Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Γύρω γύρω όλοι στη μέση η......


Recommended Posts

Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι…

Καλοκαίρι, Αύγουστος κι ο αδερφός μου παντρεύεται. Το σπίτι που θα μείνουν με τη νύφη μου είναι ένας από τους 3 ορόφους σε οικογενειακή κατοικία, στην εξοχή. Το ένα από τα 3 σπίτια χρησιμοποιείται από την εμάς ως παραθεριστική κατοικία, για 3 εβδομάδες τον χρόνο. Κανένα από τα 3 διαμερίσματα δεν έχει γραφτεί επισήμως ούτε σε μένα, ούτε στον αδερφό μου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, με λόγο, αυτό που χρησιμοποιούμε εμείς είναι δικό μας, το δεύτερο είναι του αδερφού μου και το τρίτο των γονιών μου. Οκ μέχρι εδώ?

 

Ο αδερφός μου και η νύφη μου θέλουνε να κάνουνε ανακαίνιση στο σπίτι τους πριν παντρευτούνε. Κουβαλάνε λοιπόν στο σπίτι που εμείς παραθερίζουμε, όποιο έπιπλο δεν θέλουνε και ότι πρέπει να μείνει αλλού μέχρι να ολοκληρωθεί η ανακαίνιση. Χωρίς εγώ να ειδοποιηθώ. Πάμε για διακοπές με τον άντρα μου και τα παιδιά και βρίσκουμε το σπίτι τίγκα στα ξένα έπιπλα. Δεν λέμε κάτι αλλά εγώ έχω στραβώσει άσχημα κι ο άντρας μου έχει πάθει εγκεφαλικό αλλά προς το παρόν δεν μιλάει.

Οι διακοπές? Ένα χάλι. Από πάνω μας κομπρεσέρ να δουλεύουν από τις 7 το πρωί. Μάστορες να κοπανάνε. Γενικώς ένα πανηγύρι και όλα αυτά να τα έχουμε μάθει την τελευταία στιγμή. Κανένας δεν μας είπε από πριν τι κατάσταση θα συναντήσουμε ώστε να κάνουμε το κουμάντο μας και να πάμε κάπου αλλού για διακοπές. Εγώ χτυπάω συνεχή εγκεφαλικά, ο άντρας μου μέσα στα νεύρα και η μάνα μου να μου λέει εν συνεχεία «μην κάνεις φασαρία, κάνε υπομονή μέχρι να παντρευτούν, μην δημιουργήσουμε προβλήματα σε τέτοια περίσταση» και τέτοια. Κοινώς μην μιλάς, μη λες κουβέντα, πέρασε εσύ χάλια αλλά μην στενοχωρηθεί η νυφούλα κι ο αδερφός μου γιατί πιέζεται ο καημένος. Ενώ εγώ μπορώ να αντέξω τα πάντα.

 

Από τότε λοιπόν άρχισαν τα προβλήματα. Η νύφη χώθηκε σιγά σιγά στο σπίτι που παραθερίζαμε, μετέφερε κι άλλα πράγματα, έβγαλε τα δικά μου από τις ντουλάπες χωρίς να μου πει τίποτα, έβαλε πόδι και στο σπίτι της μάνας μου και άλλαξε τα πάντα. Η μάνα μου κουβέντα, από φόβο μη και δεν ξαναδεί τον αδερφό μου. Ο αδερφός μου κουβέντα στη γυναίκα του για όλα αυτά. Εγώ στη μέση, σε πολύ δύσκολη θέση, κι ο άντρας μου να τα παίρνει σιγά σιγά στο κρανίο. Μέχρι που έκανε το μεγάλο μπαμ και το επόμενο καλοκαίρι τσακωθήκαμε χοντρά γιατί λέει, δεν μπορεί να ανεχτεί να μας φέρονται έτσι. Μεταξύ μας, κι εγώ στο κρανίο τα είχα πάρει αλλά προσπαθούσα να κρατήσω ισορροπίες και να μην γίνουμε από δύο χωριά χωριάτες.

 

Αποφασίζω να πω στους δικούς μου να μου δώσουν ένα μικρό σπίτι, στην ίδια περιοχή και να κρατήσει ο αδερφός μου τα άλλα σπίτια, γιατί δυνατότητα συνεννόησης δεν έβλεπα, ούτε με τον αδερφό μου ούτε με τη νύφη μου. Καλύτερα μακριά κι αγαπημένοι σκέφτηκα. Ο άντρας μου το καλοδέχτηκε, οι γονείς μου το ίδιο και αρχίσαμε να το επισκευάζουμε για να πάμε εκεί φέτος. Σε αυτό το σπίτι είχαν αφήσει ο αδερφός μου κι η νύφη μου(ναι και σε αυτό!)κάποια παλιά πράγματα. Τα οποία έπρεπε να φύγουν και να μπουν τα δικά μας. Με τα χίλια ζόρια πείθω τη μάνα μου να μου δώσει μια κρεβατοκάμαρα από το άλλο σπίτι μιας και η νύφη μου θα την πετούσε – στάνταρ – αφού δεν καταδέχεται τίποτα παλιό. Και την παρακαλώ να κρατήσουν 2 παλιές βιβλιοθήκες σε έναν από τους 3 ορόφους – γιατί η ίδια δεν ήθελε να πεταχτούν – μέχρι να βρει τα λεφτά να κάνει την μετακόμιση στο σπίτι της στην Αθήνα. Τετάρτη πρωί μου λέει «εντάξει, αυτό θα γίνει». Συνεννοούμαι εγώ με την μεταφορική, με τον άντρα μου, όλα οκ. Πάμε Σάββατο πρωί, μου λέει η μάνα μου 10 λεπτά πριν έρθει η μεταφορική «α τελικά δε γίνεται να βάλουμε κάπου τις βιβλιοθήκες, γιατί η νύφη μας είπε δεν θέλει παλιά πράγματα και δεν μπορώ να πω κάτι γιατί θα γίνει χαμός». Τα παίρνω εγώ στο κρανίο της λέω «αντιλαμβάνεσαι τι μου λες τελευταία στιγμή? Άλλα έχω πει στους ανθρώπους!!! Βάλτα τότε στο ισόγειο που έχεις χώρο. Για 2 εβδομάδες δεν θα σε ενοχλήσουν!» Τίποτα η μάνα μου ούτε εκεί ήθελε. Της λέω «οκ θα τα πετάξω τότε». Ολόκληρος ψυχολογικός εκβιασμός «ναι πετάξτε τα, αφού έχετε λεφτά να πετάτε ότι έχει αγοραστεί από τους γονείς σας» κλπ κλπ

 

