Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ


Mirsini77

Recommended Posts

Τον τελευταιο καιρο αντιμετωπιζω ενα προβλημα με τον μικρο. Οταν βλεπει παιδακι αλλαζει κατευθυνση και τρεχει. Οταν παμε στις παιδικες χαρες κοιταει που δεν εχει παιδακια για να παει. Του αρεσει να βρισκεται σε παιδοτοπους και παιδικες χαρες αλλα μας θελει παντα απο κοντα και οταν τον πλησιαζουν παιδακια μας κραταει σφιχτα και μας τραβαει να φυγουμε. Ειναι μοναχοπαιδι δεν εχουμε παιδακια στην ηλικια του αλλα τωρα το καλοκαιρι ειδικα τον βγαζουμε καθημερινα σε τετοιους χωρους για να εξοικειωθει αλλα τιποτα.

 

Μας εχουν πει οτι πολλα παιδακια που δεν πανε παιδικο σταθμο συμπεριφερονται ετσι. Δεν ξερω τι να κανω. Απειρες φορες τον προτρεπουμε να παιξουμε ολοι μαζι του λεμε το παιδακι ειναι καλο, λεει κι αυτος καλο αλλα τραβιεται φοβισμενος.

Εχει κανεις τετοια εμπειρια και πως την ξεπερασατε?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Mirsini

μου δεν έχω τέτοια εμπειρία, γιατί ο δικός μου δεν έχει πρόβλημα με τα παιδάκια. Αντίθετα γελάει.

Έχετε φίλους με παιδάκια παρόμοιας ήλικίας ή ξαδελφάκια κλπ;

Πιστεύω ότι το καλύτερο θα ήταν να βρεθεί αρχικά με παιδάκια - όχι πολλά - στο σπίτι σας, στον δικό του χώρο και να εξοικιωθεί σιγά σιγά. Ίσως να τον φοβίζει η παιδική χαρά και όλα τα παιδιά μαζί. Γίνεται συνωστισμός, φασαρία κλπ.

Έτσι ήταν και πιο παλιά; Από πότε τον πάτε παιδική χαρά;

ZS95p3.png  hcT0p3.png

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα Mirsini.

Η Μαρία είχε περίπου τέτοιο πρόβλημα για ένα διάστημα. Και μεις δεν έχουμε στον κύκλο μας παρέες με άλλα παιδάκια κοντά στην ηλικία της που να μπορεί να κάνει παρέα και μάλλον γιαυτό αντιδρά έτσι. Η Μαρία, την άνοιξη που αρχίσαμε και τις περισσότερες εξόδους στο πάρκο, όποτε έβλεπε παιδάκι το έδιωχνε. Όποτε πήγαινε να την πλησιάσει κανένα για να παίξουνε έφευγε μακριά. Κι εγώ ανησυχούσα για την αντίδρασή της, ειδικά όταν έβλεπε πως πολλά παιδάκια παίζανε μαζί (ή τέλος πάντων δεν έτρεχαν μακριά όταν έβλεπαν άλλα παιδιά). Πάντως, εγώ επέμεινα να την πηγαίνω κοντά στα παιδιά και τώρα, μήνες μετά, πάμε κάααπως καλύτερα. Θέλει πλεον να έχει κι άλλα παιδιά στο πάρκο, μπορεί να προτιμάει να παίζει για αρκετή ώρα μόνη της αλλά δεν θέλει να είναι μόνη της. Όποτε είναι άδειο το πάρκο βαριέται. Και όποτε πάμε στο πάρκο με ρωτάει πριν φτάσουμε: "παιδάκια;;;". :):)

Ένας από τους λόγους που θέλω όταν γίνει 2,5 να πάει παιδικό είναι και αυτός. Να κοινωνικοποιηθεί λιγάκι γιατί συνέχεια με μάς και τη γιαγιά, έχουμε φτάσει σε σημείο να χαμογελάει σε όλες τις γιαγιάδες στο δρόμο και τα παιδάκια να τα διώχνει. :lol::lol:

 

Πάντως, κατά ένα μικρό ποσοστό πιστεύω πως είναι και στο χαρακτήρα του παιδιού. Δηλ. αν σκεφτείς πως και εγώ με τον άντρα μου δεν είμαστε από τα άτομα που προτιμάνε να βρίσκονται σε κόσμο παρά μας αρέσει να απολαμβάνουμε την ησυχία μας μόνοι μας ή με λίγους και καλούς φίλους.... :)

sL7ap2.png

Link to comment
Share on other sites

Mirsini μου ουτε ο δικος μου εχει παει παιδικο σταθμο αλλα ανεκαθεν δεν ειχε προβλημα με τα παιδακια.Σιγουρα ομως μπορει να παιζει ρολο το γεγογος οτι εμεις εχουμε παιδακια στον κυκλο μας που ειναι περιοπου στην ηλικια του.

