HELP ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ ΓΙΟ ΜΟΥ?????

Λελα να μιλήσεις εσυ στον παιδοψυχολογο για το πως θα προσεγγίσεις το παιδί. Να σου δωσει οδηγίες τι πρεπει να του πεις και προπαντων πως. Το παιδί εννοείται ότι δεν θα παει οικειοθελώς σε παιδοψυχολόγο- δεν θεωρεί οτι εχει πρόβλημα. Επιπλέον το παιδί δεν ακούει εσενα, θα ακούσει έναν ξενο που θα του φερεις και θα του τον παρουσιάσεις σαν φιλο??? Δεν νομιζω. Μην κανεις πονηριες και κλονισεις την εμπιστοσύνη του.

Εγώ πάλι από όλα αυτά καταλαβαίνω ένα πράγμα: η Χιονατούλα δεν έχει αντιμετωπίσει παρόμοια κατάσταση. Η Demi, όχι μόνο έχει αντιμετωπίσει με το παιδί της φίλης της (και μπράβο της που πηρε την πρωτοβουλία να το κάνει σε μία εποχή που δεν ενδιαφέρεται κανείς για τον συνάνθρωπό του), αλλά την έφερε εις πέρας με πλήρη επιτυχία!

Ε, ποιανού η γνώμη έχει μεγαλύτερη βαρύτητα? Ηλίου φαεινότερον!

Ξανά μπράβο σου Demi!!! Εχεις ανθρωπιά και δύναμη μέσα σου!

Εγώ πάλι από όλα αυτά καταλαβαίνω ένα πράγμα: η Χιονατούλα δεν έχει αντιμετωπίσει παρόμοια κατάσταση. Η Demi, όχι μόνο έχει αντιμετωπίσει με το παιδί της φίλης της (και μπράβο της που πηρε την πρωτοβουλία να το κάνει σε μία εποχή που δεν ενδιαφέρεται κανείς για τον συνάνθρωπό του), αλλά την έφερε εις πέρας με πλήρη επιτυχία!

Ε, ποιανού η γνώμη έχει μεγαλύτερη βαρύτητα? Ηλίου φαεινότερον!

 

Ξανά μπράβο σου Demi!!! Εχεις ανθρωπιά και δύναμη μέσα σου!

σε ευχαριστω θερμα αλλα εχεις δικιο οτι οταν περνας αυτες τις δυσκολες καταστασεις μονο τοτε καταλαβαινεις ακριβως την κολαση επι γης..

πολυ μα πολυ δυσκολες ιστοριες και στη δικη μας περιπτωση ηταν μπλεγμενη σε βαθεια νερα..μονο η αστυνομια που θελω να τονισω και παλι θα μπορουσε να βοηθησει και σε μερικους ανθρωπους αξιζουν θερμα συγχαρητηρια.

Σαφως σε ολες τις δουλειες υπαρχουν ανθρωποι που δεν τιμουν το επαγγελμα τους (ιατροι ,δικαστικοι,αστυνομικοι κλπ)αλλοιμονο ομως αν τους βαλουμε ολους στο ιδιο τσουβαλι.Η αστυνομια εχει και ψυχολογο που και αυτος μας βοηθησε σημαντικα.

ο κοσμος ειναι επηρεασμενος με πραγματα που βλεπει στην τηλεοραση δηλ .ο ρολος του καλου και του κακου..κακη η αστυνομια,κακες οι κοινωνικες υπηρεσιες κλπ..

ομως επειδη αναφερθηκε η υποθεση ΑΛΕΞ δεν νομιζεται οτι αν η γονεις των ανηλικων που ΣΚΟΤΩΣΑΝ τον Αλεξ συμβουλευοταν εναν κοιν.λειτουργο ,μια παιδοψυχολογο θα ειχαμε διαφορετικη εκβαση μιας και τα παιδια ειχαν σημαδια παραβατικοτητας απο πριν?

