Στο όριο της φτώχειας πάνω από ένας στους τρεις Έλληνες

Επιπλέον το ενιαίο μισθολόγιο που υποτίθεται θεσπίστηκε, πρώτον δεν είναι καθόλου ενιαίο στην πραγματικότητα και δεύτερον συνεχίζουν να εξαιρούνται διαφόρων ειδών ειδικά μισθολόγια που υπήρχαν.

Γιατί δεν είναι ενιαίο, και ποια μισθολόγια εξαιρούνται? Για πες να μαθαίνουμε.

Πάντως αν το δημόσιο έχει όντως μειωθεί κατά 40% δεν του φαίνεται.

Με ποιον τρόπο έμειναν απέξω οι πλούσιοι? Δεν ισχύουν για όλους οι ίδιοι φορολογικοί νόμοι?

 

Ποιες παροχές χάθηκαν?

 

Ρωτάω όχι ειρωνικά, αλλά επειδή πραγματικά έχω απορία.

Ναι απλώς η αυστηρότητα των νόμων εξαντλείται στους μικρούς. Οι "μεγάλοι" δεν πληρώνουν τις οφειλές τους στην εφορία, οι ακόμα μεγαλύτεροι έχουν νόμιμους τρόπους να φοροδιαφεύγουν, κτλ.

-Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά πλέον το να έχεις πολλά παιδιά θεωρείται τεκμήριο.

- αυξήθηκαν οι συμμετοχές σε φάρμακα

- Μειώθηκαν οι δικαιούχοι σε επιδόματα σε καρκινοπαθείς, βαρια ανάπηρους, χρόνια πάσχοντες

- Μειώθηκε το επίδομα ανεργίας και νομίζω και οι δικαιούχοι

- Γενικά οι δαπάνες για κοινωνικές παροχές στον προυπολογισμό συρρικνώνονται διαρκώς

Γιατί δεν είναι ενιαίο, και ποια μισθολόγια εξαιρούνται? Για πες να μαθαίνουμε.

 

Πάντως αν το δημόσιο έχει όντως μειωθεί κατά 40% δεν του φαίνεται.

Δεν θέλω τώρα να φωτογραφίσω κάποιους, αν και θα έπρεπε, αλλά υπάρχουν πάρα πολλές κατηγορίες υπαλλήλων που δεν αμείβονται βάση του "ενιαίου". Αλλά ο νόμος του "ενιαίου" προβλέπει ότι με κοινές υπουργικές αποφάσεις θα καθορίζονται ο τρόπος πληρωμής τους και η ανέλιξή τους... Καταλαβαίνεις...

Επιπλέον το ενιαίο δεν είναι ενιαίο λόγω της υπερβάλλουσας μείωσης (γκούγκλαρε το). Ενιαίο θα ήταν για όσους έμπαιναν τώρα στο δημόσιο (αλλά δεν υπάρχουν τέτοιοι)

Οι ένστολοι νομίζω τελικά εξαιρέθηκαν.

40% για διάφορες κατηγορίες δ.υπαλλήλων (μαζί και συμβασιούχων).

Τα παρακάτω είναι αποσπάσματα αλληλογραφίας του Ρωμαίου συγκλητικού Μενένιου Άπιου , στον φίλο του Ατίλιο Νάβιο , ο οποίος τον διαδέχεται στην διακυβέρνηση της Αχαίας και τον συμβουλεύει για το πώς μπορεί να χειριστεί τους Έλληνες.

Οι πάπυροι βρέθηκαν στην τοποθεσία Οξύρρυγχος , εξ ου και το όνομα του τίτλου.

....... Ο Έλληνας είναι πιο εγωιστής από εμάς και συνεπώς από όλα τα έθνη του κόσμου. Το άτομό του είναι «πάντων χρημάτων μέτρον» κατά το ρητό του Πρωταγόρα. Αδέσμευτο , αυθαίρετο και ατίθασο , αλλά και αληθινά ελεύθερο , ορθώνεται το «εγώ» των Ελλήνων. Χάρις σε αυτό σκεφτήκανε πηγαία, πρώτοι αυτοί , όσα εμείς αναγκαζόμαστε σήμερα να σκεφθούμε σύμφωνα με την σκέψη τους. Χάρις σε αυτό βλέπουν με τα μάτια τους και όχι με τα μάτια εκείνων που είδαν πριν από αυτούς. Χάρις σε αυτό η σχέση τους με το σύμπαν , με τα πράγματα και τους ανθρώπους δεν μπαγιατεύει , αλλά είναι πάντα νέα , δροσερή και το κάθε τι , χάρις σε αυτό το «εγώ» αντιχτυπάει σαν πρωτοφανέρωτο στην ψυχή τους.

Είναι όμως και του καλού και του κακού πηγή τούτο το χάρισμα.

Το ίδιο «εγώ» που οικοδομεί τα ιδανικά πολιτικά συστήματα, αυτό διαλύει και τις πραγματικές πολιτείες των ανθρώπων.

Και ήρθανε καιροί όπου ο ελληνικός εγωισμός ξέχασε την τέχνη που οικοδομεί τους ιδανικούς κόσμους, αλλα δεν ξέχασε την τέχνη που γκρεμίζει τις πραγματικές πολιτείες.

Και εμείς τους συναντήσαμε , καλέ Ατίλιε, σε τέτοιους καιρούς και γι αυτό η κρίση μας γι αυτούς συμβαίνει να είναι τόσο αυστηρή που κάποτε καταντά άδικη.

Αλλά και πώς να μην είναι ;Η μοίρα μας έταξε νομοθέτες του κόσμου και το ελληνικό άτομο περιφρονεί τον νόμο. Δεν παραδέχεται άλλη κρίση δικαίου παρά την ατομική του , που δυστυχώς στηρίζεται σε ατομικά κριτήρια.

Απορείς πως η πατρίδα των πιο μεγάλων νομοθετών , έχει τόση λίγη πίστη στον νόμο.

Και όμως από τέτοιες αντιθέσεις πλέκεται η ψυχή των ανθρώπων και η πορεία της ζωής των. Σπάνια οι Έλληνες πείθονται «τοις κείνων ρήμασι».

Πείθονται μόνο στα ρήματα τα δικά τους και η αλλάζουν τους νόμους κάθε λίγο ανάλογα με τα κέφια της στιγμής , η όταν δεν μπορούν να τους αλλάξουν , τους αντιμετωπίζουν σαν εχθρικές δυνάμεις και τότε μεταχειρίζονται εναντίον τους η τη βία η τον δόλο.

Α! πόσο την χαίρεται ο Έλληνας την εύστροφη καταδολίευσή τους , τους σοφιστικούς διαλογισμούς που μεταβάλλουν τους νόμους σε ράκη! Ο Έλληνας έχει την πιο αδύνατη μνήμη από μας, έχει λιγότερη συνέχεια στον πολιτικό του βίο. Είναι ανυπόμονος και κάθε λίγο , μόλις δυσκολέψουν λίγο τα πράγματα, αποφασίζει ριζικές μεταρρυθμίσεις.

Θες να σαγηνεύσεις την εκκλησία του δήμου σε μια πόλη ελληνική ;

Πες τους : «Σας υπόσχομαι αλλαγή» Πες τους : «Θα θεσπίσω νέους νόμους» Αυτό αρκεί.

Με αυτό χορταίνει η ανυπομονησία τους , το αψίκορο πάθος του.

.......Οι Έλληνες λίγα πράγματα σέβονται και σπάνια όλοι τους τα ίδια. Και προς καλού και προς κακού στέκουν επάνω από τα πράγματα. Για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος , θα τον μετρήσουν με το μέτρο της προσωπικής τους περίπτωσης ακόμα κι όταν υπεύθυνα τον κρίνουν στην εκκλησία η στο δικαστήριο.

Ο Έλληνας ζητεί από τον νόμο δικαιοσύνη για την δική του προσωπική περίπτωση. Εάν τύχει και ο νόμος , δίκαιος στην ολότητά του και δεν ταιριάζει σε λίγες περιπτώσεις όπως η δική του , δεν μπορεί αυτό να το παραδεχτεί.

Και εν τούτοις τετρακόσια χρόνια τώρα το διακήρυξε ο μεγάλος τους Πλάτων , πως τέτοια είναι η μοίρα και η φύση των νόμων , πως άλλο νόμος και άλλο δικαιοσύνη. Το διακήρυξε αυτό και ο Σταγειρίτης, χωρίζοντας το δίκαιο από το επιεικές. Δεν δέχεται να θυσιάσει την δική του περίπτωση , το δικό του εγώ σε έναν νόμο σκόπιμο και δίκαιο στην γενικότητά του.

Έτσι είναι πολλοί στις πόλεις που τώρα πρόκειται να διοικήσεις .

Έτσι διαφορετικοί , αν όχι από μας , όμως από τους πατέρες μας , που θεμελίωσαν το μεγαλείο της παλιάς , της αληθινής μας δημοκρατίας.

......Όσο περνούν οι αιώνες , τόσο εμείς και οι λαοί που κυβερνούμε γινόμαστε περισσότερο ατομιστές , ως που μια μέρα να μαραθούμε όλοι μαζί μέσα στην μόνωση των μικρών μας εαυτών. Νομίζω ότι οι Έλληνες επάνω στους οποίους εσύ τώρα άρχεις είναι πρωτοπόροι σε αυτόν τον θανάσιμο κατήφορο.

Δεν σου έκανε κιόλας εντύπωση καλέ μου Νάβιε , η αδιαφορία του Έλληνα για τον συμπολίτη του; Όχι πως δεν θα του δανείσει μια χύτρα να μαγειρέψει , όχι πως αν τύχει μια αρρώστια δεν θα τον γιατροπορέψει , όχι πως δεν του αρέσει να ανακατεύεται στις δουλειές του γείτονα , για να του δείξει μάλιστα την αξιοσύνη του και την υπεροχή του , βοηθά ο Έλληνας περισσότερο από κάθε άλλον.

Βοηθά και τον ξένο πρόθυμα , με την ιδέα μάλιστα , που χάρις στους μεγάλους στωικούς , πάντα τον κατέχει , μιας πανανθρώπινης κοινωνίας. Του αρέσει να δίνει στον ασθενέστερο , στον αβοήθητο. Είναι κι αυτό ένας τρόπος υπεροχής.

