Η δικη μου ιστορία για τα εμβόλια και την ομοιπαθητικη

Τώρα είδα ότι έχω στείλει κατά λάθος 2 φορές το ίδιο. Η δεύτερη συνέντευξη είναι γραπτή κ ήταν εδώ.

 

http://yogamamagr.blogspot.gr/2010/11/blog-post_20.html

Διάβασα ελάχιστα. Θα το διαβάσω όλο το κομμάτι και θα επανέλθω για σχόλια.

Όμως, ποιος είναι ο Mark Randall? Δεν υπάρχει κανένα ίχνος του...

Μπορούμε όμως να εκτιμήσουμε την αξιοπιστία του από το ότι δίνει συνέντευξη σε έναν τύπο σαν τον Jon Rappoport, o οποίος έχει σπουδάσει φιλοσοφία (http://en.wikipedia.org/wiki/Jon_Rappoport), διακινεί θεωρίες συνωμοσίας τύπου ΜΑΤRIX, πιστεύει ότι την Αμερική την κυβερνά η Αριστερά και είναι υπέρμαχος της οπλοκατοχής (https://jonrappoport.wordpress.com/2013/03/30/how-kill-the-pigs-became-only-the-police-should-have-guns/).

Ο υποτιθέμενος Mark Randall, αν διέθετε έστω ψήγματα σοβαρότητας, θα όφειλε να έχει ενημερωθεί ότι περισσότεροι σκοτώνονται από τα όπλα σε σχέση με τις παρενέργειες των εμβολίων.

Δεν θα κληρονομήσει την λευχαιμία αλλά είναι σίγουρο ότι τα γονίδιά του δεν θα επηρεαστούν με οποιονδήποτε τρόπο; Θέλω να πω ο εγκέφαλος είναι είναι ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο όργανο

χωρις παρεξηγηση σου λειπουν βασικα κομμάτια βιολογίας... καμία σχέση ο εγκέφαλος με τα γονίδια....

δεν είμαι σε θέση για περετέρω αναλυση αλλά καμιά σχέση

χωρις παρεξηγηση σου λειπουν βασικα κομμάτια βιολογίας... καμία σχέση ο εγκέφαλος με τα γονίδια....

δεν είμαι σε θέση για περετέρω αναλυση αλλά καμιά σχέση

Προφανώς δεν έχεις καταλάβει την ερώτηση (ίσως αν απαντούσες έστω πολύ συνοπτικά να βρίσκαμε που υπήρξε η παρανόηση) αλλά αφού σε ενοχλεί η λέξη εγκέφαλος μπορείς να απαντήσεις στην ερώτηση χωρίς αυτό. Δηλαδή:

Δεν θα κληρονομήσει την λευχαιμία αλλά είναι σίγουρο ότι τα γονίδιά του δεν θα επηρεαστούν με οποιονδήποτε τρόπο;

 

 

Διάβασα ελάχιστα. Θα το διαβάσω όλο το κομμάτι και θα επανέλθω για σχόλια.

 

Όμως, ποιος είναι ο Mark Randall? Δεν υπάρχει κανένα ίχνος του...

 

Μπορούμε όμως να εκτιμήσουμε την αξιοπιστία του από το ότι δίνει συνέντευξη σε έναν τύπο σαν τον Jon Rappoport, o οποίος έχει σπουδάσει φιλοσοφία (http://en.wikipedia.org/wiki/Jon_Rappoport), διακινεί θεωρίες συνωμοσίας τύπου ΜΑΤRIX, πιστεύει ότι την Αμερική την κυβερνά η Αριστερά και είναι υπέρμαχος της οπλοκατοχής (https://jonrappoport.wordpress.com/2013/03/30/how-kill-the-pigs-became-only-the-police-should-have-guns/).

 

Ο υποτιθέμενος Mark Randall, αν διέθετε έστω ψήγματα σοβαρότητας, θα όφειλε να έχει ενημερωθεί ότι περισσότεροι σκοτώνονται από τα όπλα σε σχέση με τις παρενέργειες των εμβολίων.

Εγώ δεν κρίνω την αξιοπιστία του από το ήθος του δημοσιογράφου (όχι ότι δεν πάιζει κανένα ρόλο, το λαμβάνω σίγουρα υπ' όψιν) απλά πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο να δώσεις συνέντευξη σε δημοσιογράφο με τον οποίο να μην διαφωνείς σε κάποιο ζήτημα ή ο οποίος να είναι από κάθε άποψη άμεμπτος. Και εδώ στην Ελλάδα έχουμε δει κ αξιόλογες προσωπικότητες να δίνουν συνεντεύξεις σε όχι κ τόσο ευυπόληπτους δημοσιογράφους.

