ΈΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ?

Καλησπέρα.

Ο γιός μου ξεκίνησε παιδικό τον Οκτώβρη και ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί, γκρινιάζει, κλαίει και με ζητάει.

Έχει δικαίωμα η διευθύντρια να μου ζητήσει να τον πάρω για τον λόγο οτι πάει όλο το τμήμα πίσω? Και χρησιμοποιώντας μάλιστα τον κανονισμό των παιδικών σταθμών που λέει πως όταν ένα παιδάκι παρουσιάσει πρόβλημα συμπεριφοράς πρέπει να σταματήσει!

Η αργή προσαρμογή και τα κλάματα λόγω ευαισθησίας του παιδιού είναι πρόβλημα συμπεριφοράς και είναι λόγος ''αποβολής'' του παιδιού απο τον σταθμό?

Θα ήθελα την γνώμη σας και τις γνώσεις σας επί του θέματος...

Καλησπέρα.

Ο γιός μου ξεκίνησε παιδικό τον Οκτώβρη και ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί, γκρινιάζει, κλαίει και με ζητάει.

Έχει δικαίωμα η διευθύντρια να μου ζητήσει να τον πάρω για τον λόγο οτι πάει όλο το τμήμα πίσω? Και χρησιμοποιώντας μάλιστα τον κανονισμό των παιδικών σταθμών που λέει πως όταν ένα παιδάκι παρουσιάσει πρόβλημα συμπεριφοράς πρέπει να σταματήσει!

Η αργή προσαρμογή και τα κλάματα λόγω ευαισθησίας του παιδιού είναι πρόβλημα συμπεριφοράς και είναι λόγος ''αποβολής'' του παιδιού απο τον σταθμό?

Θα ήθελα την γνώμη σας και τις γνώσεις σας επί του θέματος...

Fotin αυτό μου ακούγεται απαράδεκτο και πολύ επιεικώς χαρακτηρίζω αυτό που σου είπαν. Στον παιδικό που πάει ο γιος μου ξεκίνησε μέσα Αυγούστου και θεωρούν την περίοδο προσαρμογής ενός παιδιού μέχρι τα Χριστούγεννα.Και φυσικά ούτε λόγος για αποβολή παιδιού. Σε δημοτικό πηγαίνει ή σε ιδιωτικό? Αν και δεν θα έπρεπε να έχει σημασία

Αυτό λέω κι εγώ Ιφιγένεια. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!

Η δασκάλα μου είπε οτι 2 μήνες είναι το μέγιστο που μπορεί να περιμένουν για να προσαρμοστεί και οτι απο κει και μετά είναι ψυχοφθόρο για το παιδί. Ο μέσος όρος χρόνου προσαρμογής για τα περισσότερα παιδάκια είναι λέει 2-3 εβδομάδες!

Καμία προσπάθεια δεν βλέπω από την πλευρά τους να τον προσεγγίσουν, να ασχοληθούν με ένα παιδάκι πιο ευαίσθητο, πιο προσκολλημένο στους γονείς και στο σπίτι. Επειδή κρέμεται από τη δασκάλα ο μικρούλης μου την κουράζει λέει και πάει όλο το τμήμα πίσω απο θέμα δραστηριοτήτων.

Και, τυχαίο? Ο σταθμός είναι δημοτικός, μπήκαμε με τα εσπα.

Πάει το τμήμα πίσω; Τι θα πει αυτό; Δεν θα προλάβει να μάθει στο υπόλοιπα το "φεγγαράκι μου λαμπρό"; Η δασκάλα ξέρει να δουλεύει μόνο με νήπια που δεν κλαίνε και τρώνε όλο το φαι τους; Στη σχολή δεν έμαθε τίποτα παραπάνω;

Πάει το τμήμα πίσω; Τι θα πει αυτό; Δεν θα προλάβει να μα΄θει στο υπόλοιπα το φεγγαράκι μου λαμπρό; Η δασκάλα ξέρει να δουλεύει μόνο με νήπια που δεν κλαίνε και τρώνε όλο το φαεί τους; Στη σχολή δεν έμαθε τίποτα παραπάνω;

πες τα χρυσόστομη να αγιάση το στόμα σου,..

Πάνε καλά???

Τι πληρώνονται μόνο για να κάθονται σε μια γωνιά και να τα προσέχουν??

και τι πάει να πει πάει το τμήμα πίσω . .. θα δώσουν τίποτα πανελλαδικές τα μωρά και δεν το ξέρουμε??

