κόψιμο αγκαλιάς

Καλημέρα σας...Έχουμε εξελίξεις..η μπουμπού μου αυτές τις μέρες λόγω της ζέστης και της αρρώστιας της δεν πολυθέλει αγκαλιές για να κοιμηθεί και προτιμά να το κάνει πλέον μόνη της...Εδώ και μήνες την τάιζα στην αγκαλιά μου και αφου κοιμόταν την έβαζα στο κρεβάτι και δεν ξύπναγε.. εδώ και μια εβδομάδα έχει μάθει να βάζει μόνη της την πιπίλα στο στόμα, παίρνει και το πετσετάκι της και μετά ξαπλώνει...

Σε αυτό συνέβαλε το ότι εδώ και κανένα δίμηνο την βάζω για καμία ώρα και παίζει στην κούνια της και έτσι εξοικοιώθηκε με αυτήν. Επίσης πολλές φορές κάθομαι και εγώ στον καναπέ απέναντι και της τράγουδάω και αυτή μου χορεύει και μου χτυπάει παλαμάκια. Επίσης μια γνωστή μου είπε ότι επειδή τώρα ζεσταίνονται όταν την ταίζω το βράδυ να την ακουμπάω σε ένα δικό μας μαξιλάρι και να την ταίζω εκεί..για να ξεμάθει στην αγκαλιά.. το έκανα και έπιασε και μετά αφού ρευτεί την βάζω στην κούνια....

Επίσης το βράδυ αν ξυπνήσει της δίνω πιπίλα και της χαιδέυω την πλάτη και ξανακοιμάται..

Σήμερα το πρωί ενώ ήθελε να κοιμηθεί χτυπιόταν στην αγκαλιά μου, την έβαλα λοιπόν στην κούνια και ξάπλωσα στον καναπέ για να με δει, πήρε λοιπόν την πιπίλα, πετσετάκι και ξάπλωσε.. με κοίταζε και τελικά κοιμήθηκε... μόλις σηκώθηκα να φύγω με κοίταξε με το ένα μάτι και ξανακοιμήθηκε... αχ δεν είναι υπέροχο... μακάρι να συνεχιστεί γιατί με την ζέστη δεν μας βλέπω καλά

καταρχήν χαίρομαι που χτυπάτε παλαμάκια...ανυπομονώ!!!

Κατά δεύτερον εμείς μέχρι 1 μήνα περίπου πίναμε πρωι-βράδυ το γάλα μας στην αγκαλίτσα της μαμάς και το βραδυ την έπαιρνε ο ύπνος στην αγκαλια μου και την έβαζα στη κούνια της. Εδώ και ένα μήνα το γάλα της το δίνουμε καθιστή, δηλαδή κάθεται στο καρεκλάκι που τρώει και της κρατ'αω το μπιμπερό. Το θέμα είναι ότι την παίρνει ο ύπνος με την πιπιλα της μόνο στο καρεκλάκι καθιστή μετα το γάλα. Επειδή δεν ήθελα λοιπόν να της γίνει συνήθεια το καρεκλακι και να πρέπει να το κουβαλάμε παντού για να κοιμάται, εδώ και 2 μέρες την βάζω μετά το γάλα κατά τις 10.00 στη κούνια της. Την πρώτη μέρα κάθισα και εγώ απέναντι στο καναπέ στο δωμάτιο της γιατί έκλαψε στην αρχή και εκανα και εγώ ότι κοιμήθηκα...αφού χτυπήθηκε δεξια-αριστερά σαν το χταπόδι (είναι πολύ ανήσυχη πριν κοιμηθεί ) τελικά μετά από μισή ώρα την πήρε ο ύπνος. Χτες ήταν ακόμη καλύτερα, την έβαλα..δεν έκλαψε και ένα τεταρτάκι μετά είχε κοιμηθεί...για να δούμε και εμείς σήμερα τί θα κάνουμε!!!Πάντως να σου πω την αλήθεια μου, μου λείπει λίγο η αγκαλίστα η βραδυνή

Βρε κορίτσια καλά κάνετε αυτό είναι το σωστό και στο δεύτερο μαλλον και γω έτσι θα κάνω... ΑΛΛΑ.....

