Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

συνταγές Καππαδοκίας!


sevoula

Recommended Posts

έχω καταγωγή από ένα χωριό της Καππαδοκίας (Μυστή).

οι συνταγές είναι εύκολες και βασίζονται στην απλότητα των υλικών, στη θρεπτικότητα των συστατικών και την αξιοποίηση των άφθονων πρώτων υλών, που υπήρχαν στην περιοχή της Καππαδοκίας (σιτάρι, ξηροί καρποί, γαλακτοκομικά, οικόσιτα ζώα κλπ).

μια πρώτη συνταγή είναι ομελέτα με αλεύρι, κατά τη διάλεκτό μας (μυστιώτικα) σουγκάτους με αλεύρι.

γίνεται συνήθως με πολλά αυγά, πολλά όμως λέμε. 6-7, μπορεί και παραπάνω αυγά, τα οποία χτυπάμε καλά και στο μείγμα προσθέτουμε 2-3 κουταλιές της σούπας αλεύρι. το ρίχνουμε στο καυτό λάδι, αφού το αλατοπιπερώσουμε και έτοιμο. παλιότερα το λάδι δεν το είχαν και σε αφθονία, οπότε χρησιμοποιούσαν το ζωικό λίπος. νόστιμο, αλλά χοληστερηνούχο. εγώ το κάνω με ελαιόλαδο. όπως και η μανούλα μου.

το σουγκάτους με αλεύρι φτάνει για έναν. έτσι το έτρωγαν παλιά και χόρταιναν. τώρα στην εποχή της δίαιτας.....:confused:

είτε έχει το σχήμα της κρέπας είτε το ανακατεμένο είναι εύγεστο. το έτρωγα όταν ήμουν πιτσιρίκι σε χρόνο ρεκόρ. δεν έτρωγα τότε πολλά πράγματα. τώρα δεν με σταματάει τίποτα.;)

την ομελέτα την είχαν για να ευχαριστήσουν κάποιον, να τον καλοδεχτούν στο σπίτι. ήξεραν την θρεπτικότητα των μαγειρεμένων αυγών και το έφτιαχναν για τη λεχώνα, για τον φαντάρο, για τον πεθερό να τον καλοπιάσουν;).... στη νύφη όταν αρραβωνιαζόταν, σε άρρωστο κλπ

θα βάλω προσεχώς και άλλες συνταγές.

θέλετε να συμπληρώσετε όσες ξέρετε; θα χαρώ πολύ!:-D

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


οι Καππαδόκες έχουν ένα χαρακτηριστικό. έτρωγαν και τρώνε καλό πλούσιο πρωινό, το πιο φορτωμένο της ημέρας, αργά το απόγευμα μεσημεριανό, λιγότερα, και το βράδυ το πιο φτωχό γεύμα της ημέρας.

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ πολύ, μόλις επιστρέψει ο σύζηξ θα το δοκιμάσω γιατί και σ'αυτόν αρέσουν τέτοιες συνταγές. Βασικά αυτός με "μύησε" στην μικρασιάτικη κουζίνα γιάμι γιάμι.

Link to comment
Share on other sites

Μ' έπιασες αδιάβαστη τώρα με το όνομα. Το' χω αναφέρει και δεν το θυμάμαι?

 

Ο σύζυγος Κερκυραίος αλλά του αρέσει η καλή κουζίνα. Είναι bon viveur!! Με όλη τη σημασία κι'από όλες τις απόψεις. Γενικώς στην κουζίνα μας αρέσει να μαγειρεύουμε με επιρροές από πολλά ελληνικά μέρη (Κέρκυρα, Κρήτη, Μικρασία, Κύπρος). Και πριν γίνω μέλος στο φόρουμ πραγματικά δεν πίστευα ότι οι ελληνίδες μαγειρεύουν τόοοσο πολύ. Τώρα ακούω απ'όλα τα κορίτσια και μαγειρεύω και γω περισσότερο.

 

Τώρα όχι επειδή έχεις ρίζες από Καππαδοκία (μου άρεσε όντως μόλις το διάβασα) αλλά είστε άλλοι άνθρωποι βρε παιδί μου... διαφορετικό ταμπεραμέντο, κουλτούρα, αισθήματα αυθεντικά, ευθείς.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κι εγώ με μικρασιάτισσα γιαγιά..