Εκτός αυτού όμως από όσα διάβασα για τον δημοσιογράφο (λίγα ομολογώ) σχημάτισα διαφορετική γνώμη. Ναι είναι υπέρμαχος της οπλοκατοχής όπως φαίνεται στο οποίο διαφωνώ αλλά κυρίως αυτό το οποίο τονίζει είναι ότι διαφωνεί με τον τρόπο που χειρίζεται το ζήτημα ο Ομπάμα θέτοντας κάποια ενδιαφέροντα ερωτήματα πάνω σε αυτό.

Κατά τα άλλα το βιβλίο του έχει δανειστεί τον τίτλο μάτριξ αλλά καμία σχέση με αυτό. Είναι απλά ένας παραλληλισμός για να δείξει ότι άλλα συμβαίνουν στην επιφάνεια κ άλλα στο βάθος.. Θεωρεί ότι τον κόσμο κυβερνά μια ελίτ πλουσίων το οποίο είναι γνωστό σε όλους. Το ότι πιστεύει ότι την Αμερική την κυβερνά η αριστερά πως το συμπέρανες από το συγκεκριμένο κείμενο;

Προτάθηκε για βραβείο πούλιτζερ για τη δουλειά του 30 χρόνων ως "investigative reporter" κ πήρε πολλές συνεντεύξεις από ανθρώπους που δούλευαν σε θέσεις κλειδιά σε διάφορους τομείς προσπαθώντας όπως λέει να δείξει ότι πολλά πράγματα στον ιατρικό κ γενικότερα πολιτικό κόσμο δεν είναι όπως φαίνονται εξωτερικά. Οπότε δεν μου κάνει εντύπωση αυτή η συνέντευξη αντίθετα έτσι όπως τον περιγράφει μου φαίνεται αναμενόμενο ότι αν δινόταν μια τέτοιου είδους συνέντευξη( στην περίπτωση που όντως έχουν κάποια βάση όλα αυτά) πολύ πιθανό να δινόταν σε αυτόν. Αναφέρει πως λόγω της εμπειρίας του είχε διασυνδέσεις που τον βοηθούσαν να το κάνει αυτό.

Εγώ δεν κρίνω την αξιοπιστία του από το ήθος του δημοσιογράφου (όχι ότι δεν πάιζει κανένα ρόλο, το λαμβάνω σίγουρα υπ' όψιν) απλά πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο να δώσεις συνέντευξη σε δημοσιογράφο με τον οποίο να μην διαφωνείς σε κάποιο ζήτημα ή ο οποίος να είναι από κάθε άποψη άμεμπτος. Και εδώ στην Ελλάδα έχουμε δει κ αξιόλογες προσωπικότητες να δίνουν συνεντεύξεις σε όχι κ τόσο ευυπόληπτους δημοσιογράφους.

 

Εκτός αυτού όμως από όσα διάβασα για τον δημοσιογράφο (λίγα ομολογώ) σχημάτισα διαφορετική γνώμη. Ναι είναι υπέρμαχος της οπλοκατοχής όπως φαίνεται στο οποίο διαφωνώ αλλά κυρίως αυτό το οποίο τονίζει είναι ότι διαφωνεί με τον τρόπο που χειρίζεται το ζήτημα ο Ομπάμα θέτοντας κάποια ενδιαφέροντα ερωτήματα πάνω σε αυτό.

 

Κατά τα άλλα το βιβλίο του έχει δανειστεί τον τίτλο μάτριξ αλλά καμία σχέση με αυτό. Είναι απλά ένας παραλληλισμός για να δείξει ότι άλλα συμβαίνουν στην επιφάνεια κ άλλα στο βάθος.. Θεωρεί ότι τον κόσμο κυβερνά μια ελίτ πλουσίων το οποίο είναι γνωστό σε όλους. Το ότι πιστεύει ότι την Αμερική την κυβερνά η αριστερά πως το συμπέρανες από το συγκεκριμένο κείμενο;

 

Προτάθηκε για βραβείο πούλιτζερ για τη δουλειά του 30 χρόνων ως "investigative reporter" κ πήρε πολλές συνεντεύξεις από ανθρώπους που δούλευαν σε θέσεις κλειδιά σε διάφορους τομείς προσπαθώντας όπως λέει να δείξει ότι πολλά πράγματα στον ιατρικό κ γενικότερα πολιτικό κόσμο δεν είναι όπως φαίνονται εξωτερικά. Οπότε δεν μου κάνει εντύπωση αυτή η συνέντευξη αντίθετα έτσι όπως τον περιγράφει μου φαίνεται αναμενόμενο ότι αν δινόταν μια τέτοιου είδους συνέντευξη( στην περίπτωση που όντως έχουν κάποια βάση όλα αυτά) πολύ πιθανό να δινόταν σε αυτόν. Αναφέρει πως λόγω της εμπειρίας του είχε διασυνδέσεις που τον βοηθούσαν να το κάνει αυτό.

