Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΠΟιος αποφασίζει για την ζωή ενός ανθρώπου?


Recommended Posts

Μέσα σ αυτή την ενότητα είμαστε κάποιες απο τις γυναίκες που βιώσαμε τον πόνο του να χάνεις το μωρό σου πριν ακόμη προλάβεις να το κρατήεις στην αγκαλιά και να του πεις το πρώτο σ αγαπώ ή ακόμη και γυναικες που πρόλαβαν για πολύ λίγο να χαρούν τα μικρούλια τους πριν γίνουν αγγελάκια.Εκτός όμως απο την κοινή εμπειρία βιώσαμε και κοινά συναισθήματα και σίγουρα ολες αναρωτηθήκαμε πολλές φορές γιατί συνέβη σ εμας χωρίς όμως να μπορούμε να βούμε καποιον υπαίτιο.Προχθές μια μελλοντική μανούλα έχασε την ζωή της απο την φωτιά που προκάλεσαν κάποιοι άγνωστοι κουκουλοφοροι.Δηλαδή αυτοι οι αγνωστοι αποφάσισαν γι αυτήν και χαθηκε ξαφνικά μαζί με το μωρό της.Αν λοιπόν εμείς νιώσαμε ή και νιώθουμε ακόμη οργή γι αυτό που μας συνέβη, πως νιώθουν οι οικειοι αυτής της κοπέλας όταν ξέρουν ότι κάποια ανθρώπινα χερια έβαλαν τελος στην ζωή της Αγγελικής αποφασίζοντας γι αυτήν εν αγνοια της???Ποση οργή θα είχε αυτή η κοπέλα αν εκει που είναι μπορεί να νιώθει??

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Κατερινούλα καλημέρα...Τι να πω κι εγώ για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας...Φανταζόμουν αυτήν την κοπέλα να κρατάει στα χέρια της το αποτέλεσμα ενός θετικού τεστ εγκυμοσύνης...Να τρέχει με χαρά να το ανακοινώσει στον άντρα της. Να κάνουν όνειρα. Να μιλάνε για το μωρό τους..Πιθανόν να είχε νιώσει και τις κινήσεις του...Ποιος είχε το δικαίωμα να τους στερήσει τα όνειρα?

4iqfp2.png?nAtPrUav
Link to comment
Share on other sites

Κατερινούλα καλημέρα...Τι να πω κι εγώ για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας...Φανταζόμουν αυτήν την κοπέλα να κρατάει στα χέρια της το αποτέλεσμα ενός θετικού τεστ εγκυμοσύνης...Να τρέχει με χαρά να το ανακοινώσει στον άντρα της. Να κάνουν όνειρα. Να μιλάνε για το μωρό τους..Πιθανόν να είχε νιώσει και τις κινήσεις του...Ποιος είχε το δικαίωμα να τους στερήσει τα όνειρα?

Κανένας δεν είχε το δικαίωμα αυτό.Ειναι διακίωμα του καθενα μας να χαιρεται την ζωη και τις ομορφιές τις χωρίς να φοβάται ότι καποιος "συνάνθρωπος" θα του κλέψει την χαρά...

Link to comment
Share on other sites

Κατερινακι κ εγω εξοργιστηκα προχθες μολις ακουσα τα νεα...Οταν μαλιστα εμαθα για την κοπελα,που ηταν μια απο εμας,εβαλα τα κλαμματα...Θρηνω το μωρακι μου,που ''εφυγε'' πριν ανοιξει τα ματακια του,στον 5ο μηνα...Κ ομως,γυρω μας,υπαρχουν χειροτερα...Τι να πει κανεις στην οικογενεια αυτης της κοπελας...Ξυπνησε να παει στη δουλεια της,γεματη ονειρα για το μελλον...Δεν γυρισε ποτε...Χαθηκε μαζι με το παιδι της...Κριμα κ αδικο...:-(

NKyqp3.png

Zl2kp2.png

Link to comment
Share on other sites

«Γράμμα σ' ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ» *spacer.gif 06/05/2010spacer.gif της Μαρίας Χούκλη nerhouk2.jpg

Μικρέ μου ή μικρή μου( τι ήσουν άραγε;) θα ερχόσουν στον κόσμο κάπου εκεί το φθινόπωρο, ένα σκληρό -όπως προβλέπεται- φθινόπωρο για την Ελλάδα.

