αποβολη 2 τριμηνου για δευτερη φορα.

Καλημέρα κ καλή χρόνια σε όλες τις κοπέλες του φόρουμ.δυστηχως για δεύτερη φορα δεν κατάφερα να γίνω μανούλα. Στη πρώτη εγκυμοσύνη το έχασα στην 21εβδομαδα κ σε αυτή στην 24 εβδομάδα αφού είχα κάνει την β επιπέδου κ όλα ήταν καλα. Αυτή τη φορα πέρα από ψυχολογικά υπέφερα κ πολύ σωματικά,μου έκαναν περίδεση μήπως κ τα καταφέρω να το κρατήσω αλλά την επόμενη μέρα έσπασαν τα νερά κ γέννησα φυσιολογικά.καποιες εδω μέσα καταλαβαίνετε πως νιώθω.ειμαι απελπισμένη με μια κατάθλιψη να με τρωωει σιγά σιγά.εκανα εξετάσεις άλλαξα γιατρό .απο τις εξετάσεις βρέθηκε ένα από τα γονίδια της θρομβοφιλιας ότι είναι ομοζυγωτης κ ότι έχω ουρεοπλασμα. Μου εδωσε αντιβίωση ο γιατρός για το ουρεοπλασμα αλλά κορίτσια είμαι τοσο απογοητευμένη που ούτε την θεραπεια δε μπορώ να κανω.για να μην γίνω κουραστική θα θελα να μου πείτε αν κάποια κοπέλα με το δικό μου ιστορικό δηλαδή με δυο αποβολές δεύτερου τριμήνου καταφερε να κάνει έστω ένα παιδί?

Ματια μου γλυκα,με πονεσαν τα λογια σου!

Ο Θεος να ειναι διπλα σου κοπελα μου!Να σου δωσει δυναμη!Να θρηνησεις μεσα σου,αλλα συντομα να ανακτησεις τις δυναμεις σου και να βαλετε μπρος ξανα για ενα παιδακι!Δεν εχω προσωπικη εμπειρια,ξερω ομως κοπελα,συναδελφο του αντρα μου και στενη φιλη,η οποια εχει κανει παρα πολλες αποβολες σε προχωρημενη κυηση!Δε ξερω ηταν το προβλημα της,δεν ηθελα να μπω σε τοσο προσωπικα θεματα!Εχει ομως ηδη ενα κοριτσακι και τωρα κυοφορει και το δευτερο παιδακι της!Μεταξυ ομως των 2 αυτων κυοφοριων,υπηρχαν παρα πολλες αποβολες!

Αφου ξερετε που εντοπιζεται το προβλημα,κανε την θεραπεια σου και ευχομαι ολα να πανε καλα!Ο γιατρος σου τι σου λεει?Αν φυσικα το συζητησες μαζι του!

Ο Θεος και η Αγια Ειρηνη η Χρυσοβαλαντους να ειναι μαζι σου και να κρατησεις συντομα ενα υγιεστατο παιδακι!

Ο δεύτερος γιατρός είπε πως οταν μεινω έγκυος να κανω αντιπικτικες ενέσεις να πάρω αντιβίωση προληπτικά ,περίδεση στη 12εβδομαδα να κάτσω σπίτι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης χαπάκι για το θυρωειδη γιατί είναι στο 3 κ αν μου συμβεί πάλι τότε μου απαντησε έτσι ακριβως ότι τότε η επιστήμη σηκώνει τα χέρια. Το θέμα είναι πως θα φτάσω μέχρι εκεί η ψυχολογία μου έχει πιάσει πατο μέχρι κ ψυχοσωματικους πόνους έχω πονοκεφάλους στομάχι ταχυκαρδιες κτλ. Έχασα την ελπίδα μου.

Έχω ακούσει κι' εγώ περίπτωση κοπέλας με 2 ή 3 αποβολές στον 6ο μήνα. Όπως αναφέρεις κανονική γέννα, έσπασαν τα νερά κλπ.

