Yπερβολικα κοινωνικο παιδι

εχω το εξης θεμα που τελευταια με απασχολει εντονα..

η μικρη μου ειναι υπερ του δεοντος κοινωνικη με τους ξενους και κυριως με αντρες..

οσες ξερουν το παιδι μου απο δω επειδη εχουμε γνωριστει, μπορουν να σας διαβεβαιωσουν... με το που βλεπει ξενους μπαμπαδες, παππουδες, θειους, παντελως παναγνωστους.... τους πιανει το χερι, τους κανει νοημα να την παρουν αγκαλια, θελει να τους φιλησει και τα σχετικα...

και με γυναικες ειναι κοινωνικη, αλλα λιγοτερο...

αν αυτη τη στιγμη, εμπαινε ο ταχυδρομος σπιτι μου, τον οποιο δεν εχει δει ποτε η μαρια, και εγω εφευγα... η μαρια θα ηταν πανευτυχης, δεν θα καταλαβαινε καν την απουσια μου..

αυτο μεχρι προτεινος ηταν χαριτωμενο...

μεχρι χτες..................... που συνειδητοποιησα τη σοβαροτητα του πραγματος...

ημασταν στην κεντρικη πλατεια της γειτονιας μου και περιμεναμε παρεα για καφεδακι και παιχνιδι..

εγω στο παγκακι, και η μαρια εκανε ποδηλατο μπροστα μου... ξαφνικα, εμφανιζεται ενας αγνωστος ανθρωπος που περνουσε απο κει...

σηκωνεται η μαρια απο κει που καθοταν, τρεχει προς το μερος του και τον πιανει απο το χερι....

ολα αυτα σε αποσταση 20 μετρων απο μενα... εγω μιλαγα στο τηλ..

εβλεπα τη φαση, και χαμογελασα στον ανθρωπο για να του δωσω να καταλαβει οτι ειναι μαζι μου το παιδι... και συνεχισα να μιλαω στο τηλ.. ηταν ενα πολυ γνωριμο για μενα σκηνικο, η μαρια να μιλαει και να κανει δημοσιες σχεσεις με αγνωστους.... οκ... ημουν σχεδον διπλα..

κρατωντας την απο το χερι ο αγνωστος της μιλαει και κεινος... και πανε... πανε πανε πανε........................................

ωσπου συνηδειτοποιω οτι 'εεεεεεεεεεεεεεεεεεεειιιιιιιιιιιιιιιιιι κυριος που το πας το παιδι!!!!!!!!!!!

η μικρη μες την καλη χαρα, και εφευγε μαζι του......

τρεχω, βουταω το παιδι, και καταλαβαινω οτι τελικα ο τυπος δεν ηταν στα καλα του... οχι απαραιτητα επικινδυνος, παντως οχι στα καλα του.. 'ε μου λεει, αφου ηθελε να ερθει.....'

:roll:

μετα στη παιδικη χαρα, παει παλι σε εναν κυριο που εκανε γυρω γυρω ολοι, το παιδι μου και του ζηταει αγκαλια... την σηκωνει αυτος, της κανει παιχνιδα και της λεει 'φιλακι'??? οποτε τον αρχιζει το παιδι στα φιλια :evil::evil:

το συζητησα το βραδυ με τον αντρα μου..

και συνηδειτοποιησαμε οτι σταματησε να εχει πλακα και να ειναι χαριτωμενο ολο αυτο...

και τωρα, τι γινεται?

πως το σταματαμε?

πως καταλαβαινει ενα διχρονο παιδακι οτι αυτο που κανει ειναι επικινδυνο? δεν θελω και να την τρομαξω... να ειναι κοινωνικη, απλα οχι με αγνωστους...

εχω σκοπο να μιλησω και με ψυχολογο, αλλα πειτε μου και σεις....

πως σας φαινεται?

που εχω κανει εγω λαθη? τι δεν παει καλα?

Πολύ γούτσου παιδί...

Το δύσκολο είναι να ξεμάθει χωρίς να αποχτήσει αγοραφοβία ή ξενοφοβία

αχ θεε μου αχ.................Ειμαι σιγουρη ενα μικρο εγκεφαλικο το επαθες!

Τι να σε πω....

