη ας πουμε πως δε μου εδειχνε τον πραγματικο του χαρακτηρα.Νομιζα πως ηταν κακος και τον φοβομουν παρα πολυ γιατι συνεχεια με μαλωνε.Καταλαβαινω οτι θελει να με κανει καλυτερο ανθρωπο μου το λεει κιολας οτι θελει να τον ξεπερασω σε οσα εκανε εκεινος στη ζωη του.Αλλα ολο αυτο μου βγαινει και στη σχεση μου,και στους καθηγητες μου και στην παρεα μου.Με επηρεαζει παααρα πολυ ο μπαμπας μου οχι μονο με οσα λεει αλλα και με οσα πιστευει

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δεν πιστευει οτι εισαι αχρηστη καλη μου,ουτε κατι απο αυτα που λεει.

Δυστυχως καποιοι γονεις δεν επιβραβευουν τα παιδια τους για να τους δινουν κινητρο να προσπαθουν παντα για κατι περισσοτερο, να μην επαναπαυονται...

Για προσπαθησε να θυμηθεις, δεν τον εχεις ακουσει ποτε να καμαρωνει για σενα?

Αφου βλεπεις οτι με το να του απαντας οταν σου μιλαει ασχημα ή να του λες βαριες κουβεντες και να σε θεωρει αχαριστη δεν βγαινει ακρη για μενα καλυτερα θα ειναι να αδιαφορεις. Να νιωσει οτι οταν σου φερεται ετσι εσυ απομακρυνεσαι και σε χανει.

Link to comment
Share on other sites

Οχι,τουλαχιστον μπροστα μου δεν καμαρωνει ποτε.Μου λεει η μαμα μου πως οταν δεν ειμαι εγω μπροστα της λεει διαφορα καλα.Προσφατα που πηρα βαθμους σε εμενα εκανε διαφορες παρατηρησεις αλλα η μαμα μου ειπε πως οταν ημουν φροντιστηριο σε εκεινη καμαρωνε .Μπορει να μου τα λεει για να μη στεναχωριεμαι

Link to comment
Share on other sites

  • 3 εβδομάδες μετά...

αχ κοριτσακι μην δινεις σημασια εισαι στην καλητερη ηλικια σου τωρα ανθιζεις ασε τον πατερα σου και δες τα μαθηματα σου τις φιλες σου την σχεση . τον πατερα σου βαλτον σε δευτερη μοιρα οσο κι να σε στεναχωρει .αμα σου φερετε ετσι

Link to comment
Share on other sites

αχ κοριτσακι μην δινεις σημασια εισαι στην καλητερη ηλικια σου τωρα ανθιζεις ασε τον πατερα σου και δες τα μαθηματα σου τις φιλες σου την σχεση . τον πατερα σου βαλτον σε δευτερη μοιρα οσο κι να σε στεναχωρει .αμα σου φερετε ετσι

 

100+ πολυ σωστα

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εχω μεγαλο προβλημα με τους γονεις μου.Γενικα ειναι καλοι ανθρωποι,δουλευουν και προσπαθουν για εμενα και τον αδερφο μου.Κανουν τα παντα για να παρουμε την καταλληλη μορφωση και πληρωνουν πολλα χρηματα για την εκπαιδευεση μας.Οταν θελουν ειναι λογικοι και μιλαμε.

Δυστυχως εχω μεγαλη κοντρα με τον πατερα μου.Μου μιλαει παρα πολυ ασχημα και ποτε δε θυμαμαι να με επιβραβευσε για κατι που εκανα.Συνεχεια με μειωνει και μου τονιζει ολα τα αρνητικα μου στοιχεια,οπως και στον μικροτερο αδερφο μου.Δεν μου αρεσει καθολου αυτο.Δεν καταλαβαινω γιατι μου φερεται ετσι.Η μαμα μου λεει οτι φταιει που δεν ειναι πολυ εκδηλωτικος ανθρωπος και εκεινη καθεται και τον ακουει για να μην εχουμε κι αλλες εντασεις.Εγω κι εκεινος συνεχεια τσακωνομαστε.Ο αδερφος μου ειναι 7 χρονων και δεν αντιδραει οπως εγω.Κανει και σε εκεινον οτι εκανε σε εμενα οταν ημουν μικρη.Νομιζω οτι θα του δημιουργησει τα ιδια προβληματα.Ο μικρος εχει μια αδυναμια στη μαμα και τον λεει συνεχεια 'μαμακια',με πολυ ασχημο τροπο.Επισης,φοβαται αρκετα και οταν βρισκομαστε με κοσμο τον λεει 'κλαψιαρη','φοβιτσιαρη','μπεμπη'.Με αποτελεσμα να τον ακουνε και αλλοι και να λενε τα ιδια.