Τελικά το ίδιο ιστορικό είχε και η μητέρα της όπου της είχε συμβεί πριν πολλά χρόνια το ίδιο, πρόκειται για κάτι κληρονομικό στη συγκεκριμένη περίιπτωση.

Το αντιμετώπισαν και τώρα έχει ένα ζουζουνάκι 2 χρονών.

Καλημέρα κ καλή χρόνια σε όλες τις κοπέλες του φόρουμ.δυστηχως για δεύτερη φορα δεν κατάφερα να γίνω μανούλα. Στη πρώτη εγκυμοσύνη το έχασα στην 21εβδομαδα κ σε αυτή στην 24 εβδομάδα αφού είχα κάνει την β επιπέδου κ όλα ήταν καλα. Αυτή τη φορα πέρα από ψυχολογικά υπέφερα κ πολύ σωματικά,μου έκαναν περίδεση μήπως κ τα καταφέρω να το κρατήσω αλλά την επόμενη μέρα έσπασαν τα νερά κ γέννησα φυσιολογικά.καποιες εδω μέσα καταλαβαίνετε πως νιώθω.ειμαι απελπισμένη με μια κατάθλιψη να με τρωωει σιγά σιγά.εκανα εξετάσεις άλλαξα γιατρό .απο τις εξετάσεις βρέθηκε ένα από τα γονίδια της θρομβοφιλιας ότι είναι ομοζυγωτης κ ότι έχω ουρεοπλασμα. Μου εδωσε αντιβίωση ο γιατρός για το ουρεοπλασμα αλλά κορίτσια είμαι τοσο απογοητευμένη που ούτε την θεραπεια δε μπορώ να κανω.για να μην γίνω κουραστική θα θελα να μου πείτε αν κάποια κοπέλα με το δικό μου ιστορικό δηλαδή με δυο αποβολές δεύτερου τριμήνου καταφερε να κάνει έστω ένα παιδί?

Πραγματικά λυπάμαι πολύ!!!!!!Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να αποκτήσεις σύντομα ένα παιδάκι.Εγώ δεν έχω τέτοιο ιστορικό,αλλά έχω μια γνωστή που μετά από αρκετές αποβολές,η μία 2ου τριμήνου,τα κατάφερε!!!Έχε πίστη και κουράγιο και όλα θα πάνε καλά!!!Να σε ρωτήσω κάτι και αν θές μου απαντάς (με προσωπικό μήνυμα βέβαια).Ποιό γιατρό είχες και τον άλλαξες???Ρωτάω γτ είμαι από Χαλκίδα κ εγώ.....

Ο δεύτερος γιατρός σου έχει απόλυτο δίκιο,μόνο που όλα αυτά έπρεπε να τα είχες κάνει μετά την πρώτη αποβολή...-προφανώς έκανες περίδεση αργά,ε; Εγώ γέννησα πρόωρα 29η εβδομάδα απροσδόκητα,βέβαια το παιδάκι τα κατάφερε (όχι εύκολα!) αλλά τώρα με το που έμεινα έγκυος με τρέλανε στις εξετάσεις (θρομβοφιλία,ομοκυστείνη,ορμόνες) και με βλέπει κάθε 2 εβδομάδες και κάθε φορά με κοιτάει από κάτω για τράχηλο,παίρνει κολπικά για καλλιέργεια, κάνω αίματος και ούρων,και παίρνω από την αρχή utrogestan και μαγνήσιο. Τελικά τη 19η εβδομάδα με έπιασαν τρελές συσπάσεις και μου έδωσε και yutopar, ενώ μου συνέστησε ξάπλα...τώρα είμαι 23η εβδομάδα ακόμα με συσπάσεις,αλλά το προσπαθούμε. Και με βλέπει κάθε βδομάδα με όλο το πακέτο των εξετάσεων...δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω,αλλά ελπίζω! Θέλει πολλή προσήλωση από το γιατρό σου,πολύ ψάξιμο και πολλή ξάπλα... Δεν μπορώ να φανταστώ τον πόνο σου, γιατί δεν έχω ζήσει την απώλεια,αλλά νομίζω τη δεύτερη φορά σε είχαν αφήσει λίγο στην τύχη σου. Ελπίζω να να βρεις τη δύναμή σου γρήγορα ξανά!

