Θέατρο για 1-3 χρονών παιδάκια

το Θέατρο Πόρτα, ανεβάζει μια θεατρική παράσταση για μικρά παιδάκια από 1-3 χρονών. έχει κανείς εμπειρία από παλιότερη παράσταση? σκέφτομαι να πάω την μικρούλα μου.

Όπως σου έγραψα και στο άλλο σχετικό post, είχα πάει τη μικρή μου όταν ήταν δύο παρά κάτι στο " Έλα έλα", που ήταν μια τρυφερή παντομίμα. Παρόλο που η μικρή μου είχε τρομάξει μάλλον από τον κλειστό σκοτεινό χώρο και έκλαιγε καθόλη τη διάρκεια, δεν το μετάνιωσα, γιατί θεωρώ ότι τη μύησε στην έννοια του θεάτρου, είμαι σίγουρη ότι κατά βάθος την εντυπωσίασε , μιλούσε αρκετό καιρό αργότερα, θετικά πια , για αυτήν την εμπειρία.

Ειναι καλη παρασταση "ο πριγκηπας λερωνει"; το επαιζε και περσυ θελει να παει η μεγαλη. Κανει για το μικρο η μονο για μεγαλυτερες ηλικιες

έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για την παράσταση από φίλους. τι ηλικία έχει ο μικρός σου? γιατί από ότι έχω καταλάβει είναι για λίγο μεγάλα παιδάκια.

το Θέατρο Πόρτα, ανεβάζει μια θεατρική παράσταση για μικρά παιδάκια από 1-3 χρονών. έχει κανείς εμπειρία από παλιότερη παράσταση? σκέφτομαι να πάω την μικρούλα μου.

Το "έλα έλα" το είχαμε δει με το γιο μου λίγο πριν κλείσει τα 2. Δε μπορώ να πω ότι συγκλονίστηκα, αλλά ήταν μια ωραία εμπειρία. Πολύ τρυφερό και γλυκό. Ο γιος μου το είχε παρακολουθήσει με ευχαρίστηση, αλλά δε νομίζω ότι θυμάται κάτι από αυτό. Εν ολίγοις, παρότι είμαι θεατρόφιλη και τα παιδιά μου βλέπουν πάνω από 10 θεατρικές παραστάσεις κάθε χρόνο, η εντύπωση που αποκόμισα από το "έλα έλα" είναι ότι απευθύνεται σε γονείς που βιάζονται.

Εμείς πήγαμε με τον 22 μηνών γιό μου στο θέατρο Πόρτα για το "Άκου" και στο θέατρο κούκλας της Ιρίνα Μπόικο για το "Πολύχρωμο παραμύθι". Σχετικά με το "Άκου", προσωπικά εμένα μου φάνηκε λίγο (εως και πολύ) αδιάφορο. Ο μικρός μου από την άλλη μεριά δεν έβγαλε μιλιά το μισάωρο σχεδόν που διαρκεί η παράσταση και την παρακολούθησε. Ειδικά στην αρχή ήταν συνοφρυωμένος γιατί δεν συνέβαινε κάτι το πρώτο δίλεπτο και ήταν και χαμηλωμένα τα φώτα.

Στο πολύχρωμο παραμύθι περάσαμε και οι δύο καλά. Συγκεκριμένα ο μικρός ενθουσιάστηκε, χτυπούσε παλαμάκια, χόρευε, μου έδειχνε τη σκηνή και μου έλεγε "κοίτα, κοίτα". Αν ήταν να προτείνω κάποια από τις δύο, σίγουρα θα ήταν το Πολύχρωμο παραμύθι.