Τι γινεται?

Ο γιος μου ειναι 2.5 χρονων και σε προσφατη γιορτη του σχολειου του που ελαβε μερος, εκλαιγε συνεχως, ενω τα αλλα παιδακια οχι.

Ειχαμε συζητησει μαζι του πριν παει, να μη κλαιει και να πει οτι εμαθε, μας ειπε οτι θα τα πει(η επικοινωνια μαζι του ειναι πολυ καλη) αλλα εκλαιγε οση ωρα ηταν στην σκηνη.Οταν τελειωσε και κατεβηκε κατω εβλεπε τα αλλα παιδακια και χειροκροτουσε.

Τι μπορω να κανω ,δεδομενου οτι το εκανε και σε προηγουμενη εκδηλωση στο σχολειο?

Μα είναι τόσο μικρός! Εξάλλου, άλλο να είσαι πάνω στη σκηνή και να παίζεις κι άλλο να είσαι από κάτω και να χειροκροτείς. Φαντάσου ότι στη δική μας σχολική γιορτή (Νηπιαγωγείο) δύο παιδάκια έκλαιγαν καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης κι ένα δεν ανέβηκε καθόλου να παίξει το ρόλο του!

Γενικά, είναι θαρρετό - κοινωνικό παιδάκι?

Θαρετο παιδι ειναι,αυτο που λεμε δεν υπολογιζει κινδυνο, δεν κολλα πουθενα, απλα στην εκδηλωση ηταν η εξαιρεση του κανονασε σχεση με τα αλλα παιδακια!

Κοινωνικο ...χμμμ....βασικα δεν τον απασχολει και να μην εχει αλλα παιδακια να παιζει....βρισκει μονος του ασχολιες να περνα η ωρα του...

Ο γιος μου ειναι 2.5 χρονων και σε προσφατη γιορτη του σχολειου του που ελαβε μερος, εκλαιγε συνεχως, ενω τα αλλα παιδακια οχι.

Ειχαμε συζητησει μαζι του πριν παει, να μη κλαιει και να πει οτι εμαθε, μας ειπε οτι θα τα πει(η επικοινωνια μαζι του ειναι πολυ καλη) αλλα εκλαιγε οση ωρα ηταν στην σκηνη.Οταν τελειωσε και κατεβηκε κατω εβλεπε τα αλλα παιδακια και χειροκροτουσε.

Τι μπορω να κανω ,δεδομενου οτι το εκανε και σε προηγουμενη εκδηλωση στο σχολειο?

τιποτα να μην κάνεις. μονο υπομονη!

η άμεση επαφη των παιδών με το κοινο που τα παρακολουθει, ειανι ενα σοκ γι αυτά.

τωρα πήρε την κριάδα... την επόμενη φορά θα 'ναι καλύτερα!

δε συντρεχει λογος καμιας ανησυχίας.

Κοινωνικο ...χμμμ....βασικα δεν τον απασχολει και να μην εχει αλλα παιδακια να παιζει....βρισκει μονος του ασχολιες να περνα η ωρα του...

αυτο, να σε απασχολει...

ωραια να παιζουμε μονοι μας, αλλα καλή είναι και η παρέα. σκεψου μελλοντικά... αν δεν αλλαξει αυτο...

νομίζω ότι είσαι υπερβολική, sorry κιόλας, αλλά εγώ μέχρι και το λύκειο όταν έπρεπε να πω ποίημα ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα!

επίσης στο πανειπιστήμιο όταν είχα προφορική εξέταση ή παρουσίαση κάποιας εργασίας η καρδιά μου έτρεμε ανεξέλεγκτα, και ναι , αν μπορούσα θα έβαζα τα κλάματα!!!

για να μη σου πω σε σεμινάρια στη δουλειά που τρέμω όταν πλησιάζει η ώρα να συστηθώ....(και είμαι ένα απίστευτα κοινωνικό άτομο, με δουλειά σε μεγάλο πόστο, πολλούς φίλους)

Και ο Νικόλας στην γιορτή του σταθμού, ένώ μπήκε για να ετοιμαστεί με μεγάλη χαρά.... ήθελα να βγει να χορέψει πρώτος !!! Ήταν ένας από τους Μάγους που πήγαιναν τα δώρα στον Χριστούλη... ε λοιπόν, το δικό μας δώρο δεν έφτασε ποτέ μέχρι την φάτνη γιατί του χάλασαν την μανέστρα που δεν βγήκε την στιγμή που ήθελε και από εκεί και πέρα άρχισε να κλαίει γοερά έως το σημείο που πήγα και τον πήρα....

Είναι πολύ μικρά ακόμη. Είναι και από τις πρώτες τους επαφές με κοινό. Για σκέψου: γύρω φώτα, μουσική, στο βάθος σκοτάδι και χειροκροτήματα... είναι λίγο "κάπως" όλο αυτό...

