Αλλαγές στα μαθήματα του δημοτικού σχολείου. Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Σε ποιο σημείο ΔΕΝ σου έχω απαντήσει?

Alcyon, θα συμφωνήσω λέξη προς λέξη.

Με έχεις καλύψει πλήρως.

Πρέπει, και οφείλουμε να είμαστε σε επαφή με τη μεγάλη εικόνα.

Να γνωρίζουμε που αποσκοπούν οι αποφάσεις μας σε σχέση με τα παιδιά μας.

Ας κάνουμε ό,τι καταλαβαίνει ό καθένας, ναι, αλλά να καταλαβαίνουμε τι κάνουμε.

Πρώτον, δεν τους απαξιώνω εγώ! Εδώ βλέπεις γονείς που τους λενε ότι σε άλλα σχολεια στα αγγλικά ζωγραφίζουν σε μεγαλούτσικα παιδιά και τους φαίνεται νορμάλ! Και ύστερα δεν μίλησα για όλους τους κλάδους και όλους τους εκπαιδευτικούς. Από reading comprehension πώς πάμε; Είπα ότι τα φρούτα που μου έτυχαν στο Γυμνάσιο και όχι στο Δημοτικό είχαν όλα αναλάβει δευτερεύονται μαθήματα και απαξιωμένα μαθήματα και αυτό ήταν λιγο φαύλος κύκλος στο να αποτρελαθούν! Δεν είπα ότι όλοι στις ειδικότητες είναι φρούτα! Αλλά όποια φρούτα υπάρχουν μαζεύονται κυρίως εκεί. Και ναι, ελπίζω να έχουν αλλάξει τα πράγματα σε σχέση με το παρελθόν, αλλά πολλά σημάδια δείχνουν ότι δεν ζητάμε και κάποια βελτίωση τελικά.

ειπα για ολοκληρους, και οχι για ολους τους κλαδους.

αρα, το reading comprehension μαλλον "το'χω".

απλα δεν μπορουμε να αμφισβητουμε ολους τους εκπαιδευτικους ειδικοτητων σε ολα τα σχολεια.

Εγώ ζύγισα και άλλα πράγματα. Δεν είναι όπως όταν ήμασταν εμείς παιδιά, έχω γίνει κουραστική... Τα δικά μου παιδιά είναι τίγκα στη δραστηριότητα για 2 μήνες το καλοκαίρι στο camp του Δήμου. Full time αθλήματα και καλλιτεχνικά, για 2 μήνες, από το πρωί μέχρι το απόγευμα. Δηλαδή όσο κάνουν τα άλλα παιδιά όλη την υπόλοιπη χρονιά, το κάνουν μαζεμένα και αυτό γιατί δεν έχουμε κάπου αλλού να τα αφήσουμε. Δεν προλαβαίνουν να αποφορτιστούν στις καλοκαιρινές διακοπές, γιατί ως παιδιά εργαζομένων, ξεκουράζονται πραγματικά λίγο.

 

Το βλέπω ότι δεν θέλω να τα φορτώσω και τον χειμώνα, τη στιγμή που είμαστε σπίτι 16.30 και έχουμε και τα μαθήματα του σχολείου... Εντάξει, φέτος δεν μας έχουν φορτώσει και πολύ, αλλά και πάλι...

 

Άσε προς τον Ιούνιο, που οι μαμάδες ειδικά από 2 παιδιά και πάνω τα παίζουν, να τρεχουν τα παιδιά επιπλέον ωράρια σε πρόβες και παραστάσεις-επιδείξεις! Εμείς αυτή την εποχή ξανοιγόμαστε στις παραλίες και στις πλατείες για ποδήλατο.

 

Το παιδί μου αν αισθανθεί φορτωμένο, δεν σωματοποιεί, είναι πολύ πιο σαφές: Θα διαλέξει το πιο ψηλό μπαλκόνι και... Αν στο πει αυτό το πεντάχρονο, το βλέπεις αλλιώς! Ξέρει πολύ καλά, ότι στη ζωούλα του χωράει μια λογική ποσότητα πίεσης, από ένα σημείο και πέρα, αν όλη η μέρα είναι πρόγραμμα, δεν ευχαριστιέται τη ζωή του και το λέει πολύ ξεκαθαρα, ότι μισεί τη ζωή του! Ε, δεν θα σκάσω που το παιδί της γειτόνισσας κάνει ταεκβοντο, δεν νομίζω ότι το δικό μου παιδί συγκεκριμένα, χάνει κάτι!

 

Στο συγκεκριμένο παιδί έχει σημασία να βρει παρέα συνομηλικων, δεν μπορεί να είναι συνέχεια σε κάτι οργανωμένο και το βλέπω και αρκετά φυσικό, για την ηλικία του τουλάχιστον.

 

Και ξαναλέω, συμμαθητές του πηγαίνουν σε αρκετές δραστηριότητες, είναι χαρούμενοι, μια χαρά. Δεν είναι όλα τα παιδιά τα ίδια.

 

Και βέβαια κάνουν υποτίθεται δραστηριότητες μέσα στο σχολειο, ολοήμερο ΕΑΕΠ αλλά είπαμε, είναι η ώρα του παιδιού λένε και οι μαμάδες!

