παλίνδρομη κύηση στις 6 εβδομάδες

Χαιρετώ όλες τις ενεργές και εν δυνάμει μανούλες του forum που όλες αυτές τις μέρες κάνατε παρέα στις αγωνίες μου,χωρίς να το γνωρίζετε. Η ιστορία μου μάλλον είναι κοινή και γνώριμη σ εσάς απ ότι με μεγάλη μου λύπη αλλά και απίστευτη έκπληξη κι απορία έχω διαπιστώσει.

Η ιστορία μου λοιπόν αφορά την παλίνδρομη κύηση στις 6w.

Πριν έρθει η καθυστέρηση μου κιόλας, ένιωθα την σύλληψη του εμβρύου μου, με αποτέλεσμα να προμηθευτώ με 6 τεστ εγκυμοσύνης και 2 μέρες πριν την καθορισμένη ημέρα εμφάνισης της περιόδου μου,να κάνω τα τεστ και να αποκαλύψω ότι το ένστικτο μου βγήκε αληθινό! ΄έκανα τα 2 που βγήκαν θετικά,με αχνή γραμμούλα μεν, θετικά δε! κι έπιασα τον εαυτό μου να χοροπηδάει χορεύοντας μέσα στην τουαλέτα!!!

την πρώτη μέρα της καθυστέρησης μου έκανα και τα άλλα 4, θετικά κι αυτά. Άρχισα να ενθουσιάζομαι παράφορα...χωρίς όμως να το βροντοφωνάζω..παρά μόνο στον άντρα μου και στους γονείς μας.

Προμηθεύτηκα φρούτα,ξηρούς καρπούς,λαχανικά,γάλα,γιαούρτια...φόρεσα φόρμες και το πιο ωραίο μου χαμόγελο και έπλεα σε πελάγη ευτυχίας... είχα υπνηλίες,πρήστηκε το στήθος μου,πρήστηκε το μούτρο μου

Κι έλεγα δώσε κι άλλο! δείξε μου ότι υπάρχεις! λίγο μετά άρχισαν οι ανησυχίες μου..οι φόβοι...χωρίς αφορμή..

Επισκέφθηκα στις 5 εβδομάδες και 2 μέρες τον γιατρό μου όπου με υποδέχθηκε χαρούμενος.Με βάζει για υπέρηχο...στον κοιλιακό δε φάνηκε τίποτα...στον κολπικό είδε τον σάκο μας...δε μίλησε για έμβρυο...το πρόσωπο του σκοτεινιασμένο μου είπε ότι ο σάκος μας είναι μικρότερος απ ότι περίμενε ..5,3mm.. αλλά δε σημαίνει απαραίτητα κάτι..μου έδωσε φεριτίνη και προγεστερόνη και μ έστειλε για χοριακή...

Η χοριακή βγήκε καλή...2028... συγκρατημένα μου είπε ότι είναι καλή τιμή,αλλά μ έστειλε σε 4 μέρες και για άλλη μια,να έχουμε μέτρο σύγκρισης,να δούμε την πρόοδο...

Το αποτέλεσμα 1996..πάγωσα,ρίγησα,άδειασα. Ο γιατρός μου είπε ότι το έμβρυο μου παλινδρόμησε, τυχαία....και πρέπει να κάνουμε απόξεση. Για να είμαι βέβαιη την επόμενη ημέρα επανέλαβα τη χοριακή και έπεσε στα 1200.Ήταν πλέον γεγονός. Έγινε η απόξεση. Μου στοίχισε αλλά δεν άφησα να φανεί όπως ακριβώς το ένιωθα. Υγιής, χωρίς λόγο ,έχασα το εμβρυάκι μου. Τώρα θα αγωνιστώ. Ναι θα μπω στη διαδικασία των εξετάσεων,θα το ψάξω μέχρι τέλους και θα τα καταφέρω.Θα φέρω στον κόσμο και 1 και 2 και 3 και 4 παιδιά . Δύναμη σε όλες κορίτσια . Μην το βάζετε κάτω.

Καλημέρα, Pisti '84

ομοιοπαθούσα στις ιδιες εβδομάδες με εσένα...

Έχει περάσει καιρός από τη δική μου αποβολή (1η Αυγούστου), και πια λέω ότι είμαι καλά. Νομίζω ότι ήμασταν από τις "τυχερές" που όλα έγιναν νωρίς και γρήγορα. Εγώ, ήμουν συγκρατημένη εξ αρχής, και ούτε που είχα καλά-καλά προλάβει να επενδύσω συναισθηματικά στην εγκυμοσύνη.

Από τότε, βέβαια, ακόμα δεν έχω μείνει έγκυος. 1 μήνα μετά την αποβολή η γιατρός έδωσε το οκ να ξεκινήσουμε, μετά απέκτησα για πρώτη φορά στη ζωή μου μία ωραιότατη κύστη, η οποία ευτυχώς έφυγε άμεσα με την κατάλληλη θεραπεία, και τώρα είμαστε πάλι στις προσπάθειες. Δεν ξέρω τι να πω...

