Για babysitters: θα αφήνατε την Ελλάδα για το εξωτερικό;

Εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώ να βρώ αξιόλογα κορίτσια που να ενδιαφέρονται να έρθουν στο Λονδίνο για εργασία, μένοντας στο σπίτι οικογένειας. Ο θεσμός της au pair (νεαρής κοπέλας που προσέχει το παιδί/ά της οικογένειας έναντι διαμονής/διατροφής και χαρτζηλικιού ενόσο γνωρίζει την ξένη χώρα και ίσως κάνει μαθήματα γλώσσας) είναι σχεδόν άγνωστος στις Ελληνίδες, ενώ αντίστοιχα οι Ισπανίδες/ Ιταλίδες και άλλες Ευρωπαίες ακολοθούν το μοντέλο και έτσι ταξιδεύουν συχνά.

Τι σταματά τις νέες Ελληνίδες να εργαστούν στο εξωτερικό? Αυτές που έχουν αποφοιτήσει, δουλειά δεν έχουν και στηρίζονται οικονομικά στους γονείς τους?

Θέλουν τη μαμά κοντά?

Φοβούνται το άγνωστο (μα με ελληνική οικογένεια θα είναι, όχι με Ινδούς... άσε που και οι Ινδοί είναι μια χαρά άνθρωποι και έχουν και ωραία έθιμα και καλό φαγητό....)?

Μήπως φοβούνται τη δουλειά γενικώς?

Πραγματικά θέλω να ακούσω γνώμες στο ζήτημα, κυρίως από κορίτσια που έχουν τελειώσει σχετικές σπουδές και βρίσκονται άνεργες αυτή τη στιγμή: γιατί δεν σκέφτεστε το εξωτερικό, έστω σαν μια εργασιακή εμπειρία?

Δεν είναι προτιμότερο να λέτε στο βιογραφικό σας ότι έχετε δουλέψει κάποια χρόνια με οικογένεια, παρά να έχετε ένα μεγάλο κενό μεταξύ αποφοίτησης και πρώτης δουλειάς?

Γιατί τα κορίτσια μας που έχουν τόσα προσόντα (σπουδές, ξένες γλώσσες, οι πιο πολλές και με πιάνο/ μπαλέτο) δεν μπαίνουν στην αγορά εργασίας?

Άντε κορίτσια, καιρός να ανεξαρτητοποιηθείτε!

Σε ποια φόρουμ έχεις απευθυνθεί; Μήπως δεν έχεις προσεγγίσει το κατάλληλο κοινό;

Στην Ελλάδα θεωρείται υποτιμητικό να εργάζεσαι εσωτερική σε οικογένεια. Είναι είτε για τους πολύ φτωχούς (όπως συνέβαινε τα παλιά χρόνια με τις υπηρετριούλες από τα χωριά στα αστικά σπίτια) είτε για τους (παράνομους) μετανάστες που προσέχουν τις γιαγιάδες, τους παπούδες και τα βρέφη μας.

Επομένως είναι αδιανόητο για τη μέση ελληνική οικογένεια να δεχθεί ότι το παιδί της με πτυχίο κιόλας που το σπουδάσανε με τόσα έξοδα, θα πάει να αλλάζει πάνες άκουσον άκουσον σε κάποιο σπίτι να της την πεφτουν όλοι οι άνδρες του σπιτιού.

Άρα καλύτερα να κάθεται άνεργη στο σπίτι της και να ξέρει και η μάνα της τι τρώει και ο πατέρας της που κοιμάται το βράδυ.

Μπήκα στη διαδικασία να το κάνω και δε μου κατσε στα νιάτα μου. Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλή εμπειρία.

Εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώ να βρώ αξιόλογα κορίτσια που να ενδιαφέρονται να έρθουν στο Λονδίνο για εργασία, μένοντας στο σπίτι οικογένειας. Ο θεσμός της au pair (νεαρής κοπέλας που προσέχει το παιδί/ά της οικογένειας έναντι διαμονής/διατροφής και χαρτζηλικιού ενόσο γνωρίζει την ξένη χώρα και ίσως κάνει μαθήματα γλώσσας) είναι σχεδόν άγνωστος στις Ελληνίδες, ενώ αντίστοιχα οι Ισπανίδες/ Ιταλίδες και άλλες Ευρωπαίες ακολοθούν το μοντέλο και έτσι ταξιδεύουν συχνά.

 

)

