Τυμπανιδης Γιαννης

Ας σου απαντήσω εγώ που ξεκίνησα και το θέμα..

 

Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι εμένα στο Γιάννη με παρέπεμψε ο προηγούμενος γιατρός μου λόγω "έλλειψης χρόνου"

Αλλά θεωρώ ότι μου έκανε μεγάλο δώρο!!!

 

Με παρακολούθησε καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, απαντώντας στις πιο τρελές απορίες και στους πιο χαζούς φόβους μου (γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι και εύκολος "πελάτης")..

 

Και σαν να μην έφτανε αυτό, την ημέρα που ήταν να γεννήσω τον ξύπνησα ξημερώματα, σηκώθηκε και ήρθε επιτόπου στο νοσοκομείο και έμεινε μαζί μου μέχρι την ώρα που γέννησα (φυσιολογικά)..

 

Επίσης, έμαθα ότι την ίδια ημέρα γεννούσαν ακόμη 2 κοπέλες με το Γιάννη και τη μία την περίμενε μέχρι τις 2 το βράδυ να γεννήσει (φυσιολογικά και πάλι)!

 

Εννοείται πως δεν ξαναγύρισα στον παλιό μου γιατρό, έμεινα στο Γιάννη και είμαι απόλυτα ευχαριστημένη και ικανοποιημένη!

 

Όσο για τους χαρακτηρισμούς ότι είναι πρώτα απ' όλα "άνθρωπος", θα συμφωνήσω απολύτως για λόγους που δεν θα ήθελα να αναφέρω αναλυτικά, απλώς θα πω πως σε κάποιες άτυχες στιγμές που είχα η αντιμετώπιση ήταν υπέρ το δέον "ανθρωποκεντρική"..

 

Αυτά από εμένα, εάν μπορώ να σε βοηθήσω σε οτιδήποτε άλλο μου λες..

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ bambi......και εμένα με παρέπεμψε στον Γιάννη ο προηγούμενος γιατρός μου αλλά λόγω ασθενείας....χαίρομαι πολύ που οι εντυπώσεις μου για το Γιάννη έχουν βάση....σε ευχαριστώ και πάλι bambi μου....είμαι πολύ πιο ήσυχη....

Τα σχόλια και οι εντυπώσεις ποκίλουν και αυτό είναι λογικό γιατί η καθεμια μας έχει φανταστεί την εμπειρία του τοκετού με διαφροετικό τρόπο και ανάλογα με αυτό έχει και απαιτήσεις από τον γιατρό. Ο διαχωρισμός του φυσιολογικού τοκετού με την καισαρική είναι ένα σκέλος, αλλά στον όρο ¨φυσιολογικός τοκετός¨, που στην ουσία σημαίνει κολπικός, υπάχουν παρα πολλές παράμετροι.

Η εμπειρία μου από τον Τυμπανίδη καθόλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης ήταν καλή, και συμφω

νώ με όλα αυτά που γραφονται παραπάνω. Ο τοκετός όμως ήταν κάτι διφορετικό. Είχα συζητήσει πολλές φορές με τον γιατρό το επιθυμία μου ο τοκετός μου να είναι όσο το δυνατόν πιο ΦΥΣΙΚΟΣ, εννοώντας όχι περιττές παρεμβάσεις, κάτι το οποίο ΔΕΝ το σεβάστηκε από την πρώτη στιγμή που έφτασα στην κλινική, προτού ακόμα με δει ο ίδιος. Η χορήγηση οκυτοκίνης με διαστολή 2, κ με φυσιολογικό καρδιοτοκογράφημα, για αρχή, τεχνητή ρήξη υμενίων, κ πολλά ακόμα ήταν παρεμβάσεις που δεν ήταν αναγκαίες, ούτε μου εξηγήθηκαν ποτέ, οι οποίες οδήγησαν σε μία όχι τόσο ευχαριστη εμπειρία τοκετού όπως την είχα φανταστεί. Ήταν ξεκάθαρο σε μένα ότι ο γιατρός βιαζόταν να ξεμπερδεύει με την διαδικασία, και πράγματι γένησα μέσα σε 5 ώρες - πρωτότοκη. Σεβασμός μηδέν λοιπόν από τον κύριο Τυμπανίδη.

εγω πάντως από τις 10 πρωτότοκες που ξέρω οι 9 γέννησαν μαζί του με καισαρικη. Μια δευτερότοκη πρωην ασθενής του ήταν μαζί μου στο ίδιο δωματιο και γεννησε το δευτερο παιδί της φυσιολογικά, με άλλο γιατρό βεβαια. Παντως θέλω να σας πω, πως την κλινική δεν την συμφέρει το χειρουργειο, τον γιατρό συμφέρει, για την κλινική ένα χειρουργειο είναι παραπάνω έξοδα και μια ασθενεις που κραταει παραπάνω μερες το κρεβάτι. Είναι τραγικό πάντως αυτό με τις καισαρικές. και οι γυναίκες εννοείται πως εμπιστευοντε τον γιατρό τους.

