Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Ακραίες διατροφικές επιλογές και επιπτώσεις


ΜΑΡΙΑΛ

Recommended Posts


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 149
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Θα συμφωνησω και γω οτι οταν προκειται για λογους υγειας και εχουμε αποδειξεις οτι καποια διατροφη μας βελτιωνει το προβλημα μας τοτε προφανως και θα την ακολουθησουμε.. βεβαια αν υπαρχει καποιο φαρμακο με αποτελεσμα εγω θα το προτιμησω γιατι και ...τα φαρμακα εχουν ψυχη:P

τωρα σχετικα με το τι λεει καθε γιατρος , υπαρχουν τοοοσες πολλες διαφορετικες αποψεις, δε νομιζω να εχει τοση πολλη σημασια αν ενας γιατρος δωσει φραουλες η πορτοκαλι στους 5 μηνες...εγω να πω την αληθεια ποτε δεν ακολουθησα ευλαβικα αυτες τις συμβουλες γιατι ειναι πολυ υποκειμενικο θεμα το τι ανεχεταικαθε οργανισμος..([πχ. εμενα ο γιος μου μολις φαει κρεας και ψαρι μαζι κανει εμετο...η κορη μου παλι δεν καταλαβαινει τιποτε, αυτα τα ξερω καλυτερα αποτο γιατρο γιατι ειναι παιδια μου..)

Αληθεια θα μου πει καποια τι ειναι αυτη η gaps???!!!

Link to comment
Share on other sites

Ωωω!!! Κορίτσια μου, είστε οι άνθρωποί μου!! Λατρεύυυυωωω αυτό το θέμα! Είναι πολύ όμορφα τοποθετημένο με καίρια ερωτήματα και πολύ όμορφα εστιασμένο σε σημαντικά ζητήματα.

 

Οι τοποθετήσεις είναι όλες μία προς μία ενδιαφέρουσες. Η ΜΑΡΙΑΛ που άνοιξε το θέμα έχει καλύψει ουσιαστικά και τα δικά μου ερωτήματα. Ας μην κάνω λοιπόν (ξανά) τοποθέτηση, μιας και το έχω αναφέρει στο άλλο θεματάκι.

 

Μόνο, να αναφέρω μια προσωπική εμπειρία... που ίσως βοηθήσει να φωτιστεί εκείνο το σημείο του περιορισμού της διατροφής για λόγους υγείας σε σχέση με την περιορισμένη διατροφή για λόγους ηθικής. Αν και προβληματίστηκα για το αν θα έπρεπε να αναφερθώ σε προσωπική εμπειρία, πιστεύω πως έχει σημεία που μπορεί να συζητηθούν και να βγει ένα γόνιμο αποτέλεσμα.

 

Αναφορά λοιπόν... από τον καιρό που ήμουν ανήλικη:

Οι γονείς μου, όντας πολύ θρήσκοι άνθρωποι έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στην εκκλησιαστική ανατροφή. Ακολουθούσαν πολύ πιστά το εκκλησιαστικό τυπικό και φυσικά τις νηστείες. Λόγω μεγάλου ζήλου, ακολουθούσαν πιο "αυστηρές" νηστείες και συχνά για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Συχνά λοιπόν βρισκόμασταν οικογενειακώς να ακολουθούμε επιλογές vegan. Συνήθως για το μεγαλύτερο μέρος του έτους.

 

Μέσα στη γενική κουλτούρα του σπιτιού, είχα πιστέψει (επειδή δεν ήξερα και τίποτα το διαφορετικό) πως αυτό είναι κάτι καλό, που θέλει ο Θεός και μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, πιο ηθικούς, πιο τίμιους, με αυτοέλεγχο, με αυτοκυριαρχία. Πως είναι κάτι δύσκολο, αλλά μαθαίνουμε να έχουμε επιμονή, να κρατάμε τη γνώμη μας και τη στάση ζωής μας "ενάντια στο ρεύμα" του κόσμου. Ήταν ένας "αγώνας ψυχής" με κέρδος την ίδια μας την ψυχή και την αιώνια ζωή.

 

Όπως καταλαβαίνετε για τα μάτια των 3ων ετών .... έως τα 18 μου, όπου βρίσκονται και οι μνήμες του εαυτού μου εντός γονικής μέριμνας, ήταν κάτι που με είχε "ποτίσει". Είχα μεγαλώσει με αυτό και το πίστευα. (=Νόμιζα τότε πως το πίστευα, γιατί ουσιαστικά ήταν ένας μονόδρομος χωρίς να υπάρχει κάποια άλλη ηθικά αποδεκτή επιλογή).

 

Αφού λοιπόν ήθελα να είμαι ένας καλός άνθρωπος, φυσικά όφειλα να ακούσω τους γονείς μου και να ακολουθήσω το παράδειγμά τους και τα διδάγματά τους.

 

 

Αν ζωγράφισα καλά το φόντο... ας πάμε και στο θέμα...

Θυμάμαι να ... πεινάω. Να πεινάω γενικώς. Στην αρχή έλεγα "πεινάω". Μου δίνανε π.χ. επιλογές με ταχίνι. Πόσες τέτοιες επιλογές να αντέξω; 1 μέρα, 2 μέρες.... 40 μέρες... μετά το στομάχι με έσκιζε. Αφού λοιπόν το "πεινάω" δεν έπιανε... για να καλύψει την ανάγκη... έκοψα κι εγώ τη φράση. Έτσι μετά από τα 3-4 μου χρόνια μετατρέπομαι σε μόνιμη ακρίδα! Το σχολείο το τελείωσα 45 κιλά άνθρωπος.

 

Από υγεία...

ζωηρή, κεφάτη, μέσα στα γυμναστήρια.

Από μέσα μου... ζαλάδα, θολούρα, εύκολη κούραση αλλά... έσφιγγα τα δόντια γιατί το "φάε" των γονιών μου συνοδευόταν από γευστικές επιλογές που ήταν μεν νόστιμες αλλά η επανάληψη αυτών έκανε το στομάχι μου να μοιάζει σα να είχε μέσα πρόκες. Η αναιμία, μόνιμος σύντροφος.

 

Ανησυχία γιατί το παιδί είναι αδύνατο... και να τα συμπληρώματα (μουρουνόλαδο, σιρόπια κτλ). Αλλά.... για ζωικά προϊόντα ούτε λόγος! Δεν ήταν σωστό! Δεν ήταν ηθικό!

 

Και φυσικά ένιωθα παράξενα χαρούμενη με όλο αυτό! Πως δηλαδή παιδεύομαι αλλά έχω να κερδίσω σε ηθικότητα! Είμαι καλύτερη από τους άλλους! (Αλλά, τι θα γίνει με τους αγαπημένους μου φίλους; Αυτοί, είναι ανήθικοι; Δεν είναι καλοί; Ανησυχούσα! Δε θα ήταν μαζί μου στον παράδεισο; Γιατί να διαφέρουμε τόσο; ) Περηφάνια για το κατόρθωμά μου και ταυτόχρονα θλίψη για τη διαφορετικότητά μου που με έβαζε σε αντιπαράθεση με την ίδια την αγάπη των φίλων μου. Φυσικά και έπαιζα μαζί τους. Και εννοείται πως η μαμά μου καμάρωνε που "το παιδί είναι τόσο κοινωνικό και χαρούμενο".

