Για όσες έκαναν διακοπή κύησης

Καλημέρα κορίτσια.

Ειχα πολύ καιρό να μπω εδώ και οταν είδα το email πιαστηκε η καρδια μου για το τι θα διαβάσω. Χάρηκα που ήταν ένα μήνυμα πιο αισιόδοξο😊.

Κι εγώ κορίτσια είμαι πολύ καλά πλέον μόνο κι εγώ αυτή τη φορά δεν το βλέπω να έρχεται εύκολα και πάντα ξαναγυρίζω πίσω και λέω γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα. Τουλάχιστον ελπίζω να προχωράμε όλες πιο δυνατές.

Καλημέρα κορίτσια.

Ειχα πολύ καιρό να μπω εδώ και οταν είδα το email πιαστηκε η καρδια μου για το τι θα διαβάσω. Χάρηκα που ήταν ένα μήνυμα πιο αισιόδοξο😊.

Κι εγώ κορίτσια είμαι πολύ καλά πλέον μόνο κι εγώ αυτή τη φορά δεν το βλέπω να έρχεται εύκολα και πάντα ξαναγυρίζω πίσω και λέω γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα. Τουλάχιστον ελπίζω να προχωράμε όλες πιο δυνατές.

Καλημέρα κοριτσια ,

Και εγω προσπαθώ αλλά τίποτα ακομα ....

Μια είμαι καλα μια χαλια . Όντως κ εμένα ο κύκλος μου έχει κατι ψιλό θέματα θα δούμε .....

Ελπίζω σύντομα να έχουμε όλες ευχάριστα

Μας αξίζει !

Γεια σας κορίτσια! Ελπιζω να ειστε ολες καλα! Θελω να ευχαριστησω κ απο εδω την olmar για το ενδιαφερον της .

Περασαν 6 μηνες απο τη διακοπη της πρωτης εγκυμοσυνης μου, και πριν δυο μερες εμαθα πως ειμαι έγκυος ξανα. Οι φοβοι πολλοι. Κραταω μικρο καλάθι και δεν κανω σχεδια..απλα προσευχομαι αυτη η φορα να ειναι τυχερη και ασυννέφιαστη. Απλα να τα καταφερω. Αν παλι όχι...εδω θα ειμαι να τα αντιμετωπισω ξανα..Ας γινει το θέλημα Του

αναστασια μου χαιρομαι παρααααα πολυ.....με ολη την δυναμη μου σου ευχομαι ολα να πανε καλα και αυτη την φορα να εχεις το παιδι στα χερια σου...ειμαστε εδω για την στηριξη που χρειαζεσαι....δεν ειναι και ευκολη η διαρκεια της εγκυμοσυνης ποσο μαλλον αν εχουμε περασει ολα αυτα...να μας στελνεις τα νεα τα καλα να περνουμε δυναμη και χαρα μεσα απο σενα.την εχουμε αναγκη.

8 μηνες και κατι....ακομα χαλια ειμαι.τελικα μαλλον δεν ειμαι και τοσο δυνατη.για ολες εκεινες που προσπαθουν, κοριτσια υπομονη...η ψυχολογια ολων σας δν ειναι στην καλυτερη φαση γι αυτο και καθυστερει....να σκεφτεστε οτι δεν πειραζει....ας αργησει και λιγο...το θεμα ειναι να πανε ολα καλα μετα....προσπαθειστε να ειστε ηρεμες οσο γινεται και καντε πραγματα που θα βγαλουν εστω και για λιγο την εγκυμοσυνη απο το κεφαλι σας...τοτε θα ερθει...μακαρι ο καινουργιος χρονος να ερθει και να ακουσουμε πολλα καλα νεα εδω μεσα....

Avαστασια μου,κατ'αρχας,χαιρομαι παρά πολύ για σένα κ εύχομαι να πάνε όλα καλά.

Όσο δύσκολο κι αν είναι,ελπιζω να απολαύσεις την εγκυμοσύνη σου και να πάνε όλα τέλεια.

Ή αλήθεια είναι ότι εγώ το έβαλα πολύ πίσω στο μυαλό λόγω άλλων προβλημάτων.

Με δυνάμωσε κ με "ξύπνησε απ την απόλυτη μαυριλα "που ζούσα.

7 μήνες δεν κοιταζομουν στον καθρέφτη καλά καλά. Δεν περιποιομουν καθόλου.

Μπορεί να σας φαίνεται γελοίο όλο αυτό αλλά ημουν αδρανής σε πάρα πολλά θεματα.

Ευτυχώς,συνερχομαι. Όπως το είπε η Olmar, να κάνουνε πράγματα να ξεχνιομαστε.

Έυχομαι κ εγώ,συντομα να έχουμε απ όλες τις κοπέλες ευχάριστα νέα. Και να μην ξαναγράψει άλλη πονεμένη ιστορία.

καλησπερα κοριτσια,μπαινω που κ που κ διαβαζω τις εμπειριες σας!!

ααααχ ποσο σας νιωθω.....αυτος ο πονος δε λεει να μαλακωσει,το αντιθετο θα ελεγα δυναμωνει!!!

η δικια μου ιστορια εχει ως εξης......εχω κανει 6 εξωσωματικες,στην τριτη ειχα παλλινδρομη την δεκατη εβδομαδα κ στη τεταρτη αποκτησα ενα κοριτσακι που σημερα ειναι 3ετων,περσι τον οκτωβριο εμεινα ξανα εγκυος σε διδυμα αυτη τη φορα ενα αγορακι κ ενα κοριτσακι!τρελη χαρα!