Με αποτέλεσμα – και συγνώμη για το σεντόνι – να ζητάω συγνώμη από τους μεταφορείς για την αλλαγή πλάνου, να πάνε τελικά οι βιβλιοθήκες στο ισόγειο γκαράζ το δικό μας, να τα πάρει ο άντρας μου στο κρανίο με μένα γιατί ως εδώ και μη παρέκει με το να γίνεται πάντα το δικό τους, εγώ να είμαι πάλι στη μέση και γενικώς ένα μπάχαλο. Το θέμα είναι πως ενώ έχει δίκιο ο άντρας μου – κι εγώ έχω κρανιαστεί άσχημα – έπρεπε να κατανοήσει την θέση μου και να μην τσακωθεί μαζί μου. Οι δικοί του έχουν κάνει ανάλογα πράγματα κι εγώ έχω κατανοήσει πως είναι να είσαι στη μέση και, ενώ χτυπιέσαι, να συνεχίζουν τα δικά τους. Λέει πως τον έφτυσα, πως αθέτησα ότι συνεννοηθήκαμε σαν ζευγάρι. Έφτασε να μου πει μέχρι και για χωρισμό, ενώ εγώ ποτέ δεν θα τον χώριζα γιαυτό το λόγο εκτός κι αν η κατάσταση ξέφευγε πάααρα πολύ.

 

Θα ήθελα τα σχόλιά σας πάνω στο θέμα. Παρακαλώ μόνο σοβαρή συζήτηση, σε αγενή σχόλια δεν θα απαντήσω καθόλου.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Το πρώτο λάθος είναι ότι δεν μίλησες από την αρχή. Να πεις αυτά που σε ενοχλούν (με ευγενικό τρόπο) στον αδερφό σου. Προφανώς αυτό το κτίσμα με τα 3 διαμερίσματα, το έχουν κάπως σαν κοινό... Αφού υπάρχουν κλειδιά και για τα 3 διαμερίσματα και μπαινοβγαίνουν όποτε θέλουν... Εδώ να σου πω ότι το φταίξιμο είναι του αδερφού σου... Επίσης της μαμάς σου... Μήπως η μαμά σου τα φυλάει όλα αυτά τα πράγματα γιατί δεν θέλει να τα πετάξει;;; Οπότε σου λέει και η νύφη (με το δίκιο της), αφού με πιέζεις να τα κρατήσω, κράτα τα εσύ...

 

Στον άντρα σου έχεις παραδεχτεί ότι και εσύ έχεις θυμώσει μαζί τους, απλώς προσπαθείς να κρατήσεις τις ισορροπίες; Συμβουλή μου είναι να μην προσπαθείς να του δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα... Βέβαια και εκείνος δεν έπρεπε να φτάσει στο σημείο να απειλεί με χωρισμό...

 

Στη θέση σου θα πέταγα τις βιβλιοθήκες. Όπως πιέζει εσάς να μην τις πετάξετε, έτσι θα πιέζει και τους άλλους. Το θέμα είναι ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να φτιάξει το σπίτι του όπως θέλει. Δεν μπορεί να παρεμβαίνει η μαμά σου στο τι θα κρατήσουν και τι θα δώσουν. Αν θέλει να κρατήσει κάτι, ας το κρατήσει η ίδια.

 

ΥΓ εκεί πηγαίνετε για διακοπές ή για μόνιμη κατοικία;

Link to comment
Share on other sites

Εκάβη μου εκεί πηγαίνουμε για διακοπές.

 

Το ξέρω ότι έπρεπε να μιλήσω με τον αδερφό μου αλλά όταν είχα προσπαθήσει να του πω κάποια πράγματα, δεν έδειχνε να καταλαβαίνει ή δεν ήθελε...Η μάνα μου απο την άλλη, την νύφη μου και τον αδερφό μου δεν τους πίεσε ποτέ σε τίποτα. Η νύφη μου πέταξε τα πάντα, ακόμα και πράγματα των δικών μου, χωρίς να ρωτήσει κανέναν και η μάνα μου τσιμουδιά. Εδώ σου λέω κατέβηκε σπίτι της ενώ έλειπε και της το άλλαξε! Ούτε πεθερά να ήταν!

 

Στον άντρα μου του έχω πει ότι έχω τσατιστεί μαζί τους και, αφού ζει τα ίδια περίπου με τους δικούς του θα έπρεπε να καταλάβει ότι είμαι σε πολύ δύσκολη θέση. Μεταξύ μας, αυτό με το διαζύγιο δεν νομίζω να το εννοεί, νομίζω ότι το είπε πάνω στα νεύρα του. Με στενοχωρεί αφάνταστα όμως που τσακώνεται μαζί μου ενώ ξέρει πως είναι, το ζει κι αυτός. Δε λέω να καθήσουμε να ανεχόμαστε τα πάντα, απλά δεν μπορείς όλη την ώρα να είσαι σε αντιπαράθεση με τους δικούς σου. Εγώ αυτό το έχω καταλάβει γιαυτόν και το σέβομαι - εφόσον γενικά η συμπεριφορά του μου δείχνει ότι προσπαθεί να τους κρατάει όσο πιο απέξω μπορεί. Αυτός όμως δεν δείχνει να έχει κατανόηση μαζί μου. Τι σόι εγωιστική αντιμετώπιση είναι αυτή δηλαδή?

Link to comment
Share on other sites

Πες στον άντρα σου: "εσύ πως προτείνεις να το χειριστώ;" Κάνω ότι μπορώ, τους έχω μιλήσει, τους κρατάω απέξω όσο μπορώ, τι άλλο να κάνω;

Μην αφήνουμε τους άλλους να μας αναστατώνουν. Αν έχεις κάποια καλύτερη λύση πες την μου και εμένα. Αλλιώς δες τους ως γραφικούς και ας κοιτάξουμε εμείς τη ζωή μας.

Link to comment
Share on other sites

Η άποψή του επι του σιγκεκριμένου θέματος (των βιβλιοθηκών) ήταν ότι έπρεπε να αγνοήσω την μάνα μου και να πω στους μεταφορείς να πάνε τις βιβλιοθήκες εκεί που είχε συμφωνηθεί αρχικά. Με το έτσι θέλω. Έτσι λέει, θα παραδεχόταν πως έκανα κάτι ουσιαστικό και δεν τους άφησα για άλλη μια φορά να κάνουν ότι γουστάρουν εις βάρος μας.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κορίτσι σε καταλαβαινω γιατι κ εγώ εχω διαφορΑ θέματα με γονεις αλλά περισσότερο με τον αδερφό μου ο οποιος εχει την αξιωση να τρέχω-ουμε αλλά οταν ηταν η σειρα τους να τρεξουν αυτοι για μας δεν μπορουσαν,ειχαν μικρα παιδια, δούλευαν ,κ τέτοια με αποτέλεσμα ο άνδρας μου να μου λεει πως ειμαι κοροιδο ,με εχουν γραμμένη κ εγω τρεχω απο πισω τους ενω αυτοι όχι.Δεν εχει κ τελειως άδικο αλλά δεν τον αφήνω να παρεκτρέπεται κ του λεω πως το πως θα χειριστω την κατασταση με την οικογενεια μου αφορά εμενα.Βέβαια το παραδεχομαι μπροστά του οτι κ εμενα με πειραζουν καποια πράγματα αλλά ως εκει.