Λέγοντας πως ο Έλληνας αδιαφορεί για τον πλησίον του , κάτι άλλο θέλω να πω, αλλά μου πέφτει δύσκολο να σου το εξηγήσω. Θα αρχίσω με παραδείγματα, που αν προσέξεις , ανάλογα θα δεις και εσύ ο ίδιος πολλά με τα μάτια σου.

Ακόμη υπάρχουν ποιητές πολλοί και τεχνίτες στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Πλησίασέ τους καθώς είναι χρέος σου και πες μου αν άκουσες κανέναν από αυτούς ποτέ να επαινεί τον ομότεχνό του. Δεν χάνει τον καιρό του σε επαίνους ο Έλληνας. Δεν χαίρεται τον έπαινο. Χαίρεται όμως τον ψόγο και γι αυτόν πάντα βρίσκει καιρό. Για την κατανόηση , την αληθινή, αυτήν που βγαίνει από την συμπάθεια γι αυτό που κατανοείς , δεν θέλει τίποτε να θυσιάσει. Το κίνητρο της δικαιοσύνης δεν τον κινεί για να επαινέσει ότι αξίζει τον έπαινο.

Όχι πως δεν θα ήθελε να είναι δίκαιος , αλλά δεν αντιλαμβάνεται καν την αδικία που κάνει στον άλλο. Θαυμάζει ότι είναι ο δικός του κόσμος. Κάθε άλλον τον υποτιμά !

Όταν ένας πολίτης άξιος , δεν αναγνωρίζεται κατά την αξία του , λέει ο Έλληνας: αφού δεν αναγνωρίζομαι εγώ ο αξιώτερός του , τι πειράζει αν και αυτός δεν αναγνωρίζεται; Ο εγωκεντρισμός αφαιρεί από τον Έλληνα την δυνατότητα να είναι δίκαιος.

.Μόνον όταν δημιουργηθούν συμφέροντα που συμβαίνει να είναι κοινά σε πολλά άτομα μαζί , βλέπεις την συναδέλφωση και την αλληλεγγύη.

Στον κάθε Έλληνα τα ιδανικά είναι ατομικά. Γι αυτό οι πολιτικές των φατρίες είναι φατρίες συμφερόντων, και το ιδανικό του κάθε ηγέτη είναι ο εαυτός του.

.....Εδώ και δυο εβδομάδες σου έγραφα για το φυγόκεντρο εγωισμό των Ελλήνων. Δεν θυμάμαι όμως αν σου έγραψα το χειρότερο.

Κινημένος από την ίδια εγωπάθεια , την ρίζα αυτή του κάθε ελληνικού κακού (ας βοηθήσουν οι θεοί να μην γίνει και των δικών μας δεινών η μολυσμένη πηγή) , ο Έλληνας δε συχωράει στον συμπολίτη του καμία προκοπή. Όποιον τον ξεπεράσει , ο Έλληνας τον φθονεί με πάθος και αν είναι στο χέρι του να τον γκρεμίσει από εκεί που ανέβηκε θα το κάνει.

Μα το πιο σπουδαίο , για να καταλάβεις τον Έλληνα , είναι να σπουδάσεις τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνει τον φθόνο του, τον τρόπο που εφηύρε για να γκρεμίζει καλύτερα. Είναι ένας τρόπος πιο κομψός από το δικό μας γέννημα σοφιστικής ευστροφίας και διανοητικής δεξιοτεχνίας. Δεν του αρέσει η χοντροκομμένη δολοφονία στους διαδρόμους του παλατιού , αλλά η λεπτοκαμωμένη συκοφαντία, ένα είδος αναίμακτου , ηθικού φόνου, ενός φόνου διακριτικότερου και εντελέστερου, που αφήνει του δολοφονημένου την σάρκα σχεδόν ανέπαφη , να περιφέρει την ατίμωση και την γύμνια της στους δρόμους και στις πλατείες.

Γιατί και την συκοφαντία, αγαπητέ μου, την έχουν αναγάγει σε τέχνη οι θαυμάσιοι, οι φιλότεχνοι Έλληνες , οι πρώτοι δημιουργοί του καλού και του κακού λόγου.

Το να επινοήσεις ένα ψέμα για κάποιον και να το διαλαλήσεις , αυτό είναι κοινότυπο και άτεχνο. Σε πιάνει ο άλλος από το αυτί και σε αποδείχνει εύκολα συκοφάντη και σε εξευτελίζει.

Η τέχνη είναι να συκοφαντείς χωρίς να ενσωματώνεις πουθενά ολόκληρη την συκοφαντία, μόνο να την αφήνεις να την συνάγουν οι άλλοι από τα συμφραζόμενα και έτσι ασυνείδητα να υποβάλλεται σε όποιον την ακούει.

Η τέχνη είναι να βρίσκεις τον διφορούμενο λόγο , που άμα σε ρωτήσουν γιατί τον είπες , να μπορείς να πεις πως τον είπες με την καλή σημασία, και πάλι εκείνος που τον ακούει να αισθάνεται πως πρέπει να τον εννοήσει με την κακή του σημασία.

.. Αυτό είναι το αγχέμαχο όπλο με το οποίο πολεμάει ο Έλληνας τον Έλληνα , ο ηγέτης τον ηγέτη , ο φιλόσοφος τον φιλόσοφο , ο ποιητής τον ποιητή αλλά και ο ανάξιος τον άξιο , ο ουσιαστικά αδύνατος τον ουσιαστικά δυνατό.

.. και ξένος , θα δοκιμάσεις την αιχμή τούτου του όπλου κι εσύ όπως την δοκίμασα κι εγώ.

Θα απορήσεις σε τι κοινωνική περιωπή βάζουν οι Έλληνες τους δεξιοτέχνες της συκοφαντίας , πως τους φοβούνται οι πολλοί και αγαθοί , και πως τους υπολήπτονται οι χρησμοθήρες και πως γλυκομίλητα τους χαιρετούν όταν τους συναντούν στις στοές και στην αγορά.

.....Το ανυπότακτο σε κάθε πειθαρχία , η περιφρόνηση των άλλων και ο φθόνος , η αρρωστημένη διόγκωση της ατομικότητας σπρώχνουν σχεδόν τον Έλληνα να θεωρεί τον εαυτό του πρώτο ανάμεσα στους άλλους.

Αδιαφορώντας για όλους και για όλα , παραβλέποντας ότι γίνηκε πριν και ότι γίνεται γύρω του , αρχίζει κάθε φορά από την αρχή και δεν αμφιβάλλει πως πορεύεται πρώτος τον δρόμο το σωστό.

Ταλαιπωρεί από αιώνες την ελληνική ζωή η υπέρμετρη εμπιστοσύνη του Έλληνα στην προσωπική του γνώμη και στις προσωπικές του δυνατότητες.

Παρά να υποβάλει τη σκέψη του στην βάσανο μιας ομαδικής συζήτησης , προτιμάει να ριψοκινδυνεύει με μόνες τις προσωπικές του δυνάμεις.

Πρόσεξε τις συσκέψεις των ηγετών των πολιτικών μερίδων τους με τους δήθεν φίλους των και θα δεις ότι οι περισσότερες είναι προσχήματα. Ο ηγέτης λέει την γνώμη του , βελτιώνει την διατύπωσή της με τις πολλές επαναλήψεις , χωρίς ούτε να περιμένει , ούτε να θέλει καμία αντιγνωμία. Και οι φίλοι του το ξέρουν καλά αυτό και συχνάζουν σε αυτές τις συσκέψεις η για να μάθουν τα νέα της ημέρας η για να βρουν ευκαιρία να κολακέψουν τον ηγέτη. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Έλληνας πολιτικός ανακυκλώνεται μόνος του μέσα στις δικές του σκέψεις , γιατί πιστεύει πως αυτές αρκούν για το έργο του , η το χειρότερο γιατί η χρησιμοποίηση και των άλλων στην εκτέλεσή του , θα περιόριζε την κυριότητά του επάνω στο έργο , θα το έκανε περισσότερο τέλειο , αλλά λιγότερο δικό του , και εκείνο που προέχει για τον Έλληνα δεν είναι το πρώτο , αλλά το δεύτερο.

Έτσι σε πρώτη μοίρα έρχεται η τιμή του και σε δεύτερη η αξία του έργου. Αυτή είναι η αδυναμία του πολιτικού ήθους που θα παρατηρήσεις στους Έλληνες δημόσιους άνδρες , που κατά τα άλλα είναι και πιο υψηλόφρονες και πιο αδέκαστοι και σχεδόν πιο φτωχοί από τους σύγχρονους δικούς μας. Οι παλιοί όμως Ρωμαίοι , αυτοί κατείχαν την αρετή της μετριοφροσύνης που απουσιάζει και απουσίασε πάντα από την ελληνική πολιτική ζωή και γι' αυτό τότε κατορθώσανε , αν και σε τόσα καθυστερημένοι , να πάρουν την κοσμοκρατορία από τα χέρια των Ελλήνων. Γιατί βλέπεις , τούτη η μοιραία για την τύχη των Ελλήνων εγωπάθεια φέρνει και ένα άλλο χειρότερο δεινό : Όπου βασιλεύει , τα έργα σχεδιάζονται πάντα μέσα στα στενά όρια της ατομικότητας, σύντομα και βιαστικά, για να συντελεστούν όλα , πριν το πρόσωπο εκλείψει. Η πολιτική όμως που θεμελιώνει τις μεγάλες πολιτείες δε σηκώνει ούτε βιασύνη , ούτε συντομία. Σχεδιάζεται σε έκταση αιώνων. Δεν προσδένεται σε άτομα, αλλα σε ομάδες προσώπων , σε διαδοχικές γενιές.

Στην εκτύλιξή της εξαφανίζεται το εφήμερο άτομο και παίρνουν την πρώτη θέση , διαρκέστερες υποστάσεις , λαοί , οικογένειες ,πολιτικές μερίδες , η κοινωνικές τάξεις. Τα εδραία πολιτικά έργα μέσα στην ιστορία είναι υπέρ προσωπικά . Και δυστυχώς , οι Έλληνες μόνο σε προσωπικά έργα επιδίδονται με ζήλο. Γι αυτό η δεν φτάνουν ως την τελείωση ενός άξιου πολιτικού έργου , η όταν φτάσουν , φέρνει μέσα του το έργο του το ίδιο το σπέρμα της φθοράς.

