Το φαγητό μας δημιούργησε φοβία!!!!

Γεια σας φίλοι γονείς,

Ο γιος μας, 3,5 ετών, ξεκίνησε τον παιδικό του. Ούτε κλάμματα, ούτε πίεση, πήγαμε Πέμπτη, πήγαμε Παρασκευή, μια χαρά. Το ΣΚ μας έφαγε τα αυτιά για το πόσο ωραία περνούσε και το ποσους φίλους έκανε.

Ξαφνικά τη Δευτέρα, γίνεται το εξής: Του φέρνουν φαγητό (γιουβαρλάκια...) στο πιατάκι αλλά αυτός δεν το ήθελε. Εκείνη λοιπόν τη στιγμή, διασταυρώθηκε ότι του φώναξε πάρα πολύ έντονα η δασκάλα του, με αποτέλεσμα, όταν πήγα να τον πάρω, να τον βρω να κλαίμει με λυγμούς και πνιχτά αναφιλητά σε μια γωνιά, πίσω από ένα κουκλοθέατρο. Δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Η δασκάλα μου είπε: "πολύ ευαίσθητος ο γιος σας".

Από εκείνη τη στιγμή, το παιδί δεν θέλει να κάθεται στην ώρα του φαγητού και ζητάει να τον παίρνουμε από τις 12:30. Κλαίει συνέχεια, θέλει να "ξεγραφτεί", ξυπνάει στον ύπνο του κλαίγοντας και ρωτά τη μαμά του "τί φαγητό έχουμε σήμερα" και άλλα ωραία........

Ενώ είμασταν τόσο καλά, μια απ' ό,τι φαίνεται εξαιρετικά απότομη συμπεριφορά της δασκάλας μας τα διέλυσε όλα.

Μήπως μπορείτε να με συμβουλέψετε τι πρέπει/μπορώ να κάνω; Μιλήσαμε με τη δασκάλα και με τη Δ/ντρια και μας λένε συνεχώς ότι "είναι η προσαρμογή". Μα, δεν είχαμε "προσαρμογή" στην αρχή και "αποκτήσαμε ξαφνικά" μόλις μπήκε το φαγητό;

Πληροφοριακά, ο πιτσιρικάς μου είναι όπως είπα 3,5 ετών, 20 κιλά, 110εκ ύψος, εξαιρετικά καλόφαγος, καλό παιδί υπάκουο και ήρεμο, επικοινωνιακό, με πολύ έντονο ψυχισμό και πολύ καλά ανεπτυγμένη γλωσσική ικανότητα.

Βοήθειααααααααα.......

wow!! Ο μικρος μου αν και εχει κλεισει τα 4 ειναι πιο μικρουλης απο σας, Εμεις λοιπον δεν περσαμε φαση προσαρμογης (ηθελε να παει εκει που ηταν ο αδελφος του). Περισι ομως και στο τελος της χρονιας μαλιστα, μετα απο μια ιωση που εμεινε λιγες μερες στο σπιτι και μετα καποιες μερες σχολασε πριν το φαγητο, αρχισε να αρνειται να φαει. Ελεγε την γιαγια του και στον μπαμπα του να γραψουν ενα σημειωμα στην δασκαλα (εχει κατανοησει οτι δεν ξερουν την γλωσσα), ρωταγε καθημερινα την δασκαλα αν αφησα σημειωμα οτι δεν θα φαει, ελεγε οτι θα φυγρει με την γιαγια του το μεσημερι πριν το φαγητο...