Κορίτσια και εγώ με τον Γιάννη θα γεννησω ,καμια με πρόσφατη εμπειρία μαζί του!

Ενα ευχαριστω ειναι λιγο για τον ανθρωπο που πραγματικα εδειξε ενδιαφερον για το προβλημα που ειχα και με βοηθησε την στιγμη που τον ειχα αναγκη αμεσα και αποτελεσματικα!Και παλι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ κ. Τυμπανιδη Ιωαννη.

Γειά σας κορίτσια, και εμένα με ξεγεννησε πριν από δύο χρόνια με την κόρη μου Ή αλήθεια είναι ότι πήγα στα τύφλα λόγω που είχα μια διαφωνία με τον προηγούμενο γιατρό μου και απο ότι φαίνεται πολύ καλά έκανα!!! Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης ήταν άψογος και ή εμπειρία του τοκετόυ αξέχαστη!!! Ήρθε από τις 3 τα ξημερώματα και έμεινε μαζί μου μέχρι τις 9 το πρωί έως που γέννησα φυσιολογικά!! Είπε στον άντρα μου ότι ήταν πολύ δύσκολη γέννα απλά λόγω το χιούμορ του και την υπομονή του (γιατί είμαι και δύσκολος άνθρωπος) δεν κατάλαβα καμία δυσκολία!!! Ένα χρόνο μετά έπρεπε να κάνω ένα μικρό χειρουργείο και εκεί φάνηκε ότι είναι πανω απο όλα άνθρωπος!!! Τώρα σκεφτόμαστε για δεύτερο παιδάκι και φυσικά δεν τον αλλάζουμε με τίποτα

Not sure anymore!!!!!!

Δυστυχώς θα πρέπει να πάρω τα λόγια μου πίσω όσο αναφορά ότι δεν τον αλλάζουμε με τίποτα.* Σε εξέταση ρουτίνας με μία μικρή πίεση έβγαλα λίγο υγρό από το στήθος. Μου είπε "πάνε να κάνεις τις εξετάσεις για προλακτινη στο αίμα και στείλε μου αμέσως τα αποτελέσματα". Ή αιτίολογια υπερπρολακτιναιμία έγραφε. Από το ύφος του καταλαβα ότι ήταν σοβαρό! Ήταν Παρασκευή και μεσολαβησε το σαββατοκύριακο, μέχρι να έρθει Δευτέρα για να τις κάνω, πέθανα από την αγωνία μου. Στο τέλος δεν ήταν τίποτα!* Ήταν απόλυτα φυσιολογικές. Δεν με ενοχλεί τόσο που έκανε λάθος στην διαγνωση όσο ή αγενια του! Το φαξ το πήρε την Τρίτη στις 17:00 και με πηρε τελ την Παρασκευή το απόγευμα για να μου πει τα αποτελέσματα.* Φυσικά όταν ειδα ότι δεν με πήρε την Τρίτη τα πήγα αλλού για να μου εξηγήσουν τι σημαίνουν οι τιμές! Δεν ήθελα να ενόχλησω ή χαζή εκείνο το βράδυ εφόσον ήταν καλά. Τόσο σεβασμό δεν χρειάζονταν από ότι φάνηκε.* Αναγκαστικα στις επόμενες μέρες να πάρω και να τον θυμίσω ότι περιμένω τηλέφωνο, πρώτον επειδή αυτός με έβαλε να τις κάνω και δεύτερον να μου πει τι μπορεί να ήταν το υγρό.* Όταν τελικά πήρε ήταν αγενεστατος! Το υγρό ήταν από το στρες! Σαν γιατρός ίσως του δώσω άλλη μία ευκαιρία, γιατί τα καλα είναι περισσότερα απο τα κακα. Ίσως ήθελε να είναι σίγουρος για το τι συμβαίνει και καλά έκανε, (θα μου πεις ή δουλειά του είναι, πληρώνεται για αυτό που κάνει).* Στο θέμα για το ότι είναι πανω από όλα άνθρωπος δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία, κλειδώνω τη γνώμη μου ότι δεν είναι! Έκανες λάθος διάγνωση, περνεις μετά από τρεις μέρες και αυτό με παρακαλια, και είσαι και αγενές. Απλά σε ορισμένες περιπτώσεις ή οικιοτιτα δεν βγαίνει σε καλο. Ή καλοσύνη σου φαίνεται σάν αδυναμία, και ή εμπιστοσύνη σου σαν κάτι δεδομένο, τότε ο άλλος πατάει πάνω σε αυτά και παίρνει το δικεωμα να σου μίλησει και να σου φέρθει όπως θέλει. Πέρα από αυτά είμαι πελάτησα του, οπότε αν ήμουν στην θέση του, θα πρόσεχα τι θα πω και θα ζητούσα συγγνώμη για την καθυστέρηση.* Κρίμα, γιατί είχα εντελώς άλλη γνώμη!!!