Μηπως τον εχει χτυπησει καποιο παιδακι στην παιδικη χαρα ή στον παιδοτοπο?

rQGhp3.png
Link to comment
Share on other sites

Και ο Βασιλης μου παρολο που πηγαινε παιδικο το έκανε αυτο.

Οταν σε κάποιο χώρο ηταν πολλα παιδακια μαζεμενα κολουσε σαν βδελα πανω μου.

Τωρα με το που τα δει τα παρατηρει και επιλεγει ποιοι του κανουν και πλησιαζει. Χωρις να κανουμε τιποτα απολύτως εμεις. Απλα πηγαιναμε συχνα χωρις ομως να πιέσουμε το παιδι να παίξει με καποιο άλλο αν δεν θελει.

Το να ειναι πιο κλειστο ενα παιδακι δεν το βρισκω κακο ακριβως οπως και σε εναν μεγάλο.

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Mirsini το έκανε και η δικιά μου αυτό. Ακόμα και τώρα το έχει λίγο. Γύρω στην ηλικία των 2 όμως δεν ήθελε καθόλου! Δεν την πίεσα. Ήταν παροδικό, γιατί της πέρασε μετά από κάποιο διάστημα. Ίσως όμως όπως λένε και τα κορίτσια να είναι και λίγο στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού. Τώρα π.χ., η κόρη μου δεν έχει πρόβλημα να είναι με παιδάκια όμως της αρέσει ακόμα πολύ να παίζει μόνη της. Δηλαδή έρχονται 1-2 παιδάκια σπίτι θα παίξουνε μαζί, αλλά μετά αποτραβιέται και παίζει μόνη της. Περίμενε να δεις την εξέλιξη.

Link to comment
Share on other sites

Mirsini καλημέρα!

 

Ένα έχω να πω..φάση είναι θα περάσει μέχρι να 'ρθει η επόμενη! :D

 

Και ο δικός μου έχει περάσει από διάφορες τέτοιες φάσεις, καθώς μεγαλώνουν αλλάζουν συμπεριφορά και πολλές φορές σε εκπλήσσουν!

 

Ο μικρός μου αρχικά δεν πλησίαζε κανένα παιδάκι, και όπως είπε και η Lia και γέλασα γιατί θυμήθηκα τα δικά μας, στον δρόμο χαμογελούσε και επιδίωκε να τραβήξει την προσοχή της γιαγιούλας που θα περνούσε δίπλα μας, ενώ στα πιτσιρίκια σφύριζε..κινέζικα!

 

Με τον καιρό όμως, άρχίσαμε να πηγαίνουμε πιο τακτικά σε χώρους με άλλα παιδάκια είτε πηγαίναμε στα ξαδερφάκια του χωρίς ποτέ όμως να τον πιέσουμε να τα πλησιάσει, και άρχισε σιγά σιγά να ξεθαρεύει.(στην αρχή καθόμουν κοντά του να νιώθει ασφάλεια και με τον καιρό βγήκα από τον χώρο που έπαιζε) :D

Τώρα έχει φτάσει στο σημείο να πηγαίνουμε στην παιδική χαρά και να θέλει να κατεβει από την κούνια για να πάει να παίξει με κάποιο παιδάκι που θα δει να παίζει μπάλα. Την πρώτη φορά που το έκανε με συγκίνησε πάρα πολύ, αυτή η ανάγκη-χαρά που ένιωσε να επικοινωνήσει με ένα άλλο άγνωστο παιδάκι.

 

Και κάτι άλλο που με τρελαίνει απίστευτα είναι η ατάκα που βάζουν σε αυτές τις περιπτώσεις οι υπόλοιποι, η ατάκα του μαμάκια ή "ξεκόλα από το φουστάνι της μάνας σου", κλπ.

Αλλά τόσα ξέρουν τόσα λένε...και όταν τους απαντάς περί υγιή προσκόλληση, σε ρωτάνε τί είναι αυτό..τρώγεται? Οπότε δεν μπαίνω καν πια στην διαδικασία να απαντήσω..