Δεν νομιζω οτι εχει να κανει με σενα ή με λαθη που εχεις κανει...μην ακουω χαζομαρες!

Απλα ο χαρακτήρας της μικρης ειναι εξωστρεφης κοινωνικη και διαχυτικη......

Ειναι σε μια ηλικια που εννοειτε οτι δεν αντιλαμβάνεται τον κινδυνο, τον ξενο απο τον γνωστο την διαφορα δηλαδη......

Γνωμη μου.....να εισαι ακομα ποιο προσεκτικη με την μικρη, ποτε μονη της με ξενους ή με γνωστους ξενους (επειδη ειναι διαχυτικη το λεω) και σιγα σιγα μιλα της καθημερινα λιγο λιγο να το ενα να το αλλο να αυτο κανουμε να οχι παμε βολτα με κανεναν αν δεν ειναι η μαμα ή ο μπαμπας μαζι....ξερεις τι πρεπει να της πεις!

Θα τα εμπεδώσει εν καιρώ!

Αλλα επιμονη, υπομονη και κεραιες σηκωμένες!

Εγω ηδη εχω ξεκινησει το τροπαρι "Αρτεμακι εκει κατω στα βαβα και στα μεμε δεν ακουμπαει κανεις, κτλπ κτλπ"

αυτο ακριβως Rea..

και να ελεγα οτι της λειπει ο μπαμπας της.... οκ, δεν ειναι και συνεχεια μαζι, αλλα ειναι εντονα παρων στη ζωη του παιδιου..

αλλα ακομα και ολοι μαζι οταν βγαινουμε, η μαρια θα μας παρατησει και θα παει σε ξενους να κατσει μαζι τους... εχει και απαιτησεις... λεει "βωωωωωωω" εννοει να την καθισουν στα ποδια τους!

και μετα αρχιζει το μπουρου μπουρου... ακαταλαβιστηκα

Ενω εμας το αντιθετο....ειναι κολλημενη πανω μου ποιο πολυ, και θα παει σε ξενους μονο αν παρει την εγκριση μου, που την αναζητα με το βλεμμα συνήθως.

Φις το μονο που σε σωζει ειναι να αρχισεις το κυρηγμα....

Εγω ηδη εχω ξεκινησει το τροπαρι "Αρτεμακι εκει κατω στα βαβα και στα μεμε δεν ακουμπαει κανεις, κτλπ κτλπ"

το κανω και γω μερικες φορες, αλλα της φαινεται αστειο... ενω δεν γελαω, το λεω πολυ σοβαρα!!!

Να μην εισαι τραγικα σοβαρη! Να το εξιστορεις σε στυλ παραμυθιου, ποιο ευκολα θα περασει στο μυαλο της εγω τα λεω μια με δυο φορες την ημερα συνήθως σε αλλαγη πανας δειχνωντας τα σημεια αυτα!

Πω πω με αγχωσε το ποστ σου βρε κοπελια .

Εμεις ειμαστε το αντιθετο εχουμε ξενοφοβια ειμαστε κολλημενοι με μαμα και μπαμπα και οπου να ναι την βαφτιζουμε,εχω καρααγχωθει γιατι σπαραζει αν την πιασει ξενος,θα την ακουσετε μεχρι την αθηνα σε μερικες μερες,αχ Παναγιτσα μου .

Καλαμαρακι και γω εχω σκοπο να ξεκινησω σε λιγο καιρο κυρηγμα για τις απαγορευμενες περιοχες αλλα εμεις εκτος απο τη μαμα και τον μπαμπα την αλλαζει και η γιαγια και η αδερφη μου καμια φορα,πως θα της το πω χωρις να την μπερδεψω,οτι δεν την ακουμπα κανεις στις κρυμενες περιοχες???

παιδικο θα παει τουχρονου.

Πω πω με αγχωσε το ποστ σου βρε κοπελια .

Εμεις ειμαστε το αντιθετο εχουμε ξενοφοβια ειμαστε κολλημενοι με μαμα και μπαμπα και οπου να ναι την βαφτιζουμε,εχω καρααγχωθει γιατι σπαραζει αν την πιασει ξενος,θα την ακουσετε μεχρι την αθηνα σε μερικες μερες,αχ Παναγιτσα μου .

.

αυτο ειναι το φυσιολογικο...