Το ξερετε οτι η Νατελα ακομα τρεχει με δικαστηρια εχει πληρωσει εναν σκασμο λεφτα και το δικιο της δεν βρηκε?εχετε διαβασει το blog της να σκισετε τα ρουχα σας απο την αδικια?

τελος η μανα θα παρει αποφαση για το καλο των παιδιων της και της ευχομαι απο καρδιας καλη δυναμη καλο κουραγιο και να αισθανεται ανετα να μας μιλησει διοτι φορουμ ειναι και διαφωνιες υπαρχουν.την συμπονω και μακαρι να ηταν θεσσαλονικη να της εκανα μια μεγαλη αγκαλια διοτι γονεις ημαστε ολοι και δεν ξερουμε τι μας ξημερωνει.......

Καλημέρα

Η πρώτη κίνησή σου, Λέλα, είναι να συμβουλευτείς εσύ τον ψυχολόγο, να του εξηγήσεις την όλη κατάσταση κι αυτός θα σε καθοδηγήσει. Μπορεί ακόμα να βοηθήσει κι αν δε δει καθόλου το παιδί, συχνα αυτοί καταλαβαίνουν πολυ γρήγορα. Βασική προϋπόθεση είναι να τον/την εμπιστεύεσαι και να του πεις όλη την αλήθεια.

Θα δεις ότι θα βοηθήσει πρώτα απ´ όλα εσένα να βάλεις σε μια σειρά τις σκέψεις σου, να καθορίσεις προταιρεότητες, και να προχωρήσεις με το γιο σου πατώντας σταθερά και ξέροντας ότι κάνεις το σωστό.

Αν δεις ότι δε σ' αρέσει ο τρόπος ή αυτά που σου λέει και δεν τον εμπιστεύεσαι, μην απορίψεις όλους τους ψυχολόγους, απλά πήγαινε σε άλλον.

Πιστεύω ότι θα δεις πολύ γρήγορα τα πρώτα θετικά αποτελέσματα, γιατί ξέρεις να ζητάς βοήθεια και να την λαμβάνεις με το σωστό τρόπο, όπως φαίνεται κι από αυτό εδώ το forum. Οι "αγιάτρευτες" περιπτώσεις παιδιών είναι συνήθως αυτές που οι γονείς αδιαφορούν ή παραμυθιάζουν τον εαυτό τους, όχι η δική σου. Καλή δύναμη ολόψυχα!

Οι "αγιάτρευτες" περιπτώσεις παιδιών είναι συνήθως αυτές που οι γονείς αδιαφορούν ή παραμυθιάζουν τον εαυτό τους, όχι η δική σου. Καλή δύναμη ολόψυχα!

πολυ ομορφο αυτο..ετσι ακριβως ειναι.

Καλημέρα

 

Η πρώτη κίνησή σου, Λέλα, είναι να συμβουλευτείς εσύ τον ψυχολόγο, να του εξηγήσεις την όλη κατάσταση κι αυτός θα σε καθοδηγήσει. Μπορεί ακόμα να βοηθήσει κι αν δε δει καθόλου το παιδί, συχνα αυτοί καταλαβαίνουν πολυ γρήγορα. Βασική προϋπόθεση είναι να τον/την εμπιστεύεσαι και να του πεις όλη την αλήθεια.

Θα δεις ότι θα βοηθήσει πρώτα απ΄ όλα εσένα να βάλεις σε μια σειρά τις σκέψεις σου, να καθορίσεις προταιρεότητες, και να προχωρήσεις με το γιο σου πατώντας σταθερά και ξέροντας ότι κάνεις το σωστό.

Αν δεις ότι δε σ' αρέσει ο τρόπος ή αυτά που σου λέει και δεν τον εμπιστεύεσαι, μην απορίψεις όλους τους ψυχολόγους, απλά πήγαινε σε άλλον.

