Αδελφός βαφτίζει αδελφό???

Προσωπικά δεν έχω ακουσει ξανα αδελφός να βαπτίζει αδελφό...το βρίσκω ανουσιο..τα παιδιά έχουν μία μοναδικη σχέση...δεν χρειάζεται "γαλβάνωμα" ο δεσμός τους...επιπλέον υπάρχει ο κίνδυνος καποια στιγμή ο μεγάλος να αντιδρασει...το λέω αυτό γιατι και εγω εχω μεγάλη διαφορα με τα αδέλφια μου και όσο και να με αγαπουσαν και να με αγαπάνε ως εφηβοι υπήρχαν στιγμες που αντέδρασαν καθως έπρεπε να συμβαλουν στο μεγάλωμά μου για πρακτικούς λόγους...γιατί να φορτωσουν έναν έφηβο και με το "διάλεξε λαμπάδα για τον αδελφό σου"???

Βρισκω καλυτερη λυση την γιαγια και στο κάτω-κατω ενας μη συγγενης μπορεί να είναι ρισκο του τυπου "θα παρεξηγηθούμε και θα χασει το παιδι τη/ον νονα/ό" αλλά η επιλογή του αδελφου είναι ουσιαστικά μια επιλογή σαν να μην έχει καθόλου νονο το παιδι!

Α! Και η φίλη σου και ο άντρας της κάναν το παιδι!! Για τον εαυτό τους! Αυτή η στάση "το κάναμε για να έχει αδελφακι ο μεγάλος" και αντε να το βαπτίσει και ο μεγάλος για να "δεθει" μαζί του σε μένα δεν είναι κατανοητη...ο πατερας μου ήταν ο μεγάλος της οικογενειας και "μεγαλωσε" όλα του τα αδέλφια και τα σπουδασε κτλ κτλ ενώ δεν ήταν ορφανός!! Επειδή ήταν πολύ "δεμένος"...!! Οποτε η όλη φάση εμένα δεν μου αρεσει. Τωρα αν σε σενα και στην φίλη σου φαινεται νορμαλ ρωτήστε τον παπα και με το καλό η βάπτιση.

Προβληματίζομαι με όλες αυτές τις απόψεις...

Θα το ξανασυζητήσω το θέμα με τη φιλική μας οικογένεια σίγουρα με νέα δεδομένα.

Πάντως τελικά προκύπτει ότι μία τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας, ίσως πια δεν έχει νόημα.... με την έννοια ότι το μεγάλο παιδί μόνο ευθύνες κατά πάσα πιθανότητα θα αναλάβει σταδιακά (άσχετα με βάφτιση μιλάω) και ίσως αντιδράσει ή ακόμη κι αν δεν αντιδράσει, ίσως πάντα νιώθει ένα βάρος βοήθειας προς το μικρότερο παιδί εκ των πραγμάτων.

Απλά το φιλικό μας ζευγάρι το είδαν το θέμα.... ότι ο μεγάλος θα αποκτήσει ενδιαφέρον σε όλη του τη ζωή, σαν να έχει μία κούκλα που θα την καθοδηγεί και θα τη βοηθάει να κάνει βήματα..... Οπωσδήποτε όμως θα αναγκαστεί να βοηθήσει μελλοντικά σε επίπεδο δουλειάς ή συμβουλών ή ό,τιδήποτε.... Αυτός θα είναι σαν ένας μικρός πατέρας. Δεν ξέρω λοιπόν αν θα βγει καθόλου κερδισμένος αυτός ή μόνο ο μικρότερος...

Ισως ξεκίνησαν από λάθος βάση.

Ρωτήστε στην ενορια σας για σιγουρα. Εγω παντως ξέρω πατέρα που βάφτισε το παιδί του

Προβληματίζομαι με όλες αυτές τις απόψεις...

Θα το ξανασυζητήσω το θέμα με τη φιλική μας οικογένεια σίγουρα με νέα δεδομένα.

