Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Ο γιος μου με χτυπαει..


Recommended Posts

Το τελευταιο εξαμηνο, μετα τις διακοπες των Χριστουγεννων ο γιος μου εγινε πιο επιθετικος απο ποτε. Παντα ηταν ανυσηχο παιδι αλλα και συνεσταλμενο και λογω του σωματος του ειχε προβλημα με τα αλλα παιδια. Ηταν πιο κοντος απο τα υπολοιπα παιδια της ηλικιας του, λιγοτερο δυνατος και αρκετα στρουμπουλος. Φετος, στην ηλικια των 14 αρχισε να ασχολειται με το Kick Boxing και πλεον ειναι λεπτος και αρκετα δυνατος. Πριν τα Χριστουγεννα πηρε διημερη αποβολη απο το σχολειο επειδη μαζι με ενα φιλο του που εκανε παρεα τα τελευταια 3 χρονια πειραζαν ενα κοριτσι στο σχολειο. Του απαγορευσαμε να κανει παρεα με αυτο το παιδι και τους υπολοιπους φιλους αυτου του παιδιου, και με τα πολλα το δεχτηκε. Παρολα αυτα, μετα απο κανα μηνα αρχισε παλι παρεα μαζι τους. Κανει κοπανες, συμμετεχει ενεργα σε καταληψεις, πινει καφεδες και οινοπνευματωδη και εχω την υπονοια πως καπνιζει. Οταν τα μαθαμε αυτα δεν τον αφηνουμε να βγαινει αν δεν ξερουμε με ποιους ειναι και που παει. Ανηκει και σε μια παρεα της οποιας τα παιδια ειναι πολυ καλα και ξερουμε τις οικογενειες τους. Αυτος λεει ομως πς βαριεται να βγαινει μαζι τους και παιρναει ολη τη μερα κλισμενος στο δωματιο του επειδη λεει πως και μονο που ξερουμε εγω και ο πατερας του τα ονοματα των φιλων του ντρεπεται. Με βριζει συνεχεια, και οποτε θελει να βγει και δεν τον αφηνουμε αρχιζει να σπαει πραγματα στο σπιτι και να με χτυπαει εμενα και τον αντρα μου. Δεν μπορω να τον ελεγξω και ο αντρας μου λειπει συνεχεια λογω της δουλειας του. Ειναι διευθυντης σε μια εταιρια (προτιμω να μην πω το ονομα) και δουλευει 14 μπορει και 16 ωρες την μερα. Στις διακοπες του Πασχα του απαγορευσαμε να ερθει στην Καλαματα που ειναι η γιαγια του και ο παππους του για να μην τους χαλασει τις διακοπες με την συμπεριφορα του. Οταν το εμαθε αυτο εριξε μπουνια στο προσωπο του πατερα του και επειτα στο στομαχι. Δοξα το θεω δεν του εκανε μεγαλη ζημια και ο ιδιος λεει οτι δεν ηθελε να τον τραυματισει. Κατα την διαρκεια των διακοπων δεν ετρωγε σχεδον τιποτα και περνουσε ελαχιστες ωρες στο σπιτι.

Πλεον παιρναει παλι ολη την μερα στο δωματιο του και δεν εχει παει σχολειο εδω και 3 μερες. Λεει οτι αν δεν το αφησουμε να κανει παρεα με αυτους που θελει και αν δεν παψουμε να ασχολουμαστε μαζι του και με το τι κανει θα μεινει στην ιδια ταξη. Εχει περιθωριο για 8 απουσιες ακομη! Επεισης δεν τρωει και δεν πινει τπτ εδω και περιπου 20 ωρες. Τι να κανω? Ευχαριστω για οποιαδηποτε συμβουλη μου δωσετε.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 52
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Ραντεβου με ψυχολογο και μάλιστα άμεσα θα έκανα κ εγώ. Οι γονείς μου ακολούθησαν την ίδια συνταγή και πήραν συμβουλές όταν είχαν μικρά παιδια και εγώ αν και ο γιος μου είναι 3 ετών, φέτος αντιμετώπισα μια μικρή δυσκολία και έκανα κ εγώ το ίδιο. Με βοήθησε απίστευτα.

