Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Μια άλλη "γραφή" για τα τελευταία "γεγονότα" της 25ης Μαρτίου


Recommended Posts

πηγή : http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4567658&ct=4

 

Επιστροφή στην πατρίδα...

 

Του Γκαζµέντ Καπλάνι

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

 

Image.ashx?c=14234279&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=232&h=250

Την περασµένη εβδοµάδα βρέθηκα στην Πολωνία για να παρουσιάσω το βιβλίο µου. Το καλύτερο νέο για έναν νέο συγγραφέα είναι ότι το βιβλίο του πουλάει. Οι Πολωνοί διαβάζουν πολύ. Ίσως γιατί δεν τους επισκέπτεται συχνά ο ήλιος και περνάνε πολύ καιρό µέσα στα σπίτια τους. Το κοινό που συµµετείχε στις παρουσιάσεις µε εντυπωσίασε µε την ευγένεια και τη µόρφωσή του. Συνάντησα Πολωνούς φοιτητές του Τµήµατος των Νεοελληνικών του Πανεπιστηµίου της Βαρσοβίας. Συνάντησα νεαρούς Έλληνες που αποφάσισαν να δουλεύουν και να ζουν στην Πολωνία. Συνάντησα Ελληνοπολωνούς, παιδιά πολιτικών προσφύγων που γεννήθηκαν και µεγάλωσαν στην Πολωνία, συνάντησα Αλβανοπολωνούς, παιδιά πολιτικών προσφύγων και εκείνοι, που είχαν διαβάσει το βιβλίο στα πολωνικά. Όλα καλά λοιπόν, σχεδόν θαυµάσια.

 

Την ηµέρα της επιστροφής, µια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη µέρα στη Βαρσοβία, λέω να ρίξω µια µατιά στα νέα από την πατρίδα. Από την Ελλάδα εννοώ. Γιατί πατρίδα είναι πάνω απ όλα εκείνη όπου βρίσκεται το σπίτι σου και οι άνθρωποι µε τους οποίους ζεις. Μια από τις πρώτες ειδήσεις πάνω στην οποία πέφτω είναι η παρακάτω: «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίµα σου θα χύσουµε, γουρούνι Αλβανέ». Αυτό και άλλα παρόµοια ανατριχιαστικά ακούστηκαν στο κέντρο της Αθήνας, όχι από µέλη της Χρυσής Αυγής που διαδήλωναν, αλλά από βατραχανθρώπους της Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών που παρήλαυναν στην Πανεπιστηµίου και στην Αγίου Κωνσταντίνου στο πλαίσιο της επίσηµης στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου. Διαβάζω το άρθρο και δεν ξέρω τι νιώθω περισσότερο.

 

Θυµό, αηδία, οίκτο, φόβο; Μάλλον η κύρια χρεοκοπία που απειλεί την πατρίδα µας δεν είναι οικονοµική αλλά προπαντός ηθική και πολιτισµική. Την άλλη µέρα, στην Αθήνα, ελέγχω τα e-mails µου. Ανάµεσα στα µηνύµατα εκείνο ενός λιµενικού Γιώργος Κ. το όνοµά του. «Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω», γράφει, «ότι πολλοί από τους συναδέλφους µου είναι εξοργισµένοι µε τη στάση των βατραχανθρώπων της υπηρεσίας µου αλλά η φωνή της λογικής δεν ακούγεται, δεν ωρύεται στα κανάλια. Αντίθετα η φωνή του παραλόγου και της µισαλλοδοξίας ακόµα και αν εκφέρεται από 5-10 (στην προκειµένη από 36) ακούγεται λόγω του θορύβου που κάνει». Έπεται το µήνυµα ενός γνωστού µου από την Αµερική που µε ρωτά γιατί δεν ετοιµάζω τις βαλίτσες, να την κάνω για αλλού. Γράφω ένα ποστ και το αναρτώ στο µπλογκ µου. Την επόµενη µέρα διαβάζω τα σχόλια. Ένα από αυτά γράφει: «Τις τελευταίες µέρες έχω τροµάξει στην Αθήνα για τη σωµατική µου ακεραιότητα όπως δεν έχω τροµάξει ποτέ, πουθενά.