Αγαπητή London, μιλάς για δύο διαφορετικά πράγματα, γι αυτό και δεν μπορείς να καταλάβεις. Το au pair ΔΕΝ είναι εργασία. Είναι αυτό που λες η ίδια 'νεαρή κοπέλα που προσέχει το παιδί/ά της οικογένειας έναντι διαμονής/διατροφής και χαρτζηλικιού ενόσο γνωρίζει την ξένη χώρα και ίσως κάνει μαθήματα γλώσσας'. Άλλο πράγμα θέλω να εργαστώ και ψάχνω δουλειά σε μία ξένη χώρα, και άλλο βρίσκομαι σε ένα κενό ζωής -πχ. έχω μόλις τελειώσει τις σπουδές μου, δεν θέλω να μπω ακόμα στην αγορά εργασίας, θέλω να συλλέξω εμπειρίες και κάνω επιδοτούμενες διακοπές με τους όρους του au pair-. Το χαρτζιλίκι δεν σου λύνει το πρόβλημα επιβίωσης, ούτε μπορείς να κατηγορήσεις τον άλλον γιατί, ενώ αντιμετωπίζει ένα μαύρο μέλλον, δεν έχει κέφι να γνωρίσει μία ξένη χώρα και να κάνει μαθήματα γλώσσας. Αλλά ακόμα και εργασία να πρόσφερες, πάλι είναι κατανοητό, γιατί κάποιος δεν θέλει να δουλέψει σε μία ξένη χώρα, μακριά από τον τόπο του και την οικογένειά του. Και μπράβο στις ελληνικές οικογένειες που μπορούν και στηρίζουν τα παιδιά τους, ώστε να μπορέσουν να το 'παλέψουν΄στον τόπο τους, εφόσον το επιθυμούν. Όσο για το au pair, εγώ ξέρω πολλές ελληνίδες που σπούδασαν στην Αγγλία με τον τρόπο αυτόν, απλά προσπαθούσαν να πηγαίνουν συστημένες σε γνωστές οικογένειες, καθόλου υποτιμητικό δεν το θεωρούσαν.

Αγαπητή London, μιλάς για δύο διαφορετικά πράγματα, γι αυτό και δεν μπορείς να καταλάβεις. Το au pair ΔΕΝ είναι εργασία. Είναι αυτό που λες η ίδια 'νεαρή κοπέλα που προσέχει το παιδί/ά της οικογένειας έναντι διαμονής/διατροφής και χαρτζηλικιού ενόσο γνωρίζει την ξένη χώρα και ίσως κάνει μαθήματα γλώσσας'. Άλλο πράγμα θέλω να εργαστώ και ψάχνω δουλειά σε μία ξένη χώρα, και άλλο βρίσκομαι σε ένα κενό ζωής -πχ. έχω μόλις τελειώσει τις σπουδές μου, δεν θέλω να μπω ακόμα στην αγορά εργασίας, θέλω να συλλέξω εμπειρίες και κάνω επιδοτούμενες διακοπές με τους όρους του au pair-. Το χαρτζιλίκι δεν σου λύνει το πρόβλημα επιβίωσης, ούτε μπορείς να κατηγορήσεις τον άλλον γιατί, ενώ αντιμετωπίζει ένα μαύρο μέλλον, δεν έχει κέφι να γνωρίσει μία ξένη χώρα και να κάνει μαθήματα γλώσσας. Αλλά ακόμα και εργασία να πρόσφερες, πάλι είναι κατανοητό, γιατί κάποιος δεν θέλει να δουλέψει σε μία ξένη χώρα, μακριά από τον τόπο του και την οικογένειά του. Και μπράβο στις ελληνικές οικογένειες που μπορούν και στηρίζουν τα παιδιά τους, ώστε να μπορέσουν να το 'παλέψουν΄στον τόπο τους, εφόσον το επιθυμούν. Όσο για το au pair, εγώ ξέρω πολλές ελληνίδες που σπούδασαν στην Αγγλία με τον τρόπο αυτόν, απλά προσπαθούσαν να πηγαίνουν συστημένες σε γνωστές οικογένειες, καθόλου υποτιμητικό δεν το θεωρούσαν.

Έτσι ακριβώς πιστεύω και εγώ.

Δεν είναι καθόλου υποτιμητικό να είσαι au pair, αλλά είναι προσωρινή λύση. Δεν μπορεί να είναι μόνιμη δουλειά καθώς δεν μπορείς να έχεις ούτε προσωπική ζωή (αυτό δεν γίνεται τις πρωινές ώρες που τα παιδιά λείπουν στο σχολείο ή με μία μέρα ρεπό την εβδομάδα), αλλά ούτε και να ζήσεις με τα χρήματα που παίρνεις (ειδικά στο Λονδίνο, ο μισθός/χαρτζιλίκι των au pair φτάνει για τα πολύ βασικά και αυτά με ζόρι).

Προσωπικά, έχοντας σπουδάσει νηπιαγωγός, γνωρίζοντας πολύ καλά αγγλικά και έχοντας ζήσει στο εξωτερικό, δεν θα εργαζόμουν ποτέ ως au pair στα 35 μου. Ίσως να το έκανα στα 25, αμέσως μετά το πανεπιστήμιο, για να γνωρίσω μια άλλη κουλτούρα και μια άλλη χώρα. Επίσης, δεν θα το έκανα για μια ελληνική οικογένεια (γιατί θα ήθελα να γνωρίσω το διαφορετικό) και δεν θα το έκανα για τα αγγλικά (γιατί τα γνωρίζω πολύ καλά) αλλά για μια τρίτη γλώσσα την οποία θα ήθελα να βελτιώσω.

Στη φάση που είμαι τώρα στη ζωή μου δεν μου αρκεί ένα χαρτζιλίκι (400 λιρών που δίνουν στην au pair). Επίσης, δεν μπορώ να δεσμευτώ για τουλάχιστον 1 χρόνο (που ζητούν οι οικογένειες).