 

Θα αλλάξει σιγά σιγά, είτε πολύ είτε λίγο, όταν νιώσει εκείνο έτοιμο, απλώς εσείς συνεχίστε να τον πηγαίνετε σε χώρους όπου έχει και άλλα παιδάκια και αν θέλήσει θα τα πλησιάσει μόνος του. :D

5qfMp3.pngM5Bvp3.png
Link to comment
Share on other sites

Και ο δικος μου με τους μεγαλους δεν εχει προβλημα. Τους χαμογελαει, τους χαιρεταει. Επισης με τα πολυ μωρακια που βλεπει μεσα στα καροτσια και με τον ξαδελφουλη του που ειναι μικροτερος 1 χρονο ειναι πολυ τρυφερος και τρελαινεται οταν τα βλεπει.

 

Εχουμε ενα φιλικο ζευγαρι που εχουν ενα κοριτσακι 2 μηνες μεγαλυτερο. Οταν ερχονται σπιτι δεν του αρεσει. Πρεπει να περασει αρκετος χρονος για να προσαρμοστει αλλα και παλι με τραβαει και μενα μαζι. Οταν παμε εμεις σπιτι τους παλι τα ιδια.

 

Παλαιοτερα ηταν καπως επιθετικος. Τα εσπρωχνε. Τωρα δειχνει να φοβαται.

Ελπιζω να ειναι παροδικο γιατι μας στενοχωρει αυτη η κατασταση.

Τις τελευταιες μερες ανοιγοκλεινει και τα ματακια του κατι σαν τικ και εχω κατααγχωθει. Αλλα θα ανοιξω αλλο τοπικ για αυτο.

 

Ολες οι εμπειριες και οι συμβουλες ειναι ευπροσδεκτες.

Link to comment
Share on other sites

Mirsini και εμένα έχει πολύ γέλιο το γεγονός ότι στα μικρότερα παιδάκια το παίζει "νταής" ενώ στα συνομίληκα του είναι πιο μαζεμένος στην αρχή.

Στην πρώτη περίπτωση νομίζω βγάζει τα απωθημένα του από την δεύτερη. :D Με τους μεγαλύτερους είναι καλύτερα τα πράγαμτα και με τα μεγαλύτερα παιδάκια..νομίζω περίπου όλα έτσι αντιδρούν..

γιατί όμως σε στεναχωρεί τόσο πολύ αυτό?

Όσο περισσότερη σημασία δίνεις και έχει γίνει αυτοσκοπός να συναναστρέφεται άλλα παιδάκια νομίζω είναι χειρότερα, μπορεί να καταλαβαίνει το άγχος σου..

 

Δεν υπάρχει λόγος, μην ανησυχείς τόσο, στο λέω και εγώ που γενικά ανησυχώ λίγο παραπάνω από όσο πρέπει :)

 

Και εγώ μικρή ήμουν πολύ ντροπαλή και όχι πολύ κοινωνική, αφού φοβόντουσαν να με πλησιάσουν και οι μεγαλύτεροι :shock: αλλά με τον καιρό και με τις καταστάσεις της; ζωής άλλαξα..

Θα δεις δώστου λίγο χρόνο, μπορεί σε αυτή την φάση της ζωής του να μην θέλει πολλά πολλά με άλλα παιδάκια και μεγαλώνοντας να αναζήτήσει την παρέα τους από μόνο του. :)

5qfMp3.pngM5Bvp3.png
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με την amarylis. Έτσι ακριβώς και η δικιά μου. Με τα μεγαλύτερα παιδιά τα πάει καλύτερα (μάλλον γιατί έχει μάθει -αφού συναναστρέφεται εμάς του μεγάλους- να την περιποιούνται και να την προσέχουν). Ενώ τα παιδάκια της ηλικίας της θέλουν αυτό ακριβώς που θέλει κι αυτή. Τα ίδια παιχνίδια... :lol::lol::lol:

 

Μην αγχώνεσαι και μην στενοχωριέσαι. Απλά, όποτε βρίσκεις ευκαιρία να πηγαίνετε σε μέρη που υπάρχουν παιδάκια.. Μόνο και μόνο για να μαθαίνει να συνυπάρχει μαζί τους. Το πότε και αν θα θελήσει να παίζει με άλλα παιδιά είναι κάτι που δεν μπορείς να τον υποχρεώσεις. Και γω το ίδιο με τη Μαρία. Αν την πιέσω να κάνει κάτι θα νευριάσει και θα κάνει το αντίθετο.

sL7ap2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 1 χρόνο μετά...