 

Και επειδή δεν θ' αφήσω αυτόν τον τρόµο να φωλιάσει στην ψυχή µου, και επειδή δεν θέλω σαν τη χελώνα να αποτραβηχτώ σε οχυρό ή καβούκι κι επειδή θυµώνω κιόλας, κι έχω αηδιάσει, κι επειδή κι εγώ διάλεξα αυτήν την πατρίδα να ζήσω και τώρα νιώθω ότι µε φτύνει σαν κουκούτσι, σκέφτοµαι ότι κάτι πρέπει να κάνουµε και ίσως πλέον όχι ο καθένας µόνος του». Αµήν, λέω µέσα µου… ΥΓ: Το βράδυ βλέπω στο Διαδίκτυο Αλβανούς Χρυσαυγίτες στη Σκόδρα να καίνε ελληνικές σηµαίες. Οι φασίστες, ανεξαρτήτως εθνικότητας, είναι σιαµαίοι αδελφοί. Κραυγάζουν τα ίδια συνθήµατα, µοιράζονται το ίδιο µίσος, την ίδια δυσοσµία ηθικής σήψης και πτωµάτων…

9Af0p2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


«Τις τελευταίες µέρες έχω τροµάξει στην Αθήνα για τη σωµατική µου ακεραιότητα όπως δεν έχω τροµάξει ποτέ, πουθενά.

 

Και επειδή δεν θ' αφήσω αυτόν τον τρόµο να φωλιάσει στην ψυχή µου, και επειδή δεν θέλω σαν τη χελώνα να αποτραβηχτώ σε οχυρό ή καβούκι κι επειδή θυµώνω κιόλας, κι έχω αηδιάσει, κι επειδή κι εγώ διάλεξα αυτήν την πατρίδα να ζήσω και τώρα νιώθω ότι µε φτύνει σαν κουκούτσι, σκέφτοµαι ότι κάτι πρέπει να κάνουµε και ίσως πλέον όχι ο καθένας µόνος του». Αµήν, λέω µέσα µου… ΥΓ: Το βράδυ βλέπω στο Διαδίκτυο Αλβανούς Χρυσαυγίτες στη Σκόδρα να καίνε ελληνικές σηµαίες. Οι φασίστες, ανεξαρτήτως εθνικότητας, είναι σιαµαίοι αδελφοί. Κραυγάζουν τα ίδια συνθήµατα, µοιράζονται το ίδιο µίσος, την ίδια δυσοσµία ηθικής σήψης και πτωµάτων

 

 

αυτα! μαζι σου, καπλανι!

Link to comment
Share on other sites

"...Την ημέρα της επιστροφής, μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα στη Βαρσοβία, λέω να ρίξω μια ματιά στα νέα από την πατρίδα. Από την Ελλάδα εννοώ. Γιατί πατρίδα είναι πάνω απʼ όλα εκείνη όπου βρίσκεται το σπίτι σου και οι άνθρωποι µε τους οποίους ζεις. ......................."

 

Τι είν'η πατρίδα μας? Μην είν' οι καμποι?

 

Συμφωνώ απολύτως με τον συγγραφέα και κατανοώ την απογοήτευση και την αγωνια του για το μελλον.

Ενίσταμαι, όμως, στο να χρησιμοποιεί τη λέξη "πατρίδα" για την Ελλάδα. Πατρίδα είναι η χώρα των πατέρων, ο τόπος που γεννηθηκε κάποιιος...

Το να αποκαλεί ο Καπλάνι την Ελλάδα πατρίιδα του ηχει στα αυτιά μου είτε μεθοδευμένο ή (και θέλω να πιστευω ότι αυτό ειναι) ατυχής χρήση της λέξης.

