φασαρία στο Αθενς χαρτ

Καλημέρα μανούλες.

Χθες έζησα έναν εφιάλτη στον παιδότοπο του άθενς χαρτ.

Ενώ παίζανε τα παιδάκια στα μπαλάκια, βλέπω τον δικό μου να πετάει ψηλά τις μπαλίτσες. Του λέει μια κοπέλα να σταματήσει και δεν της δίνει σημασία αλλά λέω από μέσα μου "θα βαριέται να τα μαζέψει η κοπελιά, αστον θα τα μαζέψω εγώ μετά". Πάω λίγο παραδίπλα στην κουμπάρα μου και μετά από 2 λεπτά γυρνάω και βλέπω μια μαμά να έχει βουτήξει το παιδί μου από το μπράτσο και να του λέει μουλωχτά: Αν ξαναχτυπήσεις την ταδε θα σου κόψω το χέρι!!!

Καταλαβαίνεται τι έπαθα.

Έπιασα το παιδί και του εξήγησα και μετά το έστειλα παραδίπλα να μην ακούει.

Αυτή συνέχισε, να απειλεί και να βρίζει και εμένα, ότι δεν είμαι καλή μάνα και διάφορα άλλα. Εγώ προσπάθησα ήρεμα να της εξηγήσω ότι δεν μπορεί να εκφοβίζει 5χρονα κι αν θέλει να τα βάλει με κάποιον στο μπόι της. Ε, μετά από λίγο βγήκα κι εγώ εκτός εαυτού. Η τύπισσα ήταν απολύτως θρασύς και συνέχιζε να φωνάζει και να απειλεί και εμένα και το παιδί (ευτυχώς ο μικρός χοροπήδαγε στο τραμπολίνο από ώρα και δεν πήρε χαμπάρι).

Να μην τα πολυλογώ, έφυγαν κακήν κακώς μόνο αφού σήκωσα το τηλέφωνο να πάρω την αστυνομία. Οι κοπέλες του παιδότοπου δεν εμφανίστηκαν καθόλου ούτε η ασφάλεια του κτιρίου. Ενώ είχε έρθει πριν ένας σεκιουριτάς να διώξει κάτι τσιγγανάκια...

Στο τέλος μόνο οι σερβιτόρες μας κέρασαν και καλά τον καφέ "για την ταλαιπωρία".

Α! η τύπισσα για να με φοβίζει φώναξε και τον άντρα της που καθόταν παραδίπλα (ο γνωστός ελληνάρας τα-ξυνω μπαμπάς) τον οποίο έβαλα κι αυτόν στη θέση του γρήγορα-γρήγορα.

Το παιδάκι μου ακόμα ρωτάει "γιατί θα μου κόψει η κυρία το χέρι" και εγώ ακόμα τρέμω από τα νεύρα μου.

Τι κάνουμε ρε κορίτσια σε τέτοιες περιπτώσεις; Το έχετε αντιμετωπίσει ποτέ;

Νομίζω όπως τα γράφεις καλά έκανες που υπερασπίστηκες το παιδί σου. Από το όλο σκηνικό όμως δεν φάνηκε ότι έκανες κάτι για να μην πάρει το μήνυμα το παιδί ότι μπορεί να κάνει ότι του κατεβαίνει και να μην ακούει κάποιον που είναι αρμόδιος για το χώρο. Στην προκειμένη περίπτωση την κοπέλα, αργότερα τη δασκάλα. Σκέψου ότι το παιδί σύντομα θα φύγει από το πλαίσιο της οικογένειας και εκεί δεν θα έχεις έλεγχο στο ποιος το νουθετεί και με ποιον τρόπο. Μόνο να ελπίζεις μπορείς ότι θα γίνεται με καλό τρόπο η οριοθέτηση.

Εν ολίγοις θα έλεγα να μην χαλάς πολλή φαιά ουσία για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά να έχεις το νου σου η συμπεριφορά του παιδιού να μην είναι τέτοια που θα τον κάνει στόχο. Γενικά τα αγόρια είναι επιρρεπή στις ταρζανιές και αυτό μπορεί να επηρεάσει και την επίδοσή τους αργότερα στο σχολείο. Στο λέω γιατί τέτοιος ήταν και ο γιος μου. Δεν λέω ότι πρέπει να τον κάνεις ρομπότ, απλά να έχεις το νου σου.

Δεν μου έχει τύχει μέχρι τώρα, αλλά σίγουρα θα γινόμουν έξαλλη! Πάντως στο συγκεκριμένο παιδότοπο έχουμε πάει μία φορά, δεν μου άρεσε καθόλου. Κοπέλες ανύπαρκτες και πολύ μικρός!

Εχουμε αντιμετωπίσει παρόμοιες ασχημες καταστασεις σε υπαίθριο παιδότοπο δίχως προσωπικο!

Η μικρή μου ηταν 2,5χρ και επαιζε στον παιδότοπο και ημασταν διπλα της ή εγω ή ο μπαμπας της λογω του νεαρου της ηλικιας της και της ελλειψης προσωπικου. Ηταν και ενα αγορακι ευσωμο και μεγαλόσωμο (υπολογιζω 7-8χρ) που επαιζε εκει με την αδερφουλα του...

Καποια στιγμη ηταν μεσα σε τραμπολινο η κορη μου με την αδερφη του και αλλα μικρα παιδακια...Αυτο το αγορακι απεξω να ταρακουναει με δυναμη ολο το τραμπολινο και να το σηκωνει κυριολεκτικα απο την θεση του. Πρωτη παρατηρηση απο εμενα: παιδακι μην το κανεις αυτο, γιατι τα παιδακια μεσα στο τραμπολινο θα χτυπησουν!