Παιδιά γεια σας Mirsini μεγάλο θέμα άνοιξες και τρεπόμουν να το συζητήσω με γνωστούς και φίλους τα κορίτσια μου είναι 4ων και έχουν φοβερό πρόβλημα με άλλα παιδιά κυρίως ίδιας ηλικίας και μικρότερα (όχι μεγαλήτερα) απο το Σεπτέμβριο πάμε παιδικό και η δασκάλα λέει πως παίδουν μόνα τους και χρειάζονται πολύ ενθαρυνση και να πάνε σε παρέες. Βέβαια αντιδρούν θετικά πια αν κάποιο άλλο παιδάκι τις πλησιάσει. Σε πάρτυ έχω φοβερό πρόβλημα γιατί είναι κρεμασμένες πάνω μου. Προπαντως στα πάρτυ σε παιδότοπους όπου γίνεται χαμός. Οι άλλες μάνες μας κοιτούν περίεργα και εγώ νοιώθω συνεχώς αμήχανη. Δεν ξέρω τι να κάνω και πότε θα ξεπεράσουμε αυτές τις φοβίες. Αν έχει κάποια συμβουλή να μου δώσει ή πέρασε παρόμοια και το ξεπέρασε είναι έτοιμη να ακούσω!!

Link to comment
Share on other sites

Δεν είμαι σίγουρα πιο έμπειρη γιατί ο μικρός μου είναι μόλις 8 μηνών αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο ένιωσα πολύ κοντά σε αυτό που περιέγραψες... ίσως γιατί και ο δικός μου από τώρα κιόλας δείχνει πλήρης αδιαφορία για τα παιδάκαι που τον πλησιάζουν μικρά μεγάλα, αλλά βέβαια είναι ακόμη πολύ μωρό οπότε δεν ξέρω πως θα συνεχίσει. Πάντως επέτρεψε μου απλά και πολύ ταπεινά να σου πω να μην ντρέπεσαι καθόλου γιατί κάθε παιδί έχει και την ιδιαιτερότητα του και άστους άλλους να σε κοιτάνε όπως θέλουν....ποιος ξέρει ο καθένας τι κρύβει πίσω από ένα υποτιμητικό και αλαζονικό ύφος! φαντάζομαι είσαι πολύ υπερήφανη για τις κορούλες σου και να τους το δείχνεις με κάθε τρόπο. Θα βρούνε τον τρόπο σιγά σιγά να κοινωνικοποιηθούν νομίζω το σχολείο θα βοηθήσει και μια καλή συννενόηση με τις παιδαγωγούς θα σε ξεαγχώσει και θα ενισχύσει και την προσπάθεια των παιδιών να κοινωνικοποιηθούν γιατί είμαι σίγουρη ότι προσπαθούν τα καμάρια σου, αλλά με τον δικότους τρόπο και όπως αυτά μπορούν. Καλή συνέχεια και καλή τύχη!

Link to comment
Share on other sites

alphae λίγο πολύ θα πω ότι και οι άλλες κοπέλες. η συναναστροφή με τα αλλα παιδιά σιγά σιγά θα κάνει και τα παιδάκια σου πιο ανοιχτά. Απ' ότι κατάλαβα έχεις δίδυμα? Ισως ένα περισσότερο εσένα δεν έχουν την ανάγκη να επικοινονήσουν με άλλα παιδάκια, επειδη έχουν η μία την άλλη.

Γιατί να πάνε να παίξουν με άλλα παιδάκια και να προσπαθήσουν να τα κερδισουν αφού έχουν την ασφάλεια της αδερφής τους?

Πάντως και ο δικός μου ήταν πολύ κλειστός και τα πήγαινε καλά μόνο με τους μεγάλους. ¨Οταν έβλεπε παιδιά, μόλις έκαναν να τον πλησιάσουν έκλεγε. Ακόμη και παιδάκια της ηλικίας του που έρχονταν στο δικό μας σπίτι δεν τα ήθελε και έκλεγε. Αυτό που είχα καταλάβει εγώ είναι ότι φοβόταν μήπως τον χτυπήσουν.

Εξηγώ: Τα παιδιά είναι άγαρμπα στις κινήσεις τους, και όσο πιο μικρά τόσο χειρότερα. Πήγαιναν πχ με καλή πρόθεση για αγκαλιά και τον έριχναν κάτω πχ . Αυτό τον έκανε να φοβάτια γενικά τα παιδιά.

Στην αρχη (πριν 2-3 μήνες )που πηγαίναμε παιδική χαρά με ήθελε συνέχεια δίπλα του και μόλις πλησίαζε άλλο παιδάκι με κοίταγε κλαίγοντας και φώναζε "μαμά"!!Μην μιλήσω για όταν πήγαιναν κ του έπαιρναν τα παιχνίδια του...

Επέμεινα πολύ με την παιδική χαρα -πηγαίνει κάθε μέρα με τον παππόυ- και η αλλαγη στην συμπεριφορά του είναι ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ. !!