Για εμενα οπου σταθει και οπου βρεθει λεει τα αρνητικα μου.Με λεει αχαριστη,οτι απο τη μερα που γεννηθηκα ποτε δεν εχω πει ενα ευχαριστω,ακαταστατη,'μπουμπουνα' και αλλα πολλα.Οταν ανοιγουμε μια κουβεντα και παω να πω τη γνωμη μου αμεσως κρινει πως αυτο που λεω ειναι λαθος και με μειωνει.Οταν νευριαζει παρα πολυ με λεει παχυδερμο,οτι ζω μονο για να τρωω (μετα απο πολυ αγωνα εφτασα τα 53 κιλα με υψος 1.60),οτι δε θα κανω τιποτα στη ζωη μου,οτι δε με θελει κανενας,δεν εχω φιλους και αλλα τετοια :-( Μεχρι και για τους βαθμους μου,οι οποιοι ηταν ολοι πανω απο 17,με μ.ο 18+ γκρινιαζε.Εχω παρει πτυχια αγγλικων και γαλλικων και ποτε δεν ακουσα ενα μπραβο.Ειδικα αυτο με στεναχωρει πολυ.Επισης,μου λεει συχνα του χρονου που θα ενηλικιωθω να σηκωθω να φυγω απο το σπιτι.Οταν του λεω πως θα το κανω και δε θα με ξαναδει,μαζευεται καπως και ηρεμει.γενικοτερα προβαλλει μεγαλη αρνηση σε οσα λεω.Παντα ειμαι λαθος.Θελω να σπουδασω ψυχολογια που ενας κλαδος που απαξιωνει.Δε μπορω να καταλαβω γιατι το κανει αυτο.Πιστευω πως οτι και να παθω,ακομα και αν πεθανω δε θα τον ενδιαφερει.

Η μαμα μου ειναι το ακρως αντιθετο.Ειναι τοσο καλος ανθρωπος,μου μιλαει ομορφα και με στηριζει.Επισης μου λεει να μην τον ακουω γιατι ειναι εγωιστης και δεν εκφραζει ευκολα οσα νιωθει για εμενα και τον αδερφο μου.

Δεν ξερω τι να κανω,ειμαι πολυ στεναχωρημενη.Συνεχεια κλαιω και νιωθω κι εγω η ιδια αχρηστη και χοντρη και οτι αλλο μου λεει :-( Αν δεν ηθελε παιδια ας μην εκανε.Γιατι μου ειχε πει παλιοτερα οτι ηταν λαθος που με κρατησαν και γεννηθηκα.Εγω ειμαι αρκετα εξαρτημενη απο την οικογενεια μου και νοιαζομαι για εκεινους.Χρειαζομαι την επιβραβευση τους και τους αγαπαω.

Δεν καταλαβαινει οτι ειναι κακο να μου συμπεριφερεται σα να ειμαι σκουπιδι;Η κορη του ειμαι

 

:(

 

δε μπορεις να τον αλλάξεις!!!δε πρόκειται να αλλάξει, ίσα ίσα όσο πιο κόντρα του πας τόσο πιο "κακός" θα γίνεται,

πιστευω ότι σε αγαπάει αλλα δε πρόκειται να σου το δείξει ποτε

για μενα πάρτο απόφαση ότι ο άνθρωπος ειναι ετσι, "κλείσε"

τα αφτάκια σου κ μην τον αφήνεις να σε πληγώνει γιατί πιστεψε με περνόντας τα χρόνια κ αναζητόντας το "γιατί"? μόνο θα μεγαλώνει κ θα σε πνίγει αυτό το συναίσθημα!!!!

κοιτα το μέλλον σου κοριτσάκι μου

xWWzp2.png

675093qccdm00t72.pngEΓΧΡΩΜΗ TV----->ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΖΩΗ...

 

Link to comment
Share on other sites

θα ήθελα να μου πεις αν γίνεται τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου..... και γιατί σε ρωτάω ?

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα μόλις σε διάβασα ήταν, οτι ο πατέρας σου για κάποιο λόγο ειναι φοβερά ανασφαλής...... ίσως ακόμα και λογω επαγγέλματος (δυνατοτήτων, γνώσεων) νιώθει "λιγότερος" απένταντι στη μητέρα σου.....

το γεγονός ότι έχετε και τα δύο παιδιά καλύτερη σχέση με την μητέρα σου, έρχεται να συμπληρώσει το γεγονός ότι μετράει λιγότερο στην οικογένεια......

