Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Εγινα τριτεκνη, ομως δυσκολευομαι πολυ..


Recommended Posts

Φτουυυ! την καλύτερη συμβουλή ξέχασα να σου πω....

 

Όταν έρχονται γιαγιάδες για βοήθεια, κοίτα να γίνεις... Κουφή! Αλλιώς μπορεί να γλυτώσεις από την κούραση, αλλά να την πατήσεις από ψυχολογια! Εντελώς κουφή λέμε! :)

 

Κι όχι μόνο όταν έρχονται οι γιαγιάδες αλλά οποιοσδήποτε έχει άποψη για το πώς να κρατάς το μωρό, πώς να διαβάζεις τον μεγάλο, πώς το ένα, πώς το άλλο κλπ....;);););)

H μάνα του λόχου: 2006-2008-2011-2015

 

39177juaehpmaxa.gif

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 76
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Αγαπητή θεματοθέτρια, τις ισορροπίες σου είμαι σίγουρη πως θα τις βρεις. Θέλω μόνο να σου πω πως τα παιδιά είναι ευλογία (κάτι θα έχεις...υποψιαστεί!!!) και πως νοσταλγώ την κούραση του νεογέννητου... να χαίρεσαι την οικογένειά σου, όπως και όλες οι υπόλοιπες.

Φιλικά,

Ελίνα

Link to comment
Share on other sites

Καλησπερα μανουλες! Μπορω με καμαρι να πω πως χαρη στις συμβουλες σας αρχισαμε να μπαινουμε σε μια σχετικη σειρα-σε συγκριση με το χαος που επικρατουσε πριν 10 μερες. Κατ αρχην φωναξα για δυο μερες την πεθερα μου, ετσι για να παρω μια ανασα και να οργανωθω λιγακι. Σταματησα να τρελαινομαι με τις δουλειες του σπιτιου και ηδη νιωθω πολυ καλυτερα, απλα ειμαστε λιγο σκονισμενοι και λιγο τσαλακωμενοι..:P Ο μεσαιος προπαθω να ειναι διαρκως απασχολημενος, ο μεγαλος εχει τις δραστηριοτητες του και στον μικρο προσπαθω να του μαθω την πιπιλα(καταπληκτικη εφευρεση) γιατι ειναι ο μονος τροπος να μην ειναι κολλημενος ολη μερα πανω μου. Βολτα ολους μαζι δεν τολμησα να τους βγαλω ακομη, μονο σε δοσεις βγηκαμε. Οχι βεβαια πως ξαφνικα ολα εγιναν ευκολα,απλα νιωθω πως εχω περισσοτερο τον ελεγχο και σκεφτομαι οτι οπως τα καταφεραν τοσες γυναικες και με περισσοτερα παιδια, θα τα καταφερω κι εγω..Α και σοφη η συμβουλη να μη σκεφτομαι οταν ειμαι κουρασμενη!!! Να σας πω και κατι ασχετο.. Μα γιατι ολοι(γιαγιαδες και συγγενεις) μου λενε οτι φταιω εγω που γκρινιαζει το μωρο γιατι το εμαθα στις αγκαλιες; Εναμιση μηνος μωρο που ολη μερα τρωει, πως θα το ταισω αν δεν το παρω αγκαλια;;;

Πολύ χαίρομαι για σένα!Πραγματικά μερικές φορές απορώ και γω που όλα σιγά σιγά μπαίνουν στορυθμό τους με ένα τρόπο μαγικό.

Καμιά φορά κάθομαι και τα χαζεύω όταν παίζουν (σπάνιο βέβαια γιατί συνήθως μαλλώνουν) όπου τώρα άρχισε και το μικρό και θέλει να συμμετέχει.Γερά να ναι τα παιδάκια μας και πιστεύω ότι θα ξεπεταχτούν τόσο γρήγορα που θα μας λείπουν αυτές οι στιγμές!