Αυτοί είναι οι λόγοι θεωρώ. Και όχι το ότι οι νέοι δεν θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα (άλλωστε πάρα πολλοί ήδη έχουν φύγει) ή δεν θέλουν να δουλέψουν (αυτό έχει καταρριφθεί) ή γιατί θέλουν να τους τρέφουν οι γονείς τους (πλέον ούτε αυτό είναι δυνατό)

Συμφωνώ με emmaki και Maya. O θεσμός au pair δεν είναι εργασία, ούτε καμιά σπουδαία ευκαιρία. Είναι ένας τρόπος να μείνεις σε μια ξένη χώρα με καλυμμένα τα έξοδα, πιο πολύ για να αποκτήσεις εμπειρίες... Παρόλαυτά γνωρίζω κάποιες κοπέλες που το δοκίμασαν ακόμα και στα 35 και βέβαια δεν ευόδωσε, γιατί είναι μια προσωρινή λύση και στην ουσία δεν έχεις προσωπική ζωή, ούτε και κανένα σπουδαίο όφελος.

Πιστεύω απευθύνεσαι σε λάθος σημείο. Θα πρέπει να απευθυνθείς σε κάποιο πιο νεανικό φόρουμ με κοπέλες που μόλις έχουν αποφοιτήσει ή φοιτήτριες.

Επειδή διάβασα την αγγελία σου, ήθελα να προσθέσω ότι κάτι στην αγγελία μου φαίνεται όχι ελκυστικό, αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω τι ακριβώς. Μήπως τα αγγλικά είναι πια η πρώτη σου γλώσσα;

Πάντως, πιστεύω αρκετές αξιόλογες κοπέλες και εννοώ παιδαγωγοί, θα απέρριπταν την ιδέα, επειδή περιλαμβάνει δουλειές σπιτιού μέσα. Δείχνει ότι υποτιμάς τις σπουδές τους. Είχαμε μια κοπέλα σπίτι με πανεπιστημιακές σπουδές, που πρότεινε η ίδια να το κάνει, επειδή είχε ανάγκη ίσως, αλλά δεν νομίζω ότι είναι ο κανόνας.

Και βέβαια το να δεσμευτεί μια κοπέλα σε μια ξένη χώρα, θα το κάνει πολύ δύσκολα. Έχετε κύκλο εκεί από άλλους Έλληνες; Πώς βρήκαν ελληνίδα κοπέλα; Οι όροι που προτείνεις, οικονομικοί, απασχόλησης, είναι ανταγωνιστικοί;

Να σου πω την αλήθεια, αν ήμουν στη θέση σου και ήθελα ελληνίδα με επίπεδο θα ήμουν διατεθειμένη να βάλω το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη, γιατί πιστεύω τα πρώτα χρόνια του παιδιού είναι πολύ σημαντικά. Αλλιώς ναι, πιο εύκολα σχετικά θα βρεις κοπέλες από άλλες εθνικότητες.

Από τη δική μου εμπειρία από τις γαλλόφωνες χώρες:

Au pair "επιλέγουν" όσοι δεν έχουν καμία άλλη επιλογή. Οσοι δηλαδή δεν διαθέτουν καμία οικονομική δυνατότητα και παρά τη συνδρομή του κράτους (δηλαδή εστία σχεδόν δωρεάν, φαγητό πολύ οικονομικό), θυσιάζουν την ανεξαρτησία τους για να μπορούν να έχουν το αναγκαίο χαρτζιλίκι, ώστε να χρηματοδοτήσουν την αγορά συγγραμμάτων, το κόστος εγγραφής σε εξετάσεις κλπ.

Στις γαλλόφωνες χώρες είναι σχεδόν εκ των προτέρων δεδομένο τι θα κάνει ο/η au pair: ελαφριές εσωτερικές δουλειές με όριο -αν θυμάμαι καλά- τις είκοσι ώρες την εβδομάδα.

Αγαπητή London, μοιάζει να ζητάς όχι μία au pair αλλά μία εσωτερική-μπαλαντέρ: που να έχει και σπουδές, που να αναλάβει την ευθύνη ενός παιδιού, και μαγειρέματος πού και πού, και δουλειές του σπιτιού, και που δεν θα μπορεί να έχει προσωπική ζωή.

Νομίζω ότι κανείς στην Ελλάδα, ειδικά αν έχει κάνει σπουδές, δεν είναι τόσο απελπισμένος (ακόμη) ώστε να δεχτεί μια τέτοια πρόταση. Οσοι έχουν σπουδάσει, βγάζουν έτσι κι αλλιώς το χαρτζιλίκι που αναφέρεις, και μάλιστα αν ενδώσουν σε δουλειές άσχετες με το αντικείμενο των σπουδών τους. Αλλωστε, babysitting με οικιακές εργασίες αποτιμάται στα 600?...

Επίσης, σε ποια ανεξαρτητοποίηση αναφέρεσαι;;; Είναι πιο ανεξάρτητη η au pair που θα ζει στο σπίτι σου, έτοιμη για όλα και χωρίς προσωπική ζωή, από το παιδί που ζει στην Ελλάδα στο σπίτι των γονιών του και δουλεύοντας βγάζει το χαρτζιλίκι του;;;

Νομίζω ότι κάνεις λανθασμένη αναζήτηση. Θεωρώ αδύνατο να βρεις πτυχιούχο από Ελλάδα: εκμεταλλεύονται όλοι την προσωρινή και κακοπληρωμένη δουλειά των ιδιαίτερων μαθημάτων. Οπότε, προς τι να ξενιτευτούν; Για την ίδια προσωρινή και "κακοπληρωμένη" λύση, που συνδυάζεται με θυσία του προσωπικού ελεύθερου χώρου και χρόνου; Οσοι μεταναστεύουν, το κάνουν για να έχουν μία καλοπληρωμένη και ασφαλή εργασία, που θα τους επιτρέψει να κάνουν μακροπρόθεσμα σχέδια για το μέλλον τους.

