Μόνιμη εγκατάσταση στην Ανατολική Αττική;

Ναι, Άλιμος και Γλυφάδα είναι από τις αγαπημένες δικές μου γειτονιές, απλώς δεν τις εξετάσαμε ποτέ για να μείνουμε, για δικούς μας πρακτικούς λόγους απόστασης από τη δουλειά. Τότε που ήταν και πιο δύσκολες οι μετακινήσεις. Οι νότιες παραλιες είναι πολύ ωραίες. Ποιος ξέρει και θα γίνει τελικά το πάρκο στο Ελληνικό, θα είναι ακόμα καλύτερα.

Τα Βριλήσσια είχα ακούσει κάποτε από μαμά που ακουγόταν ψαγμένη, είχαν τη φήμη ότι έχουν καλά δημόσια σχολεία, σε σχέση με τους γύρω Δήμους. Βέβαια αυτό είναι πολύ σχετικό, και για την Πεντέλη έχω ακούσει καλά λόγια. Και δεν ξέρει κανείς πώς θα είναι η κατάσταση σε καμιά δεκαριά χρόνια που θα τελειώνουν τα παιδιά μας το σχολείο. Επίσης, μια ελληνογερμανική ή κάτι τέτοιο που έχουν είναι αρκετά δημοφιλής. Και αυτά σε συνδυασμό πρέπει να αιτιολογούν τα ακριβά ενοίκια, που γράφτηκε παραπάνω.

Η πλατεία και οι γύρω χώροι για βόλτα, δεν ξέρω, όλα σχετικά είναι, θέμα γούστου. Για να πω την αλήθεια, εμείς ερχόμασταν από γειτονική περιοχή, δεν μέναμε εκεί και καταλήξαμε ότι για βόλτα ήταν πιο πρακτικά στο McArthur Glen ή στο Mall ή στο Golden Hall ή όπως γράφτηκε κατευθείαν στην Πεντέλη για βουνό ή στις ανατολικές παραλίες το καλοκαίρι. Πηγαίναμε πού και πού στα Βριλήσσια, βέβαια, είχαμε και κάτι παρεϊτσες. Θέλω να πω ότι σαφώς και αν μένεις Βριλήσσια, έχεις μέρη για βόλτα στα πόδια σου, που δεν θα είχες αν έμενες σε γύρω περιοχές.

Φυγαμε απο Γλυκα νερα....πηγαμε στο Ν Φαληρο παιδια....εχω αλλαξει υπηρεσια πανω απο χρονο τωρα ειμαι Πειραια, με τσακιζε η διαδρομη...και ειχαμε αλλη αποψη πριν χτισουμε οτι θα ηταν στην εξοχη να παιζουν τα παιδια αλλα καναμε λαθος. Δεν προλαβαιναμε τιποτα μας ετρωγε ο δρομος και σιγα την εξοχη. Κι οταν εβρεχε ηταν μια ομορφια τι να πω.

ΟΚ ειναι πιο αστικο το περ.λλον αλλα μια εχει ησυχια, ολα διπλα, εχουμε και τη θαλασσα κοντα...οι παιδικες χαρες ωραιες, τα μαγαζια, τα σχολεια μας διπλα, η δουλεια μου στα 15 λεπτα και του συζυγου στη μιση ωρα. ΑΑΑΑχχχχχ

Γλυκα νερα το νοικιασαμε σε αλλη οικογενεια και ουτε για να παιρνω το ενοικιο δεν θελω να περναω τους εδωσα ενα λογαριασμο εκει και τελος. Το κλιμα πολυ ασχημο οπως λετε παιδια ολο υγρασια θυμαμαι ερχομουν απο Πειραια με ηλιο χωρις μπουφαν με το που εβγαινα απο τον προαστιακο ενα κρυο που περονιαζει και σχεδον παντα ψιχαλα

Φυγαμε απο Γλυκα νερα....πηγαμε στο Ν Φαληρο παιδια....εχω αλλαξει υπηρεσια πανω απο χρονο τωρα ειμαι Πειραια, με τσακιζε η διαδρομη...και ειχαμε αλλη αποψη πριν χτισουμε οτι θα ηταν στην εξοχη να παιζουν τα παιδια αλλα καναμε λαθος. Δεν προλαβαιναμε τιποτα μας ετρωγε ο δρομος και σιγα την εξοχη. Κι οταν εβρεχε ηταν μια ομορφια τι να πω.