Έγινα μέλος του φόρουμ μόνο για να πω για την εμπειρία μου με τον Τυμπανίδη για όσες κοπέλες αναζητούν πληροφορίες. Κι αυτό γιατί κ εγώ αναζητούσα στο διαδίκτυο πληροφορίες αφού είχα αλλάξει γυναικολόγο και πήγα σ αυτόν μετά από παρότρυνση της συνυφάδας μου...τέλος πάντων...Λοιπόν. Προσωπικά, πιστεύω πως είναι καλός χειρούργος, καλός, πολύ καλός γιατρός. Και έχει σταθερά χέρια, αισθάνεσαι σιγουριά. Στο τεστ ΠΑΠ δεν πόνεσα καθόλου, και γενικώς σε όλες τις εξετάσεις όλα ήταν μια χαρά. Έχει ένα μοντέρνο ιατρείο, ο ίδιος είναι ευγενικός, έχει χιούμορ. Πιστεύω όμως πως είναι ανειλικρινής. Εγώ έχω πρόβλημα υγείας κ παίρνω χάπια, τα έπαιρνα και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Είχα φοβερό άγχος αλλά με ξεάγχωσε. Νομίζω πως από τα καλύτερα στοιχεία που έχει σαν γιατρός είναι ότι δείχνει φοβερή ψυχραιμία, ξέρει έντεχνα να σε χαλαρώνει, ειναι χαμογελαστός, επικοινωνιακός, οκ; Μέχρι εδώ ΟΛΑ καλά. Τον ρώτησα από πριν την σύλληψη: "Γιατρέ θα μπορέσω να γεννήσω φυσιολογικά;" "Γιατί όχι", μου απαντά...

Μένω έγκυος, πηγαίνω τακτικά στις εξετάσεις, όλα πάνε μια χαρά δοξα τω Θεώ και εκεί που είμαι 1-2 βδομάδες πριν γεννήσω (ΠΗΤ είχα στα τέλη Δεκέμβρη) μου λέει σε επίσκεψη κ ΠΡΙΝ ακόμη με εξετάσει ότι με το πρόβλημα υγείας που έχω θα πρέπει να κάνω καισαρική, οπότε να δώσουμε ραντεβού και τη Δευτέρα να πάμε χειρουργείο. Και πως έτσι του είπε ο αναισθησιολόγος με τον οποίο συνεργάζεται κ μάλιστα εκείνος ο μάπας -που δεν ξέρω πώς τον λένε- ήθελε να με χώσει και σε ολική αναισθησία αλλά ο καλός γιατρός κος Τυμπανίδης του είπε "όχι μωρέ, ας μην της στερήσουμε την εμπειρία live".

Εγώ έμεινα κάγκελο. Ακολούθησε ο εξής διάλογος:

-"Καλά γιατρέ, τόσους μήνες μου λεγες δεν υπάρχει πρόβλημα και δεν υπάρχει πρόβλημα και τώρα, λίγο πριν το τέλος, μου τα γυρίζεις; Με βάζεις σε σκέψεις πως πλησιάζουν Χριστούγεννα κ μάλλον θες να την κάνεις για διακοπές"

- Ε, να είδες τώρα τι λες; Γίνεται ο γιατρός να ακούει τέτοια πράγματα;

-Μα τι να πω; Ξαφνικά τώρα, γίνεται αυτό που λες, έλα με ραντεβού σε 3 μερες να σε εγχειρίσω γιατί ο αναισθησιολόγος φοβάται; Όχι, δεν μπορώ.

- Πρέπει.

-Δεν μπορώ!Ας περιμένουμε πότε θα σπάσουν τα νερά κ βλέπουμε.

- Αν συμβεί κάτι μπορεί να είναι κρίσιμο. Θέλεις να θέσεις τη ζω΄του μωρού σε κίνδυνο;

- Γιατί να κινδυνέψει;

-Δεν ξέρω.

- Ε τι δεν ξέρεις; Ποια η διαφορά αν με πιάσει κρίση κατά το φυσιολογικό τοκετό κ ποια στην καισαρική που μου περιγράφεις; Αφού κ στις δύο περιπτώσεις θα έχω τις αισθήσεις μου.

- Καλά, μη λέμε πολλά, έλα να σε εξετάσω.

