Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ


Recommended Posts

Κάποιες ισως το γνωρίζετε και κάποιες όχι.Σας παραθέτω την εμπειρία μου ώστε να γνωστοποιήσω την ύπαρξη του συνδρόμου αυτού αλλά και να σας προετοιμάσω σε περίπτωση που σας συμβεί κάτι ανάλογο που συναίβει σε μένα . Ήταν Σεπτέμβρης του 2007.Η Ιωάννα ήταν 10 μηνών.Καθόμασταν στο σαλόνι εγώ ο συζυγός μου και η μικρή και την βλέπαμε που έπαιζε και έτρεχε πέρα δώθε στο σαλόνι.Μόλις είχε αρχίσει να περπατάει. Εκεί λοιπόν που έπαιζε στραβοπάτησε λίγο και έπεσε στο χαλί ανάσκελα χωρίς όμως να χτυπήσει .Έπεσε στα μαλακά..είμασταν μπροστά και την είδαμε .Το θέμα είναι πως άρχισε να κλαίει όχι όμως όπως τις άλλες φορές. Ξεράθηκε στην κυριολεξία!

Τρέξαμε να την σηκώσουμε..την πήραμε αγκαλειά και δε έλεγε να πάρει αναπνοή..είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα και δε συνέρχοταν! :shock:

Την κρατούσα εγώ και απο το φόβο μου και μη ξέροντας τι να κάνω την έδωσα στο μπαμπά της. Μετά απο λίγα δευτερόλεπτα και χωρίς ακόμα να έχει αναπνεύσει το παιδί έσβησε.Και λέω '΄εσβησε'' γιατί περιγράφει με ακρίβεια αυτό που συναίβει.

Τίναξε το κορμί της προς τα πίσω άσπρισε και έκλεισε τα ματάκια του! :(

Τρελαθήκαμε! Νομίζαμε ότι είχε συμβεί κάτι μοιραίο.Την έβλεπα να τη κρατάει ο μπαμπάς της στα χέρια αναίσθητη εντελώς!

Με όσο κουράγιο διέθετα πήρα αμέσως την παιδίατρο μας.Με το που απάντησε το παιδί ανοιξε τα ματάκια του και άρχισε να συνέρχεται! Της περιέγραψα το περιστατικο όπως ακριβώς έγινε. Μου είπε ότι συμβαίνει σε ένα πολύ μικρό ποσοστό παιδιών αλλά συμβαίνει και λέγεται ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ. Το παιδί έπαθε σοκ απο το πέσιμο απο το φόβο του και όχι επειδή πραγματικά είχε χτυπήσει, Απο το σοκ λοιπόν κράτησε την αναπνοή του και επειδή αυτή η κατακράτηση αναπνοης κράτησε αρκετή ώρα και λόγω της έλειψης οξυγόνου στον οργανισμό η μικρή έπαθε αυτό που λέμε"black out" ή "κατέβασε γενικὀ".

Μετά απο το επεισόδιο αυτό της λιποθυμίας ουσιαστικά, η μικρή κοιμήθηκε πολύ βαριά για 1 ώρα,όπως ακριβως μας είπε η γιατρός ότι θα γινει, και μετά επανείλθε στο φυσιολογικο ύπνο. Μας είπε να την παρακολουθούμε κάθε 2 ώρες το βράδυ για να βλέπουμε ότι όλα είναι καλά.

Την άλλη μέρα ήταν φυσιολογικότατη,επαιζε πάλι, έτρεχε γέλαγε και εμείς είχαμε ανακουφιστεί...μόνο που απο τότε ζούμε μα τον φόβο μήπως ξανα συμβεί και αυτό ειναι πολύ ψυχοφθόρο. Βέβαια τώρα ξέρουμε πως θα αντιδράσουμε, μας έδωσε οδηγίες η γιατρός..αλλά δε θα ήθελα να ξαναδώ το παιδί μου έτσι!

Εχθές την είχαμε αφήσει το απόγευμα για 4 ώρες στη γιαγιά της.Οταν πήγα νσ την πάρω την είδα χλωμή !