Σα δευτερεύον, επειδή έχω ασχοληθεί χρόνια με τις πολεμικές τέχνες, το kick boxing και την πυγμαχία, πρέπει να μιλήσεις με το δάσκαλό του. Ένας καλός δάσκαλος κάνει θαύματα και ένας αδιάφορος δάσκαλος στην καλύτερη περίπτωση κάνει ζημιά στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά του παιδιού. Στην εφηβεία που τα πράγματα δυσκολεύουν και τα πρότυπα του παιδιού αλλάζουν οι δάσκαλοι των πολεμικών τεχνών γίνονται τα πρότυπα των παιδιών και πρέπει να επιλέγονται με προσοχή. Στο χώρο αυτό, αρκετοι που το παίζουν δάσκαλοι-προπονητές, δεν είναι και δεν ξέρουν να χειρηστούν καταστάσεις. Από εμπειρία και μόνο, στην εφηβεία ένας καλός δάσκαλος tae kwon do βοήθησε πολύ τον ξάδερφό μου που ήταν πολύ επιθετικό παιδι...

 

Όμως ο ψυχολόγος είναι απαραίτητος και για εσάς και για το παιδι...

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα!

Πραγματικά μου ακούγεται δυσκολη κατασταση...

Φυσικα μέχρι να βρεθεί λύση καλυτερα να μην έρχεστε σε εντάσεις μεταξύ σας αντιθέτως προσπάθησε να του μιλήσεις ήρεμα και να συζητήσετε τι σας ενοχλει. Μια μικρη προσωπική ψυχολογιση της κατάστασης απο μέρους σας.

Σίγουρα θα χρειαστείς βοήθεια ειδικού και ο μικρος αλλα και θα πρεπει να έρθεις πιο κοντα με το παιδι να σας εμπιστεύεται δηλαδη και να σας ακούει και φυσικα να σας λεει οτι κανει!

Υπομονή να εχεις και με τροπο θα υπάρξει καλο αποτέλεσμα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Νταξει πολλά παιδιά στην εφηβεία κάνουν την επανάσταση τους οπότε το ότι κάνει κοπανες στο σχολείο καπνιζει κτλ, δεν είναι και ασυνήθιστο. Όχι ότι είναι και το καλύτερο, αλλά όλοι είχαμε συμμαθητές στο γυμνασιο σε τέτοια φάση. Κάποιοι εστρωσαν αργότερα, κάποιοι όχι. Αυτό όμως που με ξεπερνάει και το θεωρώ αδιανοητο είναι ότι σας δερνει! Αν είναι δυνατόν, παιδί να χτυπάει τους γονείς του?? Και καθεστε και το ανεχεστε? Αν στο επόμενο χτύπημα σας.προκαλέσει μόνιμη ζημιά το έχεις σκεφτεί? Ψυχολογο άμεσα. Δεν είναι συμπεριφορά παιδιού αυτή, βασικά δεν είναι καν συμπεριφορά πολιτισμενου ανθρώπου αυτή. Και μπορεί εσείς ως γονείς του να δειχνετε κατανόηση και να τα ανεχεστε, αλλά αν έχει αυτή τη συμπεριφορά και προς άλλους ανθρώπους (συμμαθητές, δάσκαλοι, συγγενεις) δεν θα δείξουν την ίδια κατανόηση.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ραντεβού με ψυχολόγο θα έλεγα και εγώ.

 

Οσον αφορά τις απουσίες , άστον να χάσει τη χρονιά για να καταλάβει ότι οι πράξεις του πρέπει να έχουν συνέπειες.

Εσείς το χτυπάτε ???το χτυπάγατε ποτέ ???

