Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

αιμοραγία στον τοκετό


gentriana

Recommended Posts

Ανοίγω το θέμα γιατί δε βρήκα κάτι σχετικό στην αναζήτηση μου. Θα ήθελα μια επικοινωνία με κοπέλες που είχαν αυτή την επιπλοκή ή γνωρίζουν περισσότερα για αυτή. Γέννησα με καισαρική και απ' ό,τι φαίνεται κινδύνευσε ακόμη και η ζωή μου από την αιμοραγία. Το τραγικό είναι ότι το ένιωσα όσο ήμουν στο χειρουργείο -ίσως μισοξύπνησα, δεν ξέρω- και προσευχόμουν να μην αφήσω το μωρό μου ορφανό.

Ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία για μένα και τη νιώθω ακόμα έντονα. Θέλω κυρίως να μάθω για ποιο λόγο μου συνέβη και σε ποιο βαθμό έχει ευθύνη ο γιατρός ή η αναισθησιολόγος. Δεν έχω ιδέα τι μου έκαναν στο χειρουργείο, απλώς ο γιατρός είπε στον άντρα μου πως δε χρειάστηκε μετάγγιση. Σύντομα θα πάω για τη μετά τον τοκετό επίσκεψη και θα ρωτήσω περισσότερα (αλλά ποιος ξέρει αν θα μου πει την αλήθεια;)

NLOdp3.png?XyVO1AM4
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Κοριτσι αφου δεν εκανες μεταγγιση ολα καλα...εγω εκανα 2 μεταγγισεις συνεχωμενα μετα απο φυσιολογικο τοκετο ωωρες με τις φιαλες...αντι για να εχω το μωρο αγκαλια ημουν ενα πτωμα που του βαζανε συνεχεια αιμαΔε πεθαινεις καλε απο την αιμοραγια ετσι απλα...πρεπει να σε αφησουνε μερες να μην εχουνε καταλαβει...δυσκολο!Μπορει να ειχες διεσδητικο πλακουντα π.χ. και να μην ξεκολησε καλα και στη προσπαθεια να σε καθαρισουνε να εχασες λιγο αιμα παραπανω,αλλα αφου δε χρειαστηκες ουτε μια φιαλη αιμα,μια χαρα!Μην τα σκεφτεσε αυτα,δεν εχουνε να κανουνε με το γιατρο αλλα με τη φυσιολογια μας,συνηθως.

<<φυσης ουδεν ποιει ματην>>

αν ητανε η γνωση ψωρα θα θηλαζε ολη η χωρα

Link to comment
Share on other sites

Ανοίγω το θέμα γιατί δε βρήκα κάτι σχετικό στην αναζήτηση μου. Θα ήθελα μια επικοινωνία με κοπέλες που είχαν αυτή την επιπλοκή ή γνωρίζουν περισσότερα για αυτή. Γέννησα με καισαρική και απ' ό,τι φαίνεται κινδύνευσε ακόμη και η ζωή μου από την αιμοραγία. Το τραγικό είναι ότι το ένιωσα όσο ήμουν στο χειρουργείο -ίσως μισοξύπνησα, δεν ξέρω- και προσευχόμουν να μην αφήσω το μωρό μου ορφανό.

Ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία για μένα και τη νιώθω ακόμα έντονα. Θέλω κυρίως να μάθω για ποιο λόγο μου συνέβη και σε ποιο βαθμό έχει ευθύνη ο γιατρός ή η αναισθησιολόγος. Δεν έχω ιδέα τι μου έκαναν στο χειρουργείο, απλώς ο γιατρός είπε στον άντρα μου πως δε χρειάστηκε μετάγγιση. Σύντομα θα πάω για τη μετά τον τοκετό επίσκεψη και θα ρωτήσω περισσότερα (αλλά ποιος ξέρει αν θα μου πει την αλήθεια;)

 

Και εγω γεννησα κολπικα με προκληση και ειχα αιμοργια και της 2 φορες. Την πρωτη φορα εκανα μεταγγιση (2 φιαλες πλασμα) και αποξεση. Την δευτερη φορα αιμοραγουσα ολο το βραδυ.. Στην δικη μου περιπτωση δεν κανει συσπασεις η μητρα για να αδιασει. Η αναισθησια δεν νομιζω να επιρεαζει σε κατι γιατι την πρωτη φορα δεν εκανα που επισκληριδιο - την δευτερη εκανα. Ο γιατρος μου δεν μπορεσε να εξηγησει τι δεν πηγε καλα (και κατατρομαξε και φυσικα δεν το ξεχασε). Επελεξα τον ιδιο κια στην δευτερη εγγυμοσυνη που ηξερε το ιστορικο μου.