Νομίζω πως το σκέφτηκες πολύ καλά, Αθηνά.

Κάτι για το εξωσχολικό διάβασμα, που όλο ξεχνάω να σου πω. Εμείς πήραμε και πολλά από τις ταινίες της Ντίσνεϋ που τους άρεσαν. Ξέρεις, το Cars, το Brave κλπ. Μη φανταστείς δηλαδή πως διαβάζουμε Πηνελόπη Δέλτα! Ο μεγάλος πέρυσι διάβασε με τον πατέρα του και το Χόμπιτ ( με τον άντρα μου είμαστε πολύ παλιοί φαν του Τόλκιν, πολύ πριν τα βιβλία). Η σκέψη μας ήταν απλά, να αγαπήσουν το διάβασμα. Σιγά σιγά προχωράμε και στα πιο "σοβαρά".

Ναι, αυτές τις μερες κατι τα έπιασε τα δικά μου και ασχολούνται πάλι με το διαβασμα. Φάση περνούσαν τελικά... Απλά πίστευα ότι θα το είχαν πιο πολύ, από όσο έχουν δείξει μέχρι τώρα.

Ακόμα και χωρίς πίεση, αν τα παιδιά ''βρεθούν'' με πολλές δραστηριότητες από δική τους θέληση, οφείλεις νομίζω σαν γονιός να τα προστατέψεις, να εγγυηθείς κάπως ότι έχουν ελεύθερο χρόνο να παίξουν.

Τα δικά μου ''βρεθήκαν'' φέτος στην Γ Δημοτικού με αρκέτες δραστήριοτητες, μου τα ζητούσαν και έλεγα ναι, δεν ήθελα να ''εμποδίσω'' την περιέργια, το ενδιαφέρον τους κλπ. Ευτυχώς βρέθηκε μια δασκάλα που τους βάζει ελάχιστα γιατί πιστεύει ότι πρέπει να έχουν χρόνο να παίζουν και η δουλειά να γίνεται στην τάξη! Διαφορετικά δεν θα είχαν καθόλου ελεύθερο χρόνο.

Και στο τέλος αναγκάστηκα και τους έβαλα φρένο όταν μου ζητήσαν 2η ξένη γλώσσα, είπα όχι δεν έχουμε άλλο χρόνο (και εγώ μαζί τους πραγματικά δεν έχω), του χρόνου αμα είναι να δούμε τι θα συνεχίσετε και τι θα σταματήσετε για να πατε και 2η ξένη γλώσσα. (Και είμαι υπερ της 2ης ξένης γλώσσας από νωρίς, αλλά δεν γίνεται δεν πήγαινε άλλο)

Είναι πολύτιμος ο ελεύθερος χρόνος σε αυτή την ηλικία, θέλουν να καλέσουν φίλους τους σπίτι, να πάνε αυτοί στους φίλους τους, να χαζέψουν, να παίξουν με τα παιχνίδια τους, με τον υπολογίστη, να τσακωθούν, να ξεκουραστούν, να βαρεθούν και λίγο (αν προλάβουν) και πολλές φορες να δημιουργήσουν ή να ονειροπωλήσουν.

Θα συμφωνήσω με την alcyon για την σημασία της κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης και ότι χρείαζονται τα παιδιά τον χρόνο τους και για αυτό το κομμάτι.

Ακριβως! Απο τη μια διαβαζω σελιδες κατα της υπερφορτωσης(με τις οποιες συμφωνω απολυτα) κι απο την αλλη οταν προχωραμε σε πρακτικα παραδειγματα, αρχιζουμε τις εκπτωσεις του τυπου δεν πειραζει αν το επιλεξουν μονα τους, δεν πειραζει αν oi δραστηριοτητες ειναι κινητικες, καλυτερα να μη βλεπουν και τηλεοραση.. Καπως ετσι φτανουμε στα υπερφορτωμενα παιδια, κανενας γονιος δεν ξεκιναει με τετοιο σκοπο.(Τα λεω για να τ ακουω κι εγω γιατι στη θεωρια καλες ειμαστε, αλλα στην πραξη μπαινουμε στον πειρασμο να το στειλουμε κι εδω που το ζητησε, κι εκει μηπως εχει ταλεντο και παει λεγοντας).

Είναι διαφορετικό πράγμα να δίνουμε στα παιδιά ερεθίσματα και είναι άλλο να τα τσακίζουμε. Είναι άλλο να κάνει μία ώρα ποδόσφαιρο με τους φίλους του και άλλο να κάνει προπόνηση σε ακαδημία τρεις φορές την εβδομάδα από μιάμιση ώρα με τους γονείς κρεμασμένους στα κάγκελα (έλα έλα δώσε πάσα, τσάκισέ τον, όχι ρε μ$&$^% -δεν υπερβάλω, όσοι έχουν αγόρια που κάνουν ποδόσφαιρο το έχουν ζήσει-). Είναι άλλο να κάνει μία ώρα μουσική ή μία δεύτερη ξένη γλώσσα και είναι άλλο να μπει στην διαδικασία των διπλωμάτων. Νομίζω ότι εκεί το ... χάνουμε ως γονείς, ειδικά όσοι έχουμε παιδιά που ενθουσιάζονται με τα πάντα.