πες της να πάει απο εκεί που ήρθε

δες εδω σελίδα 3 άρθρο 8

http://www.poeota.gr/_download/fekk497-2002.pdf

Απ ότι ξέρω μπορούν, αλλά αν δεν κάνω λάθος όχι στο δίμηνο αλλά περίπου τα Χριστούγεννα. Όσα για αυτά που λέει η νηπιαγωγός δεν είναι τελείως αναληθή όσο κι αν μας ενοχλεί (και εγω έχω παιδάκι σε δημοτικό σταθμό, με 25 παιδάκια στην αίθουσα και μόνο 2 νηπιαγωγούς). Μια νηπιαγωγός καλώς ή κακώς δεν είναι η δουλειά της να προσέχει μόνο ένα παιδάκι αλλά 10-15 η κάθε μία. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορέι να ασχολέιται μόνο με το ένα παιδί που δεν μπορεί να προσαρμοστεί αλλά και με τα υπόλοιπα που παίζουν και χτυπάνε, ή θέλουν να ακούσουν τραγουδάκια, να χορέψουν κτλ.

απλα απαραδεκτη...ουτε μπορω να φανταστω να μου το ελεγαν εμενα...θα τους ειχε παρει κ θα τους ειχε σηκωσει..ακους εκει...

Εγω δηλαδη που οταν πηγαινα παιδικο, ειχαν χωρισει οι γονεις μου, δεν ηθελα με τιποτα να παω, εκλαιγα συνεχεια και ανοιγε καθε μερα η μυτη μου λογω στενοχωριας απο τον χωρισμο κ να καλει καθε μερα η νηπιαγωγος στενοχωρημενη τη μαμα μου κ να το συζητανε τι θα επρεπε να γινει???να με πεταξουν εξω...????εγω βεβαια ειμαι καθηγητρια αγγλικων κ αντιστοιχως αντιμετωπιζω τις οποιεσδηποτε δυσκολιες των παιδιων με ευαισθησια....δεν ξερω για τους κανονισμους των νηπιων αλλα η ψυχολογια των παιδιων δεν μεταβαλλεται απο τη μια μερα στην αλλη...εμεις πχ ξεκιναμε μαθηματα τον σεπτεμβρη κ βλεπεις την αλλαγη στα παιδια κ την βελτιωση των γνωσεων τους γυρω στα χριστουγεννα!!!

Αχ βρε κορίτσια έχω βγει από τα ρούχα μου. Διάβασα και τον κανονισμό για την απομάκρυνση του παιδιού και βλέπω οτι δεν ανήκουμε σε καμια κατηγορία. Μα θα μου βγάλουν προβληματικό το παιδί χωρίς να είναι? Μου πιπιλίζουν τα αυτιά όχι τώρα, αλλά από την 4η εβδομάδα κιόλας οτι το παιδί δεν προσαρμόζεται κτλ. Δηλάδή η παιδαγωγός σηκώνει απο τον 1ο μήνα τα χέρια ψηλά? Και η διευθύντρια απο δίπλα σιγοντάρει???

Έλεος! Ξέρω οτι είναι δύσκολο να έχεις υπό την προσοχή σου πολλά παιδάκια αλλά εκεί πιστεύω οτι φαίνεται η σωστά καταρτισμένη και έμπειρη παιδαγωγός που μπορεί να τα βγάλει πέρα και με ένα πιο ευαίσθητο και ανασφαλές παιδάκι και να μπορέσει να το εντάξει στο κοινωνικό σύνολο και όχι να παροτρύνει τους γονείς να πάρουν το παιδί, άρα να το διώξει από την ομάδα καθιστώντας το προβληματικό και συναισθηματικά ανώριμο.

ΑΨΟΓΗ!!Μα ποιος ειπε οτι στις ταξεις μας θα εχουμε παντα τα φρονιμα παιδια ή τους αψογους μαθητες????ακριβως κ στις δυσκολες περιπτωσεις θα φανει ποσο γερα αντιμετωπιζουμε αυτο το λειτουργημα....εγω μικρη ημουν απιστευτα τρελα δυσκολη περιπτωση...ηθελα συνεχεια τη μαμα μου,,,,χωριζανε κ οι δικοι μου κ εκλαιγα συνεχεια....ειχα κ ρινορραγιες τρελες!!!και η νηπιαγωγος μου----μια θεα καλη της ωρα οπου κ να ειναι!!---καθε λιγο κ λιγακι φωναζε τη μαμα μου κ συζηταγανε για το προβλημα στην οικογενεια κ ποτε δεν ειπε "παρτε το παιδι σας γιατι κλαιει κ δεν συναναστρεφεται με τα αλλα παιδια"....τα παιδια δεν ειναι ρομποτ....εσενα γιατι καλει το παιδι? θελει τη μαμα του? μηπως εχει γινει κατι στον παιδικο πχ να τον μαλωσε η δασκαλα ή καποιο αλλο παιδι κ να του δημιουργησε αποστροφη????η περιοδος προσαρμογης εγινε ομαλα? δηλαδη απο λιγη ωρα αυξανομενη καθε μερα? ή το πηραν το καημενο σερι 5-6 ωρες εκει???( με συγχυσε το θεμα σου....εχω μια μπεμπα 4 μηνων που κοιμαται τωρα κ σκεφτομαι σαν να τυχαινε σε μενα αυτο...)...υγ:οσοι θελουν να γινουν εκπαιδευτικοι-νηπιαγωγοι-δασκαλοι να αναλογιστουν οτι εχουν να κανουν με παιδικες ψυχες!!!