ολα κυλουσαν υπεροχα...αψογη αυχενικη,αψογη β επιπεδου!τα πρωτα συννεφα μπηακν στη ζωη μας την 26η εβδομαδα που ο γιατρος ειδε μια καθυστερηση στο μηριαιο της μπουμπους ξανα απο μια εβδομαδα ελενχος απο εμβρυολογο τα ιδια κ χειροτερα ολο κ εμενα πισω ,συμπερασμα η μικρη μας επασχε απο αχονδροπλασια(μη αναστρεψιμο δηλ.)κ ηταν σιγουρο οτι στην πορεια θα παρουσιαζε κ αλλα προβληματα!

η αμνιοπαρακεντηση δε θα εδινε κατι καινουργιο απλα θα το επιβεβαιωνε κ θα βαζαμε σε κινδυνο κ το αλλο μωρο γι αυτο κ δεν καναμε!παρακολουθηση λοιπον καθε εβδομαδα κ στις 31+4 καναμε τη διακοπη το ενος εμβρυου κ δυο μερες μετα γεννησα το αντρακι μου που εμεινε στη μενν 27 μερες!

τη μικρη την ειδε μονο ο αντρας μου κ της εδωσε την πρωτη κ τελευταια αγκαλια,εγω μονο την εικονα της απ την ωρα της ταφης,το μικρο μου αστερακι ειναι εκει ψηλα πια εδω κ επτα μηνες κ ομως παρολο που εχω αλλα δυο αγγελουδια ο πονος ειναι μεγαλος δεν εχει περασει ουτε μια μερα,ουτε μια ωρα που να μη τη σκεφτω !ειναι τοσο δυσκολο να παιρνεις μια τετοια αποφαση για μια ψυχουλα που μεγαλωνει μεσα σου αλλα δε θα μπορουσα να τη φερω στη ζωη κ να φυγει μετα ή να ζησει γεματη πονο!

κοριτσια μου οπως ειπα κ πριν σας νιωθω,οσο πιο μεγαλο το εμβρυο ειναι ακομα πιο δυσκολο κ οταν ειναι κ η πρωτη κυηση εκει δεν εχω λογια!

υπομονη,επιμονη κ το ονειρο θα γινει πραγματικοτητα,ολες θα αποκτησουν γερα μωρακι ,αυτο δε θα σβηστει ποτε αλλα οσο μπορειτε δωστε χορο στην καρδουλα κ στη ψυχουλα σας να μπει λιγο φως κ αργα ή γρηγορα ολα θα γινουν!!!

σας στελνω τα φιλια μου κ απο μια τεραστια αγκαλια!

σορρυ για τα πολλα μην.αλλα οταν τα εγραφα μαζεμενα με πεταγε εκτος!