ΟΚ ειναι πιο αστικο το περ.λλον αλλα μια εχει ησυχια, ολα διπλα, εχουμε και τη θαλασσα κοντα...οι παιδικες χαρες ωραιες, τα μαγαζια, τα σχολεια μας διπλα, η δουλεια μου στα 15 λεπτα και του συζυγου στη μιση ωρα. ΑΑΑΑχχχχχ

Γλυκα νερα το νοικιασαμε σε αλλη οικογενεια και ουτε για να παιρνω το ενοικιο δεν θελω να περναω τους εδωσα ενα λογαριασμο εκει και τελος. Το κλιμα πολυ ασχημο οπως λετε παιδια ολο υγρασια θυμαμαι ερχομουν απο Πειραια με ηλιο χωρις μπουφαν με το που εβγαινα απο τον προαστιακο ενα κρυο που περονιαζει και σχεδον παντα ψιχαλα

Καλώς ήρθατε στο άστυ λοιπόν. Εύχομαι η επιλογή να σας δικαιώσει και να έχετε καλύτερη ποιότητα ζωής. Είναι όμορφο το Ν. Φάληρο.

Η ζωή στην Ανατολική Αττική

Η ζωή εδώ ειναι αρκετά όμορφη. Φύγαμε συνηδειτά από τους Αμπελόκηπους/Ζωγράφου (εγώ απ' το 1995) και ήρθαμε στο πρώην εξοχικό αφού το ανακαινίσαμε. Ζούμε στην απόλυτη εξοχή εμείς, ψηλά σε βουνό και δίπλα σε θάλασσα. Το κοντινότερο κατάστημα (μινι μάρκετ/φούρνος) απέχει 1 χιλιόμετρο και κάτι.

Κάναμε και τα παιδάκια μας κι έχουμε να πούμε τα εξής:

Αρνητικά:

Χρειαζόμαστε αυτοκίνητο για να πάρουμε τσίχλες, παγωτό ή ψωμί. Επίσης για να πάμε στις κούνιες, στον σταθμό (κι αργότερα στο σχολείο, τα φροντιστήρια κλπ.). Δεν έχουμε μεγάλες επιλογές σε ότι αφορά τους επαγγελματίες. Κάνουμε χρήση του νερού με προσοχή γιατί δεν έχουμε αποχέτευση. Εχουμε που και που διακοπές ρεύματος ή λάθος τάση, όπως και διακοπές νερού. Αυτά συμβαίνουν συνήθως σε εμάς όταν έρχεται όλη η Αθήνα και υπάρχει υπερκατανάλωση. Επίσης στο σπίτι έχουμε αρκετή υγρασία αλλά νομίζω αυτό συμβαίνει λόγω κακής μόνωσης. Γιατί σε ένα μέρος του σπιτιού μονώσαμε και σταμάτησε να υφίσταται.

Εγώ προσωπικά δεν έχω κανέναν να ασχολείται κουτσομπολιστικα μαζί μου. Βασικά δεν έχω και παρέες από την περιοχή.

Θετικά:

Τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε καθαρό αέρα, έχοντας άμεση επαφή με την φύση, τα ζώα κλπ. Εχουμε κήπο και ενίοτε φυτεύουμε και τρώμε και κάτι δικό μας. Τρώμε και χόρτα απ' το βουνό μας που δεν έχει φυτοφάρμακα. Το καλοκαίρι, βασικά απ' την άνοιξη ως αρχές χειμώνα κάνουμε μπάνιο στην θάλασσα. Σχολάς απ' την δουλειά και πας σπίτι, αλλάζεις και κατεβαίνεις στην παραλία. Τα ΣΚ αποφεύγουμε τις παραλίες γιατί έχει πολύ κόσμο και δεν βρίσκουμε να παρκάρουμε. Η πάμε σε πιο απόμερες. Τα μαγαζιά εδώ είναι ανοιχτά κάθε μέρα εκτός Πέμπτης απόγευμα αλλά και τα ΣΚ.

