ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ

Καλησπέρα σε όλους!

Ειμαι λίγο εκνευρισμένη σήμερα απο την στιγμή που πήγα να πάρω τον μικρό απο τον παιδικό σταθμό.

Καταρχήν να πώ οτι ο μικρός σε 2 μήνες γίνεται 3 ετων και είναι ένα αρκετά υπερκινητικό παιδι.

Σε 2 ενημερώσεις γονέων, μου είχαν πει οτι ο μικρός είναι πού ζωηρός, αν βάλει κάτι στο μυαλό του το κάνει κ δεν ακούει την δασκάλα, οτι την ώρα που κάθονται στα θρανία μπορει ξαφνικά να σηκωθει και να κόβει βολτες στην ταξη και άλλα τέτοιου είδους. Μίλησα και με την παιδοψυχολόγο και μου είπε οτι πρέπει να γίνει δουλεία στο σπίτι, να του βάλουμε καποια όρια, να τον επιβραβέβουμε οταν κατι κατι σωστο και να αδιαφορουμε οταν κανει κάτι λάθος. Τα περισσότερα απο τα παραπάνω τα έκανα και νομίζω οτι τώρα έχουμε φτάσει σε ενα καλό επίπεδο.

Σήμερα λοιπόν, με πιάνει η ψυχολόγος και η δασκάλα του μικρού (ήθελε λέει να με παρει και τηλεφωνο να μου μιλήσει )και αρχισε να ρωτάει πως είναι σε γενικές γραμμές σπιτι ο μικρός, γιατι την προηγούμένη εβδομάδα την ώρα του δεκατιανου είχε βγάλει το παπούτσι του και το έβαλε πάνω στο τραπέζι που έτρωγαν και γέγαγε και χθές προσπαούσε να βγάλει το μανίκι απο την μπλούζα του, και οτι γενικα είναι ζωηρός και οτι σαν να θέλει να βγάλει την ενεργεια του και δεν ξερει πως. ρώτησαν επισης πως τα πάει με τα άλλα παιδακια, αν παίζει αρμονικα. το μόνο καλο που ακουσα είναι οτι είναι πανέξυπνος και πολύ παρατηρητικός και οτι "μερικές φορες" στο μάθημα είναι πολύ προσεκτικος.

Με τα παραπάνω έπεσα λίγο απο τα σύννεφα γιατι:

- Πριν τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές και μετά ο μικρός στο σπίτι έχει ηρεμήσει πάρα πολύ σε σχέση με πριν

- Ασχολείται περισσότερη ώρα με τα παιχνιδια του, παίζει μόνος του, κάθεται και ξεφυλλίζει τα παραμύθια του και κάτι αλλα εκπαιδευτικα της ηλικίας του και μπορεί να ασχοληθει με αυτά ακόμα και 2 ώρες την ημέρα.

- Καθε ΣΚ, απο Παρασκευη βραδυ που πάμε στην πεθερά μου μέχρι και την Κυριακή ο μικρός συναναστρέφεται πάρα πολύ με παιδάκια και δεν έχει κανένα πρόβλημα στο ομαδικό παιχνιδι (εκτός βέβαια απο τον ανιψιο μου, που ειναι επιθετικός μαζί του και οταν τον σπρωχνει εκεινος τον σπρώχνει και ο δικός μου)

- Μεχρι και σε ταβερνα που έχει τύχει να πάμε τελευταια, κάθεται πια την περισσότερη ώρα στο τραπέζι (πραγμα που δεν υπήρχε περιπτωση να γίνει πριν απο ενα εξαμηνο)

-Στο σπιτι υπάρχει ενα προγραμμα. Δλδ, γυρνάμε απο το σχολείο, με το που μπαίνουμε σπίτι βγαζουμε αμέσως παπούτσια, πλένουμε χερια. τρώμε και στις 3 πάμε για ύπνο. το απογευμα έχει παιχνιδι, βλέπουμε λίγο tv. έχουμε αρχίσει να μαζευουμε τα παιχνίδια μας πρίν πάμε για ύπνο και αρκετα άλλα.

Που θέλω να καταλήξω?

Ξέρω οτι το παιδί μου είναι σε γενικές γραμμές ζωηρό, αλλα βλέπω οτι υπάρχει μια μεγάλη πρόοδος τον τελευταιο καιρό. Αλλωστε δεν είναι ούτε 3 ετων ακόμα. Είναι τόοοοοοσο μεγάλο προβλημα το οτι είναι υπερκινητικο ένα παιδί 3 ετων? Πρεπει δηλαδή να είναι στρατιωτάκι? Μόνο το δικό μου παιδι είναι τόσο ζωηρό? Ολα τα άλλα ειναι υπάκουα και τακτικα? Αν έχουν βελτιωθεί τα πράγματα σπίτι, και στο σχολειο παραμένουν ίδια, μια απο τις αρμοδιότητες των δασκάλων δεν είναι οτι κάτι πρέπει να κάνει απο τη δικη της μερια?

Η δασκάλα που τους κάνει αγγλικα λέει οτι είναι πολύ ήσυχος και πολύ προσεκτικός. Η νηπιαγώγος πάλι λέει τα παραπάνω περι ζωηράδας. και λέω εγω τώρα, πως γινεται αυτο? Μηπως βαριεται και κανει αυτα που κάνει? Μηπως η αγγλικου τους τραβαει περισσότερο την προσοχη, κάνει πιο συναρπαστικό το μάθημα?μηπως μηπως μηπως? Ευθύνη δεν έχει καθόλου η δασκάλα? Εκείνη δεν πρεπει με την σειρα της να εξηγήσει το σωστό απο το λάθος? Να κάνει όλα τα παιδια να καθήσουν ήσυχα με τον δικό της παιδαγωγικό τρόπο?