Το να κάνει ένα άθλημα στο σχολείο θα ήταν εξαιρετικό, όμως για το μέσο γονιό δεν είναι αρκετό να κάνει το κοριτσάκι του μπαλέτο μία φορά την εβδομάδα στο σχολείο. Θέλει να το γράψει εξωσχολικά σε σχολή. Αυτό όμως δεν είναι 'ερέθισμα' είναι κανονική προπόνηση, όπου ζητάμε επιδόσεις κλπ.

Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι στο σχολικό περιβάλλον, οι δραστηριότητες γίνονται χαλαρά και αυτό τους περισσότερους γονείς ΔΕΝ τους καλύπτει και θα πηγαίνουν και 'εξω'. Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει.

Για την οριοθέτηση του χρόνου των παιδιών συμφωνώ απολύτως. Δεν μπορώ να ακούω να λένε γονείς: μα εκείνη τις ζήτησε τις 5 ώρες την εβδομάδα καράτε.

Θέλω να τους πιάσω από τον ώμο και να τους ταρακουνάω.

Σιγά μη δε ζήσουν τη ζωή τους για ένα 3ωρο αγγλικών την εβδομάδα, σε ηλικία 9+ ετών.

Το τρίωρο που αναφέρεις περιλαμβάνει και τη μελέτη στο σπίτι ή όχι;

Σαφώς για να έχουμε καλό αποτέλεσμα πρέπει να μάθουν με συγκεκριμένο ρυθμό και τρόπο, και χωρίς να ζορίζονται υπερβολικά. Αλλά ας μην πηγαίνουμε στο άλλο άκρο, να φοβόμαστε να τους βάλουμε μια δραστηριότητα της τάξης των 3 ωρών την εβδομάδα μην τυχόν και πιεστούν. Δεν είναι υπερμόρφωση για το μέσο παιδί να μαθαίνει δύο ξένες γλώσσες, ένα μουσικό όργανο και ένα σπορ σε ηλικία 10 χρονών. Μην τρελαθούμε κιόλας...

Πόσες ώρες πιστεύεις ότι πρέπει να κοιμάται ημερισίως ένα παιδί 10 ετών;

Πόσες ώρες πιστεύεις ότι πρέπει να κοιμάται ημερισίως ένα παιδί 10 ετών;

9-10 ώρες την ημέρα. Δεν το πιστεύω εγώ, οι γιατροί το λένε.

9-10 ώρες την ημέρα. Δεν το πιστεύω εγώ, οι γιατροί το λένε.

Και πού ακριβώς χωράνε οι δραστηριότητες που αναφέρεις στην καθημερινότητα ενός παιδιού που βρίσκεται 8+ ώρες στο σχολείο (ολοήμερο), κοιμάται 10 ώρες και απομένουν ακόμα περίπου 6 ώρες; Σε αυτές τις 6 ώρες θα πρέπει να μελετήσει για το σχολείο (ό,τι δεν έχει προλάβει στο ολοήμερο), να φάει και να χωνέψει (άρα όχι να πάει για σπορ στο καπάκι), να πλυθεί, να παίξει, να κάνει 2 ξένες γλώσσες, να μελετήσει για τις 2 ξένες γλώσσες, να κάνει ένα μουσικό όργανο και να μελετήσει για το όργανο και να κάνει και ένα σπορ (2-3 φορές την εβδομαδα). Δε βλέπω πώς μπορούν να χωρέσουν όλα αυτά και το παιδί να μην "κλατάρει"......

Υπάρχουν και παιδιά που δεν ασχολούνται με τίποτα, που περιφέρονται στους δρόμους με την παρέα τους γιατί το μόνο που κάνουν τα απογεύματα είναι αγγλικά 2 ή 3 φορές την εβδομάδα και τίποτα άλλο. Ίσως ούτε αγγλικά. Είναι καλό αυτό; Θα το ήθελες για το παιδί σου;

 

Πιστεύεις ότι σε 10 χρόνια θα έχουν βγει κερδισμένα τα παιδιά που αυτή τη στιγμή δεν κάνουν καμία εξωσχολική δραστηριότητα; Εγώ όχι. Αλλά όπως και να 'χει ο χρόνος θα δείξει.

 

Εν τω μεταξύ μιας και πιάσαμε το άγχος, οι μελέτες δείχνουν ότι όσο κακό κάνει το πολύ άγχος, τόσο κάνει και το λίγο. Το ιδανικό είναι το μέτριο άγχος που είναι κινητήρια δύναμη για τον οργανισμό.

Εδω προτεινει η καθεμια, τι θεωρει ιδανικο.