Καλημέρα!

Εγώ δεν συνέδεσα το ήθος με την αξιοπιστία. Ούτε αναφέρθηκα σε διαφορές ιδεολογικές, πολιτικές, κοινωνικές κλπ. Υπάρχει όμως η έννοια του δημοσιογραφικού ήθους που συμπυκνώνεται στην προσπάθεια για σφαιρική και αντικειμενική ενημέρωση. Έτσι δεν είναι;

Πάμε στον Jon Rapopport. Το γράφει ο ίδιος ότι προτάθηκε για βραβείο Πούλιτζερ. Ε, και; Πώς προτείνεται κανείς για βραβείο Πούλιτζερ; Απλώς υποβάλλει αίτηση ! Δεν υπάρχει Επιτροπή που να επιλέγει εκείνη τους υποψήφιους. Κάνει αίτηση όποιος θέλει ("submit an entry"), οπότε παίρνει και το status του candidate, στη συνέχεια η Επιτροπή κάνει το ξεσκαρτάρισμα και ονομάζει τους επικρατέστερους (nominate the finalists), από τους οποίους προκύπτει ο νικητής. Προς επιβεβαίωση: http://www.pulitzer.org/faq, http://www.pulitzer.org/faq#q3, http://www.pulitzer.org/finalists/2012.

Οπότε, από το γεγονός ότι αναγράφει στην ιστοσελίδα του ότι ήταν υποψήφιος για Πούλιτζερ, αντιλαμβάνεται κανείς -πέρα από την έπαρσή του- το πόσο εύκολο του είναι να πληροφορεί επιλεκτικά, δηλαδή να παραπληροφορεί.

Για την Αριστερά:

Now, on the Left, that tradition has morphed into: repeal the 2nd Amendment; turn in your guns; citizens with guns are satanic; the police will protect us; a private citizen with a gun is a killer and needs psychiatric lockdown; suspend that five-year old with the gun screen-saver.

Now, the Left is all about big government and the “positive changes” it can make.

And when I say the Left, I also mean the center, and a great deal of the right, because theyʼve come along for the ride, too. They are the Left now. (http://jonrappoport.wordpress.com/2013/03/30/how-kill-the-pigs-became-only-the-police-should-have-guns/)

Τέλος, ο άνθρωπος έχει σπουδάσει φιλοσοφία. Μετά την είδε ερευνητής εμβολίων και μαχόμενος δημοσιογράφος. Πώς δεν του πέρασε από το μυαλό ότι για να πετύχει στην αποστολή του έπρεπε να λάβει τη σχετική γνώση; Ήταν επί τριάντα χρόνια ερευνητής και θεωρούσε ότι με τις γνώσεις της φιλοσοφίας μπορούσε να φέρει σε πέρας τις έρευνές του; Γιατί δεν ενδιαφέρθηκε να φοιτήσει σε Πανεπιστήμιο, σε σχολές όπως η Ιατρική ή η Φαρμακευτική ή η Βιολογία ή έστω Χημεία;

Εδώ μάλλον η απάντηση είναι ότι δεν θα κατάφερνε ούτε να εισαχθεί ούτε να αποφοιτήσει.

Για μένα, αυτός ο τύπος είναι κατηγορίας Λιακόπουλου και μόνο ένα ... Νέφελιμ θα έδινε συνέντευξη σε τέτοιο "δημοσιογράφο".

Γενικότερα, εμένα με προβληματίζει το ότι μία κατηγορία ανθρώπων διεξάγει σταυροφορία ενάντια στους γιατρούς, τις μεθόδους της ιατρικής, τα φάρμακα, τις φαρμακευτικές κλπ., που στο σύνολό τους τους δαιμονοποιεί και τους απορρίπτει. Και στη σταυροφορία της αυτή χρησιμοποιεί προφανώς κάθε όπλο. Μόνο που τα όπλα είναι οι ίδιες πληροφορίες που ανακυκλώνονται από site σε site και προέρχονται από αμφιλεγόμενους ερευνητές, που ανενδοίαστα καταφεύγουν σε κάθε μέσο για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους. Η ιστορία του εμβολίου mmr είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του φανατισμού αυτών των σύγχρονων σταυροφόρων καθώς και των ελάχιστα επιστημονικών μεθόδων που μετέρχονται. Το κρίμα είναι ότι παίρνουν στο λαιμό τους όσους τους πιστέψουν. Ας θυμηθούμε π.χ. τη Μαίρη Παπαγιαννίδου.