Οταν παίρνω τον Δημήτρη αγκαλιά στον καναπέ, αφού έχει νυστάξει και για κάνα 5-10λεπτο μέχρι να κοιμηθεί νομίζω ότι έχω αγκαλιά όλο τον κόσμοοοοοο..........

συμφωνώ και επαυξάνω σοφία μου αλλά δεν γίνεται διαφορετικά. Εξάλλου μες τη μέρα την έχω όλο αγκαλίτσες και φιλάκια, τουλάχιστον στο θέμα του υπνου όμως μέχρι να εδραιωθεί λίγο το "κοιμάμαι στη κούνια μου" ας κάνουμε λίγο τη καρδιά μας πέτρα...

Εχεις δίκιο.. Καλα κάνετε.. Εγω δεν το καταφερα.. Και πέρασα δύσκολα το σώμα μου σακάτεύτηκε επαθα κοιλη , διαφορα...

Απλα τωρα που μεγαλωσε και ειναι για λίγο και ειμαι καθιστη το απολαμβάνω παντως δεν το συζητώ δεν είναι το σωστό.. Οταν ας πουμε εγώ εχω κοιμηθεί κοιμάται μόνος του.. μόνο οταν ειμαι ξύπνια εγω ζητάει αγκαλίτσα...

Και μένα παιδιά, αν και έχει μεγαλώσει αρκετά, τη θέλει τη νανουριστική της αγκαλίτσα το βράδυ! Και μάλιστα νά μαι όρθια! Και η τουλουμπίτσα μου είναι και 14 (!) κιλά και δυσκολεύομαι. Θά θελα να κοιμόταν κατευθείαν στην κουνίτσα της αλλά κλαίει και με ψάχνει. Και θέλει μόνο εμένα. Τον μπαμπά της ούτε να τον δει.. Μού χει βγει η μέση..

πιστευω ότι το σημαντικότερο είναι να μάθει να κάθεται στην κούνια και γιαυτό και εγώ την έβαζα και έπαιζε εκεί κάποιες φορές. Επίσης σημαντικό είναι ότι έμαθε να πιάνει και να βάζει την πιπίλα σωστά γιατί παλιότερα έβαζε το πλαστικό

πάντως η αγκαλιά δεν λέω ώραία είναι και εγώ τα βράδυα που κοιμάται στην αγκαλιά μου την καμαρώνω, αλλά τώρα με την ζέστη σκάω εγώ και ιδρώνει και το μωρό και επίσης σκέφτομαι ότι τώρα μου είναι αδυνατούλα 9 κιλά αργότερα που θα βαρύνει κι άλλο πως θα μπορέσω να την κουμαντάρω.

Πάντως εμένα την έχει καταβρει στο μπρούμητο, πολύ της αρέσει, απλώνει και τις τεράστιες ποδάρες της (σαν τον πατέρα της κοιμάται ακριβώς)....επίσης επειδή μου ξεσκεπαζόταν συνέχεια, πέταγε την πικέ κουβέρτα με τα πόδια, την σκεπάζω τώρα απο την μέση μέχρι και τον ποπό της πιάνει και λίγο μπουτάκι και έτσι δεν ξεσκεπάζεται όσο και να κουνηθεί χιχιχ.

Βρε κοριτσια πώς τα σηκωνετε π.χ. με 9 κιλα?Εμενα ειναι 6 κιλα ακομα και μου εχουν βγει τα χερια!Τα δενω με επιδεσμους στους καρπους και στα μπρατσα!! Βεβαια ειμαι και μικροκαμωμενη δε λεω,αλλα πως θα τον σηκωνω αργοτερα?

Παντως για τον υπνο εγω απο τωρα τον βαζω αρκετη ωρα στην κουνια του με το παιχνιδι που γυριζει πανω απο το κεφαλι του και κοιμαται κι ολας πολλες φορες μονος του.Αμα ομως τον πιασει η γκρινια και ο εκνευρισμος πρεπει να τον παρω αγκαλιτσα για να κοιμηθει...Αποφευγω επισης να του δινω την πιπιλα για να κοιμαται(αν και ξεραινεται αμεσως!) γιατι του πεφτει και σε 10 λεπτα πρπει να σηκωθω ξανα να του τη βαλω στο στομα!Το εκανα ενα βραδυ και αγανακτησα!