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστω ολους σασ για τις συμβουλες που μου δωσατε. Οχι δεν τεθηκε ποτε λογος να τον χτυπησουμε αλλα πλεον ειμαστε στην κατασταση που δεν μπορουμε. Ειναι πιο δυνατος απο εμενα και πολυ πιο γρηγορος απο τον πατερα του. Ειναι δυσκολο να τον ελενξουμε οταν αγριευει και προτιμουμε να μην ανακατεψουμε την αστυνομια. Κατι το οποιο ξεχασα να αναφερω ειναι οτι λογω της σωματικης του καταστασεις παρακολουθοταν απο παιδοψυχολογο για 2 χρονια (2012-13). Πλεον μας λεεει οτι ηταν ενα χασιμο χρονου και χρηματων, και οτι δεν βοηθηθηκε καθολου απο αυτο. Ο προπονητης παρεπιπτοντως αυτο που θελει ειναι να βγαλει δυνατους αθλητες. Θελει να κατεβασει τον γιο μου σε πρωταθλημα. Θα επικοινωνησουμε μαζι του σχετικα με αυτο. Ευχαριστω τον χρηστη eliz8 για την συμβουλη. Ολους σας δηλαδη. Θα ακολουθησω οσα απο αυτα μπορω. Ελπιζω να με βοηθησετε εξισου και με τα μελλοντικα θεματα. Θα ενημερωσω οταν εχω νεα. Ευχαριστω και παλι.

Link to comment
Share on other sites

Σχετικα με τις απουσιες εχει πλεον 130 απουσιες, εκ των οποιων οι 110 περιπου δεν δικαιολογουνται, και η διαγωγη του δεν ειναι και η καλυτερη οποτε λιγο δυσκολο να τον περασουν ταξη. Δεν τον ενδιαφερει και πολυ. Αυτο που θα κερδισει' ειναι οτι δεν θα υπαρχει πλεον λογος να διαβαζει και τωρα που εμεινε μια φορα δεν θα εχει κανενα προβλημα να μειναι και δευτερη.

Link to comment
Share on other sites

Παρα πολυ δυσκολο αυτο που ζειτε. Συμφωνω με το να μιλησετε αμεσα με ψυχολογο, οχι να παει ντε και καλα το παιδι αλλα να πατε εσεις σιγουρα ωστε να σας καθοδηγησει.

Αυτοκαταστρεφεται το παιδακι και εχει χαθει καθε επικοινωνια και σεβασμος αναμεσα σας. Με τον τοσο αυστηρο ελεγχο δεν διορθωνεται τιποτα, και σε μπουκαλι να τον κλεισετε δεν θα αλλαξει χαρακτηρα, ο σκοπος ειναι να βελτιωθει η σχεση και η επικοινωνια σας και να δει αλλιως τα πραγματα, να καταλαβει τις συνεπειες που εχουν οι πραξεις του και το που οδηγει τη ζωη του με αυτη τη συμπεριφορα.

Δεν ξερω πρακτικα πως θα αντιδρουσα αλλα νομιζω χρειαζεται ενα μιγμα αγαπης αλλα και αυστηροτητας. Δηλαδη ναι μεν σε αγαπαμε και σε στηριζουμε αλλα οταν βαρας τον πατερα σου με μπουνια στο προσωπο (!!! η πληρης απαξιωση δηλαδη!) εκει χρειαζεται πολυ μεγαλη τιμωρια, οχι απλα να μην βγει, δεν ξερω τι, σε αυτα θα σας βοηθησει ο ψυχολογος. Ή το να μεινει στην ταξη μπορει να σημαινει οτι δεν θα κανει διακοπες αλλα θα δουλευει για το χαρτζιλικι του πχ ως λατζερης ή οτι θα κανει φροντιστηριο ολο το καλοκαιρι.

Πρεπει να βρει κινητρα και ο ιδιος να θελησει ενα καλυτερο μελλον για τον εαυτο του. Σε ολο αυτο πρεπει να γινετε μεντορες και συμμαχοι και οχι δικτατορες που θα μισει.

Πολυ δυσκολο αλλα ειναι σε ηλικια που περναει ο λογος σας ακομα, ευχομαι να βελτιωθει η κατασταση γρηγορα!