Είναι όμορφο το ΣΚ τα πρωϊνά να πηγαίνω τα παιδιά μου εφόσον η μέρα είναι καλή, για πικ νικ δίπλα απ' το σπίτι. Είναι υπέροχο πηγαίνοντας στο σχολείο να χαιρετάμε κάθε πρωί την χήνα που βλέπουμε σε αυλή στον δρόμο μας. Κι όταν πάμε στην Αθήνα δεν τους αρέσει, ζητούν την γειτονιά μας. Και τώρα που καλοκαιριάζει κάθε απόγευμα θα μαζευεται ένα τσούρμο πιτσιρίκια σε μια κοντινή αλάνα και θα παίζουν και θα φωνάζουν και θα προστεθούν και τα δικά μου σε 2-3 χρόνια.

Είναι επίσης πολύ ξεκούραστο - κυρίως αυτή την εποχή - να γυρνάς κουρασμένος απ' την δουλειά και να φτάνεις σπίτι σου, σε έναν καταπράσινο τόπο γεμάτο λουλούδια.

Ακόμη μου αρέσει εδώ και δεν αλλάζω την επιλογή μου με τίποτα. Κατεβαίνω στην Αθήνα και με πιάνει κατάθλιψη...

Νομίζω είναι τι ζητά ο καθένας.

Η ζωή στην Ανατολική Αττική

 

Η ζωή εδώ ειναι αρκετά όμορφη. Φύγαμε συνηδειτά από τους Αμπελόκηπους/Ζωγράφου (εγώ απ' το 1995) και ήρθαμε στο πρώην εξοχικό αφού το ανακαινίσαμε. Ζούμε στην απόλυτη εξοχή εμείς, ψηλά σε βουνό και δίπλα σε θάλασσα. Το κοντινότερο κατάστημα (μινι μάρκετ/φούρνος) απέχει 1 χιλιόμετρο και κάτι.

Κάναμε και τα παιδάκια μας κι έχουμε να πούμε τα εξής:

 

Αρνητικά:

Χρειαζόμαστε αυτοκίνητο για να πάρουμε τσίχλες, παγωτό ή ψωμί. Επίσης για να πάμε στις κούνιες, στον σταθμό (κι αργότερα στο σχολείο, τα φροντιστήρια κλπ.). Δεν έχουμε μεγάλες επιλογές σε ότι αφορά τους επαγγελματίες. Κάνουμε χρήση του νερού με προσοχή γιατί δεν έχουμε αποχέτευση. Εχουμε που και που διακοπές ρεύματος ή λάθος τάση, όπως και διακοπές νερού. Αυτά συμβαίνουν συνήθως σε εμάς όταν έρχεται όλη η Αθήνα και υπάρχει υπερκατανάλωση. Επίσης στο σπίτι έχουμε αρκετή υγρασία αλλά νομίζω αυτό συμβαίνει λόγω κακής μόνωσης. Γιατί σε ένα μέρος του σπιτιού μονώσαμε και σταμάτησε να υφίσταται.

Εγώ προσωπικά δεν έχω κανέναν να ασχολείται κουτσομπολιστικα μαζί μου. Βασικά δεν έχω και παρέες από την περιοχή.