.Όχι κ να σε χωρισει για αυτα.Εξηγησε του οτι μπορει μεν να εχει δικαιο αλλα ειναι οικογενεια σου ουτε κ αυτος θα θελει να ρθειτε σε ρήξη κ εφοσον οι γονεις σου σας εδωσαν κ το αλλο σπιτι αυτο δειχνει καλή θέληση.Μη τα θελουμε κ όλα τέλεια στις οικογενειες,όλοι εχουμε τα θέματα μας κ κανουμε υπομονη.Διαφορετικα ριχνεις μαυρη πετρα πισω σου(κ στα οφέλη που εχεις απο αυτους)κ εισα ανεξαρτητος.

Link to comment
Share on other sites

Η άποψή του επι του σιγκεκριμένου θέματος (των βιβλιοθηκών) ήταν ότι έπρεπε να αγνοήσω την μάνα μου και να πω στους μεταφορείς να πάνε τις βιβλιοθήκες εκεί που είχε συμφωνηθεί αρχικά. Με το έτσι θέλω. Έτσι λέει, θα παραδεχόταν πως έκανα κάτι ουσιαστικό και δεν τους άφησα για άλλη μια φορά να κάνουν ότι γουστάρουν εις βάρος μας.

 

Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσες να κάνεις. Και έλεγες στη μάνα σου ότι με ειδοποίησες τελευταία στιγμή και είχα πρόβλημα με τους μεταφορείς. Ή κάποια άλλη δικαιολογία, αλλά θα έκανες το δικό σου.

 

Την επόμενη φορά πες και κάνα όχι στους δικούς σου, έστω και με τη μορφή δικαιολογίας (όχι σύγκρουσης)...

Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσες να κάνεις. Και έλεγες στη μάνα σου ότι με ειδοποίησες τελευταία στιγμή και είχα πρόβλημα με τους μεταφορείς. Ή κάποια άλλη δικαιολογία, αλλά θα έκανες το δικό σου.

 

λες ε? μωρε θα τους χρειαζότανε...αλλά ειλικρινά κόντευα να πάθω εγκεφαλικό εκείνη τη στιγμή, μπλόκαρε το μυαλό μου και δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα λέμε

Την επόμενη φορά πες και κάνα όχι στους δικούς σου, έστω και με τη μορφή δικαιολογίας (όχι σύγκρουσης)...

 

έχω ήδη αρχίσει και αρνούμαι διάφορα με δικαιολογίες γιατί βλέπω πως άμα συνεχίσουμε έτσι θα γίνουμε μαλλιά κουβάρια

Link to comment
Share on other sites

το κλου της υπόθεσης δεν σας το είπα

 

την επόμενη μέρα (Κυριακή) είχα φωνάξει την καθαρίστρια να έρθει να κάνει γενική. Μιλάμε ότι είχε πολλή δουλειά, δεδομένου ότι το είχε βάψει όλο το σπίτι ο άντρας μου, είχε κάνει σοφατίσματα, τοποθέτησε μπρίζες, τα έπιπλα ήταν μέσα στην σκόνη, στρώματα έπρεπε να πλυθούν κλπ κλπ

 

με τη μάνα μου έχουμε την ίδια καθαρίστρια σημειωτέον - εδώ και πολλά χρόνια

 

ε λοιπόν κανόνισε η μάνα μου, μετά απο μένα να πάει και στο δικό της σπίτι να καθαρίσει. Της λέω δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν γίνεται, μην το κανονίζεις, το σπίτι μου έχει πολλή δουλειά, πότε θα έρθει σε σένα? Τίποτα αυτή. Με αποτέλεσμα να έρθει η καθαρίστρια και κάποια πράγματα που έπρεπε να γίνουν δεν έγιναν - να καθαριστούν καλά τα σοβατεπί πχ γιατί ήθελε να προλάβει και την μάνα μου, τουτέστιν να πάρει κι άλλο μεροκάματο

 

να προσπαθώ να την κρατήσω, τίποτα αυτή, ήθελε να πάει στην μάνα μου όσο πιο νωρίς γινόταν

 

ε είδε κι αυτό ο άντρας μου κι άντε μετά να τον πείσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

tzoutzouka, δυστυχώς αυτά τα μπλεξίματα με τα σόγια είναι...

Κοίτα, γενικώς είμαι της άποψης ότι οι γονείς μας δεν έχουν την υποχρέωση να μας δώσουν-γράψουν τίποτα, οπότε κι έτσι πορεύομαι, υπό την έννοια ότι πραγματικά έχω γραμμένο στα παλιά μου τα παπούτσια αν θα μου δώσουν κάτι ή όχι (δε λέω πως δε θα το καλοδεχτώ, κάθε άλλο, απλώς δε με νοιάζει κι αν δε μου δώσουν).

Σε αυτό το τριώροφο σπίτι που δεν υπάρχει σύσταση, που δεν είναι γραμμένο με συμβόλαιο τίποτα σε κανέναν, δε μπορείς να κάνεις και πολλά. Άσε, που απ' ό,τι καταλαβαίνω η νύφη έχει αρχίσει επεκτατική πολιτική για να κατοχυρώσει ακίνητα. Προφανώς και έχει επίγνωση για ό,τι κάνει, και θέλει να σας σπάσει τα νεύρα για να της αδειάσετε τη γωνιά. Σκέφτομαι ότι αν π.χ. ήμουν στη θέση της και δε μου είχε πει ο άντρας μου ή η πεθερά μου ότι στο ένα σπίτι μένεις εσύ, και πήγαινα κι έβαζα πράγματα για να κάνω την ανακαίνισή μου, μόλις θα σας έβλεπα και μάλιστα οικογενειακώς, αν μη τι άλλο θα έλεγα κάτι τουλάχιστον, μία συγγνώμη για την αναστάστωση, κάτι, αν δεν έπαιρνα επιτόπου ΟΛΑ τα πράγματά μου!