Πάντως τελικά προκύπτει ότι μία τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας, ίσως πια δεν έχει νόημα.... με την έννοια ότι το μεγάλο παιδί μόνο ευθύνες κατά πάσα πιθανότητα θα αναλάβει σταδιακά (άσχετα με βάφτιση μιλάω) και ίσως αντιδράσει ή ακόμη κι αν δεν αντιδράσει, ίσως πάντα νιώθει ένα βάρος βοήθειας προς το μικρότερο παιδί εκ των πραγμάτων.

Απλά το φιλικό μας ζευγάρι το είδαν το θέμα.... ότι ο μεγάλος θα αποκτήσει ενδιαφέρον σε όλη του τη ζωή, σαν να έχει μία κούκλα που θα την καθοδηγεί και θα τη βοηθάει να κάνει βήματα..... Οπωσδήποτε όμως θα αναγκαστεί να βοηθήσει μελλοντικά σε επίπεδο δουλειάς ή συμβουλών ή ό,τιδήποτε.... Αυτός θα είναι σαν ένας μικρός πατέρας. Δεν ξέρω λοιπόν αν θα βγει καθόλου κερδισμένος αυτός ή μόνο ο μικρότερος...

Ισως ξεκίνησαν από λάθος βάση.

Θα υπάρχουν και στιγμές που και ο μικρός θα βοηθησει τον μεγάλο!! Όταν ο μεγάλος θα είναι 50 και ο "μικρός" 35 μπορεί να αντιστραφουν οι ρόλοι! Πόσο μάλλον όταν ο μεγάλος θα είανι 70 και ο 'μικρός' 55... εγώ στάθηκα πολύ στα αδέλφια μου καθώς προεκυψαν ζητήματα που μονο εγω η "μικρή" μπορουσα να αντιμετωπίσω...αλλά όσο ο μεγάλος θα είναι έφηβος θα θέλει να βγει, να φλερτάρει , δεν είναι λογικό να τον βάλουν στην λογική 'του μικρου πατέρα"!! Εδώ οι σημερινοι άντρες στα 40 και νιωθουν ακομη "ανέτοιμοι" και αυτοι θέλουν να δεσμευσουν σε ρόλους νονου κτλ έναν δεκαπενταχρονο??? Να σεβαστουν την αδελφική σχέση και να την αφησουν να ωριμάσει και να εξελιχθεί χωρις "μανιπουλάρισμα"!!

Εμενα παλι μου ακούγεται περιεργο το...δε θελω άλλη κουμπαρια.Σα να λεω...δε θελω αλλους φιλους ένα πραγμα.Δεν επιλεγουμε νονο για να εχουμε εμεις κουμπαρο αλλα για να εχει το παιδι μας νονο.Κι εμενα το μικρο μου γιο τον βαφτισε ο αδερφος μου και χαιρομαι πολύ για την αποφαση μου...αλλα δε θα εβαζα το ένα μου παιδι να βαφτισει το άλλο...ουτε τον αντρα μου να βαφτισει το παιδι μας...δεν ξερω αν επιτρεπεται η όχι αλλα καπως στραβα μου καθεται.

Εγώ καταλαβαίνω το "δε θέλω άλλη κουμπαριά" γιατί πολλά είδα και άκουσα και λίγα μου άρεσαν στο όλο θέμα. Η κουμπαριά θέτει τη φιλία σε άλλη βάση, γι' αυτό και πολλές φορές τη βλάπτει σοβαρά.