Δε με ενοχλεί, στο πλαίσιο της ελευθερίας της ανθρώπινης έκφρασης, αλλά θεωρώ ατοπη τη χρηση της συγκεκριμενης λέξης όταν υπάρχουν τόσες άλλες που μπορούν να τον καλύψουν ικανοποιητικά.

Κι εμενα η Σενεγάλη με ξετρελλαίνει, μου αρέσουν οι ανθρωποι της, ο πολιτισμός της, η χαρούμενη καθημερινότητά της (λέμε τώρα)...θα ήθελα να είναι πατρίδα μου, αλλά πώς να το κάνουμε, δεν είναι.

Και η Ελλάδα, μου αρέσει ή όχι είναι η πατρίδα μου

Link to comment
Share on other sites

Ενίσταμαι, όμως, στο να χρησιμοποιεί τη λέξη "πατρίδα" για την Ελλάδα. Πατρίδα είναι η χώρα των πατέρων, ο τόπος που γεννηθηκε κάποιιος...
υπάρχει λόγος να σταθούμε στην ετυμηγορία της λέξης που προφανώς έχει σχέση με τους "πατέρες" εξαιτίας πατριαρχικών παραδόσεων? εγω φυσικά θα διαφωνήσω, πατρίδα είναι η χώρα ή το σημείο που νιώθει κάποιος σπίτι του.

Εγώ δεν γεννήθηκα γερμανία αλλά η μητέρα μου κατάγεται απο εκεί και μετά απο τόσα χρόνια παραμονής κ επισκέψεων στο άλλο μου κομμάτι της οικογένειας προφανώς το νιώθω μισή πατρίδα μου σχεδόν όσο κ την Ελλάδα.

Και αν η μητέρα μου δεν ήταν εξαίματος γερμανίδα, πάλι δεν θα είχε καμία διαφορά - αυτό που ένιωσα ήταν συναισθηματικό κατά την διάρκεια των επισκέψεων. Τα παιδιά του Καπλάνι εάν νιώθουν αυτά πατρίδα τους την Ελλάδα, σαν μπαμπάς εκείνος προφανώς έτσι το νιώθει.

Και ποιοι έιμαστε εμείς για να πουμε πως κάποιος χρησιμποιεί την λέξη πατρίδα? Εγώ δεν το θεωρώ δικαίωμά μου να σχολιάσω εάν εσυ πχ και το πώς θα χρησιμοποιήσεις αυτή την λέξη όπως νιώθεις.

Πώς θα ένιωθες αν καποιος σου έλεγε οτι αυτο που νιώθεις δεν θα πρεπε να το νιώθεις επειδη ..κάποιος άλλος δεν το θέλει?

Ένα υιοθετημένο παιδί που έζησε εξωτειρκό μεχρι που το υιοθετήσει οικογένεια του εδώ, τι νιώθει?

θεωρώ ότι η λέξη πατρίδα είναι εξίσου παραπλανητική στην έννοια που την γνωρίζουμε κ την έχουμε μάθει όπως άλλες λέξεις πχ πατριωτισμός.

προφανώς,

βρισκόμαστε σε μία φάση της ιστορίας

όπου επαναπροσδιορίζονται αυτές οι έννοιες.

πλέον η ανταλλαγή πλυθησμών κ η ανάμειξή τους είναι δεδομένη, οπότε οι λέξεις που γνωρίζουμε ότι χρησιμοποιώντουσαν με έναν α τρόπο παλιότερα,

πλέον δεν μπορούν να έχουν πια την ίδια έννοια. :idea:

 

επισης η λέξη πατρίδα, αφορά κάτι που αισθάνεται κάποιος - απο ότι ξέρω δεν υπάρχει νομικός όρος για αυτό ? ή κανω λάθος, δεν ξέρω?

μπορει πχ να πεί, αισθάνομαι σαν πατρίδα την τάδε χώρα.

 

ε, σιγά την διαφορά να βαλει την λέξη σαν, ή στον γραπτό λόγο, να εννοεί στην "σαν πατρίδα μου" χώρα, την πατρίδα μου.