Ίσως πρέπει να ψάξεις για Ελληνίδες φοιτήτριες του Λονδίνου. Ανάμεσά τους, μπορεί να ανακαλύψεις κάποια κοπέλα που βρίσκεται σε "ανάγκη" και είναι έτοιμη να δεχτεί μια τέτοια λύση για να καλύψει το κόστος των σπουδών της, εφόσον οι γονείς της δυσκολεύονται. Το ερώτημα όμως είναι: θα εμπιστευόσουν σε έναν απελπισμένο άνθρωπο ό,τι πολυτιμότερο διαθέτεις;;;;

Κάποιες εκφράσεις σου (π.χ. "Μήπως φοβούνται τη δουλειά;", "άντε, κορίτσια καιρός να ανεξαρτητοποιηθείτε") ηχούν κάπως υποτιμητικά... Θα ξέρεις, ασφαλώς, ότι ο αφ'υψηλού τρόπος έκφρασης δεν δελεάζει πιθανούς εργαζόμενους...

Eγώ θα φοβόμουν να δεσμευτώ για τον απλούστατο λόγο ότι εφόσον θέλεις δύο φορές την εβδομάδα μαγείρεμα και 4 ώρες καθάρισμα, σημαίνει πως αργότερα μπορεί να απαιτήσεις να πολλαπλασιαστούν αυτές οι δουλειές και να ζητήσεις περισσότερες φορές μαγείρεμα και πιο βαριές δουλειές του σπιτιού, ώστε με τα 500 ευρώ να έχεις ταυτόχρονα παιδαγωγό και μαγείρισσα και παραδουλεύτρα...ε είναι πολύ λίγα τα λεφτά για όλα αυτά, ειδικά όταν για αντίστοιχη θέση στην Ελλάδα η συνήθης τιμή είναι 700 ευρώ/μήνα για εσωτερική γυναίκα.

Eπίσης φαντάζομαι πως όταν το παιδί αρρωσταίνει, η κοπέλα θα πρέπει να προσέχει το παιδί, οπότε και ο ελεύθερος χρόνος 9πμ-3μμ δεν ισχύει καθημερινά, οπότε δεν θα μπορούσατε να βρείτε κάποια κοπέλα που σπουδάζει εκεί να σας βοηθάει, γιατί θα ήταν εις βάρος των σπουδών της.

Πρέπει να σκεφτείτε καλά τι ακριβώς θέλετε

-Αν θέλετε παιδαγωγό (εννοώ με αντίστοιχο πτυχίο), ΔΕΝ θα μαγειρεύει και ΔΕΝ θα κάνει δουλειές, αυτό είναι εκ των ων ουκ άνευ

-Αν θέλετε γυναίκα για όλες τις δουλειές, ΔΕΝ θα είναι αντίστοιχο το επίπεδό της ώστε να μιλάει τέλεια και τα αγγλικά και να είναι καλή παιδαγωγός

Και για μια κοπέλα που έχει κάνει κάποιες σπουδές (όχι παιδαγωγικής) και ψάχνει για δουλειά, το να βάλει στο cv της ότι εργάστηκε ένα χρόνο ως εσωτερική δεν είναι προσόν.

Αν αναζητάτε κοπέλα που θέλει να κάνει καριέρα παιδαγωγού, μην της ζητάτε δουλειές.

Διαφορετικά, αν βρείτε κοπέλα που είναι διατεθειμένη να κάνει ό,τι ζητάτε με τα χρήματα που δίνετε, θα απογοητευτείτε γιατί θα πρέπει να έχει ρίξει πολύ νερό στο κρασί της ώστε να αναλάβει το σπίτι σας

H AthinaP, η maria ampelokipi και η Aimee με κάλυψαν απόλυτα (για άλλη μια φορά) με τις εμπεριστατωμένες απαντήσεις τους.

Αγαπητή London, όντως η αγγελία σου δεν είναι ελκυστική και μοιάζει σα να αναζητάς φτηνή εργασία. Δεν πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο για μια απόφοιτο παιδαγωγό από την Ελλάδα να δεσμευτεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα για τόσο μικρές απολαβές.

Ίσως πρέπει να επαναδιατυπώσεις την αγγελία. Για παράδειγμα, οι δουλειές του σπιτιού σε καμιά περίπτωση δεν είναι δουλειά της παιδαγωγού (εκτός ίσως από μάζεμα παιχνιδιών και προετοιμασία φαγητού για το παιδί μόνο).

Ίσως καταφέρεις να βρεις κάποια φοιτήτρια, να της προσφέρεις στέγη σε αντάλλαγμα για συγκεκριμένες (εφόσον οι σπουδές της έχουν προτεραιότητα) ώρες childcare.

Ένα σοφό αμερικάνικο ρητό λέει:

If you pay peanuts, you get monkeys.