 

Θετικά:

Τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε καθαρό αέρα, έχοντας άμεση επαφή με την φύση, τα ζώα κλπ. Εχουμε κήπο και ενίοτε φυτεύουμε και τρώμε και κάτι δικό μας. Τρώμε και χόρτα απ' το βουνό μας που δεν έχει φυτοφάρμακα. Το καλοκαίρι, βασικά απ' την άνοιξη ως αρχές χειμώνα κάνουμε μπάνιο στην θάλασσα. Σχολάς απ' την δουλειά και πας σπίτι, αλλάζεις και κατεβαίνεις στην παραλία. Τα ΣΚ αποφεύγουμε τις παραλίες γιατί έχει πολύ κόσμο και δεν βρίσκουμε να παρκάρουμε. Η πάμε σε πιο απόμερες. Τα μαγαζιά εδώ είναι ανοιχτά κάθε μέρα εκτός Πέμπτης απόγευμα αλλά και τα ΣΚ.

Είναι όμορφο το ΣΚ τα πρωϊνά να πηγαίνω τα παιδιά μου εφόσον η μέρα είναι καλή, για πικ νικ δίπλα απ' το σπίτι. Είναι υπέροχο πηγαίνοντας στο σχολείο να χαιρετάμε κάθε πρωί την χήνα που βλέπουμε σε αυλή στον δρόμο μας. Κι όταν πάμε στην Αθήνα δεν τους αρέσει, ζητούν την γειτονιά μας. Και τώρα που καλοκαιριάζει κάθε απόγευμα θα μαζευεται ένα τσούρμο πιτσιρίκια σε μια κοντινή αλάνα και θα παίζουν και θα φωνάζουν και θα προστεθούν και τα δικά μου σε 2-3 χρόνια.

Είναι επίσης πολύ ξεκούραστο - κυρίως αυτή την εποχή - να γυρνάς κουρασμένος απ' την δουλειά και να φτάνεις σπίτι σου, σε έναν καταπράσινο τόπο γεμάτο λουλούδια.

 

Ακόμη μου αρέσει εδώ και δεν αλλάζω την επιλογή μου με τίποτα. Κατεβαίνω στην Αθήνα και με πιάνει κατάθλιψη...

Νομίζω είναι τι ζητά ο καθένας.

Αυτο το τελευταιο, ξαναπεστο.

Μηπως οταν λες <Αθηνα> εννοεις ομονοια γιατι εμεις φαληρο εχουμε θαλασσιτσα και περπατουρα τρομερη ειναι τελεια. ΟΚ και Αμπελοκηπους δεν μπορω να παω να μεινω εχει πολυ καυσαεριο. Ομως κοντα στο μετρο εχει τοσες περιοχες ωραιες πια. Δεν ειναι οπως το 1995.

Εμεις αντιθετα, παθαιναμε καταθλιψη στα Γλυκα Νερα. Ειναι Σαββατο πρωι. Που να πας; πρεπει να παρεις αυτοκινητο να τρεχεις. Και στα ιδια και τα ιδια εκτος αν κανεις πανω απο 30 χιλιομετρα. Ιδιως το χειμωνα καθημερινες απογευμα, δεν εχει τιποτα μα τιποτα να κανεις. Αλλα και το καλοκαιρι οπως λες πλακωνει ολη η Αθηνα και παλι δεν μπορω να απολαυσω την εξοχη. Εδω που τα λεμε, ποια εξοχη, ΟΚ εχει πευκα κι αυτο ειναι, η θαλασσα ομως ειναι βρωμικη μεχρι και το σχοινια, παντου. Δεν κανουμε μπανιο Αν Αττικη πηγαιναμε Σουνιο ολο αυτο το καιρο οποτε ποια η διαφορα.

Στο Ν Φαληρο το ΣΚ δεν παιρνουμε καν αυτοκινητο, με το τραμ σε λιγες στασεις ειμαστε στη θαλασσα. Κι αν μια μερα παρω αδεια, παω σε καφετεριες, σε μαγαζια βλεπω κοσμο βρε παιδι μου εκει στην ερημια ειχε γυρισει το ματι μου μονο αδεσποτα σκυλια συναντουσα επι χιλιομετρα. Απαπα.

Ελίσα έτσι είναι, δουλεύω κοντά στα Γλυκά Νερά και το κλίμα είναι... κάπως ρε παιδιά, όλα είναι παγωμένα και βρεγμένα. Σε καταλαβαίνω..