η δικη μου 8 μηνων, στη βαφτιση της χαριεντιζοταν με τους παπαδες

Να τη χαιρεσαι καλε τη μπουμπου...μεσα στην κοινωνικοτητα ειναι....να ξερεις οτι κι αυτο χαρισμα εναι!!!

Παντως για την ωρα καλα κανεις κι ανυσηχεις...ειναι λιγο επικινδυνο γι αυτη την ηλικια.Μηπως καπως να της αρχισεις κουβεντουλα οτι ποτε δε φευγουμε με αγνωστους και δεν παιζουμε με ξενους αν πρωτα δε ρωτησουμε τη μαμα...να συνηθισει καπως να ξερει οτι πρεπει να σε ρωτησει πρωτα.Και αυτο που λενε πολλοι γονεις οτι ολοι οι ανθρωποι δεν ειναι καλοι και αν ενας ξενος ειναι κακος μπορει να την παρει....θα μου πεις ετσι τη φοβεριζεις αλλα δυστυχως πρεπει καπως να κατανοησει και αυτο το φοβο για να το σταματησει.

η δικη μου 8 μηνων, στη βαφτιση της χαριεντιζοταν με τους παπαδες

χεχεχε επεσα κατω απο τα γελια. μιλαμε δεν υπάρχει αυτο το παιδακι!

καταρχην επιβεβαιωνω πως ειναι ετσι ακριβως οπως το λεει το φυστικακι...

επι του θεματος τωρα, νομιζω πως σε αυτην την ηλικια το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να εισαι κοντα με τα ματια ....44! (αυτο που κανεις δηλαδη)

φοβαμαι δηλαδη μην της μεταδωσεις την ανησυχια σου με τετοιο τροπο που να της γυρισει μετα σε ξενοφοβια!

δεν ξερω, σκεφτομαι οτι ισως οταν μεγαλωσει λιγο ακομα θα μπορεσεις πιο ευκολα να της εξηγησεις πεντε πραματα...

τι να κανουμε ειναι θηλυκο με τα ολα της η κοριτσαρα σου!!! (χωρις πλακα ομως, αντιλαμβανομαι πληρως την αγωνια σου)

Προσπαθώ να είμαι πολιτικά ορθή, αλλά ..... δεν γίνεται.

Κοίτα, όλα καλά και η κοινωνικοποίηση και όλα αλλά ένα δίχρονο δεν μπορεί να ξεχωρήσει περίπλοκες καταστάσεις όπου και να είναι κοινωνικό, και να αγαπά τους ξένους, και να τους βλέπει όμως και με μισό μάτι, και να προστατεύει τον εαυτό του από αυτούς, και να ξεχωρίζει πότε μια κατάσταση είναι απόλυτα αθώα και πότε όχι.... Εδώ εμείς οι ενήλικες και δεν είμαστε πάντα σίγουροι για τα μηνύματα που λαμβάνουμε από τους γύρω μας.

Γι' αυτό καλό είναι ένα παιδάκι 2 χρονών (και 3 και 5 και 7 ) να έχει μία συστολή και έναν φόβο απέναντι στους ξένους. Και αυτό τους το καλλιεργούμε και εμείς οι γονείς ενίοτε, αν δεν το έχουν έμφυτο από μόνα τους. Ξέρω ότι αυτό που λέω, δεν είναι "πολιτικά ορθό" αλλά από την άλλη είναι "πρακτικό", ώστε να μην ψάχνεις το παιδί σου, τραβώντας το από το χέρι κάποιου περαστικού.

Κι εγώ μιλώ πολύ στα παιδιά μου και μέσα από παραμύθια και μέσα από αντιστοίχιση των παραμυθιών με την πραγματικότητα ή πραγματικών καταστάσεων που ακούμε από γύρω μας. Τους εξηγώ ότι υπάρχουν πολύ καλοί άνθρωποι αλλά και πολύ κακοί. Δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν έχουν ταμπελίτσες πάνω τους και δεν μπορούμε να ξέρουμε σίγουρα αν ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας είναι καλός ή κακός. Γι' αυτό δεν εμπιστευόμαστε κανέναν, αν δεν έχουμε δίπλα μας και τους γονείς μας, καθώς αυτοί είναι μεγάλοι και μπορούν να μας προστατεύσουν. Χρήσιμα παραμύθια προς συζήτηση, π.χ. η χιονάτη με την κακιά μητριά που της παρίστανε την καλή και της έδωσε το δηλητηριασμένο μήλο. Αυτό τους το ανέφερα όταν μια μέρα μας σταμάτησε στο δρόμο ένας "περίεργος" μεγάλος σε ηλικία τύπος και τους έδινε με το ζόρι καραμέλες ενώ αυτά δεν ήθελαν.