Τέλος πάντων, ό,τι έγινε έγινε, ας ελπίζουμε για τα καλύτερα!

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά, και σύντομα να αποκτήσεις το παιδάκι σου!

κοριτσια καλημερα εισατι τυχερεσ μεσ στην ατυχια σασ για τον απλουστατο λογο οτι τουλαχιστον ξερετε οτι μενετε εγκυοσ κ αυτο ειναι σημαντικο.εγω το χασα 10 βδομαδα ειχα ακουσει καρδουλα αλλα παντα υπαρχει ενα αλλα ... κ εγω σκεφτηκα να ψαχτω αλλα μου παν οτι ειναι φυσιολογικο πολλεσ γυναικεσ χανουν τα πρωτα μωρα αλλα τωρα η μητρα που εχει συλαβει γνωριζει την διαδικασια και θα την ξαναεπαναλαβει και δικιο ειχαν εμεινα εγκυοσ μετα απο 3 μηνεσ .ευχομαι ολα να σας πανε καλα.το 2015 να ναι γεματο απο κλαματα μωρων......

osin μου σου εύχομαι να είναι καρπερές οι προσπάθειες σας και να μην επαναληφθεί ποτέ αυτή η επίπονη διαδικασία. Απ ότι κατάλαβα δεν έκανες κάποιες εξετάσεις ,σωστά?

κοριτσια καλημερα εισατι τυχερεσ μεσ στην ατυχια σασ για τον απλουστατο λογο οτι τουλαχιστον ξερετε οτι μενετε εγκυοσ κ αυτο ειναι σημαντικο.εγω το χασα 10 βδομαδα ειχα ακουσει καρδουλα αλλα παντα υπαρχει ενα αλλα ... κ εγω σκεφτηκα να ψαχτω αλλα μου παν οτι ειναι φυσιολογικο πολλεσ γυναικεσ χανουν τα πρωτα μωρα αλλα τωρα η μητρα που εχει συλαβει γνωριζει την διαδικασια και θα την ξαναεπαναλαβει και δικιο ειχαν εμεινα εγκυοσ μετα απο 3 μηνεσ .ευχομαι ολα να σας πανε καλα.το 2015 να ναι γεματο απο κλαματα μωρων......

Ερίνα μου πόσο χαίρομαι! τώρα μάλλον ετοιμάζεσαι να γεννήσεις ή κρατάς το μωράκι σου αγκαλιά σου εύχομαι μόνο χαρές!μόνο! και μου δίνει ελπίδα το γεγονός ότι δε χρειάστηκες εξετάσεις,αλλά ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Να είσαι πάντα καλά!

Κοριτσάκι μου πρώτα από όλα καλή δυναμη! θα σου δώσω κουράγιο ώς παθούσα δυο φορές κιολας. Η πρώτη αποβολή στις 6 εβδομάδες, την πρωταπριλιά πρόπερσι (όχι δυστηχώς δεν ήταν ψεμα). Και λίγους μήνες μετα ακόμα μία στις 6 εβδομάδες πάλι. Μπήκα στη διαδικασία εξετάσεων που έδειξαν ότι όλα ηταν φυσιολογικοτατα αλλά εμένα μου εμενα το μεγάλο "γιατι".. Θυμωσα με τον εαυτο μου, όμως ειπα θα χαλαρωσω και όταν ειναι να έρθει θα έρθει. ειχα απεριοριστη στηριξη απο τον λατρεμενο μου άντρα πλέον (τοτε είχαμε απλα σχέση), και μη στα πολυλογω πέρσι το φθινόπωρο εμεινα εγκυος ξανα και τώρα έχω μια πριγκίπισσα εξι μηνων!!

Ολα θα έρθουν με τον καιρό τους. και εμενα αν μου ελεγαν οτι θα τα περνουσα αυτα δεν θα πιστευα οτι θα αντεχα. και ομως ο Θεος μας δινει οσα αντεχουμε! και με το καλυτερο αποτελεσμα!!

Χαιρετώ όλες τις ενεργές και εν δυνάμει μανούλες του forum που όλες αυτές τις μέρες κάνατε παρέα στις αγωνίες μου' date='χωρίς να το γνωρίζετε. Η ιστορία μου μάλλον είναι κοινή και γνώριμη σ εσάς απ ότι με μεγάλη μου λύπη αλλά και απίστευτη έκπληξη κι απορία έχω διαπιστώσει.

Η ιστορία μου λοιπόν αφορά την παλίνδρομη κύηση στις 6w.