Συγνωμη, Τι εννοειται με το δεν προσαρμοζεται? κλαιει καθε μερα οταν το αφηνει η μαμα και μετα σταματαει ή ουρλιαζει το οκταωρο που ειναι στο σταθμο?

Φανταζομαι οτι αν ουρλιαζει 8 ωρες θα ειναι προβλημα για ολους αλλα και για το παιδι το ιδιο...

Παντως καποια παιδια οντως δεν μπορουν να προσαρμοστουν, οσο και να προσπαθουν οι δασκαλες και ειναι πολυ ψυχοφθορο για τα ιδια να ζουν καθημερινα αυτη την κατασταση. Δεν ειναι παντα στο χερι της δασκαλας. Ξερω περιπτωσεις που τελικα τα σταματησαν οι γονεις απο τον παιδικο γι αυτο το λογο και αντιλαμβανονταν οτι τα παιδια τους δεν ηταν ετοιμα ακομα για αυτο το βημα, χωρις να φταινε οι δασκαλες.

Το προβλημα βεβαια ειναι τι γινεται αν η μαμα δουλευει και δεν υπαρχει καποιος να κρατησει το παιδι σπιτι.

Διάβασα και το άλλο θέμα σου και μου φαίνεται ότι θα βοηθούσε αν το παιδί έκανε παρέες με παιδιά από τον παιδικό εκτός παιδικού. Δηλαδή αν πηγαίνατε μαζί στην παιδική χαρά. Σιγά σιγά σε αυτές τις ηλικίες δημιουργούνται παρεϊτσες.

Επίσης, στο άλλο θέμα με προβλημάτισε αυτό που έγραψες ότι κάποιοι γράφτηκαν στο συγκεκριμένο παιδικό αλλά δεν συνέχισαν.

Εν πάσει περιπτώσει, το βρίσκω πολύ σκληρό να μένει ένα παιδι για τόσο καιρό (και για λίγες ώρες για μια μέρα σου λέω εγώ) κάπου που εμφανώς περνάει άσχημα ή νομίζει ότι περνάει άσχημα. Το παιδί γενικά δεν θέλει να μείνει με κανέναν άλλον εκτός από εσάς και αυτό καλό είναι να το δείτε εσείς ως οικογένεια, να του δείξετε ότι μπορεί να εμπιστεύεται κάποιον άλλον εκτός απο εσάς. Αυτό γίνεται αν και εσείς ενθαρρύνετε την κοινωνικότητα του παιδιού και όχι να ενθαρρύνετε να είναι κολλημένο πάνω σας όσο είναι μαζί σας και εσείς είστε μπροστά σε τρίτους. Εϊναι σαν να του λέτε ότι καλά κάνει και φοβάται τα πάντα εκτός από εσάς. Δεν ξέρω κιόλας, το αφήσατε ποτέ παλιότερα με κάποιον τρίτο και είχε πράγματι το παιδί μια άσχημη εμπειρία που δεν μπορούσε ως μωρό να επεξεργαστεί; Μπορεί να παίζει και αυτό, αν και δεν έχει σημασία τώρα πια.

Είναι κρίμα γιατί σε αυτές τις ηλικίες δεν μπορούν να εκφραστούν καλά και δεν ξέρεις και τι ακριβώς τα ενοχλεί. Δεν αποκλείεται κάτι πραγματικά άσχημο να συνέβη στο σταθμό, όπως κάποιος να του φώναξε, ένα παιδάκι να το χτύπησε, να του λένε ψέματα ότι η μαμά θα έρθει σε λίγο νομίζοντας ότι θα το ηρεμήσουν το παιδί (στάνταρ ψέμα σε παιδικούς), να κουράζεται, να νυστάζει, να πεινάει ή να διψάει και να μην έχει μάθει πώς να το ζητάει και γενικά μπορεί να έχει τους λόγους του που δεν έχει εμπιστοσύνη! Γενικά μπορεί να βοηθήσει αν το κουβεντιάσεις και το ρωτήσεις αν τον ενοχλεί κάτι συγκεκριμένο στο σχολείο. Αν και όσο μπορεί να σου πει.