Δεν θεωρω ιδανικο αυτο που περιγραφεις, ουτε ομως το αλλο ακρο. Δεν ειναι ομως ολα ασπρα ή μαυρα. Προφανως προτεινουμε να εχει το παιδι δραστηριοτητες αν θελει, αλλα οχι πολλες. 2 γλωσσες και σπορ και καλλιτεχνικα ειναι πολυ-γνωμη μου. Θεωρω πολυ σημαντικο το παιχνιδι, και ειναι στο χερι μας να το κανουμε δημιουργικο. Επισης το παιχνιδι στην αλανα, ειναι ανεκτιμητο. Για το αγχος θα διαφωνησω μαζι σου, γιατι προερχομαι απο οικογενεια (της μαμας) σουπερ αγχωτικη και μονο κακο εκανε, καθολου καλο.

Οσο για την κατασταση που περιγραφεις, των παιδιων που (αλας!) ειναι χωρις δραστηριοτητες, εκει ανηκει το 90% των συμμαθητων μου, στο Λυκειο. Σημερα ειναι ΟΛΟΙ τους πανευτυχεις, μιλαμε στο face και συναντιεμαι με μερικους. Επιτυχημενοι, με ενδιαφεροντα, εθελοντισμο, τα παντα. Αντιθετα, ξερω παιδια που ηταν μεσα στις δραστηριοτητες και σημερα πανε απο μια δουλεια που μισουν σπιτι και εξοδο στον Σεφερλη. Μην περιμενεις να ταιριαξουν ολα και να καθορισουν το μελλον του παιδιου, ολα ειναι ρευστα. Και ενα επιχειρημα απο μια πρωην συμμαθητρια "Εμ, εσυ ησουν ολη μερα στο δρομο να τρεχεις οταν ειμασταν μικρες, δεν σε προλαβαιναμε. Εγω ομως σημερα, εχω περισσοτερα αποθεματα και σωματικα, και ψυχικα". Δεν της απαντησα γιατι δεν εχει κι αδικο....

Little Monkey, καλά τα λες αλλά δεν 'βγαίνουν΄τα μαθηματικά:

Για να πετύχουμε το 10 ώρες πρέπει να κοιμούνται στις 21.00.

Για να κοιμούνται στις 9.00 πρέπει να αρχίζουν να ετοιμάζονται (βραδινό, μπάνιο, χαλάρωση) από τις 20.00

Το διάβασμα του σχολείου είναι 2 ώρες μικτά (με το νερό, το πήγαινε- έλα, το χάνω λίγο την προσοχή μου κλπ) φτάνουμε στις 18.00

Μία δραστηριότητα κάθε απόγευμα, με το πήγαινε έλα της είναι άλλες δύο ώρες, οπότε φτάνουμε στις 16.00, που είναι τέσσερις το απόγευμα

Μία ώρα για μεσημεριανό και ξεκούραση μετά το σχολείο, μας πάει στις 15.00 που είναι περίπου η ώρα που επιστρέφουν τα παιδιά από το σχολείο.

Δεν βάζω την προετοιμασία που απαιτείται για τη δραστηριότητα (μουσική, ξένη γλώσσα) καθώς και το κάτι παραπάνω που ζητά το σχολείο (επαναληπτικά διαγωνίσματα).

Δηλαδή ένα παιδί που κάνει μόνο 1 (μία ) ώρα εξωσχολική δραστηριότητα κάθε απόγευμα, δουλεύει εντατικά από το πρωί μέχρι της 9.00 το βράδυ χωρίς να έχει παίξει με φίλους, χωρίς να έχει χαζολογήσει στο τηλέφωνο, χωρίς να έχει αράξει με ένα βιβλίο και με μουσική, χωρίς να προλάβει καν να τακτοποιήσει το δωμάτιό του (που για μένα είναι το σημαντικότερο γιατί τα παιδιά αντιμετωπίζουν τον προσωπικό τους χώρο σαν δωμάτιο ξενοδοχείου.

Το να δίνουμε στα παιδιά μας τέτοια παιδική ηλικία είναι ΔΙΚΗ μας επιλογή.

Δεν χρειάζεται όλα αυτά να τα κάνει τις καθημερινές, ούτε να κάνει σπορ 3 φορές την εβδομάδα. Τα αγγλικά για ένα 10χρονο είναι 3-4 ώρες την εβδομάδα, η δεύτερη γλώσσα 1-2 ώρες, το όργανο 1-2 ώρες, το σπορ 2 ώρες. Βάλε και την μελέτη άλλες 3 ώρες. Σύνολο 13 ώρες που μπορούν να σπάσουν σε 7 μέρες, δηλαδή ούτε 2 ώρες απασχόληση την ημέρα. Και μιλάμε για μάξιμουμ καταστάσεις, δηλαδή τα αγγλικά τα υπολόγισα 4 ώρες, τη δεύτερη γλώσσα 2, το όργανο 2 και το σπορ 2, που θα μπορούσαν να είναι 3-1-1-1.

Όταν λέμε να κάνουν 2 ξένες γλώσσες, όργανο και σπορ δεν εννοούμε να προετοιμάζονται ταυτόχρονα για Β2 και στις δύο γλώσσες, να γίνουν βιρτουόζοι του βιολιού και ποδοσφαιριστές σε σύλλογο. Καλό είναι να υπάρχει μέτρο και να οργανώνουμε τις δραστηριότητες ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής μας και τις δυνατότητες των παιδιών, ώστε να μην τα υπερφορτώνουμε.