 

 

Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε ένα πάρτυ μασκέ στην έκτη δημοτικού. Γινόταν εκείνη τη μέρα της εβδομάδας της Τυρινής που είναι Παρασκευή και έχει κανονική νηστεία (ούτε λάδι). Με αφήνει η μαμά μου με τα χίλια ζόρια να πάω γιατί ανησυχούσε για το θέμα της διατροφής. Πήγα εκεί, ξεχνιέμαι, παίζω με τα παιδιά. Έρχεται η ώρα του φαγητού. Μπουφές με τοστάκια σε όλους τους συνδυασμούς και γεύσεις (τυριά, λαχανικά, αλλαντικά, κτλ). Δεν πήρα παρά μόνο λίγη σαλάτα. Κανείς δεν προσέχει τη διαφορετική διατροφή. Όλα καλά, και εγώ δεν ασχολούμαι, παραβλέποντας πως πεινάω. Παιχνίδι ζωηρό, μέχρι τελικής πτώσης. Έρχεται η ώρα του κυρίως γεύματος. Αρνάκι με πατάτες ραγού. Να έχω λιώσει από τη μυρωδιά. Αλλά δεν τρώω. Με βλέπει η μαμά του κοριτσιού, με πλησιάζει να με ρωτήσει αν δε μου αρέσει. Της λέω πως φαίνεται θαυμάσιο αλλά νηστεύω. Και η γυναίκα αιφνιδιάζεται! Λέει, να φάε μόνο πατάτες εντάξει; Και θυμάμαι να σκέφτομαι πως ... οι πατάτες έχουν βράσει μαζί με το κρέας και έχουν ποτιστεί στο ζουμί τους, άρα δε μπορώ να καταναλώσω αυτές τις πατάτες που είχαν ρουφήξει ζωμό κρέατος! Δικαιολογήθηκα πως είμαι χορτάτη από τα άλλα φαγητά και δεν πεινάω άλλο.

 

Η γυναίκα έκανε κάποιο σχόλιο στη μαμά μου διακριτικά για να με αφήνει πιο ελεύθερη. Μα η όλη "κοσμοθεωρία" και η όλη στάση ζωής είχαν βάλει τα πάντα στον αυτόματο πιλότο. Έτσι ήρθε η αφοπλιστική απάντηση της μαμάς μου: Μα είναι ελεύθερη να φάει ό,τι θέλει! Είναι δική της επιλογή! Με κοιτά η γυναίκα... και φυσικά με καμάρι εγώ συμφωνώ!

 

 

Σε πάρτυ... δεν ξαναπήγα. Ήταν πάντα ... με κάποιο "μαγικό τρόπο" πάνω σε νηστείες....... Μετά, σταμάτησαν να με καλούν... για να μη φέρνουν σε δύσκολη θέση τους γονείς μου και εμένα.

 

 

Στο σπίτι... εγώ η "ελεύθερη"... Πείνα... Άνοιγμα ψυγείου... Μέσα ένα σωρό λαχανικά και κάποιο γλυκό από έναν "αδαή" επισκέπτη που η "άγνοιά" του και η "έλλειψη σωστής ηθικής" τον είχε οδηγήσει στο να φέρει γλυκό που περιέχει γάλα και αυγά. Το κοιτάζω, το λαχταρώ... αλλά στο βωμό της ηθικής και του "σωστού τρόπου ζωής" νικώ την επιθυμία μου... και απλά δαγκώνω ένα μαρούλι ή ένα καρότο.

 

Η μαμά μου βλέπει πως συχνά - πυκνά τριγυρίζω στο ψυγείο και τρώω ωμά λαχανικά. Νιώθει περήφανη για τον υγιεινό τρόπο ζωής μου!

 

 

 

Πέρασαν τα χρόνια. Έφυγα από το σπίτι. Είδα σε άλλο επίπεδο την ηθική και την ανηθικότητα. Επαναξιολόγησα τις διατροφικές συνήθειες. Έβαλα στη διατροφή μου τα πάντα, ανεξάρτητα από ημέρες. Άκουγα το σώμα μου. Σε λίγο καιρό, πήρα κιλά, τονίστηκαν επιτέλους οι καμπύλες στο κορμί μου, σταμάτησα να έχω ζαλάδες, διορθώθηκε ο αιματοκρίτης μου, ένιωθα πολύ πιο ζωηρή και έφυγε εκείνο το μόνιμο αίσθημα θολούρας.

 

 

 

Διαβάζοντας λοιπόν για τη διατροφή vegan... φαντάζεστε πόσα "καμπανάκια" χτύπησαν... και πόσες ομοιότητες αναγνώρισα... σε γονείς, στάσεις ζωής και παιδιά που δείχνουν ευτυχισμένα και πως το κάνουν ... από επιλογή τους! Από "επιλογές" και "γούστα" που διαμορφώνονται ως μονόδρομοι, από αίσθημα extra-ηθικότητας. Για εμένα το χειρότερο δεν είναι η πείνα αυτή καθ' αυτή... αλλά εκείνο το αντιφατικό συναίσθημα που χαιρόμουν επειδή πετύχαινα τον ηθικό και σωστό στόχο, ενώ παράλληλα μαράζωνα με την "κατάντια" των φίλων μου, που οι γονείς τους δε γνωρίζουν το "σωστό" και είναι "καταδικασμένοι" από την γονική άγνοια. Λυπόμουν που δε μοιάζαμε και χαιρόμουν που ήμουν "καλύτερη" από αυτούς. Όσο τα σκέφτομαι τώρα... τόσο πιο φριχτά τα βλέπω.

 

Να λοιπόν γιατί ανησυχώ για τα παιδιά των vegan και οποιουδήποτε βρίσκεται σε διαφορετικές διατροφικές συνήθειες λόγω... ηθικής!

Τα αισθήματα ανωτερότητας των γονιών -που είναι απόφασή τους- είναι εμφανή όσο κι αν προσπαθούν να κρατήσουν χαμηλό προφιλ. Το βλέπεις στα μάτια τους. Νιώθουν καλύτεροι! Δε νιώθουν γενικώς καλοί έτσι γενικά και αόριστα, αλλά νιώθουν καλύτεροι από τους άλλους. Τα παιδιά... βιώνουν σύγκρουση.

 

Δεν ήμουν το μόνο παιδί στο περιβάλλον μου το συγγενικό με τέτοιες διατροφικές συνήθειες βασισμένες σε ηθική βάση. Η ηθική σύγκρουση σε ένα ανήλικο παιδί είναι το μόνο δεδομένο όταν οι διαφορετικές διατροφικές συνήθειες βασίζονται σε ... ηθική βάση!

 

 

Ελπίζω να μη σας κούρασα πολύ με την ομολογουμένως ατελείωτη ανάρτησή μου. Απλά ... σκεφτείτε πως ένα φαινομενικά χαρούμενο παιδί... δεν είναι πάντα ένδειξη πως όλα πάνε καλά. Και μην πιστεύετε πως... "σιγά, αυτό δε θα συμβεί σε εμάς".

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ωωωχχ κοριτσια τι ηταν αυτο με το μεδουλι στην γκπας??? Ειναι νουμερο 1 ενοχοποιητικος παραγοντας για τη νοσο των τρελων αγελαδων..:(:(

 

Αν τρως τρελλές αγελάδες ναι. Αν τρως ζώα που έχουν (ανα)τραφεί όπως ορίζει η φύση τους βόσκωντας, βλέποντας τον ήλιο και κοιμώμενα όσο χρειάζονται για το είδος τους δεν κινδυνεύεις.

 

Izaki συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

 

Alcyon οι χορτοφαγικές διατροφές έχουν δημιουργηθεί για δυο λόγους. Ο ένας ήταν ότι το κρέας ήταν ακριβό και δεν επαρκούσε για όλους (ή τουλάχιστον η κοινωνία ήταν έτσι φτιαγμένη που να μην μπορούν όλοι να το έχουν), ο δεύτερος γιατί ρίχνει τη λίμπιντο (λένε) και γιαυτό φαίνεται να τις προτιμούν τα απανταχού μοναστικά/ θρησκευτικά τάγματα. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και ο σύχρονος λόγος της κακοποίησης των ζώων με τη μαζική εκτροφή και την κακή συμπεριφορά απέναντι στη φύση. Ως διατροφή θεωρώ προσωπικά ότι δεν είναι καθόλου φιλική στο έντερο του ανθρώπου και ειδικά για τα μικρά παιδιά μπορεί να είναι αρκετά δύσκολη. Επιπλέον η χριστιανική εκδοχή επειδή περιλαμβάνει το στοιχείο της αυτοτιμωρίας και εξιλέωσης είναι πολύ πολύ σκληρή.