Εγω αποφασισα να μην πω τιποτα στο σχολειο, ετσι οπως ειναι εδω αν τους ελεγα να μην τον ζορισουν θα τον αφηναν τελειως νηστικο,,, Τελικα του ελεγαν θα σε βοηθησει η ταδε να φας (εχει προσωπικο την ωρα του φαγητου στα κατω των 4)και δοκιμαζε αναγκαστικα - Φυσικα αν κατι δεν του αρεσε αναγουλιαζε και το εβγαζε οποτε σταματουσαν να τον ταιζουν,,,

Παντως μπορει και το γεγονος οτι τρωει εκει να του δινει το μυνημα οτι θα καθισει και αλλο και να χρειαζεται να προσαρμοστει στην ιδεα, Εφοσον μπορειτε να συζητησετε μαζι του γιατι δεν προσπαθειται να μαθεται τι δεν του αρεσε, το φαγητο, η ωρα?

wow!! Ο μικρος μου αν και εχει κλεισει τα 4 ειναι πιο μικρουλης απο σας, Εμεις λοιπον δεν περσαμε φαση προσαρμογης (ηθελε να παει εκει που ηταν ο αδελφος του). Περισι ομως και στο τελος της χρονιας μαλιστα, μετα απο μια ιωση που εμεινε λιγες μερες στο σπιτι και μετα καποιες μερες σχολασε πριν το φαγητο, αρχισε να αρνειται να φαει. Ελεγε την γιαγια του και στον μπαμπα του να γραψουν ενα σημειωμα στην δασκαλα (εχει κατανοησει οτι δεν ξερουν την γλωσσα), ρωταγε καθημερινα την δασκαλα αν αφησα σημειωμα οτι δεν θα φαει, ελεγε οτι θα φυγρει με την γιαγια του το μεσημερι πριν το φαγητο...

Εγω αποφασισα να μην πω τιποτα στο σχολειο, ετσι οπως ειναι εδω αν τους ελεγα να μην τον ζορισουν θα τον αφηναν τελειως νηστικο,,, Τελικα του ελεγαν θα σε βοηθησει η ταδε να φας (εχει προσωπικο την ωρα του φαγητου στα κατω των 4)και δοκιμαζε αναγκαστικα - Φυσικα αν κατι δεν του αρεσε αναγουλιαζε και το εβγαζε οποτε σταματουσαν να τον ταιζουν,,,

Παντως μπορει και το γεγονος οτι τρωει εκει να του δινει το μυνημα οτι θα καθισει και αλλο και να χρειαζεται να προσαρμοστει στην ιδεα, Εφοσον μπορειτε να συζητησετε μαζι του γιατι δεν προσπαθειται να μαθεται τι δεν του αρεσε, το φαγητο, η ωρα?

Καλημέρα mmdad,

Δεν είναι το θέμα τί δεν του άρεσε (π.χ. φαγητό, ώρα). Τον μαλώσανε πάρα πολύ, τού φωνάξανε επειδή δεν έφαγε το φαγητό του. Το παιδί τρόμαξε τόσο που άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Σήμερα, 6 μέρες μετά, αρνείται να κάτσει καν στα τραπεζάκια, (προφανώς σύνδεσε στο μυαλό του τραπέζι=δεν θέλω να φάω=πολύ έντονο μάλωμα από τη δασκάλα μου) ενώ χθες το "δεν θέλω να φάω" έγινε "θέλω να με ξεγράψετε"........

Σκέφτομαι τώρα που είναι νωρίς να τον γράψω κάπου αλλού, να τού αλλάξω περιβάλλον. Δεν σας είπα επίσης ότι είναι μια δασκάλα για... 26 παιδάκια (δημοτικός βρεφονηπιακός)...... μάλλον την πατήσαμε.

Καλημέρα!

Κι εμας η μικρή πέρυσι της βγήκε η προσαρμογή σε άγχος με το φαγητό. Ηταν πιο μικρή (2.5) και από όσο κατάλαβα δεν έγινε επεισόδιο τόσο έντονο όσο το δικό σας. Πρέπει να επηρρεάστηκε από πίεση μιας κοπέλας σε άλλο παιδάκι να φάει το φαγητό. Όχι μάλωμα αλλά μπλαμπλα του στυλ αν δε φας πως θα μεγαλωσεις κτλ. Επίσης η μικρή αγχώθηκε με το αντίθετο, εκλαιγε όλη μερα (και νύχτα) λέγοντας "Θα το φάω όλο το φαγητό μου" και το έκανε όχι μόνο στο σταθμό αλλά και στο σπίτι.