θα μου πεις και γιατί τότε με την μητέρα μου είναι ολα καλά και ξεσπάει σε εμάς ? Μα όλοι ξεσπάμε εκεί που μας παίρνει.....

 

Μπορεί βέβαια να μη παίζει ρόλο το επαγγελματικό και να είμαι τελείως λάθος..... αλλά γενικά πιστεύω πως έχει ανασφάλειες..... θεωρώ πως οι άνθρωποι που προσπαθούν συστηματικά να μειώσουν τους άλλους το κάνουν ώστε να δυναμώσουν απο μόνοι τους την αυτοπεποίθησή τους γιατί στην ουσία καταλαβαίνουν πολύ καλά τις αδυναμίες τους.

Βλέποντας εσένα και το αδελφό σου να στενοχωριέστε, αυτομάτως ανεβαίνει το κύρος του ως γονιός (γιατί μόνο έτσι μπορεί) και νομίζει ότι τα καταφέρνει.

Τον βγάζεις όμως εκτός προγράμματος όταν εσύ του αντιμιλάς και για να επιβληθεί, "επιτίθεται" ...... έτσι αμύνεται...... έτσι προστατεύει τον εαυτό του ώστε να μην φανεί ότι στην πραγματικότητα δεν έχει επιχειρήματα.....

 

Και κάτι άλλο που κέντρισε το ενδιαφέρον μου σ΄αυτα που είπες είναι 1) ότι κάποια στιγμή σου είπε καλύτερα να μην είχες γεννηθεί 2) μειώνει τον αδελφό σου λέγοντας τον "μαμάκια" ....... ΄

Μήπως είναι απο τους γονείς που αισιοδοξούσε πως θα "δημιουργήσει" το αντίγραφό του μέσα απο έναν γιο ? Οπότε μόλις βλέπει τον αδελφό σου κολλημένο στη μητέρα σας νιώθει ότι δεν μπορεί να πραγματοποιήσει την "φιλοδοξία" του.......

 

Η ψυχρότητα που έχει, πιστεύω πως είναι η προστασία του..... ίσως έτσι να έμαθε και εκείνος απο μικρός..... να παίρνει χωρίς να δίνει.......

Δεν μπορεί όμως..... κάτι θα υπάρχει που τον αγγίζει πραγματικά και τον ευαισθητοποιεί.....

Βέβαια το καταλαβαίνω πως δεν είναι δική σου "δουλειά" να ψάξεις στην ψυχολογία του πατέρα σου για να το βρεις..... αντιθέτως εκείνος θα έπρεπε να ασχοληθεί με εσας, με το τι σας απασχολεί, με το τι σας στενοχωρει.....

 

Οπότε εγώ θα σου πρότεινα να κάνεις μια καλή συζήτηση με τη μητέρα σου..... ζήτα της να είναι ειλικρινής μαζί σου..... χωρίς να προσπαθήσει να καλύψει τα ελλαττώματα του πατέρα σου....... πεστης πως νιώθεις, ζήτα τη βοήθεια της για να μιλήσετε όμορφα στο πατερά σου..... όλοι μαζί...... και βρες έτσι την ευκαιρία να μου πεις ξεκάθαρα πως σε κάνει να νιώθεις........ προσεξε όμως, χωρίς τσακωμους..... θα βγάλεις όλα σου τα συναισθήματα ώστε να τον κάνεις να νιώσει το ίδιο...... ζήτα του άμεσα να σου εξηγήσει για ποιο λόγο σας μειώνει τόσο...... κάντον να νιώσει...... σαν παιδί που είσαι, να ξέρεις, τα λόγια σου έχουν μεγάλη δύναμη...... τα πραγματικά σου συναισθήματα πονάνε πολύ τους γονείς, οταν αυτά ειναι πληγωμένα......

Εσύ έχεις την δύναμη να τον συνεφέρεις....... σου ξαναλέω όμως...... χωρίς καυγάδες, προσπάθησέ το όσο και αν κάποια στιγμή πάει να σε προσβάλει..... κάνε την χαζή και συνέχισε να του εκφράζεσαι......

κάντον να καταλάβει οτι τον αγαπάς και πως έχεις και εσύ και ο αδελφός σου, μεγάλη ανάγκη απο την αγάπη του........ να σας το δείχνει, να σας το λέει....