Link to comment
Share on other sites

Θα έλεγα να ψάξεις αν υπάρχει και ζήτημα χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Αυτές οι απότομες μεταπτώσεις, οι βίαιες εκρήξεις, ίσως ξακινούν από εκεί. Είχα ακούσει πως υπάρχουν κέντρα όπου μπορείς να τους πας γενετικό υλικό (πχ τρίχες από τη χτένα του) και να κάνουν ανάλυση για τέτοιες ουσίες. Υπάρχουν αδέλφια ή άλλοι συγγενείς που να εμπιστεύεται και να υπολογίζει ο γιος σου;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Με 130 απουσιες δύσκολα τα πράγματα. Μήπως να σκεφτοσασταν το ενδεχόμενο να πάει σε κάποια τεχνική σχολή η σε εσπερινο? Εκεί συνήθως είναι πιο εύκολα αλλά πάλι πρέπει να πηγαίνει να παρακολουθεί .

Γενικά έχει άλλα ενδιαφέροντα και δραστηριότητες εκτός από το κικ μποξινγκ?

Link to comment
Share on other sites

Εβλεπα προ χτεσ σε επανάληψη την εκμπομπη του Σρόιτερ για να αναβόλικα και περιέγραφαν παρόμοιες συμπεριφορές και μεταπτώσεις. εφόσον ο προπονητής ψάχνει πρωταθλητές μπορεί να είναι ικανός και για αυτό (λέω δεν το ξέρω τον άνθρωπο)

 

Πάντως ισχύει το μεγαλώνουν τα παιδάκια μου ...μεγαλώνουν τα φαρμάκια μου,

 

Κουράγιο και υπομονή

Link to comment
Share on other sites

Elenh SUrR, συμφωνώ με όλα τα προαναφερόμενα και απλώς θα προσθέσω και τα εξής:

καταρχήν, επειδή έχω υπάρξει μαθήτρια σε σχολή πολεμικών τεχνών, ναι, ο δάσκαλος θέλει να βγάλει πρωταθλητές, όχι άγρια ζώα. Αν βλέπεις κάτι τέτοιο απλό την πλευρά του δασκάλου (ότι τον ωθεί στο να γίνει σκληρός, υπό την έννοια του αμείλικτου, του κυνικού) τότε είναι επικύνδυνος και θα πρέπει να απομακρύνετε το παιδί από αυτόν. Ένα από τα βασικά θέματα που τίθενται στις σχολές πολεμικών τεχνών είναι η απόλυτη πειθαρχία (στο δάσκαλο, και γενικότερα) οπότε σε πολλές περιπτώσεις έχουν βοηθήσει οι πολεμικές τέχνες τα ατίθασα παιδιά, να γίνουν πιο υπάκουα.

Νομίζω ότι ο ψυχολόγος επιβάλλεται (τουλάχιστον να τον επισκεφθείτε εσείς, να τον συμβουλετείτε) γιατί δεν είναι δυνατόν οι σχέση γονέα παιδιού να βασίζεται στο ποιος είναι πιό δυνατός ή πιο γρήγορος (λες και είστε θηρία σε ζούγκλα) κι επίσης θα σου έλεγα να μιλήσεις με τους καθηγητές του (στο σχολείο, στη σχολή πολεμικής τέχνης, σε φροντιστήριο εάν πηγαίνει) να αφουγκραστείς τι γίνεται κι εκεί. Σίγουρα θα σου πουν δυο λόγια, μπορεί και να σε συμβουλεύσουν, και σε κάθε περίπτωση θα πάρεις πληροφορίες απαραίτητες από αυτούς για να συζητήσεις με τον ψυχολόγο.

Α, επίσης, υπάρχουν και διάφορες τηλεφωνικές γραμμές (όπως η Γραμμή-Σύνδεσμος 801 801 1177, που είναι για γονείς) που μπορείς να πάρεις για αρχή, να σου δόσουν κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για το πώς να κινηθείς.