Οπως καταλαβαίνω και άλλους φίλους/γνωστούς ή συγγενείς που δεν μένουν σε εμάς ούτε για ένα βράδι. Δεν αντέχουν την ησυχία.

Ξαναγύρισα Ζωγράφου το 2009 για 1 χρόνο ώσπου να τελειώσει η ανακαίνιση και κόντευα να λαλήσω. Για να παρκάρω ήθελα κάπου 20 λεπτά, άσε που μου είχαν καταγδάρει το αυτοκίνητο... Φοβόμουν να κυκλοφορήσω το βράδι, πολύ αλητεία. Για να κοιμηθώ ήθελα ωτασπίδες και δεν ήμουν σε λεωφόρο. Ασε τα μηχανάκια, τα σκουπιδιάρικα τα χαράματα... Καλά, είναι ασφαλώς θέμα γειτονιάς. Το καλό ήταν πως ευχαριστήθηκα και πάλι το κέντρο, σινεμά κλπ. Βασικά τώρα μάλλον λόγω παιδιών τα στερούμαστε, ας μην το χρεώνω στην απόσταση....

Κι εγώ αρχικά είχα με τις παραλίες μία φοβία αλλά το ξεπέρασα. Πάω πλέον στις καλύτερες και πιο αμμουδερές. Καθημερινές είναι μια χαρά. Αλλάζω μαγιώ να πω την αλήθεια αλλά μιλήσαμε με έναν γιατρό (τον γυναικολόγο μου) που βουτούσε στην περιοχή μας και μου είπε πως παρακολουθώντας έρευνες, πραγματικά τα νερά είναι το ίδιο μολυσμένα σχεδόν στην Κερατέα, στην Κακή Θάλασσα, τη Λούτσα και την Ραφήνα και πάει λέγοντας.

Γενικά θέλω να ζω χαλαρά, να μην ακούω το βράδι παρά μόνο τζιτζίκια και κούκους, να καθομαι βεραντα τα καλοκαίρια και να μυρίζω το χώμα όταν βρέχει.

Ακριβώς αυτό που θέλω!

Ελίσα έτσι είναι, δουλεύω κοντά στα Γλυκά Νερά και το κλίμα είναι... κάπως ρε παιδιά, όλα είναι παγωμένα και βρεγμένα. Σε καταλαβαίνω..

Οπως καταλαβαίνω και άλλους φίλους/γνωστούς ή συγγενείς που δεν μένουν σε εμάς ούτε για ένα βράδι. Δεν αντέχουν την ησυχία.

 

Ξαναγύρισα Ζωγράφου το 2009 για 1 χρόνο ώσπου να τελειώσει η ανακαίνιση και κόντευα να λαλήσω. Για να παρκάρω ήθελα κάπου 20 λεπτά, άσε που μου είχαν καταγδάρει το αυτοκίνητο... Φοβόμουν να κυκλοφορήσω το βράδι, πολύ αλητεία. Για να κοιμηθώ ήθελα ωτασπίδες και δεν ήμουν σε λεωφόρο. Ασε τα μηχανάκια, τα σκουπιδιάρικα τα χαράματα... Καλά, είναι ασφαλώς θέμα γειτονιάς. Το καλό ήταν πως ευχαριστήθηκα και πάλι το κέντρο, σινεμά κλπ. Βασικά τώρα μάλλον λόγω παιδιών τα στερούμαστε, ας μην το χρεώνω στην απόσταση....

 

Κι εγώ αρχικά είχα με τις παραλίες μία φοβία αλλά το ξεπέρασα. Πάω πλέον στις καλύτερες και πιο αμμουδερές. Καθημερινές είναι μια χαρά. Αλλάζω μαγιώ να πω την αλήθεια αλλά μιλήσαμε με έναν γιατρό (τον γυναικολόγο μου) που βουτούσε στην περιοχή μας και μου είπε πως παρακολουθώντας έρευνες, πραγματικά τα νερά είναι το ίδιο μολυσμένα σχεδόν στην Κερατέα, στην Κακή Θάλασσα, τη Λούτσα και την Ραφήνα και πάει λέγοντας.