 

:cry: .Ετσι όπως την είχα δεί και τότε. Είχε πάθει πάλι το ίδιο και μόλις είχε συνέρθει όταν πήγα. Η γιατρός μας είπε ότι το συνδρομο αυτό συνοδεύει το παιδί μέχρι να πάει 5 ετών! Μέχρι τότε θέλει ψυχραιμία και όχι πανικό. Με έχει διαβεβαιώσει ότι δεν πρόκειται να πάθει κάτι ή να πεθάνει,μόνο θα λιποθυμάει. Εύχομαι να μην το ζήσετε και απλά να γνωρίζεται ότι υπάρχει!

 

Καλύτερα να γνωρίζεις κάτι παρά να μην ξέρεις τι συμβαίνει και πως να αντιδράσεις. Ηδη στο χθεσινό επεισόδιο που δεν βρισκόμουν και κοντά της αντεδρασα και το δέχτηκα πιο ψύχραιμα..

A3Oip2.png

 

MzPrp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 147
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος

 

Χωρίς αμφιβολία την πρώτη φορά που θα δείτε το παιδί σας να κάνει ένα επεισόδιο κατακράτησης της αναπνοής θα πανικοβληθείτε. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να δει κάποιος το παιδί του να «μαυρίζει» και να χάνει τις αισθήσεις του. Σπάνια προσβάλλει βρέφη μικρότερα των έξι μηνών. Η συνηθέστερη ηλικία είναι δύο χρονών και συνήθως σταματά μετά την ηλικία των πέντε χρονών.

 

Τι είναι το σύνδρομο κατακράτησης της αναπνοής;

 

Είναι μια σχετικά συχνή κατάσταση αφού προσβάλλει περίπου πέντε στα εκατό παιδιά. Το επεισόδιο συμβαίνει συνήθως μετά από ένα ελαφρύ κτύπημα ή όταν δεν κάνουμε το χατίρι του μικρού παιδιού, οπότε αυτό ξεκινά να κλαίει και κρατάει την αναπνοή του.

 

Πόσες μορφές συνδρόμου κατακράτησης της αναπνοής υπάρχουν;

 

Α. Κυανή μορφή

Στη μορφή αυτή το παιδί κατά τη διάρκεια του κλάματος κοκκινίζει, μένει για λίγο χωρίς να αναπνέει και μαυρίζει το πρόσωπο του, ειδικά γύρω από το στόμα. Μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του και σπάνια κατά την διάρκεια του επεισοδίου μπορεί το παιδί να παρουσιάσει σπασμούς. Το επεισόδιο διαρκεί πολύ λίγο και μετά το παιδί αισθάνεται κουρασμένο. Τα επεισόδια αυτά μπορεί να επαναληφθούν αρκετές φορές κατά την διάρκεια της μέρας ή και να συμβαίνουν μια φόρα κάθε τόσο.

 

Β. Ωχρή μορφή

Στη μορφή αυτή, η οποία είναι πιο σπάνια, το παιδί κλαίει για λίγο και στην συνέχεια γίνεται κάτωχρο και χάνει τις αισθήσεις του. Το παιδί μπορεί να υπερεκτείνει τον κορμό του και να πάρει το σχήμα του τόξου. Όπως και στην κυανωτική μορφή το παιδί μπορεί να παρουσιάσει σπασμούς. Μετά το επεισόδιο είναι συνήθως κουρασμένο και θέλει να κοιμηθεί.

 

Τι ευθύνεται και πως αντιμετωπίζεται;

Τι ευθύνεται για το σύνδρομο;

 

Δεν είναι γνωστό. Γνωρίζουμε όμως ότι τα παιδιά αυτά δεν πάσχουν από κάποιο σοβαρό νόσημα και δεν έχουν επιληψία. Ο γιατρός βέβαια θα πρέπει να αποκλείσει την επιληψία όταν θα πάρετε για πρώτη φορά το παιδί σας μετά από ένα τέτοιο επεισόδιο.