Μήπως είμαι πολύ υπερβολική?? Μήπως πρεπει να απευθυνθω σε καποιον ειδικο για την συμπεριφορα του μικρου?

Απλως σήμερα απογοητευτηκα!!

Μια ερώτηση: είναι ιδιωτικός ο σταθμός?

Μια φίλη μου κόντεψε να παλαβώσει γιατί της βγάζαν ότι το παιδί έχει ένα σωρό προβλήματα προσαρμογής, ότι δεν εντάσσεται, ότι είναι μοναχική , ότι, ότι, και μετά απο 2 χρόνια κατάλαβε ότι μάλλον προωθούσαν τη δουλειά στην ψυχολόγο που συνεργαζόταν με τον παιδικό.

Το λέω περιληπτικά, αλλά δεν ήταν ένα επιπόλαιο συμπερασμα.

Οι συμπεριφορές που περιγράφεις είναι πάνω από άριστες για την ηλικία του.

Προσπάθησε να εκμαιεύσεις πληροφορίες και από τον ίδιο για το αν κάτι τον κάνει να νιώθει ανήσυχος στο σχολείο.

Ο παιδικός ειναι ιδιωτικός. Στην περιοχή είναι απο τους καλύτερους και επειδή είχα και γνωστούς που εχουν τα παιδια τους στον ιδιο παιδικό, ήταν και ενας απο τους λόγους που τον προτίμησα.

Απλως απογοητευτηκα σήμερα γιατι ήταν σαν να μου παρουσίαζαν ενα πολύ προβλήματικό παιδι.

Την μια μου έλεγαν μήπως η συμπεριφορά του οφείλεται στο οτι του κανουν τα χατήρια οι παππούδες. τους απάντησα οτι τον κρατάω μόνο εγω καθότι άνεργη και κάπου κόλλησαν.

Μετα ρωτάνε μήπως είναι σε υπερένταση γιατι του λείπει ύπνος. τους απάντησα οτι καθε μεσημερι κοιμάται τουλάχιστον 2-2,5 ώρες και το βράδυ απο τις 9,30 και πάλι κόλλησαν.

Μετα μήπως εκτος σχολειου δεν έρχεται σε επαφή με παιδάκια. τους είπα οτι απο παρασκευή βράδυ μέχρι και κυριακη απογευμα είναι σε συνεχή επαφη με παιδια - ξαδελφια ,παιδια φίλων, παιδότοποι, και άλλες δραστηριοτητες και πάλι κόλλησαν.

Και το μίζον θέμα τους ήταν οτι έβγαλε το παπουτσι του την ώρα του δεκατιανου και το έβαλε στο τραπέζι? ή οτι είχε βγάλει τι μανίκι της μπλούζας του?

Δεν ξέρω τί να σκεφτώ!!

Μα σε τόσο μικρά παιδιά, όλα αυτά δεν είναι ασυνήθιστα.

Κατ' αρχάς το παιδάκι γέλαγε με το παπούτσι, μικρό νήπιο είναι, του κατέβηκε μια κουφή ιδέα και το διασκέδασε. Δεν βλέπω κάτι το φρικαλέο εδώ.

ΟΚ, αν το έκανε κάθε μέρα, ας προβληματιζόντουσαν.

Εγώ καταλαβαίνω ότι έχεις ένα συννενοήσιμο παιδάκι, με συμπεριφορά που συμβαδίζει με την ηλικία του.

Ή εκείνες το ψειρίζουν για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη της ψυχολόγου, ή δεν έχει συνηθίσει ακόμα το περιβάλλον και τις νόρμες του σχολείου, πράγμα που απλώς θέλει χρόνο.

Η δικιά μου πήγε 2.5 παιδικό, και την πρώτη χρονιά ενώ ψιλο-συμμετείχε στα ομαδικά, δεν έπαιξε ποτέ με κανένα παιδάκι. Ήθελε να παιζει μόνη της, κάποιες φορές προσπάθησε να αλλάξει και δωμάτιο, αλλά δεν την άφησαν.

Εμείς είχαμε στεναχωρηθεί, αλλά η δασκάλα, έμπειρη, μας εξήγησε ότι είναι μικρή και επίσης ότι είναι συνηθισμένο στα μοναχοπαίδια, και να μην ανησυχούμε, θα αλλάξει. Πράγματι, από πέρσι έχει γίνει άλλο παιδί.

Τώρα, τρίτη χρονιά στο ίδιο σχολείο παίζει με άνεση με όλους και έχει γίνει πολύ κοινωνική.

Θέλω να πω ότι είναι θέμα και εμπειρίας της δασκάλας να χειριστεί τις δυσκολίες προσαρμογής. Από τη στιγμή μάλιστα που οι όποιες δυσκολίες προκύπτουν στο περιβάλλον του σχολείου, εκεί πρέπει και να αντιμετωπιστούν.

Δεν καταλαβαίνω κάτι......γιατί το πρόβλημα το "ψάχνουν" μόνο εκτός παιδικού? Μήπως, οι γιαγιάδες, μήπως τα άλλα παιδάκια (εσένα ρωτάνε πώς συμπεριφέρεται σε άλλα παιδάκια??? ΑΥΤΕΣ τον βλέπουν όλη μέρα με παιδάκια) μήπως ο ύπνος, μήπως ο ξύπνιος...

Αφού το παιδί σου έχει πρόοδο (και όπως τα λες δεν είναι καν υπερκινητικό κοπέλα μου, υπερκινητικότητα δεν είναι απλά η ζωηράδα, είναι 7-8 πράγματα που πρέπει να συνυπάρχουν) και το βλέπεις εσύ και το ζεις, επαναλαμβάνω η περιγραφή σου δείχνει συνεργάσιμο και ήρεμο παιδάκι......(δύο ώρες με τα παιχνίδια του, ακολουθεί ρουτίνες στο σπίτι!!!) το μόνο που καταλαβαίνω εγώ, με εμπειρία 4 χρόνια απο παιδικό, είναι οτι στον δικό σας θέλουνε να τα έχουνε "σούζα".