Εσύ, λοιπόν, επειδή έχεις να κάνεις με μία ανάγωγη, με την οποία απ' ό,τι καταλαβαίνω ο καθένας με τον τρόπο του πάει με τα νερά της, δύο λύσεις έχεις: ή της πας κόντρα κατά μέτωπο (του τύπου, παίρνεις τον αδερφό σου τηλ. και ανακοινώνεις ότι την τάδε του μηνός θα πάτε στο σπίτι, οπότε να έχει αδειάσει έως τότε τα πράγματα-κι αν δεν το έχουν κάνει, μόλις πας ξεκατινιάζεσαι και τα πετάς όλα έξω) ή τους γράφεις ΟΛΟΥΣ (νύφες, αδερφούς, γονείς και ακίνητα) και ησυχάζεις. Προσωπικά θα έκανα το δεύτερο. Βάσει και όσων σου έγραψα στην αρχή, δε θέλω να έχω ανάγκη κανέναν. Αν θελουν να μου δώσουν κάτι οι γονείς μου, θα το καλοδεχτώ, αλλά δεν πρόκειται να υποκύψω σε κανενός είδους ταλαιπωρία ή εκβιασμο επειδή αποδέχτηκα ένα ακίνητο.

Διακοπές να κάνετε αλλού, αν σας επιτρέψουν τα οικονομικά σας. Στο τριώροφο να πηγαίνεις μόνο για μισάωρη επίσκεψη, και πάντα χαμογελαστή και αδιάφορη (τους σπάει πολύ τα νεύρα αυτό, πίστεψέ με...).

Κορίτσι μου, κοίτα να είσαι ήρεμη στη δική σου την οικογένεια, και άσε τους άλλους να μην πω!!! Εχω πάψει πια να τσακώνομαι με τον άντρα μου για τα σόγια (δε λέω πως δεν έχω παράπονα, απλά όσο και να φουντώνω με κάποια πράγματα, μετά τους γράφω όλους). Ξέρεις ποια είναι η βασική μου αρχή: δεν έχει βγάλει ποτέ κανένας άκρη με τα σόγια και τις οικογένειες, και θα είμαι πολύ αφελής εάν πιστεύω ότι θα βγάλω εγω...

 

Υ.Γ. είχαμε πάει πέρυσι με ένα φιλικό ζευγάρι στο εξοχικό (στο χωριό) των πεθερικών μου. Λοιπόν, με ξεμοναχιάζει η κοπέλα και μου λέει, σε ποιον θα γράψουν το σπίτι; στον άντρα σου ή στον κουνιάδο σου (ο οποίος είναι προς το παρόν ανύπαντρος); την κοιτάζω με απορία και της λέω δεν ξέρω. Και τι μου είπε: άρχισε σιγά - σιγά να φέρνεις και να αφήνεις πράγματα για να το κατοχυρώσεις!!!! και είχα μείνει άφωνη! Αλλά βλέπω τελικά ότι υπάρχουν πολλές τέτοιες....

Link to comment
Share on other sites

Νυφες και γαμπροι δεν πρεπει να ασχολουνται με τα οικογενειακα του συζυγου...νομος!!! Ουτε με τα ακινητα ουτε με τις συμπεριφορες. Αρα κατα τη γνωμη μου τα εχετε κανει λιγο αχταρμα.....πες στον αντρα σου πως η θα εχει το ακινητο αγκαζε με τις ιδιοτροπιες των γονιων σου αφου εκεινοι τα εχτισαν η δεν θα εχετε το ακινητο κα δε θα τους ανεχοσαστε επισης!!,

Εγω αυτα περι διαζυγιου τα ακουω και φουντωνω.....οποτε δεν μπορω να απαντησω σοβαρα. Αλιμονο αν σε καθε πιεση μας απειλουμαστε με διαζυγιο....αν στο ξαναπει πες του να στο υπογραψει και να στο στειλει.

Το τι κανει η νυφη σου , μπορει να σε εκνευριζει, αλλα δεν μπορεις να το αλλαξεις.....εχε μονο τατυπικα και μην ασχολεισαι με τιποτα αλλο απο τη ζωη της....αν ο αδερφος σου θελε να ειναι υποχειριο της, δικαιωμα του. Αν οι γονεις σου θελουν να τις κανουν τα κεφια, δικαιωμα τους επισης.

Οριζεις μονο τον εαυτο σου ναθυμασαι κα αυτον οχι παντα....φροντισε τις προσωπικες ΣΟΥ σχεσεις και τοποτα αλλο.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με τα προηγούμενα κοριτσια,το οικογενειακά δωρα πανε μαζι με τις ιδιοτροπιες της οικογενειας ή τα παίρνεις πακέτο ή τα αγνοεις όλα δεν κρατας μόνο ό,τι σου αρέσει.Αν εισαι μαγκας κ σε παίρνει τα αρνησαι όλα κ πορευεσαι μόνος σου.Εννοειται πως δεν λεω να τους αφησουμε να μας καβαλήσουν αλλά τα δώρα δημιουργούν κ υποχρεωσεις κ υποχωρήσεις.

Ασε που με τους γονεις δεν βγάζεις κ άκρη:εμεις(με τον ανδρα κ τον γιο μου) παμε καθε χρόνο στο μερος που μενει ο αδερφός μου αλλα δεν μενουμε σπίτι του ,νοικιαζουμε δωμάτιο.Προχθες μου έλεγε η μαμα μου να πατε όταν 'έχει άδεια το ζευγάρι.Γιατι της λεω αφου δε μενουμε σπίτι τους ,δεν τους ενοχλούμε.Ε,πως μου λεει πατε σπίτι τους για καφε,τους λετε να βγαινουν μαζι σας εξω όσο ναναι τους κουράζετε.Άκουσον άκουσον ...δικα της λογια ειναι σίγουρα αλλά που το σκεφτηκε..Κακώς της έκανα λόγο κ τα συζητώ μαζί της.Απο πότε η αδερφή σου που την βλέπεις μια φορα το χρόνο ειναι βάρος όταν ερχεται για καφε...

Link to comment
Share on other sites

Σε αυτό το τριώροφο σπίτι που δεν υπάρχει σύσταση, που δεν είναι γραμμένο με συμβόλαιο τίποτα σε κανέναν, δε μπορείς να κάνεις και πολλά.

 

Δεν θα κάνω τίποτα πλέον γιατί επέλεξα να μου αφήσουν το άλλο σπίτι στην ίδια περιοχή για να είμαστε μακριά και ήσυχοι.