Καλησπέρα κορίτσια..Διαβάζω τις ιστορίες σας και νιώθω κάποιον να με νιώθει..Εμένα η ιστορία μου έχει ως εξής..Ξεκίνησα μια φυσιολογικότατη κύηση με τις καλύτερες προδιαγραφές..Ο γυναικολόγος μου τον είχε συστήσει γιατρός ως άριστο επιστήμονα κτλ κτλ στη πόλη που μένω..Με το καλημέρα σας χωρίς να με βάλει να κάνω σχετικές εξετάσεις και με με φυσιολογική σύλληψη να παίρνω ενέσεις innohep και φουλ ultrogestan.Κάπου κοντά στον 3ο μήνα έρχεται η ώρα της αυχενικής διαφάνειας...Και κάπου εκεί άρχισε η αρχή του τέλους..Καταρχήν δε με έστειλε σε πιστοποιημένο για την εξέταση γιατρό άλλα την έκανε ο ίδιος ως ''πιστοποιημένος''όπως ανέφερε το cv του..Παράλληλα εκείνη τη μέρα του φέραν ένα νέο μηχάνημα να δοκιμάσει και μου είπε θα σε εξετάσω με αυτό..Εν ολίγοις με έλεγχε επί 1 ώρα με το εν λόγω μηχάνημα κολπικά!!!5 φορές του ζήτησα να διακόψουμε να πάω τουαλέτα..Τέσπα τελείωνει η εξέταση και βγήκε καλή άριστη δηλ αλλά το έμβρυο εμφάνισε ομφαλοκήλη..Τέσπα φεύγω από το ιατρείο και γυρνάω σπίτι όπου ξεκίνησε μία αιμορραγία τρομερή..Σταμάτησε ευτυχώς σχετικά γρήγορα αλλά η ζημιά είχε γίνει.Με έβαλε να συνεχίσω τις αντιθρομβικές και άρχισε να με τρομοκρατεί για το θέμα της ομφαλοκήλης ότι είναι γενετική ανωμαλία και να πάω να κάνω χοριακές λάχνες και και και..Τεσπα έκλεισα ραντεβού σε ειδικό κέντρο για αυτό και αφού ηρέμησε η αιμορραγία ηρέμησα και εγώ λίγο.Είχα μιλήσει και με άλλους γυναικολόγους και μου είπαν ότι η ομφαλοκήλη ενδεχομένως να απορροφηθεί στις επόμενες εβδομάδες ή άμα συνεχίσει να χειρουργηθεί.Αυτός κάθετος έχεις πρόβλημα και ένα θαύμα μόνο να ελπίζεις να γίνει..Μετά από 10 μέρες όπου συνέχιζα και τα φάρμακα κανονικά και όλα και μετά από μία σύγχηση που πέρασα ξεκινάει μεγάλη αιμορραγία που δε σταματούσε και αναγκαστικά μπήκα στο νοσοκομείο.Νοσηλεύτικα 1 εβδομάδα περίπου και αφού βγήκα πήγα σε εκείνο το κέντρο για την εξέταση χοριακών λαχνών..Με το που με βλέπει η ειδικός τρόμαξε και δεν προχώρησε φυσικά στην εξέταση καθώς είχα 2 τεράστιες αποκολλήσεις (μου το χε πει και αυτός αλλά μου χε πει ότι δεν είχα θέμα για την επεμβατική εξέταση)...Τέλοσπάντων εντω μεταξύ μου πε να σταματήσω τις ενέσεις λόγω της αιμορραγίας.Επειδή το κέντρο ήταν σε άλλη πόλη και εκεί έχω συγγενικά πρόσωπα λόγω και της κατάστασης έμεινα εκεί και με παρακολούθησε μία πολύ καλή γυναικολόγος.Όλα φαινόνταν να πηγαίνουν καλά γιατί έκανα μία ειδική εξέταση ΝΙΡΤ λέγεται και είδαμε ότι δεν έχει το μωρό θέμα γενετικών ανωμαλιών αλλά παράλληλα η ομφαλοκήλη μαζεύτηκε μέσα και όλα πήγαιναν ρολόι.Προς τον 5ο μήνα χάνουμε μέρος του αμνιακού υγρού ξαφνικά ένα βράδυ.Περιμένουμε λίγες μέρες να δούμε πως πάει και όταν πήγα για τον τελευταίο υπέρηχο είχε φύγει όλο το αμνιακό υγρό,το μωρό είχε στραπατσαριστεί και μετα βίας ακουγόνταν καρδιά..Έκανα επειγόντως εισαγωγή στο Διαβαλκανικό (στη Θεσσαλονίκη ήμουν) και με φυσιολογικό τοκετό το πήραν γιατί ήταν θέμα χρόνου να μου αρχίσει συψαιμία.Όταν πήρα τον αρχικό γιατρό μου από ευγένεια να τον ενημερώσω για το τι έγινε το μόνο που μου είπε ήταν αν ήθελα να πάω στη κλινική στη πόλη που ήμουν για να το κάνει αυτός τη διαδικασία.Και να προσθέσω ότι τις προγούμενο όλο καιρό τον ενημέρωνα για τα πάντα δεν είχα καταλάβει τπτ ακόμα..Τέσπα όταν με καθαρίζαν είδαν τι έγινε..Υπήρχε ένα τεράστιο αιμάτωμα στο πίσω μέρος του σάκου που δε το πιανε υπέρηχος πουθενά από όπου πήγα και από ότι μου είπαν εκεί γίνεται μόνο με βίαιη επέμβαση εξωτερικά με κάποιο εργαλείο αλλά επιδεινώθηκε και με τις ενέσεις ηπαρίνης που έπαιρνα..Κάποια στιγμή πίεσε πολύ το σάκο και έφυγε το υγρό και δεν μπορούσε να αφήσει τον πλακούντα να δώσει μέσα νέο υγρό..Για να με καθαρίσουν τους πήρε τριπλάσιο χρόνο από το φυσιολογικό..Σε κάποια φάση ξύπνησα και τους άκουγα τι λέγαν(δε περιμέναν να πάρει τόσο πολύ και δε με ναρκώσαν παραπάνω) και άκουγα ξεκάθαρα τα βρισίδια στον προηγούμενο γυναικολόγο..Χάθηκε ένα υγιέστατο παιδάκι από σωρεία ιατρικών λαθών και φυσικά ο γυναικολόγος εκείνος δε με πήρε ένα τηλ να δει ζώ,πέθανα είμαι καλά?το μόνο που κατάλαβα από αυτή την υπόθεση είναι ότι βρήκα ένα σοβαρό επιτελείο γιατρών και ειδικών στη Θεσσαλονίκη που σέβονται τη δουλειά και τον άνθρωπο που έχουν απέναντι τους και ότι δεν θα εμπιστεύομαι πλέον κανέναν εύκολα..Ο γιατρός που σας είπα δεν ήταν σε κανένα κατάλογο ελληνικό ή διεθνή πιστοποιημένος για εξετάσεις 1,2,3 τριμήνου και σας λέω μη παίρνετε φαρμακευτικές αγωγές χωρίς ψάξιμο..