Ωστόσο το βρίσκω πολύ παρατραβηγμένο να βαφτίζουν τα ανήλικα αδέλφια, οι παππούδες ή οι ίδιοι οι γονείς. Μην πηγαίνουμε κι από το ένα άκρο στο άλλο, γιατί καταργούμε εντελώς το ρόλο του νονού. Μάλιστα το συγκεκριμένο σκεπτικό του ζευγαριού το βρίσκω πέρα για πέρα λανθασμένο. Το μεγάλο τους το παιδί το ρώτησαν για όλα αυτά που σκέφτηκαν να του "φορτώσουν";

Κάποιος αδελφός-ή/ξάδελφος-η του ζευγαριού δεν υπάρχει για να αναλάβει το ρόλο;

Ο ρόλος του νονού/ νονάς, ώς "πνευματικού γονιού", είναι οτι άν πάθουν κάτι οι γονείς του παιδιού, ο "πνευματικός", είναι αυτός που θα αναλάβει την επιμέλεια του παιδιού. Με την έννοια αυτή, ο νονός για μένα, είναι κάτι πολύ πολύ σημαντικό, πέρα από δώρα (που ναι και αυτά χρειάζονται γιατί ένα παιδάκι αυτά καταλαβαίνει).

Προσωπικά η ιδέα να βαφτίσει ο ένας αδερφός το μικρότερο, μου φαίνεται εξωπραγματική, είναι κάτι που όταν τα παιδιά το συνηδητοποιήσουν, μάλλον δέ θα αισθάνονται βολικά κ ευχάριστα με την ιδέα, και τέλος δέ θεωρώ οτι μια τέτοιε κίνηση θα φέρει τα παιδιά με κάποιον τρόπο πιό κοντά..

Ο ρόλος του νονού/ νονάς, ώς "πνευματικού γονιού", είναι οτι άν πάθουν κάτι οι γονείς του παιδιού, ο "πνευματικός", είναι αυτός που θα αναλάβει την επιμέλεια του παιδιού. Με την έννοια αυτή, ο νονός για μένα, είναι κάτι πολύ πολύ σημαντικό, πέρα από δώρα (που ναι και αυτά χρειάζονται γιατί ένα παιδάκι αυτά καταλαβαίνει).

Προσωπικά η ιδέα να βαφτίσει ο ένας αδερφός το μικρότερο, μου φαίνεται εξωπραγματική, είναι κάτι που όταν τα παιδιά το συνηδητοποιήσουν, μάλλον δέ θα αισθάνονται βολικά κ ευχάριστα με την ιδέα, και τέλος δέ θεωρώ οτι μια τέτοιε κίνηση θα φέρει τα παιδιά με κάποιον τρόπο πιό κοντά..

Αυτο παλι ρε κοριτσι απο που προκυπτει? Οτι ο νονος αναλαμβανει την επιμελεια του παιδιου αν οι γονεις παθουν κατι?

Αυτο παλι ρε κοριτσι απο που προκυπτει? Οτι ο νονος αναλαμβανει την επιμελεια του παιδιου αν οι γονεις παθουν κατι?

Ίσως δεν έξέφρασα καλά αυτό που ήθελα να γράψω. Δεν είπα οτι στην πράξη θα συνέβαινε εύκολα, όμως η έννοια του νονού από θρησκευτικής τουλάχιστον άποψης είναι αυτή. Για αυτό ο νονός λέγεται αλλιώς και "ανάδοχος γονέας".

Νομίζω ότι έτσι είναι στη θεωρία της βάπτισης, όχι φυσικά ότι συμβαίνει στην πράξη, τουλάχιστον σήμερα.

Bobonela, εγώ θα την απέτρεπα από αυτή την ιδέα. Γιατί να εγκλωβίσεις έναν έβηβο, που βρίσκεται σε ένα τελείως διαφορετικό σημείο της ζωής του, με πολλές ανάγκες, αναζητήσεις, ανισορροπίες (λόγω ηλικίας, δεν ενννοώ κάτι για το παιδάκι). Είναι πολύ μεγάλο το ψυχικό βάρος κατ' εμέ, καμμία σχέση με το να βαφτίσει ένα ξένο μωρό.