Συνταγές εγώ δεν έχω αλλά η γιαγιά μου είναι θησαυρός στην κουζίνα..

 

Χρησιμοποιεί τα πιο απλά υλικά του κόσμου και κάνει θαύματα!

Βούτυρο, κρέμα γάλακτος ούτε να το συζητάς!! Δεν τα ξέρει! Κρέας δεν έχει μαγειρέψει ποτέ! Εμένα μου αρέσει πολύ το κρέας αλλά στο σπίτι της γιαγιάς ποτέ δεν μου έλειψε..

Ολες οι συνταγές της έχουν τουρκικά ονόματα.. και φυσικά τα μιλάει άπταιστα.. με τον παππού μου δεν έχουν ανταλλάξει ούτε μία κουβέντα στα ελληνικά..

βέβαια υπάρχει και όλη η ανατολίτικη νοοτροπία..

με την γυναίκα να κάνει τα πάντα και να μην έχει ποτέ παράπονο.. ο παππούς μου ένα ποτήρι νερό δεν είχε βάλει ποτέ μόνος του.. κυριολεκτικά..

Μια φορά θα έλειπε η γιαγιά μου και μας είχε δώσει μια λίστα για να φροντίζουμε τον παππού.. μέχρι και από ποια μεριά θα βάλουμε το κουτάλι μας έγραφε, μη δεν το βρει..:lol:

βέβαια από τότε που τον έχασε, έχασε και τον ρόλο της και μαράζωσε..

 

Ξέφυγα, το ξέρω.. σόρρυ... :-D

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

Μ' έπιασες αδιάβαστη τώρα με το όνομα. Το' χω αναφέρει και δεν το θυμάμαι?

Ο σύζυγος Κερκυραίος αλλά του αρέσει η καλή κουζίνα. Είναι bon viveur!! Με όλη τη σημασία κι'από όλες τις απόψεις. Γενικώς στην κουζίνα μας αρέσει να μαγειρεύουμε με επιρροές από πολλά ελληνικά μέρη (Κέρκυρα, Κρήτη, Μικρασία, Κύπρος). Και πριν γίνω μέλος στο φόρουμ πραγματικά δεν πίστευα ότι οι ελληνίδες μαγειρεύουν τόοοσο πολύ. Τώρα ακούω απ'όλα τα κορίτσια και μαγειρεύω και γω περισσότερο.

πράγματι, τα κορίτσια μαγειρεύουν πολύ και ζηλεύω. πρέπει να πείσω το σύζυγο να μαγειρεύω περισσότερο. τί σου λέω; δεν θέλει να κουράζομαι ούτε να χάνω το χρόνο από τη μικρή μας. σε βαθμό εκνευριστικό:mad:

ο δικός μου είναι βολικός, αλλά τρώμε ποσότητες. μπορεί το ίδιο φαγητό για 2,3 μέρες. αλλά το γλυκό, γλυκό!

Τώρα όχι επειδή έχεις ρίζες από Καππαδοκία (μου άρεσε όντως μόλις το διάβασα) αλλά είστε άλλοι άνθρωποι βρε παιδί μου... διαφορετικό ταμπεραμέντο, κουλτούρα, αισθήματα αυθεντικά, ευθείς.

Στον κ..ο με πέτυχες!:roll::mrgreen: είμαστε της οικογένειας, λίγο απότομοι, αλλά ειλικρινείς, φιλόξενοι, εργατικοί, με αίσθηση οικονομίας,με πίστη στο Θεό, όλοι για έναν και ένας για όλους....

 

εννοείται ότι το ανέφερες το όνομα, εκτός αν υπονοείς ότι στην κουλτούρα μας εμπίπτει και η μαντική ικανότητα!;):lol:

 

λοιπόν, μια εύκολη συνταγή και νόστιμη είναι το κοτόπουλο γιαούρταβα. την διάβασα στη Βέφα, αλλά επιδέχεται βελτιώσεις. εγώ της άλλαξα τα φώτα.

800-1.000 γραμμάρια κοτόπουλο κομμένο σε μικρότερα κομμάτια, όχι πολύ μικρά.

5-6 κρεμμυδάκια φρέσκα χοντροκομμένα,

500 γρ. τριμμένο κασέρι, γραβιέρα, κεφαλογραβιέρα ή κεφαλοτύρι ή χαλούμι ανάλογα τί μας αρέσει. του πάει το αλμυρό, αλλά και το γλυκό τυρί.