τι θα κανουμε , θα μαλώσουμε για το ποιος θεωρεί πατρίδα του και γιατί και ποιά χώρα και πόσο ? (όχι εμείς γενικά εννοώ)

καταλήγω στο ότι η γνώμη μου είναι ότι δεν μπορεί πιά να μετρηθεί αυτή η λέξη, με τον τρόπο με τον οποίο γινόταν παλιότερα.

Ποιός είναι ο καινούριος? Ας προσπαθήσουμε να βρούμε που συγκλίνει - όχι που αποκλίνει.

 

πατρίδα είναι ο τόπος που αγαπάς, ο τόπος που νιώθεις σπίτι σου.

πρέπει να είναι μια? όχι δεν πρέπει να είναι μια γιατί σαν άνθρωποι όπως αγαπάμε ένα πράγμα μπορούμε να αγαπάμε εξίσου. Είναι σαν να διαλέγεις μεταξύ μαμάς και μπαμπά - αυτή η επιλογή θα έιναι πάντα μια απώλεια.

κάποιος που έχει δυο πατρίδες πως νιώθει? πάντα του λείπει η άλλη.

Κάποιος που έχει ξοδέψει το ήμισυ της ζωής του, σε άλλη χώρα, δεν την νιώθει πατρίδα του, παρότι δεν εχει καμια άλλη εξαιματος σχεση? Εξαρτάται απο τον ίδιο και το πώς νιώθει!

Η μητέρα μου, αγαπάει αυτή την χώρα καθώς την μιση της ζωή την έχει περάσει εδώ, εκείνη με διάβαζε στο δημοτικό (μη με ρωτάτε πώς), ξέρει περισσότερα για την Ελλάδα/ιστορια/ κτλ απο ότι εγώ αλλά και απο ότι ο πατέρας μου που ο ίδιος εχει πολεμήσεις κιόλας,

αν θελει ή όχι να την πεί πατρίδα της, πιστεύω ότι είναι δικαίωμά της εντελώς. Για την ιστορία δεν νομίζω ότι θα έλεγε την Ελλάδα πατρίδα της, αλλα πραγματικά για ποιό λόγο κάποιος να έρθει να της πει οτι, ξερεις τι, δεν εχεις δικαίωμα να χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη, γιατί,

μόνο εγώ θεωρώ ότι έχω αυτό το δικαίωμα επειδή έτσι χρησιμοποιούταν στο παρελθόν.

 

Οι ελληνες μετανάστες που ζουν χρόνια στην γερμανία, δεν θεωρούν την γερμανια πλέον πατρίδα τους? (μια απο τις πατρίδες όχι την μια και μοναδική) Κάποιοι ναι κάποιοι όχι.

Δεν μπορεί να υπάρξει κανόνας πιστευω για αυτό... γιατί είναι σαν να αφαιρείς το δικαίωμα στον άλλο να αισθανθεί αυτό που θέλει κ αγαπά.

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι που είμαι Ελληνίδα τις ίδιες σκέψεις με τον συγγραφέα κάνω και την ίδια απογοήτευση νιώθω για την κατάσταση που επικρατεί. :oops::oops:

Ισως οι μετανάστες το νιώθουν σε μεγαλύτερο βαθμό γιατί επέλεξαν να μείνουν εδώ ενώ εμείς βρεθήκαμε.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ειχα γραψει ένα κατεβατό και σβήστηκε, καπως πρεπει να σωζεται αυτο....τελος πάντων

Λοιποοον

 

υπάρχει λόγος να σταθούμε στην ετυμηγορία της λέξης που προφανώς έχει σχέση με τους "πατέρες" εξαιτίας πατριαρχικών παραδόσεων? εγω φυσικά θα διαφωνήσω, πατρίδα είναι η χώρα ή το σημείο που νιώθει κάποιος σπίτι του.

......

θεωρώ ότι η λέξη πατρίδα είναι εξίσου παραπλανητική στην έννοια που την γνωρίζουμε κ την έχουμε μάθει όπως άλλες λέξεις πχ πατριωτισμός.