Άσε που θα φέρει μια μόνιμη ανισότητα στη σχέση τους, επιπλέον της διαφοράς ηλικίας. Εμένα μου φαίνεται τρομερά καταπιεστικό. Και αυτή η ιδέα ότι θα τον βοηθήσει στη ζωή του... Κανείς δεν ξέρει πως θα εξελιχθεί η ζωή του καθενός τους, αλλά αυτοί που πρέπει να σταθούν στο μικρό είναι οι γονείς του, ο δικός τους ρόλος είναι, όχι του αδερφού και είκοσι χρόνια να απέχουν.

Εγώ θα της πρότεινα να ανοίξει λίγο τους ορίζοντές της και να μην εγκλωβίζεται. Δεν τελείωσαν οι άνθρωποι που μπορεί να εμπιστευτεί, ούτε οι άνθρωποι που αξίζουν τον κόπο και μπορούν να προσφέρουν φιλία σε εκείνη και χαρά στο παιδί της.

Διαφωνώ. Ο μεγάλος αδερφός, καλείται να αναλάβει υπευθυνότητα ως προς τον μικρότερο αδερφό. Δε θα ήθελα με κανένα τρόπο να φορτώσω το μεγάλο μου παιδί με ευθύνη έναντι του μικρού. Παράγει ανιση μεταχείριση μεταξυ των παιδιών και οι ανισότητες φέρνουν μπελαδες, ειδικά σε σχέσεις που θα πρέπει να είναι ισότιμες.

Η κόρη της Βίσση βάφτισε τον αδελφό της . Που το θυμήθηκα θα μου πείτε τωρα Τέλος πάντων αυτο ειναι επιλογή του γονέα αλλα εμένα προσωπικα μου φένεται παράδοξο και ολίγον ΄΄ανατριχιαστικο ΄΄

Ναι....αυτοί έχουν 100 χρόνια διαφορά και βλέπονται μια φορά το χρόνο

δεν τους λες και οικογένεια....

Τι να πεις;;;περι ορέξεως....

Η κόρη της Βίσση βάφτισε τον αδελφό της . Που το θυμήθηκα θα μου πείτε τωρα Τέλος πάντων αυτο ειναι επιλογή του γονέα αλλα εμένα προσωπικα μου φένεται παράδοξο και ολίγον ΄΄ανατριχιαστικο ΄΄

Ποιος είναι ο γιος της Βίσση που τον βάφτισε η κόρη της? Εχει γιο η Βίσση??

"Ανατριχιαστικό" γιατί???? Δεν τους βάλανε να παντρευτούν! Βάφτιση έγινε, όπως γίνεται σε όλα τα σπίτια, συνήθως με νονούς κοντινούς συγγενείς. Δεν έγινε αιμομιξία.... Ελεος!

Εμεις εδω στο Βελγιο πηγαμε σε μια βαπτιση οπου νονα θα ηταν η μεγαλη αδελφη του μωρου. Νομιζω οτι πλεον υπαρχει κατωτατο οριο ηλικιας του νονου.

Για μενα πιο συμαντικο θα ηταν να το θελει πραγματικα το μεγαλο παιδακι να γινει νονος. Και εγω βαφτησα (και μαλιστα μετα τα 30) οπως το κανονισαν η μαμα μου και η γιαγια του μωρου αλλα ουτε με το βαφτηστηρι μου δεθηκα ουτε με την μητερα του..

Απο εκει και περα δεν νομιζω οτι η σχεση των παιδιων θα επηρεαστει απο αυτο το γεγονος.

Ποιος είναι ο γιος της Βίσση που τον βάφτισε η κόρη της? Εχει γιο η Βίσση??

"Ανατριχιαστικό" γιατί???? Δεν τους βάλανε να παντρευτούν! Βάφτιση έγινε, όπως γίνεται σε όλα τα σπίτια, συνήθως με νονούς κοντινούς συγγενείς. Δεν έγινε αιμομιξία.... Ελεος!