 

Δύσκολο πράγμα πάντως να είσαι παιδί.

Ειδικά όταν ο κόσμος δεν ξέρει να σέβεται και ν' αγαπά τον πλησίον του και να τον αποδέχεται.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Πω πω αλκυων....ετσι ακριβως ειναι ενας γειτονας εδω...και τα 4 παιδακια του,ολα αδυανατα και αδυναμα....και περιμενουμε ολοι ποτε θα γινει το μπαμ απο τον μεγαλο του που πηγε 16 χρονων....

Και για εμενα εχει σημασια το να επιλεγεις το φαι λογω ηθιικης....αρνητικη σημασια... Το φαι δεν ειναι επιλογη, δεν ειναι σταση ζωης, δεν ειναι φιλοσοφια....ειναι απλα η καλυψη μιας αναγκης....Αναλογα τις αναγκες μας πρεπει να τρεφομαστε. Κι με τοσα διατροφικα ψυχικα προβληματα που βλεπω σημερα γυρω μου, αυτες οι επιλογες λογω ηθικης και φιλοσοφιες, θεωρω οτι θα ειναι ενα λιθαρακαιγια να γινουν πιο εντονα ολα αυτα τα προβληματα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν νομίζω ότι η Gaps και οι ειδικές διατροφές που ακολουθούνται για λόγους υγείας πρέπει να μπαίνουν στο ίδιο "σακί" με διατροφές τύπου vegan ή vegetarian που ακολουθούνται για λόγους ηθικής ή φιλοσοφίας.

 

 

Για αυτό και εγώ δεν πιστεύω ότι η gaps μπορεί να μπει στα αντικείμενα της παρούσας συζήτησης.

 

Ιζακι συμφωνώ απόλυτα. βασικά οι επιλογές λόγω ηθικής ή φιλοσοφίας θα πρέπει να παραμείνουν ως το αντικείμενο της συζήτησης είτε αυτές είναι διατροφικές είτε κοινωνικές είτε ότι άλλο. Και πως ορίζεται το όριο του να βάλουμε τα παιδιά μας στη διαδικασία να ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ αυτή τη λογική, τη δική μας λογική.

Το Ήλεκτράκι μου και ο Οδυσσέας μου, οι ηλιαχτίδες μου!

..................................................................................

Ο Θεός πέθανε...

Ο Μαρξ πέθανε...

κι Εγώ τώρα τελευταία δε νοιώθω πολυ καλά...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό μόλις διάβασα το θέμα. Μετά διάβασα και το μήνυμα της Αλκυόνης και με "έστειλε" πραγματικά...πραγματικά στενοχωρήθηκα...

Δεν συμφωνώ με χορτοφαγικη διατροφή, για μένα είναι ακραία, είμαι φαν του μοτο "παν μετρον άριστον" στη ζωή μου και το ίδιο και στη διατροφή τη δικη μου και των παιδιών μου. Εκτός από τα θέματα υγείας εξίσου σημαντικό είναι το ψυχολογικό κομμάτι σε τέτοιες "ιδιαίτερες" επιλογές, αυτά ολα (στέρηση, περιθωριοποίηση, διαφορετικότητα, πίεση) γίνονται βιώματα που ακολουθούν τα παιδιά μια ζωή. Τι συνέπειες θα εχουν γι αυτά για τον ψυχισμό τους κανείς δεν το ξέρει...

Ξερω πάντως ανθρώπους που ως παιδιά είχαν στερηθεί διάφορα σε πολύ μεγάλο βαθμό όμως (πχ γλυκα) και σήμερα είναι παχύσαρκοι ενήλικες. Τυχαίο; Ποιος ξερει...

 

 

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα δεν είναι αν συμφωνούμε με τη διατροφή veg ή όποια άλλη.

Το Ήλεκτράκι μου και ο Οδυσσέας μου, οι ηλιαχτίδες μου!

..................................................................................

Ο Θεός πέθανε...

Ο Μαρξ πέθανε...

κι Εγώ τώρα τελευταία δε νοιώθω πολυ καλά...

Link to comment
Share on other sites

αν η νηστεία είναι δύσκολη... δε μπορω να φανταστω τη βίγκαν διατροφη

 

Η νηστεία ΔΕΝ είναι δύσκολη. Ούτε η vegan διατροφή είναι δύσκολη. Συνηθίζεις. Συνήθισα να είμαι αδύνατη, να λειτουργώ με χαμηλό αιματοκρίτη, να με συνοδεύουν οι ζαλάδες και να τις θεωρώ φυσιολογικές. (Ακούγεται ... παράδοξο πως συνηθίζεις να μην είσαι καλά...ε; ...... )

 

Το δύσκολο κομμάτι είναι η ψυχολογία που συνοδεύει όλο αυτό.

Ήταν πραγματικά βάρος το ότι οι φίλοι δεν είχαν τις ίδιες επιλογές με εμάς. Όχι για τη διαφορετικότητά τους, αλλά γιατί οι συνέπειες στην "ψυχή και την ηθική τους" θα ήταν αρνητικές. Εγώ τους αγαπούσα και ήθελα το καλό τους, αλλά έπρεπε να "σεβαστώ" τις απόψεις των "αδαών" γονιών τους και να μην τους πω για "την αλήθεια". Επομένως... με το να μη μιλώ τους έκανα κακό; Με το να μη μαθαίνουν για το "καλό" έμεναν στο "λάθος" τους. Ήμουν συνένοχος σε όλο αυτό;

Για κάθε δική μου "νίκη", που κατάφερα να ολοκληρώσω τον δεδομένο διατροφικό στόχο, υπήρχε και το βάρος που οι φίλοι δεν τα κατάφεραν το ίδιο καλά.

 

Ελπίζω να σκιαγράφησα όσο γίνεται καλύτερα την ενοχικότητα που συνοδεύει η καταναγκαστική εφαρμογή στα παιδιά, διαφόρων επιλογών των γονέων που θέλουν να τους δώσουν φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ο γονιός δεν νιώθει έτσι, γιατί είναι καθαρή επιλογή του. Το παιδί όμως νιώθει έτσι γιατί του αφαιρείται η επιλογή και κάθε επιθυμία για το αντίθετο, έρχεται σε σύγκρουση με το σύστημα αξιών των γονιών του. Νιώθει άσχημα ακόμα και που ... επιθυμεί!

 

 

Υ.Γ. Για τη νηστεία-vegan διατροφή... μιλάμε για 280+ μέρες/ έτος. Τις είχα μετρήσει σε μια φάση...απελπισίας που περίμενα να δω πότε θα τελειώσει όλο αυτό...

Το θέμα δεν είναι αν συμφωνούμε με τη διατροφή veg ή όποια άλλη.

Ακριβώς... το θέμα είναι η βάση στην οποία αιτιολογείται και στηρίζεται αυτή η "επιλογή"

Η τροφή ΔΕΝ πρέπει να μπλέκει ηθικές προεκτάσεις ή φιλοσοφίες.

 

 

Σας περιέγραψα πράγματα που αφορούν παρατεταμένη νηστεία (ουσιαστικά vegan επιλογές). Για φανταστείτε να ένιωθα πως οι φίλοι μου είναι και δολοφόνοι-βασανιστές ζώων!! Οϊμέ!

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Αλκυώνη ξέρω και εγώ 3 παιδιά (ίδια οικογένεια) μεσοαστικής οικογένειας που ζουν στο φάσμα της πείνας. Γιατί οι γονείς καταδικάζουν την υπερφαγεία και βγήκαν στο άλλο άκρο.