Άσε, που απ' ό,τι καταλαβαίνω η νύφη έχει αρχίσει επεκτατική πολιτική για να κατοχυρώσει ακίνητα. Προφανώς και έχει επίγνωση για ό,τι κάνει, και θέλει να σας σπάσει τα νεύρα για να της αδειάσετε τη γωνιά. Σκέφτομαι ότι αν π.χ. ήμουν στη θέση της και δε μου είχε πει ο άντρας μου ή η πεθερά μου ότι στο ένα σπίτι μένεις εσύ, και πήγαινα κι έβαζα πράγματα για να κάνω την ανακαίνισή μου, μόλις θα σας έβλεπα και μάλιστα οικογενειακώς, αν μη τι άλλο θα έλεγα κάτι τουλάχιστον, μία συγγνώμη για την αναστάστωση, κάτι, αν δεν έπαιρνα επιτόπου ΟΛΑ τα πράγματά μου!

 

 

 

Στο μυαλό μου είσαι, συμφωνώ απόλυτα. Άσε που με τίποτα δεν θα έβαζα τα πράγματά μου σε άλλο σπίτι αν δεν ρώταγα πρώτα. Είναι τελείως ανάγωγη και ναι, πάει να κατοχυρώσει με αυτό τον τρόπο όλη την οικοδομή.

Link to comment
Share on other sites

γενικώς είμαι της άποψης ότι οι γονείς μας δεν έχουν την υποχρέωση να μας δώσουν-γράψουν τίποτα, οπότε κι έτσι πορεύομαι, υπό την έννοια ότι πραγματικά έχω γραμμένο στα παλιά μου τα παπούτσια αν θα μου δώσουν κάτι ή όχι (δε λέω πως δε θα το καλοδεχτώ, κάθε άλλο, απλώς δε με νοιάζει κι αν δε μου δώσουν).

Σε αυτό το τριώροφο σπίτι που δεν υπάρχει σύσταση, που δεν είναι γραμμένο με συμβόλαιο τίποτα σε κανέναν, δε μπορείς να κάνεις και πολλά.

Με κάλυψες απόλυτα....

 

Καλή μου tzoutzouka, η νύφη σου αλωνίζει εκεί μέσα με τις ευλογίες σας, όσο άσχημο και εάν ακούγεται αυτό. Σας πήρε τον αέρα, διότι της το επιτρέψατε! Όταν σαν οικογένεια δεν φροντίσατε πρωτίστως να κατοχυρωθείτε νομικά, ώστε να έχει ο καθένας κλειδιά του δικού του οικήματος μόνο! κι όχι να μπορεί να μπαινοβγαίνει η νύφη σου εν προκειμένω ανενόχλητη σε όποιο διαμέρισμα θέλει, μην απορείς που δεν μπορείς να βγάλεις άκρη.

 

Άπαξ κι η συμφωνία σε ποιόν αναλογεί τι, έγινε προφορικώς, είναι άτυπη. Ο νόμος δεν σε καλύπτει, τουτ'έστιν κανείς σας δεν μπορεί ν'απαιτήσει τίποτα από τον άλλον. Αρχικά, λοιπόν, πρέπει να γίνει μεταβίβαση κληρονομιάς από τους δικούς σου σ'εσένα και τον αδελφό σου με αποκλειστική κυριότητα, ούτως ώστε να μπούν όρια στην "επέλαση" της νύφης σου.

 

Ο σύζυγος, προφανώς, νιώθει ότι συσσωρεύθηκαν πολλά ανάμεσά σας, εξ'ού κι οι απειλές διαζυγίου. Μην σου κάνει καθόλου εντύπωση. Δες το σαν ένα καμπανάκι πως έχει κουραστεί κι έχει φτάσει στα όριά του, από την αδιάκοπη φαγωμάρα με το σόι σου κι ως έναυσμα να επιλύσετε τα περιουσιακά δια της νομικής οδού, όπως προείπα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγω αυτα περι διαζυγιου τα ακουω και φουντωνω.....οποτε δεν μπορω να απαντησω σοβαρα. Αλιμονο αν σε καθε πιεση μας απειλουμαστε με διαζυγιο....αν στο ξαναπει πες του να στο υπογραψει και να στο στειλει.

 

Μα είμαι σίγουρη πως δεν το εννοεί με τίποτα και το είπε πάνω στα νεύρα του. Αυτό που με στενοχωρεί είναι πως λέει τέτοιες μπαρούφες και κάνει την τρίχα τριχιά. Απο χθες είναι κατεστραμένος, σαν να μας βρήκε το μεγαλύτερο κακό.:roll:

 

Μιλήσαμε πιο ήρεμα χθες και μου λέει "με απογοήτευσες" με ένα ύφος του στυλ "με πρόδοσες". Ούτε Γιαγκος Δράκος ένα πράμα. Και του απάντησα πως όλα αυτά τα χρόνια με τις βλακείες των δικών του εμένα με είχε απογοητεύσει εκατοντάδες φορές μέχρι να πάρει μπρος και να αρχίσει να αντιδράει - οπότε προφανώς μπορεί να καταλάβει τι αισθάνομαι. Επίσης για το διαζύγιο του είπα ότι αν και όταν αποφασίσει να το βγάλει, να το φέρει να το υπογράψω μετά χαράς :lol::roll:

 

Το τι κανει η νυφη σου , μπορει να σε εκνευριζει, αλλα δεν μπορεις να το αλλαξεις.....εχε μονο τατυπικα και μην ασχολεισαι με τιποτα αλλο απο τη ζωη της....αν ο αδερφος σου θελε να ειναι υποχειριο της, δικαιωμα του. Αν οι γονεις σου θελουν να τις κανουν τα κεφια, δικαιωμα τους επισης.

Οριζεις μονο τον εαυτο σου ναθυμασαι κα αυτον οχι παντα....φροντισε τις προσωπικες ΣΟΥ σχεσεις και τοποτα αλλο.

 

Συμφωνώ απόλυτα και αυτό πράττω

Link to comment
Share on other sites

Με κάλυψες απόλυτα....

 

Καλή μου tzoutzouka, η νύφη σου αλωνίζει εκεί μέσα με τις ευλογίες σας, όσο άσχημο και εάν ακούγεται αυτό. Σας πήρε τον αέρα, διότι της το επιτρέψατε!

 

Έχεις απόλυτο δίκιο, αυτό φωνάζω στους δικούς μου, της το επέτρεψαν να το κάνει διότι εγώ προσωπικά δεν έδωσα κανέναν αέρα.

Όταν σαν οικογένεια δεν φροντίσατε πρωτίστως να κατοχυρωθείτε νομικά, ώστε να έχει ο καθένας κλειδιά του δικού του οικήματος μόνο! κι όχι να μπορεί να μπαινοβγαίνει η νύφη σου εν προκειμένω ανενόχλητη σε όποιο διαμέρισμα θέλει, μην απορείς που δεν μπορείς να βγάλεις άκρη.