Ναι, αλλά έτσι δεν 'βγαίνουν΄τα μαθηματικά:

Για να πετύχουμε το 10 ώρες πρέπει να κοιμούνται στις 21.00.

Για να κοιμούνται στις 9.00 πρέπει να αρχίζουν να ετοιμάζονται (βραδινό, μπάνιο, χαλάρωση) από τις 20.00

Βερενίκη αν το δικό σου παιδί θέλει φουλ 10 ώρες ύπνο (γιατί ένα άλλο μπορεί να θέλει 9 ή 8.5) και μία ώρα για να χαλαρώσει πριν πέσει για ύπνο, και η μετακίνηση μεταξύ σχολείου-σπιτιού-δραστηριοτήτων παίρνει αρκετό χρόνο, τότε σίγουρα δεν μπορείς να κάνεις 2 ώρες δραστηριότητες τη μέρα. Άρα κάνεις λιγότερες, εκτός αν μπορείς να οργανώσεις το χρόνο σου έτσι ώστε να εκμεταλλευτείς και τα σαββατοκύριακα.

Αλλά είναι απόλυτα πιθανό ένα άλλο παιδάκι ίδιας ηλικίας να καταφέρνει μια χαρά να κάνει δύο γλώσσες μέσα στην εβδομάδα, 1 ώρα βόλλεϋ το Σάββατο το πρωί και 1 ώρα κιθάρα το Σάββατο το απόγευμα. Δεν βλέπω πού είναι το δύσκολο.

Εδω προτεινει η καθεμια, τι θεωρει ιδανικο.

Εγώ δεν προτείνω τι θεωρώ ιδανικό. Αυτό που λέω είναι ότι το ιδανικό εξαρτάται από τις δυνατότητες του παιδιού και από τις συνθήκες της οικογένειας. Πάντα ανάλογα με την ηλικία κλπ.

Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να σου πω τι είναι ιδανικό για το δικό σου παιδί. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως το να κάνει λιγότερες ή καθόλου δραστηριότητες δεν είναι πανάκεια, δεν εγγυάται ότι το παιδί θα έχει για ξέγνοιαστη παιδική ηλικία ούτε ότι θα ευτυχήσει ως ενήλικας.

Little Monkey, 13 ώρες την εβδομάδα + 10 ώρες μελέτη για το σχολείο (από 2 την ημέρα) = 7 ώρες την ημέρα στο πήγαινε έλα για τα μαθήματα αυτά (μισή ώρα για το κάθε μάθημα και λίγα λέω) είναι 30 ώρες την εβδομάδα. Για του 6 (όχι του 7 γιατί η οικογένειά θέλει και μία μέρα οφφ και υπάρχουν και οι κοινωνικές υποχρεώσεις) είναι 5 ώρες κάθε απόγευμα, τις οποίες αν τις βγάλεις από το 8.00 πάμε στις 3.00 το απόγευμα.

Και δεν έχουμε βάλει καθόλου φαγητό, ξεκούραση και προετοιμασία (οι ξένες γλώσσες και η μουσική θέλουν προετοιμασία, γιατί διαφορετικά δεν σε πάνε πάνω από χρόνο).

Υποθέτω αστειεύεσαι!!!!!!

(επειδή είμαι λίγο ελεύθερος σκοπευτής εδώ στο φόρουμ -έρχομαι, χάνομαι- δεν θυμάμαι, έχεις παιδιά?)

Βερενίκη αν το δικό σου παιδί θέλει φουλ 10 ώρες ύπνο (γιατί ένα άλλο μπορεί να θέλει 9 ή 8.5) και μία ώρα για να χαλαρώσει πριν πέσει για ύπνο, και η μετακίνηση μεταξύ σχολείου-σπιτιού-δραστηριοτήτων παίρνει αρκετό χρόνο, τότε σίγουρα δεν μπορείς να κάνεις 2 ώρες δραστηριότητες τη μέρα. Άρα κάνεις λιγότερες, εκτός αν μπορείς να οργανώσεις το χρόνο σου έτσι ώστε να εκμεταλλευτείς και τα σαββατοκύριακα.

 

Αλλά είναι απόλυτα πιθανό ένα άλλο παιδάκι ίδιας ηλικίας να καταφέρνει μια χαρά να κάνει δύο γλώσσες μέσα στην εβδομάδα, 1 ώρα βόλλεϋ το Σάββατο το πρωί και 1 ώρα κιθάρα το Σάββατο το απόγευμα. Δεν βλέπω πού είναι το δύσκολο.