Κατά τη γνώμη μου, το να παπαγαλίζεις πληροφορίες που αντλείς από ανθρώπους χωρίς σχετικές σπουδές είναι... Κάποιος που δεν έχει σπουδάσει ιατρική, φαρμακευτική, βιολογία ή χημεία μπορεί ενδεχομένως σε ένα ορισμένο θέμα, πολύ οριοθετημένο, να αποκτήσει γνώσεις εφάμιλλες ενός επαγγελματία. Η Ιστορία το έχει δείξει: γονείς που νόσησαν τα παιδιά τους και πέρασαν χρόνια (χρόνια όμως, όχι λίγες ωρίτσες ή μερούλες) μελετώντας τη συγκεκριμένη ασθένεια, μπόρεσαν ακόμα και να βρουν μια λύση (το γνωστό λάδι του Λορέντζο). Υπό αυτές τις συνθήκες, η γνώμη του ιδιώτη μπορεί να βαρύνει περισσότερο και από τη γνώμη του επαγγελματία. Όμως, η αξία της συναρτάται με το συγκεκριμένο και μεμονωμένο περιστατικό.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, η συγκέντρωση γενικευμένων και αδόμητων πληροφοριών δεν μπορεί να υποκαθιστά τη συγκροτημένη γνώση, που παρέχεται από το πανεπιστήμιο. Η ιατρική, η φαρμακευτική κλπ. είναι επιστήμες και πρέπει να προσεγγίζονται από πρόσωπα που έχουν την ανάλογη κατάρτιση.

Κάντε το παράλληλο και με τα επαγγέλματα που ασκεί καθένας σας.

π.χ. Ένας που έζησε "στο πετσί του" μια κληρονομική διαφορά που εμπλέκει μη αναγνωρισμένο τέκνο και ανυπαρξία διαθήκης και ακίνητα μη καταχωρημένα στο Κτηματολόγιο, πιθανόν στο τέλος της περιπέτειας του θα γνωρίζει περισσότερα από το θέμα του από έναν μέσο (δηλαδή μέτριο) δικηγόρο. Όμως, όσα νομικά άρθρα κι αν διαβάσει, δεν θα έχει περισσότερες ούτε καλύτερες γενικές νομικές γνώσεις από ένα δικηγόρο.

Για μένα, και επί του θέματος, το μεγάλο κρίμα που προκύπτει από ακραίες τοποθετήσεις μη επαγγελματιών για δήθεν παρενέργειες φρικτές και καρκίνους είναι ότι πέφτει στο κενό κάθε προσπάθεια για σωστό έλεγχο των επαγγελματιών υγείας και των φαρμακευτικών εταιρειών. Γιατί υποβαθμίζεται εκ των προτέρων κάθε σχετική συζήτηση, αφού υπάρχει πόλωση μεταξύ "υποστηρικτών" και "αντιτιθέμενων/αρνητών" και έτσι η κοινή γνώμη αδυνατεί να συγκροτήσει μία ενιαία θέση, ώστε να απαιτήσει κάποια ποιοτικά στάνταρντ και δικλείδες ασφαλείας. Έτσι φοβάμαι ότι είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε το παραμύθι του Πέτρου και του Λύκου.

Αν όμως είχαμε μία κοινή θέση, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε θέματα όπως:

-Οι φαρμακευτικές δοκιμάζουν μυστικά και παράνομα προϊόντα τους σε χώρες του τρίτου κόσμου, για να μειώσουν το χρόνο υποχρεωτικών δοκιμών

-Οι φαρμακευτικές δημιουργούν ιούς, ώστε να μπορούν να μας τροφοδοτούν με προϊόντα τους

-Πρέπει να υφίσταται σύστημα ηλεκτρονικής καταγραφής των φαρμάκων που λαμβάνουμε ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν οι αντιδράσεις και να συσχετιστούν οι παρενέργειες με προσωπικά χαρακτηριστικά.

-Πρέπει να απαιτήσουμε μία εξατομικευμένη προσέγγιση στον εμβολιασμό και στη φαρμακευτική αγωγή, βάσει της προσωπικής κλινικής εικόνας.

Καλημέρα!

 

 

Για την Αριστερά:

Now, on the Left, that tradition has morphed into: repeal the 2nd Amendment; turn in your guns; citizens with guns are satanic; the police will protect us; a private citizen with a gun is a killer and needs psychiatric lockdown; suspend that five-year old with the gun screen-saver.

Now, the Left is all about big government and the “positive changes” it can make.

And when I say the Left, I also mean the center, and a great deal of the right, because theyʼve come along for the ride, too. They are the Left now. (http://jonrappoport.wordpress.com/2013/03/30/how-kill-the-pigs-became-only-the-police-should-have-guns/)

 

 

Στο κομμάτι αυτό δεν λέει ότι κυβερνά η αριστερά αλλά ότι η αριστερά έχει αλλάξει πρόσωπο κ ενώ παλιότερα ήταν καυστική απέναντι στην κυβέρνηση τώρα είναι πολύ υποστηρικτική απέναντί της. Και συνεχίζει λέγοντας ότι το ίδιο κάνει όχι μόνο η αριστερά αλλά κ τα κόμματα του κέντρου κ ένα μεγάλο κομμάτι της δεξιάς που πλέον είναι σαν να είναι το ίδιο με την αριστερά.