Κι εγώ ψάχνοντας είχα πέσει σε έναν παιδικό που μπήκα μέσα και δεν ακουγόταν ούτε αναπνοή και είχε 143 παιδάκια που εκείνη την ώρα μάλιστα μεταφέρονταν στην τραπεζαρία - το τονίζω, έχει σημασία. Δηλαδή το υπερκινητικό παιδί σου στα αγγλικά γιατί προσέχει? Να μη δίνεις σημασία σε τέτοια σχόλια κοπέλα μου, το παιδί που περιγράφεις είναι μια χαρά για την ηλικία του, και μάλιστα πολύ συνεργάσιμο για την ηλικία του.

ΑΝ τώρα θέλουνε να δώσουν συνεδρίες στην ψυχολόγο τους μην πέφτεις στην παγίδα......και όταν θα τους ξαναμιλήσεις, τόνισε όλες αυτές τις διαφορές που μας είπες και ρώτα με τη σειρά σου!

Μήπως εκεί συμβαίνει κάτι άλλο?

Μήπως βαριέται?

Μήπως δεν βρίσκει ενδιαφέρον?

Πάντως πολύ ύποπτο όοοοολα να τα ψάχνουν εκτός του παιδικού! Το παιδί περνάει τόσες ώρες μαζί τους κάθε μέρα! Μα είναι τόσο μικρό το παιδάκι, τι να λέμε τώρα, έκανε μια αταξία και τους χάλασε το στράτευμα........

Εγώ προσωπικά θα αισθανόμουν πολύ άβολα αν με έστηναν στην γωνία κ με ρώταγαν αν κοιμάται, αν παίζει, αν τρώει, αν, αν, αν....

Υπάρχουν παιδάκια πολύ ζωηρά κ καταλαβαίνω πως κάποια στιγμή μπορεί να γίνουν κουραστικά. Φυσικά δεν αναφέρομαι στο δικό σου ....αλλά δουλειά τους είναι να τα διαπαιδαγωγούν, να τους μαθαίνουν πράγματα κτλ κτλ.

Εγω θα ρώταγα το παιδι μου αν περνάει καλά, αν το αντιμετωπίζουν όπως τα αλλα παιδιά κ γιατί έβγαλε το παπουτσακι του έν ωρα φαγητού.

ΣΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ, ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΝΑ ΒΑΖΟΥΝ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ, Η ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ!

Πως θα καταλάβουμε ότι το παιδί μας είναι υπερκινητικό;

Είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλούς γονείς. Τι είναι το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και η υπερκινητικότητα και πως θα καταλάβουν ότι το παιδί τους είναι υπερκινητικό, ή πάσχει από αυτό το σύνδρομο; Ποια είναι τα σημάδια που πρέπει να τους υποψιάσουν; Πως μπορεί μια τέτοια κατάσταση να αντιμετωπιστεί; Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα ενημερωθείτε πλήρως για την διάσπαση της προσοχής σε ένα παιδί και θα μάθετε να αναγνωρίζετε πότε κάποιο παιδί είναι υπερκινητικό.

Της Αικατερίνης Ρίζου

Ψυχολόγου

Είναι πλέον πολύ γνωστή η παρουσία σε κάποια παιδιά της Δυσκολίας στην Προσοχή – ή άλλιώς Σύνδρομο Διάσπασης Προσοχής/Υπερκινητικού παιδιού (ADHD-Attention Deficit Hyperactivity Disorder). Η δυνατότητα ενός παιδιού να εστιάζει σε ένα θέμα, και να μην αποσπάται, είναι σημαντική στη μαθησιακή επιτυχία του παιδιού. Για να επιτευχθεί αυτό, κάποια παιδιά χρειάζονται ειδικές τεχνικές, απουσία θορύβων ή άλλων στοιχείων που μπορεί να τους αποσπάσουν την προσοχή ή μικρό αριθμό μαθητών, ο οποίος εξασφαλίζει πιο προσωπική σχέση με ένα δάσκαλο.

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), γνωστή και ως Attention Deficit Hyperactivity Disorder (AD/HD), αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα που αναγνωρίζεται κατά τη σχολική ηλικία κι έχει να κάνει με δυσκολίες στη μάθηση και στη συμπεριφορά (Αλεξάνδρου, 2009) και εμφανίζεται σε ποσοστό από 3% ως 6% σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας (Cantwell, 1996). Η ΔΕΠ/ΔΕΠΥ είναι μία εκ γενετής διαταραχή και διαρκεί εφʼ όρου ζωής (Pelham, 1994). Κύρια χαρακτηριστικά είναι η ελλειμματική προσοχή, η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα.

Οι εν λόγω δυσκολίες πρέπει να εντοπίζονται, πριν ακόμη πάει το παιδί στο σχολείο, από τους γονείς ή από τη νηπιαγωγό. Η διάγνωση δεν πρέπει να γίνεται εύκολα και επιπόλαια και πρέπει να μελετηθούν όλοι οι παράγοντες της ζωής του παιδιού (Αλεξάνδρου, 2009). Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ συνήθως εμφανίζουν μια αδυναμία στο να κατασκευάσουν ένα εκτελεστικό πλάνο και να οργανώσουν μια δραστηριότητα, συνεπώς κινούνται υπερβολικά και άσκοπα (Αλεξάνδρου, 2009).