Link to comment
Share on other sites

Ετσι ειναι οντως, κουραση και μαζι καμαρι και χαρα και ατελειωτη αγαπη! Αλλιως δε θα τα καναμε.;) Elin, δεν το συζητω,τα παιδια ειναι μεγαλη ευλογια και δωρο θεου και φυσικα δεν ευθυνονται αυτα αν εγω εχω στιγμες αδυναμιας..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δεν έχω καμία συμβουλή ..έχουν ειπωθεί όλα!

αλλά την ίδια τρέλα αισθάνεσαι πάντα θα έλεγα...εγω με τα 4 τώρα πραγματικά απο την μερα που άρχισαν τα σχολεία δεν προλαβαίνω ! τρέξιμο..αγχος και φυσικά οι δουλειες του σπιτιού εχουν μείνει πίσω(βλεπε σίδερο βουνό)

Το βραδάκι με το που κοιμουνται και πάω να καθησω σε κανεπε, εχω κοιμηθει κατευθείαν!!

Το ακόμη χειρότερο είναι πως ενώ είμαι οριακα (χαχα)μόλις κοιμηθούν ολα σκέφτομαι μηπως να είχα και ενα μωράκι τωρα..(το πιο μικρό μου ειναι 20 μηνων)..

 

Θελω να καταλήξω πως αυτη η ''τρέλα'' εχει και τα καλά της, και καποτε θα την νοσταλγείς!

 

Και αφού θα πας στην δουλειά τόσο σύντομα, πάρε βαθιές ανάσες και συνέχισε..σε λιγο θα εχεις ''ξεφυγει'' απο όλα αυτά. ;)

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικα, σε καθε παιδι μου, το πρωτο τριμηνο ελεγα δε θα κανω αλλο. Και μολις περασει κανενας χρονος, νοσταλγω αυτο το χαος που φερνει ενα μωρακι! Ελπιζω να μη γινει παλι το ιδιο, γιατι με βλεπω σε κανα δυο χρονια παλι εδω να ζηταω συμβουλες πανικοβλητη!:P

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικα, σε καθε παιδι μου, το πρωτο τριμηνο ελεγα δε θα κανω αλλο. Και μολις περασει κανενας χρονος, νοσταλγω αυτο το χαος που φερνει ενα μωρακι! Ελπιζω να μη γινει παλι το ιδιο, γιατι με βλεπω σε κανα δυο χρονια παλι εδω να ζηταω συμβουλες πανικοβλητη!:P

Πραγματικά είσαι μες στη σκέψη μου. Φοβάμαι τον ίδιο μου τον εαυτό μήπως και σε δυο τρία χρόνια νοσταλγήσω μωράκι και μπω στον πειρασμό!

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα κορίτσια. Εγώ έχω μόνο δύο παιδάκια, οπότε δεν έχω συμβουλές να δώσω, αλλά ειλικρινά θέλω να εκφράσω την απεριόριστη εκτίμηση και το θαυμασμό μου για όλες τις τρίτεκνες και πολύτεκνες μανούλες. Μακάρι να είχαμε και οι υπόλοιπες τη δύναμη, το κουράγιο και την υπομονή σας. Να είσαστε πολύ πολύ περήφανες για τον εαυτό σας κι όποτε πάει να σας πάρει από κάτω η ρουτίνα, να σκέφτεστε πως προσφέρετε στον κόσμο το σημαντικότερο πράγμα που υπάρχει: ψυχικά υγιείς ανθρώπους, που μεγαλώνουν με αγάπη. Οτιδήποτε άλλο έχει κάποια να αντιτάξει, περιουσίες, καριέρες, ταξίδια, you name it, είναι μηδαμινό μπροστά σε μια ισορροπημένη οικογένεια και ο πυρήνας της, να μην ξεχνάμε, είναι πάντα η μάνα. Αυτά τα λίγα από μένα, με πολύ αγάπη.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Madena αν υποκυψεις τελικα, ξερεις εδω θα τα λεμε.! Οχι τιποτα, δεν μπορεις και να παραπονεθεις παραεξω, γιατι σου λενε αφου ζοριζεσαι τι τα θελεις τοσα παιδια;

