Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Διατροφη σε υπερβαρη εφηβη


Recommended Posts

Ο τιτλος δεν εχει να κανει ακριβως με τον προβληματισμο μου.

Εχω μια εφηβη κορη που είναι αρκετα υπερβαρη. Δυο φορες στο παρελθον προσπαθήσαμε με διατροφολο αλλα δεν ηθελε να συνεχισει. Γενικα είναι ένα παιδι πολύ ωριμο (παντα ηταν πιο ωριμη από την ηλικια της), ανεξαρτητη, με τις δικες της αντιληψεις. Αυτό φυσικα δεν σημαινει ότι δεν υπολογιζει κανεναν. Αντίθετα είναι ευγενεστατη.. το παιδι που θα ηθελε κάθε γονιος να εχει για παιδι του.

ΚΑποιες φορες στο θεμα της διατροφης την εχω πιεσει, άλλες φορες την αφησα πραγματικα ελευθερη. Πλεον όμως εχει φτασει στο απροχωρητο και δεν το λεω γιατι τα κιλα είναι υπερβολικα πολλα και για την ηλικια αλλα και για το υψος της, αλλα γιατι ηδη υπαρχουν καποια θεματα στο σωματακι της.. πχ συγκαμα το οποιο ματωνει.

Στεναχωρηθηκα παρα πολύ όταν την ειδα σε αυτή την κατασταση. Στεναχωρηθηκα και θυμωσα μαζι . Επισης την βλεπω ότι και η ιδια νιωθει αβολα αλλα εχει πεσει σε έναν φαυλο κυκλο.. Δεν θα φαω αλλα πιεζομαι να μην φαω... δεν πειραζει αν φαω κατι... καταληγω να φαω ότι υπαρχει στο σπιτι και στεναχωριέμαι...

ΞΕρω ακριβως πως αισθάνεται γιατι και εγω ως εφηβη εχω υπαρξει.. μπαμπατσικια και ξερω μονο με την θεληση της μπορει να γινει κατι.

Τις προαλλες στο σεμιναριο που πηγαινω μιλούσαμε για την νευρικη ανορεξια και την βουλιμια. Μιλησα για την περιπτωση μας και μου ειπαν ότι θα ηταν καλο να επισκεφτούμε έναν παιδοψυχολογο. Το θεμα είναι όμως μηπως το παιδακι μου νιωσει ασχημα. ΙΣως μια λυση θα ηταν να μιλησουμε να της προτείνω παλι διατροφολογο στο πολύ χαλαρο αυτή την φορα και ότι γινει... Προβληματίζομαι όμως γιατι είναι κ οι εξετασεις του σχολειο και φοβάμαι μηπως πιεστει περισσοτερο. Δεν ξερω τι να κανω...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Νομίζω ότι ψυχολόγος θα είναι καλύτερα. Εκεί θα μπορεί να συζητήσει και να ξεφορτώσει όλα όσα την απασχολούν και τις εξετάσεις του σχολείου. Ενώ ένας διαιτολόγος θα τη βάλει σε ένα πρόγραμμα και θα πιεστεί να το ακολουθήσει.

 

Άλλωστε το θέμα δεν είναι τα κιλά, αλλά η αυτοεικόνα της και η σχέση της με το φαγητο. Ζήτα καθοδήγηση από τους ανώνυμους υπερφάγους, κάνουν πολύ καλή δουλειά και αναζήτησε ψυχολόγο που να γνωρίζει καλά τις διατροφικές διαταραχές. Ακόμη κι αν το παιδί δεν έχει αναπτύξει διατροφική διαταραχή ακόμη, βρίσκεται σε ένα πολύ δύσκολο σταυροδρόμι και χρειάζεται κάποιον που να ξέρει να το καθοδηγήσει. Καλό κουράγιο σε όλους σας.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

ΖWH, θα σου προτεινα να ξεκινήσετε με ψυχολογο και όταν νιωσει ετοιμη να συνεχισετε με τον διατροφολογο. Είναι δυσκολο να το διαχειριστεί σε αυτή την ηλικια και είναι πολύ ευκολο να κυλησει σε καποια διατροφικη διαταραχη. Σου το λεω δυστυχως από την προσωπικη μου εμπειρια. Σου ευχομαι όλα να πανε καλα.

Link to comment
Share on other sites

Eυχαριστω πολύ. Απλα.. επειδή οντως είναι δυσκολη ηλικια δεν θελω να νομιζει ότι κατι εχει και θα παει σε ψυχολογο..... εννοω.. είναι δυσκολες οι ισορροπιες...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ξέρει πολύ καλά τι έχει και τι δεν έχει και το να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας δεν είναι καθόλου καλή λύση.