Εννοείται ότι μίλησα με τις δασκάλες της για να μην της λένε τπτ για το φαγητο, επειδη της δινω ταπερακι της εβαζα μικροτερη ποσοτητα και μαλιστα 2-3 μερες της εβαλα μονο τοστακι (της το προτινα και φανηκε να ανακουφιζεται με την ιδεα οτι δεν θα εχει κανονικο φαγητο). Όλα αυτα βεβαια με απειρο μπλαμπλα οτι τρωμε όσο θέλουμε, μεχρι να χορτασουμε, αν δεν μας αρεσει κατι μπορουμε να φαμε μονο 2-3 μπουκιες (γιατι χρειαζομαστε απο ολα για να ειναι γερος ο οργανισμος μας κτλ κτλ). Μας πηρε περιπου ενα μηνα να ηρεμησει (να μη βαζει τα κλαματα οποτε ακουγε για φαγητο) και αλλο τοσο να επανελθει στα προηγουμενα.

Μηπως αρχικα να το εστιαζατε στο να κατσει με τα παιδακια στο τραπεζι (επειδη ειναι η ωρα του φαγητου) και αν θελει να φαει μονο μια φετα ψωμι. και μετα σιγα σιγα να μπει στη διαδικασια του φαγητου (π.χ. να ξερει οτι μια μερα, οποτε θελει αυτος μπορει να ζητησει μονο ψωμι). Η ότι αλλο νομιζεις οτι θα τον κανει να νιωσει πιο ανετα με τη διαδικασια.

Η δασκαλα που του φωναξε ειναι αυτη που τους εχει? Γιατι τοτε μαλλον ειναι χειροτερα τα πραγματα... Αν δεν ειναι, καλο ειναι στην αρχη να τους ζητησεις να μην ξανασχοληθει η δασκαλα αυτη με το φαγητο του συγκεκριμενου παιδιου μεχρι να νιωσει ανετα ο μιρκος (τωρα αν θα το κανουν ειναι μια αλλη ιστορια).

Καλημέρα!

 

Κι εμας η μικρή πέρυσι της βγήκε η προσαρμογή σε άγχος με το φαγητό. Ηταν πιο μικρή (2.5) και από όσο κατάλαβα δεν έγινε επεισόδιο τόσο έντονο όσο το δικό σας. Πρέπει να επηρρεάστηκε από πίεση μιας κοπέλας σε άλλο παιδάκι να φάει το φαγητό. Όχι μάλωμα αλλά μπλαμπλα του στυλ αν δε φας πως θα μεγαλωσεις κτλ. Επίσης η μικρή αγχώθηκε με το αντίθετο, εκλαιγε όλη μερα (και νύχτα) λέγοντας "Θα το φάω όλο το φαγητό μου" και το έκανε όχι μόνο στο σταθμό αλλά και στο σπίτι.

 

Εννοείται ότι μίλησα με τις δασκάλες της για να μην της λένε τπτ για το φαγητο, επειδη της δινω ταπερακι της εβαζα μικροτερη ποσοτητα και μαλιστα 2-3 μερες της εβαλα μονο τοστακι (της το προτινα και φανηκε να ανακουφιζεται με την ιδεα οτι δεν θα εχει κανονικο φαγητο). Όλα αυτα βεβαια με απειρο μπλαμπλα οτι τρωμε όσο θέλουμε, μεχρι να χορτασουμε, αν δεν μας αρεσει κατι μπορουμε να φαμε μονο 2-3 μπουκιες (γιατι χρειαζομαστε απο ολα για να ειναι γερος ο οργανισμος μας κτλ κτλ). Μας πηρε περιπου ενα μηνα να ηρεμησει (να μη βαζει τα κλαματα οποτε ακουγε για φαγητο) και αλλο τοσο να επανελθει στα προηγουμενα.

 

Μηπως αρχικα να το εστιαζατε στο να κατσει με τα παιδακια στο τραπεζι (επειδη ειναι η ωρα του φαγητου) και αν θελει να φαει μονο μια φετα ψωμι. και μετα σιγα σιγα να μπει στη διαδικασια του φαγητου (π.χ. να ξερει οτι μια μερα, οποτε θελει αυτος μπορει να ζητησει μονο ψωμι). Η ότι αλλο νομιζεις οτι θα τον κανει να νιωσει πιο ανετα με τη διαδικασια.