Πιστεύω ότι θα δεις πολύ γρήγορα τα πρώτα θετικά αποτελέσματα, γιατί ξέρεις να ζητάς βοήθεια και να την λαμβάνεις με το σωστό τρόπο, όπως φαίνεται κι από αυτό εδώ το forum. Οι "αγιάτρευτες" περιπτώσεις παιδιών είναι συνήθως αυτές που οι γονείς αδιαφορούν ή παραμυθιάζουν τον εαυτό τους, όχι η δική σου. Καλή δύναμη ολόψυχα!

Μπράβο σου !!!!!

Οι "αγιάτρευτες" περιπτώσεις παιδιών είναι συνήθως αυτές που οι γονείς αδιαφορούν ή παραμυθιάζουν τον εαυτό τους, όχι η δική σου. Καλή δύναμη ολόψυχα!

 

πολυ ομορφο αυτο..ετσι ακριβως ειναι.

Ότι είναι να κάνει πρέπει να το κάνει με αποφασιστικότητα η μητέρα , και με δίχως αναστολές !!!

Κάποτε δικάστηκε σε θάνατο ένας νεαρός επειδή έκλεβε και στο τέλος δολοφόνησε ένα από τα θύματά του !!!

Όταν ήρθε η ώρα της κρεμάλας ζήτησε να του φέρουν την μάνα του , του έκαναν το χατίρι , και τότε αυτός δάγκωσε και έκοψε το αυτή της μητέρας του !!

Όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό απάντησε …..

Μπορεί να μην με «έβλεπε» !! δεν …. «άκουγε» ???

«Ήταν μικρός ακόμα και περίμενε περισσότερα από την μάνα του»

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ .

ΜΩΥΣΗΣ

να ηξερες demi ποσο θα ηθελα αυτην την αγκαλια συμπαραστασης.σε ευχαριστω παρα πολυ.

να δωσω μια τελειως διαφορετικη συμβουλη που δεν ακουστηκε μεχρι τωρα, αναγνωριζοντας πως ολες οι προηγουμενες εχουν κατι σημαντικο να δωσουν..μεγαλη βοηθεια σε αυτες τις περιπτωσεις δινει & η εκκλησια, με τη βοηθεια παντα ενος πνευματικου.να μιλησεις απλα για το προβλημα σου, ισως η καθοδηγηση που θα παρεις να σε ωφελησει & με αυτο το τροπο να φυγει και ενα βαρος απο μεσα σου.δε χρειαζεται να εισαι ¨ανθρωπος της εκκλησιας¨ για να κανεις την κινηση αυτη, αυτο που σου συμβαινει ειναι ανθρωπινο & το μονο σιγουρο ειναι οτι υπαρχει λυση..

Δε συγκρινω σε καμμια περιπτωση το ρολο του παιδοψυχολογου με το ρολο του πνευματικου.Σεβαστα & τα δυο.

....και θα δεις ολα καλα θα πανε

να δωσω μια τελειως διαφορετικη συμβουλη που δεν ακουστηκε μεχρι τωρα, αναγνωριζοντας πως ολες οι προηγουμενες εχουν κατι σημαντικο να δωσουν..μεγαλη βοηθεια σε αυτες τις περιπτωσεις δινει & η εκκλησια, με τη βοηθεια παντα ενος πνευματικου.να μιλησεις απλα για το προβλημα σου, ισως η καθοδηγηση που θα παρεις να σε ωφελησει & με αυτο το τροπο να φυγει και ενα βαρος απο μεσα σου.δε χρειαζεται να εισαι ¨ανθρωπος της εκκλησιας¨ για να κανεις την κινηση αυτη, αυτο που σου συμβαινει ειναι ανθρωπινο & το μονο σιγουρο ειναι οτι υπαρχει λυση..

 

Δε συγκρινω σε καμμια περιπτωση το ρολο του παιδοψυχολογου με το ρολο του πνευματικου.Σεβαστα & τα δυο.