Ξέρω ότι με τα παραπάνω ακούγομαι πολύ μισάνθρωπος αλλά δεν είμαι. Είμαι μια μάνα που προστατεύει τα κουτάβια της παντί τρόπω.

Ξέρω ότι με τα παραπάνω ακούγομαι πολύ μισάνθρωπος αλλά δεν είμαι. Είμαι μια μάνα που προστατεύει τα κουτάβια της παντί τρόπω.

Συμφωνω απολυτα....Προτιμω να με πουν υπερβολικη (ο συζηγος ετσι με λεει!) παρα να την ψάχνω ....και να τρελλαινομαι! (το σκοτωσα το ρημα ε???)

ουρανοκατεβατο θεμα

νανοιξω κι εγω την καρδια μου

κι εμενα η κορη μου ενω δεν ηταν ετσι μωρο μου εχει γινει απο τα 2 της χρονια

μπορει να ακολουθησει οποιονδηποτε γειτονα ή γειτονισσα που θα της πει παμε σπιτι μου

να τους δωσει φιλακια

να παρει πραγματα απο αγνωστους κτλ κτλ

παρολο που εγω καθε μερα της λεω οτι μπορω για ανθρωπους κακους,για το οτι οποιους δε γνωριζουμε δεν αγκαλιαζουμε δεν φιλαμε κτλ

δεν παιρνουμε πραγματα αν δεν ρωτησουμε τη μαμα και μπλα μπλα ολη μερα δεν καταλαβαινει χριστο τα δικα της αυτη(σε αντιθεση με το χρηστο που τα θυμαται και τα τηρει και της τα χωνει καμια φορα)

το εγκεφαλικο το επαθα την περασμενη δευτερα το πρωι

την ειχα στο μαγαζι

εχω εναν πελατη που δε μαρεσει η φατσα του και γενικα χαιρεται πολυ οταν βλεπει τη μικρη

την πρωτη φορα πηγε να της τσιμπισει τα μαγουλακια του λεω μην την κανετε ετσι βγαζει σπυρια ειναι ευαισθητη

ενω γλυτωσαμε λοιπον κανα 2 φορες τα μαγουλακια αυτη τη φορα την πλησιασε της τσιμπισε τα μαγουλακια της εδωσε φιλακια και στα 2 μαγουλακια εγω να σπρωχνω τη μαρινα η μαρινα στον κοσμο της και του δινει και αυτη ενα φιλι εγω αφρους τον αγριοκοιταξα και το καταλαβε αλλα εκανε πως δεν το καταλαβε (κι αυτο ειναι χειροτερο για τις υποψιες μου)

μετα η μαμα παλι κυρηγμα στη μαρινα

βρε μαρινα δεν ειπαμε δε μας φιλανε οι ξενοι μπλα μπλα μπλα ....

δεν ξερω κι εγω τι αλλο να κανω ....

βοηθηστε μας και τις 2

φοβαμαι μηπως επειδη ειναι αντιδραστικη γενικα σαν παιδι κανει τα αντιθετα απο οτι της λεω ή απλως κανει οτι της κατεβει;;;

Φυστικάκι μου... νοκ ουτ...! Ειλικρινά δε μου έχει τύχει καθόλου.

Προσπαθώντας να το σκεφτώ λίγο, μάλλον θα κατέληγα κι εγώ στο να της μιλήσω (και Ο,ΤΙ μπορέσει να πιάσει από την κουβέντα). Από την άλλη θα της έκοβα τον αέρα με τους εντελώς ξένους. Έως που θα τη μάλωνα και λίγο. Οκ με τα πρόσωπα που είναι γνωστοί και τους βλέπει συχνά. Αλλά με άγνωστα πρόσωπα να μην έχει ΚΑΝΕΝΑ θάρρος.... (Αργότερα όσο αναπτύσσεται, θα το ξανακερδίσει αυτό). Απλά στη φάση αυτή να της κοπεί λίγο "η φόρα".