 

Τι να κάνω όταν το παιδί μου παρουσιάζει ένα τέτοιο επεισόδιο;

 

ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙΤΕ. Δεν χρειάζεται ούτε νερό να ρίξετε στο πρόσωπο του παιδιού, ούτε να βάλετε το χέρι στο στόμα του, ούτε να του δώσετε το φιλί της ζωής. Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε. Όταν το επεισόδιο τελειώσει τότε αφήστε το παιδί σας να ξεκουραστεί στο κρεβατάκι του και μην δείξετε ότι έχετε πανικοβληθεί και μην το κρατάτε συνέχεια στην αγκαλιά σας. Αφήστε του λίγο χρόνο να ξεκουραστεί μόνο στο κρεβατάκι. Τα επεισόδια αυτά θα τα συνηθίσετε αν το παιδί σας τα κάνει τακτικά, αργά ή γρήγορα. Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να μην έχετε άγχος καθόλη την διάρκεια της ημέρας «μήπως το παιδί κάνει τέτοιο επεισόσιο», οπότε η ζωή σας θα είναι δύσκολη και η συμπεριφορά σας απέναντι στο μωρό όχι η πιο ορθή. Γι αυτό να θυμάστε ότι οφείλεται να συμπεριφέρεστε στο παιδί με σύνδρομο κατακράτησης αναπνοής όπως και σε οποιοδήποτε άλλο φυσιολογικό παιδί.

A3Oip2.png

 

MzPrp2.png

Link to comment
Share on other sites

πραγματικα ειναι πολυ τρομακτικο αυτο,κατι παρομοιο ειχαμε παθει εμεις και δεν σταματαγε το κλαμα ωσπου καποια στιγμη ειχε μεινει με ανοιχτο το στομα χωρις να βγαζει φωνη,τοτε θυμηθηκα αυτο που ειχα διαβασει σε ενα βιβλιο.το φυσας στην μουρη και επανερχεται!

Link to comment
Share on other sites

Σ' ευχαριστώ για τη πληροφορία αυτή και που μοιράστηκες την εμπειρία μαζί μας. Είναι πολύ χρήσιμο να τα γνωρίζουμε αυτά. Δεν μου έχει συμβεί ποτέ στα μεγαλύτερα παιδιά μου.

 

Μου γεννιέται το εξής ερώτημα όμως: πώς θα ξέρεις ότι είναι αυτό το σύνδρομο και ότι το παιδί πραγματικά θα ξαναρχίσει να αναπανέει από μόνο του;

Link to comment
Share on other sites

πραγματικα ειναι πολυ τρομακτικο αυτο,κατι παρομοιο ειχαμε παθει εμεις και δεν σταματαγε το κλαμα ωσπου καποια στιγμη ειχε μεινει με ανοιχτο το στομα χωρις να βγαζει φωνη,τοτε θυμηθηκα αυτο που ειχα διαβασει σε ενα βιβλιο.το φυσας στην μουρη και επανερχεται!

 

Και εγώ αυτό με το φύσημα στην μούρη ξέρω... :?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αχ Παναγια μου, ειναι τραγικο, θελει μεγαλη ψυχραιμια...ευχομαι να μη συμβει ποτε ξανα ουτε σε εσας ουτε σε κανεναν αλλο!!!

Ευχαριστουμε πολυ για την ενημερωση!!!

ikfUp2.png WTMrp3.png
Link to comment
Share on other sites

Το πάθαινα κι εγώ αυτό όταν ήμουν μικρή, με μια συχνότητα περίπου μέρα παρά μέρα. Στην αρχή συνερχόμουν μετά από πολλλύ ώρα από μόνη μου, κι αυτό ήταν πολύ ψυχοφθόρο για τους γονείς μου. Η παιδίατρός μου συνέστησε όμως στους γονείς μου να με τρέχουν στη μπανιέρα και να ανοίγουν το κρύο νερό στο κεφάλι μου (αυτό το είπαν πριν 30 χρόνια διευκρινίζω). Από την τρομάρα μου συνερχόμουν. Μια, δυο, τρεις το έκοψα το σύνδρομο.