....και θα δεις ολα καλα θα πανε

θα συμφωνησω απολυτα ..εχει η εκκλησια αξιολογα ατομα που εχουν σπουδασει...πρεπει να βρεθει ενας καλος ..αν καποια κοπελα ξερει απο αθηνα καποιον μπορει να βοηθησει σημαντικα..

Λέλα, γνωρίζω κάποιον καταπληκτικό Πάτερ.

Εαν ενδιαφέρεσαι, στείλε μου pm

lisa ποιος ειναι αυτος ο πατερ;ξερεις στην δικια μου ενορια εχω εναν πατερ ο οποιος μας γνωριζει απο την εποχη που ζουσε ο αντρας μου.του εχω μιλησει παρα πολλες φορες για διαφορα θεματα στο παρελθον και μου εχει βαπτισει 3 παιδια μου.η σχεση ειναι πιο κοντινη σε εμενα απο αλλους ενοριτες ισως. του εχω πει τα παντα και του εχει μιλησει του μικρου πολλες φορες.ομως ειπαμε απο την μια μπαινουν απο την αλλη βγαινουν.πολλες φορες εχει σηκωσει τα χερια ψηλα.μου εχει προτινει διαφορες λυσεις.ακομα και σκληρες οπως να βρω εναν αστυνομικο "φιλο" και να τον φερω να του τριξει τα δοντια με καποιες απειλες μηπωςκαι καταλαβει οτι ολα αυτα που κανει θα εχει και τις συνεπειες του νομου.κτλ.ομως δεν ειμαι αρνητικη στο να γνωρισω καποιον αλλον πνευματικο που ισως να δωσει μια συμβουλη που ισως μεχρι τωρα να μην εχει υποθει.

Συμφωνω απολυτα με την τοποθετηση σου. Ο παιδοψυχολογος σε αυτην την φαση θα βοηθησει την μητερα να σκεφτει τον τρόπο για να προσεγγισει το παιδί της αποτελεσματικα. Το σιγουρο ειναι ότι υπαρχει η βουληση να βοηθησει το παιδί και δεν μπορει παρα να το καταφερει

Καλημέρα

 

Η πρώτη κίνησή σου, Λέλα, είναι να συμβουλευτείς εσύ τον ψυχολόγο, να του εξηγήσεις την όλη κατάσταση κι αυτός θα σε καθοδηγήσει. Μπορεί ακόμα να βοηθήσει κι αν δε δει καθόλου το παιδί, συχνα αυτοί καταλαβαίνουν πολυ γρήγορα. Βασική προϋπόθεση είναι να τον/την εμπιστεύεσαι και να του πεις όλη την αλήθεια.

Θα δεις ότι θα βοηθήσει πρώτα απ´ όλα εσένα να βάλεις σε μια σειρά τις σκέψεις σου, να καθορίσεις προταιρεότητες, και να προχωρήσεις με το γιο σου πατώντας σταθερά και ξέροντας ότι κάνεις το σωστό.

Αν δεις ότι δε σ' αρέσει ο τρόπος ή αυτά που σου λέει και δεν τον εμπιστεύεσαι, μην απορίψεις όλους τους ψυχολόγους, απλά πήγαινε σε άλλον.

Πιστεύω ότι θα δεις πολύ γρήγορα τα πρώτα θετικά αποτελέσματα, γιατί ξέρεις να ζητάς βοήθεια και να την λαμβάνεις με το σωστό τρόπο, όπως φαίνεται κι από αυτό εδώ το forum. Οι "αγιάτρευτες" περιπτώσεις παιδιών είναι συνήθως αυτές που οι γονείς αδιαφορούν ή παραμυθιάζουν τον εαυτό τους, όχι η δική σου. Καλή δύναμη ολόψυχα!