Έυχομαι να πάνε όλα καλά

Link to comment
Share on other sites

Ειναι μια ιστορια που μου κινει την περιεργεια αν οχι την δυσπιστια για τους εξης λογους: Περιγραφεις καταστασεις (μπουνιες στο προσωπο και το στομαχι του πατερα, ξυλο σε σενα, 130 απουσιες στο σχολειο) με μια παθητικοτητα κι ολα αυτα απο ενα 14χρονο. Ολα αυτα δεν μπορει να προερχονται απο λιγους μηνες πολεμικων τεχνων. Κι αναρωτιεμαι που εισασταν εσεις σαν γονεις ολα αυτα τα χρονια , πως δηλαδη αφησατε ενα παιδι να αναπτυξει αυτα τα αγρια ενστικτα, στην τελικη ποια ειναι η συμμετοχη σας στην διαπαιδαγωγηση του? "Δουλευουμε" με τα παιδια μας απο μικρα επιβαλλοντας ορια και κανονες, μαθαινοντας τους τον σεβασμο στους αλλους και αξιες που μπορουν να βοηθησουν τα ιδια. Και η αγαπη για την μαθηση ειναι μια απο αυτες. Ολα αυτα με μια επιφυλαξη για το αν ειναι αληθινα η τρολλ.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ειναι μια ιστορια που μου κινει την περιεργεια αν οχι την δυσπιστια για τους εξης λογους: Περιγραφεις καταστασεις (μπουνιες στο προσωπο και το στομαχι του πατερα, ξυλο σε σενα, 130 απουσιες στο σχολειο) με μια παθητικοτητα κι ολα αυτα απο ενα 14χρονο. Ολα αυτα δεν μπορει να προερχονται απο λιγους μηνες πολεμικων τεχνων. Κι αναρωτιεμαι που εισασταν εσεις σαν γονεις ολα αυτα τα χρονια , πως δηλαδη αφησατε ενα παιδι να αναπτυξει αυτα τα αγρια ενστικτα, στην τελικη ποια ειναι η συμμετοχη σας στην διαπαιδαγωγηση του? "Δουλευουμε" με τα παιδια μας απο μικρα επιβαλλοντας ορια και κανονες, μαθαινοντας τους τον σεβασμο στους αλλους και αξιες που μπορουν να βοηθησουν τα ιδια. Και η αγαπη για την μαθηση ειναι μια απο αυτες. Ολα αυτα με μια επιφυλαξη για το αν ειναι αληθινα η τρολλ.

 

Aυτο ακριβως σκεφτομουν κι εγω. Ελπιζω να ειναι τρολ, περιγραφεται μια κατασταση ακραια...

Link to comment
Share on other sites

Πες μου πως μας δουλευεις... Pleaaaseee... Δε μπορω να πιστεψω οτι η ιστορια ειναι αληθινη. Αν δεν ειναι εχετε κανει τραγικα λαθη και μονο με δραστικα μετρα θα διορθωθουν... Κοινωνικα δραστικα μετρα...

Link to comment
Share on other sites

Aυτο ακριβως σκεφτομουν κι εγω. Ελπιζω να ειναι τρολ, περιγραφεται μια κατασταση ακραια...

 

Εαν δεν είναι αγριο τρολαρισμα (όπως το χαρακτηρισα στην αρχή) κάποια στάδια έχουν παραληφθεί.

Δεν μπορεί από τη μια μέρα στην άλλη ενα παιδί να αλλάξει τόσο ριζικά τη συμπεριφορά του, να φτασει σε τόσο ακραίες συμπεριφορές και οι γονείς να στέκονται ως απλοί παρατηρητές και μετά να εξανιστανται όταν φτάσει σε σημείο να σηκώσει χερι, και μάλιστα εις διπλούν, στον πατερα του.

Δεν μπορώ να πιστέψω πως μια μάνα σε τέτοια κατάσταση δεν έχει κάνει κινήσεις (ναι, ακόμα και αστυνομία) και περιμένει από ενα φόρουμ, οπου οι περισσότεροι είμαστε ασχετοι με τέτοια σοβαρά περιστατικά, να της πούνε τι να κάνει. Και φαίνεται απο το δεύτερο μήνυμα οτι η μεγαλύτερη ανησυχία είναι που θα χάσει τη χρονια απο απουσίες....