 

Και ξέρω ότι τα παιδιά καταπιέζονται. Και είναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ αδύνατα. Από αυτά που γράφεις ακόμα περισσότερο αντιλαμβάνομαι τη δική τους θέση.

Το Ήλεκτράκι μου και ο Οδυσσέας μου, οι ηλιαχτίδες μου!

..................................................................................

Ο Θεός πέθανε...

Ο Μαρξ πέθανε...

κι Εγώ τώρα τελευταία δε νοιώθω πολυ καλά...

Link to comment
Share on other sites

Δεν νομίζω ότι η Gaps και οι ειδικές διατροφές που ακολουθούνται για λόγους υγείας πρέπει να μπαίνουν στο ίδιο "σακί" με διατροφές τύπου vegan ή vegetarian που ακολουθούνται για λόγους ηθικής ή φιλοσοφίας.

 

Όταν τίθεται θέμα υγείας νομίζω ότι η όποια "περιθωριοποίηση" μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Προσωπικά αν το παιδί μου είχε θέματα υγείας τα οποία βελτιωνόντουσαν ή λυνόντουσαν ακολουθώντας μία ειδική διατροφή (είτε αυτή λεγόταν Gaps είτε αποχή από πχ τη γλουτένη) θα την ακολουθούσα ασυζητητί. Δηλαδή οι άνθρωποι με αλλεργίες ή οι διαβητικοί πρέπει να αισθάνονται περιθωριοποιημένοι; Εγώ διαφωνώ με αυτή τη λογική. Μπορεί ένα παιδί να ζηλέψει κάτι που βλέπει να τρώνε τα άλλα παιδιά και εκείνο δεν επιτρέπεται αλλά όσο είναι μικρό είναι στο χέρι μας να του το πλασάρουμε με τρόπο και δίνοντας του εναλλακτικές και μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας πλέον δίνοντας του να καταλάβει ότι είναι για το καλό του και να αποδεχτεί την πραγματικότητα.

 

Συμφωνώ απόλυτα. Κι εμένα αν το παιδί μου υπέφερε από αλλεργίες, εκζέματα, συγκάματα, σπαστικές κολίτιδες κλπ, και gaps θα του έκανα και κωλοτούμπες ανάποδες θα έκανα, προκειμένου να βελτιωθεί η υγεία και η καθημερινότητά του. Όταν τίθεται θέμα υγείας, δε συζητάμε πλέον για επιλογή.

 

Για τις νηστείες, είναι νομίζω λίγοι και πολύ ακραίοι εκείνοι που τις επιβάλλουν στα παιδιά τους. Εμείς και όλοι όσοι γνωρίζω, που νηστεύουν, απλά δίνουν στα παιδιά τους λαδερό Τετάρτη-Παρασκευή και τα νηστεύουν και από τα γαλακτοκομικά τη Μεγάλη Παρασκευή, από κάποια ηλικία και μετά. Επίσης, ανάλογα με την περίπτωση και σε συνεννόηση με τον πνευματικό τους, κι οι ενήλικες δεν ακολουθούν όλοι αδιακρίτως τις μεγάλες νηστείες. Εγώ πχ που έχω το στίγμα της αναιμίας, αν μείνω 40 μέρες χωρίς κρέας, θα πέσω κάτω. Δεν το έχω κάνει ποτέ.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

...

Για τις νηστείες, είναι νομίζω λίγοι και πολύ ακραίοι εκείνοι που τις επιβάλλουν στα παιδιά τους.....

 

 

Πάντως είτε νηστεία, είτε vegan διατροφή... και τα δύο στηρίζονται σε μια φιλοσοφία. Και υπάρχουν αρκετοί που βάζουν τα παιδιά τους να νηστεύουν. Και το ίδιο ισχύει και για τους vegan υποθέτω... Ειδικά στους τελευταίους, μιλάμε για μόνιμη "επιλογή" και όχι σε διαστήματα μέσα στο έτος.

 

 

Εκείνο το "ακραίοι" που αναφέρεις γυρίζει στο μυαλό μου... Αλήθεια, πώς θα μπορούσες να φανταστείς τις άλλες επιλογές και πτυχές της στάσης ζωής ενός γονιού που ακολουθεί νηστείες ή vegan διατροφή;

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Eνδιαφερον θεμα.

 

Ειμαι απολυτη με τα θεματα διατροφης των παιδιων.

Η διατροφη των παιδιων μας δεν είναι δικη μας επιλογη. Οφειλουμε σαν γονεις να ακολουθουμε πιστα τις οδηγιες των παιδιατρων ωστε το παιδι από την αρχη της ζωης του να παρει τα απαραιτητα συστατικα που του χρειαζονται για την υγιη αναπτυξη του.

Κρεας-πρωτεινη απο τα κυρια συστατικα της διατροφης των παιδιων

Αυγο,ολοκληρωμενη τροφη υψηλης διατροφικης αξιας, πλουσια σε πρωτεινη ,ασβεστιο, σιδηρο .

γαλα –ασβεστιο ότι πιο απαραιτητο για την αναπτυξη των οστων.

 

Εγω αναρωτιεμαι, πως οι γονεις στερουν απο τα παιδια τους τοσο πολυτιμες τροφες για την υγεια τους.

Είναι ισοδυναμα τα φυτικα υποκαταστατα σε θρεπτικη αξια??

 

Είναι θεμα πολύ σοβαρο γιατι προκειται για την υγεια τους και τις θεωριες μας, και τις φιλοσοφιες οφειλουμε να τις βαζουμε σε δευτερη μοιρα. Τον πρωτο λογο τον εχει ο παιδιατρος.

Άλλο η δικη μας η ζωη-άλλη των παιδιων μας.

 

Επισης η καλλιεργεια αποστροφης σε συγκεκριμενα ειδη τροφης απο μικρες ηλικιες δημιουργουν φοβιες στη ψυχη των παιδιων γιατι δινουν μια τελειως διαφορετικη ερμηνεια απο τη δικη μας, αναλογα με τα δεδομενα του μυαλου τους καθε φορα.

Διδασκουμε στο παιδι ότι το φυσιολογικοτατο είναι ʽʼαμαρτιαʼʼ και το γεμιζουμε ενοχες .

Πως να το κανουμε, ο ανθρωπος ειναι ον παμφαγο, απο την Νεολιθικη εποχη.

 

Μαλλον τελικα τα περιθωριοποιουμαι τα παιδια απαντωντας στο Δ ερωτημα.

Βεβαια εξαρταται πολύ και από το χαρακτηρα των γονεων , και τον τροπο γενικοτερα που το παρουσιαζουν στα παιδια. Ποσο απολυτοι η φανατισμενοι μπορει να είναι.

 

Ελπίζω να σκιαγράφησα όσο γίνεται καλύτερα την ενοχικότητα που συνοδεύει η καταναγκαστική εφαρμογή στα παιδιά, διαφόρων επιλογών των γονέων που θέλουν να τους δώσουν φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ο γονιός δεν νιώθει έτσι, γιατί είναι καθαρή επιλογή του. Το παιδί όμως νιώθει έτσι γιατί του αφαιρείται η επιλογή και κάθε επιθυμία για το αντίθετο, έρχεται σε σύγκρουση με το σύστημα αξιών των γονιών του. Νιώθει άσχημα ακόμα και που ... επιθυμεί!

Συμφωνω πολυ με αυτα.

 

Η Αlcyon ανεφερε το προσωπικο της παραδειγμα που είναι αντιπροσωπευτικο.

Η νηστεια οταν εφαρμοζεται στη ζωη μας με αυτον τον ακραιο τροπο , σαν τυπολατρεια μονο κακο κανει σε ενα παιδι.