Και αυτό είναι δίκαιο. Γιατί σκοπός των Ελλήνων είναι η πρόσκαιρη λάμψη του πρόσκαιρου ατόμου , όχι η μόνιμη απρόσωπη ευόδωση του ιδίου του έργου. Έπρεπε εξαιρετικά ευνοϊκές περιστάσεις να συντρέξουν με την μεγαλοφυία του Αλέξανδρου του Μακεδόνα για να αποκτήσουν για λίγα χρόνια οι Έλληνες μια κυρίαρχη πολιτική θέση στην οικουμένη. Αλλα και εκεί το έργο , στηριγμένο σε ένα πρόσωπο , όχι σε μιαν κοινότητα ανθρώπων , ούτε σε μία πολύχρονη παράδοση , μόλις εξαφανίστηκε ο δημιουργός του , διαλύθηκε μέσα σε χέρια των ιδίων εκείνων ανθρώπων που όταν ο Αλέξανδρος ζούσε , στάθηκαν οι απαραίτητοι συντελεστές του. Αλλά το έργο , βλέπεις , δεν ήταν δικό τους. Δεν τους είχε κάνει ο αυταρχικός ηγέτης κοινωνούς στην τιμή του έργου , αλλά θήτες του γιγάντιου εγωισμού του.

......Ποτέ , μα ποτέ δεν θέλησα να σου πω ότι λείπει η πολιτική σκέψη από την Ελλάδα. Απεναντίας πιστεύω πως αφθονεί, περισσότερο μάλιστα απ' όσο φαντάζεται όποιος βλέπει τα πράγματα από έξω. Μόνο που δεν μας είναι αισθητή η παρουσία της , γιατί οι άνδρες που την κατέχουν φθείρονται ο ένας από τον άλλον σε μιαν αδιάκοπη πεισματική και το πιο συχνά , μάταιη σύγκρουση. Εάν λείπει κάτι των Ελλήνων πολιτικών, δεν είναι ούτε η δύναμη της σκέψης , ούτε η αγωνιστική διάθεση. Στο χαρακτήρα , στο ήθος φωλιάζει η αρρώστια. Φωλιάζει στην άρνησή τους να δεχθούν να εξαφανίσουν το άτομό τους για την ευόδωση ενός ομαδικού έργου. Δεν κρίνουν ποτέ με δικαιοσύνη το συναγωνιστή τους και γι αυτό δεν υποτάσσονται ποτέ στην υπεροχή του. Δεν έχουν την υπομονή μέσα στον κύκλο των ισοτίμων , να περιμένουν με την τάξη του κλήρου η της ηλικίας την σειρά τους. Έτσι διασπαθίζοντας την δύναμη του και τις αρετές του κατάντησε ο λαός με την υψηλότερη και πλουσιότερη στην θεωρία πολιτική σκέψη, να μείνει τόσο πίσω από μας στις πρακτικές πολιτικές του επιδόσεις.

.... τα δεινά , όσα υποφέρανε ως τα σήμερα οι Έλληνες , μα θαρρώ και όσα θα υποφέρουν στο μέλλον , μια έχουν κύρια και πρώτη πηγή, την φιλοπρωτία , την νόμιμη θυγατέρα του τρομερού των εγωισμού.

Μου γράφεις πως αυτό συμβαίνει και αλλού και προ παντός σε μας. Η διαφορά καλέ μου φίλε , έγκειται στο μέτρο και στην ένταση της φιλοπρωτίας . Βέβαια και εμείς σήμερα δεν υστερούμε . Αλλά την εποχή που θεμελιώνονταν το μεγαλείο της Ρώμης δεν είχαν υπερβεί οι δικοί μας το πρεπούμενο μέτρο. Υποτάσσονταν στον κοινό νόμο και στους γενικούς σκοπούς της πολιτείας , ενώ οι Έλληνες το ξεπέρασαν πριν προφτάσουν να στεριώσουν την δύναμή τους στην οικουμένη. Όσο όμως αυστηρότερος και αν θέλω να είμαι , καθώς είναι χρέος μου, για μας τους Ρωμαίους , δεν ξέρω αν μεταξύ των Ρωμαίων , και σήμερα ακόμα , υπάρχουν τόσο φανατικοί και αδίστακτοι στο κυνήγημα των τιμών , όσοι υπήρξαν μεταξύ των Ελλήνων στους ενδοξότερους τους αιώνες.

Μήπως υπερβάλω καλέ μου φίλε ; Μήπως βλέπω το θαυμαστό γένος των Ελλήνων με τα μάτια της γεροντικής κακίας ; μα είναι χρόνια τώρα που με το λυχνάρι και με του ήλιου το φως διαβάζω Αριστοφάνη , Δημοσθένη , Ευριπίδη , Θεόφραστο , Επίκουρο , Ζήνωνα , Χρύσιππο και όλο και βεβαιώνομαι περισσότερο πως δεν είμαι μόνος στον τρόπο που τους κρίνω. Όχι φίλε μου , Δε βλέπω πως είμαι άδικος όταν λέγω πως πρόθεσή τους συνήθως δεν είναι να ξεπεράσουν σε αξιότητα η και σε καλή φήμη τον αντίπαλό τους , αλλά να τον κατεβάσουν στα μάτια του κόσμου κάτω από την δική τους θέση , όποια κι αν είναι. Την αρχαία «ύβριν» των την κατεβάσαν στο χαμηλότερο επίπεδο. Κάποτε με τούτη την ισοπέδωση προς τα κάτω νομίζουν ότι επαναφέρουν το πολίτευμά τους στην ορθή του βάση. Μάταια ξεχώρισε ο μεγάλος Σταγειρίτης την «δημοκρατία» (Σ.Μ. οχλοκρατία) από την «πολιτεία» (Σ.Μ. ορθή δημοκρατία). Η θέλησή τους για ισότητα , άμα την αναλύσεις , θα δεις ότι δεν απορρέει από την αγάπη της δικαιοσύνης , αλλά από τον φθόνο της υπέρτερης αξίας. «Μια που εγώ , λέει ο Έλληνας, δεν είμαι άξιος να ανέβω ψηλότερα από σένα , τότε τουλάχιστον και εσύ να μην ανέβεις από μένα ψηλότερα. Συμβιβάζομαι με την ισότητα».

Συμβιβάζεται με την ισότητα ο Έλληνας , γιατί τι άλλο είναι παρά συμβιβασμός να πιστεύεις ανομολόγητα πως αξίζεις την πρώτη θέση και να δέχεσαι μία ίση με των άλλων ! Μέσα του λοιπόν δεν αδικεί τόσο ο Έλληνας , όσο πλανάται. Γεννήθηκε με την ψευδαίσθηση της υπεροχής .

Και ύστερα θα συναντήσεις και μεταξύ των Ελλήνων την άλλη ψευδαίσθηση που τους κάνει να υπερτιμούν την μία αρετή που έχουν και να υποτιμούν τις άλλες που τους λείπουν.

Είδα δειλούς που φαντάζονταν πως μπορούν να ξεπεράσουν όλους μονάχα με την εξυπνάδα τους και ανδρείους που πίστευαν πως φτάνει για να ξεπεράσουν όλους η ανδρεία τους. Είδα έξυπνους που φαντάζονταν ότι δεν χρειάζεται να γίνουν πρώτοι , ούτε η επιστήμη , ούτε η αρετή.

Είδα κάτι σοφούς που θελαν να σταθούν επάνω από τους έξυπνους και από τους ανδρείους με μόνη την επιστήμη και την σοφία. Πόσο αλήθεια άμαθοι της ζωής μπορεί να είναι αυτοί οι αφεντάδες της γνώσης! Τι κακό μας έκανε αυτός ο Πλάτωνας ! Πόσους δολοπλόκους πήρε στο λαιμό του που νομίσανε πως είναι «άνδρες βασιλικοί» !

Μα είδα τέλος , αγαπητέ μου Νάβιε , και κάτι ενάρετους , που δεν το χώνευαν να μην είναι πρώτοι στην πολιτεία , αφού ήταν πρώτοι στην αρετή. Και βέβαια δεν στασίαζαν όπως οι βάναυσοι και οι κακοί , αλλά αποσύρονταν σιωπηλοί και απογοητευμένοι στους αγρούς των , αφήνοντας τον δήμο στα χέρια των δημαγωγών και των συκοφαντών , η δηλητηριάζανε την ίδια τους την αρετή και τους ωραίους της λόγους με την πίκρα της αποτυχίας των , σαν οι ηγεσίες των πολιτειών να μην ήταν μοιραία υποταγμένες στις ιδιοτροπίες της τύχης και του χρόνου και σε λογής άλλους συνδυασμούς δυνάμεων που συνεχώς τις απομακρύνουν από την ιδεατή τους μορφή και τις παραδίνουν στα χέρια των ανάξιων η των μέτριων.

Τέτοια είναι τα πάθη και οι αδυναμίες που φθείρουν τους ηγέτες των ελληνικών πόλεων.

Όσο για τους οπαδούς των ηγετών αυτών , έχουν και αυτοί την ιδιοτυπία τους στον μακάριο εκείνο τόπο. Είναι οπαδοί, πραγματικοί οπαδοί , μόνο όσοι έχασαν οριστικά την ελπίδα να γίνουν και αυτοί ηγέτες. Έτσι θα παρατηρήσεις ότι πιστοί οπαδοί είναι μόνο οι γεροντότεροι από τον ηγέτη τους. Ελάχιστοι είναι οι οπαδοί από πίστη ιδεολογική η από πίστη στον ηγέτη. Οι πολλοί είναι πειθαναγκασμένοι από τα πράγματα , γιατί ατύχησαν , γιατί βαρέθηκαν η λιγοψύχησαν. Γι αυτό είναι και όλοι προσωρινοί , άπιστοι , ενεδρεύοντες οπαδοί , ώσπου να περάσει η κακιά ώρα. Μα και αυτοί που μένουν και όσο μένουν οπαδοί , προσπαθούν συνεχώς να αναποδογυρίσουν την τάξη της ηγεσίας και να διευθύνουν αυτοί από το παρασκήνιο τον ηγέτη.