Μετα απο λιγη ωρα πεταγε κορωνες του μποουλινγκ μεσα στον χωρο στον αερα απο την μια μεριαστην αλλη!!!!! Ξανα παρατηρηση μην πετυχει κανεναν (ειδικα την κορη μου) η κορινα στο κεφαλι!

Στη τριτη "βλακεια¨του δεχεται παρατηρηση απο τον αντρα μου, εγω ειχα παει στο τραπεζι μας.

Και τρεχει ο μικρος και παει κλαιγονας στον πατερα του και στην μανα του (που ολη την ωρα ουτε που εκαναν παρατηρηση απο το τραπεζι τους και φυσικα δεν σηκωθηκαν ουτε ενα λεπτο) και παραπονιεται! Και τι κανει τοτε ο πατερας του; Ερχεται στο τραπεζι μας που καθομασταν οι 2 μας με τους γονεις μου και αρχισε να επιτιθεται λεκτικα στον αντρα μου. Ποιος εισαι εσυ που τα βαζεις με το παιδι μου; κανεις τον μαγκα; ξερεις ποιος ειμαι εγω; και εμεις ερχομαστε συνεχεια στον παιδοτοπο κλπ κλπ. Του απαντανε οι δικοι μου οτι πρεπει να ντρεπεται για την συμπεριφορα του!

Εγω ειχα παει στον παιδοτοπο να προσεχω την μικρη μου ξανα...και ηρθε η παρεα του "πατερα" να μαζεψει τα παιδια τους και μονολογουσε οτι ειναι τραμπουκος ο αντρας μου και τετοια...Κρατιεμαι να μην κανω φασαρια και του λεω: το παιδι που του καναμε παρατηρηση ειναι μεγαλο και πρεπει να αντιλαμβανεται και την παρατηρηση και να διακρινει το σωστο και το λαθος!!! Και κριμα γιατι θα μεγαλωσει και θα μαθει οτι το ψεμα τον σωζει απο δυσαρεστες καταστασεις, δεν θα σεβεται κανεναν και για ολα αυτα φταιει η διαπαιδαγωγιση του πατερα του....

Φευγουν απο παιδοτοπο και ολα τα διπλανα μας τραπεζια μας ειπαν, παλι καλα που εφυγαν και εμεις κρατηθηκαμε να μην εμπλακουμε στην επιθεση του "πατερα" που δεν μαζευε το ατιθασο γιο του...

Καταληγω στο οτι τα παιδακια θα παιζουν και μερικα θα ειναι επιθετικα και αγρια....Εκει πρεπει ο γονιος να μαθει να τα τιθασευει....Απο την αλλη αν βλεπεις οτι χτυπανε το παιδι σου, πρεπει να το προστατευσεις διχως να χτυπησεις εννοειται το ξενο παιδι...αλλα μια παρατηρηση νορμαλ νομιζω μπορεις να την κανεις!!! Οχι προσβολες και φοβερες αλλα του τυπου: παιδακι μην ξαναχτυπησεις τα αλλα παιδακια, δεν ειναι σωστο!

Και σίγουρα οφειλει ο παιδότοπος να εχει προσωπικο και να εμπλέκεται αμεσα σε τετοιες καταστασεις!!!!!!!!!

Οπως προχθες ημασταν σε αλλο παιδοτοπο και ηταν 2 αδερφακια που χτυπουσαν τα αλλα παιδακια. Βλεπει μια μανα να χτυπανε το παιδι της και του φωναζε να φυγει μακρυα και φωναζε και σε εκεινα να σταματησουν να χτυπανε τον γιο της! Μπαινει αμεσως ο ιδιοκτηκτης του παιδοτοπου και παιρνει τα επιθετικα 2 αδερφακια και τα παει να ηρεμησουν στο τραπεζι των γονιων τους!!! Το εκανε αυτο 2-3 φορες!!!

Διάβασα και το τόπικ σου για τον παιδικό σταθμό και επαυξάνω. Θα έχετε προβλήματα στην πρώτη δημοτικού αν το παιδί θεωρεί ότι μπορεί να μην υπακούει σε βασικούς κανόνες που υπακούν και οι υπόλοιποι. Το προφίλ του ταιριάζει στο δικό μου παιδί και να είσαι σίγουρη, η ευφϋία του, δεν θα τον γλιτώσει, αν δεν έχει κάποια αυτοπειθαρχία. Μπορεί να μείνει και πολύ πίσω στο σχολείο, το έχω ψάξει πολύ...

Νομίζω όπως τα γράφεις καλά έκανες που υπερασπίστηκες το παιδί σου. Από το όλο σκηνικό όμως δεν φάνηκε ότι έκανες κάτι για να μην πάρει το μήνυμα το παιδί ότι μπορεί να κάνει ότι του κατεβαίνει και να μην ακούει κάποιον που είναι αρμόδιος για το χώρο. Στην προκειμένη περίπτωση την κοπέλα, αργότερα τη δασκάλα. Σκέψου ότι το παιδί σύντομα θα φύγει από το πλαίσιο της οικογένειας και εκεί δεν θα έχεις έλεγχο στο ποιος το νουθετεί και με ποιον τρόπο. Μόνο να ελπίζεις μπορείς ότι θα γίνεται με καλό τρόπο η οριοθέτηση.

 

Εν ολίγοις θα έλεγα να μην χαλάς πολλή φαιά ουσία για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά να έχεις το νου σου η συμπεριφορά του παιδιού να μην είναι τέτοια που θα τον κάνει στόχο. Γενικά τα αγόρια είναι επιρρεπή στις ταρζανιές και αυτό μπορεί να επηρεάσει και την επίδοσή τους αργότερα στο σχολείο. Στο λέω γιατί τέτοιος ήταν και ο γιος μου. Δεν λέω ότι πρέπει να τον κάνεις ρομπότ, απλά να έχεις το νου σου.