250-400 γρ. γιαούρτι,

3 αυγά (το πόσα, εξαρτάται από τα γούστα).

αφού σωτάρουμε το κοτόπουλο σε κατσαρόλα, προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια να σωταριστούν κι αυτά τα καημένα, αλάτι, πιπέρι. σε ένα μπωλ χτυπάμε τα αυγά και μετά ανακατεύουμε στα αυγά το γιαούρτι να γίνει μια ωραία κρέμα. όλα μαζί τα υλικά (κατσαρόλας-μπολ) τα βάζουμε σε ένα πυρίμαχο ή σε απλό ταψάκι με το τριμμένο κασέρι. το ψήνω στους 180-200 για όσο θέλει. δεν θυμάμαι πόσο θέλει. είναι νόστιμο. η συνταγή λέει για δυόσμο. εγώ δεν τον γουστάρω σε αυτό το φαγητό.

αν όμως σας αρέσει ο δυόσμος θα μπορούσατε να βάλετε στα τυριά και χαλούμι, γιατί νομίζω ότι έχει δυόσμο. αν κάνω λάθος, διορθώστε ελεύθερα!;)

θα μπορούσε να σερβιριστεί κάλλιστα με ντοματούλα, λαδάκι, τυράκι φέτα, πιπεριές, μπόλικο πιπέρι, ρίγανη, ψημμένα σε αλουμινόχαρτο ή λαδόκολλα (μπουγιουρντί) και σκορδοψωμάκια ζεστά!

καλή όρεξη!:-D

Link to comment
Share on other sites

Μετά που θα μου φιλήσεις τη γιαγιούλα (οι γιαγιάδες είναι θησαυροί) να της πεις να σου δώσει καμμιά συνταγούλα να την ποστάρεις εδώ. Τώρα που μπορεί ρώτα την πράγματα να σου μαθαίνει.

Link to comment
Share on other sites

Στον κ..ο με πέτυχες!:roll::mrgreen: είμαστε της οικογένειας, λίγο απότομοι, αλλά ειλικρινείς, φιλόξενοι, εργατικοί, με αίσθηση οικονομίας,με πίστη στο Θεό, όλοι για έναν και ένας για όλους....

Ναι άλλη κουλτούρα, ελληνική μεν αλλά άλλο πράγμα.

 

λοιπόν, μια εύκολη συνταγή και νόστιμη είναι το κοτόπουλο γιαούρταβα. την διάβασα στη Βέφα, αλλά επιδέχεται βελτιώσεις. εγώ της άλλαξα τα φώτα.

:-D

Δεν τρώω κρέας και πουλερικά αλλά επειδή το μαγειρεύω για τον καλό μου, ναι δεν φαίνεται δύσκολο και είναι και κάτι διαφορετικό.

Link to comment
Share on other sites

Μετά που θα μου φιλήσεις τη γιαγιούλα (οι γιαγιάδες είναι θησαυροί) να της πεις να σου δώσει καμμιά συνταγούλα να την ποστάρεις εδώ. Τώρα που μπορεί ρώτα την πράγματα να σου μαθαίνει.

 

Την έχω πολύ μακριά!!! :(

Αρχές Σεπτέμβρη όμως που θα την δω, σου υπόσχομαι ομως θα την ρωτήσω..

Αν και 85 και χωρίς να έχει μαγειρέψει από τότε που έφυγε ο παππούς μου, ελπίζω να θυμάται..

 

Σήμερα το πρωί με πήρε τηλέφωνο και είχαμε το εξής διάλογο:

Γιαγιά: "Περιμένω να παντρευτείς για να πεθάνω"! :shock:

Εγώ: "Ε, τότε να το καθυστερήσω μερικά χρονάκια ακόμη!" :lol:

 

Πάντα την πειράζαμε την γιαγιά μου και πάντα κρυφοχαμογελούσε.. Η καλή μου..

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κι εγώ με μικρασιάτισσα γιαγιά..

Συνταγές εγώ δεν έχω αλλά η γιαγιά μου είναι θησαυρός στην κουζίνα..

αυτές αγάπη μου ήταν μαγείρισσες. έβαζαν σκ.. στην κατσαρόλα κί έβγαζαν θαύματα! ακόμα ξερογλείφομαι όταν θυμάμαι τί έχω φάει από τα χέρια της γιαγιάς μου!