Αγγελινα πολυ γλυκο το μηνυμα σου,να χαιρεσαι κι εσυ τα παιδακια σου και την οικογενεια σου.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα κορίτσια. Εγώ έχω μόνο δύο παιδάκια, οπότε δεν έχω συμβουλές να δώσω, αλλά ειλικρινά θέλω να εκφράσω την απεριόριστη εκτίμηση και το θαυμασμό μου για όλες τις τρίτεκνες και πολύτεκνες μανούλες. Μακάρι να είχαμε και οι υπόλοιπες τη δύναμη, το κουράγιο και την υπομονή σας. Να είσαστε πολύ πολύ περήφανες για τον εαυτό σας κι όποτε πάει να σας πάρει από κάτω η ρουτίνα, να σκέφτεστε πως προσφέρετε στον κόσμο το σημαντικότερο πράγμα που υπάρχει: ψυχικά υγιείς ανθρώπους, που μεγαλώνουν με αγάπη. Οτιδήποτε άλλο έχει κάποια να αντιτάξει, περιουσίες, καριέρες, ταξίδια, you name it, είναι μηδαμινό μπροστά σε μια ισορροπημένη οικογένεια και ο πυρήνας της, να μην ξεχνάμε, είναι πάντα η μάνα. Αυτά τα λίγα από μένα, με πολύ αγάπη.

Αγγελίνα πραγματικά με συγκίνησες!

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Καλησπέρα κορίτσια! Όπως χάζευα στο φόρουμ, έπεσα πάνω σ αυτό το θέμα που είχα ανοίξει πριν κάποιους μήνες, και είπα να γράψω και τη συνέχεια της ιστορίας, για να μαθαίνουν κι οι υπόλοιπες νέες πανικόβλητες μανούλες!

 

Κατ αρχήν τ ότι μοιράστηκα τις σκέψεις μου εδώ μαζί σας, με βοήθησε απίστευτα, κυρίως ψυχολογικά. Βλέπετε οι περισσότερες φίλες μου έχουν ένα παιδάκι, οπότε ήταν λίγο δύσκολο να με βοηθήσουν. Όταν τους εξηγούσα την κατάσταση αγχώνονταν περισσότερο κι από μένα την ίδια!:lol:

Εδώ είδα ότι τελικά το σπάνιο είδος των πολύτεκνων επιβιώνει και μάλιστα είναι άνθρωποι δυνατοί, ζωντανοί, με κέφι και χιούμορ. Οπότε έγινε το κλικ στο μυαλό και είπα εγώ εδώ ανήκω! Σας ευχαριστώ όλες σας πολύ γι αυτό.

 

Τώρα για τα πρακτικά, τους πρώτους μήνες άφησα το σπίτι να γίνει χάος για να επιβιώσω:oops:. Τώρα πια μπορώ με καμάρι να πω ότι ξανάγινε ανθρώπινο. Τα παιδιά από την άλλη προσαρμόστηκαν στη νέα κατάσταση πιο γρήγορα απ ότι περίμενα. Ο μεγάλος κάνει τα πάντα μόνος του, ο μεσαίος είναι ο ζωηρός της παρέας, ωστόσο αναγκαστικά φέρεται κι αυτός πιο ώριμα αφού δεν είναι πλέον το μικρό του σπιτιού-κλείνει και τα τρία σε λίγες μέρες και είναι οπωσδήποτε πιο συνεννοήσιμος- και το μικρό μας απασχολείται πολύ με τ αδέρφια του, πράγμα που βοηθάει πάρα πολύ για να κάνω και καμιά δουλεια.