Εννοείται λοιπόν ότι βρήκε πως ο τράχηλός μου είναι σκληρός, ότι το μωρό είναι ψηλά, ότι δεν έχει εμπεδωθεί και το ότι αφήνω το έμβρυο μέσα μου (ήμουν 38 εβδομάδων) δεν έχει νόημα, ίσα-ίσα έχει γίνει ατροφικός ο πλακούντας, οπότε μέ όοοολα αυτά η καισαρική κρίνεται απαραίτητη. Με ραντεβού.

Πελάγωσα. Απογοητεύτηκα. Τρόμαξα.

Το σκέφτηκα πολύ καλά. Πήρα το ρίσκο κ του τηλεφώνησα να του πω πως με ραντεβού μου φαίνεται αδιανόητο. Θα περιμένω να σπάσουν τα νερά και μετά ΑΝ κριθεί αναγκαίο, κάνουμε καισαρική.

Λοιπόν, 2 μέρες μετά, τσακ! σπάνε τα νερά μου. Τηλέφωνο στο γιατρό, εγώ πάω κλινική, όλα καλά, εγώ μες τη χαρά. Με συνδέουν με το καρδιογράφημα -πως το λένε- έρχονται οι νοσοκόμες κ λένε ότι δεν έχω ακόμη διαστολή. Μετά από 1 ώρα περίπου μου χορηγούν αντιβίωση γιατί εφόσον σπάσαν τα νερά είναι η δίοδος ανοιχτή και κινδυνεύω για μόλυνση. Οκ...Δεν είχα όμως συσπάσεις! Σχεδόν καθόλου. Μου χορηγούν λοιπόν λιγη οξυτοκίνη για να διασταλεί ο κόλπος. Εκεί αρχίζουν ο συσπάσεις αλλά πάλι δεν είχα διαστολή! Έτσι έλεγε ο Τυμπανίδης, ότι έχω μηδενική διαστολή αλλά μπορώ να το ξέρω με βεβαιότητα; Δεν είμαι γιατρός, δεν είμαι εκεί κάτω να δω. Πιστεύω ό,τι μου λέει. Και μπορεί να έλεγε και αλήθεια, τι να πω... Από τους τεχνητούς πόνους όμως άρχισα να πονάω πολύ! Έκανα υπομονή αλλά ζήτησα τελικά να μου χορηγήσουν επισκληρίδιο. Έρχεται κ ο Τυμπανίδης, βάζει το χέρι του λέει είναι ψηλά, δεν έχεις διαστολή. Αυτό γινόταν για 8-9 ώρες ε, και τελικά με φορτώσανε και με εγχειρίσανε. Είχε πιάσει κ τον άντρα μου στο μπούρου -μπούρου στο ενδιάμεσο, και να, ξέρεις, δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη καισαρική κ έμπαινε μέσα ο άντρας μου να με δει φανερά μιλημένος και μου λεγε να κάνουμε την εγχείριση αφού δεν έχω διαστολή ως τώρα. Ο διάολος έχει μπει μέσα μου κ νομίζω πως ο γιατρός μου πε ψέμματα κ ίσως να μπορούσε να περιμένει κι άλλο...

Αυτά λοιπόν από εμένα. Μη λέω μόνο τα κακά. Ο άνθρωπος είναι πολύ καλός χειρούργος. Μου έκανε μια επέμβαση κέντημα. Δε φαίνεται τίποτα, η τομή είναι μικρή, εσωτερικά ράμματα απορροφήσιμα...Και έχω ενα υγιές παιδάκι. Η εμπιστοσύνη μου όμως έχει διαρραγεί. Αν πρ'αγματι δεν είχα διαστολή πιστεύω πως τον βόλεψε. Μπορεί να κάνω λάθος, εντάξει; Νομίζω όμως πως η εμπιερία μου έπρεπε να καταχωρηθεί. Και είμαι προς αναζήτηση άλλου γιατρού. Και τώρα θέλω γυναίκα. Γυναίκα κ που θα θέλει να αναλάβει, πρώτα ο Θεός, αν μείνω πάλι έγκυος, να με ξεγεννήσει φυσιολογικά. Γιατί αυτό το πράγμα που έζησα στο χειρουργείο δε θέλω να το ξαναζήσω. Έτρεμα σαν το ψάρι, έκλαιγα...Μου χάιδευε ο αναισθησιολόγος τα μαλλιά για να ηρεμήσω...(ο αναισθησιολόγος του Γένεσις που είχε εφημερία, όχι ο συνεργάτης του).Σε δένουν χέρια -πόδια σε σχήμα σταυρού κ πριν το καταλάβεις ο γιατρός σου σε ψαχουλεύει μέσα στα σπλάγχνα σου. Πονάει πολύ. Εγώ πόνεσα. Φρίκαρα από τον πόνο. Ένοιωθα σαν να μου ξεριζώνουν τα μέσα μου, τραγικό, μη συνεχίσω...