 

Η γνώμη μου είναι να μην κάνεις καμία απολύτως συζήτηση εσύ, να αφήσεις όπως λέει η φίλη πιο πάνω να περάσει ο δύσκολος καιρός και απλά στο σπίτι να έχεις προσβάσιμα μόνο θρεπτικά αυθεντικά φαγητά και γλυκά κι εκείνη ας κάνει ό,τι θέλει. Μην έχεις στο μυαλό σου δίαιτα, να έχεις υγιεινή διατροφή που να περιλαμβάνει τα πάντα (γλυκά, λιπαρά, φαγητά, σνακ, σαλάτες, φρούτα, λιχουδιές, ότι θα έπρεπε να τρώει ένας φυσιολογικός άνθρωπος) απλά μαγειρεμένα στο σπίτι με αγνά υλικά (και πονηριές πχ. αντικαθιστάς τη λευκή ζάχαρη με πετιμέζι προσφέρεις συχνά ξηρούς καρπούς και ξερά φρούτα για σνακ κλπ).

 

Άφησέ την να σε πλησιάσει, ρώτα τη μόνο πώς μπορείς να τη βοηθήσεις και τι θελει από εσένα να κάνεις.

 

Αν δεις ότι περνάνε οι εξετάσεις, χαλαρώνει (βλέπε Ιούνιος- Ιούλιος) και δεν κάνει θέμα μιλάς ανοιχτά και προσφέρεις την υποστήριξή σου. Για να τα οργανώσεις καλύτερα και πιο αποτελεσματικά δες την ομάδα των ανώνυμων υπερφάγων που σου ανέφερα και πριν ή μίλα εσύ με ψυχολόγο.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Και εγω συμφωνω για μετα τις εξετασεις....ποσο χρονων ειναι?? θες να μας πεις τα κιλα και το υψος? εγω υπηρξα χοντρουλα στην προεφηβεια....οταν ημουν 14 προσεξα για λιγο την διατροφη, αλλαξε και το σωμα εγινε πιο γυναικειο και χαρηκα με αυτο που εβλεπα. Και αυτο ηταν το σημειο που πηρα μπροστα και εφτιαξα κορμι ;)

Το σωμα της εχει ηδη διαμορφωθει??

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια κι εγώ ήμουν "γεμάτη" εκείνη την εποχή.....πάντα δίαιτες και διατροφές έκανα.......θα με πείραζε πολύ να μου έλεγε η μαμά μου ότι χρήζω βοήθειας......είναι περίεργη η ηλικία, εδώ μου έλεγε "βάλε κάτι άλλο αυτό δε σου πάει¨και ακόμα το φέρω βαρέως....εκείνη φρόντιζε να μπαίνουν στο σπίτι οι σωστές τροφές και εγώ ήμουν μονίμως κρυμμένη κάπου και έτρωγα πιτόγυρα......μέχρι που αποφάσισα μόνη μου ότι θέλω να το αλλάξω αυτό και έκανα φοβερό κορμί......είχα και τις καμπύλες μου και όλοι έμειναν άναυδοι......(περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαίω).....πάντως δεν είναι εύκολο για ένα παιδί σε μια τέτοια ηλικία να υποψιαστεί καν ότι η μαμά βρίσκει κάτι προβληματικό πάνω του.....θέλει πολλή προσοχή στους χειρισμούς, κι εγώ θα πρότεινα να πάει η μαμά να μιλήσει με ειδικό και όχι η κοπέλα.

Link to comment
Share on other sites

Ο τιτλος δεν εχει να κανει ακριβως με τον προβληματισμο μου.

Εχω μια εφηβη κορη που είναι αρκετα υπερβαρη. Δυο φορες στο παρελθον προσπαθήσαμε με διατροφολο αλλα δεν ηθελε να συνεχισει. Γενικα είναι ένα παιδι πολύ ωριμο (παντα ηταν πιο ωριμη από την ηλικια της), ανεξαρτητη, με τις δικες της αντιληψεις. Αυτό φυσικα δεν σημαινει ότι δεν υπολογιζει κανεναν. Αντίθετα είναι ευγενεστατη.. το παιδι που θα ηθελε κάθε γονιος να εχει για παιδι του.

ΚΑποιες φορες στο θεμα της διατροφης την εχω πιεσει, άλλες φορες την αφησα πραγματικα ελευθερη. Πλεον όμως εχει φτασει στο απροχωρητο και δεν το λεω γιατι τα κιλα είναι υπερβολικα πολλα και για την ηλικια αλλα και για το υψος της, αλλα γιατι ηδη υπαρχουν καποια θεματα στο σωματακι της.. πχ συγκαμα το οποιο ματωνει.

Στεναχωρηθηκα παρα πολύ όταν την ειδα σε αυτή την κατασταση. Στεναχωρηθηκα και θυμωσα μαζι . Επισης την βλεπω ότι και η ιδια νιωθει αβολα αλλα εχει πεσει σε έναν φαυλο κυκλο.. Δεν θα φαω αλλα πιεζομαι να μην φαω... δεν πειραζει αν φαω κατι... καταληγω να φαω ότι υπαρχει στο σπιτι και στεναχωριέμαι...