Καλησπέρα κορίτσια..Διαβάζω τις ιστορίες σας και νιώθω κάποιον να με νιώθει..Εμένα η ιστορία μου έχει ως εξής..Ξεκίνησα μια φυσιολογικότατη κύηση με τις καλύτερες προδιαγραφές..Ο γυναικολόγος μου τον είχε συστήσει γιατρός ως άριστο επιστήμονα κτλ κτλ στη πόλη που μένω..Με το καλημέρα σας χωρίς να με βάλει να κάνω σχετικές εξετάσεις και με με φυσιολογική σύλληψη να παίρνω ενέσεις innohep και φουλ ultrogestan.Κάπου κοντά στον 3ο μήνα έρχεται η ώρα της αυχενικής διαφάνειας...Και κάπου εκεί άρχισε η αρχή του τέλους..Καταρχήν δε με έστειλε σε πιστοποιημένο για την εξέταση γιατρό άλλα την έκανε ο ίδιος ως ''πιστοποιημένος''όπως ανέφερε το cv του..Παράλληλα εκείνη τη μέρα του φέραν ένα νέο μηχάνημα να δοκιμάσει και μου είπε θα σε εξετάσω με αυτό..Εν ολίγοις με έλεγχε επί 1 ώρα με το εν λόγω μηχάνημα κολπικά!!!5 φορές του ζήτησα να διακόψουμε να πάω τουαλέτα..Τέσπα τελείωνει η εξέταση και βγήκε καλή άριστη δηλ αλλά το έμβρυο εμφάνισε ομφαλοκήλη..Τέσπα φεύγω από το ιατρείο και γυρνάω σπίτι όπου ξεκίνησε μία αιμορραγία τρομερή..Σταμάτησε ευτυχώς σχετικά γρήγορα αλλά η ζημιά είχε γίνει.Με έβαλε να συνεχίσω τις αντιθρομβικές και άρχισε να με τρομοκρατεί για το θέμα της ομφαλοκήλης ότι είναι γενετική ανωμαλία και να πάω να κάνω χοριακές λάχνες και και και..Τεσπα έκλεισα ραντεβού σε ειδικό κέντρο για αυτό και αφού ηρέμησε η αιμορραγία ηρέμησα και εγώ λίγο.Είχα μιλήσει και με άλλους γυναικολόγους και μου είπαν ότι η ομφαλοκήλη ενδεχομένως να απορροφηθεί στις επόμενες εβδομάδες ή άμα συνεχίσει να χειρουργηθεί.Αυτός κάθετος έχεις πρόβλημα και ένα θαύμα μόνο να ελπίζεις να γίνει..Μετά από 10 μέρες όπου συνέχιζα και τα φάρμακα κανονικά και όλα και μετά από μία σύγχηση που πέρασα ξεκινάει μεγάλη αιμορραγία που δε σταματούσε και αναγκαστικά μπήκα στο νοσοκομείο.Νοσηλεύτικα 1 εβδομάδα περίπου και αφού βγήκα πήγα σε εκείνο το κέντρο για την εξέταση χοριακών λαχνών..Με το που με βλέπει η ειδικός τρόμαξε και δεν προχώρησε φυσικά στην εξέταση καθώς είχα 2 τεράστιες αποκολλήσεις (μου το χε πει και αυτός αλλά μου χε πει ότι δεν είχα θέμα για την επεμβατική εξέταση)...Τέλοσπάντων εντω μεταξύ μου πε να σταματήσω τις ενέσεις λόγω της αιμορραγίας.Επειδή το κέντρο ήταν σε άλλη πόλη και εκεί έχω συγγενικά πρόσωπα λόγω και της κατάστασης έμεινα εκεί και με παρακολούθησε μία πολύ καλή γυναικολόγος.Όλα φαινόνταν να πηγαίνουν καλά γιατί έκανα μία ειδική εξέταση ΝΙΡΤ λέγεται και είδαμε ότι δεν έχει το μωρό θέμα γενετικών ανωμαλιών αλλά παράλληλα η ομφαλοκήλη μαζεύτηκε μέσα και όλα πήγαιναν ρολόι.Προς τον 5ο μήνα χάνουμε μέρος του αμνιακού υγρού ξαφνικά ένα βράδυ.Περιμένουμε λίγες μέρες να δούμε πως πάει και όταν πήγα για τον τελευταίο υπέρηχο είχε φύγει όλο το αμνιακό υγρό,το μωρό είχε στραπατσαριστεί και μετα βίας ακουγόνταν καρδιά..Έκανα επειγόντως εισαγωγή στο Διαβαλκανικό (στη Θεσσαλονίκη ήμουν) και με φυσιολογικό τοκετό το πήραν γιατί ήταν θέμα χρόνου να μου αρχίσει συψαιμία.Όταν πήρα τον αρχικό γιατρό μου από ευγένεια να τον ενημερώσω για το τι έγινε το μόνο που μου είπε ήταν αν ήθελα να πάω στη κλινική στη πόλη που ήμουν για να το κάνει αυτός τη διαδικασία.Και να προσθέσω ότι τις προγούμενο όλο καιρό τον ενημέρωνα για τα πάντα δεν είχα καταλάβει τπτ ακόμα..Τέσπα όταν με καθαρίζαν είδαν τι έγινε..Υπήρχε ένα τεράστιο αιμάτωμα στο πίσω μέρος του σάκου που δε το πιανε υπέρηχος πουθενά από όπου πήγα και από ότι μου είπαν εκεί γίνεται μόνο με βίαιη επέμβαση εξωτερικά με κάποιο εργαλείο αλλά επιδεινώθηκε και με τις ενέσεις ηπαρίνης που έπαιρνα..Κάποια στιγμή πίεσε πολύ το σάκο και έφυγε το υγρό και δεν μπορούσε να αφήσει τον πλακούντα να δώσει μέσα νέο υγρό..Για να με καθαρίσουν τους πήρε τριπλάσιο χρόνο από το φυσιολογικό..Σε κάποια φάση ξύπνησα και τους άκουγα τι λέγαν(δε περιμέναν να πάρει τόσο πολύ και δε με ναρκώσαν παραπάνω) και άκουγα ξεκάθαρα τα βρισίδια στον προηγούμενο γυναικολόγο..Χάθηκε ένα υγιέστατο παιδάκι από σωρεία ιατρικών λαθών και φυσικά ο γυναικολόγος εκείνος δε με πήρε ένα τηλ να δει ζώ,πέθανα είμαι καλά?το μόνο που κατάλαβα από αυτή την υπόθεση είναι ότι βρήκα ένα σοβαρό επιτελείο γιατρών και ειδικών στη Θεσσαλονίκη που σέβονται τη δουλειά και τον άνθρωπο που έχουν απέναντι τους και ότι δεν θα εμπιστεύομαι πλέον κανέναν εύκολα..Ο γιατρός που σας είπα δεν ήταν σε κανένα κατάλογο ελληνικό ή διεθνή πιστοποιημένος για εξετάσεις 1,2,3 τριμήνου και σας λέω μη παίρνετε φαρμακευτικές αγωγές χωρίς ψάξιμο..