προφανώς,

βρισκόμαστε σε μία φάση της ιστορίας

όπου επαναπροσδιορίζονται αυτές οι έννοιες.

πλέον η ανταλλαγή πλυθησμών κ η ανάμειξή τους είναι δεδομένη, οπότε οι λέξεις που γνωρίζουμε ότι χρησιμοποιώντουσαν με έναν α τρόπο παλιότερα,

πλέον δεν μπορούν να έχουν πια την ίδια έννοια. :idea:

 

.

 

Αγαπητή Μαρία,

Φυσικά υπάρχει λόγος να σταθούμε στην ετυμολογια γιατί στη λέξη αναφέρθηκα εγώ και μόνο. Όταν λέμε "πατέρες" εννοούμε την οικογενεια, Πατρίδα είναι η οικογένεια, το σπίτι, η γη, η ιστορία και η παράδοση μιας χώρας.

Η λέξη "πατριωτισμός" που αναφέρεις αφορά αίσθημα και όσοι είναι οι άνθρωποι τόσα είναι και τα μεγέθη των αισθημάτων τους, γι αυτό επαναπροσδιορίζεται και καλά κάνει, προκειμένου να μην καλύπτει ακραίες θέσεις, αν και για τις ακραίες αυτες θέσεις υπαρχει άλλη λέξη, ο εθνικισμος

Η λέξη "πατρίδα" ομως είναι σαφης και ξεκάθαρη, δεν μπορει να επαναπροσδιοριστει μόνο και μόνο για να συνάδει με το πνευμα της εποχης που τεινει να περιορίσει μια γλώσσα πλούσια και ακριβή (=που εκφραζεται με ακριβεια) από φόβο μήπως μας ενοχοποιησει για ρατσισμο, εθνικισμό φανατισμό...

 

Για την ανταλλαγή πληθυσμών έχω τοποθετηθεί άλλες φορές, μόνο καλό βλέπω σε αυτή, θεωρώ όμως πολύ σημαντικό να μη χαθούν οι ιδιαιτερότητες των πληθυσμών αυτών

 

Και ποιοι έιμαστε εμείς για να πουμε πως κάποιος χρησιμποιεί την λέξη πατρίδα? Εγώ δεν το θεωρώ δικαίωμά μου να σχολιάσω εάν εσυ πχ και το πώς θα χρησιμοποιήσεις αυτή την λέξη όπως νιώθεις.

Πώς θα ένιωθες αν καποιος σου έλεγε οτι αυτο που νιώθεις δεν θα πρεπε να το νιώθεις επειδη ..κάποιος άλλος δεν το θέλει?

.

 

Εγώ πάλι θεωρώ δικαίωμα του συγγραφέα να σχολιάσει ό,τι θέλει, και δικαίωμα δικό μου να σχολιάσω ο,τιδήποτε σε ενα κείμενο που αναρτηθηκε προς σχολιασμό εδώ και να έχω ένσταση, καθώς και δικό σου δικαίωμα να ενίστασαι στην ενστασή μου.

 

Ούτε σχολίασα το τι νιωθει ο Καπλάνι, μάλιστα υπερτόνισα ότι ειναι δικαίωμά του να εκφράζεται όπως νιώθει, γιατί κατηγορούμαι για αυτό λοιπόν?

Δε θα μαλώσουμε, φυσικά (όπως λες παρακάτω) γιατί είναι ανθρώπινο ΄και θεμιτό να διαφωνούμε, αλλά κόσμια, παρακαλώ, όχι να με παρεις από τα μούτρα :)

 

Κατα τ'αλλα σε φιλώ

.

Link to comment
Share on other sites

για να ειμαι ακριβοδίκαιη, όμως, θα ήθελα να εβγαινε τώρα ο Καπλάνι και να μου έλεγε

 

"μαντάμ, από όοοοολα αυτά που έγραψα, το πατρίδα σου έκανε εντυπωση? τραβήξου στην άκρη και μη μου χαλάς το θέμα"

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...