Πριν έρθει η καθυστέρηση μου κιόλας, ένιωθα την σύλληψη του εμβρύου μου, με αποτέλεσμα να προμηθευτώ με 6 τεστ εγκυμοσύνης και 2 μέρες πριν την καθορισμένη ημέρα εμφάνισης της περιόδου μου,να κάνω τα τεστ και να αποκαλύψω ότι το ένστικτο μου βγήκε αληθινό! ΄έκανα τα 2 που βγήκαν θετικά,με αχνή γραμμούλα μεν, θετικά δε! κι έπιασα τον εαυτό μου να χοροπηδάει χορεύοντας μέσα στην τουαλέτα!!!

την πρώτη μέρα της καθυστέρησης μου έκανα και τα άλλα 4, θετικά κι αυτά. Άρχισα να ενθουσιάζομαι παράφορα...χωρίς όμως να το βροντοφωνάζω..παρά μόνο στον άντρα μου και στους γονείς μας.

Προμηθεύτηκα φρούτα,ξηρούς καρπούς,λαχανικά,γάλα,γιαούρτια...φόρεσα φόρμες και το πιο ωραίο μου χαμόγελο και έπλεα σε πελάγη ευτυχίας... είχα υπνηλίες,πρήστηκε το στήθος μου,πρήστηκε το μούτρο μου

Κι έλεγα δώσε κι άλλο! δείξε μου ότι υπάρχεις! λίγο μετά άρχισαν οι ανησυχίες μου..οι φόβοι...χωρίς αφορμή..

Επισκέφθηκα στις 5 εβδομάδες και 2 μέρες τον γιατρό μου όπου με υποδέχθηκε χαρούμενος.Με βάζει για υπέρηχο...στον κοιλιακό δε φάνηκε τίποτα...στον κολπικό είδε τον σάκο μας...δε μίλησε για έμβρυο...το πρόσωπο του σκοτεινιασμένο μου είπε ότι ο σάκος μας είναι μικρότερος απ ότι περίμενε ..5,3mm.. αλλά δε σημαίνει απαραίτητα κάτι..μου έδωσε φεριτίνη και προγεστερόνη και μ έστειλε για χοριακή...

Η χοριακή βγήκε καλή...2028... συγκρατημένα μου είπε ότι είναι καλή τιμή,αλλά μ έστειλε σε 4 μέρες και για άλλη μια,να έχουμε μέτρο σύγκρισης,να δούμε την πρόοδο...

Το αποτέλεσμα 1996..πάγωσα,ρίγησα,άδειασα. Ο γιατρός μου είπε ότι το έμβρυο μου παλινδρόμησε, τυχαία....και πρέπει να κάνουμε απόξεση. Για να είμαι βέβαιη την επόμενη ημέρα επανέλαβα τη χοριακή και έπεσε στα 1200.Ήταν πλέον γεγονός. Έγινε η απόξεση. Μου στοίχισε αλλά δεν άφησα να φανεί όπως ακριβώς το ένιωθα. Υγιής, χωρίς λόγο ,έχασα το εμβρυάκι μου. Τώρα θα αγωνιστώ. Ναι θα μπω στη διαδικασία των εξετάσεων,θα το ψάξω μέχρι τέλους και θα τα καταφέρω.Θα φέρω στον κόσμο και 1 και 2 και 3 και 4 παιδιά . Δύναμη σε όλες κορίτσια . Μην το βάζετε κάτω.[/quote']

Pisti '84, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

Ήθελα να στο γράψω και το ξέχασα, εγώ (τυχαία) απέβαλα την ημέρα που είχα πάει να κάνω εξετάσεις θρομβοφιλίας, οπου βγήκα θετική σε έναν παράγοντα, που δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή. Τόσο ο αιματολόγος όσο και η γυναικολόγος μου απέκλεισαν το ενδεχόμενο να απέβαλα λόγω της θρομβοφιλίας (γιατί ήταν πολύ νωρίς και γιατί βρέθηκα ετεροζυγωτή-που είναι πιο "απλή περίπτωση"). Επειδή απέβαλα φυσικά (χωρίς απόξεση) δεν έκανα κάποιου τύπου εξέταση-βιοψία. Κάποια κορίτσια στο φόρουμ με παρόμοιες εμπειρίες που έκαναν απόξεση, λόγω αποβολής σε μικρή εβδομάδα, όπως εμείς, μου είπαν ότι βρέθηκαν πήγματα τα οποία θεώρησαν ότι ευθύνονταν σε θρομβοφιλία, η οποία με τη σειρά της προκάλεσε την αποβολή. Δεν ξέρω...

εν τω μεταξύ μετά την αποβολή έκανα καλλιέργειες κολπικού-τραχηλικού οι οποίες βγήκαν οκ. Δύο μέρες πριν την αποβολή είχα κάνει το γενικό αιματολογικό έλεγχο και εξέταση ούρων που μου είχε ζητήσει η γυναικολόγος μου, και όλα είχαν βγει μια χαρά, οπότε ούτε κι από εκεί δεν πήρα κάποια απάντηση.