 

Η μόνη συμβουλή που δεν μπόρεσα ν ακολουθήσω, είναι να έχω βοήθεια. Για κοπέλα δε μας παίρνει οικονομικά, η μαμά μου δεν μπορεί για κάποιους πρακτικούς λόγους και όταν φώναξα την πεθερά μου, το μετάνιωσα. Όλη μέρα καθόταν σ ένα καναπέ κι έκρινε οτιδήποτε έκανα, οπότε είπα άσε να μου λείπει τέτοια βοήθεια καλύτερα μόνη μου!

 

Η κούραση φυσικά υπάρχει, και κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες από άλλες, όμως νιώθω δυνατή, λιώνω όταν βλέπω τα παιδάκια μου να παίζουν μεταξύ τους και να χαίρονται, και φουσκώνω σαν το παγώνι όταν είμαστε έξω και μου λένε "Όλα δικά σου είναι;", "Πότε τα έκανες, δε σου φαίνεται" κτλ.:lol:

 

Οπότε έχω να πω ότι οι δύσκολοι πρώτοι μήνες με νεογέννητο περνάνε γρήγορα, οι ισορροπίες ξαναβρίσκονται κι αυτό που μένει οπωσδήποτε αξίζει τον κόπο!!!

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα κορίτσια! Όπως χάζευα στο φόρουμ, έπεσα πάνω σ αυτό το θέμα που είχα ανοίξει πριν κάποιους μήνες, και είπα να γράψω και τη συνέχεια της ιστορίας, για να μαθαίνουν κι οι υπόλοιπες νέες πανικόβλητες μανούλες!

 

Κατ αρχήν τ ότι μοιράστηκα τις σκέψεις μου εδώ μαζί σας, με βοήθησε απίστευτα, κυρίως ψυχολογικά. Βλέπετε οι περισσότερες φίλες μου έχουν ένα παιδάκι, οπότε ήταν λίγο δύσκολο να με βοηθήσουν. Όταν τους εξηγούσα την κατάσταση αγχώνονταν περισσότερο κι από μένα την ίδια!:lol:

Εδώ είδα ότι τελικά το σπάνιο είδος των πολύτεκνων επιβιώνει και μάλιστα είναι άνθρωποι δυνατοί, ζωντανοί, με κέφι και χιούμορ. Οπότε έγινε το κλικ στο μυαλό και είπα εγώ εδώ ανήκω! Σας ευχαριστώ όλες σας πολύ γι αυτό.

 

Τώρα για τα πρακτικά, τους πρώτους μήνες άφησα το σπίτι να γίνει χάος για να επιβιώσω:oops:. Τώρα πια μπορώ με καμάρι να πω ότι ξανάγινε ανθρώπινο. Τα παιδιά από την άλλη προσαρμόστηκαν στη νέα κατάσταση πιο γρήγορα απ ότι περίμενα. Ο μεγάλος κάνει τα πάντα μόνος του, ο μεσαίος είναι ο ζωηρός της παρέας, ωστόσο αναγκαστικά φέρεται κι αυτός πιο ώριμα αφού δεν είναι πλέον το μικρό του σπιτιού-κλείνει και τα τρία σε λίγες μέρες και είναι οπωσδήποτε πιο συνεννοήσιμος- και το μικρό μας απασχολείται πολύ με τ αδέρφια του, πράγμα που βοηθάει πάρα πολύ για να κάνω και καμιά δουλεια.

 

Η μόνη συμβουλή που δεν μπόρεσα ν ακολουθήσω, είναι να έχω βοήθεια. Για κοπέλα δε μας παίρνει οικονομικά, η μαμά μου δεν μπορεί για κάποιους πρακτικούς λόγους και όταν φώναξα την πεθερά μου, το μετάνιωσα. Όλη μέρα καθόταν σ ένα καναπέ κι έκρινε οτιδήποτε έκανα, οπότε είπα άσε να μου λείπει τέτοια βοήθεια καλύτερα μόνη μου!