Για τα υπόλοιπα θα επανέλθω γιατί δεν έχω χρόνο αυτή τη στιγμή.

Στο κομμάτι αυτό δεν λέει ότι κυβερνά η αριστερά αλλά ότι η αριστερά έχει αλλάξει πρόσωπο κ ενώ παλιότερα ήταν καυστική απέναντι στην κυβέρνηση τώρα είναι πολύ υποστηρικτική απέναντί της. Και συνεχίζει λέγοντας ότι το ίδιο κάνει όχι μόνο η αριστερά αλλά κ τα κόμματα του κέντρου κ ένα μεγάλο κομμάτι της δεξιάς που πλέον είναι σαν να είναι το ίδιο με την αριστερά.

 

 

Για τα υπόλοιπα θα επανέλθω γιατί δεν έχω χρόνο αυτή τη στιγμή.

Μα ποιος υποστηρίζει την κυβέρνηση; Η συμπολίτευση!

Γιατί ένα κόμμα υποστηρίζει μια κυβέρνηση; Γιατί η κυβέρνηση το εκφράζει.

Αρα;

Μα ποιος υποστηρίζει την κυβέρνηση; Η συμπολίτευση!

 

Γιατί ένα κόμμα υποστηρίζει μια κυβέρνηση; Γιατί η κυβέρνηση το εκφράζει.

 

Αρα;

Άρα; Που προκύπτει από όλο αυτό ότι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος θεωρεί ότι την Αμερική την κυβερνά η αριστερά; Ναι την εκφράζει περισσότερο η κυβέρνηση σε σχέση με το παρελθόν όπως κ τις άλλες δύο παρατάξεις όπως λέει. Αυτό δε σημαίνει ότι η αριστερά κυβερνά την Αμερική. Εκτός κ αν θεωρήσουμε ότι όποιο κόμμα είναι πιο υποστηρικτικό σε σχέση με το παρελθόν σε μια κυβέρνηση αυτομάτως κυβερνά κ την χώρα.

Για το βραβείο πούλιτζερ έχεις δίκιο ότι δεν είναι το ίδιο αυτός που έχει κάνει αίτηση (nominated) και κάποιος που είναι στους φιναλιστ (nominee). Ο Jon Rappoport όμως δεν έκανε την αίτηση ο ίδιος αλλά.. In 1982, the LA Weekly submitted his name for a Pulitzer prize, for his interview with the president of El Salvador University, where the military had taken over the campus. Την πληροφορία την βρήκα στην περιγραφή κάτω από το βιβλίο του στο άμαζον.

Πιστεύω ότι εφόσον η δουλειά του ήταν να κάνει έρευνα για διάφορα θέματα θα χρειαζόταν μια ολόκληρη ζωή για να σπουδάσει κάθε τι που τον απασχολούσε. Θα ταν ιδανικό να σπούδαζε βιολογία ή οτιδήποτε άλλο ανάλογα κάθε φορά με το θέμα αλλά αυτό δεν τον κάνει απαραίτητα κακό δημοσιογράφο.

Σκέφτομαι με αφορμή αυτό που λες κ εσύ ότι στο επάγγελμά μου ας πούμε αν σε κάποιο σχολείο συγκαλύπτεται απαράδεκτη συμπεριφορά δασκάλας θα θελα να βγει στην επιφάνεια άσχετα από το αν ο δημοσιογράφος που το έβγαλε είναι κ ο ίδιος εκπαιδευτικός. Εμένα με προβληματίζει στο συγκεκριμένο θέμα που μας απασχολεί ότι υπάρχει ανισότητα δυνάμεων σε μια υποτιθέμενη τέτοια διαμάχη.

Η συγκροτημένη γνώση του πανεπιστημίου είναι σαφώς ανώτερη από την τμηματική γνώση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κομμάτια της που κατά καιρούς μεταβάλλονται εφόσον αποδεικνύονται λανθασμένα. Κάποτε ας πούμε στην παιδαγωγική υπήρχε κ εφαρμοζόταν η άποψη ότι όσο πιο πολύ ξύλο ρίξεις σε έναν μαθητή τόσο πιο πολλά θα μάθει. Αντίστοιχα τραγικά λάθη έχουν υπάρξει κ σε άλλες επιστήμες όπως κ στην ιατρική. Ο απλός γονιός δεν μπορεί σαφώς να συγκριθεί με τον επαγγελματία αλλά μπορεί να αμφισβητήσει κάποια πράγματα παρόλο που η γνώση του δεν είναι σφαιρική. Οι πιθανότητες να κάνει λάθος είναι πολλές εφόσον όπως λες κ εσύ δεν έχει ασχοληθεί χρόνια αλλά λίγο, αλλά αυτό δεν του στερεί το δικαίωμα να αναρωτιέται ή να προβληματίζεται με βάση τις εμπειρίες του.