Πραγματικά. Αν κόψεις τον ύπνο και τον κάνεις 8 ώρες στο 8χρόνο και του στερήσεις και την χαλάρωση (το μία ώρα πριν τον ύπνο περιλαμβάνει φαγητό, μπάνιο και ρίχνουμε τους τόνους), δηλαδή το πετάς στο κρεβάτι και βρώμικο και νηστικό και του λες κοιμίσου, και επίσης οι δραστηριότητες είναι απέναντι από το σπίτι και δεν θέλεις μισή ώρα να πας και να έρθεις (και το παιδί είναι με τα ίδια ρούχα για να είναι ετοιμοπόλεμο και να μην χρειάζεται ετοιμασία) και την κυριακή η οικογένεια τρέχει στα μπαλέτα και στις δραστηριότητες (γιατί το Σάββατο σου το υπολόγισα) και τα κάνει άδικα όλα αυτά, γιατί δεν τα διαβάζει και κόψει και την κοινωνική του ζωή (γιατί τα πάρτι γίνονται Σαββατοκύριακο και τότε μόνο μπορεί να δει τους φίλους του και εμείς τους δικούς μας...... τότε ναι, γίνονται όλα αυτά

Όπως είπα, εξαρτάται από τι παιδική ηλικία θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας.

Να διευκρινίσω, είμαι υπέρ των ερεθισμάτων αλλά αυτό που περιγράφεις μου φαίνεται εφιαλτικό. Για το δικό μου παιδί, εννοείται.

Εγώ δεν προτείνω τι θεωρώ ιδανικό. Αυτό που λέω είναι ότι το ιδανικό εξαρτάται από τις δυνατότητες του παιδιού και από τις συνθήκες της οικογένειας. Πάντα ανάλογα με την ηλικία κλπ.

 

Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να σου πω τι είναι ιδανικό για το δικό σου παιδί. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως το να κάνει λιγότερες ή καθόλου δραστηριότητες δεν είναι πανάκεια, δεν εγγυάται ότι το παιδί θα έχει για ξέγνοιαστη παιδική ηλικία ούτε ότι θα ευτυχήσει ως ενήλικας.

Εννοειται οτι το εξατομικευουμε αλλα οταν περιγραφεις μια κατασταση με 4 εξωσχολικες δραστηριοτητες, και οπως πολυ σωστα υπολογισαν τις ωρες καποιες συμφορουμιτισσες, πιστευω οτι αντικειμενικα, μπορει καποιος να δηλωσει οτι δεν το θεωρει ιδανικο, για κανενα τυπο παιδιου. Δεν λεω απορριπτεο/κατακριτεο σε καμμια περιπτωση, λεω οχι ιδανικο. Δεν θα το προτεινα πως το λενε. Αν σε μια οικογενεια λειτουργει, καλως πραττει δεν θα της πουμε εμεις τι να κανει. Εμεις δεν θα το καναμε.

Εννοειται οτι το εξατομικευουμε αλλα οταν περιγραφεις μια κατασταση με 4 εξωσχολικες δραστηριοτητες, και οπως πολυ σωστα υπολογισαν τις ωρες καποιες συμφορουμιτισσες, πιστευω οτι αντικειμενικα, μπορει καποιος να δηλωσει οτι δεν το θεωρει ιδανικο, για κανενα τυπο παιδιου.

Δεν μπορείς να δηλώσεις κάτι "αντικειμενικά". Αυτό που δηλώνεις είναι η άποψή σου, και η άποψή σου είναι υποκειμενική εξ ορισμού.

Βασικά δεν μπορείς εσύ (ο κάθε εσύ) να προτείνεις το ιδανικό για όλες τις οικογένειες, γιατί απλούστατα ιδανικό δεν υπάρχει. Ούτε κι εγώ μπορώ να το κάνω. Η κάθε οικογένεια διαφέρει, οι συνθήκες διαφέρουν, οι δυνατότητες των παιδιών διαφέρουν, τα θέλω τους διαφέρουν, όλα διαφέρουν. Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι 4 δραστηριότητες είναι πολλές για τα παιδιά, ενώ υπάρχουν παιδιά που μπουκώνουν με 2 δραστηριότητες και παιδιά που τα καταφέρνουν με 5. Υπάρχουν παιδιά πιεσμένα με μόνο μία δραστηριότητα επειδή η δραστηριότητα είναι πάνω από τις δυνατότητές τους ή επειδή οι γονείς έχουν υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις από αυτή τη μία δραστηριότητα. Η πίεση δεν είναι (μόνο) θέμα αριθμού δραστηριοτήτων. Και όταν είπα ότι οι 4 δραστηριότητες δεν είναι απαραίτητα υπερφόρτωση (ή υπερμόρφωση) δεν εννοούσα ότι όλα τα 10χρονα πρέπει σώνει και καλά να κάνουν 4 δραστηριότητες.

Το αν ένα παιδί είναι υπερφορτωμένο (υπερμορφωμένο) ή όχι κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Πόσο χαλαρό νιώθει το ίδιο, πόσο ευχαριστημένο από τις δραστηριότητές του, πόσο ξεκούραστο.... και σε 10 χρόνια από τώρα πόσο καλά προετοιμασμένο για τη ζωή.

Βερενίκη αν το δικό σου παιδί θέλει φουλ 10 ώρες ύπνο (γιατί ένα άλλο μπορεί να θέλει 9 ή 8.5) και μία ώρα για να χαλαρώσει πριν πέσει για ύπνο, και η μετακίνηση μεταξύ σχολείου-σπιτιού-δραστηριοτήτων παίρνει αρκετό χρόνο, τότε σίγουρα δεν μπορείς να κάνεις 2 ώρες δραστηριότητες τη μέρα. Άρα κάνεις λιγότερες, εκτός αν μπορείς να οργανώσεις το χρόνο σου έτσι ώστε να εκμεταλλευτείς και τα σαββατοκύριακα.