πρόβειο με πατάτες λουκούμι, γαλατόπιτα, ψαρόσουπα (όλα τα λαχανικά ολόκληρα ή κομμένα στα δύο, κολοκυθάκι, κρεμμύδι...)....

Χρησιμοποιεί τα πιο απλά υλικά του κόσμου και κάνει θαύματα!

Βούτυρο, κρέμα γάλακτος ούτε να το συζητάς!! Δεν τα ξέρει! Κρέας δεν έχει μαγειρέψει ποτέ! Εμένα μου αρέσει πολύ το κρέας αλλά στο σπίτι της γιαγιάς ποτέ δεν μου έλειψε..

βούτυρο έφτιαχναν οι γιαγιάδες μου, όπως και τυρί, λουκάνικα, παστουρμά....

το κρέας το έτρωγαν, αλλά παλιά όχι τόσο συχνά. στα χρόνια που την έζησα τη γιαγιά το κρέας είχε κυριαρχήσει πια.

Ολες οι συνταγές της έχουν τουρκικά ονόματα..

κοίτα το σουγκάτους, το συναντάς και αλλού σφουγγάτο. ελληνικό.

μην κολλάς στα τούρκικα, γιατί θα εκπλαγείς από την ετυμολογία!

και φυσικά τα μιλάει άπταιστα.. με τον παππού μου δεν έχουν ανταλλάξει ούτε μία κουβέντα στα ελληνικά..

εγώ τα πιάνω στο περίπου. αλλά τα μιλάω σαν γαλλικά. οι μεγάλες όταν με ακούν να μιλάω, ρίχνουν το γέλιο της αρκούδας! αλλά τα λατρεύω!

βέβαια υπάρχει και όλη η ανατολίτικη νοοτροπία..

με την γυναίκα να κάνει τα πάντα και να μην έχει ποτέ παράπονο.. ο παππούς μου ένα ποτήρι νερό δεν είχε βάλει ποτέ μόνος του.. κυριολεκτικά..

ξέρω, ξέρω!

να μου την γλυκοφιλήσεις!:-D

μου άρεσε που ξέφυγες! :-D

Link to comment
Share on other sites

Sevoula μου,

 

είσαι Θεά ! Ευχαριστούμε για τις συνταγές -θα τα κάνω σίγουρα- ... περιμένω τους λουκουμάδες και τον κιοφτέ .... η πεινάλω!

συναδέλφισσα (πεινάλω) κοίτα, αν έχεις πεθερά σαν τη δική μου, έτσι:twisted:, κι αν έχει θέμα με το στομάχι της, όπως η δική μου, αυτοί οι κιιεφτέδες είναι ταμάμ:lol::mrgreen:

προσεχώς, γιατί τα έχω γράψει, δεν τα ξέρω από έξω.;)

συγνώμη μεταξάκι!

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα το πρωί με πήρε τηλέφωνο και είχαμε το εξής διάλογο:

Γιαγιά: "Περιμένω να παντρευτείς για να πεθάνω"! :shock:

Εγώ: "Ε, τότε να το καθυστερήσω μερικά χρονάκια ακόμη!" :lol:

 

 

Και μένα τα ίδια μου έλεγε: Ας σε παντρέψω και ας πέσω αμέσως να πεθάνω.

 

Παντρεύτηκα και την έχω εκεί να με πρίζει: Μαγείρεψες στον άντρα σου?

- Θα μου μαγειρέψει αυτός.

- Τι πράγματα είναι τούτα? Το παιδί κοίταξε, τί κάνει? Αλλά πουου... Δεν έχετε πια μυαλό.

 

Άσχετο, σόρρυ Σεβούλα, σου χαλάσαμε λίγο το θέμα ... προσωρινά.:wink:

Link to comment
Share on other sites

Οχι sevoula.... ευτυχώς η πεθερούλα είναι ταμάμ, που λένε. Δεν θα φτιάξω τους κιοφτέδες από εκδίκηση !!!

 

Εδώ θα είμαι και θα περιμένω... μην ανησυχείς ! όποτε θυμηθείς και μπορέσεις...

x3lfp2?r=1334129047

 

ziswp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

[/color]

μου άρεσε που ξέφυγες! :-D

Χαίρομαι! :D

 

έβαζαν σκ.. στην κατσαρόλα κί έβγαζαν θαύματα!