ΞΕρω ακριβως πως αισθάνεται γιατι και εγω ως εφηβη εχω υπαρξει.. μπαμπατσικια και ξερω μονο με την θεληση της μπορει να γινει κατι.

Τις προαλλες στο σεμιναριο που πηγαινω μιλούσαμε για την νευρικη ανορεξια και την βουλιμια. Μιλησα για την περιπτωση μας και μου ειπαν ότι θα ηταν καλο να επισκεφτούμε έναν παιδοψυχολογο. Το θεμα είναι όμως μηπως το παιδακι μου νιωσει ασχημα. ΙΣως μια λυση θα ηταν να μιλησουμε να της προτείνω παλι διατροφολογο στο πολύ χαλαρο αυτή την φορα και ότι γινει... Προβληματίζομαι όμως γιατι είναι κ οι εξετασεις του σχολειο και φοβάμαι μηπως πιεστει περισσοτερο. Δεν ξερω τι να κανω...

Το πρόβλημα δεν είναι οτι το παιδί είναι παχουλό και πως θα αδυνατίσει,άρα ο διαιτολόγος να είναι η λύση.Το θέμα είναι τί συναισθηματικά κενά έχει το παιδί και τα καλύπτει τρώγοντας οτι υπάρχει μέσα στο σπίτι.Έχοντας ταλαιπωρήσει 17 χρόνια τον εαυτό μου και ούσα σε θεραπεία ,που πραγματικά με έχει βοηθήσει, ήδη 4 χρόνια, θα σε συμβούλευα να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο.Ευχομαι να πάνε όλα καλά.

Link to comment
Share on other sites

Kαλησπέρα και από μένα..Εκτός από αυτά που σου πρότειναν τα κορίτσια,εγώ θα πρότεινα να της κάνεις και έναν ορμονολογικό έλεγχο(κυρίως αν έχεις παρατηρήσει και τριχοφυία ή διαταραχές στον κύκλο).Ίσως υπάρχει το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών ,σύμπτωμα του οποίου είναι και το αυξημένο βάρος στην εφηβεία.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Eυχαριστω πολύ. Απλα.. επειδή οντως είναι δυσκολη ηλικια δεν θελω να νομιζει ότι κατι εχει και θα παει σε ψυχολογο..... εννοω.. είναι δυσκολες οι ισορροπιες...

 

Ήμουν και εγω παχουλη στην έφηβια και να σου πω την αλήθεια δεν θα εκτιμούσα η μάνα μου να μου έλεγε για παιδοψυχολογους

Η ηλικια ειναι περίεργη πρόσεχε και αν εχει εξεταςεις αστη να κανει οτι θέλει αυτή τη στιγμή (αλλιώς ξεχνά τα καλα αποτελέσματα)

Αυτή ειναι η γνώμη μου αυτο εκανε η μάνα μου με μένα και οταν μπήκα πανεπιστήμιο μέχρι και τωρα στα 38 ήμουν 45 κιλά ... Και που ήμουν 60+ μέχρι τα 19-20 δεν μου εκανε τιποτα ίσα ίσα που βοήθησε με διάβασμα

 

Υπομονή!

Link to comment
Share on other sites

Η μικρη είναι κοντα στα 15 με υψος 1.65 και βαρος 87 κιλα.

Ετρωγε από την τεταρτη δημοτικου αρκετα. Δεν είναι ότι στο σπιτι υπαρχουν λανθασμένες τροφες. Δεν τηγανιζω, δεν χρησιμοποιω κρεμες γαλακτος, βουτυρο ή πολύ λαδι. Απλα τρωει μεγαλες ποσοτητες και σχεδόν συνεχεια.

Εξετασεις εχουμε κανει και για μεταβολικο συνδρομο, για σακχαρο θυροειδή κτλ. Όλα καθαρα. Ναι εχει θεματα με την περιοδο αλλα ο υπέρηχος ηταν καθαρος.

Στην ηλικια της ειχα και εγω κιλακια παραπανω (όχι τοσα) αλλα δεν χρειαστηκα παιδοψυχολογο... η αληθεια είναι αν μου ελεγε η μαμα μου να παω σε ειδικο, θα προβληματιζομουν , θα θυμωνα και δεν ξερω και εγω τι άλλο...

Οσο για τα συναισθηματικα κενα. Παντα και εγω και ο μπαμπας της ημασταν διπλα της... Όταν επιστρεφω από την δουλεια μου, ειμαστε αγκαλιτσες φιλακια ζουζουνιες, παμε οι δυο μας σινεμά, εχει αριστες σχεσεις με τον αδελφο της. Κλειστο παιδι είναι και δεν εχει πολλες φιλες... Είναι πολύ ιδιαιτερο παιδι καμια σχεση με τα παιδια της ηλικιας της. Είναι πανεξυπνη, ωριμοτατη, ασχολειται με μουσικη (γραφει στοιχους, μελωδιες) ζωγραφιζει καταπληκτικα και γενικα το εχει πολύ με το καλλιτεχνικο.... Δεν της αρεσουν οι βολτες και δεν παει στις εκδηλώσεις του σχολειου. Αυτό με στεναχωρει και η αληθεια είναι ότι την πιεσα να παει αλλα δεν ..ισως δεν εχει αυτοπεποιθηση? τι να πω... Θα κανω μια πρωτη προσεγγιση εγω με την παιδοψυχολογο και θα δω πως θα το χειριστούμε.

