τοκετός και δεύτερο παιδί

Ήθελα να ρωτήσω πώς αντέδρασε το πρώτο παιδάκι σας, τις ημέρες που πήγατε στο μαιευτήριο να φέρετε στον κόσμο το δεύτερο παιδάκι σας?

αναλογα την ηλικια του πρωτου παιδιου ειναι λιγο πολυ ολες οι αντιδρασεις το ιδιο ολα παντος ειναι καθαρα του πως θα το χειριστης εσυ σαν γονιος!!!και μην νομιζετε οτι οσο ποιο μεγαλα τα παιδια τοσο ποιο ηρεμα τα πραγματα!!!καθε ηλικια εχει και τα δικα της!!!

Καλυτερα να ρωτησεις πως ενιωθα εγω τις μερες που ημουν μακρια απο το παιδακι μου....Χαλια!!!Δεν περνουσαν οι μερες καθολου...

Η μικρη μου εμεινε στους παππουδες της και περνουσε τελεια,αφου δεν της χαλανε κανενα χατηρι...Σαφως ομως και ρωτουσε που ειναι η μαμα,αλλα σε αυτη την ηλικια που ειναι,ξεχνιεται ευκολα με τα παιχνιδια και τις βολτες της,οποτε...λιγο το κακο!

Ας μας πουν τα κοριτσια που εχουν μεγαλυτερα σε ηλικια παιδακια που αντιλαμβανονται πολυ περισσοτερο την απουσια της μαμας τους απο το σπιτι...

Καλυτερα να ρωτησεις πως ενιωθα εγω τις μερες που ημουν μακρια απο το παιδακι μου....Χαλια!!!Δεν περνουσαν οι μερες καθολου...

Κι εγω αυτό σκέφτομαι όταν γεννήσω....οτι θα μου λειπει πολυ ο Τασούλης μου.....

Ο γιός μου όταν γεννησα ηταν 5,5 χρ., πηγα με ραντεβού να γεννησω κ επειδη μπηκα 6 τ'απογευμα θα κοιμοταν στο σπιτι του παππού.Επειδη περιμενε πως το πως την αδερφούλα του δεν του ειπα οτι θα πηγαινα να γεννησω αλλα οτι θα με εβλεπε ο γιατρος να με εξετασει να μου πει πότε κι ο λογος που δεν του το ειπα ηταν για να μην αγχωθεί με τον χρονο γιατι ηταν ανυπομονος. Το επομενο πρωι του το ειπαν κ μου τον εφεραν στο νοσοκομειο στα κλεφτα να την δει. Γενικα νομιζω οι σε μικροτερες ηλικιες κ να το πει η μαμα οτι γεννηθηκε το αδερφακι μια μερα πριν παει σπιτι δεν είναι κακό. Θεωρώ ότι επειδή τα παιδιά δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου τόσο όσο εμείς κ έτσι πρέπει κ εμέις να λειτουργούμε ανάλογα.

Εγώ όταν ήμουν στο νοσοκομείο ήμουν καλά, δλδ μου έλειπε ο γιός αλλά δεν ένιωθα άσχημα

Εμενα ηταν 2 χρονων ο μεγαλος οταν γεννησα το μικρο. Επειδη ηταν με ραντευου φυγαμε με τον πατερα τους πριν ξυπνησει ο μεγαλος. Οταν ξυπνησε επαθε ενα σοκ γιατι ειδε τη θεια του που εχει 6 μηνες να την δει (η κουνιαδα μου ηρθε στο Βελγιο ειδικα για να κρατησει το παιδι οσο θα ημουν στο μαιευτηριο). Ευτυχως ηταν και η μαμα μου σπιτι (εμεινε μαζι μου στην κλινικη) οποτε γρηγορα συνηρθε, πηγαν ολη μαζι βολτα και ηρεμισε. Το βραδυ ειχε γυρισει ο πατερας του και τον εβαλε για υπνο.

Εδω επιτρεπονται οι επισκεψεις οποτε ερχοταν καθε μερα να με δει. Δεν πτοειθηκε ουτε απο τους ορους ουτε απο τιποτα. Βεβαια προτιμουσε να περπαταει στον διαδρομο απο το να ειναι μεσα στο δωματιο...

Εγω ξεροντας οτι θα τον δω καθε μερα ημουν ηρεμη και απλα περιμενα την επισξεψη του.. Την απουσια μου την πειρε μαλλον καλα μια και εβγαινε βολτες συνεχεια..