(Ποιο καταραμένο άθροισμα στιγμών, συγκυριών και συμπτώσεων σου στέρησε τη ζωή; Πόσα χρόνια και από τι χτιζόταν το μίσος που σε αφάνισε; Τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί που καίνε ανθρώπους; Νόμιζα ότι με τα κρεματόρια είχαμε τελειώσει.) Μικρέ μου ή μικρή μου, θα ήθελα να σου πω για ο,τι δεν θα γνωρίσεις, δεν σε άφησαν να γνωρίσεις...

 

Έχουμε μπει σε μια σκοτεινή στενωπό χωρίς κανείς να είναι ακόμη σε θέση να “δει” τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Κινούμενη άμμος η χώρα, κινούμενη άμμος και όσα συμβαίνουν έξω από αυτήν. Αν ερχόσουν στον κόσμο θα μάθαινες τι είναι τα συναισθήματα, τι κάνει τους ανθρώπους να είναι άνθρωποι. Θα μάθαινες τι είναι ο φόβος -πόσο φοβήθηκε άραγε η μανούλα σου παλεύοντας με τον καπνό και τη φωτιά;- Θα μάθαινες τι είναι αγωνία , τι είναι η αγανάκτηση, η οργή και ο θυμός , πώς νιώθουν χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα όλοι εκείνοι που φώναζαν το δίκιο τους ανεβαίνοντας αργά και συντεταγμένα το δρόμο που απέκτησε τελικά τη δική του ιστορία, τη δική σου ιστορία.

 

Η πραγματικότητα μας έχει ξεπεράσει. Τώρα βλέπουμε καθαρά ότι «ο Βασιλιάς είναι γυμνός». Αν ζούσατε εσύ και η μανούλα σου, θα σου διάβαζε το παραμύθι και θα γελούσες όπως όλα τα παιδιά όταν το πρωτακούν. Εμείς τώρα το συνειδητοποιήσαμε αλλά δεν μπορούμε να γελάσουμε, γιατί δεν είμαστε πια παιδιά. Η κοινωνία μας ωριμάζει απότομα, άγρια, βίαια και αυτό δύσκολα μπορεί κανείς να το αντέξει. Αν ερχόσουν στον κόσμο, θα μάθαινες και για την πολιτική. Όλοι είπαν λόγια συμπάθειας για ο,τι σας συνέβη -είμαι βέβαιη ότι ήταν ειλικρινή- αλλά γρήγορα ξαναμίλησαν τη γλώσσα που ξέρουν: «εσύ φταις, όχι εσύ φταις...» Δεν έχουν καταλάβει ότι η πραγματικότητα μας υπερβαίνει; Υπερβαίνει κόμματα και παρατάξεις. Δεν χωρούν πολιτικαντισμοί τύπου « χρειάζονταν τα μέτρα αλλά θα καταψηφίσω τα μέτρα τα οποία όμως δεσμεύομαι να τηρήσω». Ναι , μικρέ μου ή μικρή μου, έτσι μιλούν οι πολιτικοί στην Ελλάδα.

 

Θα μάθαινες ακόμη ότι υπάρχουν και αριστερές δυνάμεις που σαν να πέτρωσε η καρδιά τους: το μόνο που βρήκαν να πουν για τη μολότοφ που σε χάλασε ήταν κάτι ψελλίσματα περί οδυνηρού συμβάντος για να ασχοληθούν αμέσως με την προστασία της τιμής και της υπόληψης του κόμματός τους. Αλλά και ο κύριος στον οποίον ανήκει η τράπεζα που έγινε τάφος σας, μιάμιση γραμμή αφιέρωσε σε σας, ίσα ίσα να βγει από την υποχρέωση. Μετά είπε τον δικό του καημό.

 

Μικρέ μου ή μικρή μου, όλα είναι μπερδεμένα, καθένας νομίζει ότι κραδαίνει την αλήθεια του και αυτή αρκεί. Αν ερχόσουν στον κόσμο, θα αποκτούσες και εσύ τη δική σου αλήθεια αλλά μπορεί και μακάρι να μεγάλωνες σε μια Ελλάδα που θα πίστευε και θα μπορούσε να υπερασπιστεί τη συλλογικότητα. Οι πολιτικοί για τους πολίτες και οι πολίτες για την κοινωνία.