Σου εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου να πανε όλα καλα κ να πάρεις αγκαλίτσα το μωράκι σου.να μου στέλνεις αν θές να μου λες πως τα πας.

Ο γιατρός που είχα οταν πήγα να με εξετάσει 40μερες μετά το γεγονός μου είπε σε 3 μήνες να μεινω έγκυος κ οταν του είπα για εξετάσεις μου ειπε μόνο να κανω μια σαλπιγγογραφια την οποία κ έκανα δεν έδειξε κάτι.για εξετάσεις αιματος ήταν αρνητικός παρ όλο που τον παρακάλεσα να μουτις γράψει κ γι αυτό πήγα σε έναν στο Αλεξάνδρας .

Και οταν ακους ότι ένα μωράκι πεθανε από ασιτία γιατί η μαμα του το άφησε έτσι αν ακούσατε στη Λέρο τρελαίνεσαι κ λες γιατί ΘΕΕ μου το εδωσες εκεί. Δεν είναι άδικο???

Πρώτα απ' όλα να σου πω ότι λυπάμαι πάρα πολύ για ότι σου συνέβη και ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί κι εγώ έπαθα τα ίδια πριν από ένα μήνα. Έχασα ένα κοριτσάκι στην 19η εβδομάδα (σπάσανε τα νερά) και το ίδιο είχα πάθει πέρυσι, έχασα ένα αγοράκι στην 20η εβδομάδα. Πιστεύω ότι και εσύ νιώθεις, ότι άντε ας πούμε ότι μια φορά μπορεί κανείς να το ξεπεράσει και ειδικά αν έρθει μετά ένα μωράκι, δυο φορές όμως πως ξεπερνιέται; Και εγώ πονάω παντού όπως λες και εσύ. Κανείς που δεν έχει ζήσει κάτι τέτοιο δεν μπορεί να καταλάβει αυτόν τον πόνο, στο σώμα και στην ψυχή. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω στο τι θα κάνεις με μια επόμενη εγκυμοσύνη, γιατί εγώ δεν έχω κάνει καν εξετάσεις για να δω τι φταίει. Εγώ βέβαια έχω ήδη δύο παιδιά, αλλά πίστεψέ με δεν αλλάζει κάτι αυτό, ο πόνος είναι ο ίδιος. Εσύ πάντως πρέπει να το παλέψεις, να μην απελπιστείς, αφού έχεις βρει κάποια προβλήματα, προσπάθησε να τα ξεπεράσεις και να το ελέγξεις ότι έχουν ξεπεραστεί πριν κάνεις άλλη προσπάθεια, γιατί τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο. Καλή δύναμη, κουράγιο και προσπάθησε να μην σκέφτεσαι αυτά που έχουν γίνει αλλά ότι θάρθει κάποια στιγμή που θα κρατήσεις το μωρό σου στην αγκαλιά σου.

Σε ευχαριστώ... Εσύ σιγουρα με καταλαβαίνεις, εύχομαι και για σένα το καλύτερο. Ο γιατρός σου δεν σου είπε τίποτα στο νοσοκομείο ?

Στο νοσοκομείο που με μετέφεραν με ασθενοφόρο, δεν ήταν ο δικός μου γιατρός, με βοήθησε να γεννήσω ένας άγνωστος για μένα γιατρός, και όπως ξέρεις και εσύ, εκείνες τις στιγμές δεν λειτουργείς κανονικά. Αυτό που συγκράτησα όμως είναι ότι είδε κάποια φλεγμονή όταν έβγαλε το μωρό, είμαι πολύ μπερδεμένη, μάλλον κάποιο μικρόβιο, δεν ξέρω. Περιμένω να αδιαθετήσω για να πάω να κάνω κάποια καλλιέργεια.