Αγαπητή London, θα ενώσω κι εγώ τη φωνή μου με τις υπόλοιπες συμφορουμίτισσες για να σου πω πως αυτό που σταματάει τις Ελληνίδες απόφοιτες νηπιαγωγούς/βρεφιονηπιοκόμους, που αναζητάς, από τη μετανάστευση, είναι η μη συμφέρουσα για αυτές συμφωνία που τους προτείνεις. Για σένα μπορεί να είναι εξαίρετη ή, εν πάση περιπτώσει, να είναι η καλύτερη που μπορείς, αλλά το γεγονός παραμένει πως τέτοιες δουλειές βρίσκουν και στην πατρίδα τους, χωρίς να είναι και δεσμευμένες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, σε ένα ξένο σπίτι. Εγώ, για παράδειγμα, πλήρωνα μέχρι τον Σεπτέμβριο, που ξεκινήσαμε προνήπια, 400 ευρώ/μήνα τη νταντά, που δεν ήταν απόφοιτος ΑΕΙ αλλά με μεγάλη πείρα και λατρεία στα παιδιά, για ωράριο 9-3 κι από δουλειές, μόνο συμμάζεμα και να βάζει-βγάζει το πλυντήριο πιάτων - και είμαστε κι επαρχία.

Επίσης, το συγκεκριμένο ποστ σου μου άφησε κάπως την εντύπωση..."άντρα θέλω, τώρα τονε θέλω"...και δε βλέπω να σου περνάει από το μυαλό πως μπορεί η δική σου προσφορά να μην είναι δελεαστική, φταίνε οι κοπέλες που φοβούνται τη δουλειά, δε θέλουν να ξεκολλήσουν από τη μαμά κλπ.

Τέλος, θεωρώ πως απευθύνεσαι και σε λάθος φόρουμ, το ηλικιακό target group σου δεν είναι εδώ.

Αγαπητοί Ελληνες που απαντήσατε στη London,

Ως Ελληνας του εξωτερικού που προσπαθούμε να βρούμε μια au pair που να μιλάει Ελληνικά στα δίγλωσσα παιδιά μας, μπορώ να σας πω ότι ψάχνουμε εδώ και μήνες και είμαστε σε πλήρη απορία γιατί υπάρχουν τόσο λίγες Ελληνίδες που ψάχνουν για τέτοιου είδους απασχόληση. Αν σκεφτούμε την οικονομική και εργασιακή κατάσταση στην Ελλάδα είναι περίεργο να μην υπάρχουν 100άδες νέων ανθρώπων που να θέλουν να βγουν στο εξωτερικό για μια τέτοια ευκαιρία. Πέρσι που βάλαμε αγγελία σε au pair website μας έκαναν επαφή 10άδες άτομα από Ισπανία, Ιταλία και άλλες χώρες. Από Ελλάδα όμως κανένας! Τελικά βρήκαμε λύση μια ελληνίδα από τη Σκανδιναβία.

Δυστυχώς το πρόβλημα είναι μάλλον θέμα νοοτροπίας του λαού μας, το οποίο με ενοχλεί ιδιαίτερα διότι η Αγγλίδα γυναίκα μου δεν μπορεί να καταλάβει γιατί οι Ελληνίδες είναι τόσο απρόσιτες ενώ έχουμε προσφορές (να έρθουν να δουλέψουν για εμάς) από όλες τις χώρες του κόσμου.

"au pair" είναι μία κατηγορία απασχόλησης η οποία περιορίζεται σε 25 ώρες την εβδομάδα για λόγους κυρίως φορολογικούς. Και εξηγώ. Ενα άτομο που έρχεται σε ξένη χώρα να δουλέψει πρέπει να πληρώνει φόρους, ασφάλιση, και γενικά πρέπει να βρίσκεται σε μία εργασιακή σχέση με τον εργοδότη που να διασφαλίζεται από τη νομοθεσία του κράτους. Για να γίνει η διαδικασία πιο εύκολη, ειδικά για childcare, υπάρχει μια διεθνής συμφωνία ώστε τίποτε από τα παραπάνω να μην χρειάζεται για να δουλέψει κάποιος ως au pair, με την προυπόθεση όμως ότι δεν θα βγάζει λεφτά πάνω από το φορολογητέο εισόδημα. Γι αυτό το λόγο η πληρωμή είναι της τάξεως του "χαρτζιλικίου" και η παροχή στέγης και σίτισης είναι προφανώς μια αφορολόγητη παροχή της οικογένειας. Το κόστος για το κράτος είναι μηδαμινό, για την au pair μηδαμινό και για την οικογένεια είναι βασικά το να μένει κάποιος στο σπίτι σου 24/7.

Για να μείνει κάποιος σε ένα studio (γκαρσονιέρα/δωμάτιο) στην Αγγλία θέλει τουλάχιστον 900 λίρες ενοίκιο, συν 100-150 για λογαριασμούς, οπότε οι 90 λίρες την εβδομάδα που π.χ. δίνουμε εμείς είναι σαν ένας μισθός 1400+ λίρες το μήνα! After tax! Για να βγάζεις τόσα after tax, πρέπει να έχεις εισόδημα πάνω από 24,000 το χρόνο (before tax). Αν κάποιος λογαριάσει ότι για να νοικιάσεις σπίτι στην Αγγλία θα σου ζητήσουν συστατικές επιστολές, οικονομική κατάσταση από την τράπεζα σου στην Ελλάδα, συν τουλάχιστον 6 εβδομάδες ενοίκιο μπροστά, μπορείτε να καταλάβετε ότι να έρθεις να δουλέψεις στην Αγγλία και να παίρνεις μισθό nanny, δεν είναι και πολύ εύκολο.