Τέλος πάντων, αν θέλεις πάρα πολύ να μείνει τώρα το παιδί στο σταθμό και αν το δέχονται ακόμα για κάποιο διάστημα, θα έλεγα να δοκίμαζες να κάνεις εσύ φροντιστήριο στο παιδί σχετικά με το πώς να είναι πιο ανεξάρτητο και να περνάει καλά με άλλα παιδάκια.

Συμφωνώ με την Αθηνά και συμπληρώνω. Θα μπορούσες ίσως να κάνεις μια σταδιακά αυξανόμενη αποχώρηση. Ας μην κάθεται όλο το ωράριο. Ας κάθεται μία ώρα, δύο ώρες κοκ για να διαπιστώσει σταδιακά ότι πάντα πάς να το πάρεις το παιδί και δεν το αφήνεις εκεί. Αυτό είναι το κλειδί. Δες αν το δέχονται στο σχολείο.

Μού χει τύχει παιδί πάντως που έκλαιγε τέσσερεις ώρες την ημέρα κάθε μέρα για τρεις μήνες. Μέχρι που καταφέραμε να πείσουμε το μπαμπά να μην υπονομεύει την προσπάθεια του παιδιού (ο μπαμπάς ήταν εναντίον της φοίτησης στο νηπιαγωγείο. Κατά τη γνώμη του το παιδί έπρεπε να είναι ελεύθερο στη φύση..... σύρε γύρευε.....)

Καλησπέρα.

Ο γιός μου ξεκίνησε παιδικό τον Οκτώβρη και ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί, γκρινιάζει, κλαίει και με ζητάει.

Έχει δικαίωμα η διευθύντρια να μου ζητήσει να τον πάρω για τον λόγο οτι πάει όλο το τμήμα πίσω? Και χρησιμοποιώντας μάλιστα τον κανονισμό των παιδικών σταθμών που λέει πως όταν ένα παιδάκι παρουσιάσει πρόβλημα συμπεριφοράς πρέπει να σταματήσει!

Η αργή προσαρμογή και τα κλάματα λόγω ευαισθησίας του παιδιού είναι πρόβλημα συμπεριφοράς και είναι λόγος ''αποβολής'' του παιδιού απο τον σταθμό?

Θα ήθελα την γνώμη σας και τις γνώσεις σας επί του θέματος...

Διαβάζοντας τον κανονισμό που παρέθεσε η polina26 (ευχαριστούμε) βλέπω ότι έχουν το δικαίωμα να τον διώξουν το Δεκέμβριο.

Οτι πηγαίνει το τμήμα πίσω είναι επίσης αληθές (αν και αυτό θα πρέπει να εκφραστεί προς εσένα με λεπτότητα από την παιδαγωγό). Γιατί όταν σε μια τάξη ένα παιδάκι κλαίει και είναι ταραγμένο το μεταδίδει και στα υπόλοιπα (δε θέλουν και πολύ να αρχισουν να κλαίνε όλα σε αυτές τις ηλικίες).

Ειδα οτι ο μικρός σου ειναι 2 ετών και 3 μηνών, άρα τυπικά ακατάλληλη ηλικία για να αρχίσει σταθμό.

Πέρισυ που η κόρη μου ηταν στην ιδια ηλικία περίπου, τη στείλαμε κι εμείς σε ιδιωτικό σταθμό. Μετά από ένα μήνα σταδιακής προσαρμογής (εγω πήρα 1 μήνα ανευ αποδοχών για να πηγαίνω μαζί της, φαντάσου...) δεν τα κατάφερε....Εφτασε να φοβαται να βγει από το σπίτι για να μην πάει σχολείο. Στο σταθμό μας έλεγαννα επιμείνουμε και ότι θα προσαρμοστεί...

Τελικά επισκεφτήκαμε παιδοψυχίατρο η οποία μας είπε -μεταξύ άλλων- ότι η ηλικία της ηταν ακατάλληλη. Τη σταματήσαμε λοιπόν και γυρίσαμε στη λύση της νταντάς, γιατί η ταλαιπωρία όλων μας και η ψυχική και η σωματική ήτα μεγάλη.

Φέτος πηγαίνει στο σταθμό ΠΕΤΩΝΤΑΣ! Δεν βλέπει την ωρα και τη στιγμή να πάει σχολείο.

Συμπεραίνω λοιπόν με βάση τη δική μου εμπειρία και αυτά που διάβασα, οτι αυτά που σου είπαν στο σταθμό ίσως αφορούν τελικά το καλό του παιδιού.

Δεν προκειται για αποβολή, ουτε το παιδάκι ειναι "προβληματικό" επειδή αντιδρά και θέλει τους γονείς του στα 2,3 έτη (εάν συνεβαινε το αντίθετο θα ήταν προβληματικό)...