Αν έχεις τη δυνατότητα, πάντως, κάνε κάποιες εξετάσεις, βασικές, σε συνενόηση πάντα με το γιατρό σου, μήπως υπάρχει κάτι. Απλά να είσαι έτοιμη την επόμενη φορά!

Pisti '84, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

Ήθελα να στο γράψω και το ξέχασα, εγώ (τυχαία) απέβαλα την ημέρα που είχα πάει να κάνω εξετάσεις θρομβοφιλίας, οπου βγήκα θετική σε έναν παράγοντα, που δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή. Τόσο ο αιματολόγος όσο και η γυναικολόγος μου απέκλεισαν το ενδεχόμενο να απέβαλα λόγω της θρομβοφιλίας (γιατί ήταν πολύ νωρίς και γιατί βρέθηκα ετεροζυγωτή-που είναι πιο "απλή περίπτωση"). Επειδή απέβαλα φυσικά (χωρίς απόξεση) δεν έκανα κάποιου τύπου εξέταση-βιοψία. Κάποια κορίτσια στο φόρουμ με παρόμοιες εμπειρίες που έκαναν απόξεση, λόγω αποβολής σε μικρή εβδομάδα, όπως εμείς, μου είπαν ότι βρέθηκαν πήγματα τα οποία θεώρησαν ότι ευθύνονταν σε θρομβοφιλία, η οποία με τη σειρά της προκάλεσε την αποβολή. Δεν ξέρω...

εν τω μεταξύ μετά την αποβολή έκανα καλλιέργειες κολπικού-τραχηλικού οι οποίες βγήκαν οκ. Δύο μέρες πριν την αποβολή είχα κάνει το γενικό αιματολογικό έλεγχο και εξέταση ούρων που μου είχε ζητήσει η γυναικολόγος μου, και όλα είχαν βγει μια χαρά, οπότε ούτε κι από εκεί δεν πήρα κάποια απάντηση.

Αν έχεις τη δυνατότητα, πάντως, κάνε κάποιες εξετάσεις, βασικές, σε συνενόηση πάντα με το γιατρό σου, μήπως υπάρχει κάτι. Απλά να είσαι έτοιμη την επόμενη φορά!

Osin αφού το έψαξες κούκλα μου κι είναι όλα καλά κι είσαι υγιέστατη, τότε δεν έχεις παρά να περιμένεις για λιγάκι. Θα έρθει και θα είναι για να μείνει. Εγω όσο ψάχνω τόσο βρίσκω ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις γυναικών με τουλάχιστον μια παλίνδρομη κύηση στο ενεργητικό τους.

Και καταλήγω στο συμπέρασμα, σχετικά με αυτό που λένε πολλοί,ότι δηλαδή φταίει ο τρόπος ζωής μας που έχει αλλάξει ,οπότε κι έχει εμφανιστεί σε έξαρση το φαινόμενο παλινδρόμηση, πως ίσως και να μην είναι έτσι τελικά. Προσωπικά κλίνω στην άποψη ότι και παλαιότερα υπήρχε, απλώς οι γυναίκες δεν είχαν τα μέσα να το ανακαλύψουν, ή τη γνώση να διαφοροποιήσουν την έμμηνο ρύση με μια αυτόματη αποβολή, οπότε δεν το συνειδητοποιούσαν.

Εγω υποβλήθηκα σε επέμβαση. Ο γιατρός μου είπε ότι η μήτρα μου είναι καθαρότατη και ανατομικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Οι γενικές μου ήταν άριστες και ιστορικό θρομβοφιλίας δεν υπάρχει στην οικογένεια. Το ρίχνω λοιπόν στον παράγοντα τύχη.

Παρόλα αυτά όμως πριν επιχειρήσω ξανά, (που δε θα μου πάρει και πολύ!) ,θα κάνω εναν έλεγχο για να είμαι 100% βέβαιη ότι θα ξεκινήσω σίγουρα ολοκληρωτικά έτοιμη να υποδεχθώ και να φιλοξενήσω όσο το δυνατόν καλύτερα το μωράκι μου. Εν ολίγοις θα ακολουθήσω την ίδια τακτική με σένα. Κι εύχομαι να μιλάμε παράλληλα, μαζί σε όλα τα τρίμηνα της κύησης, μέχρι τους τοκετούς μας και μετά ν ανταλλάζουμε απόψεις για πάνες, φορμάκια και γαλατάκια