lisa ποιος ειναι αυτος ο πατερ;ξερεις στην δικια μου ενορια εχω εναν πατερ ο οποιος μας γνωριζει απο την εποχη που ζουσε ο αντρας μου.του εχω μιλησει παρα πολλες φορες για διαφορα θεματα στο παρελθον και μου εχει βαπτισει 3 παιδια μου.η σχεση ειναι πιο κοντινη σε εμενα απο αλλους ενοριτες ισως. του εχω πει τα παντα και του εχει μιλησει του μικρου πολλες φορες.ομως ειπαμε απο την μια μπαινουν απο την αλλη βγαινουν.πολλες φορες εχει σηκωσει τα χερια ψηλα.μου εχει προτινει διαφορες λυσεις.ακομα και σκληρες οπως να βρω εναν αστυνομικο "φιλο" και να τον φερω να του τριξει τα δοντια με καποιες απειλες μηπωςκαι καταλαβει οτι ολα αυτα που κανει θα εχει και τις συνεπειες του νομου.κτλ.ομως δεν ειμαι αρνητικη στο να γνωρισω καποιον αλλον πνευματικο που ισως να δωσει μια συμβουλη που ισως μεχρι τωρα να μην εχει υποθει.

Λελα καλησπέρα. Σου στέλνω pm

σε ευχαριστω lisa8 μετα τις γιορτες θα προσπαθησω να εχω μια επαφη μαζι του.σου ευχομαι και σε εσενα καλο πασχα οτι επιθυμεις και πανω απο ολα υγεια σε εσενα και την οικογενεια σου.

Καλό Πάσχα και μακάρι να σου έρθουν όλα καλά...

Καλημέρα.Είμαι νέα στο φόρουμ και θα ήθελα να με βοηθήσετε σχετικά με ένα θέμα που έχω με τον μεγάλο μου γιό.

Ας τα πάρω απο την αρχή.Είμαι μητέρα 5 παιδιών,και ο άντρας μου έχει πεθάνει εδώ κι 7 χρόνια.Μεγαλώνω μόνη μου τα παιδιά μου,και έχω χάσει τον έλεγχο με τον μεγάλο μου γιο ό οποίος είναι στην εφηβεία(15 ετών) και όπως καταλαβαίνετε επηρεασμένος απο την απώλεια του πατέρα του.

Κατάρχήν έχει μείνει 2 φορές στην ίδια τάξη(1η γυμνασίου)και αυτή τη χρονιά πηγαίνει για τρίτη φορά στο νυχτερινό,την ημέρα δουλεύει κάποιες ώρες.τον πίεσα έγω να δουλέψει μήπως και καταλάβει πως βγαίνουν τα χρήματα και το εκτιμίσει για να του δώσω ένα κίνητρο να συνεχίσει το σχολείο.Ομως αυτός ακόμα και τώρα δεν έχει τη διάθεση να πάει και κάνει συνέχεια απουσίες και φυσικά δεν προχωράει στα μαθήματα.

Και φυσικά αυτό είναι το λιγότερα.Εμένα δεν με υπολογίζει και δεν με ακούει καθόλου.Είναι σαν να μην υπάρχω.Αν προσπαθήσω σαν μητέρα να του μιλήσω και να του βάλω όρια σαν μάνα,εκείνος αντιδράει ακραία.Βρίζει άσχημα, σπάει οτι βρεί μπροστά του και έχει φτάσει να σηκώσει και χέρι και σε μένα και στα αδέρφια του.

Με αποτέλεσμα έγω όπως είναι φυσικό να αντιδράω πιο έντονα και για εκείνον η λύση είναι να πηγαίνει στην αστυνομία και να μου κουβαλάει τα περιπολικά στο σπίτι.

Τον μόνο που ακούει λίγο(χώρις όμως να είναι και σε αυτόν απόλυτα ειλικρινης)είναι ο αδερφός μου.Ομως κι εκείνος έχει τις δουλειές του και δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να τον συνετίζει πάντα.

Εχουμε δοκιμάσει τα πάντα(τιμωρίες,μίλημα και τέλος ξύλο)δεν έχει πετύχει τπτ.Συνεχίζει τα ίδια.