Οσον αφορά το πρακτικό μέρος όμως, εάν δουλευετε κι οι δυο,ποιος θα κρατάει το παιδί κτλ ΕΧΕΙΣ ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ....

και όχι να παροτρύνει τους γονείς να πάρουν το παιδί, άρα να το διώξει από την ομάδα καθιστώντας το προβληματικό και συναισθηματικά ανώριμο.

Εάν σου είπε ακριβώς αυτά ακριβώς τότε ειναι η ίδια προβληματική και συναισθηματικά ανώριμη και αδαής....

Διότι ένα παιδάκι 2 ετών και κάτι ΕΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΝΩΡΙΜΟ και γενικώς ανώριμο και κολλημένο με τους γονείς του....

Μπορείς να τυπώσεις αρθρα ψυχολογίας κτλ και να της τα πας.

Κατά τη γνώμη του το παιδί έπρεπε να είναι ελεύθερο στη φύση..... σύρε γύρευε.....)

Τη σταματήσαμε λοιπόν και γυρίσαμε στη λύση της νταντάς, γιατί η ταλαιπωρία όλων μας και η ψυχική και η σωματική ήτα μεγάλη.

 

Φέτος πηγαίνει στο σταθμό ΠΕΤΩΝΤΑΣ! Δεν βλέπει την ωρα και τη στιγμή να πάει σχολείο.

....

ακριβως το ιδιο και εμεις καποτε....

Φαντασου να πηγαινε σε ιδιωτικο. Προκειμενου να παρουν τα λεφτα, θα το αφηναν να κλαιει επι μηνες.

εσυ ξερεις καλυτερα το παιδι σου. Μπορει να προσαρμοστει η ταλαιπωρειται???

επισης βαζεις κατω θετικα και αρνητικα. Δουλευεις? Αν οχι θα σου προτεινα να το κρατησεις και αυτον τον χρονο σπιτι....

Συμφωνώ με Αθηνά, Μιρικι και Λαΐδα.

Χωρίς παρεξήγηση, αλλά τελικά δεν είναι το ίδιο να πεις "δεν μου πήραν το δέμα στο ταχυδρομείο" και "δεν μου πήραν το παιδί στον παιδικό". Ένας παιδικός σταθμός είναι μια ομάδα ανθρώπων. Μερικοί άνθρωποι ταιριάζουν μεταξύ τους, με άλλους δεν λειτουργεί η χημεία. Δεν φταίει κανένας, αλλά και κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να παραμένει στη συγκεκριμένη ομάδα με το ζόρι.

Δεν ξέρω με τι τρόπο σου μίλησαν. Αν πραγματικά σου είπαν ότι το παιδί είναι προβληματικό, ή αν προσπάθησαν να ακυρώσουν την ανατροφή που του δίνεις, τότε όντως είναι απαράδεκτες. Αλλιώς δεν το βλέπω καθόλου κακό, εφόσον βλέπουν ότι το παιδί δεν θέλει να παραμείνει και εφόσον ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα να αρνηθούν να το δεχτούν μέσα σε λίγες εβδομάδες, να σε προετοιμάσουν και γι΄αυτό το ενδεχόμενο.

Όσο για το αν ο ομάδα μένει πίσω, φυσικά και δεν δίνουν πανελλήνιες από τον παιδικό, αλλά ούτε και στέλνουμε τα παιδιά μας στον παιδικό για να τα παρκάρουμε. Ναι, πρέπει να μάθουν τα παιδάκια να ανέχονται και τις κακές στιγμές των συμμαθητών τους, αλλά αν ξέρατε ότι το παιδί σας περνά μερικές ώρες κάθε μέρα σε ένα περιβάλλον όπου εδώ και εβδομάδες το κάθε τι που κάνουν διακόπτεται από κλάματα, δεν θα σκεφτόσασταν κι εσείς ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση;

Εύχομαι να βρεθεί και για σας μια λύση που να ικανοποιεί πρώτα απ΄όλα το παιδάκι σου, και ύστερα κι εσένα και τις παιδαγωγούς του.

Συμφωνώ με Αθηνά, Μιρικι και Λαΐδα.

 

Χωρίς παρεξήγηση, αλλά τελικά δεν είναι το ίδιο να πεις "δεν μου πήραν το δέμα στο ταχυδρομείο" και "δεν μου πήραν το παιδί στον παιδικό". Ένας παιδικός σταθμός είναι μια ομάδα ανθρώπων. Μερικοί άνθρωποι ταιριάζουν μεταξύ τους, με άλλους δεν λειτουργεί η χημεία. Δεν φταίει κανένας, αλλά και κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να παραμένει στη συγκεκριμένη ομάδα με το ζόρι.