 

Επίσης το φωνάζω και το ζητάω να μην έχει η νύφη κλειδιά απο τα άλλα διαμερίσματα και με ποιό δικαίωμα άλλωστε, αλλά η μάνα μου τίποτα, δεν ξέρω γιατί ντρέπεται να ζητήσει τα κλειδιά απο τα άλλα δύο διαμερίσματα.

 

Άπαξ κι η συμφωνία σε ποιόν αναλογεί τι, έγινε προφορικώς, είναι άτυπη. Ο νόμος δεν σε καλύπτει, τουτ'έστιν κανείς σας δεν μπορεί ν'απαιτήσει τίποτα από τον άλλον. Αρχικά, λοιπόν, πρέπει να γίνει μεταβίβαση κληρονομιάς από τους δικούς σου σ'εσένα και τον αδελφό σου με αποκλειστική κυριότητα, ούτως ώστε να μπούν όρια στην "επέλαση" της νύφης σου.

 

Όπως έγραψα και πιο πάνω αποφασίσαμε να αποσυρθούμε τελείως απο αυτό το οίκημα γιατί αν μέναμε εκεί θα είχαμε ποοοοολλά τραβήγματα με την συγκεκριμένη νύφη και εν συνεχεία προβλήματα. Οπότε προτιμήσαμε να πάμε αλλού.

 

Ο σύζυγος, προφανώς, νιώθει ότι συσσωρεύθηκαν πολλά ανάμεσά σας, εξ'ού κι οι απειλές διαζυγίου. Μην σου κάνει καθόλου εντύπωση. Δες το σαν ένα καμπανάκι πως έχει κουραστεί κι έχει φτάσει στα όριά του, από την αδιάκοπη φαγωμάρα με το σόι σου κι ως έναυσμα να επιλύσετε τα περιουσιακά δια της νομικής οδού, όπως προείπα.

 

Ναι, αυτό νιώθει. Ακριβώς. Και το ξέρω ότι έχει φτάσει στα όριά του. Αλλά κι εγώ με τους δικούς του είχα φτάσει σε άσχημα όρια και ποτέ δεν ξεστόμισα την λέξη χωρισμός. Αυτό είναι που με ενοχλεί σ' αυτόν. Δεν έρχεται η καταστροφή του κόσμου με αυτά τα πράγματα σε μια οικογένεια. Αν ήταν έτσι όλοι θα είχαμε χωρίσει προ πολλού - κι εγώ τον ίδιο.

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσι κ μενα αυτό μου κάνει εντύπωση στον άνδρα μου,η δικη τους οικογένεια στο απυροβλητο.Εγω έτρεχα επι μήνες απο πισω απο τους δικους του,στα μαγαζια που εκεινοι ήθελαν,ο,τι ώρα τους βόλευε,ο,τι ήθελαν εκεινοι επειδή τοτε ειχαν κ μικρα παιδια κ το εκανα για τον ανδρα μου κ την παρέα.Ο ίδιος οταν ετυχε μια φορα να βρεθούμε με τους δικούς μου κ ειπαν εκεινοι που θελουν να παμε με κατηγορησε για φερεφωνο,οτι με κανουν ότι θελουν,οτι δεν εχω αποψη.Επαθα σοκ.Καλά του λεω τοσο καιρο σου κανω τα χατήρια κ τωρα μου φέρεσαι έτσι."Μην αναφερεσαι στα παλια "μου λεει.Άσε δε βρισκω άκρη.Ακομη κ σήμερα οταν αναφερομαι σε αυτά μου λεει οτι παλι τα ίδια άρχισες.

Link to comment
Share on other sites

Εμένα ο δικός μου βάζει χοντρό χέρι στην οικογένειά του και οφείλω να ομολογήσω πως, αν δεν το έκανε θα μας είχαν καβαλήσει - κυριολεκτικά. Όμως για να φτάσει σε αυτό το σημείο, τον έφεραν και αυτόν κι εμένα στα όρια. Οπότε υπήρξε μια περίδος που είχε αφήσει περιθώρια στη μάνα του κυρίως, να αλωνίζει. Η δεν μπορούσε να αντιδράσει και προσπαθούσε, όπως κι εγώ να κρατήσει ισορροπίες.

 

Το θέμα είναι ότι, σε γενικές γραμμές, εγώ τον υποστήριζα. Με την έννοια του ότι δεν δημιούργησα φασαρίες μεταξύ μας. Μπορεί να πικραινόμουνα, μπορεί να έλεγα καμιά κουβέντα αλλά προτιμούσα να λύσω αλλιώς το θέμα. καταλάβαινα πως δεν είναι προς το συμφέρον μου να τσακώνομαι μαζί του. Ούτε και είπα ποτέ λόγια για τη μάνα του. Μίλαγα πολύ προσεκτικά γιατί δεν ήθελα να έχει να λέει ότι λέω άσχημα πράγματα για τους δικούς του.

 

HOPE77 κι εμένα έτσι μου είπε όταν αναφέρθηκα στα δικά του. "Μην αναφερεσαι στα παλια", έτσι ακριβώς! Συννενοημένοι είναι ή καθόλου πρωτότυποι?:roll:

 

'Οταν τύχει κάτι, λέει, ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Άρες μάρες δηλαδή. Λες και όλα αυτά που έχουν συμβεί έχουν διαγραφεί αυτομάτως απο το σύστημα. Αλλά πιστεύω πως έτσι τους συμφέρει.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, αυτό νιώθει. Ακριβώς. Και το ξέρω ότι έχει φτάσει στα όριά του. Αλλά κι εγώ με τους δικούς του είχα φτάσει σε άσχημα όρια και ποτέ δεν ξεστόμισα την λέξη χωρισμός. Αυτό είναι που με ενοχλεί σ' αυτόν. Δεν έρχεται η καταστροφή του κόσμου με αυτά τα πράγματα σε μια οικογένεια. Αν ήταν έτσι όλοι θα είχαμε χωρίσει προ πολλού - κι εγώ τον ίδιο.
Καλή μου, τα όρια του καθενός μας είναι διαφορετικά... Για σένα, κάποιος που άγεται και φέρεται, μπορεί να μην είναι σοβαρή αιτία διαζυγίου, για κείνον όμως ναι... Ίσως κουράστηκε να βλέπει την ιστορία να επαναλαμβάνεται με τους δικούς σου αυτή τη φορά, ίσως αγανάκτησε που σε βλέπει να τρέχεις πίσω από τα καμώματά τους δίχως να μπορείς να προσφέρεις ουσιαστικά μια λύση... Μόνο αυτός γνωρίζει το λόγο που μίλησε περί διαζυγίου... Τι θα΄λεγες να τον ρωτήσεις ευθέως;

 

Η μάνα σου και ντρέπεται αλλά περισσότερο φοβάται να εναντιωθεί στη νύφη σου, μπορεί να΄ναι κι ο χαρακτήρας της έτσι, ποιός ξέρει;