 

Η κούραση φυσικά υπάρχει, και κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες από άλλες, όμως νιώθω δυνατή, λιώνω όταν βλέπω τα παιδάκια μου να παίζουν μεταξύ τους και να χαίρονται, και φουσκώνω σαν το παγώνι όταν είμαστε έξω και μου λένε "Όλα δικά σου είναι;", "Πότε τα έκανες, δε σου φαίνεται" κτλ.:lol:

 

Οπότε έχω να πω ότι οι δύσκολοι πρώτοι μήνες με νεογέννητο περνάνε γρήγορα, οι ισορροπίες ξαναβρίσκονται κι αυτό που μένει οπωσδήποτε αξίζει τον κόπο!!!

 

 

Free dom μου τυχαία έπεσα πάνω στο θέμα σου το οποίο ομολογώ το είδα σήμερα πρώτη φορά..:oops:

Ξέρεις κι από άλλο τόπικ που μιλάμε ότι έχω δυο αγοράκια 6 και 4 και σκέφτομαι (μόνο εγώ και όχι ο σύζυγος:() για τρίτο...

Σήμερα είχα φτάσει στα όριά μου :evil: και πίστευα ότι θα κλατάρω από την κούραση..

(για όσες δεν γνωρίζουν, δεν εργάζομαι αλλά ο σύζυγος δουλεύει πολλές ώρες και τα κάνω σχεδόν όλα μόνη μου, σχολεία παιδιών,δραστηριότητες, δουλειές σπιτιού, σούπερ κτλ...).

Διαβάζοντας το πρώτο σου μήνυμα, αναθεώρησα για το τρίτο παιδί και ντράπηκα που είχα το θράσος να παραπονιέμαι για την κούραση των δυο παιδιών...

Φτάνοντας όμως στο σημερινό σου μήνυμα, είμαι περίφανη που τα κατάφερες και βρήκες τους ρυθμούς σου και ιδιαίτερα συγκινημένη για την αγάπη και την κατανόηση που κρύβουν όλες οι απαντήσεις των κοριτσιών...

 

Εν κατακλείδι, μου ξαναμπαίνουν οι ιδέες για το τρίτο παιδάκι...

Αααα, επίσης μου αλλάξατε την ψυχολογία και νιώθω τόσο δυνατή πλέον...

Να΄στε καλά και να χαίρεστε τα παιδάκια σας...

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα κορίτσια. Εγώ έχω μόνο δύο παιδάκια, οπότε δεν έχω συμβουλές να δώσω, αλλά ειλικρινά θέλω να εκφράσω την απεριόριστη εκτίμηση και το θαυμασμό μου για όλες τις τρίτεκνες και πολύτεκνες μανούλες. Μακάρι να είχαμε και οι υπόλοιπες τη δύναμη, το κουράγιο και την υπομονή σας. Να είσαστε πολύ πολύ περήφανες για τον εαυτό σας κι όποτε πάει να σας πάρει από κάτω η ρουτίνα, να σκέφτεστε πως προσφέρετε στον κόσμο το σημαντικότερο πράγμα που υπάρχει: ψυχικά υγιείς ανθρώπους, που μεγαλώνουν με αγάπη. Οτιδήποτε άλλο έχει κάποια να αντιτάξει, περιουσίες, καριέρες, ταξίδια, you name it, είναι μηδαμινό μπροστά σε μια ισορροπημένη οικογένεια και ο πυρήνας της, να μην ξεχνάμε, είναι πάντα η μάνα. Αυτά τα λίγα από μένα, με πολύ αγάπη.

 

Αγγελίνα κι εγώ έχω 2 παιδάκια...δεν ανήκω στην κατηγορία εκείνων των αξιοθαύμαστων γυναικών που περιγράφεις αλλά το μήνυμά σου είναι πραγματικά πολύ συγκινητικό...

Να΄ναι καλά όλες οι μαμάδες του κόσμου να μεγαλώνουν γερά και άξια παιδάκια..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

:oops: ευχαριστώ κορίτσια για τα καλά σας λόγια!