 

Και πάνω απ΄όλα να πιστεύεις στον εαυτό σου..... μη το ξεχνάς αυτο..... είσαι μικρή ακόμα, έχεις πολλές δυνατότες και πολύ δρόμο μπροστά σου..... μη αφήνεις κανέναν να σε αποδυναμώνει...... αξίζεις και εσύ και ο αδελφός σου και ολα τα παιδια......αλήθεια, ποσο χρονών είσαι ?

Link to comment
Share on other sites

  • 4 εβδομάδες μετά...

Σε αυτές τις περιπτώσεις σκέψου εσύ τι πράγματι είσαι για τον εαυτό σου. Η λεγόμενη "πλύση εγκεφάλου" είναι συχνή στις μέρες μας. Κοίτα μέσα στην ψυχούλα σου και εκεί θα καταλάβεις πως δεν είσαι τίποτε από τα αρνητικά που ακούς. Εμείς δεν είναι καλό να επιβραβεύουμε τους εαυτούς μας;

 

Ακόμη κι αν οι άλλοι είναι συγγενικά μας πρόσωπα, αν δεν έχουμε εμείς την αυτοπεποίθησή μας, τότε κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι γι' αυτό.

 

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν απωθημένα, που ξεσπούν σε άτομα που δεν τους αξίζει, σε άτομα που ξέρουν πως δε θα φέρουν αντιρρήσεις. Καταλαβαίνω πως ανησυχείς για τον αδερφό σου, μα μπορείς να τον βοηθήσεις, αν εσύ είσαι καλά, χωρίς κανέναν ενδοιασμό για τον εαυτό σου. Η ομορφιά βρίσκεται μέσα μας και όχι στο σώμα μας.

 

Ευχαριστώ που διάβασες τα παραπάνω και ελπίζω να βοήθησα.

Marina V.

Link to comment
Share on other sites

welcome to th club κοριτσακι μου!

βρε πως τον λενε τον μπαμπα σου?(μηπως εχουμε τον ιδιο καταλαβες???!!)

ηταν σα να το ειχα γραψει εγω το μηνυμα σου,εκτος απο τους βαθμους που οι δικοι μου ηταν χαμηλοτεροι και οτι οι δικοι σου ειναι μαζι,οοοοοολα τα αλλα ειναι ιδια.ακριβως τα ιδια ακουγα μεχρι και για τα κιλα.το αποτελεσμα?καναμε να μιλησουμε με τον πατερα μου 3 χρονια και κατι.παντρευτηκα,γεννησα,βαπτισα το παιδι μου και πουθενα δεν ηταν παρον!ηξερε πολυ καλα οτι δεν ηθελα να τον δω.το σκυλομετανιωσε βεβαια γιατι εχασε παρα πολλα απο τη κορη του απτο ξερο του το κεφαλι!!!τωρα τελευταια και ΜΟΝΟ για χαρη του παιδιου κανουμε κατι προσπαθειες να συνυπαρξουμε αρμονικα.να φανταστεις το εγγονι του το ειδε αφου χρονισε.

ποτε βεβαια δε πιστεψε οτι με αυτη του τη συμπεριφορα θα φταναμε εκει ποθυ φτασαμε αλλα με ειχε φερει στο αμην!εφαγε λοιπον ενα πολυ γερο ταρακουνημα και τωρα εχει συμαζευτει.ελπιζω να παραμεινουν ετσι τα πραγματα γιατι πλεον ξερει οτι δε το εχω σε τιποτα να μη με ξαναδει.το εκανα μια φορα αλλωστε.

κοιτα να του ξεκαθαρισεις καποια πραγματα για το πως αισθανεσαι γιατι ο ανθρωπος συμπεριφορα δε προκειται να αλλαξει και στο υπογραφω.το τελευταιο που θα κανεις θα ειναι να τον ταρακουνησεις λιγακι.αλλα πριν φτασεις εκει κοιτα να εχεις εξαντλησει ολες τις αλλες επιλογες.

qcKmp2.png
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Nag μην στεναχωριεσαι..Κανε οτι μπορεις για να του εξηγησεις πως νιω9εις και ποσο πληγωνεσαι απο την συμπεριφορα του...αν και παλι δεν αλλαξει..Γραψτον και αρχισε να φερεσαι αναλ0γα.ετσι 9α τον πονεσεις πιο πολυ..να του μιλας και εσυ με υφακι. και γενικα να μην ασχολησαι κα9ολου μαζι του-κοιτα την ζωουλα σου μεχρι να εισαι ετοιμη να μεινεις μονη σου..Πιστευω αν του κανεις τα ιδια 8α τρελα8ει!

 

♥Ολα στη ζωη γινονται για καποιο λογο

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...