 

Ο αδελφός σου έχει επιλέξει να παραμείνει αμέτοχος σ'όλο αυτό; Ποία η θέσις του;

 

το κλου της υπόθεσης δεν σας το είπα

 

την επόμενη μέρα (Κυριακή) είχα φωνάξει την καθαρίστρια να έρθει να κάνει γενική. Μιλάμε ότι είχε πολλή δουλειά, δεδομένου ότι το είχε βάψει όλο το σπίτι ο άντρας μου, είχε κάνει σοφατίσματα, τοποθέτησε μπρίζες, τα έπιπλα ήταν μέσα στην σκόνη, στρώματα έπρεπε να πλυθούν κλπ κλπ

 

με τη μάνα μου έχουμε την ίδια καθαρίστρια σημειωτέον - εδώ και πολλά χρόνια

 

ε λοιπόν κανόνισε η μάνα μου, μετά απο μένα να πάει και στο δικό της σπίτι να καθαρίσει. Της λέω δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν γίνεται, μην το κανονίζεις, το σπίτι μου έχει πολλή δουλειά, πότε θα έρθει σε σένα? Τίποτα αυτή. Με αποτέλεσμα να έρθει η καθαρίστρια και κάποια πράγματα που έπρεπε να γίνουν δεν έγιναν - να καθαριστούν καλά τα σοβατεπί πχ γιατί ήθελε να προλάβει και την μάνα μου, τουτέστιν να πάρει κι άλλο μεροκάματο

 

να προσπαθώ να την κρατήσω, τίποτα αυτή, ήθελε να πάει στην μάνα μου όσο πιο νωρίς γινόταν

 

ε είδε κι αυτό ο άντρας μου κι άντε μετά να τον πείσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας

Καλά κι εγώ στη θέση του θα'χα γίνει Τούρκος! Ασχολίαστες κι οι 2!
Link to comment
Share on other sites

Καλή μου, τα όρια του καθενός μας είναι διαφορετικά... Για σένα, κάποιος που άγεται και φέρεται, μπορεί να μην είναι σοβαρή αιτία διαζυγίου, για κείνον όμως ναι... Ίσως κουράστηκε να βλέπει την ιστορία να επαναλαμβάνεται με τους δικούς σου αυτή τη φορά, ίσως αγανάκτησε που σε βλέπει να τρέχεις πίσω από τα καμώματά τους δίχως να μπορείς να προσφέρεις ουσιαστικά μια λύση... Μόνο αυτός γνωρίζει το λόγο που μίλησε περί διαζυγίου... Τι θα΄λεγες να τον ρωτήσεις ευθέως;

 

Η μάνα σου και ντρέπεται αλλά περισσότερο φοβάται να εναντιωθεί στη νύφη σου, μπορεί να΄ναι κι ο χαρακτήρας της έτσι, ποιός ξέρει;

 

Ο αδελφός σου έχει επιλέξει να παραμείνει αμέτοχος σ'όλο αυτό; Ποία η θέσις του;

 

Ξέρεις τι? Νομίζω ότι ο άντρας μου ξέρει αν είμαι γενικώς άτομο που άγεται και φέρεται. Και γενικά άλλα προβλήματα του στυλ "έρχονται οι δικοί μου ότι ώρα θέλουν χωρίς να μας πάρουν τηλέφωνο" και τέτοια παρόμοια δεν έχουμε. Σαν άτομο είμαι αρκετά ανεξάρτητη απο μικρή. Ούτε όταν γέννησα δεν ήθελα να έρθει ας πούμε η μάνα μου σπίτι να μείνει για με βοηθήσει. Τουναντίον, εγώ είμαι αυτή που εδώ και χρόνια φωνάζω να μην εξαρτόμαστε απο κανένα κι αν χρειαστεί, να πάει να δουλέψει δεύτερη δουλειά παρά να υποχρεωνόμαστε στους δικούς μας - με τις οποιεσδήποτε συνέπειες. Προτίμησε όμως τόσα χρόνια να υποχρεώνεται στην μάνα του και στη μάνα μου να έρχονται να προσέχουν τα παιδιά παρά να κάνει κάτι για να μην τους έχουμε στα πόδια μας. Επίσης το να αποποιηθώ ένα μεγάλο διαμέρισμα στην εξοχή που, όσο νά' ναι είναι σοβαρό περιουσιακό στοιχείο και να πάω να μείνω σε ένα δυάρι για είμαστε όλοι ήσυχοι, αυτή δεν είναι ουσιαστική λύση γιαυτόν?

 

Κατά τα άλλα η μάνα μου ναι, είναι ο χαρακτήρας της τέτοιος, φοβάται και ντρέπεται να εναντιωθεί και στη νύφη μου και στον αδερφό μου.

 

Ο αδερφός μου πάλι, δεν ξέρω αν τον κάνει ότι θέλει η γυναίκα του και δεν μπορεί να αντιδράσει ή αν τον βολεύει κι αυτόν κατά βάθος να τα έχει όλα δικά του. Γενικώς άλλες φορές μου φαίνεται τρομερά αφελής που έχει δώσει πολύ θάρρος στην γυναίκα του κι άλλες φορές λίγο παρτάκιας...δεν ξέρω τι να υποθέσω ειλικρινά...

Link to comment
Share on other sites

HOPE77 κι εμένα έτσι μου είπε όταν αναφέρθηκα στα δικά του. "Μην αναφερεσαι στα παλια", έτσι ακριβώς! Συννενοημένοι είναι ή καθόλου πρωτότυποι?:roll:

 

'Οταν τύχει κάτι, λέει, ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Άρες μάρες δηλαδή. Λες και όλα αυτά που έχουν συμβεί έχουν διαγραφεί αυτομάτως απο το σύστημα. Αλλά πιστεύω πως έτσι τους συμφέρει.