Κοριτσάκι μου πρώτα από όλα καλή δυναμη! θα σου δώσω κουράγιο ώς παθούσα δυο φορές κιολας. Η πρώτη αποβολή στις 6 εβδομάδες, την πρωταπριλιά πρόπερσι (όχι δυστηχώς δεν ήταν ψεμα). Και λίγους μήνες μετα ακόμα μία στις 6 εβδομάδες πάλι. Μπήκα στη διαδικασία εξετάσεων που έδειξαν ότι όλα ηταν φυσιολογικοτατα αλλά εμένα μου εμενα το μεγάλο "γιατι".. Θυμωσα με τον εαυτο μου, όμως ειπα θα χαλαρωσω και όταν ειναι να έρθει θα έρθει. ειχα απεριοριστη στηριξη απο τον λατρεμενο μου άντρα πλέον (τοτε είχαμε απλα σχέση), και μη στα πολυλογω πέρσι το φθινόπωρο εμεινα εγκυος ξανα και τώρα έχω μια πριγκίπισσα εξι μηνων!!

Ολα θα έρθουν με τον καιρό τους. και εμενα αν μου ελεγαν οτι θα τα περνουσα αυτα δεν θα πιστευα οτι θα αντεχα. και ομως ο Θεος μας δινει οσα αντεχουμε! και με το καλυτερο αποτελεσμα!!

Αλεξάνδρα έχεις κι απο τα αγαπημένα μου ονόματα, με συγκίνησες πάρα μα πάρα πολύ. Έχω ακόμα και τα σκαμπανεβάσματα των ορμονών που ακόμα υπάρχουν,μιας κι είναι νωπή η ιστορία μου και σχεδόν μυρίζω την ανακούφιση σου και χαίρομαι λες και σε ξέρω. Βλέπω ότι μόνο όσες το πέρασαν το αντιλαμβάνονται. Οι υπόλοιποι όσο και να μας αγαπούν, δε νιώθουν κάτι βασικό, την απώλεια. Οπότε, σ ευχαριστώ μου έδωσες χαρά και κουράγιο.Και σου εύχομαι να είναι πάντα ευτυχισμένη η οικογένεια σου, να αγαπιέστε και να ναι δυνατό το παιδάκι σου που κρατάς και τα υπόλοιπα που θα κάνεις

Pisti '84, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια

Εύχομαι τα καλύτερα και για 'σενα!

και εγω ακομα μία που παλινδρομισε στην 7 εβδομαδα το εμβρυο ειχε σταματησει 6,3 εκανα αποξεση στις 7και κατι ολα αυτα εγιναν τον Νοεμβριο. Ημουν συγκρατιμενη απο την αρχη με αυτη την εγκυμοσηνη γιατι και πριν απο το γιο μου ειχα παλι παλινδρομη με την μονη διαφορα οτι εκει δεν εκανα αποξεση αλλα αποβληθηκε μονο του και τον αμεσως επομενο μηνα επιασα τον γιο μου. Σε καταλαβαινω! Απλα να ξερεις οτι την πρωτη φορα καλο ειναι να το θεωρησεις ως τυχαιο γεγονος και να προχωρησεις.

Τωρα ειναι η δευτερη φορα που το εζησα και πα ολο που ημουν προετοιμασμενη για κατι τετοιο και πρ ολο που εχω ενα παιδακι θα σου πω οτι ποναει το ιδιο αλλα συνεχιζω τις προσπαθειες.

Καλησπερα σε ολες!!!!

Pisti διαβασα την ιστορία σου και σου λεω οτι θα μπορουσα να την εχω γραψει εγω!!!! Απο το οτι ενιωθα τη συλληψη, το αχνο τεστ 5 μερες πριν την αναμενόμενη περιοδο, οι φορμες, τα φρουτα ....μεχρι και το πρωτο ραντεβου με τον γιατρο....ιδια ολα! Η ιστορία μας αλλαζει λιγο απο εκει και περα αλλα δυστυχως με την ιδια καταληξη!

Στο πρωτο μου ραντεβου με τον γιατρο μου ειπε οτι ειναι λιγο μικροτερο απο το αναμενόμενο αλλα ειναι λιγες μερες η διαφορα και να μην ανησυχω, θα το δουμε! Καταλαβα οσο κι αν ηθελα να αποτρεψω αυτη τη σκεψη οτι προβληματιστηκε! ενας γενικα χαμογελαστος και με χιουμορ τυπος και μετα τον υπερηχο.....μμμ οοοχι και τοσο!!! Κατι ειδε που δεν του αρεσε! Λιγες μερες μετα τα Χριστουγεννα στην 7w ειχα αιμοραγια λογω αποκολλησης! Νοσηλευτηκα για 3 μερες σε πληρη ακινησια..η χοριακη ανεβαινε κανονικα αλλα εμβρυο πουθενα ενω θα επρεπε πλεον να φαινεται!Απεβαλα μια βδομαδα περιπου μετα με χαπια! Μια επωδυνη διαδικασια αλλα δεν ηθελα με τιποτα να ξαναμπω σε νοσοκομειο μετα τις 3 εφιαλτικες μερες που περασα! Εγινε σπιτι μου με τον αντρα μου να με στηριζει και να με φροντιζει! Κρατησε περιπου μια βδομαδα! Την Παρασκευη θα παω για τον τελευταιο υπερηχο για να δουμε αν εχω καθαρισει τελειως ....