και μένα στο πρώτο για φλεγμονή μου είπαν. Έπρεπε να σου είχαν κάνει καλλιέργεια .να κανεις εξετάσεις κ αιματολογικές αν μπορέσεις.

Πάντως μπράβο που δε τα παρατάς παρ όλο που εχεις δυο παιδάκια.συγχαρητήρια εχεις μεγάλη δυναμη μέσα σου.

Δεν ξέρω, τώρα πια μάλλον θα τα παρατήσω. Πέρυσι έμεινα έγκυος τυχαία, μετά για να ξεπεράσω την στεναχώρια μου που το έχασα, ξαναέμεινα αλλά τώρα έχω να κλαίω για δύο. Νοιώθω τύψεις, γιατί δεν το έψαξα από την πρώτη φορά και το θεώρησα τυχαίο, γιατί και οι γιατροί δεν μου έδωσαν κάποια εξήγηση, και δεν έχω πια το κουράγιο να ξαναπεράσω τα ίδια, εξάλλου δεν είμαι και ιδιαίτερα μικρή. Εσύ όμως προσπάθησε να το ξεπεράσεις αλλά κάνοντας πρώτα ότι χρειάζεται για να εξασφαλίσεις ότι δεν θα ξαναγίνει.

Ο γιατρός που είχα οταν πήγα να με εξετάσει 40μερες μετά το γεγονός μου είπε σε 3 μήνες να μεινω έγκυος κ οταν του είπα για εξετάσεις μου ειπε μόνο να κανω μια σαλπιγγογραφια την οποία κ έκανα δεν έδειξε κάτι.για εξετάσεις αιματος ήταν αρνητικός παρ όλο που τον παρακάλεσα να μουτις γράψει κ γι αυτό πήγα σε έναν στο Αλεξάνδρας .

Και που κολλάει η σαλπιγγογραφία;;;;;πρόβλημα σύλληψης είχες;για όνομα...δεν πάμε να με παίξουμε γιατροί,αλλά κάποια πράγματα είναι βασικά βρε παιδάκι μου...οι αντιπηκτικές πάντως έχουν σώσει πολύ κόσμο,και με περίδεση στη σωστή στιγμή και πολλή ξάπλα, νομίζω θα τα καταφέρεις!

Όσο για τις ευχές σου σε ευχαριστώ πολύ! Μακάρι,γιατί είναι πολύ ζόρι με ένα 2 χρόνο να έχεις την απόλυτη ξεκούραση που πρέπει,άσε δε τα σύνδρομα παραμέλησης που σου βγαίνουν όταν σου λέει σήκω κι εσύ λες όλο όχι

Τι να πω πια έχω αρχίσει να πιστεύω πως πολλά πράγματα στη ζωή είναι κ θέμα τύχης. Το θέμα είναι πως ξεπερνάς κάτι από που να πιαστεις κ έχω κ τους άλλους να λένε να μήτ αφήσω γιατί περνούν τα χρόνια (είμαι 33χρονων) κ εγώ λέω μα δε το άφησα αυτό με αφήνει.δυστηχως όλη αυτή η κατασταση επηρέασε κ τη σχέση μου με τον άντρα μου . Νιώθω εντελώς μόνη μόνο με την δουλεια μου κάπως ξεχνάω.

Όσον αφορά την ηλικία,ε δε σε πήραν και τα χρόνια!εγώ το πρώτο το έκανα 33 και τώρα στο δεύτερο είμαι 35. Το πώς θα το ξεπεράσεις μόνο εσύ ξέρεις,αλλά αυτό που θα πρέπει να διορθώσεις για μένα είναι η σχέση με τον άντρα σου. Αν δε σας δένουν οι δυσκολίες για έναν κοινό στόχο,τότε τι βρε κορίτσι μου;μην το αφήσεις αυτό το κομμάτι,γιατί στην τελική εσείς είστε ο πυρήνας και κανείς άλλος. Όσο είστε εσείς ενωμένοι όλα γίνονται και όλα είναι πιο εύκολα!