Θα κανω μια παρενθεση σχετικα με τη νηστεια, γιατι δυστυχως εχει παρερμηνευτςει απο πολλους και απεχει απο το πραγματικο της νοημα . Να θυμισω μονο , ότι ο Χριστος ειπε ότι όταν νηστευουμε δεν πρεπει να ειμαστε σκυθρωποι -αδυναμοι και να το κοινοποιουμε για επιβραβευση, αλλα να περιποιουμαστε τον εαυτο μας , να νηστευουμε κρυφα που μονο ο Θεος θα μας βλεπει. Δεν παμε επομενως σε γιορτες και λεμε οτι νηστευει και το παιδι μας για να ακουσουμε εμεις το μπραβο. Και Εννοειται οτι ειναι αντιθετο με το πνευμα του χριστιανισμου η επιβολη της νηστειας στους αλλους και η υπερβολικη νηστεια εις βαρος της υγειας μας, ποσο μαλλον εις βαρος της υγειας των παιδιων μας.

 

Η νηστεια δεν ειναι ακραια διατροφικη επιλογη.. Και εφαρμοζεται στα παιδια με πολλη προσοχη συνηθως απο τους γονεις και απο πολλους πνευματικους. Οπως τα περιγραφει και η Αγγελινα., χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν υπαρχουν και εξαιρεσεις, υπερβολες με ολα τα επακολουθα που περιεγραψε η Alcyon.

 

Συμπερασματικα πιστευω οτι η αυστηρη τηρηση της νηστεας και η εξαναγκαστικη απαγορευση τροφων επηρεαζει αρνητικα την ψυχη ενος παιδιου , μπορει να το γεμισει θλιψη και να το περιθωριοποιησει . Σαν γονεις πρεπει να ειμαστε προσεκτικοι στις επιλογες μας γιατι ,αθελα μας , μπορει να βλαψουμε ανεπανορθωτα τα παιδια μας σωματικα και ψυχικα .

Δεν χρειαζεται να επιβαλλουμε τις δικες μας ακραιες διατροφικες συνηθειες στα παιδια μας .

 

Και τα γραφω αυτά ζωντας τη φοιτητικη ζωη σχεδον χωρις κρεας. Το απεχθανομουν και απορουσα πως οι υπολοιποι το ετρωγαν.. Δεν θα ξεχασω ,σαν φιλοξενουμενη την προσπαθεια που εκανα να φαω κατσικακι στο φουρνο, για να μην προσβαλλω την οικοδεσποινα.

Πιτσα, αλλαντικα δεν μπορουσα να τα πλησιασω στο ένα μετρο. Μου μυριζαν πολυ ασχημα.

Να μαγειρεψω κρεας? Δεν μπορουσα να βλεπω το αιμα. Αδιανοητο μου ηταν.

Φανταζομαι καπως ετσι θα νιωθουν και οι χορταφαγοι για το κρεας.

Δεν εχω γνωρισει ομως στην προσωπικη μου ζωη, αποκλειστικα χορτοφαγο για να εχω καλυτερη αποψη.

Link to comment
Share on other sites

Επί ένα χρόνο ο πατέρας του πεντάχρονου δεν είχε καμία επαφή με το παιδί του γιατί η πρώην σύζυγός του φοβόταν ότι θα του δώσει να φάει κρέας! Η χορτοφάγος μητέρα κατέληξε στο δικαστήριο και πλέον κινδυνεύει να χάσει τη επιμέλεια

 

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=238081&catid=11

Link to comment
Share on other sites

Πάντως είτε νηστεία, είτε vegan διατροφή... και τα δύο στηρίζονται σε μια φιλοσοφία. Και υπάρχουν αρκετοί που βάζουν τα παιδιά τους να νηστεύουν. Και το ίδιο ισχύει και για τους vegan υποθέτω... Ειδικά στους τελευταίους, μιλάμε για μόνιμη "επιλογή" και όχι σε διαστήματα μέσα στο έτος.

 

 

Εκείνο το "ακραίοι" που αναφέρεις γυρίζει στο μυαλό μου... Αλήθεια, πώς θα μπορούσες να φανταστείς τις άλλες επιλογές και πτυχές της στάσης ζωής ενός γονιού που ακολουθεί νηστείες ή vegan διατροφή;

 

Eννοούσα ακραίοι ως προς την εφορμογή αυτών των κανόνων, όπως της νηστείας. Δε μπορώ να φανταστώ κανέναν από τους πνευματικούς που έχω συναντήσει (τον δικό μας ή αυτούς που έχουν εκείνοι από τους φίλους μας, που είναι κοντά στην Εκκλησία), να επιβάλλει τη νηστεία σε παιδιά που βρίσκονται πάνω στην ανάπτυξή τους και δίνουν εξετάσεις, κάνουν αθλητισμό κλπ. Πολύ περισσότερο σε μικρότερες ηλικίες.

 

Εδώ και η πεθερά μου, που νηστεύει πάντα, κάνει τριήμερο στην αρχή της Σαρακοστής κλπ, κόντεψε να με φάει που δεν έδωσα γάλα στα παιδιά τη Μεγάλη Παρασκευή! Για μια μέρα μιλάμε τώρα!

 

Για τις υπόλοιπες επιλογές των ανθρώπων που προφανώς εμφορούνται από θρησκευτικό φανατισμό και των vegan, δε μπορώ να έχω άποψη, δεν γνωρίζω κανέναν.

 

Το να έχεις μια φιλοσοφία που σε κατευθύνει στον α ή στον β τρόπο διατροφής, ειναι κάτι που αφορά προσωπικα τον καθέναν και δεν πέφτει λόγος στους υπόλοιπους να τον κρίνουν, εφόσον το κάνει με διακριτικότητα και δεν προσπαθεί να το επιβάλλει στους άλλους με οποιονδήποτε τρόπο.

Link to comment
Share on other sites

Eνδιαφερον θεμα.

.....Η Αλκυονη ανεφερε το προσωπικο της παραδειγμα που είναι αντιπροσωπευτικο. Η νηστεια οταν εφαρμοζεται στη ζωη μας με αυτον τον τροπο , σαν τυπολατρεια μονο κακο κανει σε ενα παιδι.

Θα κανω μια παρενθεση σχετικα με τη νηστεια, γιατι δυστυχως εχει παρερμηνευτςει απο πολλους και απεχει απο το πραγματικο της νοημα . Να θυμισω μονο , ότι ο Χριστος ειπε ότι όταν νηστευουμε δεν πρεπει να ειμαστε σκυθρωποι -αδυναμοι και να το κοινοποιουμε για επιβραβευση, αλλα να περιποιουμαστε τον εαυτο μας , να νηστευουμε κρυφα που μονο ο Θεος θα μας βλεπει.

 

Βάλε λίγο μια άνω τελεία εδώ... να διευκρινίσω μερικά σημεία (με αφορμή αυτό που λες που εγείρει εύλογα ερωτήματα, όπως πολύ καλά αναφέρεις).

Αν πρόσεξες, ανέφερα πως ούτε σκυθρωπή έδειχνα, ούτε το διατυμπάνιζα. Γιατί ακριβώς με αυτές τις "διδαχές" είχα μεγαλώσει. Έδειχνα ζωηρή, κεφάτη, με τα γυμναστήριά μου κτλ κτλ.

Άρα... όλα απ' έξω έδειχναν απόλυτα φυσιολογικά. Αυτό έκανε και τη μητέρα μου να πιστεύει πως τα πράγματα πάνε "καλά". Η δική μου υπερπροσπάθεια να καλύψω τις ζαλάδες και όλα τα συμπτώματα της αναιμίας, είχε αποτέλεσμα. Δεν καυχήθηκα ποτέ για το ότι νηστεύω. Στο παράδειγμα που αναφέρω διακριτικά πήρα μόνο σαλάτα. Απλά με πέτυχε η μαμά του παιδιού.