Γι αυτό και βλέπεις τόσο συχνά να είναι περιζήτητοι οι μέτριοι ηγέτες που προσφέρονται ευκολότερα στην παρασκηνιακή ηγεσία των οπαδών τους.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν έχει σημασία να ξέρεις ποιος είναι ο ονομαστικός ηγέτης μιας πολιτικής μερίδας αλλά ποιοι εκ του αφανούς τον διευθύνουν. Βλέπεις είναι μερικοί άνθρωποι που δεν είναι προικισμένοι με τα χαρίσματα με τα οποία αποκτάς τα φαινόμενα της ηγεσίας αλλά μόνο με εκείνα που χρειάζονται για την ουσία της , για την άσκηση της εξουσίας . Είναι αναγκασμένοι λοιπόν οι τέτοιοι να περιοριστούν στον ρόλο του υποβολέα και να αφήσουν τους άλλους που κατέχουν τα φαινόμενα να χαριεντίζονται επάνω στην σκηνή.

...Και ύστερα ,μήπως δεν βλέπω και την άλλη όψη του πράγματος ; Ας παραπονιόμαστε για την ελληνική εγωπάθεια εμείς που διαρκώς επάνω της σκοντάφτουμε , γιατί έχουμε να κάνουμε με την ελληνική πόλη και τους πολιτικούς της.

Έχει και την εξαίσια πλευρά της η υπερτροφία αυτή της προσωπικότητας , που στις κακές της όψεις την ονομάζουμε εγωπάθεια.

Έχει την πλευρά την δημιουργική , στην φιλοσοφία , στην ποίηση , στις τέχνες , στις επιστήμες , ακόμη και στο εμπόριο και στον πόλεμο. Από αυτήν αναβλύζει όλη η δόξα των Ελλήνων , η μόνη δόξα στην ιστορία που μπορεί να σταθεί πλάι στην δική μας.

Φοβάμαι μονάχα , γιατί , και ας μην το βλέπεις εσύ , κατά βάθος με γοητεύουν και εμένα οι Έλληνες , που είναι και θα είναι πάντα οι δάσκαλοί μου. Φοβάμαι πως φτάσαμε στον καιρό , που η φωτεινή πλευρά της προσωπικότητάς των πηγαίνει όλο μικραίνοντας και αντίθετα η σκοτεινή όλο και αυξάνει , και δεν ξέρω , δεν μπορώ να ξέρω αν ετούτος ο κατήφορος μπορεί ποτέ πια να σταματήσει.

....Δεν σου κρύβω πως με πείραξε ο λόγος σου , πως δείχνομαι τάχα κακός και άδικος με τους Έλληνες.

Ας αρχίσω λοιπόν σήμερα το γράμμα μου με έναν έπαινο γι αυτούς, για να ξεπλύνω έτσι κάπως την μομφή σου.

Ο εγωισμός δεν κάνει τους Έλληνες μόνο κακούς πολίτες στην αγορά, τους κάνει και καλούς στρατιώτες στον πόλεμο. Έχουν αιώνων τρόπαια που μέσα στην μνήμη τους γίνονται σαν νόμοι άγραφοι και επιβάλλουν την περιφρόνηση της κακουχίας και του κινδύνου. Μη συγχέεις την διάλυση της στρατιωτικής δύναμης , που έχει αφορμή τις εμφύλιες έριδες , με την ατομική γενναιότητα καθώς και την πολεμική δεξιοτεχνία των Ελλήνων .

Μα δεν είναι μόνο στον πόλεμο ο Έλληνας γενναίος και άξιος μαχητής , αλλά και στην ειρήνη. Ακριβώς γιατί η γενναιότητά του δεν είναι συλλογική , σαν των περισσοτέρων λαών , αλλά ατομική , γι αυτό δεν φοβάται , και εκεί που βρίσκεται μόνος του , να ριψοκινδυνεύσει, στην ξενιτιά , στο παράτολμο ταξίδι , στην εξερεύνηση του αγνώστου. Γι αυτό και τόλμησε τέτοια που εμείς δεν θα τολμούσαμε ποτέ και θεμελίωσε για αιώνες αποικίες , έξω από τις στήλες του Ηρακλέους και πέρα στα χιόνια της Σκυθίας . Και στον καιρό μας ακόμη , Έλληνες δεν είναι εκείνοι που τόλμησαν να διασχίσουν άγνωστες θάλασσες για να φτάσουν στην χώρα των Ινδών και στις έμπειρες χώρες πιο κάτω από την γη των Αιθιόπων; Αναρωτιέσαι κάποτε γιατί τα τολμάει αυτά τα παράτολμα ο Έλληνας;

Επειδή είναι γενναίος ο Έλληνας , είναι και παίκτης. Παίζει την περιουσία του , την ζωή του και κάποτε την τιμή του.

Γεννήθηκε για να σκέπτεται μόνος , για να δρα μόνος , για να μάχεται μόνος και γι αυτό δεν φοβάται την μοναξιά.

Εμείς αντίθετα είμαστε από τα χρόνια τα παλιά μια υπέροχα οργανωμένη αγέλη.

Σκεπτόμαστε μαζί , δρούμε μαζί , μαχόμαστε μαζί και μοιραζόμαστε μαζί την τιμή , τα λάφυρα , την δόξα.

Οι Έλληνες δε δέχονται , όσο αφήνεται η φύση τους ελεύθερη , να μοιραστούν τίποτε με κανέναν.

Το εθνικό τους τραγούδι, αρχίζει με έναν καυγά , γιατί θελήσανε να κάνουν μοιρασιά ανάμεσα σε άντρες που μοιρασιά δεν δέχονται (Σ.Μ. αναφέρεται στην Ιλιάδα).

Και μια που πήρα τον δρόμο των επαίνων , άκουσε και αυτόν , που δεν είναι και ο μικρότερος.

Οι αυστηρές κρίσεις που τώρα βδομάδες σου γράφω , θαρρείς πως είναι μόνο δικές μου; Τις πιο πολλές τις διδάχτηκα από έναν Έλληνα , από τον Επίκτητο.

Νέος τον άκουσα να εξηγεί το μέγα δράμα του γένους του. Ήσυχα , καθαρά , με την ακριβολογία και την χάρη που σφράγιζε τον λόγο του , μας ετοίμαζε για έναν κόσμο που είχε πια περάσει, για μίαν Ατλαντίδα που είχε κατακαλύψει ο Ωκεανός.

Κάποτε κάνοντας την απολογία της πατρίδας του , μας έλεγε : «Δεν είναι τόσο δίκαια τα ανθρώπινα, ώστε μόνο αμαρτήματα να είναι οι αιτίες των τιμωριών. Η Τύχη , η τυφλή θεά , η τελευταία στην οποία θα πάψω να πιστεύω , πρόδωσε συχνά τους Έλληνες στον δρόμο τους. Αλλά και αυτοί , πρόσθετε , την συντρέξανε με τον δικό τους τρόπο».

Μην νομίσεις όμως πως μόνο ένας Επίκτητος κατέχει την αρετή του «γνώθι σ'αυτόν» . Σε κάθε κόχη , απάγκια της αγοράς κάθε πόλης , σε κάθε πλάτανο από κάτω της ευλογημένης ελληνικής γης , θα βρεις και έναν Έλληνα , αδυσώπητο κριτή του εαυτού του. Και εύκολα θα σου ξανοιχτεί και ας είσαι ξένος. Αρκεί εσύ να μην αρχίσεις να κακολογείς τίποτε το ελληνικό, γιατί τότε ξυπνάει μέσα του μια άλλη αρετή , η περηφάνια.

Ναι , ναι , σε βλέπω να γελάς , Ατίλιε Νάβιε , αυτούς τους ταπεινούς κόλακες που σέρνονται στους προθαλάμους μας, γελάς που τους ονομάζω περήφανους. Και όμως θα αστοχήσεις στο έργο σου αν αγνοήσεις αυτήν την αλήθεια. Πρόσεξε την υπεροψία και την φιλοτιμία των Ελλήνων. Μην πλανάσαι ! `Εχουν την ευαισθησία των ξεπεσμένων ευγενών. Είναι γκρεμισμένοι κοσμοκράτορες , ποτέ όμως τόσο χαμηλά πεσμένοι ώστε να ξεχάσουν τι ήτανε !

Η πολυσύνθετη ψυχή τους χωράει λογής αντιφάσεις και έρχονται ώρες που για πολλούς είναι δίκαιος ο ειρωνικός λόγος του Ιουβενάλιου "Graeculus esuriens, in coelum jusseris , ibit" (τον λιμασμένο γραικύλο , κι αν στον ουρανό τον προστάξεις να πάει , θα πάει) . Άλλοι όμως είναι τούτοι οι γραικύλοι και άλλοι οι Έλληνες.

Και το πιο περίεργο , οι ίδιοι τούτοι σε άλλες ώρες είναι γραικύλοι (graeculus) και σε άλλες Έλληνες (graeci) . Δεν πρέπει ποτέ να δώσεις την εντύπωση στον Έλληνα ότι του αφαίρεσες την ελευθερία του. Άφησε τον , όσο μπορείς , να ταράζεται, να θορυβεί , και να ικανοποιεί την πολιτική του μανία , μέσα στην σφαίρα που δεν κινδυνεύουν τα συμφέροντα της αυτοκρατορίας. Εσύ πρέπει να έχεις την τέχνη να επεμβαίνεις μόνο την τελευταία στιγμή, όταν δεν μπορείς να βάλεις τους Έλληνες να αποτρέψουν το δυσάρεστο. Πάντοτε βρίσκονται οι διαφωνούντες μεταξύ των Ελλήνων, που θα είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν , είτε θεληματικά, είτε , συνηθέστερα , άθελά τους.

Υποβοηθώντας το τυφλό παιγνίδι των φατριών από το παρασκήνιο , χωρίς να προσβάλλεις την περηφάνια τους , μπορεί να οδηγήσεις τις ελληνικές πόλεις προς το καλό πολύ ευκολότερα παρά με τις σοφότερες διαταγές που θα εξέδιδες, αν ήσουνα ανθύπατος στην Ισπανία η στην Ιλλυρία.