Δεν ξερω σε ποιον να μιλησω και τι να πω.... Οι περισσοτερες φιλες μου ειναι ή εγκυος ή στις προσπαθειες! Δεν θελω να τις φορτωνω αγχος...δεν ξερω κι αν θελουν να ακουσουν! Μια φιλη μου που δεν ειχα προλαβει να της πω ουτε καν για την εγκυμοσυνη, με πηρε τηλ την Κυριακη για να μου πει οτι ειναι εγκυος στην 10η εβδομαδα!!! οσο δηλαδη θα ημουν και εγω! Δεν της ειπα τιποτα! Της ευχηθηκα ολο χαρα αλλα οταν κλεισαμε ξεσπασα σε κλαματα! Νομιζω ολες καταλαβαινετε γιατι και οτι σιγουρα δεν ηταν ζηλια αυτο...μαλλον δεν ειχε να κανει καθολου με την κοπελα αλλα με το οτι θα ηθελα τοοοσο πολυ να της πω "και εγω ειμαι εγκυος!!!" ....αλλα δεν...

Νιωθω μια απωλεια που δεν μπορω να την περιγραψω... κενο... δεν με γεμιζει τιποτα και δεν εχω ορεξη για τιποτα! Ξερω οτι αυτο θα περασει με τον καιρο και η αληθεια ειναι οτι δεν εγκαταλειπω...προσπαθω και να βγαινω και να μιλαω με κοσμο ( τις πρωτες μερες δεν απαντουσα στα τηλεφωνα και δεν μιλουσα με κανενα) ... μεχρι και να κανω το καραγκιοζακι (ειναι κατι που συνηθιζω) μεχρι καποια στιγμη αυτο να γινεται ξανα χωρις προσπαθεια!

Ομως αυτο που σκεφτομαι ειναι οτι θα ξαναμεινω εγκυος....οκ... Ο φοβος μου ομως μην μου συμβει το ιδιο ειναι μεγαλος!!! Δεν ξερω αυτο πως θα καταφερω να το διαχειριστω και με τρομαζει! Με τρομαζει και το να μου ξανασυμβει αλλα και να μην μπορω να διαχειριστω το φοβο μου σε μια μελλοντικη εγκυμοσυνη! Δεν μ αρεσει ο φοβος και το σιχαινομαι να νιωθω ετσι! Κατι που για τον υπολοιπο κοσμο θα ειναι μια ευχαριστη περιοδος για μενα θα ειναι μια περιοδος γεματη αγχος! και τι επιπτωση θα εχει αυτο σε μια εγκυμοσυνη??? μηπως τελικα θα κανω κακο απο μονη μου με το αγχος μου?? Και πως τελικα μπορω να το αποβαλλω αυτο???

Καλησπερα σε ολες!!!!

Pisti διαβασα την ιστορία σου και σου λεω οτι θα μπορουσα να την εχω γραψει εγω!!!! Απο το οτι ενιωθα τη συλληψη, το αχνο τεστ 5 μερες πριν την αναμενόμενη περιοδο, οι φορμες, τα φρουτα ....μεχρι και το πρωτο ραντεβου με τον γιατρο....ιδια ολα! Η ιστορία μας αλλαζει λιγο απο εκει και περα αλλα δυστυχως με την ιδια καταληξη!

Στο πρωτο μου ραντεβου με τον γιατρο μου ειπε οτι ειναι λιγο μικροτερο απο το αναμενόμενο αλλα ειναι λιγες μερες η διαφορα και να μην ανησυχω, θα το δουμε! Καταλαβα οσο κι αν ηθελα να αποτρεψω αυτη τη σκεψη οτι προβληματιστηκε! ενας γενικα χαμογελαστος και με χιουμορ τυπος και μετα τον υπερηχο.....μμμ οοοχι και τοσο!!! Κατι ειδε που δεν του αρεσε! Λιγες μερες μετα τα Χριστουγεννα στην 7w ειχα αιμοραγια λογω αποκολλησης! Νοσηλευτηκα για 3 μερες σε πληρη ακινησια..η χοριακη ανεβαινε κανονικα αλλα εμβρυο πουθενα ενω θα επρεπε πλεον να φαινεται!Απεβαλα μια βδομαδα περιπου μετα με χαπια! Μια επωδυνη διαδικασια αλλα δεν ηθελα με τιποτα να ξαναμπω σε νοσοκομειο μετα τις 3 εφιαλτικες μερες που περασα! Εγινε σπιτι μου με τον αντρα μου να με στηριζει και να με φροντιζει! Κρατησε περιπου μια βδομαδα! Την Παρασκευη θα παω για τον τελευταιο υπερηχο για να δουμε αν εχω καθαρισει τελειως ....