 

free dom πολύ χαίρομαι για το τελευταίο σου μήνυμα! Μπράβο σου βρε κορίτσι! Η κούραση, πού θα πάει, θα περάσει, το βλέπω κι εγώ που ο μικρός είναι πλέον στα νήπια, πόσο πολύ έχουν στρώσει τα πράγματα, φωτιά θα πέσει να με κάψει αν πω ότι κουράζομαι από τα παιδιά. Μπορεί δηλαδή να ασχολούμαι και πάλι τις περισσότερες ώρες εκτός δουλειάς μαζί τους, αλλά χωρίς κούραση.

 

lena14, εγώ νομίζω πως κάθε μαμά που μεγαλώνει με αληθινή έννοια και φροντίδα τα παιδιά της, είναι αξιοθαύμαστη...γιατί βλέπω και πολλές άλλες αδιάφορες περιπτώσεις, και με ένα παιδί ακόμα, και φρίττω...απλά στις τρίτεκνες/πολύτεκνες, είναι αυτή η εξτρα υπομονή και η αντοχή τους, που εγώ δεν διαθέτω σαν άνθρωπος, που με κάνει πραγματικά να τους βγάζω το καπέλο! :)

Link to comment
Share on other sites

Διαβάζοντας το πρώτο σου μήνυμα, αναθεώρησα για το τρίτο παιδί

Γι αυτό είπα να γράψω και τη συνέχεια Λένα μου, για να μην αποθαρρύνονται οι υποψήφιες τρίτεκνες μ αυτά που διαβάζουν!:lol::lol::lol:

 

Πέρα απ την πλάκα, όλοι ξέρουμε ότι ένα νεογέννητο έχει απαιτήσεις, είτε είναι πρώτο, είτε είναι τρίτο, αλλά περνάει γρήγορα ο καιρός βρε παιδιά και μετά βλέπεις τους θησαυρούς που απέκτησες και λιώνεις..

Link to comment
Share on other sites

:oops: ευχαριστώ κορίτσια για τα καλά σας λόγια!

 

free dom πολύ χαίρομαι για το τελευταίο σου μήνυμα! Μπράβο σου βρε κορίτσι! Η κούραση, πού θα πάει, θα περάσει, το βλέπω κι εγώ που ο μικρός είναι πλέον στα νήπια, πόσο πολύ έχουν στρώσει τα πράγματα, φωτιά θα πέσει να με κάψει αν πω ότι κουράζομαι από τα παιδιά. Μπορεί δηλαδή να ασχολούμαι και πάλι τις περισσότερες ώρες εκτός δουλειάς μαζί τους, αλλά χωρίς κούραση.

Σ ευχαριστώ Αγγελίνα μου να σαι καλά και να χαίρεσαι τα παιδάκια σου! Το ξέρω ότι η κούραση θα περάσει, το θέμα είναι ότι όταν θα περάσει και θα πάρω λίγο τα πάνω μου, θα θέλω και τέταρτο!:lol::lol::lol:

 

Άσε, ανίατη περίπτωση..

Link to comment
Share on other sites

Στο σχολείο μας πάντως έχουμε έναν καταπληκτικό αριθμό τριτέκνων, μην πω σχεδόν οι μισές και πολλές είναι και πολύτεκνες. Στο νηπιαγωγείο του μικρού, από τα 20 παιδάκια, τα 3 είναι προνήπια που τα πήρανε λόγω πολυτεκνίας. Στη δε τάξη του μεγάλου, μοναχοπαίδια είναι μόνο 2 παιδάκια που οι γονείς τους χωρίσανε όταν ήταν μωρά.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα και από μένα, μανούλα δύο κοριτσιών. Ήθελα να καταθέσω ότι όταν έκανα το πρώτο μου, καθώς ήταν και πολύ ζωηρούλα, έτρεχα όλη μέρα και δεν προλάβαινα... Όταν έκανα το δεύτερο, ένιωθα τόσο ζωντανή, τόσο γεμάτη, τόσο ευτυχισμένη και για κάποιο λόγο προλαβαίνω τις δουλειές μου καλύτερα και είμαι πιο οργανωμένη. Μπορεί σε αυτό να παίζουν ρόλο τα 5 χρόνια που έχουν διαφορά οι μικρές.