Εχω ηδη δυο παλικαρακια ...λιγο πριν τα Χριστουγεννα εχασα το μωρο μας την 24η εβδομαδα με τον ιδιο ακριβως τροπο που εχασα και περσι αλλο ενα αγορακι και παλι στην 24η εβδομαδα ...το γιατι δρν το χω μαθει και πιθανοτατα δεν θσ το μαθω ποτε!! Θα ηθελα να ξαναπροσπαθησω παρολο τον πονο που βιωσα σωματικως και ψυχολογικως ...δεν εχω συνελθει ακομα και μαλλον θα αργησω πολυ...ομως ειμαι ηδη στα 38 και με τεσσερις καισαρικες οι δυο σε ανωριμη μητρα ..μια επομενη εγκυμοσυνη ισως βαλει σε κινδυνο και εμενα

Ολοι γυρω μου ειναι αρνητικοι οσο δεν παει το ιδιο και ο αντρας μου...αυτο μας φερνει σε ρηξη πλεον

Επισης πιθανοτατα για να με συνεφερει ηταν πολυ ψυχρος απεναντι στο γεγονος .

Καθισα και του μιλησα , του ειπα πως για να προχωρη

σω χρειαζομαι χρονο να θρηνησω...μου εξηγησε πως το βλεπει απο τη δικη του μερια...

Καμια φορα οι σχεσεις δοκιμαζονται ..και δεν αντιδρουμε ολοι το ιδιο σε ενα δυσαρεστο γεγονος ...

Μιλησε του ...

Ολα θα πανε καλα

παρε το χρονο σου ...μην αγχωνεσαι και μην επιτρεπεις και στο περιβαλλον να σε αγχωνει εχεις χρονο...

Ομως ψαξτο ψαξτο ψαξτο ...γιατι ειναι πολυ επιπονο να το βιωσεις και παλι.

Ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταφερετε!!!!

Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σου, καλή μου. Έχω γυναίκα στο περιβάλλον την πεθεράς μου που έχασε 3 μωρά σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, το τελευταίο αγοράκι της μάλιστα, στον 8ο μήνα. Ενδιάμεσα έκανε μια κορούλα και αποφάσισε να μην το ξαναρισκάρει. Ποτέ δεν έμαθε τι έφταιξε, άλλα χρόνια τότε...πάντως, έκανε παιδί. Εύχομαι όλα να σου πάνε καλά από εδώ και πέρα. Μήπως θα έπρεπε να απευθυνθείς σε νοσοκομείο με τμήμα καθ' έξιν αποβολών;

Πριν ενα μηνα εχασα και εγω ενα αγορακι στην 20η εβδομαδα,πριν απο αυτο ειχα και 2 παλινδρομες στον 2ο μηνα. Βεβαια εχω μια κορουλα 5 χρονων.

Αυτες ομως οι 3 συνεχομενες παλινδρομες με την τελευταια στο δευτερο τριμηνο με εχουν διαλυσει.

εχω κανει τις απαραιτητες εξετασεις δεν εχω τιποτα ουσιαστικο ακολουθησα και αντιπηκτικη αγωγη (ετεροζυγωτης σε εναν παραγοντα) κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης αλλα δεν βοηθησε. Δεν εμαθα βεβαια τι εφταιξε ποτε σε καμια απο τις τρεις. Τυχαια σε υπερηχο βλεπαμε απλα οτι σταματουσε η καρδουλα. στην τελευταια ηταν 3 εβδομαδες πεθαμενο μεσα μου.