Προσπαθώ όσο μπορώ Athina και ο μικρός έχει βελτιωθεί απίστευτα. Δεν ξέρω πως συμπέρανες ότι δεν έχει όρια ή αυτοπειθαρχία.

Φέτος (στο νήπιο, με άλλες δασκάλες) είναι ο "καλός" του σχολείου. Είχαμε λίγο πρόβλημα στην αρχή, την 1η βδομάδα αλλά πια μόνο καλά ακούω για εκείνον. Στην "καρέκλα της ησυχίας" στο σχολείο μπαίνει πια σπάνια και μόνο άμα μιλάει στο "μάθημα" .

Η ίδια η δασκάλα μου έχει πει ότι σπάνια χτυπάει και μόνο αν του κάνουν κάτι. Έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια και τα έχει καταφέρει και εξοργίζομαι να έχουμε πισωγυρίσματα λόγω εκφοβισμού και μικροψυχίας μιας θρασύδειλης μαμάς.

Αλλά αυτό είναι άλλο εντελώς από αυτό που γράφω. Ακόμα και να χτυπάει ένα παιδάκι δεν το πιάνεις να το εκφοβίσεις ότι θα του κόψεις το χέρι!!

Έλεος δηλαδή.

Και σχετικά με τα μπαλάκια που είδα ότι πέταγε, ναι, δεν έκανα κάτι γιατί θεωρώ ότι τα μπαλάκια είναι εκεί για να ... πετιούνται. Δεν είναι διακοσμητικά. Γιαυτό το λόγο ακριβώς δεν μίλησα γιατί δεν θεώρησα ότι έκανε κάτι κακό ή ότι έφυγε εκτός ορίων. Γιαυτό τον πήγα στον παιδότοπο. Για να παίξει με τα μπαλάκια. Όταν τραβάγανε τις κρεμαστές τραμπάλες μ'ενα άλλο μαζί τον σταμάτησα γιατί ήταν επικίνδυνο... αλλά τώρα τι λέμε; δικαιολογώ την στάση μου για να πείσω ότι δεν αδιαφορώ για το τι κάνει και το τι δεν κάνει ο μικρός;

Αν αδιαφορούσα και δεν ασχολιόμουν δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να γράψω αυτό το ποστ με τον τρόπο που το έγραψα.

Τελοσπάντων είμαι ακόμα συγχυσμένη και θεωρώ αυτό που συνέβει απόλυτα άδικο όχι μόνο προς το δικό μου παιδί αλλά και προς οποιοδήποτε παιδάκι.

Το να πιάσει κάποιος στα μουλωχτά ένα ξένο 5χρονο και να το απειλήσει για μένα είναι απαράδεκτο. Δεν μιλάμε για νουθεσία ούτε για παρατήρηση. 2 λεπτά έλειψα. Δεν μπήκε καν στον κόπο να νουθετήσει. Δίπλα ήμουν. Επίσης ξέρω και πως θα αντιμετώπιζα εγώ μια αντίστοιχη κατάσταση όπως ήδη έχω αντιμετωπίσει με αντίστοιχο σοβαρό περιστατικό.

Το ότι δεν ελέγχουμε από κάποια ηλικία και μετά τις "νουθεσίες" που δέχονται τα παιδιά μας, για μένα είναι ένας λόγος παραπάνω να κάνω όποιους βρίσκονται στο δρόμο μου να καταλάβουν ότι ούτε δικαίωμα έχουν ούτε είναι ατιμώρητο το να φέρονται έτσι. Μπας και φοβηθούν και το ξανασκεφτούν στο επόμενο παιδάκι.

Εχουμε αντιμετωπίσει παρόμοιες ασχημες καταστασεις σε υπαίθριο παιδότοπο δίχως προσωπικο!

Η μικρή μου ηταν 2,5χρ και επαιζε στον παιδότοπο και ημασταν διπλα της ή εγω ή ο μπαμπας της λογω του νεαρου της ηλικιας της και της ελλειψης προσωπικου. Ηταν και ενα αγορακι ευσωμο και μεγαλόσωμο (υπολογιζω 7-8χρ) που επαιζε εκει με την αδερφουλα του...

Καποια στιγμη ηταν μεσα σε τραμπολινο η κορη μου με την αδερφη του και αλλα μικρα παιδακια...Αυτο το αγορακι απεξω να ταρακουναει με δυναμη ολο το τραμπολινο και να το σηκωνει κυριολεκτικα απο την θεση του. Πρωτη παρατηρηση απο εμενα: παιδακι μην το κανεις αυτο, γιατι τα παιδακια μεσα στο τραμπολινο θα χτυπησουν!

Μετα απο λιγη ωρα πεταγε κορωνες του μποουλινγκ μεσα στον χωρο στον αερα απο την μια μεριαστην αλλη!!!!! Ξανα παρατηρηση μην πετυχει κανεναν (ειδικα την κορη μου) η κορινα στο κεφαλι!

Στη τριτη "βλακεια¨του δεχεται παρατηρηση απο τον αντρα μου, εγω ειχα παει στο τραπεζι μας.

Και τρεχει ο μικρος και παει κλαιγονας στον πατερα του και στην μανα του (που ολη την ωρα ουτε που εκαναν παρατηρηση απο το τραπεζι τους και φυσικα δεν σηκωθηκαν ουτε ενα λεπτο) και παραπονιεται! Και τι κανει τοτε ο πατερας του; Ερχεται στο τραπεζι μας που καθομασταν οι 2 μας με τους γονεις μου και αρχισε να επιτιθεται λεκτικα στον αντρα μου. Ποιος εισαι εσυ που τα βαζεις με το παιδι μου; κανεις τον μαγκα; ξερεις ποιος ειμαι εγω; και εμεις ερχομαστε συνεχεια στον παιδοτοπο κλπ κλπ. Του απαντανε οι δικοι μου οτι πρεπει να ντρεπεται για την συμπεριφορα του!