 

Ακόμα κι αυτή την οδηγία περί "κρυφής" νηστείας τη θεωρώ λάθος. Διδάσκει την υποκρισία. Ίσως αν έλεγε να ακούγαμε το σώμα μας και να μην το πιέζουμε; Το να μην υπερτονίζουμε ό,τι κάνουμε; Αυτό ίσως να ήταν καλύτερο. Και να υπάρχει ειλικρίνια. "Νιώθω, λίγο άσχημα", "νιώθω λίγο ζαλισμένη", θα ήταν πιο σύμφωνο με το πνεύμα του Χριστιανισμού (αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία... που ανήκει σε άλλο θέμα...).

 

Δεν παμε επομενως σε γιορτες και λεμε οτι νηστευει και το παιδι μας για να ακουσουμε εμεις το μπραβο.
Άρα τι κάνεις;

α. Δεν πας καθόλου για να μην "αποκαλυφθείς"; (απώλεια κοινωνικοποίησης)

β. Πας και το παίζεις χορτάτος; (μη ειλικρινές)

γ. Πας και τρως τα πάντα; (αφήνοντας πίσω κάθε ιδεολογία και "ηθική")

δ. ... Κάτι άλλο; ...

 

 

Και Εννοειται οτι ειναι αντιθετο με το πνευμα του χριστιανισμου η επιβολη της νηστειας στους αλλους και η υπερβολικη νηστεια εις βαρος της υγειας μας, ποσο μαλλον των παιδιων μας .

Η νηστεια δεν ειναι ακραια διατροφικη επιλογη. Και εφαρμοζεται στα παιδια με πολλη προσοχη συνηθως απο τους γονεις και απο τους πολλους πνευματικους. Οπως τα περιγραφει και η Αγγελινα., χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν υπαρχουν και εξαιρεσεις, υπερβολες με ολα τα επακολουθα που περιεγραψε η Αλκυονη..

Eννοούσα ακραίοι ως προς την εφορμογή αυτών των κανόνων, όπως της νηστείας. Δε μπορώ να φανταστώ κανέναν από τους πνευματικούς που έχω συναντήσει (τον δικό μας ή αυτούς που έχουν εκείνοι από τους φίλους μας, που είναι κοντά στην Εκκλησία), να επιβάλλει τη νηστεία σε παιδιά που βρίσκονται πάνω στην ανάπτυξή τους και δίνουν εξετάσεις, κάνουν αθλητισμό κλπ. Πολύ περισσότερο σε μικρότερες ηλικίες.

Αυτό που σου φαίνεται τόσο ξεκάθαρο στο δεδομένο παράδειγμα, είναι τόσο δύσκολο να διακριθεί όταν είναι κάποιος μέσα. Δηλαδή η όλη φιλοσοφία της διατροφικής επιλογής έχει "φροντίσει" ώστε να φυτέψει αρκετές αντιστάσεις και ενοχές για να ενισχύεται! (Μιλάω για ανήλικους κυρίως -στους ενηλίκους είναι διαφοροποιημένο).

 

Αν πεις σε έναν πνευματικό πως το παιδί νηστεύει "μόνο του" ολόκληρη τη νηστεία... τι πιστεύεις πως θα πει ο πνευματικός; -Σταμάτα το; Δεν το φαντάζομαι. Συνήθως λένε "μπράβο". Στις οδηγίες που δίνουν λένε, "όποιος δε μπορεί ας φάει ....(αυτό)... κι (αυτό)...". Είναι δηλαδή εξ ορισμού ανεπιθύμητο το να μην κάνεις νηστεία. Μικρά μηνύματα, που δουλεύουν με μη συνειδητό τρόπο, στην ενίσχυση της ιδέας.

 

Γι' αυτό δε φαίνεται. Μοιάζουν όλα φυσιολογικά! Απ' έξω όλα τέλεια!

 

Και να μην το περιορίσουμε μόνο στη νηστεία. Ακούγοντας για τη vegan διατροφή, στα μάτια μου, ο τρόπος εξήγησης της διαφοροποίησης αυτής, μου θυμίζει τη νηστεία. Ο τύπος των "επιχειρημάτων" -επιλεκτικός και συναισθηματικά εκβιαστικός-, ο τρόπος εφαρμογής, η "μύηση" των παιδιών σε όλη τη φιλοσοφία* από μωρό, είναι μηχανισμοί που χρησιμοποιούνται όταν μια φιλοσοφία "θέλει" να διατηρηθεί.

 

Ένα παιδί που μεγαλώνει μέσα σε μια ιδεολογία, επειδή δεν έχει εμπειρίες, νομίζει πως έτσι είναι "σωστό". Χωρίς αμφισβήτηση. Άρα δύσκολα θα πει "δεν περνάω καλά". Αυτό με προβληματίζει...

Αναρωτιέμαι κατά πόσο ένας γονιός (που νηστεύει ή ακολουθεί vegan διατροφή ή οτιδήποτε άλλο φιλοσοφικού τύπου) μπορεί να αντιληφθεί αν το παιδί του είναι εντάξει. Πιστεύω πως οι περισσότεροι νομίζουν πως "εγώ θα το καταλάβω για το δικό μου παιδί"... κάτι που αποδεικνύεται μάλλον ... αναληθές!

 

*Σημ.: Η "μύηση" των παιδιών στη διατροφή ... (έστω πως είναι) εντάξει. Με τη "μύηση" στη φιλοσοφία διαφωνώ.

 

 

Το να έχεις μια φιλοσοφία που σε κατευθύνει στον α ή στον β τρόπο διατροφής, ειναι κάτι που αφορά προσωπικα τον καθέναν και δεν πέφτει λόγος στους υπόλοιπους να τον κρίνουν, εφόσον το κάνει με διακριτικότητα και δεν προσπαθεί να το επιβάλλει στους άλλους με οποιονδήποτε τρόπο.

Κι όμως, στο δικαίωμά του να είναι γονιός έχει και το να μεγαλώσει τα παιδιά του με τον τρόπο που εκείνος νομίζει καλύτερα. Άρα, ήδη το επιβάλει στα παιδιά του!!

 

Πόσο σίγουρος είναι κάποιος πως στην ερώτηση:

.... πουλάκι μου, γιατί αγχώνεσαι; Για ποιό ενοχικό μιλάς; σου είπε κανείς να μη φας αυγό;........... .........Κανείς δε σου επέβαλε αυτή τη διατροφή, και κανείς δε σε κρίνει για το δικό σου τρόπο ζωής.
δε θα γυρίσει το ίδιο το παιδί του -χρόνια αργότερα- να του πει... "εσύ μου το επέβαλες!!" ;;;

 

Από πού πηγάζει η σιγουριά του; Μήπως ... θα έπρεπε να είναι πιο επιφυλακτικός;

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Βάλε λίγο μια άνω τελεία εδώ... να διευκρινίσω μερικά σημεία (με αφορμή αυτό που λες που εγείρει εύλογα ερωτήματα, όπως πολύ καλά αναφέρεις).

Αν πρόσεξες, ανέφερα πως ούτε σκυθρωπή έδειχνα, ούτε το διατυμπάνιζα. Γιατί ακριβώς με αυτές τις "διδαχές" είχα μεγαλώσει. Έδειχνα ζωηρή, κεφάτη, με τα γυμναστήριά μου κτλ κτλ.

Άρα... όλα απ' έξω έδειχναν απόλυτα φυσιολογικά. Αυτό έκανε και τη μητέρα μου να πιστεύει πως τα πράγματα πάνε "καλά". Η δική μου υπερπροσπάθεια να καλύψω τις ζαλάδες και όλα τα συμπτώματα της αναιμίας, είχε αποτέλεσμα. Δεν καυχήθηκα ποτέ για το ότι νηστεύω. Στο παράδειγμα που αναφέρω διακριτικά πήρα μόνο σαλάτα. Απλά με πέτυχε η μαμά του παιδιού.