Αληθεια εσας κοιμουνται ολο το βραδυ με την πιπιλα?Κι αμα τους φευγει δεν ξυπνανε?

όχι και εμένα τη θέλει μέχρι να κοιμηθεί μετά της τη βγάζω και αν τύχει και ξυπνήσει τη νύχτα της την ξαναδίνω...

και της δικιάς μου της πέφτει η πιπίλα μόλις κοιμηθεί και μένει με το πετσετάκι μόνο, κάποιες φορές με το που την ακουμπήσω στο κρεβάτι ανοίγει το στόμα κοιμησμένη και την περιμένει οπότε της την δίνω, άλλες φορές της χαιδέυω τα χείλια με την πιπίλα και ανοίγει πάλι το στόμα κοιμησμένη και άλλες φορές δεν την θέλει καθόλου.

Συνήθως τα βράδια κοιμάται συνεχόμενα αν είναι πολύ κουρασμένη και την βρίσκω πότε με το κεφάλι κάτω, πότε πάνω, πότε πλαγίως, πότε ανάσκελα, πότε στην γωνία, όλα τα μέρη χαχαχχα

Η πιπίλα το βράδυ αν ξυπνήσει είναι σημαντικό αξεσουάρ για μας, και πάω και της την δίνω...εγώ πάντως όταν ήταν πολύ μικρούλα της είχα ένα πανάκι μπροστά στην πιπίλα για να την κρατάει και να μην της πέφτει και πραγματικά σώθηκα...διότι το χέρι σπρώχνει το πετσετάκι και το πετσετάκι την πιπίλα...προσοχή στην μυτούλα να είναι ελέυθερη....αν και η δικιά μου κουκουλονόταν με το πετσετάκι.

και εγώ Ρένα για αυτό το λόγο δεν ήθελα να του μάθω την πιπίλα και γιατί μετά πως θα του τη κόψω αλλά τελικά υπέκυψα (με πίεζε λίγο και ο άντρας μου). Βέβαια ομολογώ ότι η πιπίλα τον βοηθάει να κοιμάται πολύ πιο γρήγορα και έτσι τον κρατώ λιγότερη ώρα αγκαλιά, άσε που μερικές φορές αν νυστάζει πολύ το βράδυ κοιμάται και από μόνος του με την πιπίλα. Συνήθως την πετάει μετά από λίγο αλλά είναι φορές που την θέλει και την ψάχνει. Ειδικά τα ξημερώματα που κάνει πιο ανήσυχο ύπνο είμαι συνεχώς σε εγρήγορση. Έτσι όταν σηκώνεται ο άντρας μου κατά τις 6 και μισή τον παίρνω δίπλα στο κρεβάτι μας για να μη φάνε τα δρομολόγια, μπας και κοιμηθώ και λιγάκι.

Αυτό με τον ανήσυχο ύπνο το έχουν τα περισσότερα ζουζούνια βλέπω..και μένα ώρες ωρες ρε παιδιά κάνει σαν τρελό πριν κοιμηθεί. Το κεφάλι όπως είναι μπρούμυτα στο μαξιλάρι, το πάει δεξιά-αριστερά και τα ανάποδα καμιά 50/αρια φορές και τόσο γρήγορα...

Εμενα παντως οταν ειναι ανησυχος αυτο που πιανει ΠΑΝΤΑ ειναι...να τον βαλω στο στηθος!Κοιμαται σε κλασματα δευτερολεπτου!!Με το που το πιανει...τσακ παραδινεται...

Εγώ την δικιά μου, ποτέ δεν την κοίμησα στην αγκαλιά μου... και γενικά είναι κατά της αγκαλιάς χωρίς λόγο...

παρόλο που τραβήξαμε πολλά (από γκρίνιες, κλάματα κτ.λ) η μικρή έμαθε από βρέφος να κοιμάται μόνη της στο δικό της κρεβάτι...

