πτώση από κούνια - αιμάτωμα

Πριν απο λίγες ώρες, η μικρή μου 21μηνών, έπεσε από την κούνια της..Τους τελευταίους 10μηνες είχαμε λύσει το πρόβλημα του ύπνου..Την έβαζα στην κούνια και κοιμοταν.Μετά όμως από καναδυο νύχτες με τις γιαγιάδες, άρχισε και πάλι να κλαιει και να θέλει αγκαλιές..Αποτέλεσμα:σκαρφαλωσε και έπεσε με το κεφάλι.Εκτός από το σοκ που έπαθα αφού την είδα να προσγειώνεται και για ενα δευτερολεπτο δεν την πρόλαβα, το δεύτερο σοκ ήταν το καρούμπαλο με αίμα πανω από το μέτωπο!Πήγαμε κατευθειαν στο νοσοκομείο..Ο γιατρός διεγνωσε αιματωμα και μας εστειλε για ακτινογραφια.Η μικρή χτυπιοταν και ηθελε μονο εμενα για αγκαλια..Την πηρε ο μπαμπας της με το μπαμπά μου μεσα για ακτινα και την κρατουσαν χειροποδαρα και εγώ από έξω την άκουγα να σπαράζει..Μετά ηρέμισε και ήταν καλά απλά φυσικά νύσταζε..Τώρα προσπαθω να μείνω αγρυπνη για να την προσέχω και να την ξυπναω καθε δυο ώρες..Με τρώει η εικόνα της πτώσης..Με τρώει το αιμάτωμα και με τρώει και η ιδέα της ακτινοβολίας πάρα πόλυ!Αναρρωτιέμαι μήπως δεν χρειαζόταν..

Εκτός από ολα αυτά, πρέπει και να σκεφτώ πως και που θα την κοιμίζω απο δω και πέρα...

Euxomai na einai kala h mikroula sou!Mh stenoxwriesai ki egw exw dei apeires ptwseis tou mikrou mou pou einai twra 23 mhnwn.Skepsou oti ton eida na peftei apo thn agkalia tou nonou tou o opoios to petouse pshla gia paixnidi!Den to suzhtaw omws gia thn aktinografia se teties periptwseis einai aparaithth....

περαστικα στην μικρουλα σου ευχομαι.

θα σου ελεγα να μη σε τρωει η ιδεα της ακτινοβολιας,σιγουρα χρειαζοτανε να γινει...

μα καθημερινα εκτειθονται σε αρκετη ακτινοβολια τα μικρα μας,οπως κ να χει απο αυτο δε μπορουμε να τα διαφυλαξουμε.

μην ανησυχεις, κι εγω ειμαι σιγουρη πως ειναι μια χαρα.

το ιδιο ακριβως αλλα 7 περιπου μηνων εκανε κι η δικια μου. βουτια απο το 1μισι μετρο. Εκανε αιματωμα μεσα στο ματι κι ενα τεραστιο καρουμπαλο πανω απο το αυτι με υγρο μεσα. τυχαια ηταν η μερα που θα πηγαιναμε γιατρο και την ειδε, με ρωτησε τις ερωτησεις ρουτινας ( αν ειναι νυσταγμενη αν εκανε εμετο κλπ κλπ) και μου ειπε να τη παρακολουθησω γενικα. εκεινη τη μερα μιας κ ηταν οι πρωτες ωρες δεν ειχε εμφανιστει καν το αιματωμα στο ματι, την επομενη φανηκε. Βασικα δε θυμαμαι αν μεινα ξυπνια...ειχα μια καμερα για να τη βλεπω τη νυχτα κ ετσι εχοντας την εγνοια ανοιγα τα ματια μου μεσα στον υπνο κ σηκωνομουν να τη δω .

Απο δω κ περα τωρα εγω θα σου λεγα να την κοιμιζες σε κανενα χαμηλο κρεβατι, μονο πχ και να παρεις αυτα τα προστατευτικα που εχουν για να μη πεφτουν τα μικρα(τζαμπο) και αν τυχει και πεσει ξανα να ναι μικρη η αποσταση απο το πατωμα

...χανεις βεβαια το πλεονεκτημα της κουνιας: καγκελα, δε μπορει (ή μαλλον δε μπορουσε) να βγει απο εκει....αλλα τωρα αφου βγαινει και μαλιστα με τετοιο τροπο καλυτερα να ειναι σε μονο-χαμηλο κρεββατι.

ευχαριστώ κορίτσια..καλά είναι σήμερα.Γκρινιάζει λίγο και θελει αγκαλιές αλλά όταν ξεχνιέται παίζει, γελάει..Βέβαια όταν βλέπω το αιμάτωμα ή φέρνω στο μυαλό μου την πτώση..είμαι για φούντο..

Και εγώ έχω κάμερα και την βλέπω και γι αυτό έτρεξα να την προλάβω..αλλά δεν πρόλαβα..

Ακόμα δεν ξερω τι θα κάνω με το θέμα του ύπνου..θα δούμε πως θα πάει σήμερα το βράδυ..Επαγρύπνηση και πολλά μαξιλάρια το μόνο σίγουρο.

ευχαριστώ και πάλι..

περαστικά στην μικρούλα.

κι εμένα 12 μηνων έπεσε από τη κούνια....

μετά το σοκ 13 μηνων είχε ήδη το δικό του ημίδιπλο κρεβάτι κι όλα λύθηκαν έτσι....

οκ... συμβαίνουν και οι πτώσεις... ξέχασε το....

πολλές το έχουμε πάθει....

περαστικα στην ζουζουνα σου!!

και εμεις καναμε ακτινογραφια... και το σκεφτομαι για την ακτινοβολια...αλλα απο την αλλη δεν θα μπορουσα να ηρεμησω αν δεν ειμαι σιγουρη. η δικια μου 23 μηνων, πριν απο 15 περιπου μερες στις διακοπες μας ειχε ανεβει ορθια πανω σε μια πλαστικη καρεκλα και επεσε προς τα πισω με το κεφαλι!! το προβλημα ομως ηταν το επομενο πρωι... μου κανει εμετο το γαλα της και ειχε τρομερη υπνηλια. κοιμοταν και οταν ξυπναγε εκανε εμετο!!! τρελαθηκαμε!!! φυγαμε για το κοντηνοτερο νοσοκομειο μια ωρα αποσταση. εκει δεν μας δεχτηκαν και μας εστειλα σαν επειγον περιστατικο σε αλλο νοσοκομειο αλλες 2 ωρες αποσταση.(ειμασταν επαρχια) πραγματικα δεν θυμαμαι πως φτασαμε. ο χειρουργος που την ειδε μας καθησυχασε. καναμε και την ακτινογραφια.. ευτυχως η μικρη ειναι μια χαρα και μην σας πω και πιο ζωηρη απο πριν!!!