Link to comment
Share on other sites

15 χρονών παιδί είναι πολλά τα κιλά......έχεις δίκιο.......αλλά θα κρατήσω το 15 και όχι τα κιλά.......είμαι σίγουρη οτι είναι πλήγμα για ένα έφηβο παιδί να καταλάβει οτι κάτι δεν είναι αποδεκτό πάνω του από την ίδια του τη μάνα.....σαν υπέρβαρη έφηβη σου μιλάω.......

Μίλα εσύ με την ψυχολόγο και θα σου δείξει δρόμους πιο αναίμακτους για το παιδί σου......εύχομαι να πάνε όλα καλά.....

Link to comment
Share on other sites

Ζωή μου έφηβη ειναι η κοπέλα τι περιμένεις; Συναισθήματικα και ψυχολογικά θα ειναι μια πανω μια κατω συνέχεια! Φυσιολογικοτατο! Θυμάσαι πως είμασταν εμεις; Εγω ήμουν άστα να πανε ολο νεύρα... Η αδερφή μου χειρότερη!! Χτυπιομαςταν με τη μάνα μου... Η κόρη σου αγγελούδι μου φαίνεται, το μειονέκτημα που τρωει πολυ; Ε κάπου θα βγει η εφηβεία!

Εντελως προσωπική μου γνώμη πρόσεχε πως θα την προτείνεις παιδοψυχολογους και τέτοια, δεν θέλεις να την χάσεις. Να προτείνεις γιατρούς γιατι εχει σοβαρό πρόβλημα ναι, αλλα για κάτι τέτοιο απλα πρόσεχε το

 

Απλα βρες κάτι που της αρέσει πολυ και καντο (ξερω οτι ειναι δύσκολο και θέλει πολυ προσπάθεια απο μέρους σου)... Μήπως θέλει κάτι που το εχει κρυμμένο και δεν το λέει... Έχετε μάνα-κόρη μερες που κάνετε κάτι σπέσιαλ εσείς οι δυο;

Link to comment
Share on other sites

Το παιδι μου είναι παντα αποδεκτο από εμενα. Το λατρευω. Δεν θα το αγαπουσα περισσοτερο αν ειχε λιγοτερα κιλα. Βλεπω ότι εχει προβλήματα, στεναχωριέμαι και θελω να την βοηθησω.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Το παιδι μου είναι παντα αποδεκτο από εμενα. Το λατρευω. Δεν θα το αγαπουσα περισσοτερο αν ειχε λιγοτερα κιλα. Βλεπω ότι εχει προβλήματα, στεναχωριέμαι και θελω να την βοηθησω.

 

Κοπέλα μου δεν είπε κανείς οτι δεν αγαπάς το παιδί σου, προς Θεού! Είπα απλώς οτι είναι περίεργη η ηλικία και οι φάσεις της εφηβείας και δε θα το δει όπως το βλέπεις εσύ.......να μην πληγωθεί, γι αυτό το είπα......

Link to comment
Share on other sites

Η μικρη είναι κοντα στα 15 με υψος 1.65 και βαρος 87 κιλα.

Ετρωγε από την τεταρτη δημοτικου αρκετα. Δεν είναι ότι στο σπιτι υπαρχουν λανθασμένες τροφες. Δεν τηγανιζω, δεν χρησιμοποιω κρεμες γαλακτος, βουτυρο ή πολύ λαδι. Απλα τρωει μεγαλες ποσοτητες και σχεδόν συνεχεια.

Εξετασεις εχουμε κανει και για μεταβολικο συνδρομο, για σακχαρο θυροειδή κτλ. Όλα καθαρα. Ναι εχει θεματα με την περιοδο αλλα ο υπέρηχος ηταν καθαρος.

Στην ηλικια της ειχα και εγω κιλακια παραπανω (όχι τοσα) αλλα δεν χρειαστηκα παιδοψυχολογο... η αληθεια είναι αν μου ελεγε η μαμα μου να παω σε ειδικο, θα προβληματιζομουν , θα θυμωνα και δεν ξερω και εγω τι άλλο...