τον αλλο μηνα θα κανω υστεροσαλπιγγογραφια να δουμε τι γινεται και απο εκει. δεν εχω προβλημα συλληψης πιανω με τη μια ,αλλα βλεπουν και την μητρα και τον τραχηλο με αυτη την εξεταση.

Παρολη την ταλαιπωρια θελω ακομα να προσπαθησω για αλλο παιδι, αλλα χωρις να εχει βρεθει κατι και χωρις καποια θεραπεια φοβαμαι πολυ. πως θα πηγαινω για υπερηχο θα νομιζω οτι θα ειναι παλι πεθαμενο.κι αν το ξαναχασω παλι πως θα το παλεψω? φοβαμαι πολυ αλλα θα θελα να κανω ενα δευτερο παιδακι.

οποια τα εχει καταφερει μετα απο τετοια περιστατικα ας μας γραψει.

ελπιζω να τα καταφερουμε ολες.

συγνωμη ξεχασα να σας ρωτησω αν κανατε βιοψια στα μωρακια και στον πλακουντα και αν βρηκατε κατι απο εκει. εγω περιμενω αποτελεσματα σε εναν μηνα, αλλα οι γιατροι των κεντρων για τις αποβολες μου λενε οτι δεν θα δειξει τιποτα ουσιαστικο.

συγνωμη ξεχασα να σας ρωτησω αν κανατε βιοψια στα μωρακια και στον πλακουντα και αν βρηκατε κατι απο εκει. εγω περιμενω αποτελεσματα σε εναν μηνα, αλλα οι γιατροι των κεντρων για τις αποβολες μου λενε οτι δεν θα δειξει τιποτα ουσιαστικο.

Εκανα βιοψια και στα δυο μωρακια..δεν βοηθησαν με την εννοια οτι ξεραμε ηδη πως θα βρεθουν θρομβωσεις ...και στα δυο μωρα απλα σταματησε ξαφνικα η τροφοδοσια τους και εγω το διαπιστωνα οπως εσυ στον υπερηχο ...

Το θεμα ειναι να βρεθει το γιατι συμβαινει αυτο

Τη δευτερη φορα εκανα και εγω αντιπικτηκες αλλα δεν μας βοηθησαν...

Πολυ φοβαμαι πως δεν υπαρχουν απαντησεις ...

tap tap καλημερα

διαβασα τηνπεριπετεια σου και το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι λυπαμαι βαθυτατα.. για ο,τι περασες.ευχομαι την επομενη φορα να κρατας στην αγκαλια σου το μωρακι σου.

ισως να μην ειναι του παροντος αλλα θα ηθελα να παρεμβω καθως εγω ειχα μια εξαιρετικα επικινδυνη εγκυμοσυνη αλλα η εγκαιρη διαγνωση του γιατρου βοηηθησε να φτασω 31η βδ και να μπουν τα μωρα στη θερμοκοιτδα για 40 μερες.

παιδακι θα κανεις.το θεμα ειναι με ποιον γιατρο και αφου πλεον κανεις καποια πολυ σημαντικα βηματα μαζι του.καταρχην εφοσον εχεις θρομβοφιλια οι αντιπηκτικες ειναι μονοδρομος γιατι το πιο πιθανο ειναι να σε φερουν στο ιδιο ατυχες σημειο.

το ουρεοπλασμα επισης ειναι δεικτης αποβολης και δε πρεπει να ξαναμεινεις εγκυος αν πρωτα δε το ξεφορτωθεις.

τελος η περιδεση δεν επρεπε να γινει τοσο υψηλη εβδομαδα κησης αλλα το πολυ μεχρι τη 19η. το πιο φρονιμο ειναι να γινεται στη 12η βδ αλλιως υπαρχει κινδυνος να σπασουν τα νερα.