ΑΥΤΟ!!!

 

κοίτα το σουγκάτους, το συναντάς και αλλού σφουγγάτο. ελληνικό.

μην κολλάς στα τούρκικα, γιατί θα εκπλαγείς από την ετυμολογία!

Συμφωνώ! Αλλά έχουν και κάτι άλλα όπως ζέρντε και κάτι τέτοια που δεν βγαίνουν.. Εξάλλου τα τουρκικά ήταν η γλώσσα τους οπότε λογικό είναι..

 

Εγώ από τουρκικά δυστυχώς δεν έμαθα!!! Μόνο κάτι βρισιές έμαθα μικρή για να πειράζουμε την γιαγιά που ντρεπόταν.. (πηγαίναμε και την ρωτούσαμε τι σημαίνουν.. κ#λοπαιδα!!! :-D ) αλλά μέχρι κι αυτά πολύ λίγο τα θυμάμαι! Ποτέ δεν μας φώναξε όμως! ΠΟΤΕ! Φοβερή ηρεμία!

 

Και έχεις δίκιο sevoula.. πολύ βαθιά πίστη στην Χριστιανοσύνη!

Και ο παππούς μου και η γιαγιά μου!

Εγώ βέβαια, ακριβώς το αντίθετο.. Πάντα μου άρεσε να αμφισβητώ τα πάντα..

 

Θα την φιλήσω κι από τις δυο σας μόλις την δω! Σας ευχαριστώ, με συγκινείτε!!

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

 

Άσχετο, σόρρυ Σεβούλα, σου χαλάσαμε λίγο το θέμα ... προσωρινά.:wink:

δεν έχω ιδιοκτησιακή νοοτροπία, είμαι ανώτερος άνθρωπος ΕΓΩ! :rolleyes::lol:

 

η δική μου γιαγιά όταν γνώρισε τον άντρα μου σκύβει και μου λέει ψιθυριστά "όοοοοομορφοοοοο! μικρότερος είναι!ε;:-D;) α, μπράβο, μ' έμοιασες!";):mrgreen::lol::roll:

Link to comment
Share on other sites

τα τούρκικα δεν ήταν η γλώσσα των δικών μου, αλλά τα τούρκικα τα ήξεραν.

έξυπνοι, γαρ! ήταν έμποροι οι περισσότεροι!

 

το στείλαμε το θέμα κορασίδες!

itsme τί είναι τα ζέρντε; λέγε, γρήγορα!και συνταγή!

Link to comment
Share on other sites

sevoula σε ευχαριστουμε για τις συνταγες και εγω θα τα φτιαξω συντομα.Αλλα περιμενω με αγωνια τους κιοφτεδες να τους φτιαξω και να τους στειλω στην γλυκεια μου πεθερουλα με αγαπη:D

Link to comment
Share on other sites

τα τούρκικα δεν ήταν η γλώσσα των δικών μου, αλλά τα τούρκικα τα ήξεραν.

έξυπνοι, γαρ! ήταν έμποροι οι περισσότεροι!

 

το στείλαμε το θέμα κορασίδες!

itsme τί είναι τα ζέρντε; λέγε, γρήγορα!και συνταγή!

 

:D

Το ζέρντε είναι μία κρέμα(σαν το ρυζόγαλο) με κάτι υλικά από μαγικά βαζάκια! :-D

Θα μάθω περισσότερα και θα σου πω..

Ολο μαγικά βαζάκια ήταν! Τι να πεις! 10 βασικά υλικά και 100 μαγικά βαζάκια!

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

η δική μου γιαγιά όταν γνώρισε τον άντρα μου σκύβει και μου λέει ψιθυριστά "όοοοοομορφοοοοο! μικρότερος είναι!ε;:-D;) α, μπράβο, μ' έμοιασες!";):mrgreen::lol::roll:

 

Καλόόοοοοο!!:cool::cool:

 

Τώρα, από ποιον ζήτησες συνταγή? Από itsme? :lol::lol::lol::lol::lol:

χαχαχαχαχαχ

 

ΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

 

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧα

ΟΥΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ:lol::lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Καλόόοοοοο!!:cool::cool:

 

Τώρα, από ποιον ζήτησες συνταγή? Από itsme? :lol::lol::lol::lol::lol:

χαχαχαχαχαχ

 

ΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

 

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧα

 

ΟΥΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ:lol::lol::lol:

 

:lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:

Μαρή, σα δε ντρέπεσαι λέω εγώ!!! :lol:

Είμαι άχρηστη, νταξ?? :lol::lol::lol:

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

Η Καππαδοκία ήταν μια εύφορη περιοχή και δικαίως είχε χαρακτηριστεί ο σιτοβολώνας της Μικράς Ασίας. Βασική διατροφή του πληθυσμού ήταν τα σιτηρά (και τα παράγωγά τους) και τα όσπρια. Το ψωμί το έπλαθαν σε στρογγυλά καρβέλια, τα οποία χαράκωναν στα τέσσερα, κάνοντας το σχήμα του σταυρού * παράδοση που συνεχίζεται ως σήμερα στη Μικρά Ασία από τους μουσουλμάνους, «δίχως να έχουν συναίσθηση ότι χαράζουν πάνω στο καρβέλι το σύμβολο του χριστιανισμού» λέει η κυρία Μπόζη.

Σε κάποιες γεωργικές περιοχές της Καππαδοκίας, η 1η του Σεπτέμβρη, αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή αρχή του νέου έτους κατά το χριστιανικό ημερολόγιο, ξεκινούσε με αγιασμό στα σπίτια για το καλό της καινούργιας χρονιάς. Στο δωμάτιο όπου φύλαγαν τις εικόνες, πάνω στο τραπέζι, τοποθετούσαν 12 κεριά, τα οποία συμβόλιζαν τους μήνες του έτους, ένα δοχείο με νερό, ένα εικόνισμα, μια δέσμη βασιλικό και πιάτα με τα βασικά είδη διατροφής, όπως σιτάρι, πλιγούρι, αλεύρι, πετιμέζι, καθώς και μια κούπα κρασί. Μετά τον αγιασμό ράντιζαν τα δωμάτια του σπιτιού και τον στάβλο. Η οικοδέσποινα άδειαζε τις διαβασμένες τροφές μέσα στις αντίστοιχες που αποθήκευαν στα κελάρια για την ετήσια κατανάλωση.

Το διαιτολόγιό τους περιελάμβανε κρέας προβάτου ή αρνιού, ενίοτε από θηράματα κυνηγιού και ποταμίσια ψάρια ή παστά. Το φθινόπωρο ετοίμαζαν για τις ανάγκες του χειμώνα παστουρμά, σουτζούκι, παστό κρέας, καβουρμά και ξερά κόκαλα. Το νωπό κρέας ήταν για τους Καππαδόκες μια πολυτέλεια. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα δεν έλειπαν από κανένα σπίτι. Μάλιστα το γιαούρτι με μέλι ή πετιμέζι προσφερόταν τις γιορτές στους καλεσμένους. Το γιαούρτι είχε και άλλες χρήσεις. Συνόδευε κάποια παραδοσιακά φαγητά, ενώ ανακατεύοντάς το με νερό έφτιαχναν ένα δροσιστικό ποτό, το αϊράνι.

Οι νοικοκυραίοι καλλιεργούσαν κηπευτικά και αμπέλια για τις ανάγκες του σπιτιού. Η περιοχή ήταν πλούσια και σε οπωροφόρα. Το πιο φημισμένο φρούτο ήταν το βερίκοκο * το οποίο ξέραιναν το χειμώνα και το μαγείρευαν με αρκετούς τρόπους σε φαγητά και γλυκά * και το πιο βασικό προϊόν ο λιναρόσπορος. Η ελιά δεν ευδοκιμούσε και λάδι έβγαζαν από το λινάρι, το σουσάμι και το όπιο * γεγονός που διαφοροποιούσε την κουζίνα της Καππαδοκίας από εκείνη της Ιωνίας.