Και διευκρινίζω.... απαγόρευση για τους ΕΝΤΕΛΩΣ ξένους.

Και θα έλεγα πως η καλύτερη λύση θα ήταν κάποιος ειδικός για να σε καθοδηγήσει, βλέποντας το χαρακτήρα του παιδιού, τον δικό σου και του άντρα σου.....

Αντίστοιχες σκέψεις πέρασα κι εγώ με τον παιδικό. Πως εκεί δηλαδή θα πρέπει να εμπιστευτούν τα παιδιά ανθρώπους ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ (αρχικά, δηλ. δασκάλες, προσωπικό κτλ). Και όταν είδα των 2.5 ετών γιό μου, την ώρα που έβγαζα το σακάκι της αδερφής του, να φεύγει χέρι - χέρι με μια (φοιτήτρια και προσεχώς...) δασκάλα, ανησύχησα. Γιατί οι φοιτήτριες που κάνουν πρακτική έρχονται για λίγους μήνες. Αν δηλαδή δει μια κοπέλα στο δρόμο και του φανεί... "δασκάλα"....? (Ξέρεις με ζωσανε φίδια....)

Έτσι μίλησα στα παιδιά και τους εξήγησα πως ΜΟΝΟ με το μπαμπα και τη μαμά, και από ξένους θα μιλάνε ΜΟΝΟ σε όσους μιλάει ο μπαμπάς και η μαμά. Πως στο σχολείο οκ οι δασκάλες... αλλά έξω από αυτό... ΜΠΑΜΠΑΣ και ΜΑΜΑ.

Εκεί βρήκα ευκαιρία να μιλήσω για αστυνομικούς, π.χ. πως μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε το σπίτι μας αν χαθούμε (κάτι τέτοια)... Και επειδή υπάρχει ένα περιπολικό κοντά στο σπίτι με αστυνομικούς βάρδιας... τα πήγα μια μέρα να τους δείξω τα "αξιοθέατα" (Περιπολικό-αστυνομικούς-διακριτικά αστυνομίας-κτλ). Όλα αυτά σε 2.5 ετών παιδί...

Δοκίμασε κι εσύ ό,τι νομίζεις πως σου ταιριάζει....

Δύσκολο θέμα και η αλήθεια είναι οτι με απασχολεί και εμένα πολύ έντονα όσο περνάει ο καιρός.Βέβαια εμένα η Δέσποινα δεν είναι τόσο κοινωνική αλλά θα σου πώ τι κάνω εγώ.Βάζω φραγμούς στις υπερβολές των κοντινών ανθρώπων.Δηλαδή αν δώ κάτι που δεν θα μου άρεσε να το κάνει με κάποιον ξένο το ξεκόβω στον συγγενή ή στον φίλο.Εχει εναν μεγαλύτερο ξάδερφο με τον οποίο είναι πολύ δεμένη.Την είχε προχθές στα πόδια του και την ταχτάριζε εντελώς αθώα αλλά του είπα να το σταματήσει γιατί αν το παιδί έκανε την ίδια ακριβώς κίνηση με κάποιον άλλο θα φρίκαρα!!Προτιμώ να μου πουν το παιδί αντικοινωνικό και εμένα περίεργη παρα να έχω αργότερα άλλα τράβαλα!

Οντως δυσκολο θεμα!!!!Το ιδιο προβλημα το ειχα κι εγω με τη μικρη μου και ειμαστε τοσο σιγουροι οτι θα μας την κλεψουν(μεχρι και σε πρεζονια και σε διαφορες κατηγοριες-μην το αναλυσω τωρα- πηγαινε και πηγαινει ακομα) και αυτο που καναμε και κανουμε ειναι να μην ξεκολαμε απο κοντα της.Πχ τσουληθρα η Αλεξανδρα-τσουληθρα κι εμεις.Κουνια η Αλεξανδρα κουνια κι εμεις.Γιατι κακα τα ψεματα-πως να εξηγησεις τετοια πραγματα σε ενα διχρονοκαι αντε να σε καταλαβει.