 

Η δασκαλα που του φωναξε ειναι αυτη που τους εχει? Γιατι τοτε μαλλον ειναι χειροτερα τα πραγματα... Αν δεν ειναι, καλο ειναι στην αρχη να τους ζητησεις να μην ξανασχοληθει η δασκαλα αυτη με το φαγητο του συγκεκριμενου παιδιου μεχρι να νιωσει ανετα ο μιρκος (τωρα αν θα το κανουν ειναι μια αλλη ιστορια).

Καλημέρα,

Η δασκάλα που τον μάλωσε είναι αυτή που τους έχει.... 26 παιδιά και αυτή μόνη της. Δεν κάθεται στο τραπεζάκι ούτε για το πρωινό (φετούλα με μελι, μαρμελάδα, κτλ). "Εγώ μπαμπά λέει θέλω να κάθομαι μόνος στην άλλη καρεκλίτσα, όχι στο τραπέζι".... Ξεχασα να γράψω ότι η δασκάλα του τού έβγαλε μια καρέκλα, μακριά από τα τραπεζάκια, και του είπε αν θέλει μπορεί να κάθεται εκεί καια να τρώει μια φετούλα ψωμί.....

Δεν μου αρέσει όμως! Έστειλα το παιδί για κοινωνικοποίηση, ένταξη, παιχνίδι, γνώση, χαρά. Όχι για περιθωριοποίηση, όχι για φαγητό, όχι για ηλίθιες και αντιπαιδαγωγικές φασαρίες και τιμωρίες (... επειδή έσπρωξε το πιατάκι με τα γιουβαρλάκια..........)....

Σχεδόν σίγουρα θα τον πάρω από εκεί. Και η μόνη λύση είναι τώρα ιδιωτικός... με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε οικονομικό επίπεδο. Δεν βλέπω πώς μπορεί το παιδί να επανέλθει μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Άσε που πλέον η 26/1 αναλογία πλέον με φρικάρει/τρομάζει... Ευχαριστώ για το χρόνο σου και τις συμβουλές πάρα πολύ....

Καλημέρα,

 

Η δασκάλα που τον μάλωσε είναι αυτή που τους έχει.... 26 παιδιά και αυτή μόνη της. Δεν κάθεται στο τραπεζάκι ούτε για το πρωινό (φετούλα με μελι, μαρμελάδα, κτλ). "Εγώ μπαμπά λέει θέλω να κάθομαι μόνος στην άλλη καρεκλίτσα, όχι στο τραπέζι".... Ξεχασα να γράψω ότι η δασκάλα του τού έβγαλε μια καρέκλα, μακριά από τα τραπεζάκια, και του είπε αν θέλει μπορεί να κάθεται εκεί καια να τρώει μια φετούλα ψωμί.....

 

Δεν μου αρέσει όμως! Έστειλα το παιδί για κοινωνικοποίηση, ένταξη, παιχνίδι, γνώση, χαρά. Όχι για περιθωριοποίηση, όχι για φαγητό, όχι για ηλίθιες και αντιπαιδαγωγικές φασαρίες και τιμωρίες (... επειδή έσπρωξε το πιατάκι με τα γιουβαρλάκια..........)....

 

Σχεδόν σίγουρα θα τον πάρω από εκεί. Και η μόνη λύση είναι τώρα ιδιωτικός... με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε οικονομικό επίπεδο. Δεν βλέπω πώς μπορεί το παιδί να επανέλθει μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Άσε που πλέον η 26/1 αναλογία πλέον με φρικάρει/τρομάζει... Ευχαριστώ για το χρόνο σου και τις συμβουλές πάρα πολύ....