....Όμως αν θέλεις στην Ελλάδα πραγματικά να επιβάλεις μία απόφασή σου, όσο σωστή και αν είναι , κοίταξε να μην φανεί η πρόθεσή σου. Πρέπει να θυσιάσεις την τιμή μίας απόφασης για να την επιβάλεις μεταξύ των Ελλήνων. Κάλεσε ιδιαιτέρως έναν-έναν τους αρχηγούς των μερίδων , δώσε στον καθένα την ευκαιρία μίας επίπλαστης πρωτοβουλίας.

Φυσικά , αν δυστροπούν , να τους τρομάξεις , αλλά και αυτό υπό εχεμύθεια , χωρίς να αναγκάσεις την φιλοτιμία τους να πάρει τα όπλα. Δώσε τους κάποια περιθώρια έντιμης υποχώρησης και όταν ακόμη στην πραγματικότητα διατάσεις , μην τους πεις ότι διατάσεις. Πες τους ότι δεν διατάσεις , αλλά ότι αν δεν γίνει τούτο κι εκείνο, τότε οι ρωμαϊκές λεγεώνες θα αναγκαστούν να μετασταθμεύσουν για λόγους ασφαλείας σε άλλη επαρχία και τότε μπορεί τίποτε Γέτες η Κέλτες η Δακοί να στείλουν τα στίφη τους να καταστρέψουν την χώρα και ας αναμετρήσουν οι ίδιοι τις συνέπειες και ας αποφασίσουν.

. Όλα αυτά δεν σου τα λέω για να σε κάνω να περιφρονείς τους Έλληνες. Απεναντίας σου τα λέω για να τους καταλάβεις και να τους προσέξεις. Ακόμη και σήμερα διατηρούν τα ίχνη μερικών αρετών που μοιάζουν με την χόβολη μίας μεγάλης πυρράς.

Μελετητές της ψυχής των ατόμων και του όχλου , θα τους δεις να εκτελούν μερικούς θαυμάσιους ελιγμούς , να χαράζουν πολιτικά σχέδια περίλαμπρα , με μια ευκινησία στην σκέψη και μια γοργότητα στις αντιδράσεις που εμείς εδώ ποτέ δεν φτάσαμε. Μόνο που ύστερα θα μελαγχολήσεις βλέποντας πως είναι πια ασήμαντοι οι σκοποί για τους οποίους ξοδεύονται αυτά τα εξαίσια χαρίσματα.

Οξυρρύγχειοι πάπυροι (σε μετάφραση Κωνσταντίνου Τσάτσου).

ΠΗΓΗ diodos.gr http://thalamofilakas.blogspot.com

Κείμενο που η γνησιότητά του ως αρχαίο έχει αμφισβητηθεί, όμως έτσι κι αλλιώς τόσο αληθινό που πονάει....

Συμφωνώ σε όλα με summer wine.

 

Και σχετικά με την Ερμού, που είδατε καλέ ότι έχει πάρει τα πάνω της; Τα μισά καταστήματα έχουν κλείσει εδώ και καιρό...

Καλέ θα τρελαθώ, από πότε έχεις να πας στην Ερμού; Πήγα σήμερα και μετρούσα, από Σύνταγμα μέχρι Καπνικαρέα μέτρησα δύο κλειστά μαγαζιά σύνολο. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόσεξα στην πολύ πολύ αρχή. Το ένα ήταν το Sprider και το άλλο ένα δίπλα στο παλιό Salon Vert. Και καναδυο πιο κάτω, από Καπνικαρέα προς Μοναστηράκι, αλλά το ένα ήταν απλώς κλειστό λόγω Τετάρτης απόγευμα, θυμάμαι ότι το είδα ανοιχτό την περασμένη εβδομάδα. Είχε όμως βανδαλισμένα ρολά, οπότε κραύγαζε παρακμή και εγκατάλειψη. Τα μαγαζιά αυτά δείχνουν πολύ άσχημα, γιατί φρόντισαν οι "επαναστάτες" να τα βανδαλίσουν. Αυτά τα τέσσερα μαγαζιά δεν αποτελούν το 50% της Ερμού. Αυτή την εικόνα βέβαια, των βανδαλισμών, δεν την είχαμε προ κρίσης και τα τυχόν κλειστά μαγαζιά δεν έκαναν μπαμ. Κάπως έχει πέσει η Ερμού, με την έννοια ότι άνοιξαν και κάποια μαγαζιά με πιο φτηνά προϊόντα, ανάμεσα στα άλλα που άντεξαν στην κρίση.

Στην Αιόλου είναι πιο έντονη η εικόνα της εγκατάλειψης και των βανδαλισμών και αυτό γιατι οι γιαγιάδες που την τιμούσαν παραδοσιακά, είτε παραγέρασαν, αλλά βασικά την έκαναν και αυτές για άλλες περιοχές και γιατί έπιασαν το φέις και άφησαν το εργόχειρο. Με λύπη διαπίστωσα ότι ένα μαγαζί που "χτίσαμε" με την παρέα μου, καφεστιατόριο, δεν άντεξε, ή έκλεισε για άγνωστο λόγο. Γύρω γύρω όμως έχουν ανοίξει δεκάδες που τα περισσότερα έχουν κάμποσο κόσμο!

Και σας το λέω, αφήστε τα malls, μην παρατάτε την Ερμού στους μουσάτους 20χρονους, δεν με ακούτε!

Εννοείται!

Μια βασική διαφορά που βλέπω με τους προηγούμενους είναι ότι νιώθουν πως πρέπει να απολογηθούν κάπου. Οι άλλοι ενεργούσαν εντελώς αλλαζονικά, προσπαθούν να κουκουλώσουν ένα σωρό σκάνδαλα κτλ. Από αυτή την άποψη τους βρίσκω καλύτερους.

Ενώ η περαίωση που ανακοινώθηκε ότι πλήρωσε ένα 10% από τα μετρητά αγνώστου προελεύσεως που σου βρήκαμε και δεν θα ελεγχθείς περαιτέρω, αυτό το μέτρο, δεν κουκουλώνει τίποτα!

Τέλος πάντων και αυτοί προσπαθούν να μαζέψουν ό,τι μπορούν...

Στην πράξη τα λεφτά είναι κρυμμένα και με διάφορους τρόπους δικαιολογημένα. Και άντε να βγάλεις άκρη με την ταχύτητα της ελληνικής δικαιοσύνης. Διαδικασίες έχουν ξεκινήσει για διάφορες υποθέσεις κατά καιρούς. Και κάποιες οδήγησαν σε καταδίκες.

Σόρυ, δεν προλαβαίνω να απαντήσω σε όλα και έγραψα για την Ερμού γιατί ήταν φρέσκο. Κάποια στιγμή θα γράψω και για τα άλλα ενδιαφέροντα που έχουν ειπωθεί.

Και σας το λέω, αφήστε τα malls, μην παρατάτε την Ερμού στους μουσάτους 20χρονους, δεν με ακούτε!

Είμαι κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς που εγκατέλειψαν την Ερμού για χάρη των τοπικών αγορών. Κάποτε κατέβαινα κέντρο για ψύλου πήδημα, ακόμα και για να πάω στο ταχυδρομείο (επειδή το ταχυδρομείο στο Σύνταγμα είχε διευρυμένο ωράριο και με βόλευε). Σταμάτησα να πηγαίνω τότε που γίνονταν συνέχεια πορείες και απεργίες... και μου έμεινε η συνήθεια. Στο μεταξύ βρήκα άλλα μαγαζιά στην περιφέρεια και κάνω εκεί τις βόλτες και τα ψώνια μου, απέκτησε διευρυμένο ωράριο και το ταχυδρομείο της περιοχής μου, οπότε δεν υπάρχει λόγος να κατεβαίνω στο κέντρο. Το ίδιο διαπιστώνω πως έχουν κάνει και οι φίλες μου. Παλιότερα όλο και κάποιος θα μου έλεγε "αύριο πάμε κέντρο, έρχεσαι". Την τελευταία φορά που άκουσα να κατεβαίνει κάποιος από την παρέα μου στο κέντρο ήταν τον περασμένο Αύγουστο...

Για να πω την αλήθεια, τους λυπάμαι λίγο αυτούς που έχουν μαγαζιά στην Ερμού. Ελπίζω να έχουν κάποιο εισόδημα από τους τουρίστες γιατί φαντάζομαι πως θα έχουν πολύ ακριβά νοίκια.

Επιπλέον το ενιαίο δεν είναι ενιαίο λόγω της υπερβάλλουσας μείωσης (γκούγκλαρε το). Ενιαίο θα ήταν για όσους έμπαιναν τώρα στο δημόσιο (αλλά δεν υπάρχουν τέτοιοι)

Οι ένστολοι νομίζω τελικά εξαιρέθηκαν.

Όταν λέμε ενιαίο, τι ακριβώς εννούμε? Να πληρώνονται το ίδιο π.χ. δάσκαλοι, γιατροί και υπάλληλοι δήμου;

40% για διάφορες κατηγορίες δ.υπαλλήλων (μαζί και συμβασιούχων).

Το μόνο που σκέφτομαι ως προς το 40% είναι ότι πολύς κόσμος πρέπει να πληρωνόταν για να μην κάνει πολλά πράγματα!

Το "αναγκαστικά ακολούθησαν το δρόμο της μείωσης" δεν ειναι ελαφρυντικό, διότι η "ανάγκη" αυτή ήταν να μη χάσουν ψήφους, οπότε τι να το κάνω? Αν βλέπεις ότι ένα μέτρο ειναι λιγότερο κακό από άλλα, ακολούθησέ το κι ας ειναι αντιλαϊκό και πιθανόν στο τέλος να δικαιωθείς για την απόφασή σου.