Ειλικρινα δεν εχω λογια λυπαμαι πολυ κοριτσι μου για την απωλεια σου ειλικρινα λυπαμαι πολυ.Επειδη σε λιγες μερες θα κανω βιοψια τροφοβλαστη γιατι δεν φανηκε στην αυχενικη το ρινικο οστο την εκανα την 11 βδομαδα θα ηθελα να σε ρωτησω τι ειναι η εξεταση ΝΙΡΤ ? Ειναι μη επεμβατικη απο οτι καταλαβαινω?

Ειλικρινα δεν εχω λογια λυπαμαι πολυ κοριτσι μου για την απωλεια σου ειλικρινα λυπαμαι πολυ.Επειδη σε λιγες μερες θα κανω βιοψια τροφοβλαστη γιατι δεν φανηκε στην αυχενικη το ρινικο οστο την εκανα την 11 βδομαδα θα ηθελα να σε ρωτησω τι ειναι η εξεταση ΝΙΡΤ ? Ειναι μη επεμβατικη απο οτι καταλαβαινω?

Ακριβώς είναι μια αιματολογική εξέταση που φεύγει εξωτερικό και σε 10 μέρες παίρνεις αποτελέσματα.Στην ουσία στο αίμα της μητέρας κυκλοφορούν κύτταρα του εμβρύου τα αναλύουν και βρίσκουν με 99.8% ακρίβεια το σύνδρομο 21(down) και 97% σύνδρομο 13+18 και εξίσου καλή ακρίβεια κάπου 15 άλλα σύνδρομα..Είναι εντελώς ανώδυνη και άμα βγει καθαρή δεν χρειάζεται να κάνεις περαιτέρω επεμβατικούς ελέγχους.

Ακριβώς είναι μια αιματολογική εξέταση που φεύγει εξωτερικό και σε 10 μέρες παίρνεις αποτελέσματα.Στην ουσία στο αίμα της μητέρας κυκλοφορούν κύτταρα του εμβρύου τα αναλύουν και βρίσκουν με 99.8% ακρίβεια το σύνδρομο 21(down) και 97% σύνδρομο 13+18 και εξίσου καλή ακρίβεια κάπου 15 άλλα σύνδρομα..Είναι εντελώς ανώδυνη και άμα βγει καθαρή δεν χρειάζεται να κάνεις περαιτέρω επεμβατικούς ελέγχους.

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση.

Despinio μ,ειλικρινα λυπάμαι παρά πολύ για ότι πέρασες.

Εύχομαι να περάσει γρήγορα ο πόνος σου. Και με το καλό να κρατήσεις κ εσύ ένα υγιές μωρό στην αγκαλιά σου.Την αγκαλιά μου κ την αγάπη μ..

Anypomonh, εύχομαι τα καλύτερα για το αποτέλεσμα των εξετάσεων σας.

Περασαν 6 μηνες απο τη διακοπη της πρωτης εγκυμοσυνης μου, και πριν δυο μερες εμαθα πως ειμαι έγκυος ξανα. Οι φοβοι πολλοι. Κραταω μικρο καλάθι και δεν κανω σχεδια..απλα προσευχομαι αυτη η φορα να ειναι τυχερη και ασυννέφιαστη. Απλα να τα καταφερω. Αν παλι όχι...εδω θα ειμαι να τα αντιμετωπισω ξανα..Ας γινει το θέλημα Του

Ακριβώς το ίδιο σκεπτικό... Εμένα έχει περάσει ένας χρόνος από τη διακοπή κ διανύω τη 14η εβδομάδα πλέον, με προβληματακια μεν αλλά με ελπίδα.Ο,τι περναει απο το χερι μας το κανουμε...

Ας γίνει το θέλημα Του

Ακριβώς το ίδιο σκεπτικό... Εμένα έχει περάσει ένας χρόνος από τη διακοπή κ διανύω τη 14η εβδομάδα πλέον, με προβληματακια μεν αλλά με ελπίδα.Ο,τι περναει απο το χερι μας το κανουμε...

Ας γίνει το θέλημα Του

Θέλει ψυχική δυναμη να παλεύεις με φαντασματα κ με φόβους..καθε βήμα παραπέρα είναι και ένα σκαλοπάτι ελπίδας.Εγω εχω δρομο πολύ μπροστά μου..διανύω την 9η εβδομάδα. Όμως αρνούμαι να με λυγίσουν οι αρνητικές σκέψεις γιατί σκέφτομαι πως αυτά τα μωράκια που εχω μέσα μου δεν αξίζουν την αρνητικότητα του παρελθόντος.απλα εχω αφεθει και προσεύχομαι..

Ευχομαι να γεμισουν οι αγκαλιες μας αυτη τη φορα..Να γεμισουν οι αγκαλιες κάθε μάνας που βίωσε αυτή την απώλεια.

Θέλει ψυχική δυναμη να παλεύεις με φαντασματα κ με φόβους..καθε βήμα παραπέρα είναι και ένα σκαλοπάτι ελπίδας.Εγω εχω δρομο πολύ μπροστά μου..διανύω την 9η εβδομάδα. Όμως αρνούμαι να με λυγίσουν οι αρνητικές σκέψεις γιατί σκέφτομαι πως αυτά τα μωράκια που εχω μέσα μου δεν αξίζουν την αρνητικότητα του παρελθόντος.απλα εχω αφεθει και προσεύχομαι..