Εγω ειχα παει στον παιδοτοπο να προσεχω την μικρη μου ξανα...και ηρθε η παρεα του "πατερα" να μαζεψει τα παιδια τους και μονολογουσε οτι ειναι τραμπουκος ο αντρας μου και τετοια...Κρατιεμαι να μην κανω φασαρια και του λεω: το παιδι που του καναμε παρατηρηση ειναι μεγαλο και πρεπει να αντιλαμβανεται και την παρατηρηση και να διακρινει το σωστο και το λαθος!!! Και κριμα γιατι θα μεγαλωσει και θα μαθει οτι το ψεμα τον σωζει απο δυσαρεστες καταστασεις, δεν θα σεβεται κανεναν και για ολα αυτα φταιει η διαπαιδαγωγιση του πατερα του....

Φευγουν απο παιδοτοπο και ολα τα διπλανα μας τραπεζια μας ειπαν, παλι καλα που εφυγαν και εμεις κρατηθηκαμε να μην εμπλακουμε στην επιθεση του "πατερα" που δεν μαζευε το ατιθασο γιο του...

 

Καταληγω στο οτι τα παιδακια θα παιζουν και μερικα θα ειναι επιθετικα και αγρια....Εκει πρεπει ο γονιος να μαθει να τα τιθασευει....Απο την αλλη αν βλεπεις οτι χτυπανε το παιδι σου, πρεπει να το προστατευσεις διχως να χτυπησεις εννοειται το ξενο παιδι...αλλα μια παρατηρηση νορμαλ νομιζω μπορεις να την κανεις!!! Οχι προσβολες και φοβερες αλλα του τυπου: παιδακι μην ξαναχτυπησεις τα αλλα παιδακια, δεν ειναι σωστο!

Και σίγουρα οφειλει ο παιδότοπος να εχει προσωπικο και να εμπλέκεται αμεσα σε τετοιες καταστασεις!!!!!!!!!

Οπως προχθες ημασταν σε αλλο παιδοτοπο και ηταν 2 αδερφακια που χτυπουσαν τα αλλα παιδακια. Βλεπει μια μανα να χτυπανε το παιδι της και του φωναζε να φυγει μακρυα και φωναζε και σε εκεινα να σταματησουν να χτυπανε τον γιο της! Μπαινει αμεσως ο ιδιοκτηκτης του παιδοτοπου και παιρνει τα επιθετικα 2 αδερφακια και τα παει να ηρεμησουν στο τραπεζι των γονιων τους!!! Το εκανε αυτο 2-3 φορες!!!

Καμία σχέση Ηλιοβασίλεμα.

Η τύπισσα δεν έκανε καν τον κόπο να μιλήσει με το παιδί. Κατευθείαν το βούτηξε απ'το μπράτσο και του είπε επί λέξη αυτό που έγραψα. Ημουν ακριβώς πίσω της αλλά προφανώς δεν με είδε.

Και φυσικά όσοι ήταν μπροστά στο περιστατικό, τρελή την ανέβαζαν τρελή την κατέβαζαν.

Οι κοπέλες του παιδότοπου... άφαντες... και πριν και μετά. Και λίγο πριν μ'ένα άλλο παιδάκι που έπεσε από μια φουσκωτή τσουλήθρα ψάχνανε την κοπέλα να ανοίξει το πορτάκι να μπει μέσα η μαμά να το πάρει. Τελικά η μαμά πήδηξε από πάνω γιατί η κοπελιά δεν εμφανίστηκε.

Δεν μου έχει τύχει μέχρι τώρα, αλλά σίγουρα θα γινόμουν έξαλλη! Πάντως στο συγκεκριμένο παιδότοπο έχουμε πάει μία φορά, δεν μου άρεσε καθόλου. Κοπέλες ανύπαρκτες και πολύ μικρός!

Και εύχομαι να μην σου τύχει.

Εμείς πηγαίναμε παλιά εκεί και είχα ξεχάσει πόσο χάλια ήταν... είχα ζήσει ένα παρόμοιο περιστατικό με άλλα παιδάκια (όχι με τα δικά μας) και είχα πει δεν ξαναπάω. Αλλά ξεχάστηκα ο βλάκας και μας κάλεσαν εχθές και πήγα...

Ούτε γράμμα δεν ξαναστέλνω εκεί!

Καλημέρα!Εμένα μου έτυχε το εξής:Είχαμε πάει με τα δυο μου παιδάκια σε υπαίθριο παιδότοπο της Χαλκιδικής.Τα μικρά τότε ηταν 4 και 2,5 χρονών και εγώ έγκυος στον ένατο μήνα της τρίτης μου εγκυμοσύνης.Εκεί που πίναμε με τον άντρα μου αμέριμνη τον καφέ και τα μικρά επίσης αμέριμνα έπαιζαν σε φωσκωτή τσουλήθρα,ξαφνικά αντιλαμβάνομαι ένα κοριτσάκι να τραβάει τα μαλλιά του γιου μου(2,5 χρόνων).Αρχίζω να τρέχω προς το μέρος τους και να φωνάζω <κοριτσάκι άσε ήσυχο το παιδάκι>.Εκείνη την στιγμή το κοριτσάκι με το χέρι του αρχίζει να γρατσουνάει τον μικρό μου στο πρόσωπο και να τρέχουν αίματα!Ο μικρός δεν αντιδρούσε ,προφανώς ταραγμένος από την βίαιη συμπεριφορά του κοριτσιού!Και προς μεγάλη μου έκπληξη,ενώ εγώ τρέχω και βουτάω με την κοιλούμπα στο φουσκωτό για να προλάβω ό,τι προλάβω τέλοςπάντων ,διαπιστώνω ότι η μαμά του κοριτσιού είναι ακριβώς δίπλα στο φουσκωτό και μιλάει ατάραχη στο τηλέφωνο!!!Εκέινη την στιγμή έγινα τούρκος.Την έβρισα από πάνω μέχρι κάτω για την αναισθησία και την έλειψη υπευθυνότητας της.Περιττό να πω ότι το ζώον,γιατί εγώ έτσι χαρακτηρίζω έναν τέτοιο γονιό, δεν ζήτησε μία συγνώμη,ούτε έκανα μια παρατήρηση στο παιδί της,τουλάζιστον για τα μάτια του κόσμου..Το όλο σκηνικό μας κόστισε έναν μήνα με γρατσιουνίες στο προσωπάκι του μικρού μου,δύο επουλωτικέ κρεμες και πρόωρες συσπάσεις από την ταραχή μου και από το πήδημα που έκανα στο φουσκωτό για να σώσω τον μικρό μου από ένα επιθετικό και κακομαθημένο παιδάκι και μια αδιάφορη και ουσιαστικά απούσα μητέρα..Αυτά..Τα συμπεράσματα δικά σας...