Τον πήγα την προηγούμενη βδομαδα και έπαθα πλάκα. Ετρεχαν παιδιά όλων τον ηλικιων γύρω του και δεν έκανε τίποτα, τα κοίταγε μόνο και συνέχιζε το παιχνίδι του. Επαιζε με άλλα παιδάκια καθισμένα δίπλα του. Του επαιρναν τα παιχνίδια του και έπαιρνε τα δικά τους να παίξει!! Απίστευτη διαφορά! Και κυρίως δεν έβαλε τα κλάματα για κανεναν λόγο, ότι ήθελε το διεκδικούσε μόνος του και γενικά συνυπήρχε αρμονικά με όλα τα παιδάκια.

Νομίζω πως σιγά σιγά και το πιο ντροπαλο παιδί συνηθιζει τελικά.

Θελει επιμονή αλλά χωρίς καθόλου πίεση , για να μην συνδιάσει αυτην την ασχολία με αρνητικά συναισθήματα το παιδί.

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

sofia79 ο μικρό σου είναι πολύ μικρός θα το δεις στην πορεία. G. Geo συμφωνώ τα παιδιά αλλάζουν. Δεν ξέρω κατα πόσο η δική μας συμπεριφορά και οι φόβοι μας τα επηρεάζουν. Εγώ είμαι λίγο υπερπροστατετική μάνα με την έννοια πως όταν τα βλέπω έτσι φοβισμένα προσπαθώ να τα προφυλάξω ακόμη περισσότερο με αποτέλεσμα να ενισχύω τους φόβους τους...Ελπίζω να αλλάξουν τα πράγματα. Βέβαια αυτό το κολητό έχει και τα καλά του, πως δεν σου φεύγουν απο εδώ κι απο εκεί και δεν τα ψάχνεις!!! Για να το διασκεδάσουμε και λιγάκι!!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Κορίτσια επανέρχομαι και σας παρακαλώ πείτε μου μια γνώμη....ΣΟΣ!!!! το καμάρι μου μπήκε στον 9ο εδώ και μια βδομάδα και ενώ πριν αδιαφορούσε και δεν ασχολιόταν με άλλα παιδάκια, τώρα τα φοβάται!!!:(:( αν τυχόν δε, φωνάξουν ή κλάψουν πολύ κοντά του νομίζει ότι τον μαλώνου, δεν ξέρω και κατ'ευθείαν σουφρώνει χείλη και κλαίει! τι θα κάνω? μήπως κα΄τι κάνω λάθος? σε γενικές γραμμές είναι πολύ χαμογελαστό παιδάκι όχι εύκολο και βολικό, το αντίθετο μάλιστα, αλλά πολύ-πολύ χαμογελαστο και κοινωνικό με τους μεγάλους. Αν ακούσει όμως κλάμματα και τσιρίδες, τα μπήζει...! λέτε να μας μείνει το χούϊ? αρχίζει και βρεφικό σταθμό τον άλλο μήνα και μου φαίνεται θα περάσει ''περίφημα''.....φοβάμαι....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 4 εβδομάδες μετά...

κι εμάς ο ανιψιός μου (21,5 μηνών) τα ίδια. μόλις τον πλησιάζει παιδάκι να τον αγκαλιάσει, αυτός παγοκολώνα. σα να ντρέπεται, σα να μην ξέρει τι να κάνει, πάντως στέκεται αμήχανος και παγωμένος. δεν πάει ακόμα παιδικό, αλλά με τους μεγάλους είναι πίο ξεθαρρεμένος. γιατί φοβάται τα παιδάκια και δεν ανοίγεται?

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια τους μεγάλους δεν τους φοβούνται γιατί έχουν ελεγχόμενη συμπεριφορά. Τους μιλάνε γλυκά και τα παίζουν..

Τα μικρά παιδάκια τα φοβούνται γιατί έχουν απρόβλεπτη συμπεριφορά, πηγαίνουν κατα πάνω τους, ασχετα με το αν θέλουν να τα πάρουν αγκαλιά! Ενα μωράκι βλεπει ενα αλλο να πηγαίνει καταπάνω του και αυτο το φοβίζει..αν δε... φωνάζει η ουρλιάζει, μπορει να νομίζει οτι το μαλώνει!! το μωρο δεν μπορει να ξεχωρίσει την πρόθεση του άλλου. Επίσης μπορεί να φοβάται ότι θα το χτυπήσουν, γιατί τα παιδιά ως γνωστό είναι ατσούμπαλα στις κινήσεις τους...

Ολο αυτό ειναι λογικό, και περνάει με την τριβή με άλλα παιδάκια..

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...