Δεν ξερω σε ποιον να μιλησω και τι να πω.... Οι περισσοτερες φιλες μου ειναι ή εγκυος ή στις προσπαθειες! Δεν θελω να τις φορτωνω αγχος...δεν ξερω κι αν θελουν να ακουσουν! Μια φιλη μου που δεν ειχα προλαβει να της πω ουτε καν για την εγκυμοσυνη, με πηρε τηλ την Κυριακη για να μου πει οτι ειναι εγκυος στην 10η εβδομαδα!!! οσο δηλαδη θα ημουν και εγω! Δεν της ειπα τιποτα! Της ευχηθηκα ολο χαρα αλλα οταν κλεισαμε ξεσπασα σε κλαματα! Νομιζω ολες καταλαβαινετε γιατι και οτι σιγουρα δεν ηταν ζηλια αυτο...μαλλον δεν ειχε να κανει καθολου με την κοπελα αλλα με το οτι θα ηθελα τοοοσο πολυ να της πω "και εγω ειμαι εγκυος!!!" ....αλλα δεν...

Νιωθω μια απωλεια που δεν μπορω να την περιγραψω... κενο... δεν με γεμιζει τιποτα και δεν εχω ορεξη για τιποτα! Ξερω οτι αυτο θα περασει με τον καιρο και η αληθεια ειναι οτι δεν εγκαταλειπω...προσπαθω και να βγαινω και να μιλαω με κοσμο ( τις πρωτες μερες δεν απαντουσα στα τηλεφωνα και δεν μιλουσα με κανενα) ... μεχρι και να κανω το καραγκιοζακι (ειναι κατι που συνηθιζω) μεχρι καποια στιγμη αυτο να γινεται ξανα χωρις προσπαθεια!

Ομως αυτο που σκεφτομαι ειναι οτι θα ξαναμεινω εγκυος....οκ... Ο φοβος μου ομως μην μου συμβει το ιδιο ειναι μεγαλος!!! Δεν ξερω αυτο πως θα καταφερω να το διαχειριστω και με τρομαζει! Με τρομαζει και το να μου ξανασυμβει αλλα και να μην μπορω να διαχειριστω το φοβο μου σε μια μελλοντικη εγκυμοσυνη! Δεν μ αρεσει ο φοβος και το σιχαινομαι να νιωθω ετσι! Κατι που για τον υπολοιπο κοσμο θα ειναι μια ευχαριστη περιοδος για μενα θα ειναι μια περιοδος γεματη αγχος! και τι επιπτωση θα εχει αυτο σε μια εγκυμοσυνη??? μηπως τελικα θα κανω κακο απο μονη μου με το αγχος μου?? Και πως τελικα μπορω να το αποβαλλω αυτο???

Καλημέρα Εύα...η ίδια ιστορία και τα ίδια συναισθήματα.Κάνω κι εγω ότι μπορώ για να μην το δείχνω,αλλά υπάρχουν στιγμές που λυγίζω.Δε θέλω όμως να το συζητώ,παρα μόνο με τον άντρα μου και προσπαθώ να βάζω έναν κόκκο περισσότερο στην αισιοδοξία μου.

Γι αυτό τον ένα κόκκο λέω,θα είμαι καλά. Στην επόμενη εγκυμοσύνη σου θα είσαι πιο δυνατή. Γιατι θα κουβαλάς τη γνώση κι αυτό θα σου δίνει την απαραίτητη ψυχραιμία.

Πες μου Εύα, θα κάνεις εξετάσεις?

Και δεύτερον, τι συμπτώματα έχεις μετά απο την παλίνδρομη, πονάς καθόλου?

και εγω ακομα μία που παλινδρομισε στην 7 εβδομαδα το εμβρυο ειχε σταματησει 6,3 εκανα αποξεση στις 7και κατι ολα αυτα εγιναν τον Νοεμβριο. Ημουν συγκρατιμενη απο την αρχη με αυτη την εγκυμοσηνη γιατι και πριν απο το γιο μου ειχα παλι παλινδρομη με την μονη διαφορα οτι εκει δεν εκανα αποξεση αλλα αποβληθηκε μονο του και τον αμεσως επομενο μηνα επιασα τον γιο μου. Σε καταλαβαινω! Απλα να ξερεις οτι την πρωτη φορα καλο ειναι να το θεωρησεις ως τυχαιο γεγονος και να προχωρησεις.

Τωρα ειναι η δευτερη φορα που το εζησα και πα ολο που ημουν προετοιμασμενη για κατι τετοιο και πρ ολο που εχω ενα παιδακι θα σου πω οτι ποναει το ιδιο αλλα συνεχιζω τις προσπαθειες.

Να χαίρεσαι το παιδάκι σου!