Link to comment
Share on other sites

Η αντιμετωπιση όπως μας είπε η παιδίατρος είναι ακιβώς αυτή που αναφέρατε,δηλαδή το φυσάς στο πρόσωπο,όσο όμως ακόμα δεν έχει λυποθυμίσει γιατί μετα δεν έχει νόημα,είναι αργά.Έτσι για να το προλάβεις πριν χάσει τις αισθήσεις του, το πετάς απότομα ψηλά και το φυσάς στο πρόσωπο.Αν χάσει τις αισθήσεις του δε μπορείς να κάνεις τίποτα,απλά περιμένεις να επανέλθει :( Η παιδίατρος με έχει καθυσυχάσει ότι δεν κινδυνεύει απο όλο αυτό και πως είναι μία ιδιατερότητα του παιδιού που εξαφανίζεται όσο το παιδί πλησιάζει τα 5.Παρ όλα αυτά μέτα το χθεσινό επεισόδιο κατακράτησης αναπνοής που έπαθε και στο οποίο δεν είμουν παρούσα,σήμερα η Ιωάννα είναι πολύ μα πολύ εκνευρισμένη με μόνο μικρά διαλλείματα παιχνιδιού. Δε θέλει να την αγγίζεις ,να την χαιδεύεις δεν έχει πολύ όρεξη για φαγητό. Δε ξέρω αν σχετίζονται αυτές οι αντιδράσεις με το χθεσινό επεισόδιο απλά αναρωτιέμαι σε τι βαθμό μπορεί αυτή η κρίση να επηρεάσει το νευρικό σύστημα του παιδιού μου και τι άλλες επιδράσεις μακροχρόνιες ή βραχυχρόνιες μπορεί να έχει στη συμπεριφορά και στην ανάπτυξή του ως παιδι και ως ενήλικας αργότερα!

Αν υπάρχει κάποιος ειδικός επι του θέματος ας μας απαντήσει γιατί ναι μεν η παιδιατρός μας μας διαβεβαιώνει ότι εντάξει απλά μια ιδιατερότητα του χαρακτήρα του και θα ξεπεραστεί,αλλά απο κει και πέρα ?? τόσο απλό είναι δηλαδή?Δεν αμφισβητω κανέναν προς θεού, απλά όταν αφορά το παιδί σου έχεις ανησυχίες και φοβάσαι .

A3Oip2.png

 

MzPrp2.png

Link to comment
Share on other sites

Ούτε κι εγώ το είχα ξανακούσει!

Καλά έκανες και το μοιράστηκες μαζί μας για να ξέρουμε πως να αντιμετωπίσουμε κάτι ανάλογο.

Εύχομαι να σας συμβούν όσο λιγότερα τέτοια περιστατικά!

Δυο γλυκά χαμόγελα...η ζωή μου όλη...

Link to comment
Share on other sites

καταρχήν ΜΠΡΑΒΟ σας που μεσα στον πανικο ενεργήσατε ψύχραιμα και έπειτα ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ γι αυτη σας την αντιδραση

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ που το μοιραστήκατε μαζί μας, σας εύχομαι τα καλυτερα

αλλα πρεπει να ηταν τραγικη εικονα να βλεπεις το παιδι σου ετσι!! Ο Θεούλης να το φυλάει

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

και εγω πρωτη φορα το ακουσα αυτο..επειδη δεν χαρακτηριζομαι για την ψυχραιμια μου δεν ξερω τι θα εκανα..μαλλον θα το εβαζα το αυτοκινητο και θα ετρεχα σαν τρελη στο νοσοκομειο....σε ευχαριστουμε πολυ για την ενημερωση.

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικα φοβερο!! Δεν το ηξερα καθολου!!!!!

Αλλα ηθελα να ρωτησω κατι, συγγνωμη που το βαζω σε αυτο το θεμα αλλα νομιζω οτι ειναι καλυτερα να μην ανοιξω καινουργιο. Η μπεμπα μου 4,5 μηνων, εκει που παιζει, κραταει καποιο παιχνιδι και κλασικα το βαζει στο στομα να το φαει (!), σταματει και μαλλον (λεω εγω) απο την χαρα της (?) το αφηνει, ανηγει τα χερακια της και κρατει την αναπνοη της για καποια ελαχιστα δευτερολεπτα. Επισης, παρατηρησα οτι παιρνει μονη της οτιδηποτε βρισκεται διπλα της και μπορει να το πιασει (απο πετσετουλα, κουβερτα, παιχνιδι) το βαζει στο προσωπο της, το αφηνει εκει, κραταει την αναπνοη της και μετα το βγαζει. Δειχνει κατι αυτο ? Το εχει παρατηρησει καμια σας? Μπορει και να ειναι ολο αυτο που ρωταω τελειως ανοητο...

Link to comment
Share on other sites

Μπορει και να ειναι ολο αυτο που ρωταω τελειως ανοητο

 

Καλύτερα ανόητες ερωτήσεις , παρά ανόητες παραλήψεις που βασίζονται στην άγνοια!