 

Δεν ξέρω με τι τρόπο σου μίλησαν. Αν πραγματικά σου είπαν ότι το παιδί είναι προβληματικό, ή αν προσπάθησαν να ακυρώσουν την ανατροφή που του δίνεις, τότε όντως είναι απαράδεκτες. Αλλιώς δεν το βλέπω καθόλου κακό, εφόσον βλέπουν ότι το παιδί δεν θέλει να παραμείνει και εφόσον ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα να αρνηθούν να το δεχτούν μέσα σε λίγες εβδομάδες, να σε προετοιμάσουν και γι΄αυτό το ενδεχόμενο.

 

Όσο για το αν ο ομάδα μένει πίσω, φυσικά και δεν δίνουν πανελλήνιες από τον παιδικό, αλλά ούτε και στέλνουμε τα παιδιά μας στον παιδικό για να τα παρκάρουμε. Ναι, πρέπει να μάθουν τα παιδάκια να ανέχονται και τις κακές στιγμές των συμμαθητών τους, αλλά αν ξέρατε ότι το παιδί σας περνά μερικές ώρες κάθε μέρα σε ένα περιβάλλον όπου εδώ και εβδομάδες το κάθε τι που κάνουν διακόπτεται από κλάματα, δεν θα σκεφτόσασταν κι εσείς ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση;

 

Εύχομαι να βρεθεί και για σας μια λύση που να ικανοποιεί πρώτα απ΄όλα το παιδάκι σου, και ύστερα κι εσένα και τις παιδαγωγούς του.

συμφωνω...

οταν λες οτι δεν εχει προσαρμοστει το παιδακι,τι ακριβως εννοεις??οτι κλαιει πχ απο την ωρα που το αφηνεις μεχρι την ωρα που το παιρνεις??νομιζω οτι εχει μεγαλη σημασια το τι εννοουμε δεν εχει προσαρμοστει τοσο καιρο...

θα σου πω αυτο που μου εχει πει η παιδιατρος σχετικα με το παιδι και τον παιδικο σταθμο:αν το πολυ σε τρεις μηνες δεν εχει προσαρμοστει πληρως,ο γονιος πρεπει να το ψαξει...γιατι το παιδι προφανως δεν παιρνα καλα εκει που ειναι και για αυτο αρνητε την προσαρμογη...και υποφερει...οποτε πριν κατηγορησεις τις δασκαλες που σου ειπαν οτι υπαρχει και το ενδεχομενο να σταματησει το παιδακι σου τον σταθμο,ψαξε να βρεις την αιτια που δεν εχει προσαρμοστει ακομα το παιδι σου...το οτι ειναι ευαισθητο οπως αναφερεις,δεν ειναι λογος μη προσαρμογης υστερα απο ενα διμηνο στο σχολειο...

(αν σου φερθηκαν απο το σχολειο με αγενεια,δικαιολογω την σταση σου και θα θεωρησω τις παιδαγωγους απαραδεκτες,σε καθε αλλη περιπτωση οφειλεις να διερευνησεις γιατι το παιδακι σου δεν παιρνα καλα εκει και να δρασεις αναλογως)

"Καλή ηλικία για την είσοδο του παιδιού στον παιδικό σταθμό είναι γύρω στα 3 χρόνια, οπότε έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του αλλά και να συνεννοείται επαρκώς με το περιβάλλον του. Φυσικά, όλα εξαρτώνται από τον τρόπο που έχει μεγαλώσει και από την περίοδο κατά την οποία θα πάει στο σταθμό, αν αντικειμενικά είναι η κατάλληλη, αν δηλαδή δεν συμπίπτει με κάποιο γεγονός, όπως με τη γέννηση άλλου παιδιού, με το χωρισμό των γονιών του κλπ."

http://www.vita.gr/html/ent/666/ent.15666.asp

Κάνοντας μια γρήγορη αναζήτηση βρήκα αυτό και το παραθέτω.

Δεν ειναι τυχαίο το οτι παλαιότερα τα παιδιά πηγαιναν σταθμό οταν εβγαινε η πάνα (μετα τα 2,5 ετη δηλαδη).

Επίσης η κοινωνικοποίηση ξεκινά απο τα 3 ετη. Πριν από την ηλικία αυτη τα νήπια αδυνατουν να συνεργαστουν, να μοιραστουν κτλ.δηλαδη να ενταχθουν σε ομάδα.

Προσωπική μου άποψη ειναι οτι δεν φταιει τιποτα, απλως το παιδάκι σου ειναι.... 2,3 ετων.

Φυσικά να έχει επαφες με άλλα παιδάκια και κόσμο κτλ και να αυτονονομηθεί σιγα σιγα (οπως προτεινουν παραπ΄νω), αλλά δεν υπάρχει λογος κατ εμε, να επιμεινεις να μεινει στο σχολείο εάν μπορει κάποιος να το κρατησει και φέτος στο σπιτι.