Αντιθέτως το να ξεκινήσει κάποιος με μια απασχόληση au pair, είναι μια ευκαιρία μοναδική που δυστυχώς οι Ελληνες δεν το έχουν πάρει χαμπάρι. Ερχεσαι σε μια οικογένεια που σε εμπιστεύεται, έχεις απασχόληση 4-5 ώρες τη μέρα συνήθως μετά τις 3:30-4:00, και μπορείς να οργανώσεις τον εαυτό σου την υπόλοιπη μέρα σε ένα άδειο σπίτι, με internet της προκοπής, και να μελετήσεις, να ψάξεις εργασία, να βγεις έξω, να κάνεις καινούργιες παρέες και γενικά να κάνεις ότι θες. Το Σαβ/κο είναι συνήθως όλο ελεύθερο.

Και όταν τελειώσεις 8-9 μήνες με μια οικογένεια, έχεις εμπειρία από τη χώρα, την κουλτούρα, το σύστημα, ακόμα και τον καιρό! Η οικογένεια θα σου δώσει συστατικές άμα χρειαστείς, μπορείς να έχεις ήδη κάνει τραπεζικό λογαριασμό, έχεις κάνει register σε γιατρό της περιοχής κ.λ.π. Πράγματα που για να έρθεις να ζήσεις στην Αγγλία από το μηδέν δεν γίνονται χωρίς υποστήριξη και χωρίς παρουσία στη χώρα.

Κλείνω, λέγοντας ότι ακόμα δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί αυτές οι συνθήκες έχουν περιγραφτεί στα ανωτέρω, ως περιφρονητικές ή μη αποδεχτές. Και μόνο το βάρος που σηκώνεται από την οικογένεια ενός νέου που δεν εργάζεται είναι τόσο σημαντικό που θα έπρεπε να το σκέφτονται ο κόσμος πιο σοβαρά. Προσωπικά, το να εργαστεί κάποιος ως au pair, ειδικά τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας είναι μια ευκαιρία μοναδική. Να δεις έναν ξένο τόπο, να ανοίξουν τα μάτια σου και να δεις τον κόσμο με μια καινούργια προοπτική. Προφανώς είναι πολύ λίγοι οι Ελληνες που θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο, παρόλο που όλοι μεγαλώσαμε με την εικόνα του "θείου από την Αμερική" από της ελληνικές ταινίες της εποχής. Ξεχάσαμε όμως ότι ο θείος ήταν μετανάστης και μάλλον έκανε πολύ χειρότερες δουλειές από au pair.

Κι εγω ειχα την ιδια απορια. Δυο φορες εχω βαλει αγγελια σε πολυ γνωστο website για au pair και συνολικα 3 απο τις 300+ αιτησεις που ελαβα ηταν απο ελλαδα.

Κριμα γιατι ειναι μια πολυ ομορφη ευκαιρια να φιλοξενηθει ενας νεος ανθρωπος σε μια αλλη χωρα και να γνωρισει μια διαφορετικη κουλτουρα και εναν αλλο τροπο ζωης.

Αυτο που νομιζω καποιες μαμαδες δεν εχετε καταλαβει ειναι οτι προκειται για ενα προγραμμα που δινει την ευκαιρια σε κοπελες (και αγορια - αν και πιο σπανιο) 18 εως 30 ετων χωρις υποχρεωσεις να φιλοξενηθουν απο μια οικογενεια, οπου θα εχουν τον δικο τους χωρο και το φαγητο τους καλυμενο και θα μπορουν να κανουν τις διακοπες τους και να μαθουν την γλωσσα. Ως ανταλλαγμα, βοηθανε στην φροντιδα των παιδιων και κανουν καποιες ελαφριες δουλιες στο σπιτι, εως 25 ωρες την εβδομαδα. Οι κοπελες αυτες δεν εχουν εμπειρια στην φροντιδα των παιδιων και δουλευουν λιγες ωρες, οποτε φυσιολογικο ειναι να μην πληρωνονται οσο οι ντανταδες, οι οποιες εχουν (1)προυπηρεσια και (2)εχουν λαβει εκπαιδευση και ειναι ελεγχομενες απο το κρατος. Επιπλεον, αν μια κοπελα εχει σπουδασει πχ νηπιαγωγος/βρεφονηπιοκομος και δεν εχει καταφερει να βρει εργασια στην ελλαδα, αυτο το προγραμμα θα της παρεχει προυπηρεσια και συστασεις, που θα της βελτιωσουν το βιογραφικο της. Ειναι κατι που μοιαζει περισσοτερο με το Erasmus παρα με δουλεια.

Ειχαμε την ευκαιρια να φιλοξενισουμε μια ισπανιδα και μια γερμανιδα ως οι "μεγαλες αδερφες" των δυο παιδιων μας και ηταν μια πολυ ωραια εμπειρια. Θα συνεχισω να αφηνω το προφιλ της οικογενειας μας ανοιχτο για αιτησεις απο ελλαδα γιατι θα ηθελα τα παιδια να ακουνε τα ελληνικα αλλα το βλεπω δυσκολο

Είμαι άνθρωπος που με θέλγει το εξωτερικό. Υπό άλλες συνθήκες θα είχα ήδη φύγει. Δεσμεύομαι όμως και παραμένω στην Ελλάδα (κάτι που δεν το κρύβω με κάνει να ασφυκτιώ).