Από την πλευρά μου θεωρώ ότι εφόσον δεν του αρέσει πια εκεί όντως πρέπει να τον πας αλλού.... δεν μπορώ να φανταστώ τι προσοχή μπορεί να δίνει μία δασκάλα για 26 παιδιά... άσε που την πήρε από φόβο από την αρχή οπότε νομίζω ότι θα συνεχιστούν αυτές οι συμπεριφορές.... εμένα ο δικός μου (3 ετών) την 3η ημέρα στον παιδικό μου είπε: η δασκάλα μου είναι καλή, οι κυρίες που φέρνουν το φαγητό είναι κακές γιατί φωνάζουν... τον ρώτησα λεπτομέρειες (σε αυτή την ηλικια δεν μπορείς να πάρεις και πολλά που να είναι 100% αληθή) και μου είπε ότι φώναξε να φάει σε ένα παιδάκι λεγοντάς του "φάε το φαί σου παιδάκι"... το πως βλέπουμε εμείς τα πράγματα και πως τα παιδιά είναι πολύ υποκειμενικό.... του λέω λοιπόν, αφού είναι κακές οι κυρίες να μην σε πάω πάλι εκεί μου λέει οχι οχι θα παω σχολείο σήμερα που τον πήγα το ανέφερα στην δασκάλα και μου είπε τα εξής: είναι 2 κυρίες που φαίρνουν φαγητό, η 1 φοράει μαύρα και μερικά παιδάκια νιώθουν λίγο άβολα, η άλλη έχει μια φωνή τρανταχτη από μόνη της είναι ψηλή και παχουλή αρκετά αλλά δεν φωνάζει, η φωνή της και μόνο είναι αρκετή οι κυρίες αυτές μου είπε απλά τους πάνε το φαγητό δεν ασχολούνται μαζί τους.... με αυτό το παράδειγμα θέλω να σου πω το εξής... επειδή εμείς στο σπίτι δεν φωνάζουμε ιδιαίτερα και δεν τον έχουμε μαλώσει ποτέ, του φάνηκε πολύ μεγάλο όλο αυτό... στην δική σου περίπτωση, μπορεί το παιδί σου να αισθάνθηκε φόβο ειδικά προς έναν άνθρωπο που τον είχε δει λίγες ημέρες, οπότε φαντάσου πως το πήρε που του φώναξε κιόλας.... εγώ θα σε συμβούλευα το εξής: ψάξου και σε κανένα άλλο δημόσιο τώρα που είναι νωρις γιατί μπορεί να υπάρχουν διαγραφές και να βρεθεί καμία θέση ... εάν βρεις ενημέρωσε από την αρχή ότι αλλάξατε γιατί ενώ πήγαινε καλά στον άλλο σταθμό, εξαιτίας συμπεριφοράς ο μικρός φοβήθηκε και δεν ήθελε να πάει... το ίδιο ισχύει και για το ιδιωτικό... εγώ σε δημόσιο τον πάω....

Κορίτσια όλα τα παιδάκια περνάνε κάποια φάση με το θέμα φαγητού στον παιδικό σταθμό. Εμένα η κόρη μου πήγε πέρσι στα 3,5 για πρώτη φορά σε παιδικό σταθμο του δήμου...

Ναι, γεγονός είναι ότι μία δασκάλα για 20-25 παιδιά ακούγεται τρομακτικό και εμάς έτσι ήταν αλλά ούτε κάθε μέρα παρουσιάζονται όλα τα παιδάκια στην τάξη ούτε με την πρώτη μπορείς να κρίνεις την δασκάλα και το έργο της...Όλα θέλουν το ρυθμό τους και την δική μας επαγρύπνιση ως μαμάδες, να ρωταμε τις δασκαλες, να ζηταμε εξηγησεις, να διορθωνουμε καταστασεις...!

Στη τραπεζαρία μετα από ενα εμετό που έκανε η κόρη μου και ίσως της φωναξαν ισως νταρπηκε ίσως φοβηθηκε, πέρασε πάνω από μηνας για να μπει έστω στην αιθουσα της τραπεζαρίας ειτε για πρωινό είτε για δεκατιανο είτε για μεσημεριανό. Καθόταν έξω σε ενα καναπε και περιμενε... Και όλο αυτο μας εφερε πισογυρισμα και δεν ηθελε να παει καν στον παιδικο...Την πηγαινα και εκλαιγε και μου εκανε εμμετο...