Καλημέρα!Εμένα μου έτυχε το εξής:Είχαμε πάει με τα δυο μου παιδάκια σε υπαίθριο παιδότοπο της Χαλκιδικής.Τα μικρά τότε ηταν 4 και 2,5 χρονών και εγώ έγκυος στον ένατο μήνα της τρίτης μου εγκυμοσύνης.Εκεί που πίναμε με τον άντρα μου αμέριμνη τον καφέ και τα μικρά επίσης αμέριμνα έπαιζαν σε φωσκωτή τσουλήθρα,ξαφνικά αντιλαμβάνομαι ένα κοριτσάκι να τραβάει τα μαλλιά του γιου μου(2,5 χρόνων).Αρχίζω να τρέχω προς το μέρος τους και να φωνάζω <κοριτσάκι άσε ήσυχο το παιδάκι>.Εκείνη την στιγμή το κοριτσάκι με το χέρι του αρχίζει να γρατσουνάει τον μικρό μου στο πρόσωπο και να τρέχουν αίματα!Ο μικρός δεν αντιδρούσε ,προφανώς ταραγμένος από την βίαιη συμπεριφορά του κοριτσιού!Και προς μεγάλη μου έκπληξη,ενώ εγώ τρέχω και βουτάω με την κοιλούμπα στο φουσκωτό για να προλάβω ό,τι προλάβω τέλοςπάντων ,διαπιστώνω ότι η μαμά του κοριτσιού είναι ακριβώς δίπλα στο φουσκωτό και μιλάει ατάραχη στο τηλέφωνο!!!Εκέινη την στιγμή έγινα τούρκος.Την έβρισα από πάνω μέχρι κάτω για την αναισθησία και την έλειψη υπευθυνότητας της.Περιττό να πω ότι το ζώον,γιατί εγώ έτσι χαρακτηρίζω έναν τέτοιο γονιό, δεν ζήτησε μία συγνώμη,ούτε έκανα μια παρατήρηση στο παιδί της,τουλάζιστον για τα μάτια του κόσμου..Το όλο σκηνικό μας κόστισε έναν μήνα με γρατσιουνίες στο προσωπάκι του μικρού μου,δύο επουλωτικέ κρεμες και πρόωρες συσπάσεις από την ταραχή μου και από το πήδημα που έκανα στο φουσκωτό για να σώσω τον μικρό μου από ένα επιθετικό και κακομαθημένο παιδάκι και μια αδιάφορη και ουσιαστικά απούσα μητέρα..Αυτά..Τα συμπεράσματα δικά σας...

Τι καλά που περνάμε στους παιδότοπους...

Αχχχχ παναγία μου!

Τώρα είστε καλά; Απο την εγκυμοσύνη σου εννοώ;

Μαμαρομα Δεν σου περιέγραψα την δικη μου εμπειρεια επειδη ειναι ιδια με την δικια σου.......Εσυ ησουν παρουσα στο περιστατικο που μας περιγραφεις και ξερεις τι ακριβως εγινε, απλά εγραψα τις εμπειριες μας μονο και μονο για να συζητησουμε μεταξυ μας και να ανταλλαξουμε αποψεις....

Αν το παιδι μου ηταν ενοχο για καποια λανθασμενη πραξη και δεχοταν τετοια επιθεση απο ξενο γονιο, ναι θα του ζητουσα τον λογο αλλά και στο παιδι μου θα το μαλωνα και θα του εξηγουσα το σωστο και το λαθος!

Και τί σημαινει, το παιδι μου χτυπαει αν του κανουν κατι;;;;;

Δηλαδη αν καποιος κανει κατι που δεν το θελει το παιδι μου, εχει δικαιωμα αυτο να χτυπησει;; Εγω την κορη μου της εχω μαθει να μην χτυπαει και να απομακρυνεται , αν καποιο παιδακι την χτυπησει...Σωστο ή λαθος, δεν ξερω! Αλλα το προτιμω!

Και εδω , ναι σωστα λες, ειμαστε για να τα συζηταμε και να ακουμε διαφορετικες αποψεις....και να μαθαινουμε να γινομαστε καλυτεροι γονεις για το καλο των παιδιων μας!!!!

Καλημέρα μανούλες.