Έχω σκεφτεί το εξωτερικό και μάλιστα πρόσφατα.

Αν θεωρήσουμε πως δεν έχω οικογένεια, ούτε σύζυγο, επομένως είμαι πιο "ευκίνητη"... και πέσει στα χέρια μου μια τέτοια αγγελία. Αναφέρω τις σκέψεις μου:

1. Αρχικά (εσφαλμένα) νόμιζα πως είναι όπως έχουμε εδώ τις εσωτερικές. Δηλαδή απασχόληση 24ώρες το 24ωρο και το πολύ ένα ρεπό την εβδομάδα. Αυτό από μόνο του ως προοπτική είναι πλήρως αποθαρρυντικό.

Θεωρώ λοιπόν πως δεν ισχύει, διαβάζοντας τις παραπάνω διευκρινήσεις, επομένως το διαγράφω από τους λόγους που μπορεί να αποθαρρύνουν κάποιον.

Πάμε στα άλλα:

2. Μένεις σε ένα σπίτι. ... δηλαδή σε "υιοθετούν" και "υιοθετείς".... Ποιες θα είναι οι συνήθειές τους; Θα μου αρέσει; Αν δω πράγματα που δεν πρέπει (πιθανή κακοποίηση μεταξύ συζύγων); Αν δεχθώ κάποια σεξουαλική παρενόχληση;

Άλλο να έχω το σπίτι μου, να είμαι όλη μέρα στον άλλο, αλλά στο τέλος να κοιμάμαι στην "ησυχία" μου και στο κρεβάτι μου, κι άλλο να πρέπει να αφομοιωθώ από το ρυθμό και τις συνήθειες (ποιες άραγε;; ) μιας παντελώς άγνωστης οικογένειας.

Είναι λογικό να υπάρχει μια σχετική επιφυλακτικότητα από έναν άνθρωπο που δεν έχει ξαναβγει από τη χώρα (αφού η αναφορά γίνεται σε παιδιά που μόλις τελείωσαν τις σπουδές τους).

Επίσης, σίγουρα οι άνθρωποι που παρέχουν τέτοια εργασία και αναζητούν κοπέλες θα είναι καλά. Αλλά αν υπάρχει κάποιος που προσβλέπει πονηρά, νομίζω πως τέτοια τύπου παροχή θα τον βόλευε πολύ για να ικανοποιήσει τις ορέξεις του.

Επίσης... κάνεις όλο αυτό: Βγαίνεις από τις συνήθειές σου, αλλάζεις κουλτούρα, κόσμο, επαφές. Δεσμεύεσαι από ένα οικογενειακό πρόγραμμα και ρυθμό. Το χαρτζιλίκι που παίρνει κάποιος, θα επαρκεί για να οργανώσει το πιθανό άνοιγμά του εκεί;

Μπορεί να αναζητήσει άλλη εργασία ή θα βρεθεί ουσιαστικά εγκλωβισμένος; (π.χ. δε βολεύει το πρόγραμμα της οικογένειας, άρα είναι αδύνατο να συνδυαστεί με ωράριο άλλης δουλειάς).

Μιλήσατε για φορολογικό σύστημα. Επιτρέπεται δηλαδή από οποιονδήποτε Έλληνα να βρει εκεί εργασία ή υπάρχει διαδικασία που πρέπει πρώτα να γίνει;;

Αυτά είναι μερικά από τα πρώτα ερωτήματα που είχαν έρθει στο νου μου όταν έπεσε το μάτι μου για μια αντίστοιχη δουλειά πέρυσι (χωρίς να με αφορά εμένα). Φαντάζομαι πως αν το σκεφτόμουν για τον εαυτό μου -θεωρώντας πως δεν έχω άντρα και παιδιά- θα το σκάλιζα δυο και τρεις φορές... και τα ερωτήματα θα ήταν πολλαπλάσια.

Καθοριστικό παράγοντα για να είναι θετική μια τέτοια απόφαση θα έπαιζε αν σε ανθρώπους που γνωρίζω άκουγα προσωπική εμπειρία, οπότε να δω εντυπώσεις, πραγματικές "ελευθερίες" και "δεσμεύσεις"... δυνατότητες και απαγορεύσεις, προοπτικές ή οτιδήποτε άλλο.

Άρα δε μου φαίνεται τόσο παράξενο το ότι υπάρχει δισταγμός. Και φαντάσου, είμαι άνθρωπος που έχω τα κότσια να τους σηκώσω και τους 6 και να πάμε οικογενειακώς στο εξωτερικό (άλλο που ο ένας ... διαφωνεί κάθετα, πλάγια και οριζόντια... οπότε δέσαμε Ελλάδα ). Η διαφορά είναι πως το βράδυ... θα κοιμάσαι στο κρεβατάκι σου και την ησυχία σου... όποια κι αν είναι αυτή.

Υ.Γ. Επίσης αν ήμουν στη φάση να τελειώνω σπουδές στην Ελλάδα και με ενδιέφερε το εξωτερικό, τότε θα έψαχνα μέσω σπουδών -πιθανών υποτροφιών- ή άλλων προοπτικών να κάνω ένα άνοιγμα. Άρα μάλλον το συγκεκριμένο εργασιακό καθεστώς θα ήταν τροχοπέδη.