Link to comment
Share on other sites

Μια στιγμή βρε παιδιά... πού είπε η γυναίκα ότι στεκόταν ως απλός παρατηρητής τόσα χρόνια, ή ότι μόνο οι απουσίες την ενδιαφέρουν; Είτε είναι τρολ, είτε όχι, υπάρχουν δύσκολα και εύκολα παιδιά, και δεν φταίνε πάντα ή μόνο οι γονείς. Μπορεί να υπάρχουν ένα σωρό άλλα θέματα, ορμονικά, ψυχιατρικά κτλ. Δεν είναι όλα στον έλεγχό μας. Προπαντός όσοι έχουμε μικρότερα παιδιά, ας μη λέμε μεγάλα λόγια.

 

Αν δεν είναι τρολ, πήγαινε σε ψυχολόγο/ψυχίατρο. Εύχομαι καλή δύναμη και στους γονείς, και στο παιδί.

Link to comment
Share on other sites

Καλά μου κορίτσια, παιδιά μεγαλώνουμε όλες κι ας κρατάμε μικρό καλάθι...υπάρχουν κακές παρέες, υπάρχουν ουσίες, υπάρχουν ψυχικές ασθένειες που εκδηλώνονται σε αυτή την ηλικία...Θεός φυλάξοι αλλά δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στη γωνία.

Link to comment
Share on other sites

Δεν μου πέρασε καν από το μυαλό ότι το θέμα μπορεί να είναι τρολ μέχρι που αναφέρθηκε και πραγματικά δεν έχω καμία άποψη για το αν αληθεύει. Άλλωστε είμαι πολύ νέα στο φορουμ και δεν μπορώ να καταλάβω ποιον και τι εξυπηρετεί ένα ψεύτικο θέμα.

Όμως ότι και να συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση, μια τέτοια ιστορία δυστυχώς δεν είναι και τόσο εξωπραγματική και έχω αληθινό παράδειγμα στο φιλικό μου περιβάλλον με παιδί 11 χρονών μιας φαινομενικά καταπληκτικής οικογένειας. Ο λόγος που δεν τα μαθαίνουμε είναι γιατί κανείς δεν τα συζητάει. Αν φταίνε οι γονείς? προφανώς και έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, όμως πάνω στον πανικό δεν είναι η ώρα για να μοιράσει μια οικογένεια ευθύνες, είναι η ώρα για δραστικές πράξεις και ας αφήσουμε τους ειδικούς να κάνουν τα υπόλοιπα.

Τα θέματα αυτά αφορούν παιδια στα άκρα, γονείς σε δύσκολη θέση και είναι πολύ λεπτά.

Link to comment
Share on other sites

Μια στιγμή βρε παιδιά... πού είπε η γυναίκα ότι στεκόταν ως απλός παρατηρητής τόσα χρόνια, ή ότι μόνο οι απουσίες την ενδιαφέρουν; Είτε είναι τρολ, είτε όχι, υπάρχουν δύσκολα και εύκολα παιδιά, και δεν φταίνε πάντα ή μόνο οι γονείς. Μπορεί να υπάρχουν ένα σωρό άλλα θέματα, ορμονικά, ψυχιατρικά κτλ. Δεν είναι όλα στον έλεγχό μας. Προπαντός όσοι έχουμε μικρότερα παιδιά, ας μη λέμε μεγάλα λόγια.

 

.

 

Καλά μου κορίτσια, παιδιά μεγαλώνουμε όλες κι ας κρατάμε μικρό καλάθι...υπάρχουν κακές παρέες, υπάρχουν ουσίες, υπάρχουν ψυχικές ασθένειες που εκδηλώνονται σε αυτή την ηλικία...Θεός φυλάξοι αλλά δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στη γωνία.