 

Τι κάνουμε ρε κορίτσια σε τέτοιες περιπτώσεις; Το έχετε αντιμετωπίσει ποτέ;

Για να απαντήσω και στην αρχική ερώτηση, όπως το περιγράφεις, όχι ποτέ, γιατί γνωρίζοντας ότι έχω ζωηρό παιδάκι, σύντομα φάνηκε ότι οι κοπέλες στους παιδοτόπους, κακοπληρωμένες και ανειδίκευτες ίσως, δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν όλα τα περιστατικά. Αυτό κράτησε κανα-δυο χρόνια, όπου δεν ηρεμούσα ούτε στον παιδότοπο, αλλά το παιδί έμαθε ότι παρουσία μου τουλάχιστον, δεν μπορούσε να παραφέρεται. Και δεν υπήρχε ούτε ένα περιστατικό στην πραγματικότητα. Παρόλα αυτά, όντας ζωηρός εκ φύσεως, έμπλεκε σε διάφορα σκηνικά, όταν δεν ήμουν παρούσα δηλαδή στο σχολείο του.

Νομίζω είναι άδικο να τα βάζεις με το συγκεκριμένο παιδότοπο και δεν ξέρω και στην ουσία τι ζητούσες από αυτούς. Το συγκεκριμένο τον προτιμάει μια φίλη μου, που είναι απαιτητική γενικά ως μαμά, έχουμε πάει και εμείς μια φορά πρόσφατα και δεν είναι ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τους περισσότερους. Λίγο μικρός ίσως. Για εμένα ήταν ένα ατυχές περιστατικό που θα μπορούσε να είχε συμβεί και αλλού, σε μια παιδική χαρά ίσως.

Τέλος πάντων, ήθελα να επισημάνω ότι καλό είναι εκτός από το να κυνηγάμε κάποιον άλλο μεγάλο που ξέφυγε, καλό είναι και στο παιδί να κάνουμε μια κουβέντα, αλλιώς παίρνει λάθος μήνυμα. Προσωπικά, μου έτυχε στο σχολείο ένα περιστατικό, όπου θα μπορούσα να τρέχω τον εκπαιδευτικό και συνειδητά δεν το έκανα... Το θέμα είναι. Είναι τυχαίο που έτυχε αυτό στο δικό μου παιδί ή όχι; Μάλλον όχι... Το δικό μου παιδί είναι η βασική ευθύνη και όχι να βάλω μυαλό σε κάποιο μεγάλο, ειδικά αν πρόκειται και για κάποιον άγνωστο, περαστικό δηλαδή που μπορεί να έχει τα δικά του θεματάκια. Και ξαναλέω. Καλά έκανες που την έβαλες την άλλη μαμά στη θέση της, αλλά δεν τελειώνει εκεί η δουλειά του γονιού. Και εκείνη αντίστοιχα καλύτερα θα ήταν να είχε διδάξει στο δικό της παιδί να μιλάει και να "καθαρίζει" μόνο του, γιατί μόνο του, κατά κάποιον τρόπο θα βρεθεί πολύ σύντομα, σε κάποια αυλή σχολείου.

Μαμαρομα Δεν σου περιέγραψα την δικη μου εμπειρεια επειδη ειναι ιδια με την δικια σου.......Εσυ ησουν παρουσα στο περιστατικο που μας περιγραφεις και ξερεις τι ακριβως εγινε, απλά εγραψα τις εμπειριες μας μονο και μονο για να συζητησουμε μεταξυ μας και να ανταλλαξουμε αποψεις....

 

Αν το παιδι μου ηταν ενοχο για καποια λανθασμενη πραξη και δεχοταν τετοια επιθεση απο ξενο γονιο, ναι θα του ζητουσα τον λογο αλλά και στο παιδι μου θα το μαλωνα και θα του εξηγουσα το σωστο και το λαθος!

 

Και τί σημαινει, το παιδι μου χτυπαει αν του κανουν κατι;;;;;

Δηλαδη αν καποιος κανει κατι που δεν το θελει το παιδι μου, εχει δικαιωμα αυτο να χτυπησει;; Εγω την κορη μου της εχω μαθει να μην χτυπαει και να απομακρυνεται , αν καποιο παιδακι την χτυπησει...Σωστο ή λαθος, δεν ξερω! Αλλα το προτιμω!

Και εδω , ναι σωστα λες, ειμαστε για να τα συζηταμε και να ακουμε διαφορετικες αποψεις....και να μαθαινουμε να γινομαστε καλυτεροι γονεις για το καλο των παιδιων μας!!!!

Εγώ δεν τα κατάφερα να μην χτυπάει αν τον χτυπήσουν (αυτό εννοώ να του κάνουν κάτι). Και δεν ξέρω και πως γίνεται για να είμαι ειλικρινής. Δεν τον χτυπάμε εμείς ποτέ και γενικά δεν "παίζει" βία καθόλου. Του δείχνω τρόπους να ξεσπάει τα νεύρα του αλλά κάποιες φορές όταν τις τρώει από άλλα παιδιά αντιγυρίζει. Γενικά όμως είναι πολύ υπομονετικός. Αν του πάρουν παιχνίδι π.χ. ή κάτι άλλο δεν σηκώνει χέρι. Και έτσι μου έχει επιβεβαιώσει και η δασκάλα.

Δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί να το χτύπησε το κοριτσάκι. Δεν το είδα και δεν θέλω να λέω ψέμματα. Αυτό όμως που είδα ήταν η απαράδεκτη αντίδραση της μαμάς.

Του εξήγησα του μικρού και η πρόθεσή του ήταν να ζητήσει συγγνώμη αλλά δεν πρόλαβε γιατί όφειλα να του πω και πόσο κακό ήταν αυτό που του έκανε η άλλη μαμά. Ανάμεσα λοιπόν στις απορίες (πως θα μου κόψει το χέρι η κυρία ) και στον φόβο που του δημιουργήθηκε (μέχρι να καταλάβει ότι δεν κινδυνεύει) έπρεπε να τον απομακρύνω κιόλας για να μην ακούει την τρελή να ουρλιάζει.