 

Η μπεμπα μου 4,5 μηνων

 

Να σου ζήσει! :) Εμένα τώρα θα μπει στον 5ο. :wink:

 

παιρνει μονη της οτιδηποτε βρισκεται διπλα της και μπορει να το πιασει (απο πετσετουλα, κουβερτα, παιχνιδι) το βαζει στο προσωπο της, το αφηνει εκει, κραταει την αναπνοη της και μετα το βγαζει

 

και εμένα το ίδιο κάνει, μάλιστα αν δεν τη δούμε κοιμάται κουκουλωμένη με οτιδήποτε βρει. Μάλιστα μερικές φορές κάνει σαν να βαριανασενει! Δεν έχει όμως λυποθυμήσει και μετά πάντα γελάει! Οπότε υποθέτω οτι το κάνει για να παίξει!

 

Αλλά καλύτερα δεν ρωτάς και το γιατρό σου? για να πάρεις και τη γνώμη ενός ειδικού!

Ειστε η ζωη μου: Θεοδώρα 3ων, Στελα 2, Μπεμπης-Αποστολος!

Νεκταριε Σ' ΑΓΑΠΩ!!!

Link to comment
Share on other sites

τα περισσοτερα παιδάκια το κάνουν σε κάποιο έντονο κλάμα. Ξεκινάνε να κλαίνε και χάνονται. Δεν κάνουν τίποτα, ούτε αναπνέουν, ούτε ακούγονται. Η δική μου το κάνει βέβαια οχι πολύ συχνα, ή αν πέσει ή κάτι δυνατό τελοσπάντων. Ο άνδρας μου στην πρωτη φορά πανικοβλήθηκε και το κοιτούσε ενω αυτό δεν επαρχονταν. Του είχα πει (γνωρίζοντας από τα αδέλφια μου που είναι μικρα) ότι το φυσάς στο πρόσωπο να το βοηθήσεις να πάρει ανασα. Με το την φυσάμε επανέρχεται. Θέλει να είμαστε σε όλα πάντα ψύχραιμες και δυνατές. Ο πανικός δεν βοηθάει σε τίποτα.

.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Γεια σας,

Ο ανηψιός μου είναι 20 μηνών. Από την ηλικία περίπου του 1 έτους έκανε επεισόδια κατακράτησης αναπνοής . Ρώτησαν οι γονείς του την παιδίατρό τους και τους είπε τα ίδια μ' αυτά που αναφέρατε.

Ό αγαπημένος μου μπέμπης τώρα παρουσιάζει κατακράτηση αναπνοής από τότε που ήταν ημερών.

Εγώ έχοντας την εμπειρία από τον ανηψιό δεν τρομοκρατήθηκα . Όταν τον είδε η παιδίατρος να κλαίει και να κρατάει την αναπνοή του μας συνέστησε να το κοιτάξουμε γιατί συνήθως τα περιστατικά παρουσιάζονται μετά τον έκτο μήνα. Το μωρό το είδε παιδονευρολόγος και παιδοκαρδιολόγος , κάναμε υπέρηχο καρδιάς και καρδιογράφημα και όλα είναι φυσιολογικά.

να σημειώσω ότι σχεδόν κάθε φορά που κλαίει κρατά την αναπνοή του. Κοκκινίζει μελανιάζει γύρω από το στόμα του και μερικές φορές μελανιάζουν και τα άκρα του.

Τον σηκώνουμε ψηλά , τον φυσάμε, του τσιμπάμε την πατούσα ή του τραβάμε το αυτάκι του για να συνέλθει.

Τα αίτια δεν τα γνωρίζουν οι γιατροί αλλά σίγουρα παίζει ρόλο η κληρονομικήτα μας είπαν. Επίσης πολλές φορές το παιδί το κάνει αυτό επίτηδες γι' αυτό δεν πρεπει να δείξουμε πανικό γιατί - λένε- το εκμεταλλευεται.

Link to comment
Share on other sites

εχω και εγω αναλογη εμπειρια απο την ανιψιαμου, η οποια γινοταν μπλε οταν εκλαιγε επειδη τρομαζε η ηθελε κατι και δεν το επερνε, κραταγε την αναπνοη της, αυτο που καναμε τοτε ηταν να τη φυσαμε, η να την τσιμπαμε καπου ωστε να τρομαξει και να επανελθει... ηταν τρομερο καθε φορα που συνεβαινε.