 

 

 

 

Άρα τι κάνεις;

α. Δεν πας καθόλου για να μην "αποκαλυφθείς"; (απώλεια κοινωνικοποίησης)

β. Πας και το παίζεις χορτάτος; (μη ειλικρινές)

γ. Πας και τρως τα πάντα; (αφήνοντας πίσω κάθε ιδεολογία και "ηθική")

δ. ... Κάτι άλλο; ...

 

 

Δεν εγραψα οτι το παιδι καυχιεται, αλλα οι γονεις καυχιουνται. Ουτε οτι εσυ το διατυμπανιζες

Οταν πας σε μια γιορτη και ρωτας ειναι νηστισιμο, εχει γαλα??, εχει λαδι?? ΚΤΛ. υποσεινηδητα, εαν οχι συνειδητα, επιδιωκεις την επιβραβευση.

Λες, να εγω νηστευω, δεν το λες και ξεκαθαρα ομως αλλα εμμεσα.

 

Η νηστεια δεν ειναι μονο η αποφυγη συγκεκριμενων τροφων , αλλα εχει μια ευρυτερη εννοια και ειναι μια περιοδος προσευχης, εγκρατιας , προετοιμασιας της ψυχης μας. Σε σχεση με το φαγητο μπορει να τρως αρκετες ''απαγορευμενες τροφες'' αλλα να καλλιεργεις την εγκρατεια με μειωση της ποσοτητας και καταπολεμηση της λαιμαργιας.

 

Ετσι μπορεις να πας σε γιορτη να φας λιγο απο τα φαγητα , και ας μην ειναι νηστισιμα, αλλα να εισαι συγκρατημενος. Εξασκεις την εγκρατεια. Επισης μπορει να εχεις φαει και απο το σπιτι σου, να εισαι και χορτατος και να μην λιγουρευεσαι τα παντα. Υπαρχουν λυσεις , καλη διαθεση και θεληση να υπαρχει.

(αφήνοντας πίσω κάθε ιδεολογία και "ηθική")

Δεν αφηνεις καμια ιδεολογια η ηθικη πισω. Αρκει να εχεις καταλαβει καλα το νοημα της νηστειας.

 

 

 

Εχω μεγαλωσει σε χριστιανικη οικογενεια με νηστειες , οπως και οι περισσοτερες κοπελες απο εμας και εφαρμοζαμε ακριβως αυτα που λεει η Αγγελινα.

Οι γονεις μου δεν μου επεβαλλαν ποτε νηστεια για σαραντα ημερες σαν παιδι, μονο Παρασκευη και Τεταρτη Και αυτο καθαρα γιατι ημουν παιδι, διαβαζα και γνωριζαν πολυ καλα οτι ειχα αυξημενες διατροφικες απαιτησεις.

Ολα μεσα στα πλαισια της λογικης και του φυσιολογικου..

 

 

 

 

 

 

Αυτό που σου φαίνεται τόσο ξεκάθαρο στο δεδομένο παράδειγμα, είναι τόσο δύσκολο να διακριθεί όταν είναι κάποιος μέσα. Δηλαδή η όλη φιλοσοφία της διατροφικής επιλογής έχει "φροντίσει" ώστε να φυτέψει αρκετές αντιστάσεις και ενοχές για να ενισχύεται! (Μιλάω για ανήλικους κυρίως -στους ενηλίκους είναι διαφοροποιημένο).

 

Δεν διαφωνω σε αυτο. Και γιαυτο εγραψα οτι ειμαι απολυτη με τη διατροφη των παιδιων , και η τηρηση της νηστειας με ακραιο τροπο εχει αρνητικες συνεπειες και στην ψυχη του παιδιου .

Ποσο μαλλον η επιβολη στα παιδια μας την χορτοφαγια.

Link to comment
Share on other sites

οι γονείς που κάνουν γκαπσ στα παιδιά τους (την κάνουν αυθαίρετα δίχως ιατρική συμβουλή) αλλά παρ όλα αυτά, την κάνουν πιστευοντας (και ίσως και σωστά, δεν ξέρω καθώς δεν είναι επαρκώς μελετημένη) ότι θα τους δώσουν την υγεία....

οι γονείς που κάνουν νηστεία στα παιδιά τους το κάνουν, γιατί πιστεύουν ότι είναι το σωστό για την ψυχή τους (αλκυόν καταλαβαίνεις τι εννοώ)

 

οι προαναφερόμενοι επιβάλουν περίπλοκες διατροφές για να πετύχουν κάτι καλό στα παιδιά τους... (υγεία σωματική οι γκαπς και πνευματική οι νηστευτές)

 

οι βίγκαν στερούν βασική τροφή από τα παιδιά τους, γιατί;

για να σώσουν τα ζώα...

βάζουν σε δεύτερη μοίρα την υγεία των παιδιών τους για να μην φάνε το αυγό της κότας που ούτος ή άλλως πάει για πέταμα, για να μην καταπατήσουν τους νόμους των βίγκαν...

με προβληματίζει αυτό

 

το νέο που παρέθεσε η λαίδα για τη φυτοφάγα μάνα είναι αντιπροσωπευτικό του φανατισμού (δηλαδή μια μάνα προτειμά να στερήσει από το παιδί της τον πατέρα του μην τυχόν και το παιδί της καταναλώσει ζώο.... )

Link to comment
Share on other sites

Summer... ουσιαστικά έρχεσαι στα λόγια μου (από άλλο δρόμο). :)

Το να κάμψει κάποιος τους "κανόνες" και την "ηθική" των επιλογών αυτών, ουσιαστικά τις εξομαλύνει. Τις κάνει πιο φιλικές προς το παιδί, άρα ... δεν τις επιβάλει, αλλά απλά τις παρουσιάζει. Δείχνει πως δεν τρέχει τίποτα ακόμα κι αν δεν τις ακολουθήσει το παιδί. Προσφέρει επιλογή! Είναι ουσιαστική διαφορά αυτό!

 

Ενώ κάποιος που ακολουθεί κατά γράμμα το "σωστό" και προσπαθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο "εντάξει" ως προς τις "υποχρεώσεις" του, ουσιαστικά δείχνει πως κάθε τι διαφορετικό, δεν είναι αποδεκτό.

 

Και αν σκεφτείς πως στη θρησκεία υπάρχουν περίοδοι μη-νηστείας, ουσιαστικά ένας γονιός μπορεί να εξασφαλίσει μια διατροφική ισορροπία, εφόσον προσαρμόσει τη νηστεία στα μέτρα του. Θεολογικά δεν ξέρω πόσο εντάξει μπορεί να θεωρηθεί αυτή η κατά βούληση αποδοχή... αλλά είπαμε, αυτό ανήκει σε άλλη σφαίρα συζήτησης.

 

Από την άλλη, η vegan διατροφή εξαιρεί τα πάντα (ζωικής προέλευσης), για πάντα. Άρα δεν υπάρχει αυτή η εξομάλυνση της "φιλοσοφίας", επομένως στο παιδί επιβάλλεται. Δεν του μένει επιλογή. Ακολουθεί τη συγκεκριμένη διατροφή γιατί δεν έχει μάθει να τρώει διαφορετικά. Με την αιτιολόγηση της "επιλογής" ουσιαστικά μπαίνει στη σφαίρα του ενοχικά απαγορευμένου. "Αν φας, θα έχεις βασανίσει". (=θα γίνεις κακός άνθρωπος). Αυτό, στο παιδί, είναι πλήγμα για το ίδιο του το "είναι". Αυτο-ακυρώνεται.

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Παρένθεση: ΔΕΝ υπάρχει ΓΙΑΤΡΟΣ που να λέει ότι ένα παιδί πρέπει σόνυ και καλά να φάει κρέας. Και γάλα. Υπάρχουν ΒΡΕΦΗ που αναστήθηκαν με γάλα σόγιας γιατί είχαν αλεργία στο γάλα.