Συμφωνώ ότι ο φανατισμός κ η σιγουριά είτε από την μια είτε από την άλλη δημιουργούν πρόβλημα γιατί δεν υπάρχει χώρος για αντικειμενική ερμηνεία αλλά όλα χρωματίζονται προς τα εκεί που "επιθυμεί" ο καθένας ανάλογα με την άποψή του. Και αυτό κάνει κακό σε αυτό που επιθυμούν κ οι δυο πλευρές στο να υπηρετούνται δηλ τα συμφέροντά τους.

Πιστεύω ότι υπάρχει μια κοινή παράμετρος ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα κ αυτή είναι το συναίσθημα του φόβου. Και οι δύο πλευρές φοβούνται γιατί πρόκειται για τα παιδιά τους. Είναι πολύ σημαντικό αυτό αν το σκεφτεί κανείς. Είναι κάτι που ενώνει τους γονείς όλων των θέσεων.

Πολύ ενδιαφέροντα τα ερωτήματα που έθεσες στο τέλος.

Άρα; Που προκύπτει από όλο αυτό ότι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος θεωρεί ότι την Αμερική την κυβερνά η αριστερά; Ναι την εκφράζει περισσότερο η κυβέρνηση σε σχέση με το παρελθόν όπως κ τις άλλες δύο παρατάξεις όπως λέει. Αυτό δε σημαίνει ότι η αριστερά κυβερνά την Αμερική. Εκτός κ αν θεωρήσουμε ότι όποιο κόμμα είναι πιο υποστηρικτικό σε σχέση με το παρελθόν σε μια κυβέρνηση αυτομάτως κυβερνά κ την χώρα.

 

Για το βραβείο πούλιτζερ έχεις δίκιο ότι δεν είναι το ίδιο αυτός που έχει κάνει αίτηση (nominated) και κάποιος που είναι στους φιναλιστ (nominee). Ο Jon Rappoport όμως δεν έκανε την αίτηση ο ίδιος αλλά.. In 1982, the LA Weekly submitted his name for a Pulitzer prize, for his interview with the president of El Salvador University, where the military had taken over the campus. Την πληροφορία την βρήκα στην περιγραφή κάτω από το βιβλίο του στο άμαζον.

 

Πιστεύω ότι εφόσον η δουλειά του ήταν να κάνει έρευνα για διάφορα θέματα θα χρειαζόταν μια ολόκληρη ζωή για να σπουδάσει κάθε τι που τον απασχολούσε. Θα ταν ιδανικό να σπούδαζε βιολογία ή οτιδήποτε άλλο ανάλογα κάθε φορά με το θέμα αλλά αυτό δεν τον κάνει απαραίτητα κακό δημοσιογράφο.

Σκέφτομαι με αφορμή αυτό που λες κ εσύ ότι στο επάγγελμά μου ας πούμε αν σε κάποιο σχολείο συγκαλύπτεται απαράδεκτη συμπεριφορά δασκάλας θα θελα να βγει στην επιφάνεια άσχετα από το αν ο δημοσιογράφος που το έβγαλε είναι κ ο ίδιος εκπαιδευτικός. Εμένα με προβληματίζει στο συγκεκριμένο θέμα που μας απασχολεί ότι υπάρχει ανισότητα δυνάμεων σε μια υποτιθέμενη τέτοια διαμάχη.

 

Η συγκροτημένη γνώση του πανεπιστημίου είναι σαφώς ανώτερη από την τμηματική γνώση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κομμάτια της που κατά καιρούς μεταβάλλονται εφόσον αποδεικνύονται λανθασμένα. Κάποτε ας πούμε στην παιδαγωγική υπήρχε κ εφαρμοζόταν η άποψη ότι όσο πιο πολύ ξύλο ρίξεις σε έναν μαθητή τόσο πιο πολλά θα μάθει. Αντίστοιχα τραγικά λάθη έχουν υπάρξει κ σε άλλες επιστήμες όπως κ στην ιατρική. Ο απλός γονιός δεν μπορεί σαφώς να συγκριθεί με τον επαγγελματία αλλά μπορεί να αμφισβητήσει κάποια πράγματα παρόλο που η γνώση του δεν είναι σφαιρική. Οι πιθανότητες να κάνει λάθος είναι πολλές εφόσον όπως λες κ εσύ δεν έχει ασχοληθεί χρόνια αλλά λίγο, αλλά αυτό δεν του στερεί το δικαίωμα να αναρωτιέται ή να προβληματίζεται με βάση τις εμπειρίες του.