Το μονο που εχει κοψει απο τα Χριστουγεννα και περα και ευλογω τον παιδικι σταθμο γι αυτο και να ναι καλα οι ανθρωποι-ειναι οι αγγαλιες και τα φιλια.Τα μαζεψαν λοιπον υποθετω και τους εκαναν τη σχετικη κατηχηση για τους ξενους και μια μερα βλεπω μια αλλη Αλεξανδρα!!!!

Την ΠΛησιαζει μια κυρια και θελει να την παρει αγγαλια--"ΟΧΙ ΑΓΓΑΛΙΕΣ" της φωναζει η δικια μου.Την παιρνω εγω λοιπον και χαμογελαω στην κυρια και φευγουμε.Μετα απο λιγη ωρα μια γειτονισα της λεει-Δωσε μου ενα φιλακι και η δικια σου "ΟΧΙ ΦΙΛΑΚΙΑ-ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΛΕΕΙ Η ΚΥΡΙΑ ΕΙΡΗΝΗ"

Κοκκαλο εγω και πανευτηχης...Να ναι καλα οι ανθρωποι μετα απο λιγο καιρο ανακαλυψαμε οτι ντρεπεται να δειξει το βρακι της ακομα και σε μας.!!!!!

Η λυση δεν ειναι ναπανε ολα τα παιδακια σε παιδικο αλλα να που τελικα η κατηχηση αποδιδει καρπους και γω δεν την εκανα γιατι νομιζα οτι δεν θα καταλαβει

Κοριτσια λεγε λεγε ολα θα καταλαβουν.και νομιζω οτι δεν ειναι αναγκη να εξηγουμε ακριβως τους λογους.Αρκει η κεμτρικη ιδεα να ειναι ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ!

εγω να σας πω την αληθεια χαιρομαι που τα διαβαζω ολα αυτα ( και ας ειναι λιγο τρομακτικα) γιατι εμενα η κορη μου δεν το κουναει ρουπι μακρυα μας. Εχει γινει εντελως αντικοινωνικη εννοειται αγκαλιες και φιλακια μονο στην μαμα ουτε στο μπαμπα μας. Δεν πιστευω οτι εχετε κανει λαθος σσε κατι απλως ετσι ειναι ο χαρακτηρας του παιδιου σας. Σκεφτειται και εμενα μου ειναι το ακρος αντιθετο και υποφερωω. Εχετε δει παιδακι να μην παιζει γιατι εχει και αλλα παιδακια στο παρκο? Μονο η δικια μου το κανει αυτο

h πολύ κουβέντα δεν θα ωφελήσει καθώς το παιδι είναι μικρό

η θεατρικότητα απ την άλλη σίγουρα...

εκείνη την στιγμή πλησιάζεις το παιδι και φροντίζεις να σε κοιτά στο πρόσωπο .

του εξηγείς με πολύ ένταση αυστηρότητα στην φωνή , σταθερό τονο (ίσως και λίγο τρόμο ...δες το εσυ γνωρίζοντας το παιδι σου σαως καλύτερα και ξέροντας τι πιάνει ) κοιτόντας το στα ματια και του λες αυτο που έκανες έιναι πολύ πολύ πολύ επικύνδηνο ...

ΠΟΤΕ δεν μιλάμε σε ξένους ,

ΠΟΤΕ δεν τους αφήνουμε να μας αγγίξουν και

ΠΟΤΕ δεν τους πλησιάζουμε κι εμείς ....

αυτο θα το επαναλάβεις αρκετές φορές ακόμα και σε στιγμές χαλάρωσης στο σπιτι ....

πρέπει να γίνει συνείδηση σιγα σιγα και η επανάληψη είναι οτι καλύτερο ....

(αποτέλεσμα αυτού το αριανόπαιδο πολλές φορές ενω θέλει να πλησιάσει κάποιον ξένο μου λεει ..: μαμα ατοσ ειναι τσενος? ναι της λέω ..και μπορέι να με πάρει απο σενα ...? δεν ξέρω αγαπη μου γιατι δνε το ξέρω τον κύριο αλλα ναι μπορέι και να συμβεί αυτο ... και τοτε μου λεει παντα :εντατσι λοιπον δε θα παω ...!

η σε αλλαες φάσεις μου λεει : μαμαααααααααα μου μιλήσε ο τσενος.... και τρεχει κατα πανω μου ...)