η μπεμπα μου οατν ηταν ημερων ακομα πνιγοταν καιεκανε κατι αναλογο... ειχα τρομαξει τοσο που φοβομουνα να την ταισω.. ευτυχως μεχρι στιγμης δεν εχω δει κατι αναλογο απο τοτε... ειναι 5,5 μηνων τωρα,

Link to comment
Share on other sites

  • 3 εβδομάδες μετά...

elepet,κ εγω το ειχα επειδη ημουν παρα πολυ καλο παιδι οταν δεν εκανα το δικο μου η οταν με μαλωναν επεφτα κατω κραταγα την αναπνοη μου μελανιαζα κ λιποθυμουσα.

οταν ειπε η μαμα ολο το σκηνικο στον γιατρο της ειπε την επομενη φορα που θα το ξανα κανει να μου δωσει ενα χαστουκι.απο οτι λεει δεν το ξανα κανα αυτο βεβαια ο γιατρος το ειπε πριν 29χρονια τωρα δεν φανταζομαι να ελεγε το ιδιο πραγμα.παντως ηταν αποτελεσματικος θα ελεγα

Link to comment
Share on other sites

Η κόρη μας είναι 12 μηνών και σχέδον απο πάντα σε κάθε της κλάμα κρατουσε την αναπνοή της και γινόταν κατακόκκινη .

Τα βράδια που κλαίει ακόμη πιο έντονα μετά απο όλο τον πανικό που μας πιάνει και αφού εχει σταματήσει να κλαίει , για αρκετή ώρα- μα πάρα πολύ ώρα έχει αναφυλητα (δεν ξέρω αν το έγραψα σωστά δηλ.σε κάθε της αναπνοή μαζεύει την ψυχούλα της και δεν σταματάει με τίποτα).

Σήμερα πήρα την παιδίατρο και μου είπε να πάμε στο παπαγεωργίου όταν εφημερευει για να κανουμε ενα γενικο τσεκ απ.

Ανασηχούμε πολύ , τι έχει το μωρό μας?

Γνωρίζει κανένας κατι ανάλογο?

Link to comment
Share on other sites

Ανασηχούμε πολύ , τι έχει το μωρό μας?

Γνωρίζει κανένας κατι ανάλογο?

Mη φοβάστε καθόλου όλα θα είναι μια χαρά...

Εμείς κάναμε τις εξετάσεις στο ΑΧΕΠΑ και όλα είναι φυσιολογικά...

Απλά η μικρή μάλλον είναι και αυτή πολύ παραπονιάρικο ή πεισματάρικο μωρό - όπως μας είπαν όλοι οι γιατροί για το μπέμπη μας.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα.....Έχω κι εγώ ανάλογη εμπειρία.Η μικρή μου κάποιες από τις φορές που κλαίει κρατάει την αναπνοή της μέχρι που γίνεται το πρόσωπό της μπλε.Αν και με προβλημάτιζε πολύ για να είμαι ειλικρινής δεν το είχα ψάξει,ούτε γνωριζα πως το ονομάζουνε κατακράτηση αναπνοής.Νόμιζα πως απλά είναι πολύ πεισματάρα και πως δημιουργείται όλο αυτό από τα νεύρα της.Δεν υπάρχει τρόπος να το σταματήσει το παιδί πριν από την ηλικία των 5;

as1cxEz0g410010MjkyZHwwNjIwZHxNeSBsaXR0bGUgTmljb2wgaXM.gif

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια έχω δύο γιούς από τον πρώτο γάμο μου 21 και 19 ετών αντίστοιχα.

Τον πρώτο τον έκανα όταν ήμουν 14 ετών.Την πρώτη φορά που το έκανε αυτό,την κατακράτηση αναπνοής ήταν 8 μηνών.

Ο γιατρός μας είχε πει ότι κ σε σας αλλά και κάτι άλλο.Την ώρα που το παθαίνει αυτό να προσέχετε να μην καταπιεί την γλώσσα του γιατί μπορεί να πνιγεί.Το πρώτο που θα κάνετε αν συμβεί κάτι τέτοιο είναι να ανοίγετε το στόμα του να δείτε την γλώσσα του.Τίποτα άλλο, επανέρχεται μόνο του μετά.Εμένα ο γιός μου το σταμάτησε στην ηλικία των 5 ετών.