Σίγουρα με τα τρία ή και περισσότερα παιδάκια οι υποχρεώσεις είναι περισσότερες, το πρόγραμμα πιο βεβαρυμένο, αλλά όλα έχουν λύσεις και όλα περνούν. Αυτό που μένει είναι η χαρά και η ευτυχία του να βλέπεις τα παιδάκια σου να μεγαλώνουν. Ο κόπος και η κούραση περνούν και ξεχνιούνται -εξ ου και η επιθυμία για ακόμη ένα παιδάκι μετά - όπως ξεχνιέται και ο πόνος της γέννας μόλις κρατήσεις στα χέρια σου το νεογέννητο!

Κλείνοντας, ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όλες τις τρίτεκνες και πολύτεκνες μανούλες-ηρωίδες για το σπουδαίο και δύσκολο έργο που επιτελούν! ΑΞΙΕΣ!!!!!!!!!

μικρά ανθρωπάκια, απέραντη ευτυχία

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα και από μένα, μανούλα δύο κοριτσιών. Ήθελα να καταθέσω ότι όταν έκανα το πρώτο μου, καθώς ήταν και πολύ ζωηρούλα, έτρεχα όλη μέρα και δεν προλάβαινα... Όταν έκανα το δεύτερο, ένιωθα τόσο ζωντανή, τόσο γεμάτη, τόσο ευτυχισμένη και για κάποιο λόγο προλαβαίνω τις δουλειές μου καλύτερα και είμαι πιο οργανωμένη. Μπορεί σε αυτό να παίζουν ρόλο τα 5 χρόνια που έχουν διαφορά οι μικρές.

Σίγουρα με τα τρία ή και περισσότερα παιδάκια οι υποχρεώσεις είναι περισσότερες, το πρόγραμμα πιο βεβαρυμένο, αλλά όλα έχουν λύσεις και όλα περνούν. Αυτό που μένει είναι η χαρά και η ευτυχία του να βλέπεις τα παιδάκια σου να μεγαλώνουν. Ο κόπος και η κούραση περνούν και ξεχνιούνται -εξ ου και η επιθυμία για ακόμη ένα παιδάκι μετά - όπως ξεχνιέται και ο πόνος της γέννας μόλις κρατήσεις στα χέρια σου το νεογέννητο!

Κλείνοντας, ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όλες τις τρίτεκνες και πολύτεκνες μανούλες-ηρωίδες για το σπουδαίο και δύσκολο έργο που επιτελούν! ΑΞΙΕΣ!!!!!!!!!

 

Μα να μην έχει like το parents! :lol:

Link to comment
Share on other sites

Το ξέρω ότι η κούραση θα περάσει, το θέμα είναι ότι όταν θα περάσει και θα πάρω λίγο τα πάνω μου, θα θέλω και τέταρτο!:lol::lol::lol:

 

Άσε, ανίατη περίπτωση..

 