Όταν κάποιος γονιός θέσει θέμα ο γιατρός δίνει λύση στα όρια του εφικτού. Μην τρελαθούμε κιόλας.

Το Ήλεκτράκι μου και ο Οδυσσέας μου, οι ηλιαχτίδες μου!

..................................................................................

Ο Θεός πέθανε...

Ο Μαρξ πέθανε...

κι Εγώ τώρα τελευταία δε νοιώθω πολυ καλά...

Link to comment
Share on other sites

Αν πεις σε έναν πνευματικό πως το παιδί νηστεύει "μόνο του" ολόκληρη τη νηστεία... τι πιστεύεις πως θα πει ο πνευματικός; -Σταμάτα το; Δεν το φαντάζομαι. Συνήθως λένε "μπράβο". Στις οδηγίες που δίνουν λένε, "όποιος δε μπορεί ας φάει ....(αυτό)... κι (αυτό)...". Είναι δηλαδή εξ ορισμού ανεπιθύμητο το να μην κάνεις νηστεία. Μικρά μηνύματα, που δουλεύουν με μη συνειδητό τρόπο, στην ενίσχυση της ιδέας.

 

Γι' αυτό δε φαίνεται. Μοιάζουν όλα φυσιολογικά! Απ' έξω όλα τέλεια!

 

alcyon, έχεις γνωρίσει προφανώς την Ορθοδοξία μέσα από μία συγκεκριμένη οπτική γωνία - και διαστρεβλωμένη από πολλές απόψεις, από όσο μπορώ να συμπεράνω. Θα μου επιτρέψεις όμως να σου πω πως κακώς βασίζεσαι εκεί για να γενικεύσεις. Ίσως σου φαίνεται δύσκολο να το πιστέψεις, ενδεχομένως και με το δίκιο σου, αλλά ειλικρινά, υπάρχουν πάρα μα πάρα πολλοί πνευματικοί, που όχι μπράβο δε θα έλεγαν, αλλά θα τα χώνανε χοντρά στους γονείς που κάνουνε μεγάλες νηστείες στα παιδιά τους. Ούτε θα χάβανε αυτό το "μόνο του", δεν είναι ηλίθιοι οι άνθρωποι.

 

Αυτές οι οδηγίες που αναφέρεις, ισχύουν για τους ενήλικες. Κι εγώ, που όπως προείπα, ανήκω στις "εξαιρέσεις", δεν ένιωσα ποτέ καμια ενοχή που δε νήστεψα ποτέ 40 μέρες.

 

Δεν εγραψα οτι το παιδι καυχιεται, αλλα οι γονεις καυχιουνται. Ουτε οτι εσυ το διατυμπανιζες

Οταν πας σε μια γιορτη και ρωτας ειναι νηστισιμο, εχει γαλα??, εχει λαδι?? ΚΤΛ. υποσεινηδητα, εαν οχι συνειδητα, επιδιωκεις την επιβραβευση.

Λες, να εγω νηστευω, δεν το λες και ξεκαθαρα ομως αλλα εμμεσα.

 

Η νηστεια δεν ειναι μονο η αποφυγη συγκεκριμενων τροφων , αλλα εχει μια ευρυτερη εννοια και ειναι μια περιοδος προσευχης, εγκρατιας , προετοιμασιας της ψυχης μας. Σε σχεση με το φαγητο μπορει να τρως αρκετες ''απαγορευμενες τροφες'' αλλα να καλλιεργεις την εγκρατεια με μειωση της ποσοτητας και καταπολεμηση της λαιμαργιας.

 

Ετσι μπορεις να πας σε γιορτη να φας λιγο απο τα φαγητα , και ας μην ειναι νηστισιμα, αλλα να εισαι συγκρατημενος. Εξασκεις την εγκρατεια. Επισης μπορει να εχεις φαει και απο το σπιτι σου, να εισαι και χορτατος και να μην λιγουρευεσαι τα παντα. Υπαρχουν λυσεις , καλη διαθεση και θεληση να υπαρχει.

 

Δεν αφηνεις καμια ιδεολογια η ηθικη πισω. Αρκει να εχεις καταλαβει καλα το νοημα της νηστειας.

 

 

Εχω μεγαλωσει σε χριστιανικη οικογενεια με νηστειες , οπως και οι περισσοτερες κοπελες απο εμας και εφαρμοζαμε ακριβως αυτα που λεει η Αγγελινα.

Οι γονεις μου δεν μου επεβαλλαν ποτε νηστεια για σαραντα ημερες σαν παιδι, μονο Παρασκευη και Τεταρτη Και αυτο καθαρα γιατι ημουν παιδι, διαβαζα και γνωριζαν πολυ καλα οτι ειχα αυξημενες διατροφικες απαιτησεις.

Ολα μεσα στα πλαισια της λογικης και του φυσιολογικου..

 

Δεν διαφωνω σε αυτο. Και γιαυτο εγραψα οτι ειμαι απολυτη με τη διατροφη των παιδιων , και η τηρηση της νηστειας με ακραιο τροπο εχει αρνητικες συνεπειες και στην ψυχη του παιδιου .

Ποσο μαλλον η επιβολη στα παιδια μας την χορτοφαγια.

 

Έτσι ακριβώς όπως τα λέει η summer wine. Μου έτυχε μες στο καλοκαίρι να πάμε σε μπάρμπεκιου της θεατρικής ομάδας του γιου μου, που έγινε Παρασκευή. Πήγαμε και φάγαμε ωραιότατα σουβλάκια. :lol: Δε θα στερήσω από το παιδί μου την ευκαιρία να δει τους συμμαθητές του, που είχε να τους συναντήσει 2 μήνες, ούτε θα πάω εκεί να παριστάνω τη θεούσα - α ξέρετε, είναι Παρασκευή, εγώ δεν τρώω...(ακόμα χειρότερο)

 

Την άλλη Παρασκευή, επίσης είμαστε καλεσμένοι σε παιδικό πάρτυ. Ούτε που διανοούμαι να πω στα παιδιά να μη φάνε πχ πίτσα. Εγώ όμως, εφόσον υπάρχουν άλλες επιλογές, θα κοιτάξω να μη φάω κρέας.

 

Τα γενέθλια του μεγάλου μου πέφτουν συνήθως στην αρχή της Σαρακοστής. Φροντίζω να έχω πάντα ένα πλούσιο μπουφέ και για τις 2 "κατηγορίες", από κοτόπιτα μέχρι αλάδωτα. Δεν έχω δει κανένα νηστεύοντα να στραβοκοιτάει εκείνους που τρώνε την κοτόπιτα, ούτε και το αντίθετο, βέβαια. Και τούρτα τρώνε όλοι, ανεξαιρέτως. Θέλω να πω, λίγη καλή θέληση και κοινή λογική να υπάρχει...δεν είναι και κανένα αξεπέραστο πρόβλημα!

 

Για να μην το περιορίζω κι εγώ στη νηστεία, να αναφέρω μια χορτοφάγο γιατρό στην πόλη μου, παρόμοια περίπτωση με το link που μπήκε παραπάνω, της οποίας το 10 μηνών βρέφος διακομίστηκε υποσιτισμένο στο νοσοκομείο επειδή το θήλαζε αποκλειστικά - και μόνο.

 

Επίσης τις προάλλες, μια γνωστή μου, της οποίας ο σύζυγος πολύ πρόσφατα μυήθηκε στη vegan διατροφή, μου έκανε παράπονα πως της έχει ζαλίσει το κεφάλι με συνταγές για γκότζι μπέρι και κάθε φορά που στρώνει τραπέζι, κατεβάζει τα μούτρα λέγοντας "πάλι τα ψόφια θα ταϊσεις στα παιδιά;" Ο συγκεκριμένος, από ό,τι κατάλαβα, είναι και πολύ υπέρ της ωμοφαγίας - δεν ξέρω αν αυτή είναι η θέση των vegan γενικώς.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...