Σύμφωνα με τον Αλεξάνδρου(2009) τα κύρια χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής συνοψίζονται ως ακολούθως:

- Ελλειμματική προσοχή

- Υπερκινητικότητα

- Παρορμητικότητα

Αν και τα ακριβή αίτια της διαταραχής δεν έχουν εξακριβωθεί, η πλειονότητα των ερευνών αποδίδουν τη ΔΕΠ-Υ σε νευρολογικής ή γενετικής φύσης αίτια. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι η ΔΕΠ-Υ δεν είναι αποτέλεσμα μειωμένης νοημοσύνης, συναισθηματικής διαταραχής, ανευθυνότητας ή έλλειψης κινήτρων.Διαγνωστικά κριτήρια για διαταραχή ΔΕΠ-Υ σε παιδιά.Οι Hallowell & Ratey (2003) αναφέρουν τα ακόλουθα οκτώ ( κριτήρια τα οποία και θα μπορούσαν να χαρακτηρίζουν παιδιά με ΔΕΠ-Υ.

Ωστόσο σημειώνουν ότι τα παρακάτω χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχουν διάρκεια εμφάνισης

τουλάχιστον έξι μηνών

και να είναι παρόντα τουλάχιστον οκτώ από τα παρακάτω:

- Παίζει συχνά και νευρικά τα χέρια και τα πόδια του ή κάνει συνεχή ανακαθίσματα και συστροφές στο κάθισμά του/της.

- Έχει δυσκολία στο να παραμείνει ήσυχος/η στο κάθισμά του/της όταν είναι απαραίτητο.

- Διασπάται εύκολα η προσοχή του από εξωτερικά ερεθίσματα.

- Έχει δυσκολία στο να περιμένει τη σειρά του σε παιχνίδια ή σε ομαδικές δραστηριότητες.

- Σπεύδει να «ξεφουρνίσει» βιαστικά απαντήσεις σε ερωτήσεις οι οποίες δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί.

- Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες τρίτων.

- Δυσκολεύεται να διατηρήσει εστιασμένη την προσοχή του σε ασχολίες ή παιχνίδια.

(ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΔΩ ! ΔΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ!!!!!)

- Μεταπηδά συχνά από μια ανολοκλήρωτη δραστηριότητα σε μιαν άλλη.

- Έχει δυσκολία στο να παίξει ήρεμα και αθόρυβα.

- Εμφανίζει συχνά ακατάσχετη λογοδιάρροια.

- Διακόπτει συχνά ή κάνει απρόσκλητες παρεμβάσεις όταν μιλούν άλλοι.

- Συχνά δείχνει να μην ακούει αυτά που του λένε.

- Χάνει συχνά πράγματα που είναι απαραίτητα για σχολικές ή οικιακές δραστηριότητες.

- Εμπλέκεται συχνά σε ριψοκίνδυνες δραστηριότητες χωρίς να λάβει υπόψη τις πιθανές συνέπειες.

Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα, αλλά κάποτε κόντεψα κι εγώ να πάω το δικό μου τότε τρίχρονο σε παιδοψυχολόγο επειδή κάποιες κυρίες δεν είχαν διάθεση για δουλειά....

και, καλή του ώρα, ο παιδοψυχολόγος, μου είπε να τους πω να πάνε εκείνες καλύτερα σε ψυχολόγο.......

Ένα παιδάκι ζωηρό όπως η ίδια περιγράφεις είναι λογικό να είναι ζωηρό και στα άλλα πλαίσια που ζει (σχολείο, παππούδες, παιδική χαρά κτλ). Εσύ κάνεις κινήσεις για να εδραιώσεις μια πιο ήρεμη και οριοθετημένη καθημερινότητα και μάλιστα οι προσπάθειές σου φαίνονται επιτυχημένες αφού υπάρχει βελτίωση.

Τα παιδιά έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν τους "κανόνες" ανάλογα με το πού βρίσκονται. Εσύ δηλαδή θέτεις όρια και αυτό καταλαβαίνει πως σπίτι... κάνουμε αυτά και όχι εκείνα τα πράγματα. Αν όμως δεν κάνουν το ίδιο στο σχολείο... θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα "διαφορετικό" παιδί σε σχέση με αυτό που βλέπεις εσύ στο σπίτι.

Με λίγα λόγια, όταν εκεί σου κάνουν παράπονα, ρώτα τι έχουν να σου προτείνουν. Μετέφερέ τους την δική σου εικόνα για τις συμπεριφορές που εσύ βλέπεις και παρατηρείς. Αν υπάρχει κάτι που κρίνεις πως θα του κάνει καλό, ακολούθα το. Αν όμως βλέπεις πως εσύ του μιλάς και ανταποκρίνεται ενώ εκείνες του μιλάνε και πάει στο βρόντο... μάλλον μετά είναι θέμα δικών τους χειρισμών και δεν έχει να κάνει μαζί σου.

Όπως εσύ προσπάθησες να φτιάξεις όρια, πρέπει κι εκείνες να προσπαθήσουν να φτιάξουν όρια. Θα τους φαίνεται πιο δύσκολο γιατί είναι μεταβολή συνηθειών και όχι αρχική εισαγωγή. Αλλά όπως κι αν έχει, όπως το έκανες εσύ πρέπει να το κάνουν κι εκεί.

Το μόνο που νομίζω θα μπορούσες σίγουρα να κάνεις είναι να κουβεντιάσεις χαλαρά με το παιδί για το πώς περνά τη μέρα του, να του αφήσεις να σου μιλήσει για τα κατορθώματά του και να τα διασκεδάσετε, να τα συζητήσετε και να δείτε μαζί ποια έχουν πλάκα και πια θα μπορούσε ενδεχομένως να αποφύγει έχοντας κατά νου το δικό του όφελος.

Κάπως έτσι θα έκανα εγώ στη θέση σου. (Ειδικός δεν είμαι).