Οσο για τα συναισθηματικα κενα. Παντα και εγω και ο μπαμπας της ημασταν διπλα της... Όταν επιστρεφω από την δουλεια μου, ειμαστε αγκαλιτσες φιλακια ζουζουνιες, παμε οι δυο μας σινεμά, εχει αριστες σχεσεις με τον αδελφο της. Κλειστο παιδι είναι και δεν εχει πολλες φιλες... Είναι πολύ ιδιαιτερο παιδι καμια σχεση με τα παιδια της ηλικιας της. Είναι πανεξυπνη, ωριμοτατη, ασχολειται με μουσικη (γραφει στοιχους, μελωδιες) ζωγραφιζει καταπληκτικα και γενικα το εχει πολύ με το καλλιτεχνικο.... Δεν της αρεσουν οι βολτες και δεν παει στις εκδηλώσεις του σχολειου. Αυτό με στεναχωρει και η αληθεια είναι ότι την πιεσα να παει αλλα δεν ..ισως δεν εχει αυτοπεποιθηση? τι να πω... Θα κανω μια πρωτη προσεγγιση εγω με την παιδοψυχολογο και θα δω πως θα το χειριστούμε.

 

Zwh έχουμε κι εμείς συγγενείς με το ίδιο θέμα. Δύο περιπτώσεις. Θα σου μιλήσω για την μία: Επειδή το πρόβλημα εντοπιζόταν στην ποσότητα του φαγητού, ο διατροφολόγος έδωσε ανάλογη διατροφή με απεριόριστες ποσότητες. Τι να σου πω; ότι έτρωγε η ξαδέλφη μου δύο ολόκληρα κοτόπουλα την ημέρα....; Μετά την πάροδο 3 εβδομάδων και βλέποντας αποτελέσματα, άρχισε να μην το βλέπει ως αγγαρεία, έχασε πολλά κιλά για 4 μήνες.

Ταυτόχρονα όμως κάνε τα πάντα να συμμετέχει όπου και τα άλλα παιδιά της ηλικίας της. Να έχει φίλους/παρέες, να μην κλειστεί μέσα. Οταν ένα παιδί κλείνεται σταματά να το ενδιαφέρει και η εμφάνιση του - σταματά τέτοιου είδους προσπάθειες και όλοι οι κόποι θα πάνε χαμένοι.

Και η εμφάνιση είναι αυτό που θα "τριγγάρει το παιδί" να χάσει τα κιλά, είναι το κίνητρο της. Η υγεία της όμως ειναι το δικό σου κίνητρο πάνω απ' όλα, σωστά;

 

Εδώ συμφωνώ απόλυτα να δουλέψει και ο παιδοψυχολόγος μαζί σας, μην αναρωτιέσαι πως θα το πεις στο παιδί. Μίλησε της: Πρέπει να βρει εκείνος τον τρόπο να την πείσει και για όσο διάστημα το παιδί θα παλέψει να είναι κι εκείνος κοντά για να την στηρίζει.

Πες της επίσης πως εδώ 2-3 κιλά θέλουμε να χάσουμε και δεν τα καταφέρνουμε, ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι, πως το παιδί θα τα καταφέρει χωρίς στήριξη; χωρίς βοήθεια;;;

Σας εύχομαι καλή επιτυχία! έχω δει να συμβαίνει και ένα παιδί ξαναγεννήθηκε!

Link to comment
Share on other sites

Κοπέλα μου δεν είπε κανείς οτι δεν αγαπάς το παιδί σου, προς Θεού! Είπα απλώς οτι είναι περίεργη η ηλικία και οι φάσεις της εφηβείας και δε θα το δει όπως το βλέπεις εσύ.......να μην πληγωθεί, γι αυτό το είπα......

Αχ το ξερω... Εμενα ακομη αντηχει στα αυτια μου η φωνη του μπαμπα μου που ελεγε "ψωμαρες ψωμαρες" όταν επαιρνα λιγο ψωμακι να φαω.

Θελει να είναι ομορφη και ασχολειται πολύ με τα μαλλια της. Κάθε μερα και άλλο χτενισμα.. την βλεπω ότι εχει αρχισει και με τα ρουχα και προσπαθει. Χθες πηγε σε μια βαπτιση (εγω δουλευα :( ) και ηταν μια κουκλα!!!!

Μακαρι xenia μου. Εάν η ιδια είναι οκ με τον εαυτο της και φυσικα δεν εχει προβλήματα υγειας εγω είμαι μαζι της. Βασικα παντα μαζι της είμαι :)

Link to comment
Share on other sites

Εγω θα ξεκιναγα με διατροφολογο.... σε συνδυασμο με ψυχολογο θα ηταν ιδανικο... αλλα επειδη καταλαβαινω οτι το παιδι οπως και καθε παιδι δεν θα το παρει με την λογικη που το προτεινουμε εμεις ξεκινα με τον διατροφολογο. Απλα πρεπει να το τηρησεις θελει απολυτη πειθαρχια. Το ξερω οτι ειναι παρα παρα πολυ δυσκολο. H μικρη εχει αυτον τον εσωκλειστο χαρακτηρα πιθανον διοτι γιατι νοιωθει απολυτη ανασφαλεια και μελαγχολια. Αυτο που θελει σιγουρα ειναι διατροφολογο και βαλτην και γυμναστηριο. Αν το σιχενεται βαλτην χορο κατι που να εχει κινηση. Αλλωστε περα απο την εξωτειρκη εμφανιση πρεπει να δουλεψει και την μοναχικοτητα της.