Στην ελλαδα ισως να μην ειναι γνωστο το προγραμμα au pair γιαυτο υπαρχει ενας δισταγμος.

1. Να "πεσει" στα χερια μιας κοπελας μια τετοια αγγελια το βλεπω δυσκολο... Υπαρχουν πολυ γνωστα websites οπως το au pair world οπου κοπελες και οικογενειες ανοιγουν λογαριασμο, φτιαχνουν ενα προφιλ και ανταλλασουν μηνυματα. Αν δουν οτι ταιριαζουν, μιλουν με Skype μερικες φορες και μετα αποφασιζουν αν θελουν η οικογενεια να προσφερει την θεση και η κοπελα να δεχτει. Εμεις μετα ζηταμε δυο συστασεις και αντιγραφο διαβατηριου ή ταυτοτητας. Ο αλλος τροπος (ιδιως για Αμερικη/Αυστραλια οπου χρειαζεται visa η κοπελα) ειναι μεσω ειδικων γραφειων που κανουν ολους τους ελεγχους. Τελος, για να μειωσουμε κι εμεις το ρισκο ως οικογενεια, φιλοξενουμε κοπελες το πολυ για 6 μηνες

2. Φυσικα υπαρχει ρισκο σε οτιδηποτε κι αν κανει καποιος. Και να παντρευτει μια κοπελα μπορει να βρεθει στο ιδιο περιβαλλον που περιγραφεις alcyon. Το πιο σημαντικο ειναι η οικογενεια και οι κοπελες να κανουν τις σωστες ερωτησεις πριν γινει οποιαδηποτε προσφορα για να εχουν μια καλη εικονα ο ενας για τον αλλο. Εμεις εξηγησαμε ακριβως πως ειναι το προγραμμα μας, μεχρι και τις ωρες του φαγητου, και δειξαμε στην κοπελα που καλεσαμε απο το Skype το δωματιο που θα εμενε. Οι κοπελες που θελανε να ερθουν εκαναν κι αυτες ερωτησεις, την δευτερη φορα η κοπελα μιλησε με Skype σε αυτην που ειχαμε και θα αντικαθιστουσε - και μια κοπελα μαλιστα με ρωτησε "ποιοι ειναι οι κανονες του σπιτιου"

3. Το προγραμμα αυτο δεν ειναι σε καμια περιπτωση το ιδιο και ουτε μπορει να συγκριθει με την μεταναστευση μιας οικογενειας. Ομως αν καποιο νεαρο παιδι σκεφτεται να μεταναστευσει και δεν ειναι σιγουρο, ειναι μια καλη ευκαιρια να γνωρισει την χωρα χωρις να χρειαστει να κανει πολλα εξοδα και να εχει μια ωραια εμπειρια.

Εσεις το εχετε σκεφτει αν εχετε ενα παραπανω δωματιο στο σπιτι σας να φιλοξενισετε μια κοπελα με αυτο το προγραμμα? ειμαι σιγουρη οτι πολλες θα ηθελαν να ερθουν στην ελλαδα, ειδικα τους καλοκαιρινους μηνες!

Εγώ είχα παλιά σκεφτεί να το κάνω στην Ελλάδα το καλοκαίρι, αλλά δεν το χρειάστηκα τελικά.

Ξέρω άτομο στην Ελλάδα, που ''ετσι μεγάλωσε τα παιδιά του'' γιατί το επάγγελμα της είναι απογευματινό.

Στην ελλάδα έρχονται εύκολα κοπέλλες γιατί θέλουν να επισκεφτουν την χώρα.

Νομίζω η parentUK ειπε τι μπορεί να σου προσφέρει.

Άν θέλει κάποια να ψάξει δουλειά στην Αγγλία, Γαλλία, κλπ είναι ένας καλό βήμα. Αν θελεις να βρεις δουλειά σε άλλη χώρα εχεις προβάδισμα αν είσαι εκεί. Ελάχιστα ατομα βρίσκουν δουλειά σε ξένη χώρα από τα γραφεία εργασίας στην Ελλάδα.

Δεν πας να δουλέψεις ως aupair για καριέρα, πας ως ένα μεταβατικό βήμα.

Εχεις συνήθως τα πρωινά σου ελεύθερα να παρακολουθήσεις γλώσσα ή αλλο μάθημα, να ψάξεις την αγορά εργασίας (να κάνεις τουρισμό αν θέλεις).

Δεν είδα την αγγελία της London, αλλά συνήθως δεν περιλαμβάνει δουλειές, πέραν του να ταίσεις τα παιδιά και να τακτοποιήσεις την κουζίνα αφού φάνε, να τα βοηθήσεις για μπάνιο (ανάλογα την ηλικία), να συμμαζέψεις τον χώρο παιχνιδιού ή να τα παροτρύνεις να το κάνουν (ανάλογα με την ήλικια)

Νομίζω ότι περαν της κουλτούρας (και ότι οι ελληνίδες άνεργες έχουν ήδη στέγη και διατροφή ) ο θεσμός δεν είναι γνωστός στην Ελλάδα. Ετσι θα πρέπει στην αγγελία σας να εξηγείτε περι τίνως πρόκειται (και να τονίσετε τι μπορεί να προσφέρει)