θέλω α πω οτι αυτο είναι κάτι που ακόμα το δουλεύουμε καθως ΔΕΝ το εχει εμπεδώσει ακόμα ...

επίσης πρέπει να σου πω οτι μισή ντροπή δική μας (που λεει ο λογος) και μισή των ξένων....

δλδ πποσο ηληθιος είσαι ρε φίλε που σε πλησιάζει ενα μικρό παιδι και ανταποκρήνεσαι ΧΩΡΙΣ τουλάχιστον να πεις που είναι η μαμα σου ?

πολλές φορές (ώς συνηθως δλδ) που με πλησιάζουν ξένα παιδια και θέλουν αν είναι τρυφερα μαζί μου βαζω κόφτη ....και μη σου πω οτι μου την έχουν πει κι όλας οι γονείς τους ....

και σε κούνιες, πλατείες εστηατόρια τραπεζες καθομαι και κανω ιδιαίτερο σεμινάριο να πουμε ...!

πφφφφφφφφ.... (που λες κι εσυ )

αυτα

τα ολίγα!

Δύσκολο πράγματι, διότι είναι μικρούλα.

Κι εμένα ο δικός μου το γεια το έχει έτοιμο για ΟΛΟΥΣ γνωστούς και ξένους. Μέχρι εκεί όμως. Του έχω βέβαια πει κι εγώ κάποια πράγματα αλλά περισσότερο νομίζω πως είναι θέμα του χαρακτήρα του. Διότι χαιρετά τους πάντες αλλά όταν εκείνοι του μιλήσουν τις περισσότερες φορές ή δεν απαντά ή ψάχνει να μας βρει για να κρυφτεί ή απλώς αδιαφορεί.

Νομίζω πως σ αυτή την ηλικία θα συμφωνήσω πως το καλύτερο είναι να της δώσεις να καταλάβει έστω και με αυστηρό ύφος πως δεν πρέπει να πλησιάζει τους ξένους χωρίς την έγκριση των γονιών. Στην αρχή πες τα στην θεωρία και στην κατάλληλη ευκαιρία επανέλαβε αυστηρά αυτά που της έχεις ήδη πει.

Στην τελική είναι πολύ μικρούλα (αν και λίγο μεγαλύτερη να ήταν 2-3 χρόνια δηλαδή) δεν καταλαβαίνω που ακριβώς είναι το κακό στο να μην πλησιάζει αγνώστους??? Γιατί να της μείνει μόνιμος φόβος δεν το νομίζω.....

Κάποια κοριτσάκια στη γειτονιά τα είχαν δασκαλέψει τόσο πολύ να μη μιλάνε σε ξένους, που τα χαιρετούσες στη θάλασσα και σου έριχναν σφαλιάρα, κυριολεκτικά .

Φιστικάκι, το μόνο που έχω να προτείνω είναι να την έχεις από κοντά...

Είναι όντως δικαίολογημενο να προβληματιζόμαστε, βάζω και τον εαυτό μου μέσα, γιατί και ο δικός μου παρά είναι κοινωνικός.

Προχθές ήμασταν σε ένα παραθαλάσσιο καφε και μας χαιρετάει το παιδί που μας κόβει αλλαντικά στο σουπερ μαρκετ, ο μικρός στεκόταν όρθιος ανάμεσα στα πόδια μου και όταν τον χαιρέτησε το παιδί έτρεξε να χωθεί στην αγκαλιά του.

Το παιδί τον πήρε και ο μικρός κάτι του έδειχνε από το μπαρ, προχώρησαν λίγο και ενώ τον κοιτούσα επίμονα και τον ρωτούσα που πας, το αποτέλεσμα ήταν να μην θέλει να φύγει από την αγκαλιά του.

Όποιος έρχεται στο σπίτι μας θέλει να φεύγει μαζί του, όταν πηγαίνουμε στα καταστήματα τρέχει στις αγκαλιές των πωλήτριων και ούτε τον νοιάζει που είμαι και τι κάνω.

Στην θάλασσα πάλι όποιος του γελάει και φεύγει, θέλει να πάει μαζί.

Έχει αρχίσει να με ενοχλεί πολύ αυτό, θα αρχίσω να του εξηγώ καλύτερα.