 

Μεγάλα λόγια για το πως θα εξελιχτεί το παιδί μας σαφώς και δεν μπορούμε να πούμε. Το να 'παρακολουθούμε ' όμως τη σταση του, τον τρόπο του και αν επεμβαίνουμε ΠΡΙΝ αυτό αρχισει και μας βαραει δεν το βρισκω τοσο δυσκολο....

Τα παιδια δεν γινονται ετσι από τη μια μερα στην άλλη εκτος αν όπως ειπε η PAX υπαρχουν ιατρικα θεματα....και παλι υπαρχουν ενδείξεις δηλαδηγ που οφείλουμε να αξιολογησουμε

 

 

μια τέτοια ιστορία δυστυχώς δεν είναι και τόσο εξωπραγματική και έχω αληθινό παράδειγμα στο φιλικό μου περιβάλλον με παιδί 11 χρονών μιας φαινομενικά καταπληκτικής οικογένειας. Ο λόγος που δεν τα μαθαίνουμε είναι γιατί κανείς δεν τα συζητάει. Αν φταίνε οι γονείς? προφανώς και έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, όμως πάνω στον πανικό δεν είναι η ώρα για να μοιράσει μια οικογένεια ευθύνες, είναι η ώρα για δραστικές πράξεις και ας αφήσουμε τους ειδικούς να κάνουν τα υπόλοιπα.

.

Σαφως και το λαθος αφορα τους γονεις.....τωρα το πως θα το διαχειριστουν εχει να κανει με πολλους παραμέτρους.....Ενας γονιος που εχει αφησει για πολλα χρονια ένα παιδι να πορευεται με τα λαθη του ιδιου, δε νομιζω να εχει αντιληφθεί τοσο το λαθος του ;)

φαυλος κυκλος.....

Η βοηθεια ειδικου επιβάλλεται..