Link to comment
Share on other sites

Αν αποκτούσε καποιες δραστηριότητες; π.χ. να μπει σε κάποιο εργαστήρι ζωγραφικής μιας και της αρέσει. Ή αν υπάρχει κάποιος σύλλογος νέων κοντά σας. Ή κάποιος χορευτικός σύλλογος.

Κάπως έτσι θα γεμίζει τις ώρες της, θα αποκτήσει παρέες με τις ίδιες ανησυχίες και επιπλέον θα απασχολείται και δεν θα έχει το μυαλό της κολλημένο στο φαγητο

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω βρήκες εσύ την καλύτερη λύση, να πας σε πρώτη φάση εσύ σε ένα παιδοψυχολόγο για να σε καθοδηγήσει στο πως να φερθείς ώστε το παιδί να μην νιώσει άσχημα χωρίς βέβαια να μάθει το λόγο που πας.

Το να το πιέζεις βέβαια δεν ωφελεί πουθενά ίσα ίσα που χειροτερεύεις την κατάσταση και βγάζει αντίσταση ενώ συγχρόνως πέφτει και άλλο η αυτοπεποίθηση της.

Τουλάχιστον έτσι ένιωθα εγώ ως υπέρβαρο παιδί.

Επίσης το ότι δεν θέλει να συναναστρέφεται με πολλούς συνομήλικους της σε αύτη την ηλικία σίγουρα η ψυχούλα της έχει πολλά που κρατάει για τον εαυτό της.

Μια παιδοψυχολόγος θα σε βοηθήσει ώστε να ξεκλειδώσεις την καρδιά της.

Link to comment
Share on other sites

Η μικρη είναι κοντα στα 15 με υψος 1.65 και βαρος 87 κιλα.

Ετρωγε από την τεταρτη δημοτικου αρκετα. Δεν είναι ότι στο σπιτι υπαρχουν λανθασμένες τροφες. Δεν τηγανιζω, δεν χρησιμοποιω κρεμες γαλακτος, βουτυρο ή πολύ λαδι. Απλα τρωει μεγαλες ποσοτητες και σχεδόν συνεχεια.

Εξετασεις εχουμε κανει και για μεταβολικο συνδρομο, για σακχαρο θυροειδή κτλ. Όλα καθαρα. Ναι εχει θεματα με την περιοδο αλλα ο υπέρηχος ηταν καθαρος.

Στην ηλικια της ειχα και εγω κιλακια παραπανω (όχι τοσα) αλλα δεν χρειαστηκα παιδοψυχολογο... η αληθεια είναι αν μου ελεγε η μαμα μου να παω σε ειδικο, θα προβληματιζομουν , θα θυμωνα και δεν ξερω και εγω τι άλλο...

Οσο για τα συναισθηματικα κενα. Παντα και εγω και ο μπαμπας της ημασταν διπλα της... Όταν επιστρεφω από την δουλεια μου, ειμαστε αγκαλιτσες φιλακια ζουζουνιες, παμε οι δυο μας σινεμά, εχει αριστες σχεσεις με τον αδελφο της. Κλειστο παιδι είναι και δεν εχει πολλες φιλες... Είναι πολύ ιδιαιτερο παιδι καμια σχεση με τα παιδια της ηλικιας της. Είναι πανεξυπνη, ωριμοτατη, ασχολειται με μουσικη (γραφει στοιχους, μελωδιες) ζωγραφιζει καταπληκτικα και γενικα το εχει πολύ με το καλλιτεχνικο.... Δεν της αρεσουν οι βολτες και δεν παει στις εκδηλώσεις του σχολειου. Αυτό με στεναχωρει και η αληθεια είναι ότι την πιεσα να παει αλλα δεν ..ισως δεν εχει αυτοπεποιθηση? τι να πω... Θα κανω μια πρωτη προσεγγιση εγω με την παιδοψυχολογο και θα δω πως θα το χειριστούμε.

Σιγουρα η μικρη σου θα εχει αντιμετωπίσει πολυ ρατσισμό στο σχολείο.δυστιχως τα παιδια αυτής της ηλικίας ειναι πολυ σκληρά! Για μένα η λύση δεν ειναι η δίαιτα αλλα περισσοτερο ο ψυχολόγος! Πρεπει να κανει ριζικές αλλαγές στην διατροφη για την υπόλοιπη ζωή της και οχι μια δίαιτα η οποίοα μόλις σταματήσει η την βαρεθεί θα ξαναπάρει τα κιλά αμέσως!

