Ζεστη και καταθλιψη

Δεν ξερω ρε παιδια, αλλα καθε φορα που ερχεται το καλοκαιρι και ειδικα οταν πιανουν οι πρωτες ζεστες, εγω πεφτω σε καταθλιψη. Το παθαινει κανεις αλλος? Εγω σιχαινομαι τη ζεστη και τον ηλιο. Αν σας αρεσει και σας φτιαχνει το κεφι, σας παρακαλω μη μου το γραψετε. Μην ξανανιωσω οτι ειμαι η εξαιρεση. Ολοι οι γνωστοι μου ειναι μες στην καλη χαρα και λενε αχ τι ωραια και τι ωραιος καιρος, κι εγω σιχαινομαι αυτη τη βρομοζεστη που μου στερει την ενεργεια. Αν κανεις συμπασχει...

Καλημερα bebos.

Καπως ετσι ενιωθα και εγω απο πολυ μικρη.. .Δεν μπορουσα τη ζεστη.Ειχα τρελα με τις βροχες τις συννεφιες και τα χιονια.

Αλλα απο τοτε που εκανα τη μικρη τα πραγματα αλλαξαν .Ειναι τοσο δυσκλο να σκοτειναιζει απο τις 5 και να κλεινομαστε στο σπιτι,η μικρη να γκρινιαζει.Γιατι που θα πας;;Αντε σε καμια φιλη η κανενα παιδοτοπο που και που.Δεν μπορεις καθε μερα.Πλεον ζοριζομαι πολυ το χειμωνα..Ενω τωρα .Καθε απογευμα ειμαστε παιδικη χαρα.Σε λιγο θα αρχισουμε και θαλασσα...οποτε πλεον εγινα καλοκαιρινος τυπος(η μαλλον ανοιξιατικος γιατι τη ζεστη δεν την αντεχω με τιποτα ΛΕΜΕ)

Μια απο τα ίδια, δεν μπορώ τη ζέστη, αισθάνομαι και εγω λίγο σαν ufo οταν όλοι λένε τι ωραία να καλοκαιριάσει και τέτοια...ειδικά τώρα με το μωρό ομολογώ οτι ψιλοπιέζομαι να τον βγάζω βόλτα , δεν θέλω να του στερήσω τον ήλιο και την βόλτα του, απλά αν ήταν στο χέρι μου θα έβγαινα μόνο νύχτα ή με συννεφιά, χαχα.

Όλη αυτη η εκνευριστική χαρά με την ζέστη ...δεν μπορώ, το μωράκι όμως δεν μου φταίει σε τιποτα επειδή έχει τρελή μάνα!

Αχ , δοξα τω Θεω δεν ειμαι μονη! Κι εγω με τη μικρη αναγκαζομαι και βγαινω, αλλα αυτο το πραγμα να περπατας και να ιδρωκοπας και να γυαλιζεις δεν το μπορω με τιποτα. Κι εγω τρελαινομαι για συννεφια, νυχτα και κρυο. Κι εχω και δυο γαμους τελη Ιουλιου, ουφ. Να στε καλα βρε κοριτσια, με παρηγορησατε λιγο να μη νιωθω τελειως απροσαρμοστη!

Εγώ σε κατάθλιψη δεν οδηγήθηκα, αλλά συμμερίζομαι την προτίμηση για το χειμώνα, ειδικά από τότε που έκανα παιδιά. Είναι βαρετό να έχεις μόνο 2-3 ώρες τη μέρα, τις απογευματινές, τις οποίες οι βόλτες είναι υποφερτές και να μην προλαβαίνεις να πας παρά μόνο μέχρι τις κούνιες... Ενώ το χειμώνα και γενικά με συννεφιά, χωρίς βροχή όμως, μπορείς να βγεις το πρωί και να γυρίσεις το βράδυ. Με τον καλό καιρό βγαίνει όοοολος ο κόσμος έξω και αυτό είναι καλό και κακό, στα οικογενειακά μέρη... Και τις υπόλοιπες ώρες, που τις περνάμε μέσα, στο αιρ κοντίσιον, τα παιδιά λυσσάνε γιατί βαριούνται στο τέλος... Σε κάτι λίγα τετραγωνικά, τι να κάνουν πια, για να περάσει η μέρα τους; Παίζει ρόλο και η ηλικία βέβαια... Και τη δική τους κακή διάθεση μοιραία τη μεταδίδουν...

Ήρθα να προσθεθώ στην παρέα σας. Σιχαίνομαι τη ζέστη. Το καλοκαιρι μ'αρεσει μονο λόγο των διακοπών και της άδειας αλλά φέτος που έχω το 9μηνο δεν με ενδιαφέρει καθολου. Όλοι με λένε τρελη που μ'αρεσει ο Σεπτεμβρης ας πουμε, που πιανουν οι πρωτες ψύχρες, τα πρωτοβρόχια και χρειαζεσαι ζακετάκι για να βγεις έξω το βράδυ!

Εντωμεταξυ το πιο αστειο ειναι οτι ενω σιχαινομαι τη ζεστη δε ζεσταινομαι ευκολα, απλα με ενοχλει ψυχολογικα, ενω ολοι οι γνωστοι μου που τρελαινονται για ζεστη, μολις πιασει ο πρωτος καυσωνας αρχιζουν, ουφ τι ζεστη ειναι αυτη, σκασαμε! Τι να τους πεις. Παντως και για μενα το καλοκαιρι ειναι μονο αν εισαι διακοπες και τη βγαζεις ολη μερα αραχτος, αλλιως χειμωνας και παλι χειμωνας.