Τον αγκάλιασα και του είπα Μπράβο. Πως ήταν ο πιο όμορφος Μάγος και ότι δεν πειράζει που δεν κάθησε μέχρι τέλους. Η προσπάθεια μετράει στην τελική. Και αν το πάρουν με στραβό μάτι, δεν πρόκειται ποτέ να βγουν εκεί έξω και να παίξουν. Πιστεύω πως με τον καιρό θα είναι καλύτερα... Ή στην τελική μπορεί πολύ απλά να μην τους αρέσει όλο αυτό το πράγμα. Δεν είμαστε όλοι γεννημένοι να λάμπουμε κάτω από τα φώτα...

ΠοικίλΛει κιόλας από παιδί σε παιδί... βλέπω την Σεμίνα (μια σταλιά μωρό) και βγήκε με ένα νάζι άλλο πράγμα !

Δεν θα ανησυχούσα στην θέση σου. Και του χρόνου με υγεία να είστε καλά !

θα συμφωνήσω και εγώ με τα κορίτσια, ότι δεν πρέπει να ανησυχήσεις, καθόλου κιόλας!!!

πιο φυσιολογικό μου φαίνεται να έχει "άγχος" και αμηχανία ένα παιδάκι, παρά να είναι άνετο

Ο γιος μου ειναι 2.5 χρονων και σε προσφατη γιορτη του σχολειου του που ελαβε μερος, εκλαιγε συνεχως, ενω τα αλλα παιδακια οχι.

Ειχαμε συζητησει μαζι του πριν παει, να μη κλαιει και να πει οτι εμαθε, μας ειπε οτι θα τα πει(η επικοινωνια μαζι του ειναι πολυ καλη) αλλα εκλαιγε οση ωρα ηταν στην σκηνη.Οταν τελειωσε και κατεβηκε κατω εβλεπε τα αλλα παιδακια και χειροκροτουσε.

Τι μπορω να κανω ,δεδομενου οτι το εκανε και σε προηγουμενη εκδηλωση στο σχολειο?

Καλημέρα! Κι εμένα ο γιος μου που κοντεύει τα 3 στη σχολική χριστ/κη γιορτή χθες δεν είπε τπτ! Ούτε καν ντύθηκε δεντράκι όπως έπρεπε. Στο σπίτι και στις πρόβες τα έλεγε φαρσί, στη γιορτή όμως χθες, σε πληροφορώ, ήταν σα χαμένος, με κοίταζε με παράπονο, φώναζε "μαμά" και φυσικά πήγα κοντά του, τον πήρα αγκαλίτσα και είπα εγώ το ποίημα.!Το παρήγορο ήταν ότι δεν είπαν ποιηματάκι και κανα-δυο μεγαλύτερα παιδάκια... όταν είπα κι εγώ τον προβληματισμό μου στη δασκάλα στο τέλος της γιορτής, μου είπε ότι ήταν απόλυτα φυσικό, διότι είναι μικρούλης. Δεν αναφέρθηκε καν στο χαρακτήρα, ότι μπορεί δηλ. να είναι συνεσταλμένος, εσωστρεφής κλπ. Φαντάζομαι ότι ο λόγος είναι ότι τις καθημερινές είναι "άλλο παιδί". Απλά εκείνη την ώρα, έβλεπε εμάς, φοβήθηκε με τον πολύ κόσμο, και, τέλος πάντων, δεν το είπε! Δεν του είπα τπτ, δεν δίνω έκταση, ούτε καν το αναφέρω... Ελπίζω του χρόνου να έχει ξεψαρώσει. Μην αγχώνεσαι! Φιλιά!

Τι μπορω να κανω ,δεδομενου οτι το εκανε και σε προηγουμενη εκδηλωση στο σχολειο?

Τιποτα .

Δεν μπορεις να πεις σε ενα παιδι να μην κλαιει οταν αυτο νοιωθει. Προσωπικα δεν θα το πιεζα καν να συμετεχει αν δεν θελει (επαθα -εμαθα λεμεεε ). Δεν ειναι κακο και δεν σημαινει οτι εχει κατι το παιδι σου (αν αυτο σε αγχωνει ).

Σε μια συζητηση με μια παιδαγωγο καποτε μου ειχε πει οτι το να βαλεις ενα παιδακι σε μια σκηνη, να το κοιτανε ολοι και εκεινο να πρεπει να πει ποιημα ή να κανει κατι ειναι απο τα πιο "επωδυνα" πραγματα.

Εδω που τα λεμε κι εγω που ειμαι κοτζαμ γαιδουρα αν με βαλεις σε μια σκηνη μπροστα σε τοσο κοσμο να πω τραγουδακι, ποιηματακι κλπ ..... θα ψαχνω διεξοδο να φυγω.