Αλήθεια, ψυχολόγος όταν λες...... δικός τους; Δηλαδή και οι ίδιες μπορούν να απευθυνθούν εκεί για να πάρουν κατευθύνσεις; Αν ναι, θα ήταν πραγματικά μια ολοκληρωμένη παρέμβαση!

Αλήθεια, ψυχολόγος όταν λες...... δικός τους; Δηλαδή και οι ίδιες μπορούν να απευθυνθούν εκεί για να πάρουν κατευθύνσεις; Αν ναι, θα ήταν πραγματικά μια ολοκληρωμένη παρέμβαση!

ΑΚΡΙΒΩΣ!!!!!

Σωστά, συμφωνώ κι εγώ. Θα έπρεπε ήδη να έχουν επιδείξει αυτό τον προσανατολισμό και όχι να αποκρούουν τη δυσκολία τους πάνω στη μαμά.

χα χα,,,

το ουτε καν 3 χρονο βαριέται να κάθεται στο θρανείο...

Αυτό είναι το πρόβλημα?

Η το ότι πρεπει τα 3 χρονα να κάθονται σε θρανεία??

Ισως κάνω λάθος αλλά αυτός είναι ένας στόχος του νηπιαγωγείου για παιδιά 5-6 χρονών, και που να σου πω στην Α' τάξη πόσα παιδιά έχουν πρόβλημα με αυτό...(Στην περίπτωση των παιδιών μου οι νηπιαγωγοί δεν είχαν πρόβλημα με αυτό και όταν πήγαν Δημοτικό τα βρήκαν σκούρα, αλλά στρώσαν σε 1-2 μήνες...)

Δεν είναι κακό να υπάρχει ψυχολόγος στο σταθμό, βοηθάει σε πολλά.

Αλλά λίγο υπερβολικές αντιδράσεις μου φαίνονται σε όχι και τόσο αφύσικη συμπεριφόρα.

Και αυτά με το παπούτσι κλπ, απλές ''χαζομάρες'' που κάνουν τα παιδιά για πλάκα με άλλα παιδιά

Τι να πω,

μήπως να ρωτούσες και συ με την σειρά σου για το πρόγραμμα τους,

πόση ώρα θέλουν να κάθονται τα παιδιά στα θρανεία,

πόση ώρα έχουν ελεύθερο παιχνίδι,

πόση ώρα έχουν σωματικές δραστηριότες (απαραίτητες για 3χρονα αγόρια!)

πόση ώρα παίζουν έξω στην αυλή...

'Ισως βρεθεί η ακρη...

(Οταν ήταν τα δικά μου διχρονα στον παιδικό η δασκάλα μου έκανε παρατήρηση ότι η κόρη μου δεν κάθεται ήσυχη στον κύκλο και μιλάει με τα διπλανά της... Το ''συζήτησα'' και το παιδί μου εξήγησε, απλά και ωραία ''εμένα ου μ'αρέθει ο κύκλος'' ....)

καλημέρα κι από μένα!

προσωπικά, το να επικοινωνήσουν η δασκάλα και η ψυχολόγος μαζί μου για να μου μεταφέρουν κάποιες ανησυχίες για τη συμπεριφορά του παιδιού μου, θα με προβλημάτιζε. εννοείται, βέβαια, ότι θα είχα ήδη εμπιστοσύνη στο σταθμό και στην εμπειρία του προσωπικού. τόσα παιδάκια βλέπουν και μπορούν να ξεχωρίσουν κάποια συμπεριφορά που αποκλίνει από τα συνηθισμένα (ζωηρά παιδάκια, μοναχικά παιδάκια κλπ).

εμείς οι γονείς, έχουμε μια τάση να ωραιοποιούμε καταστάσεις ή να μη θέλουμε να δούμε κάτι αρνητικό στο παιδί μας (προς Θεού δεν το λέω για τη θεματοθέτρια και το παιδάκι της, εξάλλου δεν τους ξέρω). έχω, όμως, παράδειγμα από το φιλικό μου περιβάλλον, όπου το παιδάκι είναι όντως "απροσάρμοστο" (το βλέπουμε εμείς, που δεν είμαστε ειδικοί), το έχουν επισημάνει οι δασκάλες στο σχολείο του παιδιού, πολλές φορές, αλλά οι γονείς απλά θεωρούν ότι το παιδί είναι "πανέξυπνο" και "βαριέται" στο σχολείο για αυτό δεν προσαρμόζεται (η συγκεκριμένη οικογένεια έχει και πολλά προβλήματα μεταξύ των γονιών, αλλά ούτε τους περνάει από το μυαλό ίσως αυτό φταίει για τη συμπεριφορά του παιδιού).

προσωπικά θα ζητούσα τη γνώμη ενός ανεξάρτητου παιδοψυχολόγου. εξάλλου, καλό είναι, αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί όσο νωρίτερα γίνεται.

Εγώ πιστεύω ότι όσο λάθος είναι να εθελοτυφλείς, ή να έχεις τη νοοτροπία:

το δικό μου το παιδί? αποκλείεται! φταίνε οι άλλοι!, άλλο τόσο λάθος είναι να ξεκινήσεις μια διαδικασία φορώντας στο παιδί το ρόλο του "φέρων το πρόβλημα", χωρίς η δική σου κρίση και λογική να συμφωνεί.

Η μαμά είναι ένα είδος ανθρώπου άλλοτε παράλογο άλλοτε παρεξηγημένο.

Όμως, στο βάθος πάντα γνωρίζει το παιδί της.

Και επειδή η θεματοθέτρια μου φαίνεται άνθρωπος που δε θα έχωνε το κεφάλι στην άμμο, πιστεύω ότι η πηγή της δυσλειτουργίας δεν είναι στο παιδί.