Προφανώς εννοεί ότι η Σοφία Καρβέλα (κόρη Καρβέλα- Βίσση) βάφτισε τον γιο του Νίκου Καρβέλα και της Αννίτας Πάνια.... να σας πω......στους διάσημους όλα επιτρέπονται!

Για τους υπόλοιπους απαγορεύτηκε να βαφτίζουν σε αυλές, κήπους και επαύλεις, οι διάσημοι κανονικότατα το κάνουν, για τους υπόλοιπους απαγορεύονται τα μη χριστιανικά ή αρχαία ονόματα, γι αυτούς επιτρέπονται οι πόλεις (βλ. Σιέννα- Τριανταφυλλόπουλος), τα ξενικά (βλ. Λάουρα- Μενεγάκη)

Αν θεωρήσουμε ότι ο νονός δύναται να αντικαταστήσει σε ώρα ανάγκης το γονιό και θεωρείται εξ αρχής πνευματικός πατέρας, τότε όχι, δεν μπορεί να είναι ο αδερφός κάποιου πάντως......

Η θεματοθέτρια πιστευω ότι κατάλαβε πως ο κυριος προβληματισμός όσων της απάντησαν είναι ότι πίσω από το θέμα της βάπτισης ενδέχεται να κρύβεται η προσπάθεια της φίλης της να μετατοπίσει την ευθύνη ανατροφής του μικρου στον μεγάλο της γιο! Και αυτό προκύπτει από φρασεις της θεματοθέτριας του τύπου " σκεφτηκαν ότι θα τον εχει σαν κουκλα", "θα είναι σαν μικρός πατέρας" κτλ κτλ...

Ενδέχεται να επιτρέπει ο παπάς την βάπτιση αυτή...αλλά αυτό είναι το θέμα?? Ή να καταλάβει η φίλη σου ότι αν έκανε παιδί αφού ειχε "ξεπαιδέψει" οφείλει να αναλάβει στο 100% τις ευθύνες της μαζί με τον άντρα της και να μην ψάχνουν "νταντα-νονό" για τον μικρό προκειμένου να μην χαλάσουν την ζαχαρένια τους...διότι αν αρχίσουν τα 'διάβασε τον μικρό είσαι ο νονός του" , "πήγαινε τον στο παιδικό θεατρο είσαι ο νονός του", κτλ κτλ μάλλον θα βλάψουν την αδελφική σχέση παρά θα την ενισχύσουν! Η αδελφική σχέση θα ωριμάσει και θα εξελιχθεί και είναι καλό να συμμετεχει ο μεγάλος στην ανατροφή του μικρού χωρίς όμως προκαθορισμένους ρόλους και απαιτήσεις...δηλ το θέμα είναι ανεξαρτήτως αν βαπτίσει ο μεγάλος τον μικρό τι είχαν στο μυαλό τους οι γονείς όταν αποφάσισαν να τεκνοποιήσουν...διοτι αν πιστευαν ότι "κανουμε τον μικρό για να έχει αδελφό μεγάλος" και "θα μας τον μεγαλώσει ο μεγάλος" τότε απλώς θα βλάψουν και τα δύο παιδιά...

Γιατί όμως "εγκλωβίζεται" ??? Δεν το καταλαβαίνω....

Αν βάφτιζε ένα ξένο παιδί, δεν θα ήταν το ίδιο?? Οπως είπε και η Λαίδα πιο πάνω? Μπορεί να ήταν κοντά ή μακριά από το βαφτιστήρι (αναλόγως τις σχέσεις των οικογενειών φαντάζομαι). Αρα με τη λογική αυτή δεν πρέπει ποτέ να βαφτίζει ανήλικο παιδί ως νονός??