Κορίτσια καταρχήν σας ευχαριστώ όλες για το ενδιαφέρον.

Είμαι μία άνεργη μητέρα που ψάχνει για δουλειά καθώς ο σύζυγος εργάζεται μέσα από το σπίτι αλλά δυστυχώς λόγω κρίσης πια χωρίς ικανοποιητικές οικονομικές απολαβές. Όπως λοιπόν καταλαβαίνετε επείγει το ζήτημα εύρεσης εργασίας και από την πλευρά μου, είναι θέμα επιβίωσης. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος άλλος να μείνει με το παιδί. Ούτε έχουμε χρήματα για νταντά. Το οτι μας πήραν λοιπόν με τα εσπα το θεώρησα δώρο Θεού ώστε και το παιδί να πάει σε ένα μέρος όπου θα περνάει καλά και θα γυρίζει σπίτι χαρούμενο, αλλά κι εμείς θα μπορέσουμε σαν γονείς να δράσουμε ώστε να λύσουμε το οικονομικό θέμα.

Το παιδί ξεκίνησε σταδιακά την προσαρμογή, στην αρχή έκλαιγε για 2-3 εβδομάδες, δεν ήθελε να ξυπνήσει το πρωί, μέχρι να τον παω στο σχολείο ήταν τελείως αρνητικός. Κι εκεί συνέχιζε να κλαίει για 1,5 ώρα, μέχρι που τον έπαιρνα. Σιγά σιγά όμως, από τον 1ο μήνα και μετά άλλαξε, από το σπίτι ξεκινάμε πια πιο θετικά, χωρίς κλαματα και την ώρα του αποχωρισμού απλά θα κλάψει για λίγο και μετά προσκολλάται στην δασκάλα, έχει μεν μια γκρίνια (όχι κλάμα), απλά κρέμεται απο τη δασκάλα γιατί είναι πολύ ευαίσθητος και ανασφαλής και με ζητάει συνέχεια. Δεν τον έχω αφήσει μ'εχρι στιγμής για πάνω απο 2 ώρες, μου ζητάνε να τον παίρνω νωρίς.

Στο σπίτι είναι ένα φυσιολογικότατο παιδάκι, δεν είναι αντιδραστικός ή επιθετικός, κοιμάται κανονικά κτλ.

Είναι απλά πολύ δεμένος και με τους 2 γονείς, αυτό όμως δε νομίζω να καθιστά το παιδί προβληματικό και συναισθηματικό ανώριμο (είναι φράσεις που μου τις είπαν οι παιδαγωγοί!). Ένας λόγος παραπάνω για να θέλω να πάει παιδικό, για να απαγκιστρωθεί το παιδί από την αγκαλιά μου και να μάθει στην ομαδικότητα, στο παιχνίδι κτλ.

Δεν του καλλιεργήσαμε ποτέ την ιδέα οτι μόνο εμείς το προστατεύουμε και οτι όλοι οι ξένοι θα του κάνουν κακό, προς Θεου! Ίσα ίσα που εγώ το παροτρύνω κάθε φορά που βρισκόμαστε σε μη οικεία περιβάλλοντα να εμπιστευτεί κι άλλα παιδάκια, κι άλλους ανθρώπους. Και στην παιδική χαρά πάμε, όλο το καλοκαίρι εκεί τη βγάλαμε, είναι όμως μοναχικό παιδάκι, θα πλησιάσει μόνο ένα παιδάκι και δεν θα προτιμήσει μια μεγάλη παρέα για να παίξει. Στην γιαγιά του και στη θεία μου μένει για ώρες ευχαρίστως (μόνο με τον ύπνο έχουμε θέμα, αλλά νομίζω οτι αυτό είναι άσχετο), δεν έχει το θέμα οτι σώνει και καλά θέλει να έιναι με μας τους 2.

Σε ξένα περιβάλλοντα, ναι, είναι διστακτικός και ανασφαλής, αλλά εκεί έρχεται ο ρόλος του παιδικού και της παιδαγωγού, ώστε το παιδί να μπορέσει σιγά σιγά και, στην περίπτωσή μας, με πολύ αργά βήματα να εγκλιματιστεί. Δεν διανοούμαι απο τον 1ο μήνα η παιδαγωγός και η διευθύντρια να σηκώνουν τα χέρια ψηλά, να αποθαρρύνουν τη μητέρα λέγοντας οτι είναι ψυχοφθόρο για το παιδί και να χρησιμοποιούν την φράση ''κουράζει τη δασκάλα''.