Eγώ πάλι, επειδή πέρασα απ αυτή τη φάση, να σας πω οτι κανένας σοβαρός επιστήμων παιδοψυχολόγος δε θα δεχτεί να εξετάσει καν ένα τρίχρονο επειδή δεν κάθεται στο θρανίο κι επειδή έβγαλε ένα παπούτσι! Το παιδάκι σε όλη την περιγραφή της μαμάς είναι απλά ζωηρό, αλλά έχει και συνήθειες που δεν έχουν τα τρίχρονα - ακολουθεί ρουτίνες, αυτό στα νήπια κατακτιέται! - παίζει ήσυχα 2 ώρες με τα παιχνιδάκια του, ξέρετε πολλά τρίχρονα να το κάνουν αυτό?-

Οι παιδοψυχολόγοι ξέρουν τι θα πει τρίχρονο, και ξέρουν και τι θα πει προσαρμογή.....η κάθε διευθύντρια παιδικού και η κάθε κοπέλα που έχει βρεθεί να είναι δασκάλα παιδικού μην παίρνετε και όρκο οτι ξέρουν! Τιμή τους που έχουν ψυχολόγο στον παιδικό τους, ώρα να τον χρησιμοποιήσουν για να τους μάθει τι θα πει 3 χρονών!

Eγώ πάλι, επειδή πέρασα απ αυτή τη φάση, να σας πω οτι κανένας σοβαρός επιστήμων παιδοψυχολόγος δε θα δεχτεί να εξετάσει καν ένα τρίχρονο επειδή δεν κάθεται στο θρανίο κι επειδή έβγαλε ένα παπούτσι! Το παιδάκι σε όλη την περιγραφή της μαμάς είναι απλά ζωηρό, αλλά έχει και συνήθειες που δεν έχουν τα τρίχρονα - ακολουθεί ρουτίνες, αυτό στα νήπια κατακτιέται! - παίζει ήσυχα 2 ώρες με τα παιχνιδάκια του, ξέρετε πολλά τρίχρονα να το κάνουν αυτό?-

Οι παιδοψυχολόγοι ξέρουν τι θα πει τρίχρονο, και ξέρουν και τι θα πει προσαρμογή.....η κάθε διευθύντρια παιδικού και η κάθε κοπέλα που έχει βρεθεί να είναι δασκάλα παιδικού μην παίρνετε και όρκο οτι ξέρουν! Τιμή τους που έχουν ψυχολόγο στον παιδικό τους, ώρα να τον χρησιμοποιήσουν για να τους μάθει τι θα πει 3 χρονών!

μα και η ψυχολόγος του σχολείου τους μίλησε, μαζί με τη δασκάλα.

αν είναι λάθος να ακούμε την άποψη της δασκάλας, τότε είναι εξίσου λάθος να αρκούμαστε μόνο στη δική μας άποψη, ώς γονείς αφού κανείς μας δεν είναι εδικός. για αυτό είπα ότι μόνο ένας παιδοψυχολόγος είναι ειδικός να κρίνει και καλό είναι να πάρουμε τη γνώμη του, για παν ενδεχόμενο.

μα και η ψυχολόγος του σχολείου τους μίλησε, μαζί με τη δασκάλα.

 

αν είναι λάθος να ακούμε την άποψη της δασκάλας, τότε είναι εξίσου λάθος να αρκούμαστε μόνο στη δική μας άποψη, ώς γονείς αφού κανείς μας δεν είναι εδικός. για αυτό είπα ότι μόνο ένας παιδοψυχολόγος είναι ειδικός να κρίνει και καλό είναι να πάρουμε τη γνώμη του, για παν ενδεχόμενο.

Δεν εννοώ οτι είναι λάθος να ζητήσει κανείς μια επιστημονική, εμπεριστατωμένη διάγνωση.....εννοώ ότι ο τρόπος που το παρακίνησαν είναι λάθος......δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να προσάψουν στο, τονίζω, τρίχρονο παιδάκι, εκτός από στιγμές ζωηράδας....

Για να φτάσεις στο σημείο να ενημερώνεις γονιό και μάλιστα με τον ειδικό παραμάσχαλα, πρέπει να είναι σοβαρά τα πράγματα....

Απλά κατέθεσα την εμπειρία μου, γιατί κι εμένα κάποτε μου μίλησαν για υπερκινητικότητα και τότε νόμιζα κι εγώ πως είναι το........τρέχω πάνω κάτω -ε, δεν είναι! Και μίλησα με παιδοψυχολόγο, ο οποίος αφού μιλήσαμε πολλή ώρα δε δέχτηκε καν να δει το παιδί μου. Σε εμάς η παρατήρηση έγινε τη δεύτερη μέρα που πήγε παιδικό....ο παιδοψυχολόγος είπε οτι πριν το τρίμηνο δεν τίθεται κανένα θέμα, και όντως το παιδί πάνω στη βδομάδα ήταν μια χαρά......

Δεν τους βολεύουν τα ζωηρά παιδιά, ας είμαστε ειλικρινείς.......έχουν 25-30 παιδιά στο κεφάλι τους, το βολικό είναι να είναι όλα "μπεεεεε". Και το πιο εξοργιστικό στην περίπτωση της θεματοθέτριας, είναι οτι σε καμία εκδοχή δεν έψαξαν το δικό τους πιθανό σφάλμα, το παιδί περνάει εκεί τόσες ώρες, και ρωτούσαν για τη γιαγιά, τα άλλα παιδάκια, το σπίτι κλπ

Το οτι στη μια δασκάλα το παιδί είναι άψογο δεν λέει τίποτα??? Γι αυτό σας λέω......και δεν το πιστεύω ότι υπάρχει εκπαιδευτικός (είναι άραγε?) που θα φωνάξει μαμά να κάνει παρατήρηση οτι δεν κάθεται........ένα τρίχρονο!!!!!!