είναι άδικο μετά ειδικά τη γέννηση του παιδιού σου να το ξαναζήσεις, τι να πω. Είμαι σίγουρη ότι η επόμενη προσπάθεια σου θα είναι υγιής.

Καλησπερα!

Pisti για εξετασεις που με ρωτησες δεν εχουμε αποφασισει ακομα! Ο γιατρος μας ειπε περιπου τι εξετασεις γινονται σ αυτες τις περιπτωσεις αν και ο ιδιος θεωρει οτι δεν ειναι απαραιτητο να κανουμε κατι με μια αποβολη. Το αφησε ομως στη δικη μας επιλογη. Η αισιοδοξη πλευρα μου λεει να μην κανω τιποτα και οτι απλα ειμασταν ατυχοι και να κρατησω τα χρηματα για το παιδικο δωματιο οταν ερθει το μωρακι μας!!!! Η αλλη πλευρα μου ομως λεει ...κι αν δεν ηταν τυχαιο?? κι αν χασω χρονο ενω μπορω καποια πραγματα να τα ψαξω απο τωρα και να μην περιμενω να μου ξανασυμβει για να το κανω??? ειναι και ο χρονος που με πιεζει....σε λιγο θα κλεισω τα 38!! Το επικρατεστερο παντως σεναριο ειναι να ξεκινησω με καποιες απλες εξετασεις οπως θρομβοφιλια και καποιες αιματολογικες. Εσεις σκεφτεστε να κανετε καποιες?

Οπως εγραψα και στο προηγουμενο μηνυμα η αποβολη μου εγινε με τη βοηθεια χαπιων. Οταν τα πηρα ειχα πολυ εντονους πονους περιοδου αν και επαιρνα και παυσιπονα μαζι! Οι πονοι αυτοι μειωθηκαν μετα απο 24 ωρες και τις επομενες μερες με επιαναν σποραδικα και σε μικροτερη ενταση ανα 2-3 μερες! Βασικα οταν καθαριζει τελειως η μητρα απο ιστους τοτε σταματανε και οι πονοι. Εκτος απο αυτο ενιωθα την κοιλια μου σκληρη και ενα σχεδον μονιμο τραβηγμα χαμηλα. Στον υπερηχο που εκανα την προηγουμενη εβδομαδα ειχα λιγα υπολειμματα που νομιζω οτι τωρα εχουν φυγει γιατι δεν νιωθω καθολου πονο και η κοιλια μου ειναι φυσιολογικη οπως και πριν μεινω εγκυος. Αιμοραγια ειχα αρκετη αλλα υποφερτη! Μετα το 24ωρο που σου γραφω ειχε αρκετες αυξομειωσεις! Τωρα ειναι πολυ μειωμενη και θα χρειαστω μερικες μερες ακομα για να σταματησει τελειως. Γενικα η φυσιολογικη αποβολη (ακομα και με χαπια οπως στην περιπτωση μου) ειναι λιγοτερο παρεμβατικη αλλα θελει χρονο ή τουλαχιστον ετσι λειτουργησε σε μενα!

Ερίνα μου πόσο χαίρομαι! τώρα μάλλον ετοιμάζεσαι να γεννήσεις ή κρατάς το μωράκι σου αγκαλιά σου εύχομαι μόνο χαρές!μόνο! και μου δίνει ελπίδα το γεγονός ότι δε χρειάστηκες εξετάσεις' date='αλλά ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Να είσαι πάντα καλά![/quote']

 

 

 

ναι δοξα το θεο την κραταω αγκαλια η μαλλον τωρα που περπαταμε τρεχουμε ολοι μαζι.ολα καλα θα πανε μην ανησυχεισ μην τρελαινεσαι με εξετασεισ ηρεμια και υπομονη.

Πανε 14 μηνες απο τοτε που παλινδρομησε το μωρακι μου στην 6η εβδομαδα.... πηγα για ληψη τροφοβλαστη και εφυγα χωρις μωρακι απο τοτε οι προσπαθεις πολλες .... το καλοκαιρι αρχισα να ψαχνομαι καθως εχω και θυροειδη... ειδα τα ορμονικα μου οκ ειδα και τον θυροειδη μου και ηταν ανεβασμενος απο το καλοκαρι μεχρι τωρα ειναι ρυθμισμενος αλλα μωρο ... πουθενα... κι οσο σκεφτομαι οτι το μονακριβο μου κοριτσακι περσυ μου ελεγε συνεχεια για το μωρο που θα κοιμηθει , που θα μεινει ? εβαζε αρκουδακια στο δωματιακι της ... και το μωρο παει πεταξε ψηλα.... Τωρα εχω παλι ραντεβου στον ενδροκρινολογο αρχες του μηνα και θα μου πει εαν θα χρειαστει να παω σε ειδικο γιατρο γονημοτητας....