Ευχομαι να γεμισουν οι αγκαλιες μας αυτη τη φορα..Να γεμισουν οι αγκαλιες κάθε μάνας που βίωσε αυτή την απώλεια.

Αρνητικοτητα εννοειτε πως όχι, αλλά ούτε κ μέσα στη τρελή χαρά.

Πατάμε έδαφος για να μην πέσουμε από ψηλα. Εννοειτε πως υπάρχει χαρά κ προσωπικά είμαι ευγνώμων για τη νέα εγκυμοσυνη. Καθε περίπτωση είναι ξεχωριστη. Είπαμε...Ελπίδα κ ο,τι θέλει ο Θεός!

Εύχομαι να πάνε όλα καλά για όλες μας!

Αρνητικοτητα εννοειτε πως όχι, αλλά ούτε κ μέσα στη τρελή χαρά.

Πατάμε έδαφος για να μην πέσουμε από ψηλα. Εννοειτε πως υπάρχει χαρά κ προσωπικά είμαι ευγνώμων για τη νέα εγκυμοσυνη. Καθε περίπτωση είναι ξεχωριστη. Είπαμε...Ελπίδα κ ο,τι θέλει ο Θεός!

Εύχομαι να πάνε όλα καλά για όλες μας!

Ακριβώς.Συμφωνώ απόλυτα!!

On 13/12/2016 at 6:42 ΜΜ, ΖΩΗ13 είπε:

η αμνιοπαρακεντηση δε θα εδινε κατι καινουργιο απλα θα το επιβεβαιωνε κ θα βαζαμε σε κινδυνο κ το αλλο μωρο γι αυτο κ δεν καναμε!παρακολουθηση λοιπον καθε εβδομαδα κ στις 31+4 καναμε τη διακοπη το ενος εμβρυου κ δυο μερες μετα γεννησα το αντρακι μου που εμεινε στη μενν 27 μερες!

τη μικρη την ειδε μονο ο αντρας μου κ της εδωσε την πρωτη κ τελευταια αγκαλια,εγω μονο την εικονα της απ την ωρα της ταφης,το μικρο μου αστερακι ειναι εκει ψηλα πια εδω κ επτα μηνες κ ομως παρολο που εχω αλλα δυο αγγελουδια ο πονος ειναι μεγαλος δεν εχει περασει ουτε μια μερα,ουτε μια ωρα που να μη τη σκεφτω !ειναι τοσο δυσκολο να παιρνεις μια τετοια αποφαση για μια ψυχουλα που μεγαλωνει μεσα σου αλλα δε θα μπορουσα να τη φερω στη ζωη κ να φυγει μετα ή να ζησει γεματη πονο!

κοριτσια μου οπως ειπα κ πριν σας νιωθω,οσο πιο μεγαλο το εμβρυο ειναι ακομα πιο δυσκολο κ οταν ειναι κ η πρωτη κυηση εκει δεν εχω λογια!

υπομονη,επιμονη κ το ονειρο θα γινει πραγματικοτητα,ολες θα αποκτησουν γερα μωρακι ,αυτο δε θα σβηστει ποτε αλλα οσο μπορειτε δωστε χορο στην καρδουλα κ στη ψυχουλα σας να μπει λιγο φως κ αργα ή γρηγορα ολα θα γινουν!!!

 

σας στελνω τα φιλια μου κ απο μια τεραστια αγκαλια!

σορρυ για τα πολλα μην.αλλα οταν τα εγραφα μαζεμενα με πεταγε εκτος!

Καλημέρα ΖΩΗ13 , σου έχω στείλει ένα μήνυμα 

On 14/12/2016 at 1:45 ΜΜ, deppykar είπε:

Καλησπέρα κορίτσια..Διαβάζω τις ιστορίες σας και νιώθω κάποιον να με νιώθει..Εμένα η ιστορία μου έχει ως εξής..Ξεκίνησα μια φυσιολογικότατη κύηση με τις καλύτερες προδιαγραφές..Ο γυναικολόγος μου τον είχε συστήσει γιατρός ως άριστο επιστήμονα κτλ κτλ στη πόλη που μένω..Με το καλημέρα σας χωρίς να με βάλει να κάνω σχετικές εξετάσεις και με με φυσιολογική σύλληψη να παίρνω ενέσεις innohep και φουλ ultrogestan.Κάπου κοντά στον 3ο μήνα έρχεται η ώρα της αυχενικής διαφάνειας...Και κάπου εκεί άρχισε η αρχή του τέλους..Καταρχήν δε με έστειλε σε πιστοποιημένο για την εξέταση γιατρό άλλα την έκανε ο ίδιος ως ''πιστοποιημένος''όπως ανέφερε το cv του..Παράλληλα εκείνη τη μέρα του φέραν ένα νέο μηχάνημα να δοκιμάσει και μου είπε θα σε εξετάσω με αυτό..Εν ολίγοις με έλεγχε επί 1 ώρα με το εν λόγω μηχάνημα κολπικά!!!5 φορές του ζήτησα να διακόψουμε να πάω τουαλέτα..Τέσπα τελείωνει η εξέταση και βγήκε καλή άριστη δηλ αλλά το έμβρυο εμφάνισε ομφαλοκήλη..Τέσπα φεύγω από το ιατρείο και γυρνάω σπίτι όπου ξεκίνησε μία αιμορραγία τρομερή..Σταμάτησε ευτυχώς σχετικά γρήγορα αλλά η ζημιά είχε γίνει.Με έβαλε να συνεχίσω τις αντιθρομβικές και άρχισε να με τρομοκρατεί για το θέμα της ομφαλοκήλης ότι είναι γενετική ανωμαλία και να πάω να κάνω χοριακές λάχνες και και και..Τεσπα έκλεισα ραντεβού σε ειδικό κέντρο για αυτό και αφού ηρέμησε η αιμορραγία ηρέμησα και εγώ λίγο.Είχα μιλήσει και με άλλους γυναικολόγους και μου είπαν ότι η ομφαλοκήλη ενδεχομένως να απορροφηθεί στις επόμενες εβδομάδες ή άμα συνεχίσει να χειρουργηθεί.Αυτός κάθετος έχεις πρόβλημα και ένα θαύμα μόνο να ελπίζεις να γίνει..Μετά από 10 μέρες όπου συνέχιζα και τα φάρμακα κανονικά και όλα και μετά από μία σύγχηση που πέρασα ξεκινάει μεγάλη αιμορραγία που δε σταματούσε και αναγκαστικά μπήκα στο νοσοκομείο.Νοσηλεύτικα 1 εβδομάδα περίπου και αφού βγήκα πήγα σε εκείνο το κέντρο για την εξέταση χοριακών λαχνών..Με το που με βλέπει η ειδικός τρόμαξε και δεν προχώρησε φυσικά στην εξέταση καθώς είχα 2 τεράστιες αποκολλήσεις (μου το χε πει και αυτός αλλά μου χε πει ότι δεν είχα θέμα για την επεμβατική εξέταση)...Τέλοσπάντων εντω μεταξύ μου πε να σταματήσω τις ενέσεις λόγω της αιμορραγίας.Επειδή το κέντρο ήταν σε άλλη πόλη και εκεί έχω συγγενικά πρόσωπα λόγω και της κατάστασης έμεινα εκεί και με παρακολούθησε μία πολύ καλή γυναικολόγος.Όλα φαινόνταν να πηγαίνουν καλά γιατί έκανα μία ειδική εξέταση ΝΙΡΤ λέγεται και είδαμε ότι δεν έχει το μωρό θέμα γενετικών ανωμαλιών αλλά παράλληλα η ομφαλοκήλη μαζεύτηκε μέσα και όλα πήγαιναν ρολόι.Προς τον 5ο μήνα χάνουμε μέρος του αμνιακού υγρού ξαφνικά ένα βράδυ.Περιμένουμε λίγες μέρες να δούμε πως πάει και όταν πήγα για τον τελευταίο υπέρηχο είχε φύγει όλο το αμνιακό υγρό,το μωρό είχε στραπατσαριστεί και μετα βίας ακουγόνταν καρδιά..Έκανα επειγόντως εισαγωγή στο Διαβαλκανικό (στη Θεσσαλονίκη ήμουν) και με φυσιολογικό τοκετό το πήραν γιατί ήταν θέμα χρόνου να μου αρχίσει συψαιμία.Όταν πήρα τον αρχικό γιατρό μου από ευγένεια να τον ενημερώσω για το τι έγινε το μόνο που μου είπε ήταν αν ήθελα να πάω στη κλινική στη πόλη που ήμουν για να το κάνει αυτός τη διαδικασία.Και να προσθέσω ότι τις προγούμενο όλο καιρό τον ενημέρωνα για τα πάντα δεν είχα καταλάβει τπτ ακόμα..Τέσπα όταν με καθαρίζαν είδαν τι έγινε..Υπήρχε ένα τεράστιο αιμάτωμα στο πίσω μέρος του σάκου που δε το πιανε υπέρηχος πουθενά από όπου πήγα και από ότι μου είπαν εκεί γίνεται μόνο με βίαιη επέμβαση εξωτερικά με κάποιο εργαλείο αλλά επιδεινώθηκε και με τις ενέσεις ηπαρίνης που έπαιρνα..Κάποια στιγμή πίεσε πολύ το σάκο και έφυγε το υγρό και δεν μπορούσε να αφήσει τον πλακούντα να δώσει μέσα νέο υγρό..Για να με καθαρίσουν τους πήρε τριπλάσιο χρόνο από το φυσιολογικό..Σε κάποια φάση ξύπνησα και τους άκουγα τι λέγαν(δε περιμέναν να πάρει τόσο πολύ και δε με ναρκώσαν παραπάνω) και άκουγα ξεκάθαρα τα βρισίδια στον προηγούμενο γυναικολόγο..Χάθηκε ένα υγιέστατο παιδάκι από σωρεία ιατρικών λαθών και φυσικά ο γυναικολόγος εκείνος δε με πήρε ένα τηλ να δει ζώ,πέθανα είμαι καλά?το μόνο που κατάλαβα από αυτή την υπόθεση είναι ότι βρήκα ένα σοβαρό επιτελείο γιατρών και ειδικών στη Θεσσαλονίκη που σέβονται τη δουλειά και τον άνθρωπο που έχουν απέναντι τους και ότι δεν θα εμπιστεύομαι πλέον κανέναν εύκολα..Ο γιατρός που σας είπα δεν ήταν σε κανένα κατάλογο ελληνικό ή διεθνή πιστοποιημένος για εξετάσεις 1,2,3 τριμήνου και σας λέω μη παίρνετε φαρμακευτικές αγωγές χωρίς ψάξιμο..

Κορίτσι μου απίστευτο αυτά που πέρασες.Ξέρω και γω γυναικολόγους στην πόλη μου που επιμένουν να κάνουν αυτοί την αυχενική. Πως είσαι τώρα μετά απ όλα αυτά?Σου εύχομαι να είστε γεροί με τον αντρούλη σου και σύντομα να ρθεί ένα μωράκι.