Ο παιδικός ειναι ιδιωτικός. Στην περιοχή είναι απο τους καλύτερους και επειδή είχα και γνωστούς που εχουν τα παιδια τους στον ιδιο παιδικό, ήταν και ενας απο τους λόγους που τον προτίμησα.

Απλως απογοητευτηκα σήμερα γιατι ήταν σαν να μου παρουσίαζαν ενα πολύ προβλήματικό παιδι.

Την μια μου έλεγαν μήπως η συμπεριφορά του οφείλεται στο οτι του κανουν τα χατήρια οι παππούδες. τους απάντησα οτι τον κρατάω μόνο εγω καθότι άνεργη και κάπου κόλλησαν.

Μετα ρωτάνε μήπως είναι σε υπερένταση γιατι του λείπει ύπνος. τους απάντησα οτι καθε μεσημερι κοιμάται τουλάχιστον 2-2,5 ώρες και το βράδυ απο τις 9,30 και πάλι κόλλησαν.

Μετα μήπως εκτος σχολειου δεν έρχεται σε επαφή με παιδάκια. τους είπα οτι απο παρασκευή βράδυ μέχρι και κυριακη απογευμα είναι σε συνεχή επαφη με παιδια - ξαδελφια ,παιδια φίλων, παιδότοποι, και άλλες δραστηριοτητες και πάλι κόλλησαν.

Και το μίζον θέμα τους ήταν οτι έβγαλε το παπουτσι του την ώρα του δεκατιανου και το έβαλε στο τραπέζι? ή οτι είχε βγάλει τι μανίκι της μπλούζας του?

Δεν ξέρω τί να σκεφτώ!!

Καταρχάς νομίζω ότι πήρες πολύ στραβά αυτό που σου είπαν.. και διαβάζοντας και άλλα σχόλια νομίζω ότι είναι λάθος να τα "φορτώνουμε" όλα στις δασκάλες... η περίπτωσή σου μοιάζει με την δική μας.. δηλ. όταν ξεκινήσαμε παιδικό μου είπαν οι δασκάλες ότι ο μικρός "πρέπει να βάλει όρια" δηλ. όταν του έλεγαν κάτι δεν τις άκουγε και γέλαγε και συνέχιζε να κάνει αυτό που κάνει... αυτά που τα είπαν σχεδόν 2 εβδομάδες που τον είχα ξεκινήσει παιδικό ... η αλήθεια είναι ότι γενικά είναι πολύ ζωηρός και δεν νομίζω ότι με τα όρια τα έχω καταφέρει και τόσο καλά.. είναι μοναχοπαίδι και γενικά όταν γυρίζω από την δουλειά αφιερώνω όλο τον χρόνο μου σε αυτόν.... πιστεύω ότι σε πολλά πράγματα τον έχω καλομάθει και γενικά του κάνω τα χατήρια... το άλλο που με ρώτησαν είναι εάν το πηγαίνω το παιδί παιδική χαρά γιατί όταν τα έβγαζαν να παίξουν στην αυλή, έπαιζε με τα χαλίκια και δεν ξεκόλλαγε.. εξήγησα στις δασκάλες ότι με τα όρια θα προσπαθήσω να το παλέψω, σε ότι αφορά την παιδική χαρά τους είπα ότι τον πήγαινα κάθε ημέρα αλλά είναι από τα παιδιά που άμα τα αφησεις εκεί θα κάτσουν όλο το 24ωρο ειλικρινά, η ερώτηση για το εάν τον πηγαίνω να παίξει κλπ με ενόχλησε γιατί έχω αφιερώσει όλο τον χρόνο μου για να παίζει ο μικρός σε παιδικές χαρές / παιδότοπους κλπ γυρνώντας το καλοκαίρι ψόφια από τη δουλειά παρόλαυτα αμέσως παίρναμε τα κουβαδάκια και βουρ για την παιδική χαρά... αυτό όμως δεν μπορεί να το ξέρει η δασκάλα .. αυτές βλέπουν μία συμπεριφορά και καλά κάνουν και το αναφέρουν στους γονείς.. εμείς όμως επειδή ξέρουμε τι κάνουμε για τα παιδιά μας μπορεί να μας ενοχλεί που έχουν κάποιες φορές συμπεριφορές που μπορεί να υποδηλώνουν άλλα πράγματα.. οι δασκάλες όμως δεν ξέρουν τι συμβαίνει στο σπίτι της καθε μίας από εμάς... για τον δικό μου π.χ. λέω στον άντρα μου "έλεος, βλέπω κάποιες μητέρες στον κοινωνικό μου περίγυρο να τα έχουν κλεισμένα στο σπίτι και ζήτημα να τα βγάζουν 1 φορά το μήνα να παίξουν και εγώ που έχω λιώσει στην παιδική χαρά με ρώτησαν εάν τον πηγαίνω συχνά" :-P θα σε συμβούλευα να μην απογοητεύεσαι με αυτά που λένε οι δασκάλες αλλά να τα χρησιμοποιείς για μία καλή συνεργασία μαζί τους.... τώρα αυτό για το παπούτσι, όντως μικρό παιδάκι είναι, μπορεί να κάνει και καμία "χαζομαρούλα" για να τραβήξει την προσοχή ή για να κάνει πλάκα.... σε εμάς πάντως ο δικός μου "προσαρμόστηκε" πολύ γρήγορα και γενικά μας λένε ότι είναι υπάκουο παιδί και ούτως ή άλλως στο θέμα της κοινωνικοποίσης το είχε από την αρχή το μόνο θέμα του ήταν ότι δεν άκουγε τις δασκάλες του.... πιστεύω όμως ότι ήταν το κλίμα στον παιδικό που τον βοήθησε να προσαρμοστεί γιατί στο σπίτι ακόμη τα όρια προσπαθούν να μπουν