Με μεγάλη ευχαρίστηση έτρωγαν το πλιγούρι με μανιτάρια. Τα παιδιά από πολύ μικρά ξεχώριζαν τα καλά και όχι τα δηλητηριώδη μανιτάρια. Στην κατηγορία των αγαπημένων φαγητών συναντούμε τα σαλιγκάρια, τα οποία μάζευαν μετά τις φθινοπωρινές βροχές και τις σούπες που τις έτρωγαν και για πρωινό. Καθημερινής κατανάλωσης ήταν οι πίτες και τα πεϊνιρλί. Στα φαγητά τούς άρεσε να προσθέτουν ξηρούς καρπούς, όπως καρύδια, σταφίδες και μπαχαρικά με πρώτα το μαύρο και κόκκινο καυτερό πιπέρι, το σουμάκι, το κύμινο, τον κρόκο (σαφράνι), την κανέλα. Οσοι «τυχεροί» είχαν συζύγους και γιους ξενιτεμένους στην Κωνσταντινούπολη γεύονταν και κάποιες σπάνιες λιχουδιές που τους έστελναν από την πρωτεύουσα: παστές σαρδέλες, τσίρους, ελιές, κονιάκ, ρούμι και χιώτικη μαστίχα για το χειμωνιάτικο γιορτινό τραπέζι.

 

 

Α κετές, οι κουραμπιέδες, τα ιτσλί και ο μπακλαβάς σερβίρονταν στις γιορτές και στους γάμους. Τα γλυκά του κουταλιού διαδόθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα και τα πρόσφεραν με κονιάκ και ούζο. Γλυκά ήταν και τα εορταστικά φαγητά: τα μήλα, τα κυδώνια, τα ξερά βερίκοκα και τα δαμάσκηνα, πάντα γεμιστά με κιμά, ρύζι, κρεμμύδι και μπαχαρικά. Ο ντολμάς του Αϊ-Βασίλη ήταν ένα ολόκληρο αρνί (ή μόνο τα δύο πλευρά του) γεμιστό με ρύζι ή πλιγούρι, κρεμμύδια, φουντούκια, καρυδόψιχα, σταφίδες και μπαχαρικά. Το ρύζι και οι ξηροί καρποί συμβόλιζαν την προσδοκία για αφθονία. Ο καϊγκανάς, γιορτινός και αυτός, ήταν μια παραλλαγή της ομελέτας με αβγά, αλεύρι και μέλι. Ετοιμαζόταν την ημέρα του γάμου για τον γαμπρό. Συνήθιζαν να τον στέλνουν και στα φιλικά σπίτια για να γνωστοποιήσουν τη γέννηση των παιδιών τους. Το ίδιο φαγητό στον Πόντο ήταν γνωστό ως «φούστρον».

Το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι γλύκαινε η κολοκυθόπιτα, την οποία συνόδευαν με ξηρούς καρπούς, τυρί του τσομλεκιού, σταφύλια, καρπούζια διατηρημένα από το καλοκαίρι, πορτοκάλια και φυσικά παστουρμά και σουτζούκι. Τις γιορτινές ημέρες και στους γάμους έφτιαχναν και το κεσκέκι * χυλός από βρασμένο κρέας και σιτάρι. Η ζωοθυσία (το κρέας) γινόταν για να στεριώσει ο γάμος. Το σιτάρι που το συνόδευε ήταν ο σπόρος, ο καρπός της γης, και παρέπεμπε σε ευχή για ευκαρπία των νεόνυμφων. Κεσκέκι μαγείρευαν και στον Πόντο και στην Ιωνία, απλώς χρησιμοποιούσαν διαφορετικές ονομασίες. Το πασχαλινό τραπέζι είχε πάντα σούπα, κρέας ψητό, πιλάφι, πίτες, τυρί και καϊμάκι. Το φαγητό σερβιριζόταν στον σοφρά, σε μπακιρένια ή πήλινη πιατέλα. Ετρωγαν όλοι από το ίδιο πιάτο, καθισμένοι σε μαξιλάρες από υφαντά κιλίμια. Μεγάλη ήταν η ποικιλία και στα νηστίσιμα φαγητά, δεν συγκρίνεται όμως με τη λίστα των γιορτινών τους.

Το δικαίωμά σας να ομιλείτε,δεν περιλαμβάνει και υποχρέωσή μας να σας πάρουμε στα σοβαρά

Link to comment
Share on other sites

Μα δεν κορόιδεψα, απλά είναι αυτές οι γαργαλιστικές μυρωδιές από τα φαγητά που μαγειρεύεις και φτάσαν μέχρι εδώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Εσύ μυγιάστηκες...

 

Καλά, καλά, συνέχισε να κοροϊδεύεις κι όταν έρθεις σπίτι μου θα σε αναγκάσω να φας τα φαγητά μου!!! :lol:

Nothing you would take... Everything you gave...

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...