Όλες τις φορές που έχω έρθει αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο, είτε έχει χτυπήσει ο δικός μου είτε τον έχουν χτυπήσει, αντιμετωπίζω μαμάδες με λογικές αντιδράσεις. Ζητάνε συγγνώμη τα παιδάκια, τους λέμε τι είναι κακό και τι όχι και τελειώνει εκεί. Ούτε απειλές, ούτε φοβέρες.

Επιμένω όμως. Όσο ένοχο και να είναι ένα παιδί δεν έχει κανείς δικαίωμα να το εκφοβίζει. Τα "θα σου κόψω το χέρι, θα σε πάρει ο γύφτος, θα σε δείρω"΄είναι για μένα απαράδεκτα.

Όχι το δικό μου το παιδί, κανένα.

Τι καλά που περνάμε στους παιδότοπους...

Αχχχχ παναγία μου!

 

Τώρα είστε καλά; Απο την εγκυμοσύνη σου εννοώ;

Όλα πήγαν καλά,απλά από την ταραχή μου στη θέα του μικρού με τα αίματα και από την απότομη κίνηση που έκανα πέφτοντας στο φουσκωτό για να τον τραβήξω ,άρχισε να πετρώνει η κοιλιά(ήμουν και εννια μηνών έγκυος,δυο βδομάδες μετά γέννησα) και ανέβηκαν οι παλμοί μου ...Μετά ηρέμησα και ευτυχώς όλα καλά..Πάντως έχει δεν έχει κοπέλα ο παιδότοπος εμέις οι γονείς πρέπει να είμαστε παρόντες ,εγώ προσωπικά έκτοτε δεν παίρνω τα μάτια μου από τα παιδιά μου όταν είμαστε σε τέτοιους χώρους..

Για να απαντήσω και στην αρχική ερώτηση, όπως το περιγράφεις, όχι ποτέ, γιατί γνωρίζοντας ότι έχω ζωηρό παιδάκι, σύντομα φάνηκε ότι οι κοπέλες στους παιδοτόπους, κακοπληρωμένες και ανειδίκευτες ίσως, δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν όλα τα περιστατικά. Αυτό κράτησε κανα-δυο χρόνια, όπου δεν ηρεμούσα ούτε στον παιδότοπο, αλλά το παιδί έμαθε ότι παρουσία μου τουλάχιστον, δεν μπορούσε να παραφέρεται. Και δεν υπήρχε ούτε ένα περιστατικό στην πραγματικότητα. Παρόλα αυτά, όντας ζωηρός εκ φύσεως, έμπλεκε σε διάφορα σκηνικά, όταν δεν ήμουν παρούσα δηλαδή στο σχολείο του.

 

Νομίζω είναι άδικο να τα βάζεις με το συγκεκριμένο παιδότοπο και δεν ξέρω και στην ουσία τι ζητούσες από αυτούς. Το συγκεκριμένο τον προτιμάει μια φίλη μου, που είναι απαιτητική γενικά ως μαμά, έχουμε πάει και εμείς μια φορά πρόσφατα και δεν είναι ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τους περισσότερους. Λίγο μικρός ίσως. Για εμένα ήταν ένα ατυχές περιστατικό που θα μπορούσε να είχε συμβεί και αλλού, σε μια παιδική χαρά ίσως.

 

Τέλος πάντων, ήθελα να επισημάνω ότι καλό είναι εκτός από το να κυνηγάμε κάποιον άλλο μεγάλο που ξέφυγε, καλό είναι και στο παιδί να κάνουμε μια κουβέντα, αλλιώς παίρνει λάθος μήνυμα. Προσωπικά, μου έτυχε στο σχολείο ένα περιστατικό, όπου θα μπορούσα να τρέχω τον εκπαιδευτικό και συνειδητά δεν το έκανα... Το θέμα είναι. Είναι τυχαίο που έτυχε αυτό στο δικό μου παιδί ή όχι; Μάλλον όχι... Το δικό μου παιδί είναι η βασική ευθύνη και όχι να βάλω μυαλό σε κάποιο μεγάλο, ειδικά αν πρόκειται και για κάποιον άγνωστο, περαστικό δηλαδή που μπορεί να έχει τα δικά του θεματάκια. Και ξαναλέω. Καλά έκανες που την έβαλες την άλλη μαμά στη θέση της, αλλά δεν τελειώνει εκεί η δουλειά του γονιού. Και εκείνη αντίστοιχα καλύτερα θα ήταν να είχε διδάξει στο δικό της παιδί να μιλάει και να "καθαρίζει" μόνο του, γιατί μόνο του, κατά κάποιον τρόπο θα βρεθεί πολύ σύντομα, σε κάποια αυλή σχολείου.

Διαφωνώ σε πάρα πολλά από αυτά που γράφεις. Ή μάλλον καλύτερα... έχω άλλη άποψη.

Φυσικά και περιμένω πράγματα από τις κοπέλες στον παιδότοπο. Αλλιώς ας είχαν γλάστρες στις πορτούλες ή αυτόματους κερματοδέκτες να ανοιγοκλείνουν τις πόρτες.

Στο τραμπολίνο πηγαινοερχόταν η κοπέλα που σέρβιρε... μαζί με το δίσκο. Να ζητήσει μόνο χρήματα όταν έμπαινε κάποιο παιδάκι. Μετά έφευγε. Μπήκε τρέχοντας ένα μωράκι με ένα κεκάκι στο χέρι και η μάνα του τρέχοντας απο πίσω και η σερβιτόρα χασκογέλαγε... Κι αυτό εχθές. Με φουλ παιδάκια μέσα, δύο-δύο και τρία-τρία στον κάθε "θάλαμο" και κανείς να μην λέει τίποτα.

Η βαφτιστήρα μου έχει εγκλωβιστεί στην οροφή (εκεί στο υπερυψωμένο κομμάτι, αν έχεις πάει θα ξέρεις) και ξέρεις τι είπαν στην μάνα της όταν τους ζήτησε βοήθεια; "αχ δεν μπορώ εγώ να ανέβω... είναι επικίνδυνο..."