Παρεπιπτοντος εγω την πρωτη φορα δεν προλαβα να σκεφτω τιποτα γιατι εχανα τις αισθησεις μου. Την δευτερη φορα ηταν πιο ελαφρια η κατασταση αλλα παλι εχασα πολυ ιαμα... Η μαμα μου που εμεινε το βραδυ μαζι μου μου απαγορεψε να κανω τριτο παιδι...

Link to comment
Share on other sites

Λένα, ίσως να είναι κι έτσι όπως τα λες. Πάντως εγώ ένιωσα πως περνούσα στην "άλλη όχθη". Η αναισθησιολόγος πάντως είπε στον άντρα μου πως δεν πίστευε πως θα τα κατάφερνα. Και πέρασε την άλλη μέρα να με δει κιόλας. Άσε που νομίζω πως θυμάμαι μες στη θολούρα μου κάποια στιγμή κι έναν πανικό μέσα στο χειρουργείο.

Οπωσδήποτε τις επόμενες ώρες και μέρες είχα τα χάλια μου.

NLOdp3.png?XyVO1AM4
Link to comment
Share on other sites

Εγω ουτε αναισθησια εκανα ουτε προβλημα ειχα.Απλα ετυχε να μη ξεκολλησει ο πλακουντας (εκει να δεις πονο ξανα...πεθαινα κι αναστενομουν 3 φορες εκεινη τη μερα)μου κανανε κι αποξεση(κι εκει τα ξαναειδα ολα) αλλα και μετα με τα παρα πολλα ραματα(μιση ωρα με εραβε και εβριζε ο γιατρος μου)με λυποτανε και ερχοτανε καθε τρεις κ λιγο να με δεις,δε κουνιομουνδεν ανεσενα χωρις υποστηρηξη μασκας,εμεινε εκει 5 μερες σε εφημεριες για να ναι κοντα μου:lol:(Πολυ καλος ανθρωπος).Αλλα αυτα συμβαινουνε και σου λεω γιατι εχω τελειωσει κ νοσηλευτικη,οτι δενε χει να κανει με τους γιατρους,απλα ειναι θεμα της καταστασης μας και των συγκηριων.ο μικρος μου γενηθηκε 4 κιλα και 53 εκ. που εγω ειμαι 50 κιλα κι 170 που να χωρεσει...Θυμαμαι αχνα το γιατρο να φωναζει για βοηθεια και μετα να βριζει τον αντρα μου,γιατι κολησε τοσο καλα το παιδι στη μητρα που ο πλακουντας δεν εβγαινε με τιποτα 45 λεπτα μετα:lol::lol::lol:Το μονο που με στεναχωρει ειναι το οτι ηθελα ΦΤ καθ ολα,για να θυμαμαι τα παντα αλλα η φυση με γελασε,ημουν σε αθλια κατασταση,χειροτερα κι απο ναρκωση,με υποθερμια,να τρεμω ολοκληρη Αυγουστο μηνα,να μην ανασαινω κ δε θυμαμαι τιποτα απο τις πρωτες 2 μερες

Εγω λεω να το ξεχασεις,να θυμασαι τα ομορφα πραγματα και να σκεφτεσε οτι αφου τα παιδακια μας ειναι καλα,δε προκειται να τα αφηναμε ετσι απλα...:wink:

<<φυσης ουδεν ποιει ματην>>

αν ητανε η γνωση ψωρα θα θηλαζε ολη η χωρα

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ε, δεν τράβηξες και λίγα κι εσύ. Είσαι ψύχραιμη. Εγώ ακόμα δυσκολεύομαι όταν το σκέφτομαι. Μου κόστισε πολύ και ότι έκανα καισαρική (πίστευα πως θα γεννούσα φυσιολογικά).

NLOdp3.png?XyVO1AM4
Link to comment
Share on other sites

Και το χειρότερο είναι πως έχω μια ολόκληρη μέρα κενό στη ζωή του μωρού μου, τις πρώτες ώρες, την πρώτη μέρα δεν το είδα, δεν το είχα κοντά μου, δεν το θήλασα.