Το πρόβλημα είναι πως ο πολιτικός έχει σκοπό του όχι να δικαιωθεί αλλά να επανεκλεγεί. Η επανεκλογή είναι ο απότερος στόχος των περισσότερων, όχι η υστεροφημία. Συνεπώς εκ των πραγμάτων ο πολιτικός θα κάνει αυτό που είναι αρεστό (ή τέλος πάντων δεν φαίνεται τόσο άσχημο) στον ψηφοφόρο. Κακά τα ψέματα. Γι' αυτό λένε ότι ο κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν, γιατί επιλέγεις με βάση τι θέλεις (ή τι δεν θέλεις) και ο πολιτικός, για να σε ευχαριστήσει, και άρα να επανεκλεγεί, θα κάνει αυτά που σου είναι πιο αρεστά ή αυτά που σου φαίνονται καλύτερα.

Επιπλέον σε θέματα οικονομίας δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Είναι λίγο δύσκολο να ξέρεις πως ακριβώς θα εξελιχθεί μια συγκεκριμένη κατάσταση. Ποιος μπορούσε να πει με σιγουριά το 2010 ότι π.χ. οι μαζικές απολύσεις θα ήταν καλύτερες από την υπερφορολόγηση; Αλλά άντε και το είπε. Πώς πείθει άλλους 150 να ψηφίσουν υπέρ ενός μέτρου που δεν αρέσει στους πολίτες, ειδικά όταν "οι απέναντι" είναι έτοιμοι να υποσχεθούν τον ουρανό με τα άστρα;

γράφηση, τι να πω, σε πιάνει απελπισία : η θεώρηση του βιβλιαρίου μου πλέον γίνεται ηλεκτρονικά, χωρίς σφραγίδες και υπογραφές (yay!) όταν όμως πήγα να καταθέσω τα χαρτιά μου στην επιτροπή εξωσωματικής μου ζήτησαν.....θεωρημένο βιβλιάριο! μα καλέ μου, μα χρυσέ μου, όχι, μου λέει, εγω πού το ξέρω ότι ειναι θεωρημένο?!!!

Ρώτησα σχετικά με αυτό έναν υπάλληλο της ΔΕΗ, δηλαδή γιατί δεν φαίνεται να γνωρίζουν οι ίδιοι οι υπάλληλοι τι ισχύει. Η απάντησή του ήταν ότι έρχονται συνέχεια ενημερώσεις για διάφορα θέματα και είναι τόσο πολλές και τόσο συχνές που κανείς δεν τις διαβάζει. Από την εμπειρία μου με άλλους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, προσωπικά έχω τις αμφιβολίες μου σχετικά με το αν κι αυτοί που τις διαβάζουν μπορούν να τις κατανοήσουν.

Το μόνο που σκέφτομαι ως προς το 40% είναι ότι πολύς κόσμος πρέπει να πληρωνόταν για να μην κάνει πολλά πράγματα!

Αυτο το συμπερασμα, το τοσο αυθαιρετο κατα την ταπεινη μου αποψη, που το στηριζεις? Ειναι εξαιρετικα αδικο.

Εχω απειρα παραδειγματα γυρω μου στη δουλεια. Ατομο που γνωριζω εγω, συμβασιουχο, σε θεση που εξασφαλιζει απο την ΕΕ εκατομμυρια το χρονο για τη χωρα, ωραριο τουλαχιστον 8ωρο με τεραστια νομικη ευθυνη και αγχος: ο ομολογος του σε αλλες χωρες παιρνει 6000-8000. Εδω πριν το ενιαιο: 2000. Σημερα: 840. Χωρις δωρα χρ/γεννων, πασχα κλπ. Και ο μισθος του ειναι 95% χρηματοδοτουμενος απο την ΕΕ, αλλα του τον εκοψαν, ετσι. Ειναι ντροπη. Και ρωτω γιατι ο συγκεκριμενος, να δειξει τον ιδιο ζηλο, να συνεχισει να υπογραφει πραγματα με δικη του ευθυνη, γιατι να μη γινει υδραυλικος να βγαζει περισσοτερα χωρις αγχος, γιατι να μη φυγει εξω να παρει 8000??? Αντι να του δωσεις και κινητρα.

Απ ο,τι βλεπω με την τροπη που παιρνει το θεμα γενικα, η ταση δεν ειναι η βελτιωση της καταστασης δικαια. Απλα ως συνηθως πιστευουμε οτι ο,τι επαθε ο διπλανος μας, το επαθε επειδη του αξιζε. Ειμαστε οι χειροτεροι εχθροι του εαυτου μας.

ΥΓ σημερα περασα αν και τρεχοντας, απο Ερμου. Παντου ακουγα αμερικανακια και γερμανακια. Ελληνες ειδα να ψωνιζουν μονο στο μετρο Συνταγμα, στο Χαμογελο.

Ναι απλώς η αυστηρότητα των νόμων εξαντλείται στους μικρούς. Οι "μεγάλοι" δεν πληρώνουν τις οφειλές τους στην εφορία, οι ακόμα μεγαλύτεροι έχουν νόμιμους τρόπους να φοροδιαφεύγουν, κτλ.

 

-Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά πλέον το να έχεις πολλά παιδιά θεωρείται τεκμήριο.

- αυξήθηκαν οι συμμετοχές σε φάρμακα

- Μειώθηκαν οι δικαιούχοι σε επιδόματα σε καρκινοπαθείς, βαρια ανάπηρους, χρόνια πάσχοντες

- Μειώθηκε το επίδομα ανεργίας και νομίζω και οι δικαιούχοι

- Γενικά οι δαπάνες για κοινωνικές παροχές στον προυπολογισμό συρρικνώνονται διαρκώς

Οντως. Επισης συχνο φαινομενο τα τελευταια χρονια: εξαιρεσεις μεγαλων επιχειρησεων-εταιρειων απο φορους.

Αυτο το συμπερασμα, το τοσο αυθαιρετο κατα την ταπεινη μου αποψη, που το στηριζεις? Ειναι εξαιρετικα αδικο.

Καθαρά και μόνο στην προσωπική μου εμπειρία που δείχνει ότι το δημόσιο λειτουργεί πιο αποδοτικά σε σύγκριση με πριν από 20 χρόνια αλλά και σε σύγκριση με πριν από 3 χρόνια.

Και μόνο το ότι δεν έχει χρειαστεί να πατήσω το πόδι μου σε ΙΚΑ, εφορία, ΔΕΗ τον τελευταίο χρόνο* (για ό,τι έχω χρειαστεί έχω εξυπηρετηθεί ηλεκτρονικά ή από το τηλέφωνο) μου λέει ότι το δημόσιο είναι πιο ευέλικτο.

*με εξαίρεση την περίπτωση που περιέγραψα πιο πάνω με το βιβλιάριο υγείας

Απ ο,τι βλεπω με την τροπη που παιρνει το θεμα γενικα, η ταση δεν ειναι η βελτιωση της καταστασης δικαια. Απλα ως συνηθως πιστευουμε οτι ο,τι επαθε ο διπλανος μας, το επαθε επειδη του αξιζε. Ειμαστε οι χειροτεροι εχθροι του εαυτου μας.

Δεν ξέρω από πού βγάζεις αυτό το συμπέρασμα. Πάντως προσωπικά δεν πιστεύω πως η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί "δίκαια". Η κατάσταση έχει ως εξής: λεφτά δεν έχουμε, λεφτά ζητάμε, αυτοί που είναι σε θέση να μας δανείσουν θέτουν όρους που δεν μας αρέσουν, η λύση είναι ή χρεωκοπία ή αποδοχή των όρων. Δε νομίζω ότι θα μας δανείσει κανείς χωρίς όρους ή χωρίς αντάλλαγμα.

Είναι ωραία η ιδέα να φορολογηθεί κυρίως το κεφάλαιο αντί να ξεζουμιστούν περισσότερο οι μικρομεσαίοι, να απολυθούν περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι, να γίνουν νέες μειώσεις μισθών. Συμφωνώ γιατί με συμφέρει κιόλας. Αλλά βρε παιδιά δεν έχουμε αρκετούς πλούσιους, και αυτοί που έχουμε δεν είναι χαζοί, έχουν πάρει τα ωραία τους λεφτάκια και τα έχουν στείλει στο εξωτερικό. Πού θα τα βρούμε τα λεφτά; Αυτό δεν καταλαβαίνω...

Απλα ως συνηθως πιστευουμε οτι ο,τι επαθε ο διπλανος μας, το επαθε επειδη του αξιζε. Ειμαστε οι χειροτεροι εχθροι του εαυτου μας.

Οχι μονο ο διπλανός μας, κι εμεις οι ίδιοι.

Δηλαδή λες οτι είμαστε άμοιροι ευθυνών?

ΠΟΥΘΕΝΑ δεν σφάλαμε εμείς, είτε ατομικά είτε ως χωρα, ΠΟΥΘΕΝΑ δεν συμβάλαμε στην σημερινή κατακύλα (και βάζω και τους γονείς και τους παππούδες μας μεσα)?

Ροζ συννεφακι ειναι αυτό.

Οντως. Επισης συχνο φαινομενο τα τελευταια χρονια: εξαιρεσεις μεγαλων επιχειρησεων-εταιρειων απο φορους.

Αν δεν αρχισουμε να βλεπουμε παντου διαπλεκόμενους (που δεν το αποκλείω, αλλα μην το τερματίσουμε στην συνωμοσιολογία), αυτο που περιγράφεις ειναι και μερος της κρατικής πρόνοιας για τον ιδιωτικό τομέα, λιγότερη φορολογηση στην εταιρεία = δεν θα χρειαστεί να απολύσει κόσμο ή να μειωσει μισθούς για να πληρωσει τον φορο. Οταν λεμε ενισχυση του ιδιωτικού τομέα, ενα βασικό στοιχείο ειναι και αυτό.

Μη θέλουμε και την πιτα ολόκληρη και τον σκυλο χορτάτο, δηλ. οι ιδιωτικές εταιρείες και φουλ φορολόγηση θα εχουν και τους μισθούς και το προσωπικό θα πρέπει να κρατούν στα ίδια επίπεδα?

Καθαρά και μόνο στην προσωπική μου εμπειρία που δείχνει ότι το δημόσιο λειτουργεί πιο αποδοτικά σε σύγκριση με πριν από 20 χρόνια αλλά και σε σύγκριση με πριν από 3 χρόνια.