 

Αλλά είναι απόλυτα πιθανό ένα άλλο παιδάκι ίδιας ηλικίας να καταφέρνει μια χαρά να κάνει δύο γλώσσες μέσα στην εβδομάδα, 1 ώρα βόλλεϋ το Σάββατο το πρωί και 1 ώρα κιθάρα το Σάββατο το απόγευμα. Δεν βλέπω πού είναι το δύσκολο.

Συγνώμη για την προσωπική ερώτηση, αλλά πες μου σε παρακαλώ πόσων χρονών είναι το παιδί σου?

Για να καταλάβουμε αν αυτά τα έχεις ζήσει και βλέπεις ότι "βγαίνουν" ή αν πρέπει να πάμε στην κατηγορία " α, καλά, περίμενε".

 

Το αν ένα παιδί είναι υπερφορτωμένο (υπερμορφωμένο) ή όχι κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Πόσο χαλαρό νιώθει το ίδιο, πόσο ευχαριστημένο από τις δραστηριότητές του, πόσο ξεκούραστο.... και σε 10 χρόνια από τώρα πόσο καλά προετοιμασμένο για τη ζωή.

Κοίτα, χαλαρό δεν μπορεί να αισθάνεται με τέτοιο πρόγραμμα. Όσο και αν μιλάμε υποκειμενικά, αυτό που περιγράφεις είναι ένα πολύ βαρύ πρόγραμμα, το οποίο πραγματικά κάποια παιδιά το αντέχουν και κάποια όχι (και κάποιες οικογένειες επίσης, γιατί αν έχει κανείς δύο παιδιά και ζει έτσι..... και του αρέσει.... τι να πω!).

Το υποκειμενικό έγκειται στο εάν το επιλέγω για το παιδί μου ή όχι και εκεί έχεις δίκιο.

Επειδή όμως δεν έχω εικόνα για το εάν έχεις παιδιά ή όχι και επειδή το πρόγραμμα που παρουσιάζεις το έχω δει στην πράξη, και σε ορίζοντα 10 ετίας, έχω να σου πω ότι:

Το παιδί ζει σε μία συνεχή μετακίνηση και δεν μπορεί να διαχειριστεί τον ελεύθερο χρόνο του. Δεν μπορεί να διαχειριστεί βασικά στοιχεία της ζωής του, όπως τι κάνουμε όταν βαριόμαστε ή πώς αγοράζουμε ένα βιβλίο από ένα βιβλιοπωλείο, ή όπως ανέφερα και παραπάνω, πώς στρώνουμε το κρεβάτι μας...

Κάποια στιγμή πρέπει να επιλέξει αν θα ασχοληθεί σοβαρά με το σχολείο, γιατί όλα αυτά αρχίζουν να έχουν απαιτήσεις. Τότε το παιδί, ειδικά το ικανό παιδί, πιέζεται, πιέζεται και όλα αυτά σταματάνε να του δίνουν χαρά αλλά επειδή έχει γίνει μία επένδυση σε χρήμα και σε χρόνο, δεν τα παρατάει αλλά πιέζεται και ξαναπιέζεται......

Κάποτε τα σταματάει, πάνω εκεί που έχει ανάγκη από ένα χόμπι και η μαύρη ζώνη στο καράτε στα 12 γίνεται μία ...γραφικότητα.

Εγώ είμαι κατά της "υπερφόρτωσης" του παιδιού. Και όταν λέω υπερφόρτωση, εννοώ να έχει κάθε μέρα και κάποια δραστηριότητα στην οποία να πρέπει να παραστεί. Ειδικά στις μικρές ηλικίες. 2 φορές την εβδομάδα μου φαίνονται υπεραρκετές.

Ξέρω 2 παιδάκια (8χρ + 10 χρονών)που πάνε και ολοήμερο και τα στέλνουν κάθε μέρα οι γονείς τους κάπου + Σάββατο + Κυριακή... Έχω χάσει το λογαριασμό... Και υποτίθεται επειδή θέλουν τα ίδια τα παιδάκια και επειδή "αντέχουν"... Μα είμαστε καλά; Και αν τυχόν ξεφύγει λίγο η κουβέντα, καταλαβαίνεις από τα ψιλά γράμματα ότι τα παιδιά στην ουσία διαμαρτύρονται...

Δεν μπορείς να δηλώσεις κάτι "αντικειμενικά". Αυτό που δηλώνεις είναι η άποψή σου, και η άποψή σου είναι υποκειμενική εξ ορισμού.