NLOdp3.png?XyVO1AM4
Link to comment
Share on other sites

Γιατι εγω που γενησα φυσιολογικα,και καλα για να μη χασω τιποτα(?) τι καταλαβα?Και πονους αβασταχτους βιωσα χωρις ναρκωση κολα τα ειδα...εκτος απο το παιδι,που ουτε το ειδα,δε θυμαμαι τιποτα κατα το τοκετο ουτε τη πρωτη φορα που τον ειδα...ο αντρας μου μου τα λεει κ τα ακουω σα παραμυθι:rolleyes:

Οποτε μη τη ψαχνεις..απλα καποιες ειμαστε ατυχες,αυτο ειναι ολο!Δεν ειναι τυχαιο που λενε οτι η γυναικα π[ου γεννα βρισκετε μεταξυ ζωης κ θανατου...

 

Ευχομαι στην επομενη γεννα σου να ειναι ολα τοσο ευκολα...κι ο χρονος γιατρευει τα παντα...Εγω κοιταω το γιο μου κ λεω...σιγα μην εχανα τετοια ευκαιρια να μη δω τετοιον παιδαρο!:lol:Κι ετσι σταματαω να στεναχωριεμαι

<<φυσης ουδεν ποιει ματην>>

αν ητανε η γνωση ψωρα θα θηλαζε ολη η χωρα

Link to comment
Share on other sites

Καλη μου gentriana να σου ζησει το μωρακι

Περασες δυσκολα σημασια εχει τωρα οτι ειστε μαζι με το μωρακι σου.

Πριν απο 8 περιπου χρονια γεννησα την κορη με καισαρικη ειχα και εγω αιμοραγια ο λογος που μου ειπαν ηταν οτι αδρανησε η μητρα λογω ελειψης συσπασεων και οταν προσπαθησαν με τεχνιτους τροπους να προκαλεσουν την διαδιακσια τοκετου (κολπικο χαπι και ορο) αρχισε να αιμοραγει . Ημουν στην τελευται ημερα του μηνα μου και επειδη δεν ειχα κανενα συμπτωμα για τοκετο ουτε μια συσπαση ουτε διαστολη τιποτα μου εκαναν εισαγωγη για τεχνιτους πονου για φυσιολογικο τοκετο. Το κολπικο χαπι δεν το κρατουσε ο τραχηλος και μου εβαλαν υστερα ορο , ξεκινησε κανονικα ολη η διαδικασια τοκετου , μου ειχαν κανει επισκληριδιο αλλα επεσαν οι παλμοι του μωρου και με βαλαν επειγοντος χειρουργιο για καισαρικη . Απο εκε και περα αρχισε ενας αγωνας για τη δικη μου επιβιωση ,το μωρο βγηκε στο δεκαλεπτο και εγω μετα απο 3 ωρες χειρουργειο . Θυμαμαι ολη την διαδικασια την αγωνια των γιατρων στο χειρουργειο , και καποια στιγμη να χανομαι και να νιωθω οτι περναω στην " αλλη όχθη" . Ποτε δεν θα ξεχασω αυτες τις εικονες ειναι πολλα , εκανα να σηκωθω απο το κρεβατι 1 εβδομαδα ειχα εσωτερικα ραμματα και πονουσα πολυ , ειχα χασει πολυ αιμα ειχα κανει και μεταγγιση.

Ημουν σε τραγικη κατασταση γιατι συν της αλλης το μωρο ειχε γεννηθει με διαφραγματοκηλη (δεν το γνωριζαμε ) και διακομιστηκε στο Ιπποκρατειο Θεσσαλονικης για να χειρουργηθει . Εγω ξαπλα να ποναω σωματικα αλλα πιο πολυ ψυχολογικα που δεν ημουν διπλα στο μωρο

Την ειδα 15 ημερων οταν καταφερα κουτσα στραβα να παρω τα ποδια μου αλλα η δυναμη της ψυχης μου ηταν μεγαλυτερη απο τον σωματικο πονο δεν καταλαβαινα τιποτα αλλα δεν ακουγα και κανενα.