Μετά το χτεσινό, και επειδή πανικοβληθηκα λίγο άρχισα να ψάχνομαι για τα καλα και αρχισα να πιστευω οτι ο μικρος εχει συνδρομο διασπασης προσοχης/υπερκινητικότητας. Σήμερα το πρώι, πήρα την δυμβουλευτική γραμμή 11525 και μίλησα με μια παιδοψυχολόγο για όλα αυτά. Μου είπε οτι δεν βλέπει να υπάρχει κάποιο θεματακι με τον μικρό, οτι μάλλον το σχολειο πρέπει να έιναι αρκετά αυστηρο, οταν της ανέφερα οτι η συμπεριφορα του μικρού στο σπίτι έχει βελτίωθει τον τελευταιο καιρο μου είπε οτι το λογικό είναι να βελτιωθεί η συμπεριφορα του ΠΡΩΤΑ μεσα στον χώρο του - δηλαδη μεσά στο σπιτι - με μετα στο σχολείο. Επίσης μου ανέφερε οτι εαν η δασκάλα δεν μπορεί να τον κάνει καλά τότε είναι καθαρά φταίξιμο της δασκάλας γιατι δεν έχει προσπαθήσει να τον προσεγγίσει οσο χρειάζεται. Τι να πώ??

Πάντως σήμερα στο σχολείο ζήτησα ραντεβου με την παιδοψυχολόγο για να το συζητήσουμε και να μου πεί τι μπορεί να γίνει. η κοπέλα στην reception οταν της είπα για το ραντεβου που θέλω, μου είπε οτι οντως ο μικρός είναι πολύ ζωηρός και οτι όντως στο μαθημα τον αγγλικών κάθεται ΚΥΡΙΟΣ γιατι με την μέθοδο που το παρουσιαζουν είναι πολύ ενδιαφέρον, ασχολουνται με computer, dvd κα ενω με την δασκαλα του ξεσαλώνει ίσως γιατι κάνουν ασκησουλες - δεν είναι συναρπαστικό το μάθημα δλδ. Εγώ από τα παραπάνω κατάλαβα οτι ο μικρός ίσως τα κάνει όλα αυτα γιατι βαριέται. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.

Εχτές μίλησα με την δασκάλα του και με την κοπέλα που είναι συνιδιοκτήτρια του παιδικου (ψυχολόγος μεν αλλα οχι αυτη που τα παρακολουθει).

Την Δευτέρα λογικά θα έχω πιο ξεκάθαρη είκονα. Θα δούμε

Για παιδικό σταθμό μιλάμε; Μαθήματα;!

Τώρα το πρόσεξα!

Ααα καλά! .................. Και περιμένετε να σταθεί σε θρανίο;;; Το τρίχρονο???????!!!!!

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ καλάαααααααααααααααααα!!!!!!!!!!

Αφού δεν έχει ανέβει στα θρανία να χορέψει το χορό της φωτιάς... πάλι καλά να λένε. Σαφώς αν υπάρχει "οθόνη" στη μέση θα κάθεται "ήρεμο". Η οθόνη δεσμεύει το μάτι. Και φυσικά αν περιορίσεις ένα παιδί σε θρανίο, θα σου βγάλει πολλή ενέργεια μετά που δε θα μαζεύεται με τίποτα! Τι λέμε τώρα.............

Μήπως του χρόνου να φυλάξεις αυτά τα ωραία λεφτά και να τον πας σε ένα δημόσιο παιδικό που δε θα έχει εξωπραγματικές αντιλήψεις και απαιτήσεις από τα προνήπια?

Είδες που η ψυχολόγος δεν είπε κάτι για το τρίχρονο???

Μα δεν είναι δυνατόν! Να κάνουν το πρόγραμμά τους πιο ενδιαφέρον, να κάνουν ότι διδάχτηκαν, είναι η δουλειά τους!

Ασκησούλες, θρανία και μάθημα στα τρίχρονα???? Δεν είναι καν προνήπια!!!!

Μετά να μη βαρεθούν τα παιδιά? Είμαι σίγουρη οτι δεν είναι μόνο το δικό σου που αντιδρά έτσι, γνώμη μου,μίλα και με άλλες μαμάδες.

Χα!!! Αυτή η 'δασκάλα' που έκανε αυτά τα σχόλια έχει παιδια; Και μάλιστα τρίχρονα αγόρια;;; Για ρωτά την!!

Ο γιος σου με βάση αυτά που λες ειναι καλύτερος και απο 5χρονα!

Έχω φίλη που έχει 8χρονο κοριτσάκι και έχει να παει ταβέρνα 8 χρόνια.. Τίποτα άλλο δεν σου λέω!

Μήπως του χρόνου να φυλάξεις αυτά τα ωραία λεφτά και να τον πας σε ένα δημόσιο παιδικό που δε θα έχει εξωπραγματικές αντιλήψεις και απαιτήσεις από τα προνήπια?

Πάντως οχι στον δικό μας δημόσιο...Ειναι όλη μέρα στα τραπέζια και δεν τα βγάζουν έξω "γιατί πρέπει να φτιάξουν την αυλή" (έτσι μου ειπε η δασκάλα...)

Πάλι καλά που ζωγραφίζουν...Και ευτυχώς που απολύθηκα και την παίρνω νωρίτερα!

Διάβασα τα μηνύματα της θεματοθέτριας και τι να πω...απαραδεκτο σχολείο...

Εννοείται ότι πρέπει να ακούμε και να σεβόμαστε την άποψη των δασκάλων, αλλά σε αυτή την περίπτωση από όσα διάβασα, συγνώμη κιόλας, δε μου κάθεται καλά. Και δε νομίζω ότι η θεματοθέτρια είναι περίπτωση "μάνας κουκουβάγιας"... Καλά κάνεις, κοπέλα μου, και το ψάχνεις, όλα οφείλουμε να τα φιλτράρουμε.