Δεν μιλάει ακόμη, όμως καταλαβαίνει τα πάντα, ελπίζω στο μέλλον κάπως να αλλάξει όλο αυτό.

Χρήσιμα παραμύθια προς συζήτηση, π.χ. η χιονάτη με την κακιά μητριά που της παρίστανε την καλή και της έδωσε το δηλητηριασμένο μήλο. Αυτό τους το ανέφερα όταν μια μέρα μας σταμάτησε στο δρόμο ένας "περίεργος" μεγάλος σε ηλικία τύπος και τους έδινε με το ζόρι καραμέλες ενώ αυτά δεν ήθελαν.

Λοιπόν μεγάλωσα στο εξωτερικό, στη Γερμανία.

Όλα τα παιδιά πήγαιναν με τις συγκοινωνίες στο σχολείο μόνα τους από την δευτέρα δημοτικού.

Εγώ έπαιρνα λεωφορείο και τραμ, οι γονείς μου με είχαν δασκαλέψει παρα πολύ καλά, ξέρετε τα γνωστά.

Από μικρή τρελαινόμουνα για τα παραμύθια, της Χιονάτης ήταν το αγαπημένο μου.

Τα καλοκαίρια κλασικά ερχόμασταν Ελλάδα, στα χωριά των γονιών μου.

Με χαιρέταγε όλο το χωριό και δεν μίλαγα σε άνθρωπο, όλοι μου ήταν άγνωστοι και ας ήταν συγγενείς και φίλοι των γονιών μου.

Όλους τους έβλεπα για επίδοξους απαγωγείς :mrgreen:

Τις δε γριούλες με τα μαύρα τσεμπέρια τις θεωρούσα δίδυμες αδερφές της μητριάς της Χιονάτης, κάποια στιγμή βέβαια εγκληματίστηκα και προσαρμόστηκα και άρχισα να μιλάω στον καημένο τον κόσμο, που εισέπραττε μια απίστευτη αντικοινωνική συμπεριφορά, αλλά και οι γονείς μου τι να μου έλεγαν, πως όταν θα ερχομάστε στην Ελλάδα να μιλάς και να χαιρετάς και στην Γερμανία όχι, δεν γινόταν.

Το σκέφτομαι τώρα και αναρωτιέμαι τι θα νόμιζαν οι άνθρωποι που με βλέπανε έτσι :oops:

φιλη μου, με συμβουλεψε να επικοινωνησω με εδω http://www.epsype.gr/

μιλησα με καποιον ανθρωπο, ψυχολογο λογικα, με ακουσε προσεκτικα...

και μου ειπε να μην κανω τιποτα..

απλα να μην αφηνω το παιδι μου απο τα ματια μου, ουτε κλασμα δευτερολεπτου κατω απο οποιεσδηποτε συνθηκες...

να μην παρεμβω σε αυτο που συμβαινει και να μην της πω ακομα τιποτα..

ομολογουμενως, εχω μπερδευτει πολυ τωρα..

το ενστικτο μου μου λεει να αρχισω την 'κατηχηση' και ολα οσα προτεινατε και εσεις, απο τωρα.......

ο ειδικος μου ειπε οχι..

ο αντρας μου παλι, προτεινει να την κλειδωσουμε στο δωματιο της, και να την αφησουμε στα 18 της να παει μεχρι το περιπτερο (συνοδεια ΕΚΑΜ, και τον τζακ μπαουερ απο πισω της)

θελω να κατσω να διαβασω, να μελετησω το θεμα..

οτι αρθρα εχετε υπ οψιν σας,λινκς, οτι σας λεει η δικη σας λογικη.. ειμαι ολη αυτια!!

Ax βρε φυστίκι, πολύ γλυκουλίνι φαίνεται το κοριτσάκι σας (emoticon πράσινο από τη ζήλια - θέλω ένα κοριτσάκι τώραααααααα!). Τι να σου πω. Ούτε παιδιά έχω, ούτε ξέρω να σε συμβουλέψω. Συμφωνώ με το ένστινκτό σου. Συμβουλέψου όμως κι άλλον ειδικό. Αν η δεύτερη γνώμη είναι ίδια με του πρώτου ψυχολόγου.... ξανασκέψου το.