Εξάλλου, άμα το μάθουν, δεν θα φταίνε αυτά μετά που θα θέλουμε να τους το κόψουμε και θα κλαίνε...

Εγώ είχα και έχω πρόβλημα με την πλάτη και τη μέση μου... φανταστήτε κάθε φορά που θα ήθελε να κοιμηθεί η Μαρία να έπρεπε να την έχω στην αγκαλιά και να την κουνάω ή να κόβω βόλτες!!!!

Εγώ πάλι τρελλένομαι για να ... με πέρνει αγκαλίτσα!

Τα βράδια που κοιτάμε τηλεόραση πριν κοιμηθούμε αυτό που μου αρέσει πιο πολύ είναι όταν του λέω "έλα να πάρεις την μανούλα μια μεγάλη αγκαλίτσα" και έρχεται, κάθεται δίπλα μου, με κοιτάει στα μάτια, ανοίγει τα χέρια του και προσπαθεί να με χωρέσει στην αγκαλιά του, (πράγμα λιγάκι δύσκολο μιας και τα έχουμε τα κιλάκια μας).

Ομως αμα δεν γίνει αυτό ... πιστέψτε το ... δεν μπορώ να πάω να κοιμηθώ!!!

Εχω ξεφύγει τελείως;;;

η ωρα του υπνου των ζουζουνιων ειναι η καλυτερη μας απ'οτι βλεπω...εγω τον τάιζα απο 8 μηνων στο καρεκλακι και τον επαιρνε ο υπνος εκει αγκαλια με το μαξιλαρι,τωρα (18μηνων)δε μπορω να τον κοιμησω αλλιως!!εναλλακτικη μας ειναι το καροτσι χωρις κουνημα ευτυχως...προσπαθησα να τον κοιμησω διπλα μου στο κρεβατι μας αλλα πιαναμε τις 12,εχανε το προγραμμα του, αφου κοιμαται 9:30-10,και κατεληγε να κοιμαται στο πατωμα και οχι στα χαλια,αλλα στα πλακακια!!!δεν ξερω πως θα το κοψουμε αυτο,ισως μεγαλωνοντας με κανενα παραμυθακι...

Εμεις αν και δεν ειχαμε μαθει καθόλου αγκαλιες μετα από μια βρογχιολιτιδα που περασαμε το Πασχα (κρατησε 15 μερες) και λόγο αδιαθεσίας ήθελε συνεχεια αγκαλια ακόμα και την ωρα που κοιμοταν (γιατι δεν μπορουσε να ανασανει και τον κρατουσα όλη τη νυχτα αγκαλια) δυστυχως εμαθε...

Απο τοτε θελει αγκαλια για να κοιμηθει ... προσπαθω τουλαχιστον να ειμαι και γω ξαπλωμενη και όχι καθιστη ή ορθια και περα-δωθε.

Επισης θελει και όλη την μερα αγκαλιες.. Αυτο βεβαια θεωρω οτι ειναι λόγο του μεταβατικου σταδίου που περναει τωρα γιατι θέλι να ειναι μεν καθιστος αλλα δεν μπορει να σταθει χωρις υποστηριξει και κουραζεται και ευκολα.. φανταζομαι σε κανα μηνα που θα καθεται πιο σταθερα θα σταματησει αυτο.

Μεσα στο σαλόνι μας εχουμε, καροτσι, ρηλαξ, καρεκλακι φαγητου, στρατα (2 μερες τωρα την βαλαμε) και ενα χαλακι με το γυμναστηριο και διαφορα παιχνιδακια και τον βαζω απ΄το ενα στο άλλο εναλλαξ... Τωρα μαλλον θα παρουμε και παρκο ..(εχουμε ενα παρκοκρεβατο στο σπίτι της μαμας μου και καθεται για λίγο αλλα θέλω να παρω το κλασσικο παρκο με τις μεγαλες τρυπες στο διχτυ για να μπορει να πιανετε.. Εχει καμία τετοιο? Σας εχει εξυπηρετησει?