 

Συμφωνώ ότι ο φανατισμός κ η σιγουριά είτε από την μια είτε από την άλλη δημιουργούν πρόβλημα γιατί δεν υπάρχει χώρος για αντικειμενική ερμηνεία αλλά όλα χρωματίζονται προς τα εκεί που "επιθυμεί" ο καθένας ανάλογα με την άποψή του. Και αυτό κάνει κακό σε αυτό που επιθυμούν κ οι δυο πλευρές στο να υπηρετούνται δηλ τα συμφέροντά τους.

 

Πιστεύω ότι υπάρχει μια κοινή παράμετρος ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα κ αυτή είναι το συναίσθημα του φόβου. Και οι δύο πλευρές φοβούνται γιατί πρόκειται για τα παιδιά τους. Είναι πολύ σημαντικό αυτό αν το σκεφτεί κανείς. Είναι κάτι που ενώνει τους γονείς όλων των θέσεων.

 

Πολύ ενδιαφέροντα τα ερωτήματα που έθεσες στο τέλος.

Τι να πω βρε Μελίνα; Ίσως και να παρεξήγησα αυτό το κομμάτι θολωμένη από την mix'n'match συγκυβέρνησή μας. Όμως, όταν διάβασα αυτή τη φράση (And when I say the Left, I also mean the center, and a great deal of the right, because theyʼve come along for the ride, too. They are the Left now.) αυτό κατάλαβα: ότι το παλιό κέντρο και κάμποση δεξιά έχουν μετακινηθεί αριστερά πλέον, έχουν αριστερές θέσεις. Τελικά ποιος είναι στην κυβέρνηση; Τι είναι ο Ομπάμα κατά τη γνώμη του;

Μου αρέσει πολύ που "ξετινάζουμε" τον Rapopport.

Απ'όσο έψαξα, μόνο ο ίδιος αναφέρει -στο site του (με τις ωραίες φωτογραφίες του εαυτού του)- ότι ήταν υποψήφιος για Πούλιτζερ. Δεν βρήκα αναφορά πουθενά αλλού. Και στην αμέσως προηγούμενη παράγραφο, αναφέρει πρώτο-πρώτο στη λίστα των εργοδοτών του το LA Weekly (http://www.nomorefakenews.com/aboutjon.html). Όπως και να έχει, τι νόημα έχει η αναφορά; Δεν έφθασε ποτέ να γίνει φιναλίστ (http://www.pulitzer.org/finalists/1982).

Συμφωνώ απόλυτα με την αναφορά σου αυτή:

"Ο απλός γονιός δεν μπορεί σαφώς να συγκριθεί με τον επαγγελματία αλλά μπορεί να αμφισβητήσει κάποια πράγματα παρόλο που η γνώση του δεν είναι σφαιρική. Οι πιθανότητες να κάνει λάθος είναι πολλές εφόσον όπως λες κ εσύ δεν έχει ασχοληθεί χρόνια αλλά λίγο, αλλά αυτό δεν του στερεί το δικαίωμα να αναρωτιέται ή να προβληματίζεται με βάση τις εμπειρίες του."

Κι εσύ μιλάς για κάποια πράγματα, όχι για γενική απόρριψη.

Επίσης, συμφωνώ απόλυτα με τα τραγικά λάθη της ιατρικής και της φαρμακευτικής. Ποιος ξεχνά τα παιδιά της θαλιδομίδης;

Γι' αυτό και ανησυχώ. Γιατί δεν θεωρώ ότι οι γιατροί είναι οι θεοί ή ότι τα εμβόλια είναι πανάκεια. Νομίζω ότι για πολλά χρόνια η "ιατρική" ήταν στα σπάργανα ως επιστήμη. Μεγάλο άλμα προόδου έγινε στον 20ο αιώνα, χάρη και στις τεχνολογικές εξελίξεις. Όμως ακόμα πολλά πράγματα είναι σκοτεινά: μιλάμε για αιφνίδιο βρεφικό θάνατο, ανεξήγητη υπογονιμότητα, αγνώστου αιτίας νευρολογικά προβλήματα.

Εν ολίγοις, υπάρχει δρόμος ως την ενηλικίωση. Και φοβάμαι ότι στην πορεία αυτή θα γίνουν ουκ ολίγα λάθη.

Γι' αυτό εξοργίζομαι που δεν γίνεται διασταύρωση των στοιχείων, συσχέτιση των ευρημάτων και έρευνα. Δεν θα έπρεπε να τηρούνται αρχεία για τα φάρμακα που λαμβάνουμε και τα αποτελέσματα (θετικά ή αρνητικά) που έχουν στον καθένα μας; Πώς αλλιώς θα εξάγουν γενικότερα συμπεράσματα και θα βελτιωθούν τα σκευάσματα.