 

Βασικά δεν μπορείς εσύ (ο κάθε εσύ) να προτείνεις το ιδανικό για όλες τις οικογένειες, γιατί απλούστατα ιδανικό δεν υπάρχει. Ούτε κι εγώ μπορώ να το κάνω. Η κάθε οικογένεια διαφέρει, οι συνθήκες διαφέρουν, οι δυνατότητες των παιδιών διαφέρουν, τα θέλω τους διαφέρουν, όλα διαφέρουν. Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι 4 δραστηριότητες είναι πολλές για τα παιδιά, ενώ υπάρχουν παιδιά που μπουκώνουν με 2 δραστηριότητες και παιδιά που τα καταφέρνουν με 5. Υπάρχουν παιδιά πιεσμένα με μόνο μία δραστηριότητα επειδή η δραστηριότητα είναι πάνω από τις δυνατότητές τους ή επειδή οι γονείς έχουν υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις από αυτή τη μία δραστηριότητα. Η πίεση δεν είναι (μόνο) θέμα αριθμού δραστηριοτήτων. Και όταν είπα ότι οι 4 δραστηριότητες δεν είναι απαραίτητα υπερφόρτωση (ή υπερμόρφωση) δεν εννοούσα ότι όλα τα 10χρονα πρέπει σώνει και καλά να κάνουν 4 δραστηριότητες.

 

Το αν ένα παιδί είναι υπερφορτωμένο (υπερμορφωμένο) ή όχι κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Πόσο χαλαρό νιώθει το ίδιο, πόσο ευχαριστημένο από τις δραστηριότητές του, πόσο ξεκούραστο.... και σε 10 χρόνια από τώρα πόσο καλά προετοιμασμένο για τη ζωή.

Ας μην παιζουμε με τις λεξεις...ειπα πιο πανω ξεκαθαρα, οτι αν λειτουργει σε μια οικογενεια, καλα κανουν, αλλα οτι ΕΓΩ, δε θα το εκανα σε κανενα παιδι ο,τι προσωπικοτητα και να ειχε.

Απλα σε ολα και ολους, υπαρχει ενα σημειο μετα το οποιο, καποιος μπορει να πει αντικειμενικα, οτι δεν θα το προτεινε σε κανεναν. Δεν κατηγορω, δεν κατακρινω, απλα δεν θα το προτεινα λεω και παλι.

Να προσθεσω κατι που θυμηθηκα απο αλλη μας παλαιοτερη συζητηση, το μερος που ζεις. Και φυσικα, το τι εναλλακτικες εσυ εχεις να προτεινεις στο παιδι. Αν ζεις σε αστικο περιβαλλον και το μονο που εχεις να προτεινες στο παιδι να κανει, ειναι να ειναι μπροστα στην TV, ειναι θεμα.

Αν πχ εμενα ακομα στην Κυψελη, οπως πριν 10 χρονια, δεν θα ηταν το ιδιο ευκολο. Εγω περνουσα ωρες μπροστα στην τηλεοραση η τον υπολογιστη (Amiga, τοτε).

Εκει που μενω σε 5' ειμαστε στη θαλασσα. Το παιδι το ξαμολαω κανονικα, βρισκει φιλους, κανει ποδηλατο, τρεχει, παιζει στη θαλασσα με την αμμο, χειμωνα καλοκαιρι. Παμε σε θεατρικες παραστασεις και σινεμα, μουσεια κλπ μαζι οποτε βρουμε χρονο. Δεν πηζει μπροστα στην τηλεοραση. Υπαρχουν βεβεαια και μερες που τις περναει (οχι πολλες ωρες) μπροστα στο boomerang με ποπ κορν, αλλα ειναι λιγες. Ειναι ομως σημαντικο να το κανει ΚΑΙ αυτο, οταν εξω βρεχει χιονιζει, ειναι αρρωστη και κουρασμενη. Εχει το δικαιωμα, να τεμπελιασει και λιγο. Ολοι μας εχουμε αυτο το δικαιωμα.

Κι εγώ νομίζω ιδανικό για τις ηλικίας -10 είναι

ένα άθλημα (μία φορά και αν γίνεται στο σχολείο ακόμα καλύτερα)

μία ξένη γλώσσα (άλλη μία + μία ώρα στο σπίτι μελέτη)

ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΤΡΕΛΑ, ένα μουσικό όργανο (μία ώρα+ μία ώρα στο σπίτι μελέτη)

Δηλαδή για μένα, το πρόγραμμα του παιδιού της ηλικίας αυτής ιδανικά θα έπρεπε να επιβαρύνεται με 2-3 ώρες εξωσχολικά και 2 ώρες μελέτη γι αυτά στο σπίτι.

Και τα παραπάνω για έναν καλό μαθητή (όχι άριστο, απλά καλό, που δεν ζορίζεται δηλαδή). Αν το παιδί έχει δυσκολία στο σχολείο, μειώνονται ανάλογα οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Το κέντρο βάρους πέφτει στο σχολείο στην ηλικία αυτή. Δεν μπορεί το παιδί να δυσκολεύεται στην ορθογραφία και να πηγαίνει στο μπαλέτο τρεις φορές την εβδομάδα.

Και για να το συνδέσω με το παραπάνω θέμα, τι καλύτερο από το να έκανε στο σχολείο το ένα ή τα δύο από τα παραπάνω εξωσχολικά

(το παραπάνω μήνυμα είναι εντελώς υποκειμενικό, δεν μεταφέρω επιστημονική άποψη)

Little monkey, ακόμα δεν μας είπες αν έχεις παιδιά