Link to comment
Share on other sites

Γεια σας και απο εμενα! Εγω δεν εχω ακομα παιδια(αν και προσπαθουμε και θελουμε αλλα αυτο ειαι αλλο θεμα) αλλα είμαι αρκετα νέα 21,5. Ως έφηβη γυρω στα 14 ειχα και εγω ασχημες παρεες. Καναμε κοπανες, καπνιζανε και οχι μονο τσιγαρα (ευτυχως εγω λογω ασθματος δεν δοκιμασα ποτε ) γενικα ειχαν συμπεριφορα που δεν αρμοζει σε παιδια τετοιας ηλικιας. Οι γονεις μου για πολυ καιρο δοκιμασανε την τακτικη: Σε κλεινω σπιτι και δεν κανεις τιποτα αλλο απο διαβασμα και σχολειο. Προφανως κατι τετοιο ΔΕΝ εγινε ποτε διοτι στο δωματιο μου εκανα πως διαβαζα ενω ασχολιομουν με ασχετα πραγματα (ακομα και το κινητο μου ειχαν παρει) και στο σχολειο εκανα κοπανες και ημουν αντιπαθής στους περισσοτερους καθηγητες. Τα παιδια σε αυτην την ηλικια που ειναι νηφάλια και εχουν τετοιες συμπεριφορες καταλαβαινουν πως κατι δεν παει καλα και μιλαω απο προσωπικη εμπειρια! Ηξερα πως ολο αυτο δεν ειναι σωστο αλλα το συνεχιζα γιατι μου προκαλουσε στιγμιαια ευχαριστηση. Δηλ μου αρεσε μονο οταν περνουσα χρονο με αυτα τα παιδια! Εφτασα σε σημειο να σιχαινομαι τον εαυτο μου και ολα αυτα μεσα σε μια σχολικη χρονια 9 μηνων!!!! Ολα αυτα δυστυχως γινονται γρηγορα!! ειναι να μην μπλεξεις που λενε! Εμενα προσωπικα οι γονεις μου δεν με βοηθησανε αλλα μονο με εκνευρισανε. Δεν τους ειχα διπλα μου διοτι η γκρινια και τετοιου ειδους τιμωρίες δεν κανουν δουλεια. Εμενα αυτο που με συνέφερε ηταν η σιχαμαρα που ενιωθα για τον εαυτο μου. Δυνατο κίνητρο αλλα πολυ επώδυνο. Αν και μικρη μπορω να σου δωσω μια συμβουλη που αν θες να την εχεις στο πισω μερος του μυαλου σου. Πρεπει να μαθεις αν το παιδι σου κανει αλλες ουσιες πιο βαριες απο ενα απλο τσιγαρο με νικοτίνη διοτι η συμπεριφορα του ειναι πολυ επιθετικη χωρίς λογο. Επισης ειναι πολυ βασικο το παιδι να νιωθει πως εχει διπλα του γονεις που τον νοιάζονται και οχι γονεις που γκρινιαζουν και τον τον καταλαβαινουν (δεν λεω πως δεν νοιαζεστε λεω πως το βλεπει το παιδι) αλλα για να το κανετε αυτο αποτελεσματικα πρεπει να πας σε εναν ψυχολογο και να σε συμβουλεψει. Το παιδι ειναι μικρο ακομα σε ηλικια και μπορεις να τον κουμανταρεις ακομα αλλα με τον σωστο τροπο που ενας ψυχολογος θα σε μαθει. Μην αφησεις το παιδι σου να παρει τον ελεγχο, μην φοβαστε το παιδι σας (διοτι αυτο καταλαβαινω πως το φοβαστε επειδη ειναι δυνατο και σας χτυπαει), θελει τροπο και οχι απλα μια χυμα τιμωρία. Δεν τα λεω αυτα επειδη θελω να ακουστω σαν εξυπνη απλα επειδη εχω περασει απο τετοια φαση και ως εφηβη δεν ενιωσα ουτε στιγμη τους γονεις μου διπλα μου παρολο που πλεον καταλαβαινω πως εδωσαν μαχη αλλα οχι με τον σωστο τροπο!!!!! Πλεον η ηλικια των 14 για μενα ειναι η πιο κρίσιμη ηλικια και εχω τις χειροτερες αναμνήσεις που θα μπορουσα ποτε να εχω!!!!!! Δυστυχως ή ευτυχως εγω οπως ειπα δεν ενιωθα συμβατή με ολο αυτο και ξεκοψα και στρώθηκα μονη μου και στην συμπεριφορα αλλα και στο διαβασμα!!! Μην αφησετε το παιδι να το περασει ολο αυτο γιατι μπορει να μην εχει τη δυναμη να σταθεροποιηθει απο μονος του στα ποδια του. Θελει βοηθεια!!!!!!!!! Σαν γονεις δινεται αγωνα αλλα το θεμα ειναι να το καταλαβει το παιδι, εαν εκεινος δεν το νιωθει αυτο τοτε θα ειναι δυσκολο για ολους!!!!!

M2gwp2.png
Link to comment
Share on other sites

Μεγάλα λόγια για το πως θα εξελιχτεί το παιδί μας σαφώς και δεν μπορούμε να πούμε. Το να 'παρακολουθούμε ' όμως τη σταση του, τον τρόπο του και αν επεμβαίνουμε ΠΡΙΝ αυτό αρχισει και μας βαραει δεν το βρισκω τοσο δυσκολο....

Τα παιδια δεν γινονται ετσι από τη μια μερα στην άλλη εκτος αν όπως ειπε η PAX υπαρχουν ιατρικα θεματα....και παλι υπαρχουν ενδείξεις δηλαδηγ που οφείλουμε να αξιολογησουμε

 

Και ποιος μας λέει πως δεν υπάρχουν ιατρικά προβλήματα και σε αυτή την περίπτωση; Η θεματοθέτρια ανέφερε σε προηγούμενο ποστ ότι ήδη το παιδί παρακολουθούνταν για χρόνια από παιδοψυχολόγο. Επίσης, θεωρώ πως αν μπλέξεις με ουσίες, τα πράγματα βγαίνουν εκτός ελέγχου πάρα πολύ γρήγορα.

 

Τέλος πάντων, θα προτιμούσα να μη συνεχίσω, αφού η κοπέλα δεν ξαναμπήκε. Μακάρι να ξεπεραστούν όλα.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...