 

Γενικά θέλω να ζω χαλαρά, να μην ακούω το βράδι παρά μόνο τζιτζίκια και κούκους, να καθομαι βεραντα τα καλοκαίρια και να μυρίζω το χώμα όταν βρέχει.

Ακριβώς αυτό που θέλω!

Χαιρομαι που περνας καλα εκει.

Καταλαβα ποια ειναι η διαφορα εσυ βρηκες ησυχο σπιτι, εμεις Γλυκα Νερα ειμασταν σε διπλοκατοικια και ο αλλος εκανε θορυβο, το ιδιο και μια οικογενεια στο απεναντι σπιτι ολο το καλοκαιρι εχουν ολη τη γειτονια στον κηπο τους πιτσιρικια, μπαλα, τηλεοραση μεχρι αργα το βραδυ μιλαμε για φασαρια οχι αστεια. Και σαν χωριο που ειναι, περναει ενας κορναρει τι γινεται κτλ, να μιλανε φωναχτα στη μεση του δρομου.

Παλι ομως μου λες για περιοχες που δεν πανε πια νεα ζευγαρια, που να παω Ζωγραφου. Οντως κεντρο κεντρο δε λεει να ζεις συμφωνω μαζι σου. Αλλα τοσες καλες περιοχες εχει ησυχες, χωρις κινηση και με μετρο. Το παρκαρισμα δεν ειναι προβλημα απο το 2000, οι νεες πολυκατοικιες εχουν ολες παρκινγκ. Δεν ψαχνω πουθενα εχω κλειστο εδω. Και δεν χρειαζεται αυτοκινητο για να παω δουλεια η για βολτα παιρνω τραμ η μετρο.

Και ησυχια πιο πολλη. Βρηκαμε σε στενο ησυχο διπλα απο παρκο τελευταιο οροφο, δεν ακουγεται τιποτα κι εχω και θεα θαλασσα. Το πρωι ακους πουλια στο δρομο.

Για μπανιο δεν ξερω που θα πηγαινουμε θα εχει κινηση παραλιακη αλλα θα το βρουμε.

xena πιανεις τα δυο ακρα. Δεν εχουμε μονο δυο επιλογες, η στο κεντρο με κινηση και χωρις παρκιγκ, πανω στη Μιχαλακοπουλου, η στην εξοχη 20 χλμ απο το μετρο. Αυτο ισχυε παλια οπως λεει η Ελισα.

Οταν εμεινα πχ Βορεια προαστια, ειχα σπιτι που ακουγα κι εγω τζιτζικια και κουκους, που μυριζα τη βροχη. Το σπιτι μου ειχε τη μυρωδια της λεβαντας και του γιασεμιου απο τον κηπο μας. Το βασικο ηταν ομως, οτι εβλεπα ουρανο. Οχι οπως στην Κυψελη που εμενα πριν, με τις κορνες και τη θεα στις κεραιες. Ειχαμε φυσικα παρκιγκ και το σπιτι ειχε 24/7 απολυτη, πραγματικη, ατοφια ησυχια. Αυτη την ησυχια που ακους μονο την ανασα σου και τιποτα αλλο. Που καμμια φορα κανεις ενα θορυβο, να βεβαιωθεις οτι δεν κουφαθηκες. Ομως ολα αυτα τα ειχα 10' με τα ποδια απο το μετρο/προαστιακο (η 3' με τοπικο λεωφορειο) και 2' με τα ποδια απο το μινι μαρκετ.

Με λιγα λογια μπορεις να εχεις εξοχη και πικ νικ, χωρις να εισαι 1 χλμ απο το πλησιεστερο φουρνο. Αυτο το τελευταιο ηθελα να διευκρινισω στο θεμα.

αυτα τα ολιγα γιατι πρεπει να πεσω για υπνο αργησα