 

Και μόνο το ότι δεν έχει χρειαστεί να πατήσω το πόδι μου σε ΙΚΑ, εφορία, ΔΕΗ τον τελευταίο χρόνο* (για ό,τι έχω χρειαστεί έχω εξυπηρετηθεί ηλεκτρονικά ή από το τηλέφωνο) μου λέει ότι το δημόσιο είναι πιο ευέλικτο.

 

*με εξαίρεση την περίπτωση που περιέγραψα πιο πάνω με το βιβλιάριο υγείας

 

Πως ακριβως βγαινει το συμπερασμα οτι αυτη η βελτιωση που ειδες εσυ προσωπικα γιατι εγω απο πρωτο χερι εχω δει επιδεινωση, δουλεια μενει πισω, χρηματα για εξοπλισμους να μην υπαρχουν και βασικες εργασιες να μη γινονται, η ΤΕ να μην εχει ρευστο και μενουν απληρωτοι φορεις, οφειλεται στη μειωση μισθων???

Πως ακριβως βγαινει το συμπερασμα οτι αυτη η βελτιωση που ειδες εσυ προσωπικα

Το συμπέρασμα το βγάζω από τη δική μου εμπειρία. Εσύ βεβαίως δικαιούσαι να έχεις άλλη εμπειρία και να βγάζεις άλλο συμπέρασμα. Εγώ ας πούμε δεν έχω ιδέα αν μένουν απλήρωτοι αυτοί ή οι άλλοι φορείς. Βλέπω μόνο πως αλληλεπιδρώ με τις υπηρεσίες του δημοσίου ως φορολογούμενος πολίτης, αυτό με απασχολεί και αυτό κρίνω.

Οσο για τη φορολογηση να σε ενδιαφερει, γιατι αν απο τη μια εχεις το φορο της γιαγιας συνταξιουχου των 100 ευρω και απο την αλλη σου εξαιρουν με ρυθμιση μερικα εκατομμυρια απο μια μεγαλη εταιρεια, τι αποτελεσμα να εχεις. Μαλλον μας κοροιδευουν λοιπον.

Μα με ενδιαφέρει, είπα εγώ ότι δεν με ενδιαφέρει? Αυτό που είπα είναι ότι δεν βλέπω να σωζόμαστε με πιο "δίκαιη" φορολόγηση βλ. φορολόγηση του κεφαλαίου. Μακάρι να αποδειχθεί ότι κάνω λάθος, πίστεψέ με, ειδικά στο θέμα αυτό ΘΕΛΩ να κάνω λάθος.

Οι μεγάλες εταιρίες σε όλες τις χώρες χαίρουν ειδικής μεταχείρησης για προφανείς λόγους. Το να περιμένεις να διορθώσεις τα ελλείματα μιας χώρας μέσω της φορολόγησης μεγάλων εταιριών και μεγαλοκαταθετών θεωρώ πως είναι στην καλύτερη περίπτωση ουτοπία και στη χειρότερη ανικανότητα.

Αν δεν αρχισουμε να βλεπουμε παντου διαπλεκόμενους (που δεν το αποκλείω, αλλα μην το τερματίσουμε στην συνωμοσιολογία), αυτο που περιγράφεις ειναι και μερος της κρατικής πρόνοιας για τον ιδιωτικό τομέα, λιγότερη φορολογηση στην εταιρεία = δεν θα χρειαστεί να απολύσει κόσμο ή να μειωσει μισθούς για να πληρωσει τον φορο. Οταν λεμε ενισχυση του ιδιωτικού τομέα, ενα βασικό στοιχείο ειναι και αυτό.

Μη θέλουμε και την πιτα ολόκληρη και τον σκυλο χορτάτο, δηλ. οι ιδιωτικές εταιρείες και φουλ φορολόγηση θα εχουν και τους μισθούς και το προσωπικό θα πρέπει να κρατούν στα ίδια επίπεδα?

Ακριβώς αυτό.

Οχι μονο ο διπλανός μας, κι εμεις οι ίδιοι.

Δηλαδή λες οτι είμαστε άμοιροι ευθυνών?

ΠΟΥΘΕΝΑ δεν σφάλαμε εμείς, είτε ατομικά είτε ως χωρα, ΠΟΥΘΕΝΑ δεν συμβάλαμε στην σημερινή κατακύλα (και βάζω και τους γονείς και τους παππούδες μας μεσα)?

Ροζ συννεφακι ειναι αυτό.

Εχω ηδη απαντησει παραπανω. Σου φαινεται αδιανοητο, που υπαρχουν εντιμες οικογενειες? Χωρις ακινητα, περιουσιες και που παντα ακολουθουν το νομο και πληρωνουν τις υποχρεωσεις τους? Θλιβερο...

Οσο για τη χωρα, η χωρα μας ειμαστε ολοι εμεις. Αν ολοι εμεις γενικευσουμε τη λαμογια μερικων και την αποδεχθουμε ως γενικη, αναποφευκτη και απολυτη, και τη διαδιδουμε και δεξια αριστερα, τοτε ειμαστε χαμενοι. Απομονωση χρειαζεται τετοιων ατομων, οχι εξισωση μαζι τους.

Αν δεν αρχισουμε να βλεπουμε παντου διαπλεκόμενους (που δεν το αποκλείω, αλλα μην το τερματίσουμε στην συνωμοσιολογία), αυτο που περιγράφεις ειναι και μερος της κρατικής πρόνοιας για τον ιδιωτικό τομέα, λιγότερη φορολογηση στην εταιρεία = δεν θα χρειαστεί να απολύσει κόσμο ή να μειωσει μισθούς για να πληρωσει τον φορο. Οταν λεμε ενισχυση του ιδιωτικού τομέα, ενα βασικό στοιχείο ειναι και αυτό.

Μη θέλουμε και την πιτα ολόκληρη και τον σκυλο χορτάτο, δηλ. οι ιδιωτικές εταιρείες και φουλ φορολόγηση θα εχουν και τους μισθούς και το προσωπικό θα πρέπει να κρατούν στα ίδια επίπεδα?

Εδω αυτοαναιρεισαι, γιατι εσυ μιλας για διαπλεκομενους παντου κι ελλειψη εντιμοτητας. Οσο για τα υπολοιπα, εγινε μαλλον παρανοηση, εγω δεν εννοουσα τις ρυθμισεις για ΜΜΕ. Εκει εννοειται οτι τον στηριζεις για να διατηρησει την επιχειρηση του.

Πάντως προσωπικά δεν πιστεύω πως η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί "δίκαια". Η κατάσταση έχει ως εξής: λεφτά δεν έχουμε, λεφτά ζητάμε, αυτοί που είναι σε θέση να μας δανείσουν θέτουν όρους που δεν μας αρέσουν, η λύση είναι ή χρεωκοπία ή αποδοχή των όρων. Δε νομίζω ότι θα μας δανείσει κανείς χωρίς όρους ή χωρίς αντάλλαγμα.

Νομιζω οτι οι χειρισμοι ηταν τοσο καταστροφικοι, που πλεον ειμαστε σε αδιεξοδο. Θα δειξει τους επομενους μηνες. Ευχομαι για ολους μας, να βρεθει μια λυση, ενας απο μηχανης θεος. Εμεις εδω μονο συζητηση μπορουμε να κανουμε, να ανταλλαζουμε προβληματισμους.

Υπαααααρχουν και εντιμες οικογενειες. Η οικογενεια μου ειναι μια απο αυτες, δεν μου φαινεται αδιανοητο και δεν χρειαζεται να θλιβεσαι. Αλλα τι να κανουν οι κυβερνηςεις; Να'ρθουν να μας ελεγξουν ονομαςτικα τον καθενα και να μας απαλλαξουν προσωπικα απο τα μνημονιακα μετρα; ειμαστε πολιτες μιας χωρας που χρωσταει, αν εγω η σκουντουφλα υπηρξα παντα υποδειγμα νομιμοτητας, πώς θα διαγνωσθει και θα αξιοποιηθει αυτο;

Ρεαλισμος.

Οσο για τους διαπλεκομενους, καθολου δεν αυτοαναιρουμαι. Υπαρχουν ΚΑΙ διαπλεκομενοι ΚΑΙ μη διαπλεκομενοι επιχειρηματιες, σου φαινεται τοσο αδιανοητο...;

Ολοι οι μμε ειναι αθωοι κι εντιμοι και ολες οι μεγαλες εταιρειες ειναι ο μεγαλος κακος λυκος ;

Εχω ηδη απαντησει παραπανω. Σου φαινεται αδιανοητο, που υπαρχουν εντιμες οικογενειες? Χωρις ακινητα, περιουσιες και που παντα ακολουθουν το νομο και πληρωνουν τις υποχρεωσεις τους?

Τι σχέση έχουν τα ακίνητα και οι περιουσίες με την εντιμότητα; Κάλλιστα μπορεί κάποιος να έχει ακίνητα και περιουσία και να είναι νομιμότατος.

Από την άλλη, το ότι είσαι νόμιμος δεν σημαίνει πως δεν συνέβαλες στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας. Οι γονείς μου, και οι δύο δημόσιοι υπάλληλοι, έφυγαν από τις υπηρεσίες τους με πρόωρη σύνταξη και μεγάλα εφάπαξ. 100% νόμιμοι και οι δύο, αλλά αυτή τη στιγμή η μητέρα μου έχει εισπράξει σύνταξη για περισσότερα χρόνια από όσα που δούλεψε, συν ότι τα τελευταία 10+ χρόνια επιβαρύνει το κράτος με την καθόλου ευκαταφρόνητη υγειονομική της περίθαλψη. Ο πατέρας μου επίσης σε λίγα χρόνια (πρώτα ο Θεός) θα έχει δουλέψει λιγότερα χρόνια απ' ότι τα χρόνια που παίρνει σύνταξη. Τώρα βέβαια πληρώνουν τα σπασμένα γιατί έχουν υποστεί και μείωση συντάξεων και υπερφορολόγηση (και χαρατσώνονται λόγω ΕΝΦΙΑ, ρυθμιζόμενων χρεώσεων ΔΕΗ κλπ) αλλά δεν μπορείς να πεις κιόλας ότι με τις (νόμιμες) πρόωρες συνταξιοδοτήσεις τους δεν συνέβαλαν στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε τώρα.