 

Άσε και εμενα μου έβγαλε τότε ότι εχω προβλημα με την οικογένεια του, ότι πρεπει να ντρεπομαι που μιλαω έτσι ότι μπροστά τους,οτι το παιζω καλη κ πισω τους λέω λόγια κ άλλα τέτοια που δεν ίσχυαν.Εγω τα είχα με την δική του επιμονή να κανουμε ο,τι κανουν αυτοι κ να μην έχουμε καθολου δική μας ζωή(οσον αφορα εξόδους-διασκέδαση)Αλλά να σου πω τι του έλεγα κ όντως ισχύει ;Οτι θα αφήσω τη ζωη να σου το αποδειξει γιατι εγω δεν εχω διαθεση να μαλωνω άλλο μαζί σου.Και η ζωή του το απέδειξε περιτρανα.Τώρα που οι ίδιοι έχουν μεγάλα παιδια κ εμεις μικρο ,δεν μας πολυκάνουν παρέα γιατι βρήκαν αλλες παρεες συνομιληκες απο τα σχολεια-φροντιστήρια με το ζόρι κανα τηλεφωνο μας παιρνουν ή αν τους παρουμε εμεις κ τους ξεσηκώσουμε

Link to comment
Share on other sites

HOPE77 κι εμένα έτσι μου είπε όταν αναφέρθηκα στα δικά του. "Μην αναφερεσαι στα παλια", έτσι ακριβώς! Συννενοημένοι είναι ή καθόλου πρωτότυποι?:roll:

 

'Οταν τύχει κάτι, λέει, ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Άρες μάρες δηλαδή. Λες και όλα αυτά που έχουν συμβεί έχουν διαγραφεί αυτομάτως απο το σύστημα. Αλλά πιστεύω πως έτσι τους συμφέρει.

 

Μια καλή κίνηση εκ μέρους σου θα ήταν να του πεις "τώρα καταλαβαίνω τι τραβούσες τόσον καιρό!" Πρώτον θα δείξεις εκτίμηση και κατανόηση, και δεύτερο θα τον αναγκάσεις με το μαλακό να αναγνωρίσει ότι είσαι τώρα στη θέση που ήταν αυτός.

Link to comment
Share on other sites

Μια καλή κίνηση εκ μέρους σου θα ήταν να του πεις "τώρα καταλαβαίνω τι τραβούσες τόσον καιρό!" Πρώτον θα δείξεις εκτίμηση και κατανόηση, και δεύτερο θα τον αναγκάσεις με το μαλακό να αναγνωρίσει ότι είσαι τώρα στη θέση που ήταν αυτός.

 

Ναι αυτό δεν θα ήταν άσχημη ιδέα... Θα του το πω, όταν βέβαια αποφασίσει να ξεκολλήσει απο την κατάθλιψη στην οποία έχει πέσει:?

Μιλάμε στα πατώματα ένα πράμα...Χθες το βράδυ τρώγαμε, πήγε να μου πιάσει κουβέντα "τι έγινε στη δουλειά" και τέτοια, εγώ δεν ήξερα τι και πως να απαντήσω, έτσι που ήταν μου ερχόταν να του πω "ποιά είναι η σωστή απάντηση?":roll: και σε κάποια φάση ρωτάει η κόρη μας:"μαμά πότε είναι η μεγάλη άδεια για να πάμε στο εξοχικό? Θα αργήσω να κάνω μπάνια?". Κι ενώ έχουμε πει να πηγαίνουμε κάθε ΣΚ ώστε να κάνουμε όσα μπάνια μπορούμε φέτος και φυσικά για τα παιδιά...γυρνάει και λέει στο παιδί "ναι θα αργήσεις κανά δίμηνο" και μένω παγωτό.

 

Αντί να πει στο παιδί "ξέρεις η άδεια θα αργήσει ακόμα αλλά θα πηγαίνουμε κάθε ΣΚ" για να νιώσει το παιδί καλύτερα, του ξεφούρνισε αυτή τη βλακεία. Όταν τον ρώτησα γιατί το είπε αυτό στο παιδί, μου απάντησε ότι καλύτερα να του λέει την αλήθεια παρά ένα σωρό ψέματα όπως κάνω εγώ και η μάνα μου :shock::shock::shock::shock::shock:

 

Μετά είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι και κοίταζε το ταβάνι. Αφού έχω αρχίσει και αναρωτιέμαι αν έχει πάθει καμιά κατάθλιψη ή τίποτα τέτοιο. Αυτή η συμπεριφορά - λες και μας έχει βρει το μεγαλύτερο κακό - πολύ με προβληματίζει........

Link to comment
Share on other sites

Ναι αυτό δεν θα ήταν άσχημη ιδέα... Θα του το πω, όταν βέβαια αποφασίσει να ξεκολλήσει απο την κατάθλιψη στην οποία έχει πέσει:?

Μιλάμε στα πατώματα ένα πράμα...Χθες το βράδυ τρώγαμε, πήγε να μου πιάσει κουβέντα "τι έγινε στη δουλειά" και τέτοια, εγώ δεν ήξερα τι και πως να απαντήσω, έτσι που ήταν μου ερχόταν να του πω "ποιά είναι η σωστή απάντηση?":roll: και σε κάποια φάση ρωτάει η κόρη μας:"μαμά πότε είναι η μεγάλη άδεια για να πάμε στο εξοχικό? Θα αργήσω να κάνω μπάνια?". Κι ενώ έχουμε πει να πηγαίνουμε κάθε ΣΚ ώστε να κάνουμε όσα μπάνια μπορούμε φέτος και φυσικά για τα παιδιά...γυρνάει και λέει στο παιδί "ναι θα αργήσεις κανά δίμηνο" και μένω παγωτό.

 

Αντί να πει στο παιδί "ξέρεις η άδεια θα αργήσει ακόμα αλλά θα πηγαίνουμε κάθε ΣΚ" για να νιώσει το παιδί καλύτερα, του ξεφούρνισε αυτή τη βλακεία. Όταν τον ρώτησα γιατί το είπε αυτό στο παιδί, μου απάντησε ότι καλύτερα να του λέει την αλήθεια παρά ένα σωρό ψέματα όπως κάνω εγώ και η μάνα μου :shock::shock::shock::shock::shock:

 

Μετά είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι και κοίταζε το ταβάνι. Αφού έχω αρχίσει και αναρωτιέμαι αν έχει πάθει καμιά κατάθλιψη ή τίποτα τέτοιο. Αυτή η συμπεριφορά - λες και μας έχει βρει το μεγαλύτερο κακό - πολύ με προβληματίζει........

 

 

Φιλεναδα εχει επηρεαστεί άσχημα ο άνθρωπος .. Τι περιμένεις να σκέφτεται πως μιλάει;

 

Με καλύψανε τα κορίτσια αλλα να συμπληρώσω η οικογένεια σου ειναι το παιδί σου και ο άντρα σου και οχι η μανα σου και ο αδερφός σου... Η θα εισαι με τον έναν η με τον άλλον ...κάποιον θα απογοητεύσεις δεν μπορεις να τους ικανοποιήσεις όλους... Και καλυτερα να τα εχεις καλα με τον άντρα σου ειδικα αφού ο άνθρωπος ειναι και σωστός οικογενειάρχης παρα με τον αδερφός σου.. Αλλιώς θα διαλύσεις την δίκη σου οικογένεια και οι άλλοι θα τα έχουνε ολα και θα γελάνε και απο πανω

 

Good luck :-)

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...