εμείς της είχαμε πάρει πάρκο όταν πήγαινε να γίνει 7 και στην αρχή τα είχε χάσει...μετά απο μια εβδομάδα εξοικείωσης ο άντρας μου την έβαλε να σταθεί όρθια και να κρατηθεί απο κάγκελα..έμενε όρθια για κανένα 10λεπτο ακίνητη και μας κοίταζε και ξαφνικά άφηνε χέρια και έπεφτε σαν ξύλο μετά απο 2 μέρες είδε ότι αυτό δεν της άρεσε και λύγιζε πόδια και μετά απο μια εβδομάδα άρχισε να πηγαίνει σαν το καβούρι γύρω γύρω... εν συνεχεία με τον καιρό έμαθε να πιάνεται να κάθεται να σηκώνεται κλπ....είναι πολύ καλή λύση, λύνει τα χέρια!!

Dora, γενικά λένε να αποφεύγουμε τα παρκάκια με μεγάλες τρύπες στο δίχτυ γιατί αν το παιδί είναι λίγο τσακάλι θα σκαρφαλώσει και θα πέσει...

Εμείς είχαμε με το πολύ ψιλό δίχτυ αλλά η μικρή ελάχιστα έκατσε μέσα (το χρησιμοποιήσαμε μόνο σαν κρεβάτι στις διακοπές).

Από την άλλη, ίσως δεν πρέπει να είμαστε και υπερβολικοί... Κι εμείς με μεγάλο δίχτυ μεγαλώσαμε (δεν υπήρχαν άλλα τότε) και δεν πάθαμε τίποτα... (βέβαια κι εγώ σαν μωρό δεν έμπαινα με τίποτα σε παρκάκι...)

Αυτό με το παρκάκι είναι λίγο υπερβολικό. Εμείς όταν ψάχναμε τρομάξαμε να βρούμε με μεγάλες τρύπες...Τελικά βρήκαμε ένα που έχει μέχρι τη μέση πιο στενές και από τη μέση και πάνω πιο φαρδιές (Ποδηλατούπολη). Αυτά με τις πολύ στενές μάς είπε η παιδίατρος ότι προκαλούν ζαλάδα στα παιδιά και καλύτερα να τα αποφύγουμε. Άσε που ήταν πολυ κλειστοφοβικά. Πού να μείνει το παιδί μέσα...Σκοπός δεν είναι να το παρατάς εκεί σαν τιμωρία για να πας τουαλέτα, αλλά να του αρέσει να παίζει μέσα. Να είναι το μικρό του βασίλειο...Έτσι νομίζω

Αχχχχ αυτές οι γλυκιές αγκαλίτσες!!!! Είναι ονειρεμένες, και η Ζουμπουρλού αν δεν την πάρω αγκαλιά δεν ηρεμεί και υπάρχουν φορές που θέλει μόνο εμένα. Σχετικά με τον ύπνο αναγκαστικά πίνει το τελευταίο μπιμπερό γάλα στην αγκαλιά μέσα στο δωμάτιο για να χαλαρώσει και μετά με λίγο κούνημα έχει κοιμηθεί ή και κατευθείαν. Δεν έχω καταφέρει ακόμη να την κοιμήσω διαφορετικά και είναι και βαριά (8,5 κιλά και 67 πόντους στην προηγούμενη μέτριση)και σκέφτομαι και την κοιλίτσα που μεγαλώνει. Το μόνο που έχω καταφέρει είναι είναι να την ταϊζω στο καρεκλάκι μέσα στη διάρκεια της μέρας το γάλα, τα φρούτα και την κρέμα. Βέβαια έχω παρατηρήσει στον μεσημεριανό της τον ύπνο το εξής, έτυχε να κάνω κάποια δουλίτσα και η μπέμπα έκλαιγε μέχρι να πάω κοιμήθηκε μόνη της (ήταν η γκρίνια πριν τον ύπνο κράτησε ελάχιστα και κατάφερε να κοιμηθεί μόνη). Πρέπει να βρω λύσεις ώστε να κοιμάται σιγά σιγά απο μόνη της αυτό που λέτε να ξαπλώσω απλά δίπλα της ίσως να φέρει αποτελέσματα. Θα προσπαθήσω....