σε εμενα ειχε δδιαγνωστει πληρης εξαλειψη τραχηλουσ τη 24η βδ λογω διδυμης κυησης και ουτε λογος να περιδεσουν τη μητρα παρολο που νοσηλευομουν μεσα στο νοσοκομειο (ιπποκρατειο θεσνικης)

αν εχεις ενα γιατρο τσακαλο ο οποιος θα αναλαβει να σε παρακολουθει πολυ στενα, με πληρη συναισθηση ποσο πολυ βοηθεια χρειαζεσαι θεωρω οτι θα τα βγαλεις περα με την 3η εγκυμοσυνη σου!!!!

στη θεση σου θα πηγαινα ακομα και σε συμβουλο ψυχικης υγειας προκειμενου να μαζεψω τα κομματια μου. τα ψυχοσωματικα ειναι ενα καμπανακι που χτυπαει ο οργανισμος σου για να του παρεχεις φροντιδα.θεωρω οτι στο παρον πρεπει κοπελα μου να συνελθεις ηταν πολυ μεγαλη η 2η απωλεια...

ευχομαι ο Θεος να σου δωσει το κουραγιο να συνεχισεις και να κρατησεις στα χερια σου το θαυμα!!!!!

Καλημέρα κ καλή χρόνια σε όλες τις κοπέλες του φόρουμ.δυστηχως για δεύτερη φορα δεν κατάφερα να γίνω μανούλα. Στη πρώτη εγκυμοσύνη το έχασα στην 21εβδομαδα κ σε αυτή στην 24 εβδομάδα αφού είχα κάνει την β επιπέδου κ όλα ήταν καλα. Αυτή τη φορα πέρα από ψυχολογικά υπέφερα κ πολύ σωματικά,μου έκαναν περίδεση μήπως κ τα καταφέρω να το κρατήσω αλλά την επόμενη μέρα έσπασαν τα νερά κ γέννησα φυσιολογικά.καποιες εδω μέσα καταλαβαίνετε πως νιώθω.ειμαι απελπισμένη με μια κατάθλιψη να με τρωωει σιγά σιγά.εκανα εξετάσεις άλλαξα γιατρό .απο τις εξετάσεις βρέθηκε ένα από τα γονίδια της θρομβοφιλιας ότι είναι ομοζυγωτης κ ότι έχω ουρεοπλασμα. Μου εδωσε αντιβίωση ο γιατρός για το ουρεοπλασμα αλλά κορίτσια είμαι τοσο απογοητευμένη που ούτε την θεραπεια δε μπορώ να κανω.για να μην γίνω κουραστική θα θελα να μου πείτε αν κάποια κοπέλα με το δικό μου ιστορικό δηλαδή με δυο αποβολές δεύτερου τριμήνου καταφερε να κάνει έστω ένα παιδί?

Λυπαμαι ειλικρινα για οτι περασες και περνας και σε καταλαβαινω απολυτα μιας και εγω εχω τοκετο στις 38 εβδομαδες και το μωρο δεν τα καταφερε...Θελω να ρωτησω , εκανες περιδεσι λογο τραχηλου τοσο αργα στην εγκυμοσυνη ? η λογο του μικροβιου ?Προσπαθω να καταλαβω!!!

Και κατι αλλο με ιστορικο τοσο μεγαλης αποβολης κανενας απο τους δυο γιατρους σου δεν σου εδωσε να κανεις εξετασεις για ουρεοπλασμα και χλαμυδια ?? που συνηθωςς αυτα προκαλουν το σπασιμο των νερων...

Εγω θα σου πω το εξης ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ ΚΑΤΩ!πρεπει να φανεις δυνατη , να κανεις οσες εξετασεις χρειαζεται και αν χρειαστει να ξανα αλλαξεις γιατρο...Θα σου προτεινα να παρεις και ολες τις εξετασεις σου και να δεις και εναν αιματολογο και να απαιτησεις απο τον γιατρο σου να σε ξεσκονισει..

Εμενα μου πηρε 4 μηνες να βρω τι εχω...και πως το εχασα!!Αλλα ποτε μην το βαλεις κατω και πανω απο ολα προσεχε τον εαυτο σου!