Ναι, και δεν θα'σαι η μόνη..!! Κάπως έτσι είμαι κι εγώ, εχω δύο μόνο βέβαια αλλά όλο το στριφογυρίζω στο μυαλό μου! κι αν είχα το χρονικό περιθώριο θα κατέληγα με 4-5 παιδάκια, είμαι σίγουρη. Ηθελα να πω για άλλη μία φορά ένα μεγάλο μπράβο σε τρίτεκνες+ μαμάδες γιατί πραγματικά είναι ήρωικές οι πρσπάθειες που καταβάλουν. Επίσης ήθελα να πω ότι δεν είναι πολύς κόπος για μία γιαγιά να προσπαθήσει καθημερινά σχεδόν να απασχολήσει πχ ένα δίχρονο παιδάκι για 2 μόνο ώρες, για εσένα όμως είναι μία μεγάλη ανάσα και να την διεκδικήσεις! Οποιος ντρέπεται να φάει μένει νηστικός να ξέρεις! Τέλος, για την βόλτα σας, επειδή το'χουμε περάσει, έβαζα το μωρό στο καρότσι με το πορτ μπεμπέ του αυτοκινήτου που είναι πιο μαζόβολο και άφηνε χώρο πίσω στα χερούλια για να "πατήσει" η μεγάλη βλέποντας το μωρό, την στήριζα κι εγώ με το σώμα μου και πηγαίναμε όλοι μαζί κρατώντας εγώ τα χεράκια της. Αλλες φορές στο μαρσιπο η μικρή και η μεγάλη απ' το χεράκι. Αυτό το μάρσιπο... με είχε σώσει, ήταν το δεύτερο ρούχο μου γιατί ως και 12 μηνών σχεδόν την έβαζα τη μικρή μιας και ήταν και μινιατούρα!

Link to comment
Share on other sites

Γι αυτό είπα να γράψω και τη συνέχεια Λένα μου, για να μην αποθαρρύνονται οι υποψήφιες τρίτεκνες μ αυτά που διαβάζουν!:lol::lol::lol:

 

Πέρα απ την πλάκα, όλοι ξέρουμε ότι ένα νεογέννητο έχει απαιτήσεις, είτε είναι πρώτο, είτε είναι τρίτο, αλλά περνάει γρήγορα ο καιρός βρε παιδιά και μετά βλέπεις τους θησαυρούς που απέκτησες και λιώνεις..

 

Μην ανησυχείς και δεν με αποθάρρυνες...Ακόμη το σκέφτομαι για τρίτο...:lol::lol:

Μένει να πείσω το στεφάνι μου...(μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, ξέρεις εσυ..;))

Link to comment
Share on other sites

Να είσαστε καλά κορίτσια μου με τα υπέροχα λόγια! Βέβαια προσωπικά καθόλου ηρωίδα δεν αισθάνομαι, τουλάχιστον όχι περισσότερο από κάθε μανούλα που μεγαλώνει 1, 2, 3... παιδιά. Για να μην πω για τις μανούλες που έχουν παιδάκια με προβλήματα υγείας.. Εκεί να δείτε ηρωισμό!

 

Αγγελίνα πολύ θα μου άρεσε το σχολείο σας. Ο μεγάλος μου έχει τρεις συμμαθητές από τρίτεκνες οικογένειες και αλλους τόσους έχει κι ο μικρός. Πολύτεκνος κανένας!

 

Νκκ284, το καταλαβαίνω αυτό που λες με τις δουλειές. Νομίζω πως από τη μια η εμπειρία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο κι από την άλλη όταν τα παιδάκια έχουν αδέρφια, απασχολούνται πολύ μεταξύ τους και δε χρειάζεται να είσαι 24 ώρες το 24ωρο πάνω από ένα παιδί.

Link to comment
Share on other sites

Επίσης ήθελα να πω ότι δεν είναι πολύς κόπος για μία γιαγιά να προσπαθήσει καθημερινά σχεδόν να απασχολήσει πχ ένα δίχρονο παιδάκι για 2 μόνο ώρες, για εσένα όμως είναι μία μεγάλη ανάσα και να την διεκδικήσεις! Οποιος ντρέπεται να φάει μένει νηστικός να ξέρεις!

Αχ και αχ και αχ!

Πόσο δίκιο έχεις! Όταν μιλάμε για φυσιολογικούς ανθρώπους.. γιατί

αν έχεις πέσει σε περίπτωση, πίστεψέ με, καλύτερα μακριά!!!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...