Το χειρότερο είναι πως αν στριμωχτεί πολύ και δεν τον πέρνει,επικαλείται το χαμό του πατέρα του.

Είναι κι άλλα πράγματα όπως οτι το σκάει τα βράδυα απο το σπίτι ενω εγω κοιμάμαι γιατι δουλεύω,πέρνει το αμάξι και τρέμω μην συμβει τπτ.

Παρακαλώ αν υπάρχει κάποιος που έχει αντιμετωπίσει τα ίδια,ή κάποιος ειδικός αν υπάρχει στο φόρουμ να μου δώσει κάποιες συμβουλές για το πως μπορώ να πλησιάσω και να καταλάβω και να με καταλάβει το παιδί μου.

Φοβάμαι επειδή και τα μικρά βλέπουν αυτή την συμπεριφορά μην κάνουν τα ίδια(ήδη ο μικρός τον ψιλομιμήτε αλλά έχω ακόμα τον ελέγχο)και τραβάω τα μαλλιά μου.

Λοιπον ακου κατι γτ και εγω ειμαι εφηβη(ειμαι 14)και ξερω τι παιζει,το παιδι εχει πλυγωθει πολυ απο τον θανατο του πατερα του,αλλα και εσυ δεν τον βοηθας,ειναι λογικο να ειναι πολυ αντιδραστικος και να φτανει στα ακρα σε αυτη την ηλικια,το χειροτερο που μπορεις να κανεις ειναι να σηκωσεις χερι πανω του,συνηθως οι μητερες δεν καταφερνουν να κοντρολαρουν τα παιδια στην εφηβεια,π.χ. και εμενα ο πατερας μου μονο με κοντρολαρει,γι αυτο και ο γιος σου ειναι ανεξελγκτος,κατα την γνωμη μου,με την επομενη βλακια,παρε του το κινητο,ολα τα ηλεκτρονικα ,απομακρυνε το ρουτερ και κοψε του το χαρτσιλικι,οσο για την δουλεια που τον εχεις βαλει να κανει αστον,αν θελει ας δουλεψει,αν δεν θελει τωρα ας το αφησει,το χαρτσιλικι λοιπον και ολα τα προνομια,θα του τα επιστρεψεις μολις περασει ταξη,ή αφου πας μετα απο 2 εβδομαδες στο γυμνασσιο και οι καθηγητες σοπυ επιβαιβεωσον οτι εχει κανει προοδο.

τη καλυτερη απαντηση την πηρες(κατα τη γνωμη μου)απο την εφηβη κοπελιτσα!το παιδι εχει τραυμα απο το θανατο του πατερα του,γιατι προφανως ηταν το προτυπο του!με τη συμπεριφορα σου δεν βοηθας...στη θεση σου δεν θα το πηγαινα στον πατερ...το παιδι δεν θελει εξορκισμο αλλα συμπαρασταση που δεν βρισκει σε σενα..οποτε αντιδραει ετσι!εγω στη θεση σου θα του μιλουσα,θα τον ακουγα τι θελει και τι οχι,χωρις(οσο γινεται)να προσπαθω να του επιβαλλω τη γνωμη μου!στηριξε τον να ισορροπησει.μη ξεχνας και οι ορμονες του κανουν παρτυ!δεν νομιζω οτι και ο ιδιος το ελεγχει ολο αυτο...αστον να σου πει τι θελει και τι οχι και βρειτε μαζι κατι που ικανοποιει και τις 2 πλευρες...δυστυχως οσο σημαντικες ειμαστε οι μαναδες,αλλο τοσο ειναι και οι πατεραδες,ο καθενας δινει στο παιδι αλλα πραγματα,που εσυ τωρα δεν γινεται να τα καλυψεις...κανε υπομονη και οσο μπορεις να εισαι ηρεμη...οταν μιλας σε εφηβο με φωνες και υστερια αυτο θα παρεις πισω.....