Κι εγώ το είδα σε πολλά παιδάκια στη γιορτή του παιδικού μας, ειδικά στις ηλικίες γύρω στα 2,5. Άλλα δεν ανέβηκαν καθόλου στη σκηνή, άλλα ανέβηκαν και δεν είπαν το ρόλο, άλλα έκλαιγαν γοερά και ένα μάλιστα πήδηξε από τη σκηνή στην αγκαλιά της μαμάς του από κάτω! Ε δεν νομίζω ότι όλα αυτά τα παιδάκια έχουν πρόβλημα κοινωνικοποίησης...απλά δεν ήταν έτοιμα για μια τέτοια "πρόκληση" ακόμα!

Ο δικός μου, που δεν θα τον χαρακτήριζα ούτε ιδιαίτερα δυναμικό, θαρραλέο ή σούπερ κοινωνικό και εξωστρεφή, πήρε το μικρόφωνο και είπε το ρόλο του τόσο καθαρά και με τέτοια άνεση που μείναμε άναυδοι! Είχαμε προετοιμαστεί για το αντίθετο, δεδομένου ότι στην καλοκαιρινή γιορτή δεν ήθελε καν να πάρει μέρος και την 28η Οκτωβρίου, που έγινε η γιορτή μεταξύ τους, μέσα στον παιδικό, μου είπαν οι δασκάλες ότι είπε το ποίημα με το στανιό και μέσα από τα δόντια του! Σε εκείνες τις φωτογραφίες, ήταν το μόνο παιδάκι που δεν χαμογελούσε! Και δυο μήνες μετά, στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή, ήταν από τους καλύτερους και μου έλεγε μετά ότι θέλει να γίνει ηθοποιός!

έχω μια απορία?τι γίνεται αν ένα παιδί το κάνει συνέχεια αυτό...3 ετών...

στον παιδότοπο,στη βόλτα,σε άλλα σπίτια?συνέχεια γκρίνια,κλάμα, σπάνια το βλέπω χαρούμενο.και είναι αγκαλιά στη μαμά του συνέχεια?και δεν βλέπω βελτίωση...το αντίθετο θα έλεγα...είναι παιδί φίλων και αναρωτιέμαι...

στη γιορτη του παιδικου του γιου μου, οι δασκάλες ήταν ολη την ωρα αναμεσα στα παιδια και διπλα τους τη στιγμη που επρεπε να πουν τα λιγα λογια τους. ετσι ηταν σα να τα λενε στη δασκαλα τους. μονο 2 μικρα εβαλαν τα κλαματα, τα πηραν αγκαλια, ολα καλα.

δεν πρεπει να τα πιεζουμε σε αυτη την ηλικια. οι γονεις ηταν προειδοποιημενοι να μην απογοητευτουν και το δειξουν στα παιδια, αν κατι στραβωνε.

παντως υπαρχουν παιδια που την δημοσια εκθεση δεν την αντεχουν ουτε ως ενηλικες! ξερω εγω που σας λεω.

Ευχαριστω για τις συμβουλες.

Δεν ειναι οτι τα εβαψα μαυρα, απλα ηθελα να ξερω και πως να το αντιμετωπισω για αρχη.

Για τα παιχνιδια του, δεν τον πειραζει να παιζει μονος, καποτε δε θελει ουτε να παει νηπιαγωγειο στα αλλα παιδακια,αλλα αν πετυχει καπου παιδακια που παιζουν του δεν λεει οχι στο παιχνιδι μαζι τους.

έχω μια απορία?τι γίνεται αν ένα παιδί το κάνει συνέχεια αυτό...3 ετών...

στον παιδότοπο,στη βόλτα,σε άλλα σπίτια?συνέχεια γκρίνια,κλάμα, σπάνια το βλέπω χαρούμενο.και είναι αγκαλιά στη μαμά του συνέχεια?και δεν βλέπω βελτίωση...το αντίθετο θα έλεγα...είναι παιδί φίλων και αναρωτιέμαι...

Επειδη το εχω περασει (3 ετων τοτε κι εμενα) δες λιγο εδω http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=19778

Θα στο πω αλλιως.....εκει που σπουδασα ειχα παρει αναγκαστικα 3 φορες ενα course για public speaking και επρεπε να ανεβω να πω την ομιλια μου σε μεγαλο κοινο σε αμφιθεατρο. Βαση για να περασεις το μαθημα φυσικα. 3 φορες ΑΠΕΤΥΧΑ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ γιατι ΔΕΝ μπορω να με κοιταζουν ολοι. Εαν δεν ημουν ενηλικας και ημου παιδακι και εμενα τα κλαμματα θα με επιαναν. Αυτο που με κραταει ειναι οτι λογω ηλικιας προτημω να κατεβω και να πω δεν το κανω απο το να κλαψω.....δεν εχει τπτ το παιδι σου.......

Επειδη το εχω περασει (3 ετων τοτε κι εμενα) δες λιγο εδω http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=19778

ευχαριστώ!