Δευτερο παιδι μου ειπαν οι γιατροι να περιμενω 3 χρονια το λιγοτερο για να κανω . Στα 3 χρονια εμεινα εγκυος αλλα απεβαλα . Εγω φοβηθηκα και σε 4 μηνες μετα την αποβολη ξανα εμεινα εγκυος . Τα καταφερα εκανα και ενα αγορακι σημερα 3,5 χρονων . Απλα το δευτερο παιδι επελεξα να το γεννησω σε δημοσιο νοσοκομειο και οχι σε ιδιωτικο (οπως το πρωτο ) για καλυτερη ασφαλεια δικη μου και του παιδιου μου. Δεν με ενδιεφεραν καθολου οι ανεσεις απλα ηθελα καρτισμενους και εμπειρους ανθρωπους στο πλαι μου .

Στο θεμα Τοκετος αναφερω με λεπτομερειες τη δικη μου ιστορια . Sorry για το μεγαλο ποστ . Σημασια εχει οτι τωρα εισαι καλα αγκαλια με το μωρακι σου

YVnYp3.png

 

IcqGp3.png

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια καλημέρα και από εμένα...και εγώ είχα τέτοιο θέμα κατά την διάρκεια του τοκετού. Γέννησα φυσιολογικά γιατί ήθελα αμέσως να νοιώθω καλά και να περπατήσω και να μην πονάω όπως μου έλεγε η νύφη μου... έλα όμως που για εμένα ήρθαν διαφορετικά τα πράγματα... όλα καλά κατά την γέννα, βγαίνει η μπεμπούλα, την βλέπω πως την ετοιμάζουν και έχω χαλαρώσει και από τα τόσα βιβλία που είχα διαβάσει ήξερα ότι αμέσως μετά θα πρέπει να περιμένουμε τον πλακούντα να βγει...και λέω ας χαλαρώσω...και εκεί όμως τα σχέδια μου άλλαξαν...με πιάνει κατευθείαν ο ειδικευόμενος γιατρός και αρχίζει να τον τραβάει...δεν μπορείτε να φανταστείτε τον πόνο όταν τον ένοιωσα να ξεκολλάει( δεν είχα κάνει επισκληρίδιο) όλα καλά και εκεί...τον κοιτάνε και ήταν εντάξει...πως με κοιτάει η γυναικολόγος και από εκεί και μετά αρχίζει το μαρτύριο,,,να είναι 6-7 άτομα από πάνω μου πανικόβλητοι και να προσπαθούν να με ράψουν... κορίτσια η γέννα δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτόν τον πόνο... τελικά ακούω σε κάποια στιγμή μέσα στην ζάλη μου, ετοιμάστε χειρουργείο... όχι ρε λέω...την τύχη μου...να τους ρωτάω τι έγινε και αυτοί να μου λένε ότι πρέπει να είχα κολπίτιδα και δεν μπορούν να με ράψουν... τελικά βγαίνω μια ώρα μετά από το χειρουργείο και 1 μέρα μετά μου βάζουν 2 φιάλες αίμα και 1 πλάσμα γιατί έχασα πολύ αίμα... Με αποτέλεσμα η ψυχολογία σκατά, δεν μπόρεσα να θηλάσω, οι θηλές εξαφανίστηκαν και δεν μπόρεσα να δεθώ με την μπεμπούλα μου...την τάιζαν οι άλλοι, την άλλαζαν οι άλλοι... όταν ήρθαμε σπίτι δέθηκα με την μικρή αλλά οι θηλές ακόμα εξαφανισμένες... εγώ πιστεύω ότι έγινε ότι έγινε όχι γιατί μπορεί να είχα κολπίτιδα αλλά γιατί μου τράβηξαν τον πλακούντα... είχα διαβάσει ότι κάνει μισή ώρα...αν δεν γίνει έτσι σου δίνουν ένα φάρμακο ή σου δίνουν το μωρό να θηλάσει...σε εμένα δεν περίμεναν 5 λεπτά... συγνώμη για το μεγάλο ποστ...

Zzlwp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 2 months later...

Δεν ξέρω, εγώ από την προσωπική μου εμπειρία το πολύ ένας στους δέκα γιατρούς να είναι όπως πρέπει να είναι. Το αυτονόητο δεν είναι να σκύψουν πάνω σου με όλη τους την ενέργεια και τη γνώση αντί να σε ξεπετάξουν εύκολα και αβασάνιστα;

Όταν τελικά πήγα την επίσκεψη στο γιατρό για τον έλεγχο μετά τις 40 μέρες (όπου και πάλι με ξεπέταξε, ούτε το στήθος μου δεν κοίταξε) και άρχισα να ρωτάω τι έγινε τελικά στον τοκετό, όχι μόνο δε μου έδωσε απάντηση αλλά σχεδόν με έδιωξε!