Να ξέρεις οτι οποίο όριο της επιβάλεις εσυ ως παιδι,πιθανών θα μαθει να το επιβάλει στον εαυτό της και στην ενήλικη ζωή!!Δεν αμφιβάλω οτι υπέραγαπάς το παιδι σου αλλα αγάπη δεν ειναι πάντα η εύκολη λύση αλλα να προσπαθούμε να κάνουμε οτι καλυτερο για τα παιδια μας ακόμα κι αν ο δρόμος ειναι πολυ δύσκολος και με θυσίες!!

Η παχυσαρκία ειναι ασθένεια και πρεπει να αντιμετωπίζεται ως ασθένεια!

Το λίπος δεν ειναι μονο εξωτερικό..αυτο ειναι το λιγότερο...ειναι και εσωτερικό!! Εχει λίπος πανω στην καρδιά της,στο συκώτι,στα νεφρά,παντού!!! Ολα τα όργανα μπορούν να υποστούν βλάβη ανα πάσα στιγμή!!Ευχομαι καλή δύναμη!!

Link to comment
Share on other sites

Ενταξει... Εχει παραπανω κιλα αλλαοχι τρομερα! Ειναι και ψηλη.... Πιστευω θα φτασει γυρω στο 1.70. Προσωπικα θα ηθελα πολυ η μαμα μου να με καθοδηγουσε για τα κιλα μου και μπραβο σου που το κανεις.

Η μικρη πρεπει να χασει γυρω στα 20 κιλα.... Αν χανει 2 κιλα το μηνα θα ειναι ιδανικο. Εγω θα προτεινα:

1) κοψιμο ψωμιου..... Εντελως

2) κοψιμο ζαχαρης... Ελαχιστοποιηση αν οχι τελειως

3) ελαττωση ζυμαρικων και αμυλου... Οσο λιγοτερο γινεται

4) μετρηση θερμιδων. Γυρω στις 1500 την ημερα ειναι σουπερ... Θα χασει χωρις να επιβαρυνει καθολου τον οργανισμο της.

 

Ειναι αρκετα μεγαλη ωστε να το συζητησεις και να το παρει ΑΠΟΦΑΣΗ οτι πρεπει να δτιαξει την διατροφη της.... Ο καθρεφτης της θα την αποζημιωσει... Η αρχη ειναι δυσκολη. Μετα ομως που θα χανει, απο μονη της θα προσεχει...

Link to comment
Share on other sites

Η μικρη είναι κοντα στα 15 με υψος 1.65 και βαρος 87 κιλα.

Ετρωγε από την τεταρτη δημοτικου αρκετα. Δεν είναι ότι στο σπιτι υπαρχουν λανθασμένες τροφες. Δεν τηγανιζω, δεν χρησιμοποιω κρεμες γαλακτος, βουτυρο ή πολύ λαδι. Απλα τρωει μεγαλες ποσοτητες και σχεδόν συνεχεια.

 

Ξεκινώ λέγοντάς τους ότι φαίνεται πάρα πολύ το πόσο αγαπάς το παιδί σου, καμιά μας δεν κατάλαβε κάτι άλλο, να είσαι σίγουρη. Μην έχεις καμία ενοχή (ξέρω να βγάλω τη σκούφια μου να σε βαρέσω που κι εγώ κατευθείαν ένοχη για τα πάντα νιώθω) και μη φοβάσαι να μιλήσεις, αλλά κυρίως να ακούσεις το παιδί.

 

Απομονώνω αυτό το κομμάτι του μηνύματός σου για να σου πω με άλλο τροπο αυτο που έγραψα παραπάνω, γιατί μάλλον με παρεξήγησες. Δε μιλάω για δίαιτα, ούτε για διατροφή τύπου δίαιτας. Σου προτείνω για το διάστημα που ακόμη δεν έχει αποφασίσει να κάνει κάτι ενεργά εκείνη να υπάρχουν στο σπίτι κανονικά φαγητά. Όχι διαίτης (π.χ. χαμηλά λιπαρά, χωρίς λάδι), αλλά να μην υπάρχει τίποτε συσκευασμένο από έξω. Μην ασχολείσαι εσύ και μη συζητάς καθόλου με την ποσότητα αυτών που τρώει. Απλά πρόσφερε θρεπτικές και νόστιμες τροφές.

 

Το συναισθηματικό κενό δεν έχει να κάνει με τους άλλους (επειδή μιλάς για τρυφερότητα στην οικογένεια), αλλά με εμάς. Ό,τι κι αν κάνουν οι άλλοι δεν είναι αρκετό, αν εμείς δεν μπορούμε να το διαχειριστούμε. Εννοείται βέβαια ότι ένα παιδί 15 χρονών κατά πάσα πιθανότητα δεν ξέρει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του (και τις ρημαδοορμόνες της εφηβείας) οπότε χρειάζεται όλη την υποστήριξη που μπορεί να έχει.