1 hour ago, arya30 είπε:

Κορίτσι μου απίστευτο αυτά που πέρασες.Ξέρω και γω γυναικολόγους στην πόλη μου που επιμένουν να κάνουν αυτοί την αυχενική. Πως είσαι τώρα μετά απ όλα αυτά?Σου εύχομαι να είστε γεροί με τον αντρούλη σου και σύντομα να ρθεί ένα μωράκι.

Μου πήρε πολύ καιρό να συνέλθω δηλ η ιστορία έγινε δεκέμβρη και μετά το πάσχα άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου..Ίσως άμα είχε και καλύτερο περιβάλλον να συνερχόμουν νωρίτερα αλλά δε με βοήθησε και αυτό..Πέραν του συζύγου μου και της οικογένειας του το σόι μου και οι φίλοι ήταν επιεικώς απαράδεκτοι ο καθένας με το τρόπο του βέβαια...Τώρα είμαι καλά εδώ και 2 μήνες ξεκίνησα προσπάθειες αλλά ακόμα τπτ.Στην αρχή λίγο αγχώθηκα αλλά όσο περνάει ο καιρός μου περνάει και αυτό το άγχος..Θα φανεί..Ελπίζω το καλύτερο για όλες μας αλλά να μην αφήνουμε κανέναν να παίζει με το σώμα και την υγεία μας..

Αχχχχ αυτό με τους συγγενείς και τους φίλους έχεις απόλυτο δίκιο.Και μένα σχεδόν καμία φίλη μου δε κατάλαβε τι μου συνέβει.Και ενώ έχω εξηγήσει σε συγγενείς τι σημαίνει η παλίνδρομη ακόμα με ρωτάνε.Και μάλιστα σήμερα μια θεία μου ενώ δεν έχω αναφέρει κάτι μου λέει μην αγχώνεσαι θα ξαναμείνεις.Τα παθήματα μαθήματα και άλλη φορά δεν θα πω τίποτα.Με το καλό στις προσπάθειες σας.

3 ώρες πρίν, arya30 είπε:

Αχχχχ αυτό με τους συγγενείς και τους φίλους έχεις απόλυτο δίκιο.Και μένα σχεδόν καμία φίλη μου δε κατάλαβε τι μου συνέβει.Και ενώ έχω εξηγήσει σε συγγενείς τι σημαίνει η παλίνδρομη ακόμα με ρωτάνε.Και μάλιστα σήμερα μια θεία μου ενώ δεν έχω αναφέρει κάτι μου λέει μην αγχώνεσαι θα ξαναμείνεις.Τα παθήματα μαθήματα και άλλη φορά δεν θα πω τίποτα.Με το καλό στις προσπάθειες σας.

Τι σου συνέβη ακριβώς?

Κορίτσια και εγώ με την παλίνδρομη μόνη μου εντελώς το πέρασα. Ένιωθα ότι κανείς δεν καταλάβαινε τι νιώθω και ψυχολογικά μου ήταν τρομερά κουραστικό το να κάθομαι να εξηγώ... Εγώ είχα το αντίθετι, ήθελα να υπάρξεθ κάποιος που να μου πει "έλα να το συζητήσουμε" για να πω αυτά που έχω να τα βγάλω από μέσα μου!! Όμως η μητέρα μου ήταν σε φάση "έλα μωρέ σιγά, πώς κάνεις έτσι" με σκοπό να με κάνει να το πάρω ελαφρά, ο πατερας μου και ο αδερφός μάλλον θεώρησαν ότι νταξει απλά μου πέρασε, η κολλητή μου δε μου το συζητούσε γιατί έβλεπε ότι ήμουν χάλια και εκεινη την περίοδο είχα κλειστεί στον εαυτό μου και το αγόρι μου δεν ήθελε να το συζητήσει γιατί ήταν κάτι που τον είχε στεναχωρήσει πολύ και ήθελε να το ξεχάσει.. Ευτυχώς όμως, δόξα τω Θεώ, μετά από μια περίοδο κατάθλιψης, πέρασε... Δεν το ξέχασα, απλά ηρέμησε ο πόνος κατά πάρα πολύ!!!

Απίστευτο και μένα κάπως έτσι..Οι δικοί μου πως κάνεις έτσι,η πρώτη είσαι,αυτά συμβαίνουν μέχρι που είπαν ότι γιατροί είναι αν δε κάνουν λάθη πως θα μάθουν..Πολλές μλκ άκουσα!!!Πολλές!!!Κάποιοι πάλι έχεις ίσως πρόβλημα πρέπει να κοιταχτείς,περνάει ο καιρός να δεις το ενδεχόμενο εξωσωματικής,είσαι μεγάλη πια..Οι ''φίλες'' επειδή έτυχε εκείνη τη περίοδο και είτε γεννήσαν είτε έμειναν έγκυες όλη την ώρα μου δείχναν φώτο των παιδιών τους,όλη την ώρα μιλάγαν για την εγκυμοσύνη τους μπροστά μου (έχουμε group chat στο viber)από τη πρώτη μέρα...Κανένας τους δε σκέφτηκε πως νιώθω και το μόνο που μου είπαν εμείς ψάξαμε το γιατρό που χαμε πριν πάμε..Δηλ. Εφταιξα και από πάνω.Μέχρι σήμερα που το έχω ξεπεράσει και έχω ηρεμήσει δε τους έχω συγχωρέσει και δε θέλω να τους συγχωρέσω ποτέ..Μέσα μου έκανα ένα καλό ξεκαθάρισμα για το τι είναι ο καθένας και τι περιμένω από αυτούς και από μένα..Δυνάμωσα ως άνθρωπος ως προς τους άλλους..