Εγώ έμεινα άναυδη και έπαθα νέο σοκ. Τώρα, λέω, δε θα μάθω ποτέ; Τι μπορώ να κάνω; Υπάρχει τρόπος μέσω της κλινικής να βρω κάποια στοιχεία; Κρατάνε άραγε κάποιο αρχείο και μπορώ να το ζητήσω;

Δεν ξέρω καν αν κινδυνεύω αν ξαναμείνω έγκυος... Ο -ας πούμε- γιατρός μου βέβαια όλο μου έλεγε "άντε τώρα και στην κόρη". Πάντως δε θα την ξεγεννήσεις εσύ, ήθελα να του πω...

NLOdp3.png?XyVO1AM4
Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια καλημέρα και από εμένα...και εγώ είχα τέτοιο θέμα κατά την διάρκεια του τοκετού. Γέννησα φυσιολογικά γιατί ήθελα αμέσως να νοιώθω καλά και να περπατήσω και να μην πονάω όπως μου έλεγε η νύφη μου... έλα όμως που για εμένα ήρθαν διαφορετικά τα πράγματα... όλα καλά κατά την γέννα, βγαίνει η μπεμπούλα, την βλέπω πως την ετοιμάζουν και έχω χαλαρώσει και από τα τόσα βιβλία που είχα διαβάσει ήξερα ότι αμέσως μετά θα πρέπει να περιμένουμε τον πλακούντα να βγει...και λέω ας χαλαρώσω...και εκεί όμως τα σχέδια μου άλλαξαν...με πιάνει κατευθείαν ο ειδικευόμενος γιατρός και αρχίζει να τον τραβάει...δεν μπορείτε να φανταστείτε τον πόνο όταν τον ένοιωσα να ξεκολλάει( δεν είχα κάνει επισκληρίδιο) όλα καλά και εκεί...τον κοιτάνε και ήταν εντάξει...πως με κοιτάει η γυναικολόγος και από εκεί και μετά αρχίζει το μαρτύριο,,,να είναι 6-7 άτομα από πάνω μου πανικόβλητοι και να προσπαθούν να με ράψουν... κορίτσια η γέννα δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτόν τον πόνο... τελικά ακούω σε κάποια στιγμή μέσα στην ζάλη μου, ετοιμάστε χειρουργείο... όχι ρε λέω...την τύχη μου...να τους ρωτάω τι έγινε και αυτοί να μου λένε ότι πρέπει να είχα κολπίτιδα και δεν μπορούν να με ράψουν... τελικά βγαίνω μια ώρα μετά από το χειρουργείο και 1 μέρα μετά μου βάζουν 2 φιάλες αίμα και 1 πλάσμα γιατί έχασα πολύ αίμα... Με αποτέλεσμα η ψυχολογία σκατά, δεν μπόρεσα να θηλάσω, οι θηλές εξαφανίστηκαν και δεν μπόρεσα να δεθώ με την μπεμπούλα μου...την τάιζαν οι άλλοι, την άλλαζαν οι άλλοι... όταν ήρθαμε σπίτι δέθηκα με την μικρή αλλά οι θηλές ακόμα εξαφανισμένες... εγώ πιστεύω ότι έγινε ότι έγινε όχι γιατί μπορεί να είχα κολπίτιδα αλλά γιατί μου τράβηξαν τον πλακούντα... είχα διαβάσει ότι κάνει μισή ώρα...αν δεν γίνει έτσι σου δίνουν ένα φάρμακο ή σου δίνουν το μωρό να θηλάσει...σε εμένα δεν περίμεναν 5 λεπτά... συγνώμη για το μεγάλο ποστ...

 

Έχω νευριάσει με αυτό που σου έκανε! Νομίζω πως κ σε κάποια άλλη κοπέλα εδώ στο φόρουμ είχε συμβεί κάτι παρόμοιο.. Μα καλά δεν μπορούν να περιμένουν ούτε 5 λεπτα; Τέτοια έλλειψη σεβασμού;;; :mad::x:?

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...