Και μόνο λόγω της διαφοράς ηλικίας που έχουν τα δυο παιδιά μεταξύ τους, ο μεγάλος θα αισθάνεται πάντα πιστεύω υπεύθυνος απέναντι στο μικρό και θα τον βοηθάει πάντα όσο μπορεί. Ετσι λέμε με την κολλητή μου. Γιαυτό και αποφάσισε να κάνει παιδί παρά τη διαφορά ηλικίας, για να έχει το μεγάλο μία παρέα μελλοντικά, αλλά αναγκαστικά να έχει και μία έννοια, ένα στόχο, να βοηθήσει (όταν αυτός θα είναι ήδη φτασμένος) ένα πλάσμα να σταθεί κι αυτό στα πόδια του, που είναι όμως όχι ξένος, αλλά αδελφός του! Μήπως εξαρχής ήταν λάθος ο στόχος της κοπέλας?

Bobonela μου, αν όντως σκέφτηκε έτσι η φίλη σου (γιατί τι πραγματικά έχει στην ψυχή της ούτε εσύ, πόσο μάλλον εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε), έχει 100% λάθος. Όλη αυτή η περιγραφή, ταιριάζει μόνο σε μια κατάσταση: στα δικά του παιδιά. Ναι, είναι υπέροχο να έχεις ένα στόχο, ένα πλάσμα να εκπαιδεύσεις, να καθοδηγήσεις, να βοηθήσεις. Γι αυτό κάνουμε παιδιά. Δεν περιμένουμε να μας τα προμηθεύσει η μαμά μας.

Ο μικρός είναι ευθύνη δική της και του άντρα της. Ο μεγάλος έχει τη δικιά του ζωή να ζήσει και η σχέση του με τον αδερφό του πρέπει να είναι ισότιμη και αμφίδρομη.

Συμφωνώ με τα κορίτσια το μεγαλύτερο παιδί δεν έχει κάποια υποχρέωση ή ευθύνες απέναντι στον αδελφό του, μόνο οι γονείς του έχουν που και αποφάσισαν να τον κάνουν. Όπως τα λές είναι λες και θέλουν να υποχρεώσουν τον μεγάλο να έχει συγκεκριμένη συμπεριφορά και να του φορτώσουν ευθύνες για το μελλον.Και δεν νομίζω ότι είναι αρκετά ώριμος να πάρει μια τέτοια απόφαση και ειδικά να γίνει νονός του αδελφού του... Η σχέση μεταξύ των αδελφών θα χτιστεί με τα χρόνια μόνη της χωρίς την καθοδήγηση των γονιών και ειδικά όχι στον "νονό αδελφό". Και στην τελική στερεί απο τον μικρότερο την εμπειρία να έχει νονό. Να είναι μόνο δικός του και να περιμένει να τον δεί και ναι να πάρει το δώρο του απο εκείνον. Όλα τα παιδιά έχουν αυτη την λαχτάρα.Αυτο που σκέφτεται η φίλη σου πιο πολύ μπερδεύει τα πράγματα παρά διευκολύνει.

......στους διάσημους όλα επιτρέπονται!

 

Για τους υπόλοιπους απαγορεύτηκε να βαφτίζουν σε αυλές, κήπους και επαύλεις, οι διάσημοι κανονικότατα το κάνουν, για τους υπόλοιπους απαγορεύονται τα μη χριστιανικά ή αρχαία ονόματα, γι αυτούς επιτρέπονται οι πόλεις (βλ. Σιέννα- Τριανταφυλλόπουλος), τα ξενικά (βλ. Λάουρα- Μενεγάκη...

επειδη το αρχικο ερωτημα της θεματοθέτριας ηταν αν επιτρέπεται αδελφος να βαφτισει αδελφο(ασχετα αν ολες ξεδιπλώσαμε τις απόψεις μας ως προς το πως μας φαίνεται η ιδεα)δεν είναι τραγικο το ότι ουσιαστικά ολα επιτρεπονται?δεν υπαρχει σωστο ή λάθος,ορθό ή εσφαλμένο,ολα εξαρτώνται απο τον εκάστοτε παπα....... δεν ξερω για 'σας...αλλα πραγματικά μου φαινεται τραγικο..