 

Ήθελα πάντως να σου πω ότι ξέρω πολύ κόσμο που λυπήθηκε αληθινά για ο,τι σου συνέβη, για ο,τι συνέβη στη μανούλα σου και στους συναδέλφους της. Τώρα είναι Άνοιξη, μια εποχή που δεν θα γνωρίσεις. Κρίμα! Γιατί ακόμη και στην καμένη από τις μολότοφ και τα χημικά Αθήνα όλο και κάποια νεραντζιά αφήνει το άρωμά της....Έτσι μυρίζει η ζωή, μικρό μου και αυτή πάντα θα νικάει. Ελπίζω...

 

*Τίτλος βιβλίου της Οριάννα Φαλάτσι

>> Όλα τα άρθρα της Μαρίας Χούκλη

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Όταν πρωτοείδα στις ειδήσεις τα γεγονότα στην Αθήνα και άκουσα την ανακοίνωση για τη δολοφονία 3 συνανθρώπων μας, δεν πίστευα αυτό που γινόταν στην χώρα μου, δυστυχώς για άλλη μια φορά. Όταν στην πορεία έμαθα πως η μια κοπέλα από τις δύο ήταν έγκυος, δεν είχα πια συναισθήματα. Μόνο εικόνες τριγύριζαν στο μυαλό μου, εικόνες και σκέψεις από τη δική μου ιστορία και από τη δική σας. Σκέφτομαι πως αυτός ο Παράδεισος θα πρέπει πια να έχει κατακλυστεί από αγγελούδια. Γιατί και η μανούλα που έφυγε, σίγουρα Άγγελος θα έχει γίνει. Κοριτσια, θα μπορουσε στη θεση αυτών των τεσσαρων να ηταν οποιαδηποτε εμας, απο την οικογενεια μας!!!

Δεν ξερω τι άλλο πια να σκεφτω. Να αναπαφυει η ψυχουλα τους...

:cry:

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχώς πιάσαμε πάτο, σαν χώρα, σαν κράτος, σαν άνθρωποι:oops: νιώθω όιτ η ανθρωπινη ζωή δεν έχει αξία.

Θέλω να φυγω, δε θέλω και φοβάμαι να αφήσω τα παιδιά μου να μεγαλώσουν εδώ. Αλλά πού να πάω (είμαι ελληνίδα)

Link to comment
Share on other sites

Το γεγονός αυτό σα να μη μπορεί να το χωνέψει το μυαλό μου ρε παιδιά...

 

Το ακούω, το συζητάω, αλλά νοιώθω σα να μην είναι πραγματικό γεγονός... Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω.

 

Δε θέλω ουτε να φανταστώ πώς μπορεί να νοιώθει ο σύζυγος και η οικογένεια αυτής της κοπέλας σήμερα.

 

Τη μια μέρα τα έχεις όλα.... την άλλη .... τίποτα.....

Link to comment
Share on other sites

εγω το μονο που θα ηθελα να βρεθουν οι ενοχοι κ να τους τιμωρησουν αλλα οχι με φυλακη να τους βασανισουν που εσπειραν το θανατο με τετοιο βιαιο κ βασανιστικο τροπο εαν ειχα εναν στα χερια μου θα τον βασανιζα φρικτα

Link to comment
Share on other sites

Μέχρι χθές είχα οργιστεί και στενοχωρεθεί πάραπολύ ιδιάιτερα για τον χαμό αυτης της μέλουσας μανούλα και εκείνης της αγέννητης ψυχούλας... Δεν στάθηκα να δω τα ονόματά τους αυτων των αδικοχαμένων παιδιών.. Σήμερα είμαι συντετριμένη που στάθηκα στο να προσέξω λιγάκι παραπάνω τα ονόματα και των τριων παιδιών... Λυπάμαι Παρασκευούλα μου δεν το άξιζες αυτό... Γύρισες στην πατρίδα μετα απο χρόνια σπουδών και δουλειάς στο εξωτερικό και το χαιρόσουν τόσο πολύ πέρσι που βρεθήκαμε... Γιατι κοπέλα μου γύρισες??? Δεν το ξερες οτι η Ελλάδα ΚΑΙΕΙ τα παιδιά της?

fqXEp3.png

 

Το δικό μας θαύμα...! Νεφέλη μου σε λατρεύω είσαι η ζωή μου!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...