 

Επίσης με μια συζήτηση του τύπου, "ταλαιπωρείσαι με αυτό το σύγκαμα ρε παιδί μου. Τι θα ήθελες να κάνεις γιαυτό;" (πρόσεχε "να κάνεις", όχι να κάνουμε, είναι δικό της θέμα όχι δικό σας. Εσύ απλά συμπάσχεις στο βαθμό που σου επιτρέπει). "Θέλεις να βοηθήσω; Πώς μπορώ να βοηθήσω;". Μην της προτείνεις εσύ ψυχολόγο. Δες τον εσύ να σε καθοδηγήσει και βοήθησέ την να φτάσει εκείνη στο να το ζητήσει (θα σου εξηγήσει ο ψυχολόγος πώς).

 

Να έχεις υπόψιν σου αυτά που προτείνει η Λαΐδα, όπως επίσης ότι πολύ συχνά τέτοιου είδους διατροφικές συνήθειες και η ψυχολογία που τις συνοδεύει σχετίζονται με δυσανεξίες (= αδυναμία του πεπτικού να επεξεργαστεί συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά) σε τροφές. Και προκαλείται φαύλος κύκλος. Δηλ το παιδί μπορεί κόβοντας π.χ. τη γλουτένη να γίνει και να νιώσει άλλος άνθρωπος. Οι συνηθέστερες τροφές είναι κάποιες πρωτεΐνες (π.χ. καζεΐνη, γλουτένη), σάκχαρα (π.χ. λακτόζη, λευκή επεξεργασμένη ζάχαρη) και υδατάνθρακες (όπως το άμυλο) και φυσικά τα συντηριτικά και υπόλοιπα πρόσθετα.

 

Υπέρβαρη δεν υπήρξα ποτέ. Έχω κάνει δυο ανορεξικά επεισόδεια όμως και η βάση είναι η ίδια.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, στην ηλικία της κόρης σου, είχα το ίδιο πρόβλημα, απλά σε σχετικά μικρότερη έκταση γιατί έπρεπε να χάσω περιπου 10 κιλά. Αυτό που έκανε η μαμά μου (εγώ λύσσαγα δηλαδή) ήταν να πάμε σε διαιτολόγο. Αυτός μας έγραψε μια δίαιτα 1200 θερμίδων (πιστεύω ότι ήταν λίγες, αλλά είχα άμεσα αποτελέσματα), χωρίς γλυκά και άλλες βλακείες, και με μετρημένα ψωμιά, ζυμαρικά. 5 γεύματα (τα ενδιάμεσα φρούτα και γιαούρτια), γιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία για τον μεταβολισμό, να τρώς για να διατηρείται ζωντανός.

Το αμέσως επόμενο που έκανε για μένα, που το θεωρώ βασικό ήταν ότι εξαφάνισε γλυκά, σοκολάτες κλπ από το σπίτι (λεφτά έτσι κι αλλιώς δεν είχε να μου δίνει να τρώω έξω βλακείες), και μου μαγείρευε τις σωστές τροφές. Δηλαδή γυρνούσα από το σχολείο και πεινούσα σαν λύκος, έβρισκα τη σαλατάρα μου και το κρεατάκι μου έτοιμα. Επειδή δούλευε, τα έκανε από βραδίς. Ακόμα και τώρα, γνωρίζω τον τρόπο για να χάσω κιλά από αυτή την εμπειρία που είχα στην εφηβεία μου. Και το να μην υπάρχουν σαχλαμάρες στο σπίτι, το τηρώ ακόμα και πάντα στη ζωή μου. Όμως, μπορώ να σου πώ ότι το γεγονός πώς ήμουν πάντα πιο βαριά από τα άλλα κορίτσια της ηλικίας μου, ήταν πολύ στενόχωρο, πολύ άσχημο. Όμως προσπαθούσα να κερδίζω με την προσωπικότητά μου.

Παρ'όλα αυτά, επειδή κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, θα θελα να σου πώ, ότι όταν πήγαμε στο διαιτολόγο, το είχα πάρει απόφαση. Το ήθελα πολύ. Για μένα. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό σε όποια προσπάθεια κάνουμε.

Η κόρη σου, ίσως να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και γι'αυτό να το ρίχνει στο φαγητό, ή μπορεί απλά να της φαίνεται βουνό να ξεκινήσει διατροφή και γι'αυτό να μην το έχει πάρει απόφαση.

Τέλος πάντων, ζύγισε την κατάσταση, μίλησέ της ίσως για έναν μακροπρόθεσμο στόχο και που θα την κάνει να νιώθει πιο καλά για τον εαυτό της, θα μπορεί να φοράει ό,τι θέλει, θα της πηγαίνουν όλα τα ρούχα, κάτι τέτοιο θα μπορέσει να συλλάβει ευκολότερα λόγω ηλικίας.

Όμως αυτό που πρέπει να καταλάβει για μένα, είναι ότι η πραγματική ομορφιά βρίσκεται μέσα μας, και το εξωτερικό περίβλημα δεν είναι το μοναδικό που έχει σημασία.

jTosp2.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...