Bobonela μου, αν όντως σκέφτηκε έτσι η φίλη σου (γιατί τι πραγματικά έχει στην ψυχή της ούτε εσύ, πόσο μάλλον εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε), έχει 100% λάθος. Όλη αυτή η περιγραφή, ταιριάζει μόνο σε μια κατάσταση: στα δικά του παιδιά. Ναι, είναι υπέροχο να έχεις ένα στόχο, ένα πλάσμα να εκπαιδεύσεις, να καθοδηγήσεις, να βοηθήσεις. Γι αυτό κάνουμε παιδιά. Δεν περιμένουμε να μας τα προμηθεύσει η μαμά μας.

Ο μικρός είναι ευθύνη δική της και του άντρα της. Ο μεγάλος έχει τη δικιά του ζωή να ζήσει και η σχέση του με τον αδερφό του πρέπει να είναι ισότιμη και αμφίδρομη.

Πολυ σωστα τα ειπες...απορω δλδ πως σκεφτομαστε ετσι κατι φορες οι γονεις.Το να βαφτισει αδερφος τον αδερφο δε μου ακουγεται ανατριχιαστικο οπως το χαρακτηρισε καποια κοπελα πριν...το να σκεφτεται ετσι ομως μια μαμα και να κανει δευτερο παιδι στοχευοντας οτι στα 20 του πχ δε θα χρειαστει να τον στηριξει αυτη αλλα θα το αναλαβει ο μεγαλος αδερφος μου ακουγεται εντελως ανατριχιαστικο.

Στη φιλη σου δλδ θα αρεσε ο αντρας της να εχει μικροτερο αδερφο και εκτος απο τα παιδια τους να πρεπει να στηριζει και να χρηματοδοτει και τον αδερφο του γιατι ετσι θελει η πεθερα της?

Μήπως ξέρει κάποια κοπέλα που ασχολείται περισσότερο με τα ....θρησκευτικά, αν ένας αδελφός μπορεί να βαφτίσει τον αδελφό του????

Μία φίλη μου, έχει δεύτερο παιδάκι και δεν θέλει να κάνει άλλη κουμπαριά και θα προτιμούσε να το βαφτίσει κάποιος από την οικογένεια με ιδιαίτερη προτίμηση στο μεγάλο της γιο. Εγώ δεν είμαι σίγουρη αν γίνεται, αλλά είπαμε θα το ψάξουμε.

Τι λέτε?? Υπάρχει κώλυμα??

Κοριτσι ειχα ζητήσει εγω απο τον ιερέα μου αν γινόταν η μάνα μου να βαφτίσει τον άντρα μου πριν παντρευτουμε (ειναι καθολικός και τελικά παντρευτήκαμε χωρις να χρειαστεί αλλαγη) και μου είπε νονά απο άμεση οικογένεια δεν γίνεται !!

Τωρα μακάρι εσυ να βρεις παπά να το κανει (ετςι όπως ειναι στην ορθόδοξη εκκλησια που πολλοί ιερείς έχουν τους δικούς τους κανόνες σιγουρα δεν θα εχεις πρόβλημα)

Ο ανάδοχος (νονός) υπάρχει λόγω του νηπιοβαφτισμού. Αναλαμβάνει την πνευματική καθοδήγηση και τη μυηση στο χριστιανισμο, για λογαριασμο του ανηλίκου. Οι ενήλικες δε χρειάζονται νονο.

Ο ανάδοχος (νονός) υπάρχει λόγω του νηπιοβαφτισμού. Αναλαμβάνει την πνευματική καθοδήγηση και τη μυηση στο χριστιανισμο, για λογαριασμο του ανηλίκου. Οι ενήλικες δε χρειάζονται νονο.

Τι εννοείς οι ενήλικες δεν χρειάζονται νονό; Εχω βαφτίσει εγω 30χρονο που εγινε Χριστιανός!!