Εδω αυτοαναιρεισαι, γιατι εσυ μιλας για διαπλεκομενους παντου κι ελλειψη εντιμοτητας. Οσο για τα υπολοιπα, εγινε μαλλον παρανοηση, εγω δεν εννοουσα τις ρυθμισεις για ΜΜΕ. Εκει εννοειται οτι τον στηριζεις για να διατηρησει την επιχειρηση του.

Μακάρι βεβαίως να υποστηριχθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (οι οποίες αυτή τη στιγμή είναι κυριολεκτικά στημένες στον τοίχο) αλλά για να υπάρχει γενική ευημερία (ή τέλος πάντων να ορθοποδήσουμε λιγάκι) δεν μπορούμε να στηριχτούμε μόνο στους μικρομεσαίους. Γιατί οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις απασχολούν λίγα άτομα ανά επιχείρηση, κάποιες μπορεί να μην απασχολούν και κανέναν άλλο πλην συγγενών. Μαζική απασχόληση προσφέρουν μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις, και παρότι έχουν τα παραθυράκια τους στο θέμα της φορολόγησης, προσφέρουν σημαντικό εισόδημα στο κράτος. Πότε είναι η τελευταία φορά που ψώνισες στα Public ή στο Carefour και δεν πήρες απόδειξη; Πότε άκουσες μια από αυτές τις επιχειρήσεις να απασχολεί προσωπικό χωρίς ΙΚΑ ή πληρώνοντας μαύρα;

Υπαααααρχουν και εντιμες οικογενειες. Η οικογενεια μου ειναι μια απο αυτες, δεν μου φαινεται αδιανοητο και δεν χρειαζεται να θλιβεσαι. Αλλα τι να κανουν οι κυβερνηςεις; Να'ρθουν να μας ελεγξουν ονομαςτικα τον καθενα και να μας απαλλαξουν προσωπικα απο τα μνημονιακα μετρα; ειμαστε πολιτες μιας χωρας που χρωσταει, αν εγω η σκουντουφλα υπηρξα παντα υποδειγμα νομιμοτητας, πώς θα διαγνωσθει και θα αξιοποιηθει αυτο;

Ρεαλισμος.

Οσο για τους διαπλεκομενους, καθολου δεν αυτοαναιρουμαι. Υπαρχουν ΚΑΙ διαπλεκομενοι ΚΑΙ μη διαπλεκομενοι επιχειρηματιες, σου φαινεται τοσο αδιανοητο...;

Ολοι οι μμε ειναι αθωοι κι εντιμοι και ολες οι μεγαλες εταιρειες ειναι ο μεγαλος κακος λυκος ;

Αρα δεν ειμαστε "εμεις οι ιδιοι" που λες παραπανω-σε αυτο απαντησα.

Για το θεμα ΜΜΕ και μεγαλων εταιρειων, δεν εννοω αυτο. Εννοω οτι η ΜΜΕ, αν φορολογηθει πολυ, θα κλεισει στις μερες μας. Μια μεγαλη εταιρεια αν φορολογηθει επηρεαζεται αλλα οχι τοσο ωστε να κλεισει/μειωσει σημαντικα θεσεις εργασιας. Αν δεν τη φορολογησεις, απο την αλλη, απλα δε θα εισπραξεις ενα σημαντικο φορο.

Τι σχέση έχουν τα ακίνητα και οι περιουσίες με την εντιμότητα; Κάλλιστα μπορεί κάποιος να έχει ακίνητα και περιουσία και να είναι νομιμότατος.

 

Από την άλλη, το ότι είσαι νόμιμος δεν σημαίνει πως δεν συνέβαλες στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας. Οι γονείς μου, και οι δύο δημόσιοι υπάλληλοι, έφυγαν από τις υπηρεσίες τους με πρόωρη σύνταξη και μεγάλα εφάπαξ. 100% νόμιμοι και οι δύο, αλλά αυτή τη στιγμή η μητέρα μου έχει εισπράξει σύνταξη για περισσότερα χρόνια από όσα που δούλεψε, συν ότι τα τελευταία 10+ χρόνια επιβαρύνει το κράτος με την καθόλου ευκαταφρόνητη υγειονομική της περίθαλψη. Ο πατέρας μου επίσης σε λίγα χρόνια (πρώτα ο Θεός) θα έχει δουλέψει λιγότερα χρόνια απ' ότι τα χρόνια που παίρνει σύνταξη. Τώρα βέβαια πληρώνουν τα σπασμένα γιατί έχουν υποστεί και μείωση συντάξεων και υπερφορολόγηση (και χαρατσώνονται λόγω ΕΝΦΙΑ, ρυθμιζόμενων χρεώσεων ΔΕΗ κλπ) αλλά δεν μπορείς να πεις κιόλας ότι με τις (νόμιμες) πρόωρες συνταξιοδοτήσεις τους δεν συνέβαλαν στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε τώρα.

Επειδη αυτο συνεβη στην οικογενεια σου, το εχουν κανει και ολοι αλλοι, η εστω η πλειοψηφια? Εγω ξερω ενα σωρο δημοσιους που εργαζονται μεχρι μεγαλη ηλικια-μεχρι και ατομα που επανερχονται μετα τη συνταξη ξερω!

Η ο πατερας μου πχ εργαζοταν απο 8 (!!) χρονων, ορφανος. Τον χασαμε περισυ, πηρε συνταξη λιγα χρονια και τα μισα του την ειχαν πετσοκοψει.

Αν μιλαμε τοσο προσωπικα, τοτε μαλλον θα βγουμε κι αλλο εκτος θεματος...

αντε καληνυχτα παιδια

Μια μεγαλη εταιρεια αν φορολογηθει επηρεαζεται αλλα οχι τοσο ωστε να κλεισει/μειωσει σημαντικα θεσεις εργασιας. Αν δεν τη φορολογησεις, απο την αλλη, απλα δε θα εισπραξεις ενα σημαντικο φορο.

Όπως ας πούμε η Sprider; H Κατσέλης; Τα σούπερ μάρκετ Ατλάντικ; Η Νεοσέτ; Η Alex Pak; H Avelon; H Χαρτοποιία Θράκης Diana;

Και απλήρωτους φόρους άφησαν (άντε να τους εισπράξεις τώρα) και φέσια σε προμηθευτές και χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο.

Επειδη αυτο συνεβη στην οικογενεια σου, το εχουν κανει και ολοι αλλοι, η εστω η πλειοψηφια?

Σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι του πατέρα μου και όλες (όλες όμως!) οι συνάδελφοι της μητέρας μου έφυγαν με πρόωρη σύνταξη. Ειδικά οι γυναίκες που είχαν δικαίωμα να φύγουν με την 20ετία, καμία σχεδόν δεν δούλεψε πάνω από 20-25 χρόνια και πολλά λέω. Τώρα αν οι περιπτώσεις αυτές είναι ή όχι η πλειοψηφία, τι να σου πω. Μπορεί σε κάποιο παράλληλο σύμπαν να υπήρχαν πάρα πολλοί εργαζόμενοι σε μια άλλη υπηρεσία που έμειναν στα πόστα τους ως τα βαθειά γεράματα, αυτοί που ξέρω εγώ πάντως έγιναν συνταξιούχοι στις ηλικίες των 45-55 χρόνων. Με τις ευλογίες του νόμου πάντα.

Υ.Γ. Λυπάμαι πολύ για τον πατέρα σου. Θα πρέπει να έφυγε νέος

Όπως ας πούμε η Sprider; H Κατσέλης; Τα σούπερ μάρκετ Ατλάντικ; Η Νεοσέτ; Η Alex Pak; H Avelon; H Χαρτοποιία Θράκης Diana;

 

Και απλήρωτους φόρους άφησαν (άντε να τους εισπράξεις τώρα) και φέσια σε προμηθευτές και χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο.

 

 

Σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι του πατέρα μου και όλες (όλες όμως!) οι συνάδελφοι της μητέρας μου έφυγαν με πρόωρη σύνταξη. Ειδικά οι γυναίκες που είχαν δικαίωμα να φύγουν με την 20ετία, καμία σχεδόν δεν δούλεψε πάνω από 20-25 χρόνια και πολλά λέω. Τώρα αν οι περιπτώσεις αυτές είναι ή όχι η πλειοψηφία, τι να σου πω. Μπορεί σε κάποιο παράλληλο σύμπαν να υπήρχαν πάρα πολλοί εργαζόμενοι σε μια άλλη υπηρεσία που έμειναν στα πόστα τους ως τα βαθειά γεράματα, αυτοί που ξέρω εγώ πάντως έγιναν συνταξιούχοι στις ηλικίες των 45-55 χρόνων. Με τις ευλογίες του νόμου πάντα.

 

Υ.Γ. Λυπάμαι πολύ για τον πατέρα σου. Θα πρέπει να έφυγε νέος

Δε θεωρω τις εταιρειες που ανεφερες μεγαλους ομιλους/ διεθνων συμφεροντων και δεν ειχα αυτες υποψη μου οταν εθιξα το ζητημα. Επειδη δεν θελω να αναφερω φυσικα ονοματα και ο σκοπος μας εδω δεν ειναι να κατηγορησουμε καποιον αλλα απλα να κανουμε κουβεντα, πρεπει να το ψαξει οποιος ενδιαφερεται, πχ στο ιντερνετ.

Για το θεμα του ποιος βγαινει σε προωρη συνταξη: α) σε υπηρεσιες που συνεργαζομαι, δε λενε να βγουν ουτε οταν ερθει η ωρα γιατι αισθανονται χρησιμοι και τους προτεινουν θεσεις προισταμενων σε τετοια ηλικια. Επισης καποιοι συναδελφοι πεθαινουν νεοι, εχουμε παρα μα παρα πολλα κρουσματα λογω αγχους. Μονο περισυ 6 ατομα κατω των 45 απο ανακοπη. β) ετσι κι αλλιως, δεν θεωρω οτι η προωρη συνταξη, ειναι μονο στην Ελλαδα, ουτε οτι η προωρη συνταξη προκαλεσε την κριση/εφερε το μνημονιο. Οποτε...

ΥΓ. σε ευχαριστω πολυ...να σαι καλα.