Η ιατρική και η φαρμακευτική έχουν πειραματικό υπόβαθρο. Παρατήρηση-δοκιμή-εφαρμογή. Σε ορισμένα φάρμακα που ακολουθήθηκε αυτή η μέθοδος, όπως τα αντισυλληπτικά ή τα αντιρετροϊκά, υπήρξε σημαντική βελτίωση από γενιά σε γενιά.

Τα εμβόλια όμως των παιδιών μας έχουν -νομίζω- μείνουν στάσιμα από το 1990. Καμία εξέλιξη. Καμία βελτίωση. Συγκεντρωτικά αποτελέσματα πουθενά. Ξέρει κανείς κάτι διαφορετικό;

Όλοι οι γονείς βάσει του "μη χειρον βελτιστον" βαδίζουμε και ... ελπίζουμε. Αλλάζει μόνο η θεώρηση για το ποιο είναι το χειρον και πόσο πιθανό είναι το χείριστο.

Σκέφτομαι με αφορμή αυτό που λες κ εσύ ότι στο επάγγελμά μου ας πούμε αν σε κάποιο σχολείο συγκαλύπτεται απαράδεκτη συμπεριφορά δασκάλας θα θελα να βγει στην επιφάνεια άσχετα από το αν ο δημοσιογράφος που το έβγαλε είναι κ ο ίδιος εκπαιδευτικός. Εμένα με προβληματίζει στο συγκεκριμένο θέμα που μας απασχολεί ότι υπάρχει ανισότητα δυνάμεων σε μια υποτιθέμενη τέτοια διαμάχη.

 

Οι εγκληματικές πρακτικές πρέπει να βγαίνουν στην επιφάνεια. Χρειάζεται όμως να είμαστε και συγκεκριμένοι: ο τάδε εκπαιδευτικός/ η δείνα φαρμακευτική / το Χ σκεύασμα.

Αφού είσαι εκπαιδευτικός, φαντάσου να ερχόταν μια μαμά και να έλεγε σε σένα τη δασκάλα και στις άλλες μαμάδες ότι εκείνη έχει διερευνήσει τα παιδαγωγικά ζητήματα και θεωρεί ότι η μέθοδος που ακολουθείς για να μάθεις γραφή (-ανοσοποιητικό) φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα και το μόνο που πετυχαίνει είναι να καλλιεργεί την παπαγαλία.

Ή να ισχυρισθεί ότι γενικότερα η διδασκαλία σου σκοτώνει τη φαντασία των παιδιών, δεν καλλιεργεί το νοητικό δυναμικό τους κλπ. κλπ.

Αλήθεια Μελίνα δεν θα έμπαινες στον πειρασμό να ρωτήσεις α λα Άντζελα "Συγγνώμη κυρία. Ποια είστε;" ;;;Φαντάσου, λέει, να σου απαντούσε ότι είναι η Λαίδη Άντζελα που ήταν πρώτη μαθήτρια στο σχολείο και έχει βοηθήσει στα μαθήματα και τα 9 αδέρφια της.

Υπήρχε κάποτε στο δικηγορικό γραφείο που δούλευα, πελάτης-φωτεινός παντογνώστης. Αυτόν τον διάλογο τον είδα live με εκείνον και το μεγαλοδικηγόρο. Ακόμα και τώρα, αν ζορίσουν τα πράγματα, θυμάμαι τις θανατηφόρες ατάκες που εκτόξευαν αυτοί οι εξαιρετικά ετοιμόλογοι τύποι και ... σκάω στα γέλια.

Πρωτα απο ολα θα ηθελα να πω οτι ειμαι επαγγελματιασ υγειας και μαμα δυο παιδιων και σε αναμονη του τριτου. Εννοειται οτι δεν υπαρχει περιπτωση να μην εμβολιασω τα παιδια μου. Συμφωνω οτι μπορει να υπαρχουν επικινδυνες παρενργειες σε πολυ μικρο ποσοστο. Ωστοσο οι επιπλοκες απο νοσους που καλυπτουν τα εμβολια ειναι πολυ συχνοτερες, σοβαροτερες και θανατηφορες. Πιστευω οτι ανεμβολιαστα παιδακια δεν θα πρεπει να επιτρεπεται να εγγραφονται στο σχολειο. Ξερω οτι πολλοι δεν θα συμφωνησουν αλλα αν εκεινοι θελουν το παιδι τους να προσβληθει απο μηνιγγιτιδα ή ιλαρα ή να χτυπησει και να κολλησει τετανο ειναι προβλημα τους.