Εγω δεν την εστελνα για το φαι αλλα ηλπιζα σιγα σιγα να της περασει και ετσι εγινε, της ελεγα στο σπιτι αν θελει να μπει να καθησει με τα αλλα παιδακια και ας μην φαει...Ειχα πει στις δασκαλες μην την πιέσουν αν δεν θελει να φαει και σταδιακα προσαρμοστηκε μια χαρα....

Δεν πιστεύω ότι αν περάσετε στο παιδι οτι μπορεί να αλλαζει παιδικο σταθμο αν δεν του αρεσει ο ενας ή αν τον μαλωσει η δασκαλα ή αν τσακωθεί με ενα παιδακι, αν όλο αυτο θα βγάλει θετικό αποτέλεσμα...Δεν το συζητω οτι αν υπάρχει σοβαρός λόγος να αλλαχθει ο σταθμος, να γινει αλλά οχι με το παραμικρό. Σίγουρα θα μπορούσατε να παραπονεθείτε στην "αγρια" δασκάλα με τροπο ωστε να της πειτε οτι δεν θελετε να πιεζει το παιδι για να φαει...

Κορίτσια όλα τα παιδάκια περνάνε κάποια φάση με το θέμα φαγητού στον παιδικό σταθμό. Εμένα η κόρη μου πήγε πέρσι στα 3,5 για πρώτη φορά σε παιδικό σταθμο του δήμου...

Ναι, γεγονός είναι ότι μία δασκάλα για 20-25 παιδιά ακούγεται τρομακτικό και εμάς έτσι ήταν αλλά ούτε κάθε μέρα παρουσιάζονται όλα τα παιδάκια στην τάξη ούτε με την πρώτη μπορείς να κρίνεις την δασκάλα και το έργο της...Όλα θέλουν το ρυθμό τους και την δική μας επαγρύπνιση ως μαμάδες, να ρωταμε τις δασκαλες, να ζηταμε εξηγησεις, να διορθωνουμε καταστασεις...!

 

Στη τραπεζαρία μετα από ενα εμετό που έκανε η κόρη μου και ίσως της φωναξαν ισως νταρπηκε ίσως φοβηθηκε, πέρασε πάνω από μηνας για να μπει έστω στην αιθουσα της τραπεζαρίας ειτε για πρωινό είτε για δεκατιανο είτε για μεσημεριανό. Καθόταν έξω σε ενα καναπε και περιμενε... Και όλο αυτο μας εφερε πισογυρισμα και δεν ηθελε να παει καν στον παιδικο...Την πηγαινα και εκλαιγε και μου εκανε εμμετο...

Εγω δεν την εστελνα για το φαι αλλα ηλπιζα σιγα σιγα να της περασει και ετσι εγινε, της ελεγα στο σπιτι αν θελει να μπει να καθησει με τα αλλα παιδακια και ας μην φαει...Ειχα πει στις δασκαλες μην την πιέσουν αν δεν θελει να φαει και σταδιακα προσαρμοστηκε μια χαρα....

 

Δεν πιστεύω ότι αν περάσετε στο παιδι οτι μπορεί να αλλαζει παιδικο σταθμο αν δεν του αρεσει ο ενας ή αν τον μαλωσει η δασκαλα ή αν τσακωθεί με ενα παιδακι, αν όλο αυτο θα βγάλει θετικό αποτέλεσμα...Δεν το συζητω οτι αν υπάρχει σοβαρός λόγος να αλλαχθει ο σταθμος, να γινει αλλά οχι με το παραμικρό. Σίγουρα θα μπορούσατε να παραπονεθείτε στην "αγρια" δασκάλα με τροπο ωστε να της πειτε οτι δεν θελετε να πιεζει το παιδι για να φαει...

Είμαστε ακριβώς στην ίδια φάση με αυτήν που περάσατε. Και αυτό που προτείνεις είναι η πιο ψύχραιμη αντίδραση. Θα γίνει άλλη μια συνάντηση και μετά θα πρέπει να αποφασίσουμε. Ευχαριστώ!