Έχω πάει σε αρκετούς παιδότοπους - όπως όλοι μας- και σπάνια έχω δει τέτοιο ξέφραγο αμπέλι. Δεν υπάρχει διαχωρισμός για μεγάλα και μικράκια πουθενά. Ενώ αλλού σε κάθε χώρο υπάρχει κι από ένας μεγάλος - εκτός από τις μαμάδες- και τα μεγάλα παιδιά δεν τα αφήνουν στους χώρους για τα μωρά και αντίστροφα. Εκεί δεν παίζει αυτό. Όλα μαζί και ο θεός βοηθός.

Μπορεί να έτυχε σε μένα, τι να πω. Αλλά δεν θα ξανα-τύχει.

Τι θα περίμενα από την κοπέλα; θα περίμενα να με έχει φωνάξει αν έβλεπε κάτι μεμπτό (καθόμουν ακριβώς δίπλα, είχε άμεση οπτική επαφή μαζί μου και έφυγα μόνο 2 λεπτά στην κυριολεξία). Δεν της αρέσει να πετάει μπαλάκια και με βλέπει που δεν μιλάω; Ας μου μιλήσει εκείνη ή ας πει στο παιδί "θα φωνάξω τη μαμά". Αν'αυτού την "έχασα" για τουλάχιστον 10λεπτά κατά την διάρκεια του περιστατικού.

Στο παιδί εξήγησα όπως έγραψα αρκετές φορές και είναι και κάτι που θεωρώ αυτονόητο. Επιμένω όμως και θα το ξαναγράψω. Το μήνυμα που πήρε εχθές η μαμά είναι το σημαντικό. Ότι δεν μπορεί κανείς και για κανένα λόγο να χρησιμοποιεί λεκτικό ή οποιονδήποτε εκφοβισμό σε κανέναν ανήλικο.

Το μάθημα από την άλλη που πήρε το παιδί είναι ότι πρέπει να μας ενημερώνει κάθε φορά που κάποιος του κάνει κάτι αντίστοιχο άσχετα από το τι έχει κάνει και τι όχι (ή τι νομίζει ότι έχει κάνει). Το μέγεθος της "τιμωρίας" μια πράξης δεν επιτρέπεται να είναι τόσο δυσανάλογο.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα να "τιμωρήσω" τον μικρό για κάτι που έκανε, ούτε να του επιρρίπτω τις ευθύνες που του αναλογούν. Αλλά σ'αυτήν την περίπτωση η ευθύνη του τελειώνει πολύ σύντομα στην ιστορία και δεν σκοπεύω να του δώσω να καταλάβει, ούτε μια στιγμή, ότι η συμπεριφορά της συγκεκριμένης μαμάς προήλθε από την πράξη του. Ότι δηλαδή αν ο ίδιος κάνει κάτι κακό, μπορεί ο καθένας να τον απειλεί. Πρέπει λοιπόν να καταλάβει το παιδί ότι η συμπεριφορά της προήλθε από δικά της προβλήματα και διαστρεβλωμένη αντίληψή τής περί δικαίου. Ώστε την επόμενη φορά που θα γίνει αποδέκτης μιας τέτοιας συμπεριφοράς (ή και χειρότερης, ποιος ξέρει να μην είναι ενοχοποιημένο και να μπορεί να ζητήσει βοήθεια. Και να ξέρει κιόλας ότι θα την πάρει.

Σε καμιά περίπτωση δεν τον απαλλάσσω από το ότι χτύπησε το άλλο παιδάκι. Είναι άλλο το ένα θέμα και άλλο το άλλο.

Όπως και να'χει, ελπίζω να μην ξαναχρειαστεί να το αντιμετωπίσω γιατί την επόμενη φορά δεν θα απειλήσω μόνο να καλέσω την αστυνομία. Θα το κάνω.

Το μόνο που σκέφτομαι είναι το κακόμοιρο το κοριτσάκι της και μέσα σε τι κλίμα απειλών και εκφοβισμού μεγαλώνει.

Όλα πήγαν καλά,απλά από την ταραχή μου στη θέα του μικρού με τα αίματα και από την απότομη κίνηση που έκανα πέφτοντας στο φουσκωτό για να τον τραβήξω ,άρχισε να πετρώνει η κοιλιά(ήμουν και εννια μηνών έγκυος,δυο βδομάδες μετά γέννησα) και ανέβηκαν οι παλμοί μου ...Μετά ηρέμησα και ευτυχώς όλα καλά..Πάντως έχει δεν έχει κοπέλα ο παιδότοπος εμέις οι γονείς πρέπει να είμαστε παρόντες ,εγώ προσωπικά έκτοτε δεν παίρνω τα μάτια μου από τα παιδιά μου όταν είμαστε σε τέτοιους χώρους..

Πάλι καλά!!!

Οι περισσότεροι παιδότοποι είναι εμπορικές επιχειρήσεις που λίγο ασχολούνται με την ουσία του πράγματος.

Λεφτάκια να παίρνουν και τίποτα άλλο.

Μου'χει τύχει να δαγκώσει τη γλώσσα του ο μικρός σε τραμπολίνο (κι εκεί δεν ήταν κανείς να φυλάει) και θυμάμαι το αίμα και το κλάμα και φρικάρω.

Και να μην μπορώ να περπατήσω πάνω εκεί να τον φτάσω (που χρόνος να βγάλω παπούτσια-ήταν σε εξωτερικό χώρο). Και να μην είναι και κανείς να βοηθήσει... και μετά άντε να τον σηκώσω αγκαλιά να τον βγάλω (είναι και 25 κιλά ζωή να'χει)... εφιάλτης

2 μέρες έκανα να συνέλθω... θρίλερ...