1ον το παιδι προφανως ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ

2ον Και μόνο που θα μου το ελεγαν το παιδι μου "προβληματικό και συναισθηματικό ανώριμο " θα το ειχα παρει, θα τους ειχα βρισει και δεν θα ξαναπαταγα. Θελουν να ειναι ολα τα παιδια στρατιωτακια δηλ; Οποιος ειναι ευαισθητος, στον καιαδα; Ο δε ρολος τους ποιος ειναι να τους μοιραζουν τους μαρκαδορους;

3ον Λες οτι εισαι ανεργη....προφανως εισαι σπιτι. Και ο συζυγος εργαζεται απο το σπιτι....Αν τουλαχιστον τον κρατουσες σπιτι μεχρι να βρεις δουλεια.

1ον το παιδι προφανως ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ

2ον Και μόνο που θα μου το ελεγαν το παιδι μου "προβληματικό και συναισθηματικό ανώριμο " θα το ειχα παρει, θα τους ειχα βρισει και δεν θα ξαναπαταγα. Θελουν να ειναι ολα τα παιδια στρατιωτακια δηλ; Οποιος ειναι ευαισθητος, στον καιαδα; Ο δε ρολος τους ποιος ειναι να τους μοιραζουν τους μαρκαδορους;

3ον Λες οτι εισαι ανεργη....προφανως εισαι σπιτι. Και ο συζυγος εργαζεται απο το σπιτι....Αν τουλαχιστον τον κρατουσες σπιτι μεχρι να βρεις δουλεια.

Γνωρίζοντας το παιδί μου, δεν θα έλεγα οτι δεν θέλει, απλά δεν έχουν βρει τα κουμπιά του ακόμη, ή απ' οτι φαίνεται δεν τους ενδιαφέρει να τα βρουν τελοσπάντων.

Το σκεφτηκα πολλές φορές να τους βρίσω και να σηκωθώ να φύγω, αλλά είναι κι αυτό λύση?

Όσο για τη δουλειά, ο σύζυγος στο σπίτι για να μπορεσει να αποδώσει θέλει κι αυτός λίγη ησυχία, κι αν κι εγώ βρω δουλειά ανά πάσα στιγμή? Πως θα το ξαναξεκινήσω το παιδί? Τώρα τουλάχιστον έχει κάνει μια αρχή, έχει καταλάβει οτι κάθε μερα θα πάει στο σχολείο. Αν τον σταματήσω πώς θα ξαναεγκλιματιστεί σε έναν μήνα πχ? Φτου κι απ΄την αρχή? Θα καταμπερδευτεί το παιδί. Ένα μήνα σχολείο, μετά παύση, μετά ξανά σχολείο, δεν ξέρω, νομίζω οτι πρέπει να διατηρήσω μια σταθερότητα.

προβληματικό και συναισθηματικό ανώριμο (είναι φράσεις που μου τις είπαν οι παιδαγωγοί!).

Αυτά είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικούς ρυθμούς ωρίμανσης και σίγουρα δεν είναι κακό να είναι κάποιος συναισθηματικά ανώριμος για κάτι, σε λογικά πλαίσια βέβαια. Όπως μπορεί να είναι π.χ. ένα δεκάχρονο συναισθηματικά ανώριμο για να πάει κατασκήνωση, ενώ ένα άλλο μπορεί να είναι συναισθηματικά ώριμο, ή όπως μια εικοσάχρονη μπορεί να είναι συναισθηματικά ανώριμη για να γίνει μητέρα, ενώ μια άλλη μπορεί να είναι ώριμη. Καταλαβαίνεις πώς το εννοώ, δεν είναι κάτι κακό να σου πουν ότι είναι συναισθηματικά ανώριμο ένα 2χρονο για παιδικό, ούτε είναι καθαυτό επίκριση για σένα ως μητέρα.

Τώρα το "προβληματικό" ακούγεται όντως άσχημο. Δεν ξέρω αν το είπαν ως επίκριση για την προσωπικότητα του παιδιού, ή αν απλώς εννοούσαν ότι η συμπεριφορά του δημιουργεί προβλήματα στην ομάδα.

Φαίνονται διατεθειμένες οι κυρίες να καθήσουν να βρουν μια λύση μαζί σου;

Τι να σου πω, εύχομαι ολόψυχα να λυθούν τελικά τα προβλήματα ένα ένα.

Νομιζω οτι ο τροπος προσαρμογης ειναι προβληματικος.

Δηλαδη το παιδι παει 1-2 μηνες τωρα για ενα διωρο? Πως θα προσαρμοστει???

Εφοσον δεν εχει προβλημα με τα ατομα γιατι δεν μενει 8αωρο? (ή οσο ειναι το κανονικο)

Αν αυριο πιασει η μαμα δουλεια τι θα γινει? Θα φυγει μολισ φτασει στην δουλεια για να παρει το παιδι????