Μάνθος 20/12/1987

Νίκος 10/10/1989

Τάσος 09/09/2008

Σταμάτης 17/05/2010

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

αυτό ακριβώς παθαινα και γω όταν ήμουν μικρη και όπως μου ειπε η μητερα μου κρατησε μεχρι να γινω 5 ετων.Εγώ το παθαινω και οπως μας ειπε η elepet οταν χτυπουσα ή οταν τρομαζα αλλα και όταν μου χαλουσαν καποιο χατηρι απο τα νευρα μου.

οχι δεν μου εχει αφησει τίποτε απολυτος

μια χαρα 30χρονη ξανθια ειμαι!!! :lol:

rQGhp3.png
Link to comment
Share on other sites

Ειλικρινά εύχομαι να είναι η πρώτη και τελευταία φορά που σου συμβαίνει.

Εμάς η μικρή συνεχίζει και το κάνει και μάλιστα πάρα πολύ συχνά!! Τουλάχιστον 2 φορές το μήνα!!! Φυσικά και πήγαμε όπως καταλαβαίνεις σε ειδικό παιδονευρολόγο ο οποίος δε διέγνωσε τίποτα παθολογικό στο παιδί.Είναι καθαρά πρόβλημα συμπεριφοράς το οποίο ξεπερνιέται όταν αρχίζει και μπαίνει η λογική στο παιδί..δηλαδή γύρω στα 3-4 ή 5 χρόνια.

Μας καθυσύχασε λέγοντάς μας πως δεν πρόκειται να πάθει τίποτα απο το σύνδρομο αυτό.Τώρα έχουμα μάθει να ζούμε με αυτό :( Εχθές έπεζε στη παιδική χαρά..παραπάτησε και χτύπησε ελαφρά στο κουτελάκι της..γρατζουνίτσες μόνο...εεε...πάλι τα ίδια..μελάνιασε τεντώθηκε σαν τόξο και έχασε τις αισθήσεις της..μετά απο λίγα δευτερόλεπτα συνήλθε μόνη της και συνεχίσαμε το παιχνίδι.Βέβαια το παιδάκι αμέσως μετά το επεισόδιο είναι εμφανώς καταπονημένο..ζαλισμένο με μειωμένες αντοχές ..έτοιμο για ύπνο.Θέλω να σου πω να μην φοβάσαι..αν και το να βλέπεις έτσι το παιδί σου σε ταρακουνάει γερά..ακόμα και εμάς που πλέον έχει γίνει συνήθεια!

Όπως σου είπα έχω και επιστημονική γνωματευση απο πανεπιστημιακό παιδονευρολόγο..ότι δεν θα πάθει τίποτα απολύτως όσα επεισόδια τέτοια και να έχει.

Αν θέλεις σου δίνω τα στοιχεἰα του για να πας να μιλήσεις και εσύ..να σε ηρεμήσει περισσότερο...και να δει και το παιδί.Στείλε μου πμ αν θέλεις κάτι τέτοιο.

A3Oip2.png

 

MzPrp2.png

Link to comment
Share on other sites

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ

 

ΕΜΕΝΑ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 16 ΜΗΝΩΝ. ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΖΕ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΙΖΕ. ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΦΥΣΟΥΣΕ ΣΤΗ ΜΥΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΕΙΧΑ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΕΙΧΕ ΕΝΤΟΝΟ ΚΛΑΜΑ. ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΗΤΑΝ ΩΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΑΛΩ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΣΜΑ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΣΤΑΜΑΤΩΝΤΑΣ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΝΩΡΙΖΑ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΥΣΗΞΑ ΟΠΟΤΕ ΑΠΟΦΥΓΑΜΕ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. ΕΙΧΕ ΜΕΛΑΝΙΑΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΓΥΡΝΑΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ… ΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΤΑ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑ ΑΡΚΕΤΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ… ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΕΩΣ ΤΑ 5 ΤΟΥΣ… ΟΠΟΤΕ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΑΒΟΛΑΚΙΑ ΠΑΙΔΙΑ….

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...